روايات عام:

- قال رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلّم): مِن ولدى اِثنا عَشَرَ نَقيباً، نجَباء محَدَّثونَ مُفَهَّمُونَ آخرهم القائم بالحق.(1)

پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلّم) فرمودند: دوازده نقيب ازاولاد من هستند كه همه شان نجيب، محدث، آموزش يافته وصاحب فهم هستند؛ كه آخرين آنها قائم به حق است.

- قال الباقر (عليه السلام)مِنّا اثنا عَشَرَ محدّثاً، السابِع مِن ولدى القائمٌ (عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف)(2) دوازده محدث از ماست؛ كه هفتمين فرزند من همان قائم (عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف) است.

- امام جواد (عليه السلام) از امير مؤمنان على (عليه السلام) نقل مى كنند، كه حضرتش به ابن عباس فرمود: انّ ليله القدر فى كل سنه واِنّه يَنزِل فى تلك الليلة امر السنة ولذلك الامر ولاه بعد رسول اللّه (صلى الله عليه وآله وسلّم). فقال ابن عباس: مَن هم؟ قال اَنَا واحد عشر من صلبى ائمّه محدثون.(3)

حضرت على (عليه السلام) به ابن عباس فرمودند: شب قدر در هر سال هست (منحصر به زمان حيات پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلّم) نبوده) ودر آن شب امور سال نازل مى شود؛ وبراى اين برنامه، واليانى بعد از رسول اللّه (صلى الله عليه وآله وسلّم) وجود دارد. ابن عباس عرض كرد: آنها چه كسانى هستند؟ حضرت على (عليه السلام) فرمودند: من ويازده فرزند من، كه همه پيشوا ومحدث هستند.

- در روايتى امام صادق (عليه السلام) تفسير آيه (تتنزل الملائكة والروح فيها..).(4) را اين گونه بيان مى فرمايند: اَى من عند ربهم على محمدٍ وال محمد بكل امر سلام.(5)

يعنى ملائكه وروح از جانب خداوند بر محمد وآل محمد (عليهم السلام) نازل مى شوند.

- از امام باقر (عليه السلام) سؤال شد: آيا شما شب قدر را مى شناسيد؟ فقال وكيف لا نعرف والملائكه يطوفون بنا فيها.(6) چگونه شب قدر را نشناسيم؛ در حالى كه ملائكه در آن شب در اطراف ما طواف مى كنند.

ملا ئكه واعظم ملا ئكه كه روح است، در اطراف آنها چرخ مى زنند وبر آنها نازل مى شوند وبا آنها سخن مى گويند.

روايات خاص:

- امام رضا (عليه السلام) ضمن بر شمردن صفات امام زمان (عليه السلام) مى فرمايد:

يكون اعلمَ الناس واحكم الناس واتقى الناس واحلم الناس واسخى الناس واعبد الناس... ويَرى مَن خلفَه كما يرى من بين يديه ولا يكون له ظلٌ... وتنام عيناه ولاينام قلب هو يكون محدّثاً.(7)

او داناترين مردمان، حكيم ترين، پرهيزكارترين، بردبارترين، بخشنده ترين وعابدترين مردم است؛ كه پشت سر را مى بيند، همان گونه كه پيش رو را مى بيند؛ سايه ندارد؛ ديدگانش در خواب فرو مى رود، ولى دلش هميشه بيدار است وفرشتگان با او سخن مى گويند.

- يا امام جواد (عليه السلام) در ضمن بيان سير آن حضرت مى فرمايد:

ثم يدخل الكوفة فيقتل مقاتليها، حتى يرضى الله عز وجل... ثم قلت: وما يدريه، جعلت فداك منى يرضى الله عز وجل؟ قال: يا ابا الجارود! ان الله اوحى الى ام موسى وهو خير من ام موسى وأوحى الله الى النحل وهو خير من النحل.(8)

او وارد كوفه مى شود وجنگ كنندگان را مى كشد، تا خداوند راضى شود...، عرض كردم: چگونه متوجه مى شود كه خداوند راضى شده؟ حضرت فرمود: خداوند به مادر موسى(9) وحى كرد؛ والبته مهدى (عليه السلام) بهتر از مادر موسى است وخداوند به زنبور عسل وحى كرد(10) والبته او بهتر از زنبور عسل است.

حضرت با استشهاد به دو آيه از قرآن مى خواهند بفرمايند كه خداوند به او وحى مى كند. البته همان طورى كه در آن دو آيه، مراد از وحى، وحى مصطلح (نزول جبرئيل، همراه با ادعاى نبوت) نيست؛ مراد از وحى به حضرت مهدى (عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف) هم وحى مصطلح نيست.

حضرت زهرا وحضرت بقية الله هر دو كوكب درى هستند

الف) حضرت زهرا (سلام الله عليها) ستاره درخشان است.

ابى هاشم عسكرى از امام عسكرى (عليه السلام) سؤال مى كند: لم سميت فاطمة الزهراء؟ فقال: كان وجهها يزهر لامير المؤمنين (عليه السلام) من اول النهار كالشمس الضاحيه وعند الزوال كالقمر المنير وعند غروب الشمس كالكوكب الدري.(11)

حضرت در جواب اين سؤال كه چرا حضرت فاطمة (عليها السلام) را زهرا ناميدند، فرمودند: صورت او براى اميرمؤمنان (عليه السلام) نور افشانى مى كرد؛ در اول روز، مثل خورشيد تابان، وهنگام ظهر، مثل ماه منير ودر وقت غروب خورشيد، مثل كوكب درى وستاره درخشان.

حضرت زهرا (عليها السلام) در حديث مفاخره - حديثى كه در آن حضرت على (عليه السلام) وفاطمة زهرا (عليها السلام) هر كدام فضائل خود را بر مى شمرند - خود را به عنوان كوكب درّى معرفى مى كنند.

قال على (عليه السلام):

انا الامين الاصلع. قالت فاطمة: انا الكوكب الذى يلمع...(12) حضرت على (عليه السلام) فرمود: من امين اصلع هستم. حضرت فاطمة (عليها السلام) فرمودند: من ستاره اى هستم كه مى درخشد.

امام صادق (عليه السلام) مى فرمايند: (كانّها كوكب درى) (در آيه 35 سوره نور) كأن فاطمة (عليها السلام) كوكب درى بين نساء اهل الارض (اهل الدنيا).(13)

گويا فاطمة (عليها السلام) همانند ستاره درخشان بين زنان اهل زمين (اهل دنيا) است.

ب) حضرت مهدى (عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف) ستاره درخشان است.

قال رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلّم): المهدى رجلٌ مِن ولدي؛ وجهه كالكوكب الدري.(14)

پيامبر (صلى اللّهُ عليه وآله وسلّم) فرمودند: مهدى مردى از فرزندان من است، كه صورتش مثل ستاره درخشان است.

پيامبر اكرم (صلى اللّهُ عليه وآله وسلّم) در ضمن بيان مشاهدات خود در معراج مى فرمايد: خداوند انوار ائمه اثنى عشر را به من نشان داد وفرمود: يا محمد! ارفع راسك فاذا انا بانوار على و... ومحمد بن الحسن الحجه يتلالا من بينهم (يتلألأ وجهه من بينهم) كانّه كوكب دري. فقلت: يارب! من هذا؟ (من هؤلاء ومَن هذا) قال: يا محمد! هم الائمّه من بعدك؛ المطهّرون من صلبك وهذا الحجه الذى يملا الارض قسطا وعدلاً ويشفى صدور قوم مؤمنين.(15)

اى محمد (صلى اللّهُ عليه وآله وسلّم)! سرت را بالا بياور. وقتى بالا را نگاه كردم، نور ائمه (عليهم السلام) را ديدم كه نور محمد بن الحسن، بين آنها نورافشانى مى كرد وصورتش مى درخشيد، مثل ستاره درخشاني. پس عرض كردم: خدايا! اينها چه كسانى هستند واين نور چه كسى است؟ خطاب شد: اينها امامان بعد از تو، از صلب تو هستند، كه پاكند؛ واين شخص كه مى درخشد، حجتى است كه زمين را پر از قسط وعدل مى كند ودلهاى مؤمنين را شفا مى دهد.

حضرت زهرا منصوره وامام زمان منصور است

الف) حضرت زهرا (عليها السلام) يارى شده است.

دروصف حضرت فاطمة (عليها السلام) آمده است: كه او ميمونَه مَنصورَه محتَسَمَه جميله جليله معظمهٌ.(16)

يكى از آياتى كه به حضرت زهرا (عليها السلام) وحضرت مهدى (عجل الله فرجه)، تأويل شده است آيه 4 سوره روم است (...يومئذٍ يفرح المؤمنون؛ بنصر الله ينصر من يشاء وهو العزيز الرحيم).(17)

امام صادق (عليه السلام) از قول پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلّم) نقل مى كنند، كه حضرت جبرئيل (عليه السلام) سيب بهشتى را از طرف خداوند به رسم هديه براى پيامبر آورد وعرض كرد: بخور اين سيب را. سيب را دو نيم كرد؛ نورى ساطع شد. سؤال فرمودند: اين نور چيست ؟ جبرئيل عرض كرد: فان ذلك النور، للمنصوره فى السماء وفى الارض فاطمه. قلت: حبيبى جبرئيل! ولم سميت فى السماء المنصوره وفى الارض فاطمه؟ (اين نور منصوره در آسمان وفاطمة در زمين است. به جبرئيل گفتم: حبيب من! چرا او را در آسمان منصوره مى گويند ودر زمين فاطمه؟ گفت:

سميت فى الارض فاطمه، لانها فطمت وشيعتها من النار وفطم اعدائها من حبها. (او را در زمين فاطمة مى گويند؛ چرا كه او وشيعيانش از آتش بازداشته شده اند ودشمنان او از دوست داشتن او باز داشته شده اند.

در ادامه عرض داشت: وهى فى السماء المنصوره؛ وذلك قوله عز وجل (ويومئذ يفرح المؤمنون بنصر الله) يعنى نصر الله لمحبيها.(18) او را در آسمان منصوره خوانند؛ واين همان گفتار خداوند است كه فرمود: (در چنين روزى مؤمنان به يارى خداوند - يارى خداوند به محبين آن حضرت - خوشحال مى شوند. آن حضرت؛ دوستداران او در آن روز وروز ظهور امام زمان (عليه السلام) خوشحال مى شوند؛ امام صادق (عليه السلام) در پاسخ سؤال ابى بصير از آن حضرت پيرامون تفسير (الم؛ غلبت الروم) فرمود: هم بنو اميه: آنها بنو اميه هستند... (ويومئذ يفرح المؤمنون بنصر الله) عند قيام القائم.(19)

مؤمنان به يارى خداوند هنگام قيام حضرت مهدى (عجل الله فرجه) خوشحال مى شوند،

گفتنى است، حتى مؤمنانى كه از دنيا رفته اند، به چنين قيامى خوشحال مى شوند؛

امام صادق (عليه السلام) فرمودند: (يومئذ يفرح المؤمنون بنصر الله) فى قبورهم، بقيام القائم (عليه السلام).(20)

مؤمنان، در حالى كه در قبرهايشان هستند. به قيام حضرت مهدى (عجل الله فرجه) خوشحال مى شوند.

پس هر روزى كه روز نجات مؤمنان وپيروزى آنها باشد ويارى خداوند شامل آنها بشود، روز فرح وخوشحالى مؤمنان خواهد بود.

ب) حضرت مهدى (عجل الله فرجه) منصور است.

خداوند حضرت مهدى (عجل الله فرجه) را منصور ناميده اند (ومن قتل مظلوماً فقد جعلنا لوليّه سلطانا فلا يسرف فى القتل انّه كان منصوراً).(21)

در روايات آيه شريفه به حضرت امام حسين (عليه السلام) وحضرت مهدى (عجل الله فرجه) تأويل شده است.

امام باقر (عليه السلام) فرمودند: (من قتل مظلوماً)، الحسين، كشته شده ى مظلوم، حسين (عليه السلام) است. انه كان منصوراً، سمى الله المهدى المنصور؛ كما سمّى احمد ومحمد ومحمود وكما سمّى عيسى المسيح.(22)

حضرت مى فرمايد: خداوند مهدى را منصور ناميده همان طور كه (پيامبر را) احمد ومحمد ومحمود ناميد وچنانچه عيسى (عليه السلام) را مسيح ناميد.

ودر زيارت عاشورا مى خوانيم: فاسئل الله الذى اكرم مقامك واكرمنى بك ان يرزقنى طلب ثارك مع امام منصور من اهل بيت محمد (صلى الله عليه وآله وسلّم).(23) از خداوند مى خواهيم كه به ما توفيق بدهد در كنار امام منصور (امام زمان (عليه السلام)) خون خواهى حسين (عليه السلام) را بكنيم.

همچنين امام باقر (عليه السلام) مى فرمايد: القائم منا منصورٌ بالرّ عب مؤَيَّدٌ بالنصر.(24) قائم از ما، يارى شده است به وسيله ترس در دل دشمنان وتأييد شده به وسيله يارى او.

وبالاخره در دعاى ندبه مى خوانيم: أين المنصور على من اعتدى عليه وافترى.(25)

كجاست آن كسى كه يارى شده است بر عليه كسى كه نسبت به او تعدى كرده وافترا بسته.

حضرت زهرا صديقه وحضرت مهدى صادق المقال است

الف) حضرت زهرا راست گفتار است:

پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلّم) به حضرت على (عليه السلام) فرمودند: سفارشهايى به دخترم فاطمة كرده ام وبه او دستور دادم آنها را به تو بگويد؛ آنها را نافذ بدان. فهى الصادقة الصدوقة. او بسيار راست گفتارست. سپس حضرت زهرا (عليها السلام) را به سينه چسباند وسر او را بوسيد وفرمود: فداك ابوك يا فاطمه. پدرت به فداى تو اى فاطمه.(26)

مفضل مى گويد: به امام صادق (عليه السلام) عرض كردم: چه كسى فاطمة (عليها السلام) را غسل داد؟ فرمودند: حضرت على (عليه السلام)... سپس حضرت فرمودند: گويا از اين خبرناراحت شدي! عرض كردم: بله قربانت شوم. حضرت فرمودند: دل گير نشو: فانها صديقه لم يكن يغسّلها الاصديق. اما علمت ان مريم لم يغسّلها الا عيسي.(27)

به درستى كه او صديقه بود، كه جز صديق نمى توانست او را غسل دهد. آيا نمى دانى مريم را (كه صديقه بود) جز عيسى غسل نداد.

پيامبر به حضرت على (عليه السلام) فرمودند: به تو سه چيز داده شده كه حتى به من هم داده نشد: يكى اينكه پدر همسر تو مثل من است وبراى همسريت، صديقه اى مثل دختر من به تو داده شده....(28)

وگفتنى است كه حتى مخالفين هم اعتراف مى كنند كه او صديقه است.

هنگامى كه حضرت زهرا (عليها السلام) مطالبى را در خطبه فدكيه بيان فرمودند. اولى مى گويد:... وانتِ يا خيره النساء وابنه خيرالانبياء صادقه فى قولك... ولا مصدوده عن صدقِك... صدق الله ورسوله وصَدَقتِ ابنته.(29)

تو اى بهترين زنان ودختر بهترين پيامبران، در گفتارت صادق هستي... وچيزى نيست كه تو را از صدقت باز دارد... خدا ورسولش راستگويند ودختر رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلّم) هم راستگوست.

ب) حضرت مهدى (عجل الله فرجه) راست گفتار است

حضرت على (عليه السلام) مى فرمايد: يَظهر صاحب الرايه المحمديه والدوله الاحمديه، القائم بالسيف والحال، الصادق فى المقال؛ يمَهِّدُ الارضَ ويحيِى السنة والفرض.(30)

صاحب پرچم محمدى (صلى الله عليه وآله وسلّم) وبنيانگذاردولت احمدى (صلى الله عليه وآله وسلّم) ظهور مى كند؛ در حالى كه شمشير در دست دارد، راستگو در گفتار است، زمين را مهد زندگى سازد واحكام اسلام (اعم از سنت وفرض) را زنده گرداند.

حضرت زهرا صابره وحضرت مهدى صابر است

الف) حضرت زهرا (عليها السلام) صبر كننده است.

در زيارت حضرت زهرا (عليها السلام) مى خوانيم: يا ممتحنه امتحنك الله الذى خلقك قبل ان يخلقك؛ فوجدك لما امتحنك صابرهً و....(31)

اى امتحان شده اى كه خداوند قبل از اينكه بيافريند تو را، امتحانت كرد؛ پس تو را صبر كننده ديد نسبت به امتحانات....

ب) حضرت مهدى (عجل الله فرجه) صبر كننده است.

در دعاى زمان غيبت امام زمان (عليه السلام) مى خوانيم: فانه الهادي... الصابر المجتهد الشكور...(32)

در حديث لوح است كه: عليه كمال موسى وبهاء عيسى وصبر ايوب...(33)

مؤيد اين مطلب آن است كه يكى از فقها ومراجع بزرگوار نقل مى كرد: يكى از اشخاص مورد اعتماد اخيراً در عالم رؤِيا خدمت حضرت بقية الله (عجل الله فرجه) رسيده؛ نوشته اى را روى سينه مبارك آن حضرت ديده، كه روى آن نوشته شده بود:

اَنَا صابرٌ على هذا الأمر ولكن اندبونى، اندبونى، اندبونى

بر اين امر، صبر مى كنم؛ ولكن با سوز وناله، بلند بلند بر من گريه كنيد، بلند بلند بر من گريه كنيد، بلند بلند بر من گريه كنيد.(34)

حضرت زهرا معصومه وامام زمان معصوم است

الف) حضرت زهرا (سلام الله عليها) معصومه است.

عصمت حضرت زهرا (عليها السلام) از آيه تطهير وروايات متعدد به خوبى استفاده مى شود(35) ودر زيارت آن بزرگوار مى خوانيم: السلام عليك أيتها المعصومة المظلومة(36) ومى خوانيم: اللهم صل على محمد واهل بيته وصلّ على البتول الطاهرة الصديقة المعصومة...(37)

ب: حضرت مهدى (عجل الله فرجه) معصوم است

ودر زيارت جامعه كبيره خطاب به تمامى امامان از جمله حضرت مهدى (عجل الله فرجه) عرض مى كنيم: واشهد اَنكم الأئمة الرّاشدون المهديّون المعصومونَ المكرَّمونَ المقَرّبونَ...(38) شهادت مى دهم كه شما پيشوايان رشد يافته، هدايت شدگان، معصومان، بزرگواران ومقرّبان درگاه خداوند... هستيد.

دليلهاى عصمت امامان شامل عصمت حضرت مهدى (عجل الله فرجه) هم مى شود

حضرت زهرا مظهر آيه نور وحضرت مهدى نور آل محمد است

الف) حضرت زهرا مظهر آيه نور است.

براى آيه نور(39)  چند تأويل در روايات بيان شد. يكى از آنها حضرت زهرا (عليها السلام) را به عنوان مشكاه (محفظه چراغ، چراغدان) معرفى مى كند.

قال الصادق (عليه السلام) (الله نور السموات والارض مثل نوره كمشكاة) المشكاه فاطمة (عليها السلام)، (فيها مصباح) المصباح، الحسن والحسين (عليهما السلام) (فى زجاجة الزجاجة كانها كوكب درى)، كأن فاطمة (عليها السلام) كوكب درى بين نساء اهل الارض (اهل الدنيا)...(40)

امام صادق (عليه السلام) فرمودند: (مشكاة) در آيه نور فاطمة (عليها السلام) است (در او مصباح است)، (المصباح) يعنى امام حسن وامام حسين (عليهما السلام) در او وجود دارند، (كانها كوكب درى)، فاطمة همانند ستاره درخشان بين زنان اهل زمين (اهل دنيا) است.

ب) حضرت مهدى (عجل الله فرجه) نور آل محمد (عليهم السلام) است.

سيد بن طاووس مى گويد: از مهمات بعد از نماز ظهر، آن است كه همانند امام صادق (عليه السلام) براى حضرت مهدى (عجل الله فرجه) دعا كنيم.

راوى مى گويد: بعد از تمام شدن دعاى حضرت صادق (عليه السلام) عرض كردم: أليس قد دعوتُ لنفسك جعلت فداك؟ آيا اين چنين نيست كه براى خودتان دعا كرديد؟ حضرت فرمودند: دعوتُ لنور آل محمد (عليهم السلام) وسائقهم والمنتقم بامر الله من اعدائهم...(41)

(خير) دعا كردم براى نور آل محمد (عليهم السلام) وپيش برنده ى آنها وانتقام گيرنده از دشمنانشان به دستور الهي.

پاورقى:‌