ترجمه :
1ـ فـضيل بن يسار گويد: از حضرت صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: كسى كه درباره قرآن رنج كشد و بسختى و كم حافظه گيش آنرا حفظ كند دو اجر دارد.

ترجمه :
2ـ صـبـاح بـن سـيابه گويد: شنيدم كه از حضرت صادق عليه السلام مى فرمود: كسى كه بسختى قرآن را يادگيرد دو اجر دارد و آنكس كه بآسانى ياد گيرد با اولين است .

ترجمه :
1ـ يعقوب احمر گويد: بحضرت صادق عليه السلام عرض كردم : فدايت شوم من قرآن را خـوانـده ام ولى از ذهنم رفته است دعا كنيد كه خداوند آنرا بمن بياموزد، گويد: آنحضرت از ايـن طـلب كـه مـن خدمتش عرض كردم ناراحت شد و فرمود: خداوند آنرا به تو و ما همگى ياد دهد گويد: ما نزديك ده نفر بوديم سپس فرمود: سوره اى كه مردى مى خواند با اوست نـاگـاهى كه آنرا واگذارد، پس روز قيامت در زيباترين صورت نزدش آيد و بر او سلام كـنـد آنـمـرد گويد: تو كيستى ؟ گويد: من فلان سوره ام و اگر تو بمن چسبيده بودى و نگاهم داشته بودى تو را در اين درجه فرود مى آوردم ، پس بر شما باد بملازمت قرآن ، سـپس فرمود: برخى از مردمند كه قرآن خوانند كه گفته شود: فلانكس قارى قرآن است ، و برخى قرآن مى خوانند براى (سود جوئى ) و بدست آوردن دنيا و خيرى در اينها نيست و برخى هستند كه قرآن خوانند تا از آن در نمازشان و در شب و روزشان منتفع شوند.

ترجمه :
2ـ حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر كه سوره اى از قرآن را فراموش كند آن سوره در بـهـشـت بـصـورتـى زيـبـا و مـقامى بلند در برابرش نمودار گردد و چون او را ببيند گـويـد: تـو كـيـسـتـى وه كـه چـه اندازه زيبائى كاش تو از آن من بودى ؟ گويد: آيا مرا نـشـنـاسـى ؟ مـن فلان سوره ام و اگر تو مرا فراموش نكرده بودى باين درجه تو را مى رساندم ؟

ترجمه :
3ـ يـعـقـوب احـمـر گويد: بحضرت صادق عليه السلام عرض كردم : من بدهكارى زيادى دارم و باندازه اى در ناراحتى و اندوه هم كه قرآن از ذهنم رفته است ؟ حضرت صادق عليه السـلام فـرمـود: قرآن ، قرآن : همانا يك آيه از قرآن و يكسوره از آن روز قيامت بيايد تا هزار درجه بالا رود يعنى در بهشت پس گويد: اگر مرا نگهداشته بودى و حفظ مى كردى تو را بدين مقام مى رسانيدم .

ترجمه :
4ـ ابـن ابـى يعفور گويد: شنيدم حضرت صادق (ع ) مى فرمود: هر آينه مردى كه سوره اى را بـدانـد و سـپـس آنـرا فراموش ‍ كند يا واگذارد و وارد بهشت شود آن سوره از سوى بـالا بـا زيـبـاتـريـن صـورتـى بـاو سر كشد و بگويد: مرا مى شناسى ؟ گويد: نه ، گـويـد: مـن فلان سوره هستم مرا بكار نيستى و رهايم كردى ، هان بخدا سوگند اگر مرا بكار بسته بودى تو را باين درجه مى رساندم و با دست ببالاى سرش اشاره كند.

ترجمه :
5ـ ابو كهمس گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم از مردى كه قرآن خوانده و سپس فراموش كند و تا سه بار گفتم ؟ آيا بر او باكى هست ؟ فرمود: نه .

ترجمه :
6ـ يعقوب احمر گويد: بحضرت صادق عليه السلام عرضكردم : قربانت گردم هر آينه بـمـن انـدوهـهـا و ناراحتيهائى رسيده كه چيزى از خير و نيكى برايم نگذارده ، و همه را از كـفـم ربـوده تـا بـدانـجـا كـه قـسـمتى از قرآن را از يادم برده ، گويد: آنحضرت از اين جـريـان كـه گـفتم : چون بنام قرآن رسيدم ناراحت شد سپس فرمود: همانا مرد سوره اى از قـرآن را فراموش ‍ كند پس روز قيامت نزدش آيد تا از برخى از درجه هاى بهشت باو سر كـشـد و گـويـد: سـلام عـليك ، گويد: و عليك السلام تو كيستى ؟ گويد: من فلان سوره هستم كه مرا ضايع گذارى و رها ساختى ، آگاه باش كه اگر به من چسبيده بودى تو را بـايـن درجـه مـى رسـانـدم سـپـس بـا انـگـشت اشاره كرده فرمود: بر شما باد بقرآن پس بـيـاموزيد آنرا، زيرا برخى از مردم هستند كه قرآن را بياموزند كه گفته شود: فلانكس قـرآن خوان است ، و برخى براى آوازه خوانى آنرا ياد گيرند كه بگويند: فلانى خوش صـدا اسـت ، و در اينها خيرى نيست ، و برخى هستن كه آنرا ياد گيرند و دستورات آنرا در شب و روز انجام دهند، و توجه ندارند كه كسى بداند يا نداند.

ترجمه :
1ـ حـضـرت صـادق عـليه السلام فرمود: قرآن عهد خداوند و فرمان او است بر خلقش پس سـزاوار اسـت بـراى شـخص ‍ مسلمان كه در اين عهد و فرمان خدا نظر افكند و روزى پنجاه آيه از آن بخواند.

ترجمه :
2ـ زهـرى گـويـد: از حضرت على بن الحسين عليهما السلام شنيدم كه مى فرمود: آيه هاى قرآن گنجينه هائى است ، پس ‍ هرگاه در يك گنجينه را گشودى شايسته است كه بدانچه در آن است نظرى بيفكنى .

ترجمه :
1ـ پـيـغـمـبر (ص ) فرمود: خانه هاى خود را بتلاوت قرآن روشن كنيد و آنها را گورستان نـكـنـيـد چـنـانـچه يهودى و نصارى كردند، در كليساها و عبادتگاههاى خود نماز كنند، ولى خـانـه هايش خويش را معطل گذارنده اند (و در آنها عبادتى انجام ندهند) زيرا كه هرگاه در خـانـه بـسـيـار تـلاوت قـرآن شـد خـيـر و بـركـتـش زيـاد شـود، و اهـل آن بوسعت رسند، و آن خانه براى اهل آسمان درخشندگى دارد چنانچه ستارگان آسمان براى اهل زمين مى درخشند.

ترجمه :
2ـ حـضـرت صـادق عـليـه السـلام خـانـه ايـكـه در او شـخـص مـسـلمـانـى قـرآن مـى خواند اهل آسمان آن خانه را بنگرند چنانچه اهل دنيا ستاره درخشان را در آسمان بنگرند.

ترجمه :
3ـ و نـيـز فـرمـود عليه السلام : كه اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود: خانه اى كه در آن قـرآن خـوانـده شـود و ذكـر خـداى عـزوجـل (و يـاد او) در آن بشود، بركتش بسيار گردد، و فـرشـتـگـان در آن بـيـايـنـد و شـيـاطـيـن از آن دور شـونـد، و بـراى اهـل آسـمـان مـى درخـشـد چـنـانـچـه سـتـارگـان بـراى اهـل زمـيـن مـى درخـشـد، و خـانـه اى كـه در آن قـرآن خـوانـده نـشـود و ذكـر خـداى عـزوجـل در آن نـشود بركتش كم شود، و فرشتگان از آن دور شوند و شياطين در آن حاضر گردند.

ترجمه :
1ـ حـضـرت بـاقـر عـليـه السـلام فـرمـود: هـر كـه قـرآن در حـال ايـسـتـاده در نمازش بخواند خداوند بهر حرفى از آن صد حسنه براى او بنويسد، و هـركـس آنـرا در نمازش نشسته بخواند خداوند بهر حرفى پنجاه حسنه برايش بنويسد و هر كه قرآن را در غير از نمازش بخواند خداوند بهر حرفى ده حسنه برايش بنويسد.
ابن محبوب گويد: من مانند همين حديث را از معاذ بن مسلم (يكى از راويان حديث ) شنيدم .

ترجمه :
2ـ حـضـرت صـادق عـليـه السـلام فـرمـود: چـه بـاز مـى دارد تـاجـرى را كـه در بـازار مـشغول (بتجارت است ) از اينكه چون (شب هنگام ) بخانه باز گردد نخوابد تا يك سوره از قرآن بخواند و بجاى هر آيه كه مى خواند برايش ده حسنه نوشته شود و ده گناه از او محو گردد.

ترجمه :
3ـ بـشـر بـن غـالب اسـدى از حـضـرت حـسين بن على عليهما السلام حديث كند كه فرمود: هـركـس يـك آيـه از كـتـاب عـزوجـل را در نـمـازش در حـال ايـسـتاده بخواند در برابر هر حرفى خداوند صد حسنه برايش بنويسد، و اگر در غير از نماز بخواند بهر حرفى ده حسنه بنويسد، و اگر قرآن را گوش دهد بهر حرفى يـك حـسـنـه برايش بنويسد، و اگر قرآن را شبانه ختم كند فرشتگان تا صبح براى او رحـمـت فـرستند، و اگر روز آنرا ختم كند تا شام فرشتگان نگهبان (در روز) بر او رحمت فرستند، و يك دعاى مستجاب شده نزد خداوند دارد، (و اين دعا يا ختم قرآن ) براى او بهتر است از آنچه ميان زمين و آسمان است ، گويد: من عرضكردم : اين پاداش آنكسى است كه همه قـرآن را بـخـوانـد و اگـر كـسـى هـمه آنرا نخواند (چه پاداشى دارد)؟ فرمود: اى برادر اسـدى خـداونـد بخشنده و بزرگوار و كريم است هر چه از قرآن كه بلد باشد و بخواند خداوند اين پاداش را باو مى دهد.

ترجمه :
4ـ حـضـرت باقر عليه السلام فرمود: هر كه در مكه قرآن را از اين جمعه تا جمعه ديگر خـتـم كـنـد يا در كمتر از اين زمان يا بيشتر باشد ولى ختم و پايانش در روز جمعه باشد بـراى او اجـر و حـسـنه نوشته شود از اولين جمعه اى كه در دنيا بوده تا آخرين جمعه اى كه در دنيا هست ، و اگر در روزهاى ديگر نيز ختم كند چنين است (و اين اجر براى او هست ).

ترجمه :
5ـ حـضـرت باقر عليه السلام فرمود: كه رسول خدا (ص ) فرموده : هركس در يك شب ده آيـه از قرآن بخواند از غالفين نوشته نشود، و هركس پنجاه آيه بخواند در زمده ذاكرين نـوشـتـه شـود و هر كس صد آيه بخواند در زمره قانتين نوشته شود، و هركس دويست آيه بـخواند از خاشعين نوشته شود، و هر كه سيصد آيه بخواند از فائزين نوشته شود، و هر كه پانصد آيه بخواند از جمله مجتهدين نوشته شود، و هر كه هزار آيه بخواند براى او (ثـواب انـفـاق ) يـك قـنـطـار از طـلا نـوشـتـه شـود و قـنـطـار پـانـزده هـزار مثقال طلا است ، كه هر مثقالى بيست و چهار قيراط است كه كوچترين آنها باندازه كوه احد و بزرگترين آنها باندازه آنچه ميان زمين و آسمان است .