نجاة المومنين (در اصول دين و اخلاق)
آية الله حاج ملا حسينعلى تويسركانى
- فهرست مطالب -
سخنى با خواننده پيش گفتار شرح حال مؤلف اوصاف شاگردان و مجازين تاليفات وفات مقدمه مقصد اول اصول دين در اصول دين است مطلب ثانى: در صفات واجب الوجود است فصل اول: در صفات ثبويه است فصل ثانى: در صفات سلبيه است مطلب ثانى در نبوت است فصل اول: در اين است كه لازم و واجب است بر خداوند عالم كه پيغمبرى از جانب خود بر مخلوقين نصب كند و بفرستد فصل دويم: در وجود اتصاف انبيا است به صفات كماليه فصل سيم: در طريق شناختن نبى است فصل چهارم: در اثبات نبوت محمد بن عبدالله (صلى الله عليه و آله و سلم) است مطلب سيم: در امامت است فصل اول: (دلايل الزام خدا بر نصب امام) (دلايل عقلى امامت) (دلايلى نقلى امامت) فصل ثانى: در شرايط امام است فصل ثالث: در تعيين امام است بعد از پيغمبر مطلب اول: در امامت جناب اميرالمؤمنين (عليه السلام) است مطلب دويم: در امامت باقى ائمه است مطلب چهارم: در عدل است مطلب پنجم: در معاد است (مذهب شيخيه و بطلان آن) (پيدايش باييه) در علم اخلاق است مقدمه اولى مقدمه ثانيه مقدمه ثالثه (اجناس و انواع فضايل) مقدمه رابعه مقدمه خامسه (طريق حفظ فضايل) (طريق رفع رذايل) مقدمه سادسه فصل اول: در صفات ذميمه و اخلاق رذيلهاى است كه از آفات لسان است مقصد اول: در امر غيبت است مقام اول: در بيان مذمت و حرمت آن است مقام ثانى: در معناى غيبت است مقام ثالث: (در استماع غيبت است) مقام رابع: در ذكر اسباب غيبت است مقام خامس: در معالجه غيبت است مقام سادس: در بيان مواضعى است كه علما استثنا كردهاند از حرمت غيبت مقام سابع: در كفاره غيبت است مقام ثامن مقام تاسع مقام عاشر مقصد دويم: در كذب است موارد جواز كذب (علاج كذب) (صدق) مقصد سيم: در سخريه و استهزاست مقصد چهارم: در كشف عيوب است مقصد پنجم: در افشاى سر است، اگر چه آن سر از عيوب نباشد مقصد ششم: در نمامى است مقصد هفتم: در سعايت است مقصد هشتم: در افساد ميان مردم است. مقصد نهم: شماتت كردن است مقصد دهم: در تعيير و ملامت كردن است مقصد يازدهم: دوازدهم و سيزدهم: مرا و جدال و خصومت است مقصد چهاردهم: در مزاح و شوخى كردن است مقصد پانزدهم و شانزدهم: مدح كسى است كه مستحق مدح نيست، و ذم كسى است كه مستحق ذم نيست. مقصد هفدهم: تزكيه نفس است مقصد هيجدهم: فحش گفتن و سب كردن و دشنام دادن است مقصد نوزدهم: لعن و طعن و نفرين است مقصد بيستم: تكلم به باطل و به ما لايعنى و به فضول است فصل دويم: در شهوت بطن و فرج است مطلب اول: در شهوت بطن است مطلب ثانى: در شهوت فرج است فصل سيم: در عجب است (علاج عجب) فصل چهارم: در كبر و تكبر است فصل پنجم: در غضب است فصل ششم: در انتقام است فصل هفتم: در غلظت و درشتى است در گفتار و كردار فصل هشتم: در سوء خلق و كجخلقى است فصل نهم: در حقد و كينه و عداوت است فصل دهم: در حسد است فصل يازدهم: در ظلم و اذيت و اهانت و احتقار مؤمنين است. فصل دوازدهم: در بخل است فصل سيزدهم: در حرص است فصل چهاردهم: در طمع است فصل پانزدهم: در سؤال از خلق است فصل شانزدهم: در ضعف نفس است فصل هفدهم: در عجله است فصل هجدهم: در سوء ظن به خالق و مخلوق است فصل نوزدهم: در عصبيت است فصل بيستم: در نفاق است فصل بيست و يكم: در قساوت است فصل بيست و دويم: در جهل است فصل بيست و سيم: در خطورات قلبيه و وساوس شيطانيه است فصل بيست و چهارم: در مكر و حيله و خدعه است فصل بيست و پنجم: در تهور است فصل بيست و ششم: در جبن است فصل بيست و هفتم: در خوف است فصل بيست و هشتم: در تهاون و مسامحه و سهل انگارى است در امر به معروف و نهى از منكر فصل بيست و نهم: در هجرت و تباعد است فصل سىام: در قطع رحم است فصل سى و يكم: در عقوق والدين است فصل سى و دويم: در حب دنيا است فصل سى و سيم: در ريا است فصل سى و چهارم: در نفاق است فصل سى و پنجم: در طول امل است فصل سى و ششم: در وقاحت است فصل سى و هفتم: در معصيت و اصرار بر آن است فصل سى و نهم : در كفران نعمت است فصل چهلم: در عدم اعتماد يا ضعف اعتماد در امور است بر خداوند عالم و وثوق و اعتماد است بر وسايط از مخلوقين خاتمه: در سخط و انكار و اعتراض است بر واردات اليه و تقديرات ربانيه
