ترجمه :
6ـ عـلى بن رئاب گويد: شنيدم حضرت صادق (ع ) مى فرمود: سرشت و طبيعت مؤ من دروغ و بخل و زناكارى نيست ، گاهى بچيزى از آنها دست زند ولى ادامه ندهد، عرض شد: (ممكن است كه ) او زنا كند؟ فرمود: آرى ولى از آن نطفه فرزندى نيارد.

ترجمه :
1ـ عـبـدالرحـن بـن حـمـاد در حـديـثـى مـرفـوع از بـرخـى از اصـحـابـش نـقـل كـنـد كـه امـيـرالمـؤ مـنين عليه السلام در كوفه بر منبر بر آمد، خدا را سپاس گفت و سـتـايـش كـرد سـپـس فـرمود: اى مردم همانا گناهان سه گونه اند (اينرا فرمود و خاموش نشست ) و از سخن گفتن خود دارى كرد، حبه عرنى (كه يكى از اصحاب آنحضرت بود) به وى عرض كرد: اى اميرالمؤ منان فردى گناهان سه گونه اند و دم فروبستى ؟ فرمود: من آنـهـا را يـاد نكردم جز اينكه مى خواستم شرح دهم ولى تنگى نفسى بر من عارض شد كه مـيان من و سخنم حائل شد، آرى گناهان سه گونه اند: گناهى كه آمرزيده است ، و گناهى كـه آمـرزيـده نـشـود، و گـنـاهـى كـه بـر صاحبش هم اميدوار و هم بيمناكم ، عرض كرد: اى اميرالمؤ منان آنها را براى ما بيان فرما.
فـرمـود: آرى امـا گـنـاه آمـرزيـده : گـنـاه آن بنده ايست كه خداوند او را در دنيا بر گناهش عـقوبت كند پس خدا بردبارتر و كريمتر از آن است كه بنده خود را دوباره عقوبت كند، و اما گناهى كه آمرزيده نشود ستمكاريهائى است كه بندگان برخى به برخى كنند، زيرا چـون خـداونـد تـبـارك و تـعـالى (بـوسيله پيمبران و احكام ) بر خلقتش عيان شد بخودش سـوگـنـد يـاد كرده و فرموده است : بعزت و جلالم سوگند كه ستم هيچ ستمكارى (بدون كـيفر) از من نگذرد گرچه زدن مشتى بمشتى باشد يا ماليدن (دستى ) بدستى باشد (از روى لذت و هـوسـرانـى ) و گـرچـه شـاخ زدن شـاخـدارى بـه بيشاخى باشد پس براى بندگان از يكديگر قصاص گيرد تا ستمى از كسى بر كسى (بدون كيفر) نماند، سپس آنها را (خداوند) براى حساب بر انگيزد، و اما گناه سوم گناهى است كه خداوند بر خلقش پنهان داشته ، و توبه از آنرا بر گنهكار روزى كرده ، و بوضعى در آمده كه از گناهش بـيـمـنـاك و بـپـروردگـارش امـيدوار است ، پس ما براى او (يعنى اين شخص گنهكار) همان حال را داريم كه خودش آن حال را براى خود دارد اميد رحمت براى او داريم ، و از عذاب نيز بر او بيمناكيم .

ترجمه :
2ـ حـمـران گويد: از حضرت باقر عليه السلام پرسيدم از مرديكه (زناى با زن شوهر دار كـرده اسـت ) و حد بر او جارى شده و سنگسار شده آيا در آخرت هم عقاب شود؟ فرمود: خدا كريم تر از آن است (كه با اينكه در دنيا كيفر شده در آخرت نيز او را كيفر كند).

ترجمه :
1ـ حـضـرت بـاقـر عـليـه السـلام فـرمـود: چـون خـداى عزوجل خواهد كه بنده اى را كه داراى گناهيست اكرام كند او را به بيمارى گرفتارى كند، و اگر اينكار را نكند به نيازمندى مبتلايش سازد، و اگر اينكار را با او نكرد مرگ را بر او سـخـت كـنـد تا بدان واسطه گناهش را جبران كند (و بگناهش مكافات كند) فرمود و چون بخواهد بنده اى را كه حسنه اى در نزدش ‍ دارد خوار كند تنش را سالم كند و اگر اينكار را دربـاره اش نـكـند روزيش را فراخ گرداند، و اگر آنرا هم درباره اش انجام ندهد مرگ را بر او آسان كند تا بدان سبب در عوض آن حسنه او را پاداش دهد.

ترجمه :
2ـ حضرت صادق (ع ) فرمود: چون گناه بنده بسيار گردد (و خدا بخواهد او را پاك كند) و چـيـزى از كـردار (نيك ) نداشته باشد كه آنرا جبران كند و كفاره آنها شود او را باندوه گرفتار سازد تا كفاره گناهانش گردد.

ترجمه :
3ـ و نـيـز آنـحـضـرت عـليـه السـلام فـرمـود: كـه رسـولخـدا (ص ) فـرمـود: خـداى عـزوجـل فـرمـايد بعزت و جلالم سوگند من بنده اى كه بخواهم رحمتش كنم از دنيا بيرون نبرم تا اينكه هر گناهى كرده است (عوضش را) يا بوسيله بيمارى در تنش ، يا بتنگى در روزيش ، يا با ترس و هراس در دنيايش ، و اگر باز هم چيزى بماند مرگ را بر او سخت كنم ، و بعزت و جلالم سوگند بندهاى را كه بخواهم عذاب كنم از دنيا بيرون نبرم تا هر كـارى نـيكى انجام داده (عوض كاملش ) را باو بدهم : يا بفراخى در روزيش ، و يا بسلامت در تنش ، و يا بآسودگى خاطر در دنيايش ، و اگر باز هم چيزى باقى ماند مرگ را بر او آسان كنم .

ترجمه :
4ـ حـضـرت صـادق (ع ) فرمود: همانا مؤ من خواب هولناك ببيند و (بواسطه همان ترسى كه كرده ) گناهش آمرزيده شود، و تنش رنج كار ببيند پس گناهش آمرزيده شود.

ترجمه :
5ـ و نـيـز آنـحـضـرت عـليـه السـلام فـرمـود: چـون خـداى عزوجل خير بنده اى را خواهد بعقوبت او در دنيا بشتابد، و چون بدى درباره بنده اى خواهد گناهانش را بر او نگهدار تا در روز قيامت (كيفر) همه را بدو بدهد.

ترجمه :
6ـ و نـيـز فـرمـود امـيـرالمـؤ مـنـيـن عـليـه السـلام در تـفـسـيـر گـفـتـار خـداى عزوجل : (((و هر چه به شما رسد از پيش آمدها پس به سبب چيزى است كه فراهم كرده اند دستهاى شما و خداوند در گذرد از بسيارى گناهان ))) (سوره شورى آيه 30) فرمود: هيچ پـيـچ خـوردن رگـى نـيـست ، و نه برخورد به سنگى ، و نه لغزش گامى ، و نه خراش دادن چوبى ، جز بخاطر گناهى ، و هر آينه آنچه را كه خداوند در گذرد بيشتر است ، پس هـر كـه را خـداونـد در دنـيـا بـه كـيـفـر گـنـاهـش شـتـاب كـرد پـس ‍ ان خـداى عزوجل و والاتر و كريمتر و بزرگوارتر از آنست كه دوباره در آخرت او را كيفر كند.

ترجمه :
7ـ حضرت باقر عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود: پيوسته غم و اندوه گريبانگير مؤ من باشند تا براى او گناهى بجا نگذارند.

ترجمه :
8ـ عمرو بن جميع گويد: از حضرت صادق عليه السلام شنيدم مى فرمود:
همانا بنده مؤ من در دنيا اندوهگين شود، تا اينكه از دنيا بيرون رود و گناهى بر او نباشد.

ترجمه :
9ـ امـام باقر عليه السلام فرمود: پيوسته غم و اندوه گريبانگير مؤ من باشد تا براى او گناهى بجا نگذارند.

ترجمه :
10ـ حضرت صادق عليه السلام فرمود: رسول خـدا صـلى اللّه عـليـه و آله فـرمـوده اسـت : خـداى عـزوجـل فـرمـايـد: هـيـچ بـنـده اى نباشد كه من بخواهم او را به بهشت ببرم جز آنكه او را بـبـلائى در تـنـش دچـار كـنـم ، پس اگر آن كفاره گناهانش شد (كه پاك ) و گرنه هنگام مرگش بر او سخت گيرم تا نزد من آيد و گناهى بر او نباشد سپس او را به بهشت برم ، و هـيـچ بـنـده اى نـبـاشد كه بخواهم او را به دوزخ برم جز آنكه تنش را سالم كنم ، پس اگـر بـدان سـبب آنچه از من خواهد به پايان رسد (حسابش پاك شود) و گرنه از ترس آنـكـه بـر او تسلط دارد آسوده خاطرش كنم ، پس اگر طلبى كه نزد من دارد بدان پايان يـابـد (كـه رهـا شود) و گرنه روزيش را بر او فراخ كنم ، پس اگر طلبش از اين تمام شود (كه او را بس باشد) و گرنه (در آخر كار) مرگ را بر او آسان كنم تا نزد من آيد و هيچ كردار نيكى نزد من نداشته باشد سپس او را بدوزخ برم .

ترجمه :
11ـ حـضـرت بـاقـر عـليـه السـلام فـرمـود: پـيـغـمـبـرى از پـيـغـمـبـران بـنـى اسـرائيـل بـمـردى گـذر كـرد كـه قـسـمـتـى از بدنش در زير ديوارى بود و قسمتى از آن بيرون از ديوار بود و مرغان پرنده او را از هم پاشيده و سگان تنش را دريده بودند، از آنجا گذشت شهرى پديدار شد وارد آن شهر شد ديد يكى از بزرگان آن شهر مرده است ، او را بـر زبـر تـخـتـى نهاده اند و با پارچه ديبا كفن شده و دور آن تخت منقلهاى عود است (كـه مـى سـوزد) پس عرض كرد: پروردگارا من گواهى دهم كه تو حاكم عادلى هستى كه ستم نكنى ، آن بنده تو است كه چشم بهمزدنى به تو شرك نورزيده و به آن مردن (كه مـن ديدم با آن وضع رقت بار) او را مى رانيدى ، و اين هم يك بنده تو است كه چشم بر هم زدنـى بـه تـو ايـمـان نياورده به اين مرگ (با اين تشريفات ) او را مى رانيدى ؟ خداوند فرمود: (آرى ) اى بنده من ، من چنانم كه گفتى حاكم عادلى هستم كه ستم نكنم ، آن بنده من گناهى يا كردار بدى پيش من داشت او را به آن وضع مى راندم تا مرا ديدار كند و گناهى بر او بجاى نماند، و اين بنده من كار نيك نزد من داشت ، او را با چنين وضع ميراندم تا مرا ملاقات كند و پيش من حسنه اى نداشته باشد.

ترجمه :
12ـ ابـو الصـبـاح كـنـانـى گـويد: خدمت اما صادق عليه السلام بودم كه پير مردى بر آنـحـضـرت وارد شـود و عـرض كـرد: يـا ابـا عبداللّه من از فرزندانم و ناسپاسيشان و از برادرانم و جفاكاريشان نزد شما شكايت آورده ام با اين سالخوردگى من ؟ حضرت صادق (ع ) بـاو فـرمـود: اى پـيـرمـرد هـمـانـا بـراى حـق دولتـى اسـت و بـراى بـاطـل هـم دولتـى اسـت و هـر كـدامـيـك از ايندو در دولت رفيقش خوار است ، و همانا كمترين مـصـيـبـتـى كـه در دولت باطل بمؤ من رسد آزار كشيدن از فرزندان و جفاكارى برادران او اسـت ، و هـيـچ مـؤ مـنـى نـبـاشـد كـه در دولت بـاطـل آسـايـشـى بـيـنـد جـز در دوران حـكومت بـاطـل بدست آورده رها سازد، و بهره اش را در دولت حق وافر كند پس صبر كند مژده باد تو را.

ترجمه :
1ـ حضرت صادق (ع ) فرمود: گناهانيكه نعمت ها را دگرگون سازند تجاوز (بديگران ) اسـت ، و گـناهانيكه پشيمانى ببار آورند كشتن (و آدمكشى ) است ، و آن گناهانى كه بلاها نـازل كـنـد سـتـم اسـت ، و آنـهـا كـه پـرده را بـدرند شرابخواريست ، و آنها كه روزى را نگهدارند (و در نتيجه كم شود) زنا است ، و آنها كه در نابودى شتاب كنند قطع رحم است ؛ و آنها كه دعا را برگردانند و فضا را تيره و تار كنند نافرمانى و آزردن پدر و مادر است .

ترجمه :
2ـ اسـحـاق بـن عـمـار گويد: شنيدم از حضرت صادق (ع ) كه مى فرمود: هميشه پدرم مى فرمود: پناه مى بريم بخدا از گناهيكه در نابودى شتاب كنند و مرگ ها را نزديك سازند و خانه ها را ويران كنند و آنها: قطع رحم ، و آزردن و نافرمانى پدر و مادر، و واگذاردن احسان و نيكى است .