قرآن .

((به يقين در اين (كيفر) براى نشانه شناسان نشانه هاست )).
ـ امـام صـادق (ع ), دربـاره آيه ((به يقين در اين (كيفر) براى نشانه شناسان نشانه هاست )),فرمود: منظور افراد با فراست است .

ـ پيامبر خدا(ص ): بترسيد از روشن بينى مؤمن ! زيرا كه او با نور خدا مى بيند حضرت سپس آيه ((به يقين در اين براى نشانه شناسان نشانه هاست )) را تلاوت كرد و فرمود: يعنى افرادبا فراست .

ـ امـام باقر(ع ): هيچ آفريده اى نيست مگر اين كه بر پيشانى او نوشته شده است , مؤمن يا كافر و اين از شـمـا پوشيده است اما از امامان آل محمد پوشيده نيست از همين رو هر كس برايشان وارد شود بـدانـنـد كـه او مـؤمـن اسـت يا كافرحضرت سپس اين آيه را خواند: ((به يقين دراين براى نشانه شناسان نشانه هاست )) اين نشانه شناسان همين امامان هستند.
ـ امام صادق (ع ): آن گاه كه قائم آل محمد قيام كند به شيوه داورى داود ميان مردم داورى كند و نـيـازى بـه گـواه نـداشته باشد خداى تعالى به او الهام مى فرمايد و لذا براساس علم خود قضاوت مـى كند و هر قومى را ازاستنباطاتشان (احكام و قوانين ) خبر مى دهد ودوست و دشمن خود را از قيافه آنها مى شناسدخداى عزوجل مى فرمايد: ((به يقين در اين براى نشانه شناسان نشانه هاست )).
ـ بـه هـلالـى فـرمـاندار مدينه كه مى خواست از آن حضرت چيزى بپرسد, فرمود: اگرمى خواهى مـى تـوانـم , پيش از آن كه بپرسى , به توبگويم چه سؤالى دارى و اگر هم مى خواهى خودت بپرس هـلالى مى گويد: عرض كردم :يابن رسول اللّه ! پيش از آن كه سؤال كنم , از كجامى دانيد در ذهن مـن چـه سـؤالـى است ؟
حضرت فرمود: با نشانه شناسى و فراست مگر نشنيده اى اين سخن خداى عزوجل را كه : ((همانا در اين براى نشانه شناسان نشانه هاست )) و اين سخن رسول خدا(ص ) را كه : از فراست مؤمن بترسيد,زيرا كه او با نور خداى عزوجل مى بيند.
ـ هـمـانـا در امـام نـشـانـه اى اسـت براى نشانه شناسان و اوست ايستاده بر سر راه (نشانه اى براى راهـنمايى ), با نور خدا مى نگرد واز جانب خدا سخن مى گويد و هيچ چيز از آنچه كه بخواهد, بر او پوشيده نيست .

ـ پيامبر خدا(ص ): بترسيد از فراست مؤمن ! زيرا او با نور خداى عزوجل مى بيند.
ـ از فراست مؤمن بر حذر باشيد! زيرا اوبا نور خدا مى بيند و با توفيق خدا سخن مى گويد.
ـ امـام عـلـى (ع ): از (حدس و) گمانهاى مؤمنان بترسيد, زيرا خداى تعالى حق را درزبانهاى آنان قرار داده است .

ـ امـام كاظم (ع ) به سليمان جعفرى فرمود:اى سليمان ! مواظب روشن بينى مؤمن باش ,زيرا او با نـور خدا مى نگرد (سليمان مى گويد:) من چيزى نگفتم تا اين كه خلوتى دست داد و عرض كردم : فـدايـت شـوم , شـنيدم كه مى فرمايى : مواظب روشن بينى مؤمن باش , زيرا او با نور خدا مى نگرد؟
فـرمود:آرى , اى سليمان خداوند مؤمن را از نورخود آفريد و آنان را در رحمت خودغوطه ور كرد و از آنان نسبت به ولايت ماپيمان گرفت و مؤمن برادر پدرى و مادرى مؤمن است پدرش نور است و مادرش رحمت و او با آن نورى كه از آن آفريده شده است , مى نگرد.
عـلامـه مـجـلـسـى مـى نويسد: فراست كامل ,مخصوص مؤمنان كامل , يعنى ائمه (ع ),است , آنان هـمچنان كه در كتاب امامت گذشت , كليه مؤمنان و منافقان را از سيما وقيافه شان مى شناسد و ديگر مؤمنان به اندازه ايمانشان از فراست برخوردارند ((خلق المؤمن من نوره )) يعنى آنان را از يك روح پـاك و روشـن گـشته به نور خدا, يا از سرشتى مخزون (در خزانه الهى ) و متناسب باسرشت امامانشان (ع ) آفريد.
((و صـبغهم )) يعنى آنان را غوطه ور ساخت يارنگ كرد ((فى رحمته )) يا كنايه از اين است كه آنان را قابل و پذيراى رحمتهاى ويژه خويش گردانيد و ياكنايه از تعلق روح پاك كه جايگاه رحمت است ((ابـوه الـنـور وامـه الرحمة )) نوعى استعاره است يعنى از شدت ارتباطش با انوار و رحمتهاى خدا گويى پدرش نور است و مادرش رحمت يا نوركنايه از طينت است و رحمت كنايه از روح يا برعكس .

ـ امـام صـادق (ع ), در جـواب معاوية بن عمار از تفسير جمله مؤمن با نور خدامى نگرد, فرمود: اى معاويه ! خداوند مؤمن را از نور خود آفريد و آنان را در حمت خودغوطه ور كرد و آن روز كه خود را بـه مـؤمـن شناسانده نسبت به ولايت ما و معرفت خودش از مؤمنان پيمان گرفت , بنابراين ,مؤمن برادر پدرى و مادرى مؤمن است ,پدرش نور است و مادرش رحمت و او با آن نورى كه از آن آفريده شده است , مى نگرد.

فرصت .

فرصت زودگذر است .