نصايح
سخنان چهارده معصوم

مرحوم آية الله علی‌اکبر مشکینی‌اردبیلی

- ۲۰ -


وصيت‏هاى پيامبر (صلى‏الله‏عليه‏وآله) به على (عليه السلام)

حماد بن عمر از حضرت امام صادق (عليه السلام) روايت كرده است كه آن بزرگوار توسط پدر گرامى خود، از اميرمؤمنان على (عليه السلام) نقل كرده است كه پيامبر (صلى‏الله‏عليه‏وآله) به او فرمود:

اى على: به تو وصيتى مى‏كنم كه آن را نگهدار و رعايت كن و تا وصيت مرا نگه مى‏دارى و رعايت مى‏كنى همواره در خير خواهى بود.

اى على: هر كس خشمى را مى‏تواند ابراز و اعمال نمايد فرو برد خداوند روز قيامت به او امن و امانى عطا مى‏فرمايد كه لذت آن را در مى‏يابد:

اى على: هر كس هنگام مرگ خوب و عادلانه وصيت نكند در مروت و جوانمرديش نقص و كمبودى است و به مقام شفاعت نائل نمى‏شود.

اى على: برترين جهاد آن است كه انسان صبح كه برمى خيزد در صدد ظلم و ستم به كسى نباشد.

اى على: هر كس مردم از زبان او بترسند از دوزخيان است.

اى على: بدترين مردم كسى است كه مردم از بيم بدگوئى و بدزبانى او احترامش كنند و بدى او نقل شود.

اى على: بدترين مردم كسى است كه آخرتش را به دنيايش بفروشد، و بدتر از آن كسى است كه آخرتش را براى دنياى ديگرى بفروشد.

اى على: هر كس عذر عذرخواهى را چه راستگو باشد چه دروغگو، نپذيرد به شفاعت من نائل نمى‏شود.

اى على: خداى متعال دروغ را در كار خير و اصلاح (ميان افراد) دوست مى‏دارد و راستگوئى را در فساد و فتنه گرى دشمن مى‏دارد.

اى على: هر كس شراب را به خاطر غير خدا هم ترك كند خداوند از شربتهاى بهشتى به او مى‏نوشاند.

على (عليه السلام) پرسيد: به خاطر غير خدا؟!

فرمود: آرى به خدا سوگند، اگر براى حفظ خود نيز آن را ترك كند خداوند از كار او قدردانى مى‏فرمايد.

اى على: خداوند تا چهل روز نماز شرابخوار را قبول نمى‏فرمايد و اگر در آن چهل روز بميرد كافر مرده است.

(شيخ صدوق مى‏فرمايد: يعنى اگر شراب را حلال بشمارد و منكر حرمت آن باشد)

اى على: هر مست كننده‏اى حرام است، و هر چه بسيار آن مستى آورد يك جرعه آن نيز حرام است.

اى على: همه گناهان در خانه‏اى گرد آمده و كليد آن شرابخوارى است.

اى على: بر شرابخوار ساعتى مى‏گذرد كه خداى متعال را نمى‏شناسد.

اى على: بر كندن كوههاى استوار آن‏تر از برداشتن پادشاهى و سلطنتى است كه مدت مقدر آن پايان نيافته باشد.

اى على: كسى كه نه از دينش سودى مى‏برى و نه از دنيايش در همنشينى او خيرى براى تو نيست، و آنكه حقى براى تو نمى‏شناسد و رعايت نمى‏كند تو نيز مراعات او مكن و احترامى هم ندارد.

اى على: خداوند بهشت را بر هر دشنام گوى بد زبان كه باكى ندارد چه بگويد و چه بشنود، حرام فرموده است.

اى على: خوشا آنكه عمرش طولانى و كردارش نيكو باشد.

اى على: شوخى و مزاح مكن كه شكوه و درخشندگى تو از بين مى‏رود، و دروغ مگو كه نور تو نابود مى‏شود، و از دو صفت بپرهيز: ملامت و تنبلى؛ زيرا اگر ملول و آزرده شوى بر حقى صبورى نمى‏توانى، و اگر تنبلى كنى حقى را نمى‏توانى ادا نمائى.

اى على: براى هر گناهى توبه‏اى وجود دارد جز بداخلاقى، كه دارنده آن هر وقت از گناهى نجات يابد به گناهى ديگر مبتلا مى‏شود.

اى على: كسى كه ملامت و دلتنگى بر او چيره گردد راحتى از نزد او كوچ مى‏كند.

اى على: خداى متعال بهشت را از دو خشت آفريد، يك خشت از طلا و يك خشت از نقره، و ديوار آن را از ياقوت و سقف آن را از زبرجد و ريگهاى آن از مرواريد و خاكش را از زعفران و مشك قرار داد، آنگاه به آن فرمود: سخن بگو، و بهشت گفت: خدايى جز خداوند يكتاى زنده پاينده نيست، همانا سعادتمند كسى است كه داخل من شود.

خداى متعال فرمود: به عزت و جلال خودم سوگند كه هيچ دائم الخمرى (كسى كه بر شرابخوارى مداومت دارد و از آن دست برنمى دارد)، و سخن چينى، و بى غيرتى، و شحنه و داروغه‏اى، و زن صفتى، و كفن دزدى، و باجگيرى، و قطع كننده‏اى از خويشاوند، و جبرى مذهبى، به آن داخل نمى‏شود.

و نيز فرمود: از جذامى بگريز همانطور كه از شير درنده مى‏گريزى.

و مكروه است كه مردى محتلم و جنب شده قبل از آنكه غسل كند با زوجه‏اش همبستر شود، و اگر چنين كند و فرزندى ديوانه به وجود آيد جز خويشتن را سرزنش نكند، و مكروه است كه در كنار جوى روان بول كنند، و مكروه است كه كسى ايستاده توالت كند، و مكروه است كه كسى ايستاده كفش بپا كند، و مكروه است كه كسى بدون چراغ به خانه‏اى تاريك وارد شود.

اى على: آفت و آسيب شرافت و شخصيت، فخر فروشى است.

اى على: كسى كه از خداى متعال بترسد همه چيز از او مى‏ترسد، و كسى كه از خداوند نترسد خداوند او را از همه چيز مى‏ترساند.

اى على: شيرخوارگى (و مسائلى از قبيل محرميت و فرزندى و برادرى رضاعى... كه مرتتب بر شير خوردن طفل است) بعد از آنكه طفلى را از شيرباز گرفتند وجود ندارد، و يتيمى بعد از رسيدن به سن بلوغ و احتلام صدق نمى‏كند.

اى على: دو دو سال راه را براى احسان و نيكى به پدر و مادرت برو، و يك سال راه را براى رسيدگى و صله رحم و خويشاوندت، و يك ميل راه براى عيادت بيمار، و دو ميل براى تشييع جنازه، و سه ميل براى پذيرش دعوت، و چهار ميل براى زيارت برادر دينى، و پنج ميل براى دستگيرى از گرفتار، و شش ميل براى يارى ستمديده، و بر تو باد كه بسيار استغفار كنى.

اى على: به خدا سوگند اگر فرومايه در قعر چاهى باشد خداى متعال بادى را بر مى‏انگيزد تا او را در حكمت تبهكاران بالاتر از نيكان قرار دهد.

اى على: كسى كه خود را به غير مواليان خويش ببندد و نسبت دهد (كه موجب از بين بردن حق ولاء آنان مى‏شود) لعنت خدا بر او باد، و كسى كه مزد كارگرى را ندهد لعنت خدا بر او باد، و كسى كه مرتكب حادثه‏اى شود يا مرتكب شونده آن را جاى دهد و نگهدارى كند لعنت خدا بر او باد.

عرض شد: اى رسول خدا آن حادثه چيست؟

فرمود: قتل و آدمكشى.

اى على: مؤمن كسى است كه مسلمانان او را بر جان و مال خود امين شمارند، و مسلمان كسى است كه مسلمين از دست و زبان او به سلامت باشند، و مهاجر كسى است كه از گناهان هجرت و دورى نمايد.

اى على: محكمترين دستاويز ايمان دوستارى به خاطر خدا و دشمنى به خاطر خداست.

اى على: خداى متعال بوسيله اسلام نخوت و تكبر جاهليت و نازيدن آنان را به پدران، از ميان برداشت، آگاه باشيد كه مردم از حضرت آدم بوجود آمده‏اند، و حضرت آدم از خاك، و گرامى‏ترين مردم نزد خدا پرهيزكارترين آنان است.

اى على: بهاى مردار، و بهاى سگ، و بهاى شراب، و مهريه زن زناكار، و رشوه در قضاوت، و مزد فالگير و پيشگو همه از اموال حرام است.

اى على: هر كس علمى فرا گيرد تا بوسيله آن با جاهلان بستيزد، يا با عالمان جدل‏انگيزد، يا مردمان را به سوى خويش فرا خواند، او از دوزخيان است.

اى على: وقتى بنده‏اى مى‏ميرد مردم مى‏گويند چه بر جاى گذاشته است، و فرشتگان مى‏گويند چه پيش فرستاده است.

اى على: دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.

اى على: مرگ ناگهانى براى مؤمن موجب راحت و براى كافر مايه افسوس و حسرت است.

اى على: خداى متعال به دنيا وحى فرمود كه خدمت كن به كسى كه به من خدمت مى‏كند و در رنج و مشقت بيانداز كسى را كه به تو خدمت مى‏كند.

اى على: دنيا اگر نزد خداى متعال به قدر بال پشه‏اى ارزش داشت به كافر يك جرعه آب نمى‏نوشانيد.

اى على: هيچكس از پيشينيان و آيندگان نيست جز آنكه روز قيامت آروز مى‏كند كاش از مال دنيا جز به قدر گذران به او داده نمى‏شد.

اى على: بدترين مردم آن است كه به قضا و قدر الهى اعتراض داشته و خدا را در قضاى او (به ستم و نادرستى) متهم سازد.

اى على: ناله مؤمن (در حال بيمارى) ثواب سبحان الله گفتن دارد، و فرياد او ثواب لا اله الا الله گفتن، و خوابش در بستر (بيمارى) عبادت محسوب مى‏شود، و پهلو به پهلوشدنش جهاد در راه خدا، و چون شفا يابد در ميان مردم راه مى‏رود در حالى كه همه گناهان او آمرزيده شده است.

اى على: اگر به من پاچه (بى ارزش گوسفندى) هديه شود مى‏پذيرم، و اگر براى صرف پاچه (بى ارزشى) دعوت شوم مى‏روم.

اى على: اسلام برهنه است و لباس آن شرم و حيا است، و زينت آن وفا، و جوانمردى آن عمل صالح، و ستون آن پارسايى است؛ و هرچيزى اساس و پايه‏اى دارد و اساس و پايه اسلام دوستدارى ما اهل بيت است.

اى على: بداخلاقى شوم و نامبارك است و اطاعت زن موجب پشيمانى است.

اى على: اگر شومى و نامباركى در چيزى باشد در زبان زن است.

اى على: سبكباران نجات يافتند (61).

اى على: هر كس عمدا بر من دروغ ببندد بداند كه جايگاهش آتش است.

اى على: مسواك كردن از سنت است، و دهان را پاك مى‏كند، و چشم را جلا مى‏دهد، و خداى رحمان را خشنود مى‏سازد، و دندانها را سپيد مى‏نمايد، و زردى و فساد دندان را مى‏برد، و لثه را محكم مى‏كند، و اشتهاى به غذا را مى‏افزايد، و بلغم را از بين مى‏برد، و حافظه را زياد مى‏كند، و حسنات و نيكى‏ها را دو برابر مى‏سازد، و فرشتگان به آن خوشحال مى‏شوند.

اى على: خداوند متعال پيامبرى برنيانگيخت جز آنكه براى او نسلى از صلب خود او قرار داد، و نسل مرا از صلب تو قرار داد و اگر تو نبودى براى من ذريه و نسلى نبود.

اى على: عبدالمطلب بوسيله تيرهاى قمار (ذبيحه را) تقسيم نمى‏كرد، و بتها را نمى‏پرستيد، و ذبح شده براى بتها را نمى‏خورد، و مى‏گفت: من پيرو دين پدرم حضرت ابراهيم (عليه السلام) هستم.

اى على: شگفت‏انگيزترين مردم از نظر ايمان و عظيمترين آنان از نظر يقين گروهى هستند كه در آخرالزمان مى‏باشند كه پيامبر را نديده‏اند و حجت و امامشان از آنان پنهان و غايب است و تنها به سياهى روى سپيدى (نوشته كتابها) ايمان آورده‏اند.

اى على: در پوست حيوانى كه شيرش را نمى‏آشامى و گوشتش را نمى‏خورى (حيوان حرام گوشت) نماز مخوان، و در ذات الجيش (62) ، و ذات الصلاصل‏ (63) و ضجنان‏ (64) نمازگزار.

اى على: از تخم‏ها (ى حيوانات تخم گذار) هركدام كه دو طرف آن با هم متفاوت است بخور، و از ماهيان هر كدام كه فلس دارد، و از پرندگان آنهايى كه در پرواز بال مى‏زنند، و آنهائى را كه در پرواز بال نمى‏زنند و صاف پرواز مى‏كنند واگذار، و از پرندگان آبى آنهائى را كه سنگدان دارند يا پايشان خار خروس دارد بخور.

اى على: از درندگان هر كدام كه دندان نيش دارد و از پرندگان هر كدام كه چنگال دارد خوردنش حرام است.

اى على: به جهت (سرقت) ميوه و پيه وسط نخل (يا شكوفه) دست كسى قطع نمى‏شود.

اى على: بر عهده زناكار كابين و مهريه‏اى نيست، و در موردى كه كسى به كنايه چيزى گفته باشد (اعتراف به جرم محسوب نمى‏شود و) حد ندارد، و شفاعتى در مورد حد پذيرفته نيست، و سوگند درباره قطع رحم و بريدن از خويشاوند جايز نيست و نبايد به آن سوگند عمل شود، و همينطور سوگند فرزند در صورت مخالفت پدرش با آن، و سوگند زن در صورت مخالفت شوهرش با آن، و سوگند بنده در صورت مخالفت صاحبش با آن؛ و روزه سكوت جايز نيست، و روزه وصال (از سحر تا سحر بعد، يا دو روز، يا چند روز بدون افطار) جايز نيست، و باديه نشينى بعد از هجرت جايز نيست.

اى على: پدرى به قصاص فرزندش كشته نمى‏شود.

اى على: خداوند دعا را در حالى كه دل غافل و بى توجه باشد نمى‏پذيرد.

اى على: خواب عالم برتر از عبادت عابد است.

اى على: دو ركعت نماز عالم برتر از هزار ركعت نماز عابد است.

اى على: زن نبايد روزه مستحبى بگيرد مگر با اجازه شوهرش، و بنده نبايد روزه مستحبى بگيرد مگر با اجازه صاحبش، و ميهمان نبايد روزه مستحبى بگيرد مگر با اجازه ميزبانش.

اى على: روزه عيد فطر حرام است، و روزه عيد قربان حرام است، و روزه وصال (از سحر تا سحر بعد، يا دو روز...) حرام است، و روزه سكوت حرام است، و روزه‏اى كه براى كار معصيتى نذر كرده باشد حرام است، و روزه دهر (همه سال يا همه ايام) حرام است.

اى على: (گناه يا كيفر) ربا هفتاد قسمت است و كمترين آن همانند آن است كه مردى با مادرش در كعبه زنا كند.

اى على: يك درهم ربا نزد خدا منفورتر از هفتاد زنا است كه همه‏اش با محرمها (مثل خواهر و مادر) در كعبه واقع شود.

اى على: هر كس يك قيراط (= يك بيست و چهارم درهم يا دينار) از زكات مالش را نپردازد نه ايمان دارد و نه مسلمان است و احترامى هم ندارد.

اى على: كسى كه زكات نمى‏پردازد از خداوند درخواست مى‏كند كه او را به دنيا برگرداند، و همين است كلام خداى متعال كه تا آنگاه كه مرگ يكى از آنان را فرا مى‏رسد مى‏گويد پروردگارا مرا باز گردان‏ (65).

اى على: ترك كننده حج كه استطاعت آن را داشته باشد كافر است، خداى متعال مى‏فرمايد: و براى خدا بر مردم حج خانه خدا واجب است، و بر هر فردى كه استطاعت آمدن حج را داشته باشد، و كسى كه كفر ورزد همانا خداوند از همه جهانيان بى نياز است‏ (66).

اى على: هر كس حج را به تأخير اندازد تا بميرد خداوند او را روز قيامت يهودى يا مسيحى محشور مى‏كند.

اى على: صدقه قضا و قدر مبرم و حتمى را برطرف مى‏كند.

اى على: صله رحم (يعنى رسيدگى و احسان به خويشاوند) عمر را مى‏افزايد.

اى على: غذا را با نمك شروع كن و با نمك تمام كن كه در آن شفا از هفتاد و دو بيمارى است.

اى على: هنگامى كه بر مقام محمود بايستم همانا براى پدرم و مادرم و عمويم و برادرى كه در زمان جاهليت داشته‏ام شفاعت خواهم كرد.

اى على: من فرزند دو ذبيحم‏ (67).

اى على: من دعاى حضرت ابراهيم (عليه السلام) هستم‏ (68).

اى على: عقل آن است كه بوسيله آن بهشت بدست آيد و رضاى خداوند رحمان خواسته شود.

اى على: نخستين آفريده‏اى كه خداى متعال آفريد عقل است، و به او فرمود: رو كن و پيش آى. و او پيش آمد، سپس به او فرمود: پشت كن و برگرد. و او برگشت، و خداوند فرمود: سوگند به عزت و جلالم كه مخلوقى نيافريده‏ام كه نزد من محبوبتر از تو باشد، به جهت تو مى‏گيرم و به جهت تو عطا مى‏فرمايم، و بوسيله تو پاداش مى‏دهم و بوسيله تو كيفر مى‏كنم.

اى على: در حالى كه خويشاوندى نيازمند باشد صدقه به ديگرى جايز نيست.

اى على: خير و فايده‏اى در گفتار نيست مگر با عمل، و در ظاهر نيست مگر با باطن، و در مال و ثروت نيست مگر با بخشش و سخاوت، و در راستى نيست مگر با وفا، در فقه نيست مگر با پارسائى، و در صدقه نيست مگر با امنيت و شادمانى.

اى على: آيا آگاهتان نسازم كه كداميك از شما در اخلاق و روش به من شبيه‏تريد؟.

گفت: بفرمائيد يا رسول الله.

فرمود: خوش اخلاق‏ترين شما، و بردبارترين شما، و نيكوكارترين شما نسبت به بستگان خود، و انصاف دهنده‏ترين شما نسبت به خود.

اى على: امان است براى امت من از غرق‏شدن كه وقتى به كشتى سوار شوند بخوانند بسم الله الرحمن الرحيم - و ما قدروا الله حق قدره و الارض جميعا قبضته يوم القيامة و السموات مطويات بيمينه سبحانه و تعالى عما يشركون‏ (69) - بسم الله مجراها و مرساها ان ربى لغفور رحيم‏ (70) - بنام خداوند بخشنده مهربان، و خدا را چنانكه شايسته اوست نشناختند و همه زمين در دست قدرت اوست روز قيامت و آسمانها به نيروى او درهم پيچيده شده، و منزه و برتر است از آنچه شرك مى‏ورزند - به نام خداست رفتنش و ماندنش، همانا پروردگارم آمرزنده مهربان است.

اى على: امان است براى امت من از دزديدن: قل ادعوا الله او ادعوا الرحمن ايا ماتدعوا فله الاسماء الحسنى‏ (71) - بگو الله را بخوانيد يا رحمن را بخوانيد، هر كدام را بخوانيد براى او نامهاى نيكوئى است تا آخر سوره.

اى على: امان است براى امت من از خرابى: ان الله يمسك السموات و الارض أن تزولا ولئن زالتا ان امسكهما من احد من بعده انه كان حليما غفورا (72) - خداوند آسمانها و زمين را از فرو ريختن نگه مى‏دارد و اگر فرو ريزند هيچكس بعد از او نمى‏تواند آنها را نگهدارد، همانا او بردبار و آمرزنده است.

اى على: امان است براى امت من از اندوه و گرفتارى: لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم و لا ملجا و لا منجا من الله الا اليه - توان و نيروئى نيست جز بوسيله خداى بلند مرتبه بزرگ، و پناه و گريزگاهى از خدا جز به سوى او وجود ندارد.

اى على: امان است براى امت من از سوختن: ان وليى الله الذى نزل الكتاب وهو يتولى الصالحين‏ (73) - و ماقدروا الله حق قدره‏ (74) همانا ياور و سرپرستى من خدايى است كه قرآن را فرو فرستاد و او درستكاران را يارى و سرپرستى مى‏فرمايد - و خدا را چنانكه سزاوار اوست نشناختند....

اى على: كسى كه از ديدگان بيمناك شود بخواند لقد جاءكم رسول من انفسكم عزيز عليه ما عنهم‏ (75) - هر آينه رسولى از خودتان نزد شما آمده است كه رنج و ناراحتى شما بر او سخت و ناخوشايند است تا آخر سوره.

اى على: كسى كه چار پايش چموشى كند در گوش راست او بخواند: و له اسلم من فى السموات و الارض طوعا و كرها و اليه ترجعون‏ (76) - و براى او (خداى متعال) هر كس كه در آسمانها و زمين است خواه و ناخواه سر فرود آورد، و به سوى او بازگردانده مى‏شويد.

اى على: كسى كه از جادوگرى يا شيطانى بترسد بخواند ان ربكم الله الذى خلق السموات و الارض‏ (77) - همانا پروردگار شما خدايى است كه آسمانها و زمين را بيافريد.

اى على: حق فرزند بر پدرش آن است كه نام نيكو بر او گذارد، و او را خوب تربيت كند، و او را در جايى درست قرار دهد (78)، و حق پدر بر فرزندش آن است كه او را به اسم صدا نكند، و جلوتر از او راه نرود، و جلوى او ننشيند و همراه او به حمام نرود.

اى على: گناه و نتيجه عقوق (بى مهرى و بى حرمتى) فرزند براى پدر و مادر همانطور است كه عقوق پدر و مادر براى فرزند مى‏باشد.

اى على: خدا رحمت كند پدر و مادرى را كه باعث احسان و نيكى فرزند به خودشان شوند.

اى على: هر كس پدر و مادرش را اندوهگين سازد عاق آنان است و رعايت حقوق آنان را نكرده است.

اى على: هر كس نزد او غيبت برادر مسلمانش بشود و توان يارى او را داشته باشد و ياريش نكند خداوند او را در دنيا و آخرت خوار مى‏سازد.

اى على: كسى كه مخارج يتيمى را از مال خود بپردازد تا آن يتيم سن رشد و استغنا برسد حتما بهشت بر او واجب مى‏شود.

اى على: هر كس به مهر و ترحم دست بر سر يتيمى بكشد خداى عزيز و جليل در برابر هرموئى روز قيامت نورى به او عطا مى‏فرمايد.

اى على: هيچ فقرى سخت‏تر از نادانى نيست، و هيچ مالى سودمندتر از عقل نيست، و هيج تنهايى هراس‏انگيزتر از خودپسندى نيست، و هيچ عقلى مثل تدبير و چاره انديشى نيست، و هيچ پارسائى مثل خوددارى از آنچه خداى متعال حرام فرموده نيست، و هيچ شرافتى مثل اخلاق خوب نيست، و هيچ عبادتى مثل انديشيدن نيست.

اى على: آفت و آسيب گفتار دروغ است، و آسيب دانش فراموشى، و آسيب عبادت واگذاشتن و رها كردن آن است، و آسيب زيبائى تكبر و خودپسندى، و آسيب عمل حسد ورزى است.

اى على: هر كس صلوات بر من را فراموش كند راه بهشت را گم كرده است.

اى على: برحذر باش از آنكه در نماز همانند كلاغ نوك به زمين بزنى و مثل شير (و درندگان) ساعدها را بر زمين بگذارى (يعنى نماز را بدون شتاب و سجده‏ها را كامل و با تأنى بجاى آور و در حال سجده كف دستها را بر خاك بگذار و ساعد تا آرنج را از زمين بلند كن و به زمين بچسبان).

اى على: دستم را تا آرنج در دهان اژدها فرو برم برايم خويشايندتر است تا از كسى كه مال و ثروتى نداشته و تازه به مال و ثروت رسيده چيزى بخواهم.

اى على: سركش‏ترين مردم نسبت به خداى عزيز و جليل كسى است كه غير خونى خود را بكشد و غير ضارب خود را بزند، و كسى كه خود را به غير موالى خود ببندد (و ادعاى ولاء نمايد) هر آينه به آنچه خداى عزيز و جليل بر من نازل فرموده كفر ورزيده است.

اى على: انگشتر به دست راست كن كه آن فضيلتى از خداى متعال براى مقربان است.

پرسيد: چه انگشترى بدست كنم اى رسول خدا؟.

فرمود: عقيق سرخ كه آن نخستين كوهى است كه به پروردگارى خدا و پيامبرى من و وصايت و جانشينى تو و امامت فرزندان تو و بهشتى بودن شيعيانت و دوزخى بودن دشمنانت اقرار و اعتراف كرده است.

اى على: همانا خداوند عزيز و جليل بر جهانيان نظر كرد و مرا بر همه مردان جهان برگزيد، آنگاه بار ديگر نظر كرد و ترا بر مردان جهان برگزيد، آنگاه براى بار سوم نظر فرمود و امامان از نسل ترا بر مردان جهان برگزيد آنگاه براى بار چهارم نظر فرمود و فاطمه (عليه السلام) را بر زنان جهان برگزيد.

اى على: همانا من در سه جا اسم ترا همراه اسم خويش ديدم و با نظر بر آن انس يافتم: هنگامى كه در معراجم به آسمان به بيت المقدس رسيدم بر صخره آن يافتم خدايى جز الله نيست، و محمد فرستاده خداست، او را بوسيله وزيرش تأييد كرده‏ام و بوسيله وزيرش يارى نموده‏ام.

به جبرئيل (عليه السلام) گفتم: وزير من كيست؟

گفت: على بن ابيطالب.

و هنگامى كه به سدرة المنتهى رسيدم ديدم بر آن نوشته است: منم خداوند يكتا كه معبودى جز من نيست، محمد حبيب من است، او را بوسيله وزيرش تأييد كرده‏ام و بوسيله وزيرش يارى نموده‏ام.

پايان.