(1) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج
57، ص 211، ح 18 و كشّى، محمّد، اختيار
معرفةالرجال، ص 333
(2) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج
57، ص 212-213
(3) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج
57، ص 213، ح 23.
(4) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج
57، ص 213، ح 24.
(5) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج
57، ص 214، ح 26.
(6) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج
57، ص 214، ح 27.
(7) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج
57، ص 214، ح 31.
(8) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج
57، ص 214-215، ح 32.
(9) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج
57، ص 215، ح 33.
(10) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 215، ح 35.
(11) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 216، ح 38.
(12) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 216، ح 38.
(13) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 216، ح 39.
(14) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 216-217، ح 41.
(15) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 217، ح 42.
(16) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 217، ح 44.
(17) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 217، ح 46.
(18) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 218-219، ح 49.
(19) صدوق، محمّدبن على بن الحسين،
عيون اخبارالرضا عليهالسّلام ، ج 2، ص
260، ح 21.
(20) صدوق، محمّدبن على، عيون
اخبارالرضا عليهالسّلام، ج 2، ص 260، ح
22.
(21) قمى، حاج شيخ عباس، سفينةالبحار،
ج 2، ص 447، ماده "قَمَمَ".
(22) قاضى نوراللَّه شوشترى، مجالس
المؤمنين، ج 1، ص 82.
(23) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 217، ح 42.
(24) سوره هود، آيه 45.
(25) سوره هود، آيه 46.
(26) ابن اثير، اسدالغابة فى
معرفةالصحابة، ج 5، ص 547.
(27) مفيد، محمّد، ارشاد، ج 1، ص 355.
(28) توسى، محمّد، امالى، ج 2، ص
249-251، با تلخيص.
(29) مفيد، محمّد، ارشاد، ج 2، 244.
(30) اين جمله در زيارت حضرت
عبدالعظيم عليهالسّلام، نيز ذكر شده است.
(31) حضرت اميرالمؤمنين عليهالسّلام
مىفرمايند: لا يُقاسُ بِآلِ مُحِمَّدِ
مِنْ هذِهِ الاُمَّةُ اَحَداً وَ لا
يُسَوّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ
عَلَيْهِ اَبَداً هُمْ اَساسُ الدّينِ وَ
عِمادُالْيَقينِ ، نهج البلاغة، خطبه 2
يعنى احدى از اين امت را با آل محمّد
صلّىاللَّهعليهوآلهوسلّم، مقايسه
نتوان كرد و كسانى كه ريزه خوار نعمت آل
محمّدند، با آنان برابر نخواهند شد. آنان
اساس دين و پايههاى يقيناند.
(32) به اعيان الشيعة، اثر سيّدمحسن
امين جبل عاملى، طبع بيروت، ج 8، ص 391
مراجعه شود.
(33) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 219.
(34) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 22، ص 373 و 380.
(35) ابن شهر آشوب، مناقب، ج 4، ص
291-292.
(36) تمام روايت و روايات ديگرى را در
بحث زيارت حضرت معصومه سلاماللَّهعليها
ذكر خواهيم كرد.
(37) قمى، ميرزا ابوالقاسم ،جامع
الشتات، ج 2، ص 786: واضح است كه مقصود
ميرزاى قمى از آخوند ملامحمّدباقر مجلسى
است و اما اينكه فرمود: سه روايت مورد
اشكال است زيرا مجلسى، شش روايت را در اين
باب ذكر فرموده است.
(38) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 99، ص 267، و از اين پيش در بحث روايات
آن را از ج 57 نقل كرديم.
(39) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
طبع بيروت، ج 99، ص 267.
(40) ابن قولويه، كامل الزّيارات، ص
324، و مرحوم شيخ صدوق عليهالرّحمة در
عيون اخبارالرضا عليهالسّلام ، ج 2، ص
267، و در ثواب الاعمال، ص 124 به سند
معتبر اين روايت را نقل كرده است.
(41) همان.
(42) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
طبع بيروت، ج 99، ص 265-266.
(43) استفتاآت مخلوط.
(44) بدين ترتيب: عبدالعظيم (بن
عبداللَّه)، (بن على)، (بن الحسن)، (بن
زيد)، بن السبط الاكبر الامام حسن المجتبى
عليهمالسّلام.
(45) يادداشتهاى مرحوم آقاى حايرى، ص
118.
(46) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 57، ص 219.
(47) قمى، حاج شيخ عباس،
منتهىالامال، ج 2، ص 162.
(48) فيض، عبّاس، گنجينه آثار قم، ج
2، ص 70.
(49) كاظمينى، ميرزا محمّد، تنديس
پارسايى، ص 86 -82.
(50) مرحومه مادربزرگم، يعنى مادر
مادرم رحمةاللَّهعليها، خداوند اموات همه
اهل ايمان و آن مرحومه مغفوره را در عالم
آخرت با حضرت معصومه سلاماللَّهعليها
محشور فرمايد.
(51) فاطمى، سيد حسين، جامع الدرر، ج
2، ص 228.
(52) قزوينى رازى، عبدالجليل، النقض،
ص 643.
(53) قائم مقام فراهانى، ميرزا
ابوالقاسم، اقامةالبرهان على اصول دين
الاسلام، ص 289.
(54) قائم مقام فراهانى، ميرزا
ابوالقاسم، اقامةالبرهان على اصول دين
الاسلام، ص 478-479.
(55) نورى، ميرزا حسين، دارالسلام فى
الرؤيا و المنام، ج 2، ص 169-171، با
تلخيص.
(56) آيت اللّهى، سيّد محمّدباقر،
سرگذشت نيكان، ص 184-186.
(57) حديث شريف و مدرك آن در بخش
اخبار و روايات، گذشت.
(58) قمى، حاج شيخ عبّاس،
الفوائدالرضويّه، ص 380.
(59) سوره يوسف، آيه 93، يادداشتهاى
مرحوم آيتاللهحايرى، ص 134.
(60) اين مراكز سه گانه عبارتند از:
الف :مسجداعظم، ب: مدرسه آقاى گلپايگانى،
ج: دارالشفا و فيضيّه.
(61) البته آن بزرگوار نمازهاى ظهر و
عصر و مغرب و عشا رانيز در حرم مىخواندند
و نيز مرحوم آيةاللَّهالعظمى اراكى نماز
ظهر و عصر را در آن مكان مقدّس
مىخواندند.
(62) امينى، عبدالحسين، الغدير، ج 1،
ص 197.
(63) مجلسى 7 محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 65، ص 76-77 و سفينةالبحار، محدّث قمى،
ج 1، ماده شيع، ص 729.
(64) گنجينه دانشمندان، مرحوم آقاى
رازى رحمةاللَّهعليه، ج 1، ص 16-17.
(65) سوره اسراء، آيه 79.
(66) تفسير عيّاشى، ج 2، ص 314،
تفسيربرهان، ج 2، ص 440، تفسير صافى، ج 1،
ص 585.
(67) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار،
ج 8، ص 52.
(68) قاضى نوراللَّه شوشترى، مجالس
المؤمنين، ج 1، ص 83.
(69) فيض، عباس، گنجينه آثار قم، ج 1،
ص 58.
(70) فيض، عباس، گنجينه آثار قم، ج 1،
ص 425.
(71) قزوينى رازى، عبدالجليل، النتقض،
ص 167-168 و در پاورقى آمده كه يا مراد به
مقطع در اينجا كسى است كه سلطان، منافع و
عايدات قصبهاى يا شهرى را به يكى از
درباريان خود واگذار كند در مقابل اينكه
او نيز پيوسته يا در موقع لزوم، عدّهاى
حاضر در ركاب را تحت اختيار سلطان بگذارد.
(72) فيض، عباس، گنجينه آثار قم، ج 1،
ص 424-425.
(73) رازى، محمّدشريف، مجاهد شهيد
آيةاللَّه بافقى، ص 94.
(74) رازى، محمّدشريف، مجاهد شهيد
آيةاللَّه بافقى، ص 101.
(75) فقيهى، على اصغر، تاريخ مذهبى
قم، پاورقى 194.
(76) معلوم مىشود كه آن زمان هم مثل
زمان ما دوستيها گاهى با طغيانگرى همراه
بوده است.
(77) امينى، عبدالحسين، الغدير، ج 2،
ص 351 و در نقلى هزار دينار طلإ؛ططكك به
جاى سى هزار درهم آمده است.
(78) توسى، محمّد،
اختيارالمعرفةالرجال، ص 595.
(79) توسى، محمّد،
اختيارالمعرفةالرجال، ص 595.
(80) توسى، محمّد،
اختيارالمعرفةالرجال، ص 594.
(81) اردبيلى، محمّد، جامع الرواة، ج
1، ص 330.
(82) رجال كشّى، ص 173.
(83) توسى، محمّد،
اختيارالمعرفةالرجال، ص 616.
(84) فيض، عباس، گنجينه آثار قم، ج 1،
ص 223.
(85) صدوق، محمّد، كمال الدين، ص 384.
(86) صدوق، محمّد، كمال الدين، ص
264-265.
(87) كسانى كه طالبند به رجال نجاشى،
ص 260 مراجعه كنند.
(88) رجال نجاشى، ص 261.
(89) مقدّمه معانى الاخبار، به قلم
مرحوم ربّانى شيرازى، ص 82-83.
(90) محمّدبن مكى (شهيد اوّل)، ذكرى
الشيعة، ص 4.
(91) به كتاب غيبت شيخ طوسى، ص 257
مراجعه شود.
(92) رجال نجاشى، ص 261.
(93) مقدّمه معانى الاخبار، ص 18-19.
(94) مقدّمه معانى الاخبار، ص 10.
(95) قزوينى رازى، عبدالجليل، النقض،
ص 51.
(96) قزوينى رازى، عبدالجليل، النقض،
ص 159.
(97) قزوينى رازى، عبدالجليل، النقض،
ص 179.
(98) حر عاملى، محمّدبن حسن، امل
الآمل، ج 2، ص 277.
(99) موسوى خوانسارى، ميرزا
محمّدباقر، روضات الجنّات، طبع قديم، ص
517.
(100) تهرانى، آقابزرگ، نقباءالبشر، ج
4، ص 1657.
(101) تهرانى، آقا بزرگ، هدية الرازى
الى الامام الشيرازى، ص 147-148.
(102) دو مطلب اخير را خطيب بزرگ
اسلام مرحوم آقاى فلسفى رحمةاللَّهعليه
در جلسه فاتحه مرحوم آقاى اشراقى - نوه
مرحوم آيت اللَّه ارباب و داماد مرحوم
امام - و مرحوم شهيد مدنى كه در فيضيه از
طرف آيت اللَّه العظمى گلپايگانى منعقد
بود و در سخنرانى خود، از قول معظّمله
نقل كردند.
(103) به كتاب مسلسلات، اثر آقاى دكتر
حاج سيد محمود مرعشى نجفى، ج 2، ص
343-344، گنجينه دانشمندان، آيينه
دانشوران و تاريخ مذهبى قم، مراجعه شود.
(104) به آيينه دانشوران، ص 352-353،
و گنجينه آثار قم، ج 1، ص 328-337 مراجعه
شود.
(105) قمى، حاج شيخ عباس، الفوائد
الرضويه، ص 3 و براى مطلب قبلى به كتابهاى
گنجينه آثار قم و نيز گنجينه دانشمندان
رجوع فرماييد.
(106) به مقدّمه كتاب الانوار البهيّة
مراجعه شود.
