مشكاه الأنوار في غررالاخبار
باب سوم : در كارهاى نيك وحصلتهاى شريف ومانند آنها

ابوالفضل على بن رضى الدين ... الطبرسى

- ۱۷ -

حديث

- ومن سائر الكتب عن أ بى عبد الله ع قال :
قال رسول الله ص لايجد الرجل حلاوة الا يمان حتى لايبالى من أ كل الدنيا
امام صادق عليه السلام از قول رسول خدا صلى الله عليه وآله مى فرمايد: كسى شيرينى ايمان را در دلش نمى يابد مگر اينكه باكش نباشد كه چه كسى دنيا را خورد.


حديث

- وقال ص حرام على قلوبكم أ ن تعرف حلاوة الا يمان حتى تزهدوا فى الدنيا
پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمود: يافتن شيرينى ايمان بر دلهاى شما حرام است مگر اينكه در دنيا پارسائى پيشه كنيد.


حديث

- وقال ص إ ن فى طلب الدنيا إ ضرارا بالا خرة وفى طلب الا خرة إ ضرارا بالدنيا فإ نها أ حق بالا ضرار
رسول خدا صلى الله عليه وآله : دنيا طلبى براى آخرت زيانبار است وآخرت جوئى براى دنيا زيانبار است ، شما به دنيا زيان بزنيد كه به زيان ديدن سزاوارتر است .


فصل چهارم : در بيم واميد
 الفصل الرابع فى الخوف والرجاء

حديث

- من كتاب المحاسن :
عن أ بى عبد الله ع قال :
المؤ من لايخاف غير الله ولايقول عليه إ لاالحق
امام صادق عليه السلام فرمود: مؤ من نمى ترسد مگر از خدا، و در مورد خدا غير از حق چيزى نمى گويد.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
قال على ع كن لما لاترجوأ رجى منك لما ترجوفإ ن موسى بن عمران ص ‍ خرج يقتبس لا هله نارا فكلمه الله ورجع نبيا وخرجت ملكة سبإ كافرة فأ سلمت مع سليمان وخرج سحرة فرعون يطلبون العز لفرعون فرجعوا مؤ منين
امام صادق عليه السلام از قول على عليه السلام نقل مى كند كه نسبت به آنچه اميد ندارى اميدوارتر از آنچه به آن اميد دارى باش ، زيرا موسى بن عمران از شهر خارج شد تا براى آمتش از خدا طلب آتش كند، خداوند با اوسخن گفت وبه عنوان رسالت مراجعت كرد، ملكه سبا نيز كافر از شهر خارج شد ولى نزد سليمان مسلمان شد، وجادوگران فرعون برايش ‍ طلب عزت مى كردند ولى خودشان با ايمان بازگشتند.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
من عرف الله خاف الله ومن خاف الله سخت نفسه عن الدنيا
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه خدا را شناخت ، از او بترسيد، وهر كه از خدا بترسيد دلش از دنيا متنفر گردد.


حديث

- وعنه ع قال :
من خاف الله أ خاف الله منه كل شى ء ومن لم يخف الله أ خافه الله من كل شى ء
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه از خدا بترسد، خداوند همه چيز را از اوبترساند، وهر كه از خدا نترسد، خدا اورا از همه چيز بترساند.


حديث

- عنه ع قال :
يا إ سحاق خف الله كأ نك تراه فإ ن لم تره فإ نه يراك وإ ن كنت ترى أ نه لا يراك فقد كفرت وإ ن كنت تعلم أ نه يراك ثم استترت عن المخلوقين بالمعاصى وبرزت له بها فقد جعلته فى حد أ هون الناظرين إ ليك
امام صادق عليه السلام به اسحاق بن عمار فرمود: اى اسحاق ! چنان از خدا بترس كه گويا اورا مى بينى ، واگر تواورا نبينى ؛ اوتورا مى بيند، واگر معتقد باشى كه تورا نمى بيند كافر شده اى ، واگر بدانى تورا مى بيند ولى تودور از چشم مردم ودر پنهان نافرمانى اوبرايش آشكار نمايى اورا پست ترين بينندگان خود دانسته اى .


حديث

- عنه ع قال :
قلت له قوم يعملون بالمعاصى ويقولون نرجوفلايزالون كذلك حتى يأ تيهم الموت فقال هؤ لاء قوم يترجحون فى الا مانى كذبوا ليسوا براجين من رجا شيئا طلبه ومن خاف من شى ء هرب منه
يكى از اصحاب گويد به امام صادق عليه السلام عرض كردم : مردمى هستند كه گناه مى كنند ومى گويند ما (به لطف خدا) اميدواريم ، و همواره چنينند تا مرگشان فرا مى رسد، فرمود: اينها مردمى هستند كه در آرزوها مى لولند، اينها دروغ مى گويند واميدوار نيستند، هر كس به چيزى اميدوار باشد آن را طلب مى كند، وهر كس از چيزى بترسد از آن بگريزد.


حديث

- عنه ع قال :
لاتأ من إ لامن خاف الله
امام صادق عليه السلام فرمود: در امان مباش مگر از كسى كه از خدا بترسد.


حديث

- عن أ بى حمزة الثمالى عن على بن الحسين ع قال :
خرجت حتى انتهيت إ لى هذا الحائط فاتكأ ت عليه فإ ذا رجل عليه ثوبان أ بيضان ينظر فى تجاه وجهى ثم قال يا على بن الحسين ما لى أ راك كئيبا حزينا على الدنيا فالرزق حاضر للبر والفاجر قلت ما على هذا أ حزن وأ نه كما تقول قال فعلى الا خرة فوعد صادق يحكم فيه ملك قاهر أ وقال قادر قلت ما على هذا أ حزن وأ نه كما تقول قال فما حزنك قلت ما نخاف من فتنة ابن الزبير وما فيه من الناس فضحك ثم قال يا على بن الحسين هل رأ يت أ حدا خاف الله فلم ينجه قلت لاقال هل رأ يت أ حدا توكل على الله فلم يكفه قلت لاقال هل رأ يت أ حدا سأ ل الله فلم يعطه قلت لا
امام زين العابدين عليه السلام فرمود: روزى بيرون شدم تا به اين ديوار رسيدم وبر آن تكيه كردم ، ناگاه مردى كه دوجامه سفيد بر تن داشت پيدا شد ودر رويم نگريست ، سپس گفت : اى على بن الحسين ! چه شده كه تورا اندوهگين ومحزون مى بينم ؟ آيا اندوهت براى دنياست ؟ كه روزى خدا براى نيكوكار وبدكردار آماده است .
گفتم براى دنيا اندوهگين نيستم ، زيرا چنان است كه تومى گويى ، گفت : پس ‍ براى آخرت است ؟ كه وعده اى است درست وسلطانى قاهر قادر نسبت به آن حكم مى فرمايد. گفتم براى آن هم اندوه ندارم ، زيرا چنان است كه مى گويى ، پرسيد: اندوهت براى چيست ؟ گفتم : از فتنه ابن زبير ووضعى كه مردم دارند مى ترسم .
بعد خنديد وگفت : اى على بن الحسين ! آيا ديده اى كسى را كه از خدا بترسد وخدا اورا نجات ندهد؟ گفتم : نه . گفت : آيا ديده اى كسى چيزى از خدا بخواهد وبه اوندهد؟ گفتم : نه .


حديث

- قال النبى ص والذى نفسى بيده الله أ رحم بعباده من الوالدة المشفقة على ولدها
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: قسم به آنكه جانم در دست اوست ؛ خداوند نسبت به بندگانش از مادر مهربان نسبت به فرزندش ‍ مهربانتر است .


حديث

- قال الصادق ع لايكون العبد مؤ منا حتى يكون خائفا راجيا
امام صادق عليه السلام فرمود: بنده اى مؤ من نيست مگر اينكه در بين ترس واميد باشد.


حديث

- من كتاب روضة الواعظين :
قال رسول الله ص :
قال الله تعالى وعزتى وجلالى لاأ جمع على عبدى خوفين ولاأ جمع له أ منين فإ ذا أ مننى فى الدنيا أ خفته يوم القيامة وإ ذا خافنى فى الدنيا أ منته يوم القيامة
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود كه : خداوند تبارك و تعالى فرمود: به عزت وجلالم قسم ؛ نه دوترس را يكجا به بنده ام خواهم داد ونه دوآرامش خاطر را، اگر در دنيا از من آسوده خاطر باشد در روز قيامت اورا خواهم ترساند، اگر در دنيا از من بترسد به روز قيامت آسوده خاطرش خواهم ساخت


حديث

- قال الصادق ع ارج الله رجاء لايجرئك على معصيته وخف الله خوفا لايؤ يسك من رحمته
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: به خدا آن گونه اميدوار باش ‍ كه آن اميد تورا بر معصيت اوجراءت ندهد، وطورى از خدا بترس كه آن ترس تورا از رحمت اوماءيوس نگرداند.


حديث

- قال زين العابدين ع يا ابن آدم إ نك لاتزال بخير ما كان لك واعظ من نفسك وما كانت المحاسبة من همك وما كان الخوف لك شعارا و الحزن لك دثارا يا ابن آدم إ نك ميت ومبعوث ومسئول فأ عد جوابا
امام زين العابدين عليه السلام فرمود: اى فرزند آدم ! مادامى كه تودر درونت واعظى دارى ودر انديشه حساب خويشتنى ، ومادامى كه لباس زيرينت ترس ولباس روئينت پرهيز از گناه است ، در خير وخوبى بسر مى برى .
اى فرزند آدم ! تومى ميرى وسپس زنده مى شوى ودر پيشگاه خدا مورد سؤ ال واقع مى شوى ، پاسخى آماده كن .


حديث

- وقال ص كان داود ع يعوده الناس ويظنون أ نه مريض وما به من مرض إ لاخوف الله والحياء منه
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: به عيادت حضرت داود عليه السلام مى آمدند وگمان مى كردند كه اومريض است ، ولى اومريض ‍ نبود وفقط ترس از خدا وشرم از اوداشت .


حديث

- وقال ص العبد المؤ من بين مخافتين بين أ جل قد مضى لايدرى ما الله صانع فيه وبين أ جل قد بقى لايدرى ما الله قاض فيه فليتزود العبد من نفسه لنفسه ومن دنياه لا خرته فوالذى نفسى بيده ما بعد الموت من مستعتب ولابعد الدنيا من دار إ لاالجنة أ والنار
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: بنده مؤ من بين دوترس ‍ قرار دارد: بين فرصتى كه گذشته ونمى داند خدا در اين فرصت با اوچه كرده ، وبين فرصتى كه باقى مانده ونمى داند خداوند در اين فرصت چه حكمى بر اوجارى مى كند، بنده بايد از خودش براى خودش واز دنيايش ‍ براى آخرتش توشه برگيرد، قسم به آنكه جانم به دست اوست ؛ بعد از مرگ به جز سختى نيست وبعد از دنيا خانه اى جز بهشت وجهنم نيست .


حديث

- قال الصادق ع عجبت لمن فزع من أ ربع كيف لايفزع إ لى أ ربع عجبت لمن خاف كيف لايفزع إ لى قوله حَسْبُنَا اللّ هُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فإ نى سمعت الله يقول بعقبها فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللّ هِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وعجبت لمن اغتم كيف لايفزع إ لى قوله ل ا إِل هَ إِلّ ا أَنْتَ سُبْح انَكَ إِنِّى كُنْتُ مِنَ الظّ الِمِينَ فإ نى سمعت الله يقول بعقبها وَ نَجَّيْن اهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذ لِكَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِينَ وعجبت لمن مكر به كيف لايفزع إ لى قوله أُفَوِّضُ أَمْرِى إِلَى اللّ هِ إِنَّ اللّ هَ بَصِيرٌ بِالْعِب ادِ فإ نى سمعت الله يقول بعقبها فَوَق اهُ اللّ هُ سَيِّئ اتِ م ا مَكَرُوا وعجبت لمن أ راد الدنيا وزينتها كيف لايفزع إ لى قوله م ا ش اءَ اللّ هُ ل ا قُوَّةَ إِلّ ا بِاللّ هِ فإ نى سمعت الله عز وجل يقول بعقبها إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ م الًا وَ وَلَداً فَعَسى رَبِّى أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وعسى موجبة
امام صادق عليه السلام فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى هراسد؛ چرا به چهار چيز پناهنده نمى شود؟ در شگفتم از آنكه مى ترسد چرا پناه نمى برد به فرموده خداى عز وجل (خداوند ما را بس ‍ است وچه وكيل خوبى است ) زيرا شنيدم كه خداى عز وجل به دنبال آن مى افزايد: (به واسطه نعمت وفضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد بازگشتند وهيچ بدى به آنان نرسيد).
ودر شگفتم از كسى كه اندوهناك است ؛ چرا پناه نمى برد به فرموده خداى عز وجل : (معبودى جز تونيست ، تومنزهى راستى كه من از ستمكاران هستم ) زيرا شنيدم كه خداى عز وجل به دنبال آن مى فرمايد: (واز اندوه نجاتش داديم ومؤ منين را اين چنين مى رهانيم ).
ودر شگفتم از كسى كه درباره اش حيله اى بكار رفته چرا به فرموده خداى تعالى پناه نمى برد (كار خود را به خدا وا مى گذارم زيرا كه خداوند به حال بندگان بيناست ) زيرا شنيدم خداوند مى فرمايد: (اورا از بديهاى كه درباره اوبه حيله انجام داده بودند نگه داشت ).
ودر شگفتم از كسى كه خواستار دنيا وآرايش آن است چرا پناهنده نمى شود به فرمايش خداى تبارك وتعالى (آنچه خدا خواست همان شود و نيروى جز به يارى خداوند نيست )، زيرا شنيدم خداوند به دنبال آن مى فرمايد: (اگر مرا از حيث مال وفرزند كمتر از خود مى بينى ، اميد است كه پروردگارم بهتر از باغ توبه من عطا فرمايد:).
كلمه ((عسى )) در آيه به معناى اثبات وتحقق است .


حديث

- ومن كتاب قيل لا بى عبد الله ع ما كان فى وصية لقمان فقال كان فيها الا عاجيب وكان أ عجب ما فيها أ ن قال لابنه خف الله خيفة لوجئته ببر الثقلين لعذبك وارج الله رجاء لوجئته بذنوب الثقلين لرحمك
از امام صادق عليه السلام سؤ ال شد: وصيت لقمان به پسرش ‍ چه بود؟ فرمود: در آن وصيت مطالب شگفت انگيزى بود، وشگفت انگيزتر از همه اينكه به پسرش گفت : از خداوند چنان بترس كه اگر نيكى جن وانس ‍ را بياورى تورا عذاب كند، وبه خدا چنان اميدوار باش كه اگر گناه جن و انس بياورى به توترحم كند.


حديث

- ثم قال أ بوعبد الله ع كان أ بى يقول إ نه ليس من عبد مؤ من إ لاو فى قلبه نوران نور رجاء ونور خوف لووزن هذا لم يزد على هذا ولووزن هذا لم يزد على هذا
امام صادق عليه السلام از قول پدر بزرگوارش نقل مى كند كه مى فرمود: هيچ بنده مؤ منى نيست جز آنكه در دلش دونور است : نور ترس ‍ ونور اميد، اگر اين وزن شود از آن افزون نباشد، واگر آن وزن شود از اين افزون نباشد.


حديث

- ومن كتاب السيد ناصح الدين قال رسول الله ص :
رأ س الحكمة مخافة الله
رسول خدا صلى الله عليه وآله مى فرمايد: سر منشاء حكمت ترس از خداست .


حديث

- قال أ بوكأ هل قال لى رسول الله ص يا أ با كأ هل لن يغضب رب العزة على من كان فى قلبه مخافة ولاتأ كل النار منه هدبة
ابوكاهل مى گويد: رسول خدا صلى الله عليه وآله به من فرمود: اى ابوكاهل ! پروردگار هرگز بر كسى كه قلبش ترس باشد غضب نكند، و آتش بر آن صدمه اى نزند.


حديث

- جاء حبيب بن الحارث إ لى رسول الله ص فقال يا رسول الله إ نى رجل معراض للذنوب قال فتب إ لى الله يا حبيب قال يا رسول الله إ نى أ توب ثم أ عود قال فكلما أ ذنبت فتب قال إ ذا يا رسول الله تكثر ذنوبى قال عفوالله أ كثر من ذنوبك يا حبيب بن الحارث
حبيب بن حارث نزد رسول خدا صلى الله عليه وآله آمده ، عرضه داشت : اى رسول خدا! من مردى هستم كه هميشه در معرض گناهم ، فرمود: توبه كن به سوى خدا اى حبيب ، گفت : اى رسول خدا! من توبه مى كنم سپس دوباره آن را تكرار مى كنم ، فرمود: هر چه گناه كردى باز توبه كن ، گفت : اى رسول خدا! در اين صورت گناهانم فراوان مى شود، فرمود: اى حبيب بن حارث ! گذشت خداوند از گناهان توبيشتر است .


حديث

- وقال ما من حافظين يرفعان إ لى الله ما حفظا فيرى الله تبارك و تعالى فى أ ول الصحيفة خيرا وفى آخرها خيرا إ لاقال للملائكة اشهدوا أ نى قد غفرت لعبدى ما بين طرفى الصحيفة
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: هنگامى كه دوملك ثبت كننده آنچه را ثبت نموده اند به سوى پروردگار ببرند، خداى تبارك وتعالى در اول نامه آنها خير ودر آخرش خير ببيند، به ملائك مى فرمايد: شاهد باشيد كه من بنده ام را به واسطه هر دوطرف نامه اعمالش ‍ آمرزيدم .


حديث

- عن على بن الحسين ع قال :
إ ن داود إ ذا أ تى بخطيئة خاف ربه حتى تنفرج مفاصله من أ ماكنها ثم يذكر سعة رحمته وعائدته على أ هل الذنوب فترجع إ ليه
على بن الحسين عليه السلام فرمود: هر گاه داود عليه السلام خطايى انجام مى داد از پروردگارش مى ترسيد، به حدى كه مفصلهايش ‍ جابجا مى شد واز هم باز مى شد، سپس بياد مى آورد گسترش رحمت پروردگارش وكمك نمودن اورا نسبت به اهل گناه ، لذا به حالت اول باز مى گشت .


حديث

- وعنه ع قال :
لومات من بين المشرق والمغرب لما استوحشت أ ن يكون القرآن معى و إ ذا كان قرأ من القرآن م الِكِ يَوْمِ الدِّينِ كررها ويكاد أ ن يموت مما دخل عليه من الخوف
ونيز از على بن الحسين عليه السلام نقل شده كه فرمود: اگر همه مردمى كه بين مشرق ومغرب هستند؛ بميرند من از تنهايى هراس نكنم مادامى كه قرآن با من باشد، وشيوه آن حضرت چنين بود كه هر گاه از قرآن (مالك يوم الدين ) را مى خواند؛ آنقدر آن را تكرار مى كرد كه نزديك بود از ترس قالب تهى كند.


فصل پنجم : در محبت وشوق
 الفصل الخامس فى المحبة والشوق

حديث

- من كتاب المحاسن :
عن أ بى جعفر ع فى حديث له قال لزياد ويحك هل الدين إ لاالحب أ لا ترى قول الله عز وجل إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّ هَ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللّ هُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ أ ولاترى قول الله عز وجل لمحمد حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيم انَ وَ زَيَّنَهُ فِى قُلُوبِكُمْ وقال يُحِبُّونَ مَنْ ه اجَرَ إِلَيْهِمْ فالدين هوالحب والحب هو الدين
امام باقر عليه السلام در ضمن حديث طولانى به زياد فرمود: واى بر تو! آيا دين غير از دوست داشتن است ؟ آيا كلام خداى عز وجل را نديده اى (اگر خدا را دوست مى داريد از من پيروى كنيد، تا خدا شما را دوست بدارد وگناهان شما را ببخشد)، آيا سخن خداى عز وجل را به محمد صلى الله عليه وآله نشنيده اى (ايمان را براى شما محبوب قرار داد و آن را در دلهاى شما زينت داد) وفرمود: (دوست مى دارند كسى را كه به سوى آنها هجرت كند)، دين همان دوست داشتن است ودوست داشتن همان دين است .


حديث

- عنه ع قال :
إ ذا أ ردت أ ن تعلم أ ن فيك خيرا فانظر إ لى قلبك فإ ن كان يحب أ هل طاعة الله ويبغض أ هل معصيته ففيك خير والله يحبك وإ ن كان يبغض أ هل طاعة الله ويحب أ هل معصيته فليس فيك خير والله يبغضك والمرء مع من أ حب
امام باقر عليه السلام فرمود: هر گاه خواستى بدانى در توخيرى هست ، به دلت نگاه كن ، اگر اهل طاعت خدا را دوست واهل معصيت خدا را دشمن بدارد؛ در توخير هست وخدا نيز تورا دوست دارد، واگر اهل طاعت خدا را دشمن واهل معصيت خدا را دوست بدارد در توخيرى نيست وخدا دشمنت بدارد، وهر كسى همراه دوست خود است .


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
إ ذا تحلى المؤ من من الدنيا بسيماء ووجد حلاوة حب الله عز وجل كان عند أ هل الدنيا كأ نه قد خولط وإ نما خالط القوم حلاوة حب الله فلم يشتغلوا بغيره
امام صادق عليه السلام فرمود: هر گاه مؤ من از دنيا كنار كشد رفعت يابد وشيرينى دوستى خدا را بچشيد، گويا نزد اهل دنيا ديوانه باشد، در صورتى كه شيرينى محبت خدا به آنها آميخته شده كه به چيز ديگر غير از اومشغول نشوند.


حديث

- عنه ع قال :
قال رسول الله ص لا صحابه أ ى عرى الا يمان أ وثق فقالوا الله ورسوله أ علم وقال بعضهم الصلاة وقال بعضهم الزكاة وقال بعضهم الصيام وقال بعضهم الحج والعمرة وقال بعضهم الجهاد فقال رسول الله ص كلما قلتم فضل وليس به ولكن أ وثق عرى الا يمان الحب فى الله والبغض فى الله و أ ن توالى أ ولياء الله وتبرأ من أ عداء الله
ونيز از امام صادق عليه السلام نقل شد كه : رسول خدا صلى الله عليه وآله به اصحابش فرمود: كداميك از دستگيره هاى ايمان محكمتر است ؟ خدا ورسولش داناترند، وبعضى گفتند: نماز، وبرخى گفتند: زكات ، وبعضى گفتند: روزه ، وبرخى گفتند: حج وعمره ، وبعضى گفتند جهاد.
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: براى هر يك از اينها كه گفتيد فضيلتى است ، ولى جواب سؤ ال من نيست ، لكن محكمترين دستگيره هاى ايمان دوستى براى خدا ودشمنى براى خداست ، واينكه دوستان خدا را دوست بدارى واز دشمنان خدا دورى كنى .


حديث

- عن الباقر ع قال :
قال رسول الله ص المتحابون فى الله يوم القيامة على أ رض زبرجدة خضراء فى ظل عرشه عن يمينه وكلتا يديه يمين وجوههم أ شد بياضا من الثلج وأ ضوأ من الشمس الطالعة يغبطهم بمنزلتهم كل ملك مقرب و نبى مرسل يقول الناس من هؤ لاء فيقال هؤ لاء المتحابون فى الله
امام باقر عليه السلام از قول رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: دوستى كنندگان براى خدا در روز قيامت روى زمينى زبرجدين و سبز رنگ زير سايه عرش خدا، سمت راست اوخواهند بود، در حاليكه هر دودست اوراست است ، چهره آنان سفيدتر از برف ونورانى تر از خورشيد درخشان است ، هر فرشته مقرب وهر پيغمبر مرسلى به مقام آنان حسرت مى خورد. مردم گويند: اينها كيانند؟ به آنها گفته مى شود: دوستى كنندگان براى خدايند.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
ما التقى مؤ منان قط إ لاكان أ فضلهما أ شدهما حبا لا خيه
امام صادق عليه السلام فرمود: هرگز دومؤ من با هم روبرو نشوند، مگر اينكه برترين آنها مهربانترين آن دوبه ديگرى است .


حديث

- وعنه ع من أ وثق عرى الا يمان أ ن يحب فى الله ويبغض فى الله و يعطى فى الله ويمنع فى الله
از امام صادق عليه السلام نقل شده كه : از محكمترين دستگيره هاى ايمان دوست داشتن براى خود اودشمنى كردن براى خدا و بخشش ؛ وامتناع اواز بخشش فقط براى خداست .


حديث

- عن أ بى جعفر ع قال :
لما اشتد على أ بى ذر الا مر قال رب خنقنى خناقك فوعزتك إ نك تعلم أ ن قلبى يحبك
از امام باقر عليه السلام نقل شده كه فرمود: چونكه كار بر ابوذر سخت گشت گفت : پروردگارا! اندوه تومرا خفه كرد، به عزتت قسم تو مى دانى كه قلبم تورا دوست دارد.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
حب الا برار للا برار ثواب للا برار وحب الفجار للا برار فضيلة للا برار و بغض الفجار للا برار زين للا برار وبغض الا برار للفجار خزى على الفجار
از امام صادق عليه السلام نقل شد كه فرمود: دوستى نيكان به نيكان ثواب است ، ودوستى بدان به نيكان فضيلت براى نيكان است ، و دشمنى بدكاران با نيكان براى نيكان زينت است ، ودشمنى نيكان با بدكاران براى بدكاران رسوايى است .


حديث

- عن أ بى جعفر ع قال :
لوأ ن رجلاأ حب رجلالله لا ثابه الله على حبه إ ياه وإ ن كان المحبوب فى علم الله من أ هل النار ولوأ ن رجلاأ بغض رجلالله لا ثابه الله على بغضه إ ياه وإ ن كان المبغض فى علم الله من أ هل الجنة
از امام باقر عليه السلام نقل شد كه فرمود: اگر مردى براى خدا مردى را دوست بدارد، خدا براى دوستيش اورا ثواب دهد، اگر چه آنكس ‍ را كه دوست داشته در علم خدا اهل دوزخ باشد، واگر مردى براى خدا مردى را دشمن بدارد، خدا براى دشمنيش به اوثواب دهد، اگر چه آنكس ‍ را كه دشمن داشته در علم خدا از اهل بهشت باشد.


حديث

- عن أ بى الحسن ع قال :
له رجل إ ن الرجل من عرض الناس يلقانى فيحلف بالله أ نه يحبنى فأ حلف بالله أ نه صادق فقال امتحن قلبك فإ ن كان يحبه فاحلف وإ لا فلا
مردى به حضرت موسى بن جعفر عليه السلام عرض كرد: مردى از عامه مردم به من مى رسد وقسم به خدا مى خورد كه مرا دوست مى دارد، آيا مى توانم به خدا قسم بخورم كه اوراستگوست ؟ فرمود: قلبت را آزمايش كن اگر اورا دوست مى دارى قسم بخور والانه .


حديث

- سأ ل رجل أ با عبد الله ع عن الرجل يقول أ ودك فكيف أ علم أ نه يودنى فقال امتحن قلبك فإ ن كنت توده فإ نه يودك
مردى از امام صادق عليه السلام در مورد شخصى سؤ ال كرد كه مى گويد: تورا دوست مى دارم ، من چگونه بدانم كه اومرا دوست مى دارد؟
فرمود: دلت را آزمايش كن ، اگر تونيز اورا دوست دارى اوهم تورا دوست دارد.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
من وضع حبه فى غير موضعه فقد تعرض للقطيعة
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كس بى جا دوستى كند خود را در معرض جدايى قرار داده .


حديث

- قال الباقر ص إ نا لنحب أ ن نتمتع بالا هل واللحمة والخول ولنا أ ن ندعوبما لم ينزل أ مر الله فإ ذا نزل أ مر الله لم يكن لنا أ ن نحب ما لم يحبه الله
امام باقر عليه السلام فرمود: ما علاقمنديم كه از همسر و خويشاوندان وعطاياى الهى از قبيل بندگان وكنيزكان بهره مند شويم ، وظيفه ماست كه دعا كنيم به آنچه حكم خدا درباره آن نازل نشده ، وهر گاه حكم خدا نازل شد ما نمى توانيم دوست بداريم آنچه را كه خدا دوست نمى دارد.


حديث

- ومن كتاب روضة الواعظين :
عن الصادق ع قال إ ن الناس يعبدون الله على ثلاثة أ وجه فطبقة يعبدونه رغبة فى ثوابه فتلك عبادة الحرصاء وهوالطمع وأ خرى يعبدونه فرقا من النار فتلك عبادة العبيد وهى الرهبة ولكن اعبده حبا له عز وجل فتلك عبادة الكرام وهوالا من لقوله عز وجل وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ ولقوله عز وجل إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّ هَ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللّ هُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ فمن أ حب الله أ حبه الله عز وجل وكان من الا منين
از امام صادق عليه السلام نقل شد كه فرمود: مردم خداى عز و جل را بر سه وجه عبادت مى كنند: گروهى اورا به خاطر چشم داشت به پاداشش مى پرستند، اين پرستش آزندان است ، واز روى طمع است ، و گروهى چون از آتش مى هراسند اورا مى پرستند، اين عبادت بندگان واز روى هراس است ، وگروهى چون از آتش مى هراسند اورا مى پرستند، اين عبادت بندگان واز روى هراس است ، ولى من از روى مهرى كه به اودارم او را مى پرستم ، واين پرستش جوانمردان است ، واز روى آرامش خاطر است ، چون خداى عز وجل مى فرمايد: (اينان از هول وهراسس در چنين روز هولناكى آسوده خاطرند) وباز مى فرمايد: (بگواى پيغمبر اگر دوستدار خداييد از من پيروى كنيد تا خدا دوستدار شما باشد وگناهان شما را بيامرزد) هر آنكه خدا را دوست بدارد خدايش اورا دوست بدارد، وهر كس كه خدا دوستش بدارد از آسوده خاطران است .


حديث

- قال رسول الله ص :
من أ حبنا كان معنا يوم القيامة ولوأ ن رجلاأ حب حجرا لحشره الله معه
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: هر كس ما را دوست بدارد؛ در روز قيامت همراه ما خواهد بود، واگر مردى سنگى را دوست بدارد خدا با همانش محشور گرداند.


حديث

- قال الصادق ع من أ وثق عرى الا يمان أ ن يحب فى الله ويبغض ‍ فى الله ويعطى فى الله ويمنع فى الله عز وجل
امام صادق عليه السلام فرمود: از محكمترين دستگيره هاى ايمان اين است كه دوست داشتنش براى خدا ودشمنى داشتنش براى خدا وبخشيدنش براى خدا ونبخشيدنش هم براى خداى عز وجل باشد.


حديث

- قال النبى ص ثلاث من كن فيه وجد طعم الا يمان من كان الله و رسوله أ حب إ ليه مما سواهما ومن كان يحب المرء لايحبه إ لالله ومن كان يلقى فى النار أ حب إ ليه من أ ن يرجع إ لى الكفر بعد أ ن أ نقذه الله منه
پيغمبر صلى الله عليه وآله فرمود: اگر در كسى سه خصلت باشد طعم ايمان را چشيده : كسى كه خدا ورسولش در نظر اومحبوبتر از غير اين دوباشد، وكسى كه مردم را فقط براى خدا دوست مى دارد، وكسى كه افتادن در دوزخ برايش محبوبتر از آنست كه بعد از نجات از آتش جهنم دوباره كافر گردد.