آداب استفاده از تربت

یکی از آداب و سنن در نزد شیعه که خیلی هم مورد توجه هست مسئله دعا به درگاه خداوند تعالی است. که خداوند هم در قرآن می فرمایند «أدعونی استجب لکم»(77)بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را

در روایت است که می فرمایند

«الدعاء مخّ العبادة»

در احادیث متعددی دعاهایی از لسان ائمه معصومین علیهم صلوات الله وارد شده است و توصیه کردند که هنگام استفاده تربت حضرت سیدالشهداء این دعاها را بخوانید که این عمل جزء آداب استفاده از تربت است.

روی ان رجلا سال الصادق علیه السلام فقال: انی سمعتک تقول، انّ تربة الحسین علیه السلام من الأدویة المفرده و انها لاتمر بداء إلاّ هضمته، فقال «قد کان ذلک فما بالک؟ قال: انّی قد تناولتها فما انتفعت بما. قال: اما ان لها دعاء فمن تناولها و لم یدع به و استعملها لم یکد ینتفع بها «قال: فقلتُ له: ما أقول اذا تناولت التربة؟

قال: «قبلها قبل کل شی ء (و) وضعها علی عینیک، و لاتناول منها اکثر من حمّصه فان من تناول منها اکثر من ذلک فکانّما اکل من لحومنا فاذا تناولت فقل: اللهم انی اسئلک بحق الملک الذی قبضها و اسالک بحق الملک الذی خزنها و اسألک بحق الوصی الذی حلّ فیها ان تصلی علی محمد و آل محمد و ان تجعلها شفاء من کل داء و أمانا من کلّ خوف و حفظا من کلِّ سوء. فاذا فعلت ذلک فاشددها فی شی ء و اقرأ علیها (انا انزلناه) فانّ الدعا الذی قدمناه هو الاستئذان و القراءة هی ختمها .(78)

مردی از امام صادق علیه السلام سؤال کرد شنیدم شما فرموده اید که تربت امام حسین علیه السلام دواء است و شفاء می دهد حضرت فرمودند بلی چنین است ، چه شده تو را ، گفت من از تربت امام خوردم ولی نفعی نبرده ام از آن، امام فرمودند که آیا دعائی قبل از آن خواندی ، گفت خیر چه دعائی وقت خوردن تربت بخوانم ، حضرت فرمودند : قبل از هر چیزی تربت را ببوس و به چشمانت بگذار و اندازه یک نخود بیشتر نخوری که اگر بیشتر بخوری مثل اینکه گوشت ما را خوردی و سپس بگو ، خدایا به حق ملکی که این خاک را قبض کرد و به دست گرفت. و به حق ملکی که آن را در نزدش نگه داشت. و به حق آن وصی که در این خاک حلول کرد که مراد امام حسین علیه السلام است.

صلوات و درود بفرست بر محمد و آل محمد صلی الله علیهم اجمعین و قرار بده این خاک را برای من شفاء از کل درد. و امان از هر خوفی و حفظ کن از هر بدی و پلیدی پس وقتی این را گفتی قرار بده این خاک را در ظرفی و یا داخل آبی و بخوان بر آن سوره قدر را، دعای اول برای شروع و اذن به خوردن است و سوره قدر هم برای پایان و ختم است یعنی در پایان خوانده می شود.

و در حدیثی دیگر می فرمایند

و تقول عند اکلها «بسم الله و با الله اللهم اجعله رزقا واسعا و علما نافعا و شفاء من کل داء انک عی کل شیء قدیر .(79)

در هنگام خوردن تربت امام حسین علیه السلام بگوئید به نام خدا ، خدایا قرار ده این تربت را برای من رزقی واسع و علمی نفع دهنده و شفائی از کل دردهایم به درستی که تو بر هر چیز قادر و توانا هستی.

در حدیثی دیگر دارد

علی بن محمد رفعه قال: الختم علی طین قبر الحسین علیه السلام ان یقرء انا انزلناه فی لیلة القدر .(80)

وقت استفاده از تربت سیدالشهداء سوره انا انزلناه را بخوانید.

مرحوم سیدبن طاووس روایتی دیگر را نقل می کند که می فرمایند تربت را می گیرد دو رکعت نماز با این کیفیت می خواند که در رکعت اول سوره مبارکه حمد و یازده مرتبه سوره مبارکه کافرون و در رکعت دوم سوره مبارکه حمد و یازده مرتبه سوره مبارکه قدر و سپس قنوت می کند و در قنوت این دعا را بخواند:

«لا اله الا الله عبودیةً و رقّا لا اله الا الله حقا حقا لا الا اله الا الله وحده وحده انجز وعده و نصر عبده وهزم الاحزاب وحده سبحان الله تلک السموات السبع و الارضین السبع و ما بینهنّ و ما فیهن و سبحان اللّه رب العرش العظیم و صلی الله علی محمد و آله و سلام علی المرسلین و الحمدالله رب العالمین»

قنوت همان دعاء قنوت نماز اول را می خواند. سپس به رکوع و سجده و نماز را به پایان می رساند.(81)

مرحوم شیخ عباس قمی رحمهم الله در مفاتیح الجنان نقل می کند روایت شده که هر گاه یکی از شما خواهد که بردارد تربت را به اطراف انگشتان بردارد و قدر آن مثل نخود است پس ببوسد آن را و بر هر دو دیده گذارد و بر سایر بدن بمالد و بگوید

«اللّهُمَ بِحَقّ هذِه التُربة و بِحَقِ مَن حَلَّ بِها و ثَوی فیها و بَحِقّ جَدِّهِ و اَبیهِ و اُمّهِ و اخیهِ و الأئِمَةِ مِنْ وُلْدِهِ و بَحقِّ المَلائِکة الحافّین بِهِ اِلاّ جَعَلْتَها شِفاءً مِنْ کلّ داءٍ و بُرْءا مِنْ کلّ مَرَضٍ وَ نَجاةً مِنْ کلِّ افةٍ و حِرْزا مِمّا اَخافُ و اَحْذَرُ .(82)

خدایا به حق این تربت شریف و به حق هر که در آن وارد شده است و اقامت گزیده در آن و به حق جد و پدرش و مادرش و برادرش و امامان از نسلش و به حق فرشتگانی که در طواف او حلقه زده اند که قرار دهی آن را درمان هر دردی و بهبودی از هر بیماری و نجات از هر آفت و نگهداری از هر چه بیم دارم و می هراسم ، سپس آن را استعمال نماید

و قال الروای لهذا الحدیث: فانا استعملها من دهری الاطول کما قال و وصف ابو عبدالله علیه السلام فما رأیت بحمدالله مکروها

و نیز روایت شده است که هر گاه تربت را بخوری یا به کسی بخورانی بگو:

بِسْمِ اللّه وَ بُاللّه اللّهُمَّ اجْعَلْهُ رِزْقا واسِعا و عِلْما نافِعا وَ شِفاءً مِنْ کلِّ دآءٍ اِنَّک عَلی کلِّ شَی ءٍ قَدیرْ .

و در حدیث معتبر نقل شده است هنگامی که امام صادق علیه السلام به عراق مشرف شدند گروهی نزد آن حضرت آمدند و عرض کردند شنیده ایم که تربت امام حسین علیه السلام موجب شفای هر درد است آیا باعث ایمنی از هر خوف هست فرمودند بلی هر گاه کسی بخواهد که او را ایمنی از هر بیم باشد باید تسبیحی که از تربت آن حضرت ساخته است در دست بگیرد و سه مرتبه این دعا را بخواند

«اَصْبحتُ اللَّهم مُعْتَصِما بِذِمامِک و جِوارِک المَنبع الَّذی لایطاوَلُ و لایحاوِلُ مِن شَرِ کلّ غاشِم و طارقٍ مِنْ سائِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَ ما خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِک الصّامِتِ و الناطِق فی الْجَنِة مِنْ کلِّ مَخُوفٍ بِلباسٍ سابغَةٍ خصینَةٍ وِ هِی ولاءُ اَهْلِ بَیتِ نَبیک مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله مُحْتَجِزا مِنْ کلّ قاصدٍ اِلی اَذِیةٍ بِجِدارٍ حَصینِ الاِخْلاصِ فی الاِعْتِرافِ بَحقِّهِمْ و التَمَسُّک بَحْبلهِمِ جَمیعا مُوقنِا انَّ اَلحقّ لَهُمْ وَ مَعَهُمْ و مِنْهُم و فیهِم و بِهِم اوالی مَن والَوْ وَ اُعادی مَنْ عادَوا و اُجانِبُ مَنْ جانَبُوا فَصَلِّ عَلی مُحمَّدٍ و اله وِ اَعِذْنی. الّلهم بِهِم مِنْ شَرّ کلِّ ما اتّقیهِ یا عظیمُ حَجَزْتُ الاَعادِی عَنّی بَبدیع السَّمواتِ والأرضْ إنّا جْعَلنا مِن بَینِ اَیدیهِم سدّا و مِن خَلِفْهِمْ سَدّا فَاَغْشَیناهُمْ فَهُم لایبْصِروُنَ .(83)

خدایا صبح کردم در حالی که چنگ زده ام به عهد و پیمان با تو در پناه تو بلند است که دست اندازی به آن نشود و کسی آهنگ آن نکند از بدی هر ستمکار و از شرّ آنچه آفریدی از آفریدگان خودت از بی زبان و زبان و ناطق و غیر ناطق و از هر چه بیمناک است. خود را می پوشانم زیر سپر و جوشن و زره محکم و متین و آن دوستی خاندان پیامبرت حضرت محمد در پس پرده از هر که آهنگ آزارم کند در پناه دیوار و حصار محکم اخلاص و در اعتراف به حق آنان و تمسک جستن به رشته محکم ایشان در حالی که یقین دارم به اینکه حق برای آنان است و با آنهاست و از آنهاست. و بین آنهاست و به وسیله آنهاست و دوست دارم هر که را دوست دارند و دشمن دارم هر که را دشمن دارند و دورم از هر که دورند درود فرست بر محمد و آل محمد و پناه ده مرا ای خدا به وسیله ایشان از شر هر آنچه از آن پرهیز دارم تا دور سازم دشمنان را از خودم به وسیله پدیدآورنده آسمان ها و زمین براستی ما قرار دادیم از جلوی روی آنها سدی و از پشت آنها سدی و پرده بر دیدگان آنها کشیدیم که نتوانند دید.

سپس تسبیح را ببوسد و بر هر دو چشم بمالد و بگوید:

اللَّهُمَ اِنّی اَسْئَلُک بِحَقِّ هذِهِ التُّرَبة المُبارَکة و بِحَقِّ صاحِبها و بِحَقّ جَدِّه و بَحقّ اَبیهِ وَ بَحِّق اُمّهِ و بِحَقّ اَخیهِ و بَحقِّ وُلْدِهِ الطاهِرینَ اجْعَلْها شِفاءِ مِنْ کلِّ دآءِ وَ اَماناً مِنْ کلِّ خَوْفٍ وَ حِفْظاً مِنْ سُوءٍ

و در روایت دیگر از حضرت صادق علیه السلام و دعائی دیگر:

عن الصادق علیه السلام قال: اِذا اَخَذَتِ الطینْ فَقُل: بِسْمِ اللّه اللّهُمَ بِحَقِّ هذِه التُّرْبَةِ الطّاهِرَةِ و بِحَقِّ هذِهِ التُّرْبَةِ الطَّیبةِ و بِحَقّ هذَا الوَصّی الَّذی تُواریهِ و بِحَقِّ جَدِّهِ وَ اَخیهِ و اُمِّهِ وَ اَبیهِ وَ الْمَلائِکةِ الَّذینَ یحِفُّونَ بِهِ وَ المَلائِکةِ الْعُکوفِ عَلی قَبْرِ وَلِیک، ینْتَظِرُونَ نَصْرَهُ صَلواتُ اللّه عَلَیهِمْ اَجْمَعینِ. اِجْعَلْ لی فیهِ شِفاءً مِنْ کلِّ داءٍ وَ أَماناً مِنْ کلِّ خَوْفٍ وَ عِزاً مِنَ کلِّ ذُلٍّ وَ اَوْسِعْ بِهِ رِزْقی وَ أَصِحْ جِسْمی

وقتی تربت را گرفتی بگو بسم اللّه خدایا به حق این تربت پاک و طیب و به حق این وصی که مخفی است در اینجا و به حق جدّش و برادرش و پدرش و مادرش و به حق ملائکه ای که به دور او می گردند و اطراف قبر او حلقه می زنند و منتظر نصرت آن امام بزرگوارند قرار بده برای من در این خاک شفاء را از تمام دردهایم و امان قرار بده برای من از هر خوفی و رزق مرا وسعت ده به واسطه آن و جسمم را سالم نگه دار.

دعائی دیگر از امام صادق علیه السلام نقل شده است که می فرمایند وقتی انسان احتیاج پیدا کرد به خوردن از تربت امام حسین علیه السلام برای استشفاء این دعا را بخواند.

عن الصادق علیه السلام قال فاذا احتاج الانسان اِلَی الأکلِ من التربة للاستشفاء فلیقل «اللَّهُمَّ رَبِّ هذِهِ التُّرْبَة الْمُبارَکةِ و ربِّ النُّورِ الّذی نَزَلَ فیها وَ رَبَّ الْجَسَدِ الَّذی سَکنَ فیها وَ رَبَّ المَلائِکةِ الْمُوَکلینَ بِهِ، اِجْعَلْهُ شِفاءً مِنْ کذا وَ کذا. و تقول: اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ رِزْقاً واسِعاً وَ عِلْماً نافِعاً وَ شِفاءً مِنْ کلِّ داءٍ وَ سُقْمٍ» فان اللّه تعالی یدفع عنک کل سقم

و ایضا

عن الصادق علیه السلام انه قال: اِذا تَناوَلَ اَحَدَکمْ من طین قبر الحسین علیه السلام فلیقل: «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُک بِحَقِّ المَلِک اَلّذی تَناوَلَ وَ الرَّسُولِ الَّذی نَزَلْ و الْوَصِی الَّذی ضُمِّنَ فیه أنْ تَجْعَلَهُ شِفاءً مِنْ کلِّ داءِ» وَ یسَمّی ذلِک الدّاءٍ (84).

امام صادق علیه السلام می فرمایند وقتی از تربت امام حسین علیه السلام می خوری بگو خدایا از تو می خواهم به حق ملکی که این تربت را برای رسولت حضرت محمد صلی الله علیه و آله آورد. و به حق خود رسولت و به حق امام حسین صلی الله علیه و آله که شفا را در تربت او قرار دادی آنکه قرار دهی این تربت را شفاء از جمیع دردهایم و سپس نام دردت را ببر.

این من جمله آداب خوردن تربت امام حسین علیه السلام بود که در وقت خوردن این دعاها را انسان می تواند بخواند چرا که اگر کسی دعا را نخواند ممکن است ترتب اثرگذار نباشد ، لذا از آداب استفاده از تربت دعا کردن و خواندن دعاهای وارده است.

سجده بر تربت

آیا سجده کردن بر تربت شرک نیست؟

اگر کسی سجده به تربت یا خاک دیگر و یا هر چه بکند به عنوان اینکه آن یا صاحب آن خدا است و پرستش عبادت قبر یاصاحب قبر کند مشرک و کافر است. ولی اگر به خاک قبر یا غیر قبر سجده برای خدا باشد و اطاعت امر خدا را بکند نه تنها شکر نیست بلکه عین توحید است.

هیچ یک از جمعیت چند میلیونی شیعه این ادعا را ندارد که به تربت امام حسین علیه السلام سجده می کند به عنوان اینکه او را خدا ویا فرزند خدا و یا در مقابل خدا یک قدرت جدا بداند هرگز اینطور نیست. بلکه سجده کردن بر تربت امام حسین برای خداست. منتهی چون این خاک قداست بالا و والائی دارد لذا بر این خاک سجده می کنند.

لذا آنانکه تهمت به جامعه شیعه می زنند که این سجده کردن بر خاک قبر امام حسین عین شرک است هرگز درست نیست اگر خوب چشم باز کنند و ببینند هرگز اینطور نیست بلکه عین توحید است، از آداب و سننی که در نزد شیعه مرسوم هست اهمیت سجده کردن بر تربت امام حسین علیه السلام است. که ائمه علیه السلام هم بر این مسئله تأکید می کردند و خود ائمه هم بر این عمل پای بند بودند و این از باب برتری تربت حضرت امام حسین علیه السلام است زیرا انسان سر بر خاکی می گذارد که بوی خون حسین را می دهد خونی که خون خداست. کما اینکه یکی از علماء سنّی که شیعه شده است به نام شیخ محمد مرعی انطاکی در مناظره ای با علماء سنی که می پرسند چرا شما اصرار دارید بر تربت حسین علیه السلام سجده کنید می گوید به خاطر توصیه امامان بزرگواران و اینکه تربت حسین علیه السلام دارای یک نوع برتری است که در تربت های دیگر نیست.

در روایت است که امام صادق علیه السلام سجده نمی کردند مگر بر تربت امام حسین علیه السلام :

کان الصادق علیه السلام لایسجد الاّ علی تراب من تربة الحسین علیه السلام تذلیلاً لله تعالی و استکانه الیه (85)،

امام صادق سجده نمی کردند مگر بر خاکی که از تربت امام حسین علیه السلام بود و این کار را از سر خضوع و خشوع برای خدا انجام می دادند.

و حدیثی دیگر:

عن معاویة بن عمار قال: کان لابی عبداللّه علیه السلام خریطة دیباج صفراء فیها تربة اباعبداللّه علیه السلام فکان اذا حضرته الصلاة صبَّهُ علی سجادته و سجد علیه ثم قال علیه السلام انَّ السجود علی تربة ابی عبداللّه علیه السلام یخرج الحجب السّبع (86)

امام صادق کیسه ای داشتند که در آن تربت سیدالشهداء بود و هنگام نماز آن تربت را در موضع سجودشان می ریختند و بر آن سجده می کردند و می فرمودند سجده بر تربت امام حسین علیه السلام حجاب های هفتگانه را از بین می برد.

عن محمدبن علی بن الحسین قال: قال الصادق علیه السلام السجود علی طین قبر الحسین علیه السلام ینور الی الارضین السبعة (87):

سجده بر خاک قبر سیدالشهداء علیه السلام تا زمین هفتم را نورانی می کند.

سید حمیری نقل می کند که از امام عصر حضرت مهدی ارواحنا فداه سئوال کردند از سجده بر لوحی که از خاک قبر سید الشهدا علیه السلام بود یعنی همین مهر مرسوم فاجاب علیه السلام یجوز ذلک و فیه الفضل که جایز است و فضیلت بزرگی دارد سجده بر تربت حضرت امام حسین علیه السلام. در همین زمینه ابوالمجد الحلبی در اشارة السبق در باب فضل سجده بر تربت امام حسین علیه السلام می نویسد و افضله (سجده) علی التربة الحسینیة، بهترین چیز برای سجده کردن خاک قبر حضرت سیدالشهداء علیه السلام است (88).

یحیی بن سعید حلی در کتاب الجامع للشرایع می نویسد و یستحب السجود علی التربة الحسینیة (89)

مستحب است سجده بر تربت امام حسین علیه السلام.

علامه بزرگوار امینی در کتاب سیرتنا و سُنَّتنا در باب سجده بر خاک قبر امام حسین علیه السلام می نویسد آیا بهتر آن نیست که سجده گاه از خاکی قرار داده شود که در آن چشمه های خونی جوشیده است که رنگ خدایی داشته است تربتی آمیخته با خون کسی که خداوند او را پاک قرار داده و محبت او را أجر رسالت محمد صلی الله علیه و آله قرار داده است

خاکی که با خون سرور جوانان بهشت و ودیعه محبوب پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و خدا عجین گشته است (90).

مرحوم استاد بزرگوار حضرت آیت اللّه مطهری رحمهم الله می فرماید: پیشوایان ما گفته اند حالا که باید بر خاک سجده کرد بهتر است که آن خاک از خاک تربت شهیدان باشد اگر بتوانید از خاک کربلا برای خود تهیه کنید که بوی شهید می دهد. تو که خدا را عبادت می کنی سر بر روی هر خاکی بگذاری نمازت درست است ولی اگر سر بر روی آن خاکی بگذاری که تماس کوچکی، قرابت کوچکی با شهید دارد و بوی شهید می دهد اجر و ثواب تو صد برابر می شود (91).

7- حاج میرزا ابوالفضل طهرانی صاحب کتاب شفاء الصدور در این باره شعری سروده است.

فیالها تربة یرقی بسجدتها اقصی معارج توحید و عرفان

یضوّع المسک من ذکری نوافجها و لا تضوّعه من ذکر نعمان

فمن یرصع بها الکیل سوددة بنعله رصعت تیجان خاقان

ولو تاملها حضر العقول رای مرات اسکندر فی عین حیوان

کانما مسحت یوما بها فبدت بیضاء لامعه لف ابن عمران

فمن یشاهد بها الاسرار کان علی ملک الحقایق اعلی من سلیمان

فارغب الیها و لا تطلب لها بدلا فی سلسبیل و لا فی روض رضوان

فذاک ماء و کالصدّاء لیس وذا مرعی و لکنه لامثل سعدام (92)

عجب خاکی که با سجده بر آن به بالاترین نردبان توحید و عرفان ارتقاء داده می شود ، بوی مشک از یادآوری نافه آن منتشر می شود که از یادآروی نعمان هم چنین عطری منتشر نمی شود ، هر کس با آن تاج بزرگی خود را زینت دهد با کفش خود زینت بخش تاج های پادشاهان می شود و اگر خِضر (93) خردها در آن تأمل کند آئینه اسکندر را در چشمه زندگانی خواهد دید مثل اینکه پسر عمران روزی این خاک را مسح کرده بود که کف دستش درخشش یافته بود هر کس اسرار این خاک را بنگرد از تسلط بر حقایق از سلیمان پیشی می گیرد به دنبال آن برو و جانشین آن را نه در سلسبیل و نه در روضه رضوان مجوی آن آبی است ولی چون صدّاءِ نیست و آن یک چراهگاهی است ولی همچون سعدان نیست (این مثلی است در زبان عربی برای افاده حدّ اعلای خوبی در چیزی).

تسبیح گرفتن از تربت امام حسین علیه السلام

تسبیح که در اصل مدح و ستایش خداوند متعال است. یکی از بزرگ ترین سفارشاتی است که در دین مبین اسلام وارد شده است. آنگاه که انسان در هر مکانی و زمانی مدح و ذکر خدا را به زبان جاری می کند و به واسطه آن مدح و ذکر از خداوند استمداد می طلبد یکی از آداب در باب تسبیح، درست کردن وسیله ای است که در عرف به آن تسبیح می گویند و فراوان توصیه شده است که تسبیحی که می گیرید از تربت حضرت سیدالشهداء باشد که ثواب فراوانی بر آن مترتب است. به این جمله استاد بزرگوار آقای محدثی توجه کنید که می نویسد.

«تسبیح تربت قصیده ای صد بیتی است و واژه هایش همه عاشورائی که دانه هایش همراه ذاکر ذکر می گوید و عطر شهادت را می پراکند. کربلائیان با مضمون این قصیده مقدس همنوائی می کنند و با ترکیبات آن که (اللّه اکبر) (الحمدللّه ) (سبحان اللّه ) است آشنا و مأنوسند. دانه های تسبیح تربت گهرهایی است که از خاک کوی عشق گرفته شده و از آن نوری تا ملکوت خدا متصاعد می شود (94).

در اخبار زیادی وارد شده است بر اینکه از تربت حسین علیه السلام تسبیح بگیرید.

چنانچه ابراهیم ثقفی از پدرش از حضرت صادق آل محمد صلی الله علیه و آله حدیث نقل می کند که فاطمه زهرا علیهاالسلام مقداری پشم را بافته بود و ریسمانی درست کرده بود بر او گره ای چند زده بود که شماره عدد تکبیرات به او می کرد وقتی حضرت حمزه سیدالشهداء شهیدشد از تربت او تسبیح درست کرد و مردم هم استفاده می کردند وقتی امام حسین علیه السلام شهید شد امر راجع به او شد و مردم از تربت آن حضرت در جهت تسبیح استفاده می کردند به جهت برتری که در تربت سیدالشهداء است.

فَلمّا قتل الحسین صلوات اللّه علیه عُدِل بالأمر الیه فاستعملوا تُربته لما فیه من الفضل و المزَّیة (95).

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

من کانت معه سَبْحَة من طین قبر الحسین علیه السلام کتِبَ مُسَبِّحا وان لَمْ یسَبِّحْ بِها .(96)

هر کس که همراه داشته باشد تسبیحی که از خاک قبر امام حسین علیه السلام درست شده باشد جزء تسبیح گویان به حساب می آید ولو ذکر و تسبیح نگوید.

توصیه شده در به همراه داشتن تسبیح تربت سیدالشهداء که اگر انسان حتّی ذکر هم نگوید جزء مسبّحین شمرده می شود و اگر ذکر بگوید که به مراتب اجز و مزد برای او نوشته می شود.

و در روایتی دیگر از حضرت امام کاظم علیه السلام است که :

لا یستغنی شیعتنا عن اربعة... وسَبْحَة من طین قبر الحسین علیه السلام فیها ثلاث و ثلاثون حَبَّةٍ (97)

می فرمایند : شیعیان ما از 4 چیزی بی نیاز نیستند که یکی از آن ها همراه داشتن تسبیح است که از خاک قبر حسین علیه السلام درست شده باشد که تعداد دانه های آن 33 تا باشد.

و در روایتی دیگر هست که از امام زمان علیه السلام سؤال کردند آیا جایز است تسبیح به طین قبر سیدالشهداء علیه السلام و آیا در او فضیلتی هست پس نوشتند به خط مبارکشان تسبیح کن که هیچ تسبیحی افضل از او

نیست و از جمله فضل او این است که تسبیح کننده تسبیح گفتن را فراموش می کند و تسبیح را می گرداند بی جهت ولی ثواب آن تسبیح برای او نوشته می شود.

از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمودند :

مَنْ اراد سبحة من تربة الحسین علیه السلام مرة واحدة بالاستغفار أو غیره کتب اللّه سبعین مرّة (98).

حضرت می فرمایند کسی که با تسبیحی که از تربت حسین علیه السلام درست شده است یک مرتبه استغفار کند ثواب هفتاد مرتبه استغفار برای او نوشته می شود.

در حدیثی دیگر راجع به فضیلت تسبیح گفتن با تربت حضرت سیدالشهداء علیه السلام نقل شده است که امام معصوم علیه السلام فرمودند:

من ادار تربة الحسین علیه السلام فی یده و قال: سبحان اللّه و الحمدللّه و لا اله الا اللّه و اللّه اکبر. مع کل حبّة، کتب له ستة آلاف حسنة و محی عنه ستة آلاف سیئة و رفع له ستة الاف درجة (99).

می فرمایند کسی که با تسبیح تربت حضرت سیدالشهداء ذکر سبحان اللّه و الحمدللّه و لا اله الا اللّه و اللّه اکبر را بگوید در مقابل هر عدد از دانه های تسبیح 6 هزار حسنه برای او نوشته می شود و 6 هزار گناه از او بخشیده می شود و 6 هزار درجه بر درجات او افزوده می شود.

عن الصادق علیه السلام : قال: ان الحور العین اذا ابصرن بواحد من الاملاک یهبط الی الارض لامر ما یستهدین منه السبح و التربة من طین قبر الحسین علیه السلام (100).

امام صادق علیه السلام فرمودند هرگاه ملائکه به زمین نازل می شوند حورالعین از آن ها خواهش می کنند تا تسبیح و تربت قبر حسین را برای آن ها هدیه ببرند. پس معلوم گشت که خیلی مفید است که همین تسبیحات حضرت زهرا علیهاالسلام را انسان با تسبیحی بگوید که از خاک قبر حضرت سیدالشهداء علیه السلام گرفته شده باشد که اجر و ثواب فراوان دارد. و معمولاً انسان همیشه تسبیح را همراه خود دارد که این را هم سابقا اشاره کردیم که همراه داشتن تربت امام حسین علیه السلام امان است از هر بدی برای انسان و سپری برای انسان است.