ترجمه :
12- يـونـس بن عمار گويد: كه حضرت صادق عليه السلام فرمود: دفترها در روز قيامت سـه دفـتـر است : دفترى كه نعمتها در آن ثبت شده ، و دفترى كه كارهاى نيك در آنست ، و دفـتـرى كـه كارهاى بد در آن ثبت است ، پس دفتر نعمتها را با دفتر كارهاى نيك برابر كـنـند، و نعمتها همه كارهاى نيك را فراگيرد و در خود فرو برد، و دفتر كارهاى بد بجا مـاند پس ‍ آدميزاده مؤ من را براى حساب بخوانند، و قرآن در بهترين صورتى پيش رويش در آيـد و گـويـد: بـار پـروردگـارا مـن قـرآنم و اين بنده مؤ من تو است كه خود را براى خـوانـدن مـن بـتعب مى انداخت ، و شب خود را با آهنگ خوش و هموار خواندن من دراز مى كرد، و ديدگانش در هنگام نماز شب اشكريزان بود، چنانچه مرا خشنود ساختى او را هم خشنود كن ، فـرمـود: پـس خـداى عزيز جبار فرمايد: اى بنده من دست راستت را باز كن و خداوند آنرا از رضـوان خـود و دسـت چـپش ‍ را از رحمت خود پر كند، سپس باو گفته شود: اين بهشت براى تو مباح است پس قرآن بخوان و بالا برو، پس هرگاه يك آيه بخواند يك درجه بالا رود.

ترجمه :
13- زهرى گويد: حضرت على بن الحسين عليهما السلام فرمود: اگر همه مردم كه ما بين مـشرق و مغرب هستند بميرند من از تنهائى هراس نكنم پس از آنكه قرآن با من باشد، و آن حـضـرت عـليـه السـلام شـيـوه اش ايـن بود كه هرگاه (((مالك يوم الدين ))) را مى خواند آنقدر آنرا تكرار مى كرد كه نزديك بود بميرد.

ترجمه :
14- اسـحـاق بـن غالب گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: آنگاه كه خداوند خلق اولين و آخرين را در قيامت جمع كند بناگاه شخصى را كه خودش صورت ترا از او هرگز نـديده اند ديدار كنند كه بسوى آنان آيد، پس چون مؤ منان نظرشان بر او كه همان قرآن اسـت بـيـفـتد گويند: اين از ما است و اين بهترين كسى است كه ما او را ديده ايم ، و چون از هـمـه آنـهـا بـگـذرد گـويـنـد: ايـن قـرآن اسـت ، پـس از آنـهـا هـم بـگـذرد تـا به پيمبران مـرسـل رسـد آنـها نيز گويند: اين قرآن است ، از آنها نيز بگذرد تا به فرشتگان رسد آنـهـا گـويند: اين قرآن است ، پس از آنها نيز بگذرد تا به سمت راست عرش رسد و آنجا بـايـسـتـد، پس خداى جبار فرمايد: بعزت و جلال خودم و ببلندى مقامم سوگند كه البته امـروز اكـرام كـنـم (و گرامى دارم ) آنكه تو را اكرام كرده است ، و البته خوار كنم هر كس كه تو را خوار كرده است .

ترجمه :
1ـ حـضـرت صـادق عـليـه السـلام فـرمـود: رسـول خـدا (ص ) فـرمـود اسـت : هـمـانـا اهـل قـرآن در بـلنـدتـريـن درجـات آدمـيـان هـسـتـنـد بـجـز پـيـمـبـران و مرسلين ، پس حقوق اهل قرآن را اندك و كم مى شماريد، زيرا براى ايشان از طرف خداى عزيز جبار مقام بلندى است .

ترجمه :
2ـ حـضـرت صـادق (ع ) فـرمـود: حـافـظ قـرآن كـه بـدان عمل كند در آخرت رفيق با فرشتگان پيغامبرنده و نيكرفتار خداوند است .

ترجمه :
3ـ و نيز فرمود، رسول خدا (ص ) فرموده است : قرآن را بياموزيد زيرا كه در روز قيامت قـرآن در صورت زيبا كه رنگ صورتش گشته باشد نزد خواننده خود آيد و باو گويد: منم كه شب تو را به بيدارى بپايان بردم ، روزهاى داغ تو را به تشنگى بسر آوردم ، و آب دهـانـت را خـشـك كـردم ، و اشـكـت را روان ساختم ، (اكنون ) هر كجا بروى من هم با تو باشم ، و هر تاجرى (امروز) بدنبال تجارت خويش است (كه در دنيا كرده است ) و من امروز بـسـود تـو در پـس تـجـارت هـر تـاجـرى بـاشـم ، و بـزودى كـرامـتـى نيز از جانب خداى عـزوجـل بـتـو رسـد پـس شـادمـان بـاش ، و (در ايـن حـال ) تاجى بياورند و بر سرش نهند، و امان نامه (از آتش دوزخ را) بدست راستش دهند، و فـرمان جاويد بودن در بهشت را بدست چپش ، و دو جامه بهشتى بوى پوشند، سپس باو گـفـتـه شـود: بخوان و بالا برو، پس هر يك آيه را بخواند يكدرجه بالا رود، و بپدر و مادر او نيز دو جامه بپوشانند در صورتيكه مؤ من باشند، و بآن دو گويند. اين پاداش آن قرآنى است كه بفرزندتان آموختيد.

ترجمه :
4ـ حـضـرت صـادق (ع ) فـرمود: هر كه در حال جوانى قرآن بخواند و با ايمان هم باشد قـرآن بـا گـوشـت و خـونـش بـيـامـيـزد، و خـداى عزوجل او را با فرشتگان پيغام برنده و نـيـكـرفـتـارش رفـيـق كـنـد، و قرآن براى او در روز قيامت پرده و مانعى از آتش ‍ باشد و گـويـد: بـار پـروردگـارا هـر كـار گـرى بمزد كار خويشتن رسيده جز كارگر من ، پس گـرامـى تـريـن عـطـاهـاى خود را باو برسان ، فرمود: پس خداى عزيز و جبار دو جامه از جـامـه هـاى بـهشتى باو بپوشاند و بر سرش تاج كرامت نهاده باشد، سپس بقرآن گفته شـود: آيـا مـا تـو را دربـاره ايـن شخص خشنود كرديم ؟ قرآن گويد: بار پروردگارا من برتر از اين درباره او ميل داشتم ، پس نامه امان (از دوزخ را) بدست راستش دهند، و فرمان جاويدان ماندن در بهشت را در دست چپش ‍ گذارند و وارد بهشت گردد، پس باو گفته شود: بخوان (قرآنرا) و يكدرجه بالا برو، سپس به قرآن گويند: آيا آنچه تو خواستى باو رسـانـديـم و تـو را خـشـنود كرديم ؟ گويد: آرى ، حضرت فرمود: هركس قرآن را بسيار بـخـوانـد و بـا ايـنـكـه حـفـظ آن (بـر او) دشـوار اسـت آنـرا بـه ذهـن خـويـش بسپارد خداى عزوجل دو بار پاداش آنرا باو بدهد.

ترجمه :
5- امـام صـادق عـليـه السـلام فرمود: رسول خدا (ص ) فرمود: همانا سزاوارترين مردمان بـتـرس از خدا در پنهان و عيان آنكس است كه قرآن را در بر دارد، و هر آينه سزاوارترين مردمان در نهان و آشكار بنماز خواندن و روزه گرفتن آنكس ‍ است كه قرآن را در بر دارد، سـپـس بـآواز بـلنـد فرمود: اى دارنده قرآن بوسيله آن فروتنى پيشه كن تا خدايت بالا بـرد، و بـدان وسـيله تكبر ورزى و عزت طلبى نكن كه خدا خوار و زبونت كند، اى در بر دارنـده قـرآن بـراى خـدا خـود را بـدان بـيـاراى تا خدايت بدان بيارايد و با قرآن براى مـردمان خود آرائى نكن كه خدايت ترا بدان زشت كند، هر كه قرآن را (با تدبر و فهميدن ) خـتـم كـنـد گـويـا نبوت را در دل خود جا داده ولى باو وحى نمى رسد، و هر كه قرآن را آنطور كه شايد فراهم كند (چنين كسى ) در برابر آنكس كه با او نادانى كند (بردبارى ورزد چـون او) نـادانى نكند، و در برابر كسى كه بر او خشم گيرد (شكيبائى ورزد و) و بـا هـر كـس كـه بـا او تـندى كند تندى نكند، ولى بگذرد و نديده گيرد و بيامرزد و حلم ورزد بـخـاطـر بزرگ داشت قرآن ، و هر كه قرآن بدو داده شود و باز گمان كند كه بيك تـن از مـردم بـهـتـر از آنـچـه او دارد چـيـزى داده اند آنكس بزرگ دانسته آنچه را خدا كوچك شمرده ، و كوچك دانسته آنچه را خداوند بزرگ شمرده است .

ترجمه :
6ـ ابـان تـغـلب از امـام صـادق عـليـه السـلام حـديث كند كه فرمود: مردم بر چهار گونه هستند، من عرضكردم : فدايت شوم آنها كيانند؟ فرمود: يكى مردى كه ايمان دارد ولى قرآن باو داده نشده . (ديگر) مردى كه قرآن را دارد ولى ايمان ندارد، (سوم ) مردى كه هم قرآن را بـاو داده انـد و هـم ايـمـان را، (چـهـارم ) مـرديـكـه نـه قرآن را دارا است و نه ايمان دارد، عـرضـكردم : قربانت گردم براى من حال اينها را بيان و شرح فرمائيد، فرمود: اما آنكه ايـمـان دارد ولى قرآن بدو داده نشده چون ميوه (يا خرما) ايست كه مزه اش شيرين است ولى بـو نـدارد، و اما آنكس كه قرآن را دارا است ولى ايمان ندارد چون برگ درخت مورد است كه بويش خوش ولى مزه اش تلخ است ، و اما آنكس كه هم قرآن را دارا است و هم ايمان دارد چون تـرنـج اسـت كه هم خوشبو است و هم خوش مزه ، و اما آنكس كه نه قرآن باو داده شده و نه ايمان مانند هندوانه بوجهل است كه نه بو دارد و مزه اش نيز تلخ است .

ترجمه :
7ـ زهـرى گـويـد: بـحـضـرت عـلى بـن الحـسـيـن عـليـهـمـا السـلام عـرضـكـردم : كـدام عـمـل بـهتر است ؟ فرمود: عمل آنكس كه فرود آيد و كوچ كند، عرضكردم : او كيست (و يعنى چـه ؟) فرمود: قرآن را باز كند (و خواندش را آغاز كند) و بانجام رساند و هر زمان كه از اولش در آيـد بـآخـرش كـوچ كند، و فرمود: رسول خدا (ص ) فرمود: هر كس كه خدا قرآن باو داد و چنان پندارد كه بمردى بهتر از او چيزى داده اند خير بزرگى را كوچك شمرده و كوچكى را بزرگ دانسته است .

ترجمه :
8- مـعـاويـه بن عمار گويد: امام صادق عليه السلام بمن فرمود: هر كه قرآن بخواند او بى نياز شود و نيازى پس از آن نيست ، و گرنه (اگر قرآن بى نيازش نكند) هيچ چيز او را بى نياز نكند.

ترجمه :
9ـ حضرت باقر عليه السلام فرمود: رسول خـدا (ص ) فـرمـوده : اى گـروه قـرآن خـوانـان از خـداى عـزوجـل بـپـرهـيـزيـد در آنـچـه از كـتـاب خـود بـشـما داده است زيرا كه من مسؤ لم و شما هم مسئول هستيد، من از رساندن و تبليغ رسالت مسئولم ، و شما از آنچه از قرآن و سنت من در برداريد مسئول هستيد.

ترجمه :
10ـ حـفـص گويد: از حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام شنيدم كه بمردى مى فرمود: آيـا مـانـدن در دنـيـا را دوسـت دارى ، عرضكرد: آرى ، فرمود: براى چه ؟ عرضكرد: براى خـوانـدن قـل هو اللّه احد، حضرت سكوت فرمود: و پس از ساعتى بمن فرمود: اى حفص هر كـه از دوسـتـان و شـيـعـيان ما بميرد و قرآن را خوب نداند در قبر باو ياد دهند تا خداوند بـدان وسـيـله درجـه اش را بـالا بـرد زيـرا درجات بهشت برابر با آيات قرآن است باو گـفـتـه شـود: بـخوان و بالا برو، پس ‍ مى خواند و بالا مى رود، حفص گويد: من احدى را نـديـدم كـه بـر خـود بـيـمـنـاك تر باشد از حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام و نه امـيـدوارتـر از او ديـدم ، و قـرآن را مـحـزون (و با ناله ) مى خواند، و هنگامى كه قرآن مى خواند گويا با انسانى روبرو سخن گويد.

ترجمه :
11ـ حـضـرت صـادق (ع ) فـرمـود: رسـول خـدا (ص ) فـرمـود: حـاملين قرآن نمايندگان و سـرپـرسـتـان اهـل بـهـشـتـنـد، و مـجـتـهـدان جـلو داران اهـل بـهـشـتـنـد، و پـيـامـبـران آقـايان اهل بهشتند.