ديو بگريزد از آن قوم كه قرآن خوانند  
قرآن كلام رحمان رحيم است و قرائت آن دور كننده شيطان رجيم . و نماز مشتمل بر تلاوت قرآن و همانند آن دور كننده شياطين است . مسلمين بايد به دستور خدا در مقام قرائت قرآن چه در نماز و چه در غير آن به خدا پناهنده شوند و دفع شيطان را از او طلب كنند. تمسك به قرآن و نماز، دشمن شكن است و شياطين را دور مى سازد و با دور كردن جامعه از دام مكر و حيله آنان منافع مسلمين را تاءمين و نفع آنان را به خطر مى اندازد. امام صادق (عليه السلام ) فرمودند:
اءنظر اذا قمت الى الله فان الشيطان ابعد ما يكون من الانسان اذا قام الى الصلوة . ⁽³¹⁸⁾
آنگاه كه براى خدا به درگاه خدا بايستى ، به دقت بنگر! كه شيطان هيچ گاه از انسان دورتر از زمانى نيست كه به نماز مى ايستد.
شيطان ، مردم را از اطاعت پروردگار به اطاعت خود مى خواند اما نماز، آنان را به پرستش پروردگار كه جزء فطرتشان است فرا مى خواند. و از اين روست كه نماز موجب افسردگى شياطين است . دور كردن شيطان ؛ يعنى نزديك كردن انسان به ساحت قدس پروردگار، و نهى از منكرات و امر به معروفات . و هر عبادتى كه داراى اين ويژگى باشد، اهميت ويژه اى دارد. و نماز اين خصوصيت را به نحو اكمل و احسن داراست . اهريمنان نمى توانند نمازگزاران حقيقى را به دام خويش اندازند و ناگزير از آنان دور مى گردند.