دگرگوني حرکت افلاک

هنگام ظهور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف سرعت افلاک (ستارگان وزمين) کُند وکاهش مي يابد در روايتي که از امام باقر عليه السلام نقل شده، آن حضرت فرمود: (هنگامي که قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف قيام کند به سوي کوفه حرکت مي کند، ودر کوفه هفت سال که طول هر سال آن معادل ده سال از سال هاي شماست (در مجموع هفتاد سال) سکونت نمايد، سپس آنچه را که خدا بخواهد انجام مي دهد).

راوي گويد: به آن حضرت عرض کردم: فدايت گردم: (چگونه بر طول سال ها افزوده مي شود؟) در پاسخ فرمود: (خداوند متعال به فلک (ستاره) فرمان مي دهد که توقّف کند واز سرعت خود بکاهد، ودر نتيجه روزها وسال ها طولاني گردد).

او مي گويد: به امام باقر عليه السلام عرض کردم: مردم مي گويند: (اگر فلک وستاره اي در مسير دائمي خود دگرگون شود، تباه ونابسامان مي شود).

امام باقر عليه السلام فرمود: اين گفتار از سخنان منکران خدا است، ولي مسلمانان چنين سخني نمي گويند، وطبق اعتقادات خود نمي توانند چنين حرفي بزنند، زيرا خداوند ماه را (درماجراي شقّ القمر) براي پيامبرش دو نصف کرد(1) وقبل از آن، خورشيد، که غروب کرده بود، را براي يوشع بن نون وصي موسي، برگردانيد، واز طول روز قيامت خبر داد (کَاَلْفِ سَنَةٍ مِمّا تعُدُّونَ)(2) مي باشد.

ومطابق بعضي از روايات، در عصر عدالت ودادگري، سرعت سير فلک طولاني مي شود، با اين که در عصر ظلم وجور از سرعت سير آن کاسته مي شود، وما اين حديث را در احکام آداب وسنن نقل کرده ايم.(3)

از ويژگي هاي ديگر آن حضرت

وقتي که حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف ظهور مي کند، مصحف اميرمؤمنان علي عليه السلام را که آن حضرت بعد از رحلت رسول خدا آن را تدوين کرده ومشتمل بر تفسير وتأويل قرآن است.

ويژگي ديگر اين که همواره ابر بر بالاي سر آن حضرت سايه مي افکند، واز ميان آن ابر، منادي حق، با زبان فصيح وشيوا ندا مي کند، به گونه اي که همه جن وانس آن ندا را مي شنوند، منادي در آن ندا مي گويد: (اين مهدي آل محمّد صلي الله عليه وآله وسلم است، سراسر زمين را همان گونه که پر از ظلم وجور شده، پر از عدل وداد مي کند).(4) اين ندا غير از آن نداي آسماني است که قبلاً به آن اشاره شد.

ويژگي ديگر اين که: فرشتگان وجن وانس در لشکر آن حضرت براي ياري او حاضر مي شوند، چنان که در مورد حضرت سليمان پيامبر عليه السلام چنين بود.(5)

ويژگي ديگر اين که حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف هنگام ظهور به شکل سي يا چهل ساله ظاهر مي شود، وايام طولاني روزگار، چهره او را دگرگون نمي سازد.(6)

در روايت ديگر آمده: اباصلت هِرَوي مي گويد: به امام رضا عليه السلام عرض کردم؛ (نشانه هاي قائم شما هنگام خروج چيست؟) در پاسخ فرمود: نشانه اش اين است که از نظر سن وسال پير است، ولي چهره جوان دارد، به طوري که هر کس او را ببيند، گمان مي کند که او چهل سال يا کمتر دارد، ونيز از نشان هاي او اين است که با گذشت روزگار، پير نمي شود تا آن هنگام که اجلش فرا رسد.(7)

روابط محبت آميز حيوانات

از ويژگي هاي حکومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف اين است که: همان گونه که حيوانات نسبت به همديگر ترس وهراس ندارند، از انسان ها نيز، ترس وهراس نخواهند داشت، وبين آنها اُلفت ورابطه مهرانگيز برقرار است، اميرمؤمنان علي عليه السلام در يکي از سخنانشان فرمودند: (هنگامي که حضرت قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف قيام کند، آسمان باران خود را فرو مي فرستد، وزمين گياهانش را مي روياند، وهرگونه کينه وعداوت از دل هاي بندگان نسبت به همديگر برطرف مي شود، بين درّندگان وحيوانات اهلي صلح برقرار مي شود، به گونه اي که يک زن از عراق تا شام جز به سبزه زار قدم نمي نهد، وحال آن که زيورآلاتي با خود دارد در اَمان است، ودر مسير راه از گزند درندگان هيچ ترس وهراس ونگراني به خود راه نمي دهد).(8)

به عنوان مثال: در آن زمان زمين، نمونه کوچکي از بهشت مي شود، چنان که قرآن در توصيف بهشت مي فرمايد: (ونَزَعنا ما فِي صُدُورهِمْ مِنْ غِلً)(9) وآنچه در سينه از کينه وحسد دارند ريشه کن مي کنيم؛ تا همه در صفا وصميميت با هم زندگي کنند.

زنده شدن بعضي از مردگان

از ويژگي هاي حکومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف اين است که: بعضي از مردگان زنده مي شوند، ودر رکاب او حضور پيدا مي کنند، چنان که روايت شده، امام صادق عليه السلام به يکي از شاگردانش به نام مفضّل فرمود: (از پشت کوفه (نجف) بيست وهفت نفر با حضرت قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف ظهور مي کنند، که پانزده نفر از آنها از قوم موسي عليه السلام هستند، که به راه حق هدايت شده، وبه آن توجّه دارند، هفت نفر آنها اصحاب کهف مي باشند، وبقيّه عبارت اند از: يوشع بن نون، سلمان، ابودُجانه انصاري، مقداد ومالک اشتر، اين افراد در پيشگاه امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف به عنوان ياران وفرمانروايان، در خدمت آن حضرت خواهند بود).(10)

زمين وگنج هايش

در عصر حکومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف زمين، گنج ها وذخاير پنهان خود را که جداً بسيار است، آشکار مي سازد. باران هاي بسيار وپياپي مي بارد، ميوه ها وساير نعمت ها، فراوان مي شود، به گونه اي که حالت زمين نسبت به قبل، به طور کلي در همه ابعاد دگرگون مي شود، چنـان کـه طبق بعضي از رواياتـي که در تفسيـر اين آيه آمده: (يومَ تُبَدَّلُ الارضُ غَيرَ الاَرضِ)(11) در آن روز اين زمين به زمين ديگر مبدل مي شود، به همين مطلب تفسير شده است.

نيروي جسماني آن حضرت

هنگامي که حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف ظهور کند، دست مرحمتش را بر سر مردم مي نهد، در پرتو آن، هرگونه کينه وحسادت از ميان مردم نابود مي شود، ودانش ها فروان مي گردد، به طوري که براساس پاره اي از احاديث، آنچه تا کنون از دانش ها براي بشر، کشف وآشکار شده، تنها دو حرف (دو بخش) از علوم است، ولي در عصر ظهور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف بيست وپنج حرف به اضافه دو حرف ديگر که قبلاً آشکار شده، آشکار مي گردد.

امام باقر عليه السلام از جدّش اميرمؤمنان علي عليه السلام نقل مي کند که آن حضرت بر فراز منبر فرمود: (يخرجُ رَجلٌ منْ ولدي في آخِرِ الزمان... اذا هزَّ رايتهُ اضاءَ لها ما بَينَ المشرق والمغربِ، ووَضعَ يَدَهُ علي رؤوس العبادِ، فلا يبقي مؤمنٌ الا صار قلبهُ اشدُّ من زبر الحديد؛(12) مردي از فرزندانم در آخر الزمان خارج مي شود، وقتي که پرچمش به اهتزاز درآيد وحکومتش پا برجا شود، بين مشرق ومغرب را روشن ونوراني سازد، وآن حضرت دستش را بر سر بندگان مي نهد، در آن وقت هيچ مؤمني نيست مگر اين که قلبش محکم تر از پاره آهن مي گردد). وامام باقر عليه السلام وامام صادق عليه السلام فرمودند: (اذا قام قائمنا، وضعَ يَدَهُ علي رؤوس العباد، فَجَمَعَ بها عقُو لَهُم، وکمّلت بها احلامَهم؛(13) هنگامي که قائم ما قيام کند، دستش را بر سر بندگان مي نهد، در پرتو آن خرد هاي آنها را به کمک هم گرفته، وانديشه هاي شان را کامل مي سازد).

ويژگي ديگر اين که: نيروي فوق العاده اي در چشم ها وگوش هاي اصحاب حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف به گونه اي پديدار مي شود، که در فاصله چهار فرسخي وبيشتر، امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف را مي بينند، وصدايش را مي شنوند وعمر ياران آن حضـرت آن چنان طولاني شـود که امـام صادق عليه السلام فرموده: (ويعمر الرّجُلُ في ملکهِ حتي يُولَدُ الفُ وَلدٍ ذکرٍ، لا يولَدُ فيهم اُنثي؛(14) مردم درعصر حکومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف عمر هاي طولاني مي کنند، تا آن جا که داراي هزار پسر شوند، که در ميان آنها هيچ دختر متولد نشود).

ظاهر اين عبارت اين است که تنها در ميان اين هزار نفر، يک دختر وجود ندارد، وگرنه روشن است که تولد دختر براي حفظ نظام جامعه تا قيامت استمرار دارد.

از ديگر ويژگي هاي حکومت آن حضرت اين که: در آن عصر، بلاها، آفت ها وضعف وسستي از ياران وحاميانش برطرف مي شود، در اين مورد امام سجاد مي فرمايد: (هنگامي که قائم ما قيام کند، خداوند هرگونه بلا وآفت را از شيعيان، برطرف سازد، ودل هاي آنها را همانند پاره آهن محکم نمايد، ونيروي هر يک از آنها به اندازه نيروي چهل نفر مي شود. وآنها در آن عصر، فرمانداران وسرداران زمين خواهند شد).(15) نظير اين مطلب نيز در بيان ديگر امام صادق عليه السلام آمده است.(16)

در آن وقت، حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف پرچم رسول خدا را به اهتزاز درآورد،(17) وزره آن حضرت را بپوشد، وخداوند ابري را در اختيارش مي گذارد، که داراي رعد وبرق است، امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف بر روي آن مي نشيند، آن گاه آن ابر آن حضرت را به راه هاي آسمان هاي هفت گانه مي برد، همچنين اين موهبت در اختيار بعضي از اصحاب آن حضرت نيز قرار مي گيرد).(18)

آيا منظور از اَرَضين (زمين ها) در اين حديث، همين طبقه زمين وقاره هاي آن است، ويا منظور تفسيري است که امام رضا عليه السلام (درمورد ديگر) در معناي زمين ها نموده است؟ دو احتمال دارد.

نبودن ترس وتقيه

در عصر حکومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف نه ترسي هست ونه تقيّه، چرا که آن حضرت شؤون زندگي مردم را آن چنان منظم وسامان مي دهد که مسئله خوف از سلطان ظالم يا ترس وتقيّه از دشمن منکر، وخون خوار، وجود ندارد. خداوند در اين مورد مي فرمايد:

(وَعَدَ اللهُ الَّذينَ آمَنوا وعَمِلوُا الصالحات ليستخلفنَّهُمْ في الاَرضْ کما استخلَفَ الذينَ من قبلِهِم، وليمکنَنَّ لَهُمْ دينهم الذي ارتضي لَهُم ولَيُبَدِّلَنَّهُم مِنْ بَعْدِ خَوفِهِمْ امناً يَعبُدُونَني لا يِشرکونَ بي شيئاً).(19)

خداوند به کساني از شما را که ايمان آورده وکارهاي شايسته انجام داده اند، وعده مي دهد که قطعاً آنان را حکمران روي زمين خواهد کرد، همان گونه که به پيشينيان آنها، خلافت روي زمين را بخشيد، ودين وآييني را که براي آنان پسنديد، پا بر جا وريشه دار خواهد ساخت، وترسشان را به آرامش وامنيت مبدّل مي کند، آن چنان، که تنها مرا مي پسندند، وچيزي را شريک من نخواهند ساخت.

حاکميت بر شرق وغرب

يکي ديگر از ويژگي هاي حکومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف اين است که: آن حضرت بر همه جهان از شرق وغرب، خشکي ودريا، کوه ودشت، تسلط مي يابد، چنان که امام هادي عليه السلام در مژده خود به حضرت نرجس سلام الله عليها فرمود: (مژده باد به تو، به فرزندي که بر همه دنيا از شرق وغرب حاکم ومالک مي شود).(20)

طبق حديث ديگر، رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: (به زودي خداوند متعال سُنّتش را در وجود فرزند قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف جاري مي سازد، ودست حکومت او را بر شرق وغرب جهان مي گستراند، به طوري که هيچ راه وجايي از دشت وکوه که ذوالقرنين(21) به آنها دست يافت، باقي نمي ماند، مگر اين که بر آنها دست مي يابد، وخداوند گنج ها ومواد زمين براي او از درون زمين خارج مي سازد، وبا ترسي که بر دل هاي دشمنان مي افکند، او را ياري مي کند، پس سراسر زمين را همان گونه که پر از ظلم وجور شده، پر از عدل وداد مي کند).(22)

قضاوت آن حضرت

حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف بين مردم با علم امامت، بدون نياز به حضور شاهد يا بيّنه (دو گواه عادل) وامثال آن، داوري مي کند، همان گونه که حضرت داوود عليه السلام وحضرت سليمان، طبق آنچه را که، روايات متعدد بيانگر آن است، طبق عِلم خود، قضاوت مي کردند، در کتاب کمال الدين از امام صادق عليه السلام نقل شده که در ضمن گفتاري فرمود: (هذا المهديُّ يَقضِي داوُدَ وسليمانَ عليه السلام ولا يُريدُ عليهِ بَيِّنة؛ اين مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف مانند: قضاوت حضرت داوود وحضرت سليمانعليهما السلام قضاوت مي کند، وبراي قضاوت خود بيّنه نمي طلبد).(23)

ودر حديث ديگر فرمود: (... تا اين که خداوند متعال، قائم از خاندان رسالت را مي فرستد، ودر مورد آن دو نفر (حاکم بعد از رسول خدا) به حکم خداوند متعال، داوري مي کند، ودر اين مورد، بينه نمي طلبد).(24)

بشارت هاي ظهور حضرت مهدي

از پديده هاي جالب حکومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف اين که: شمشير ها واسلحه هاي ديگر از آسمان براي يارانش آورده مي شود، حيوانات مطيع ياران وحاميان او مي گردند.

امام باقر عليه السلام در اين مورد مي فرمايد: (گويي اصحاب قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف را مي نگرم که بين مشرق ومغرب را دراختيار خود گرفته اند، وهمه چيز، حتي درّندگان زمين وپرندگان هوا از آنها اطاعت مي کنند، ودر هر چيز، حتي رضايت آنها را مي طلبند، تا آن جا که زمين بر زمين ديگر جلوه گري (ومباهات) مي کند ومي گويد: امروز مردي از اصحاب قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف از روي من عبور کرده است).(25)

دو نهر از آب وشير، در پشت کوفه (نجف اشرف) مقر حکومتش از سنگي که به پيامبر خدا موسي عليه السلام نسبت دارد، آشکار مي شوند، چنان که اين دو نهر از اين سنگ، در عصر حضرت موسي عليه السلام در بيابان تيه آشکار شد.

روايت شده، امام باقر عليه السلام فرمود: (هنگامي که قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف در مکه قيام کند، ومي خواهد به سوي کوفه روانه شود، منادي حق ندا مي کند: (آگاه باشيد هيچ کس غذا ونوشيدني با خود بر ندارد) در اين هنگام آن سنگ منسوب به موسي عليه السلام همراه امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف حمل مي شود، همان سنگي که از آن سنگ (با زدن عصا توسط موسي) دوازده چشمه جاري شد.(26)

حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف در مسير راه مکه به کوفه، به هر منزل که مي رسد، آن سنگ را نصب مي کند، از آن، چشمه هاي مختلف مي جوشد، هر کس که گرسنه باشد، با نوشيدن آن سير مي شود، وهرکس تشنه باشد با آشاميدن آن، سيراب مي شود، وهمان توشه همراهان حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف است تا به نجف اشرف در پشت کوفه مي رسند، وقتي که به آن سرزمين رسيدند آب وشير به طور دائم از آن به جريان مي افتد، هر گرسنه وتشنه از آن شير وآب، سيراب مي شوند).(27)

پديده جالب ديگري اين که: پيامبر خدا عيسي بن مريم سلام الله عليها از آسمان، براي ياري حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف به زمين فرود آيد، ودر رکاب آن حضرت، با دشمنان مي جنگد، ودر نماز، به آن حضرت اقتدا مي کند، نخستين کسي که با آن حضرت بيعت مي کند، جبرئيل عليه السلام است.

در روايتي از اَبان بن تغلب نقل شده که امام صادق عليه السلام فرمود: (نخستين شخصي که با امام قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف بيعت مي کند، جبرئيل است، سپس جبرئيل با صداي بلند اعلام مي کند به طوري که همه خلايق صدايش را مي شنوند ومي گويد: (أتي امر الله فلا تَستعجلوهُ)(28) فرمان خدا فرار رسيده است، براي آن شتاب نکنيد).

ودر عصر حکومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف دجّال (که يک طاغوت گردنکش خوش ظاهر، از دشمنان آل محمد صلي الله عليه وآله وسلم است)(29) واکنون وجود دارد، به فرمان حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف کشته مي شود. از بعضي از احاديث فهميده مي شود که دجّال نه از جن است ونه انسان ونه فرشته، واو از عصر رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم تا زمان ظهور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف زنده است.(30)

امام صادق عليه السلام فرمود: (خداوند متعال چهارده هزار سال قبل از آفرينش موجودات، چهارده نور آفريد، واين انوار نخستين روح هاي ما بودند) شخصي از آن حضرت پرسيد: آن چهارده نفر کيانند ؟ آن حضرت در پاسخ فرمود: آنها عبارت اند از: محمد، علي، فاطمه، حسن وحسين وامامان از فرزندان حسين عليه السلام که آخرين آنها حضرت قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف است، که پس از غيبت، قيام مي کند، ودجّال را مي کشد، وسراسر زمين را از هر ظلم وجور، پاک مي نمايد).(31)

ونيز روايت شده، هنگامي که حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف رحلت کند، در نماز بر جنازه اش، هفت تکبير گفته شود، واين از ويژگي هاي اميرمؤمنان علي عليه السلام بود. وبا ظهور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف دولت جباران وستمگران نابود مي گردد، خدايا، در فرجش شتاب فرما، وراه خروجش را آسان گردان، وما را از ياران وحاميانش قرار بده.

شمه اي از برکات ظهور حضرت مهدي

با ظهور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف خداوند در سراسر زمين آن گونه که دوست دارد، عبادت مي شود، وبه ياري اِلاهي، سراسر زمين همان گونه که پر از ظلم وجور شده پر از عدل وداد مي شود، ودين در سراسر جهان گسترده مي شود چنان که خداوند مي فرمايد: (لِيُظهِرَهُ عَلَي الدّينِ کُلِهِ)(32) تا اسلام را بر ساير آيين ها غالب گرداند).

و در زيارتنامه امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف چنين مي خوانيم: (السلام علي المهدي الاُمم، وجامعِ الکلمَ، السلام عَلي المهدِي الذي وَعَد الله بهِ الاممَ اَنْ يَجْمعَ به الکلمَ ويلمَّ بهِ الشعثَ، ويملأ الارضَ عَدلاً وقِسطاً، ويُمکَّنَ لَهُ، وُيُنجِزَ بِهِ وَعْدَ المُؤمنين؛ سلام بر مهدي، که نجات بخش انسان هاست، وعقايد مختلف را در محور او گردآوري ويکپارچه نموده است، سلام بر مهدي اي که خداوند به امت ها وعده داده است که به وسيله او همه را در صف واحد با اعتقادات موزون به گِرد هم آورد، وبه وسيله او پراکندگي ها را سامان بخشد، وسراسر زمين را پر از عدل وداد کند، وامکانات را در اختيارش نهد، وبه وسيله او به وعده هايي که به مؤمنان داده شده وفا کند).(33)

اخلاق وسيره رسول خدا در سيماي حضرت مهدي

اخلاق وسيره زندگي امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف هنگام ظهور، همانند اخلاق جدّش رسول خداست، اما آنچه بعضي مي پندارند که باظهور آن حضرت، خون هاي بسيار ريخته مي شود وامثال آن، مطالبي است که دليلي بر آن نداريم.

از جابر بن يزيد جُعفي نقل شده که جابر بن عبدالله انصاري گفت، رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: (المهديُّ من وُلدي، اسمُهُ اِسمي، وکنيَتُهُ کُنيتي، اَشبَهُ الناسِ بي خلقاً وخُلقاً، تکون بِهِ غيبةٌ وخيرةٌ..). مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف از فرزندان من مي باشد، هم نام وهم کنيه من واز نظر جمال وکمال شبيه ترين انسان ها به من است، او داراي غيبتي طولاني است که همين موجب حيرت وسرگرداني مردم مي گردد).(34)

ودر حديث ديگر آمده است، ابوبصير گويد: امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم نقل کرد که فرمود: (مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف از من است، وشبيه ترين انسان ها در صورت وسيرت به من مي باشد).(35)

حديث ديگر در همين باب در کتاب آمده: وقال ابو جعفر عليه السلام: (في صاحب هذا الأمر سُنة من موسي عليه السلام وسُنة من عيسي عليه السلام وسنة من يوسف عليه السلام وسُنة من محمد صلي الله عليه وآله وسلم... وأما من محمد فالقيام بسيرته وتبيين آثاره).(36)

در حديث امام باقر عليه السلام در شأن حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف آمده: (صاحب الامر عجل الله تعالي فرجه الشريف داراي سنت هايي از پيامبران است، سنتي از موسي عليه السلام، وسنتي از عيسي (عليه السلام)، وسنتي از يوسف (عليه السلام)، وسنتي از محمّد صلي الله عليه وآله وسلم... دارد، اما آن سنتي که از محمّد صلي الله عليه وآله وسلم دارد، اين است که در مسير ونور هدايت او، گام بر مي دارد، ورفتار خود را همانند سيره وشيوه او، هماهنگ مي سازد).(37)

وامام باقر عليه السلام فرمود: (علم به کتاب خدا وسنت پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم در قلب مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف آن گونه روييده مي شود(38) که زراعت به بهترين شکل خود در زمين روييده مي شود). واحاديث ديگر.

روايات بسيار پيرامون حضرت مهدي

احاديث قدسي ورواياتي که از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم وامامان معصوم عليهم السلام درباره حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف وويژگي هاي آن حضرت به ما رسيده، بسيار است، در اين جا نظر شما را به بخشي از اين روايات، از کتاب ارزشمند کمال الدين، شيخ صدوق، جلب مي کنيم:

حديث قدسي درباره حضرت مهدي

در روايت آمده، رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: در شب معراج، خداوند به من خطاب کرد وچنين فرمود: (وبه تو عطا کردم اين راکه از نسل او (علي) يازده هدايت شده، آشکار کنم که همه آنها از نسل تو از ناحيه حضرت زهرا سلام الله عليها هستند، که آخرين آنها مردي است، که حضرت عيسي بن مريم سلام الله عليها پشت سر او نماز مي خواند، او سراسر زمين را همان گونه که پر از ظلم وجور شده، پر از عدل وداد مي کند، من به وسيله او مردم را از هلاکت نجات بخشم، به وسيله او آنها را از گمراهي به سوي هدايت آورم، به وسيله او نابينا را بينا، وبيمار را شفا دهم).

به خداوند عرض کردم: (اي خداي من، واي سرور ومولاي من، اين موهبت در چه زماني رخ مي دهد؟)

خداوند به من وحي کرد: (اين موضوع در عصري واقع مي شود که علم (حقيقتي) نابود، وجهل آشکار گردد، قاريان قرآن زياد، ولي عمل به آن اندک شود، کشت وکشتار زياد شود، فقيهان هدايت کننده کم، وفقهاي گمراه کننده وخائن زياد شوند وبه تعداد شاعران افزوده شود، وامت تو، قبرهاي خود را مسجد خود قرار دهند، قرآن ها را زينت نمايند، ومسجد ها آرايش شود، وجور وفساد بسيار ومنکرات آشکار، وامت تو امر، به منکر ونهي از معروف نمايند، ومردان، در امور جنسي به مردها اکتفا نموده، وزن ها به زن ها بسنده نمايند، سلاطين کافر، ودوستان وطرفداران شان فاسق وياران شان ستمگر شوند، وصاحبان انديشه وفکر آنها، راه فسق وانحراف را اختيار کنند).(39)

ودر حديث ديگر از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم نقل شده که فرمود: (خداوند متعال در شب معراج به من چنين خطاب کرد؛ سرت را بلندکن، سرم را به سوي آسمان بلند کردم، ناگاه نورهاي وجود علي، فاطمه، حسن، حسين، علي بن حسين، محمد بن علي، جعفر بن محمد، موسي بن جعفر، علي بن موسي، محمد بن علي، علي بن محمد، حسن بن علي ومحمد بن حسن را ديدم؛ در ميان آنها حضرت قائم (ايستاده) بود، چهره اش مانند ستاره درخشان مي درخشيد). به خداوند عرض کردم: پروردگارا اين ها کيستند؟

خداوند فرمود: (اين ها امامان عليهم السلام هستند، واين شخصي که در ميان آنها قائم است، کسي است که حلال مرا در (سراسر جهان) حلال، وحرام مرا حرام مي کند، من به وسيله او از دشمنانم انتقام مي گيرم، وجود او مايه آرامِش دوستان من است، او دو بت لات وعُزّي را تر وتازه از قبر خارج مي کند، وآنها را مي سوزاند، که فتنه آن دو در آن روز (عصر خود) از فتنه گوساله وسامري (عصر حضرت موسي) شديدتر است).(40)

پى‏نوشتها:‌