ترجمه :
32- نـوح اليـقـظـان از حـضـرت صـادق (ع ) حـديـث كـنـد كه آن حضرت فرمود: اين دعا را بـخـوان (كـه تـرجمه اش اينست ): (((بار خدايا بحق رحمتت كه جز به خشنودى تو بدست نيايد از تو خواهم بيرون شدن از همه نافرمانيهايت و درآمدن در آنچه ترا خشنود سازد، و رهائى از هر گرداب و پرتگاهى (كه رهائى از آن نشود) و بيرون رفتن از هر گناهى كه عـمـدا از مـن سـرزده ، يـا بـه خـطـا در آن لغزش شده ، يا خاطره شيطانى براى آن در دلم افـتـاده ، از تو خواهم ترسى كه مرا در مرزهاى خشنوديت نگهدارد. و هر شهوتى كه هواى نـفـسـم در خـاطـره مـن انـداخـتـه بـر هـم زنـد، و راءيـى كـه مـن بـر تـجـاوز از مـرز هـلال تـو گـرفـتـه ام بـلغـزانـد، بـار خـدايـا از تـو خـواهـم رفـتـار بـبـهـتـريـن عـمـل كـه تـو دانى ، و واگذاردن هر بدى كه تو مى دانى و يا از روى نادانى خود بخطا روم ، از تو خواهش گشايش در روزى و زهد در اندازه كفايت ، و از هر شبهه با بيان بيرون آيم ، و در هر حجتى بدرستى گرايم ، و در هر جا براستى سخن رانم ، و در مورد سود و زيـانـم بـا مـردم بـانـصـاف رفـتـار كـنـم ، و در برابر آن در جاى خشم و گاه خوشنودى فـروتـن بـاشـم ، و در گـفتار و كردار ستم را از كم و بيش واگذارم ، و بپايان رساندن نـعـمـتـت را در همه چيز بر خودم و شكرگزارى بر آن تا خشنود شوى و پس از خشنودى را خـواهـانـم ، و از تـو راهـنـمـائى خـواهـم بـه آنـچـه خـيـر در آن اسـت بـه اسـانـيهاى آن نه بدشواريهايش اى كريم ، اى كريم ، اى كريم ، و براى من در هر كارى كه در آن گشايش و عـافيت است بگشا، و بيرون شدن از آنرا بر من آسان فرما، و براى هر يك از بندگانت كـه بـر مـن تـوانـائى مقدر كرده اى گوش و چشم و زبان و دستش را از من باز گير، و از سـمـت راسـت و چـپ و پـشـت سـر و جلوى رويش او را نگهدارى فرما كه بدى بمن نرساند، عـزيـز اسـت آنـكـس كـه بـتـو پـنـاه بـرد، و سـتـايشت والاست ، و معبودى جز تو نيست ، تو پروردگار منى و منم بنده تو، بار خدايا توئى اميد من در هر گرفتارى ، و توئى مورد اعتمادم در هر سختى ، و تو در هر پيش آمدى پشت و پناهم هستى ، چه بسيار گرفتارى كه دل را نـاتوان كرد، و چاره را كم كرد و دشمن را شاد ساخت ، و هر چاره اى در آن واماند و من آنـرا بـآسـتـان تـو فـرود آوردم ، و بـدرگـاه تو شكايت كردم و درباره آن از جز تو رو گرداندم و تو گشايش دادى و آنرا بر طرف كردى ، پس توئى ولى هر نعمتى و صاحب هر حاجتى ، و پايان هر رغبتى ، سپاس فراوان از آن تو است ، و براى تو است كه هر چه بيشتر منت نهى .

ترجمه :
33- امـام صـادق عـليـه السـلام بـابى بصير فرمود: بخوان (و اين دعا را باو آموخت كه تـرجـمـه اش چـنـيـن اسـت :) (((بـار خـدايـا از تـو درخـواست كنم گفتار توبه كنندگان و كردارشان را و (نيز از تو خواهم ) نور پيمبران و راستى آنها را، و كردار ذكر گويان و يـقـين ايشانرا، و ايمان دانشمندان و فهم ايشانرا، و پرستيدن خاشعان و فروتنشيانرا، و حـكـمت فقيهان و سيره آنها را، و ترس پرهيزكاران و رغباتشانرا، و باور داشتن مؤ منان و توكل آنها را، و اميد نيكوكاران و نيكيهايشانرا.
بار خدايا من از تو خواهم پاداش شاكران ، و مقام مقربان و رفاقت پيمبران را. بار خدايا از تـو خـواهـم تـرس آنـانـكـه عمل براى تو كنند، و كردار آنانرا كه از تو ترسانند، و خـشـوع آنـانـكـه بـرايـت پـرسـتـش كـنـنـد، و يـقـيـن آنـان كـه بـر تـو توكل كنند؛ و توكل آنانكه بر تو گرويدند.
بـارالهـا تو بحاجت من نگفته دانائى ، و برآوردنش براى تو آسان و بى تكليف است ، و تـوئى كه هيچ سائلى تو را در سئوال دچار نسازد، و هيچ بدگوئى از (مقام ) تو نكاهد، و گـفـتـار هـيـچ بـنـده گـويـنـده مدحى بحق مدحت تو نرسد، تو آنچنانيكه خود فرمائى و برتر از آنى كه ما بگوئيم .
بـار خـدايـا براى من گشايشى نزديك قرار ده ، و مزد بزرگى بمن عطا فرما، و پوشش نـيـكو بر عيوبم كن ، بار خدايا تو دانائى كه من با اينكه بر خود ستم كردم و بر نفس خـود اسـراف نـمـودم ولى بـراى تـو ضـد و هـمتا و همسر و فرزندى نگرفتم ، اى كسيكه مـسائل بسيار او را بغلط نيندازد، و اى كسى كه چيزى از چيزى ديگر او را سرگرم نكند، و نـه شـنـيـدنـى از شـنـيـدنـى ديگر و نه ديدنى از ديدنى ديگر، و اصرار و پافشارى اصرار كنندگان او را بستوه نياورد، از تو درخواست كنم كه در همين ساعت بمن گشايشى دهى از جائى كه گمان برم و از جائى كه گمان ندارم ، توئى كه استخوانهاى پوسيده را زنده كنى ، و بر هر چيز توانائى .
اى كسيكه شكر من (در برابر نعمتهايش ) اندك بود ولى باز هم مرا محروم نكرد، و خطايم بـزرگ بـود ولى رسـوايـم نـسـاخـت ، و بـر نـافرمانيها مرا ديد ولى برويم نزد، و مرا آفريد براى آنچه آفريد و من جز آنچه براى آن آفريدم كردم ،
پـس چه خوب مولايى هستى تو اى آقاى من ، و بد مطلوب و خواسته شده اى هستم من كه مرا يـافـتـى ، بـنـده تـو و زاده بنده كنيز توام كه در برابر هستم و هر چه خواهى درباره من انجام دهى .
بار خدايا آوازهايش خاموش شده و حركات آرام شدند، و هر دوستى با دوستش خلوت كرده و مـن بـا تو خلوت كرده ام ، توئى محبوب من ، پس نتيجه اين خلوتم را با خودت در اين شب آزادى از دوزخ قـرار ده ، اى كسيكه برتر از دانش او براى دانشمندى وصفى نماند (يعنى كسى از او دانشمندتر نيست ) و اى كسيكه بدون لطف او براى هيچ مخلوقى نگهبانى نيست ، اى آنـكـه پيش از هر چيز بوده و اى آنكه پس از هر چيز خواهى بود، اى كسى كه عنصر (و ماده اى ) برايش نيست ، و اى كسيكه پايان او فناء ندارد (چون پايان ندارد) اى كاملترين تـوصـيـف شـدگان ، و بخشنده ترين دهندگان ، و اى كسى كه بار هر زبانى كه خوانده شـود آن را بـفهمد و اى كسى كه گذشت او قديم است ، و سخت گيريش سخت است ، و ملكش اسـتـوار اسـت ، تـو را بـخـوانـم بآن نامت كه بدان با موسى بيواسطه سخن گفتى ، اى خـداى بـخـشـنـده ، و اى مهربان ، اى آنكه جز تو معبودى نيست ، بار خدايا توئى صمد از تو خواهم كه رحمت بر محمد و آلش فرستى و برحمت خود مرا ببهشت برى ))).

ترجمه :
34- يـونـس گـويـد: بحضرت رضا عليه السلام عرضكردم : دعائى كوتاه بمن بياموز فرمود: بگو: (((يا من دلنى على نفسه و ذلل قلبى بتصديقه اسئلك الامن و الايمان ))).

ترجمه :
35- حضرت صادق (ع ) فرمود: مردى خدمت امير المؤ منين عليه السلام آمد و عرض كرد: اى امـيـر مـؤ مـنـان مـن مـالى بـارث بـرده ام (وادار شـده ام ) و درهـمى از آنرا در راه اطاعت خداى عـزوجـل انـفاق نكردم ، سپس مالى از راه كسب با آن بدست آوردم و از آن نيز درهمى در اطاعت خـداونـد صـرف نـنـمودم پس دعائى بمن بياموز كه جاى آنچه را از دستم رفته بگيرد، و كارهاى گذشته ام را و اى آنچه پس از اين مى كنم بيامرزد، فرمود: بگو، عرض كرد: چه بـگـويـم اى امير مؤ منان ، فرمود: بگو چنانكه من مى گويم (سپس دعائى تعليمش فرمود كه ترجمه اش چنين است :) (((اى نور من در هر تاريكى و اى وسيله انس من در هر گمراهى ، توئى راهنماى من آنگاه كه راهنمائى كنى گمراه نگردد، بمن نعمت دادى و فراوان دادى ، و روزى دادى وافـر دادى ، و غـذا دادى پـس نـيـكـو غـذائى دادى و عـطـا كـردى و كـامـل دادى بى آنكه من سزاوار آن باشم بواسطه كارى كه از من سرزده باشد، ولى تو بـدان آغـاز كـردى بـه خـاطر كرم وجود خودت ، و من به كمك كرم تو بر نافرمانيت نيرو گرفتم ، و بكمك روزيت بر خشمگين كردن تو نيرومند شدم ، و عمرم را در آنچه تو دوست نـدارى تـباه كردم ، و بى پروائى من بر تو و ارتكاب آنچه غدقن كرده بودى و ورود من در آنـچـه بـر مـن حـرام كـرده بـودى جـلوگـيـر تـو نـشـد از ايـنـكـه بـفـضـل خـود بـاز هـم بـمـن عـطـا كـنـى ، و بـردبـاريـت و بـازگـشـتـت بـفـضـل بر من جلوگير من نشد كه در نافرمانيت بازگشت نكنم ، پس تو بسيار بازگشت كننده بفضل هستى و من بسيار باز گرد به گناهان ، پس اى كريمتر كسيكه در برابرش بـگـنـاه اعـتـراف كـنـم و اى عـزيـزتـرين كسى كه بذلت و در برابرش فروتنى شود، بـخـاطـر كرم تو است كه من اعتراف بگناه خود كنم ، و بخاطر عزت تو است كه بخوارى فـروتـنـى كـنـم ، پـس تو در مقام كرم خود و اقرار بگناهم با من چه خواهى كرد، و در مقام عزتت با فروتنى من بخوارى (با من چه خواهى كرد) با من كن آنچه تو شايسته آنى ، و با من مكن آنچه را من بدان سزاوارم ))).