پنجم: انابه

«انابه‏» يا از «ناب ينوب‏» به معناى نوبت گرفتن و يا از «ناب ينيب‏» به معناى انقطاع، است. بنابراين، «منيب‏» كسى است كه مكرارا نوبت‏بگيرد تا ببيند در رحمت ويژه الهى چه هنگام باز مى‏شود تا او وارد گردد; يا منيب، كسى است كه از غير خدا منقطع و به خدا مرتبط باشد و قرآن كريم از انابه به عظمت‏ياد مى‏كند:

«انيبوا الى ربكم‏» ⁽¹⁾

و خداوند منيب را دوست دارد و مى‏فرمايد منيب، از تذكره الهى متذكر مى‏شود:

«و ما يتذكر الا من ينيب‏» ⁽²⁾

و سرانجام دلهاى منيب پرهيزكاران را به بهشت مژده مى‏دهد:

1. سوره زمر، آيه 54.

2. سوره غافر، آيه 13.

3. سوره ق، آيات 31 34.