مشكاه الأنوار في غررالاخبار
باب دوم : نشانه هاى شيعه

ابوالفضل على بن رضى الدين ... الطبرسى

- ۱۵ -

حديث

- عن إ براهيم بن عثمان عن أ بى عبد الله ع قال :
قال من مشى مع أ خيه المؤ من فى حاجة فلم يناصحه فقد خان الله و رسوله
امام صادق عليه السلام فرمود: هر مؤ منى كه دنبال حاجب برادر دينى خود برود وبراى اوخيرانديشى نكند؛ به خدا ورسولش خيانت نموده است .


حديث

- عن يونس بن ظبيان قال قال أ بوعبد الله ع خصلتان إ ذا لم تكونا فى الرجل فاعزب ثم اعزب منه المحافظة على الصلوات والمواساة لا خوانه فريضة من الله
امام صادق عليه السلام فرمود: اگر دوخصلت در مردى نبود هر قدر مى توانى از اودورى كن ، يكى از آن دومواظبت بر نمازهاى واجب است وديگر همدردى كردن با برادران دينى كه از طرف خدا واجب شده است .


حديث

- عنه ع قال :
إ ذا رأ يت من أ خيك شحا فاستر عليه
امام صادق عليه السلام فرمود: هر گاه از برادران دينى ات بخلى ديدى آن را پنهان كن .


حديث

- عن أ بى حمزة الثمالى عن أ بى جعفر ع قال :
إ ذا قال المؤ من لا خيه أ ف خرج من ولايته وإ ذا قال أ نت عدوى فقد كفر أ حدهما لا نه لايقبل الله من أ حد عملافى تثريب على مؤ من نصيحة ولا يقبل من مؤ من عملاوهويضمر فى قلبه على مؤ من سوء ولوكشف الغطاء عن الناس فنظروا إ لى ما وصل ما بين الله وبين المؤ من خضعت للمؤ منين رقابهم وتسهلت لهم أ مورهم ولانت لهم طاعتهم
امام باقر عليه السلام فرمود: هر گاه مؤ من نسبت به برادر دينى اش اظهار انزجار نمايد از دوستى اوخارج شده . وهر گاه به اوبگويد تودشمن منى يكى از آن دوكافر شده ، زيرا خداوند عمل كسى را كه بعنوان خيرانديشى مؤ منى را توبيخ نموده باشد نمى پذيرد، واز مؤ من هم عملى را قبول نمى كند در حاليكه در دلش نسبت به مؤ من ديگر گمان بد باشد. واگر حجابها از جلوى چشم مردم برداشته سود وببينند آنچه را موجب اتصال بين خدا ومؤ من شده گردنهاى آنان براى مومنين خاضع وفروتن مى شود، و كارهاى مؤ منين براى آنان آسان مى گردد، وبراى آنها اطاعت از مؤ منين سهل مى شود.


حديث

- عن أ بى خديجة عن أ بى عبد الله ع ما من عبدين مسلمين إ لاو بينهما حجاب من الله فإ ن قال أ حدهما هجرا فى صاحبه هتك الله ذلك السر فإ ن برئ أ حدهما من صاحبه كفر أ حدهما يعنى أ شدهما قولا
امام صادق عليه السلام فرمود: بين هر دوبنده مسلمان حجابى از طرف خداوند قرار داده شده ؛ كه اگر يكى از آن دوسخن زشتى به ديگرى بگويد، خداوند آن حجاب را پاره مى كند، واگر يكى از آن دواز ديگرى بيزارى جويد يكى از آن دوكافر خواهد شد، يعنى : آنكس كه لحنش ‍ شديدتر بود.


حديث

- عن محمد بن سليمان عن إ سحاق بن عمار قال لما كثر مالى أ جلست على بابى بوابا يرد عنى فقراء الشيعة فخرجت إ لى مكة فى تلك السنة فدخلت على أ بى عبد الله ع فسلمت عليه فرد على بوجه قاطب مزورا فقلت له جعلت فداك ما الذى غير لى حالى عندك قال الذى غيرك للمؤ منين قلت جعلت فداك والله إ نى لا علم أ نهم على دين الله ولكنى خشيت الشهرة على نفسى قال يا إ سحاق أ ما علمت أ ن المؤ منين إ ذا التقيا فتصافحا أ نزل الله بينهما مائة رحمة تسع وتسعون منها لا شدهما حبا لصاحبه فإ ذا اعتنقا غمرتهما الرحمة
اسحاق بن عمار گويد: چون مال وثروتم زياد شد كسى را جلوى در خانه ام گذاشتم تا فقيران شيعه را از خانه من دور كند، سپس در همان سال به مكه رفتم وبه حضور امام صادق عليه السلام رسيدم وعرض سلام داشتم ، حضرت با صورت برافروخته در حاليكه روى از من برگردانده بود جواب سلام را دادند، عرض كردم : فدايت شوم ! چه چيزى موجب دگرگونى حالم نزد شما شد؟ فرمود: آنچه كه حال تورا براى مؤ منين دگرگون ساخته ، عرض كردم : فدايت شوم ! به خدا قسم من مى دانم آنها متدين هستند ولكن ترسيدم از اينكه مشهور شوم .
فرمود: اى اسحاق ! آيا مى دانى هر گاه مؤ منين يكديگر را ملاقات كنند وبا همديگر مصافحه نمايند خداوند بين آن دوصد رحمت فرومى فرستد، نود ونه آن براى كسى كه دوستيش شديدتر نسبت به ديگرى است ، وهرگاه معانقه كنند رحمت الهى آن دورا فرا مى گيرد.


حديث

- عن إ سحاق بن عمار قال قلت لا بى عبد الله ع إ نى رجل مشهور و إ ن أ ناسا من أ صحابنا يأ تونى ويغشونى وقد اشتهرت بهم أ فأ منعهم أ ن يأ تونى وأ خاف فقال يا إ سحاق لاتمنعهم خلطتك فإ ن ذلك لن يسعك فجهدت به أ ن يجعل لى رخصة فى خلطتهم فأ بى على
اسحاق بن عمار گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم : من مردى مشهورم وعده اى از يارانمان نزد من مى آيند ومرا در بر مى گيرند واين امر بين آنها مشهور شده ، آيا آنها را از آمدن منع كنم وبترسم ؟
فرمود: اى اسحاق ! دوستيت را با آنها دريغ مدار، زيرا اين كار در حد توان تو نيست . اسحاق مى گويد: من تلاش كردم كه امام عليه السلام به من رخصت دهد تا با آنان معاشرت ننمايم سودى نيافت ، وايشان اجازه نفرمود.


حديث

- عن عمر بن يزيد قال سمعت أ با عبد الله ع يقول لكل شى ء شى ء يستريح إ ليه وإ ن المؤ من يستريح إ لى أ خيه كما يستريح الطير إ لى شكله
امام صادق عليه السلام فرمود: براى هر چيزى وسيله آسايشى هست ، وسيله استراحت مؤ من برادر مؤ منش است همانطور كه پرنده اى به هم نوعش انس مى گيرد.


حديث

- عن حماد بن عثمان قال كنت عند أ بى عبد الله ع إ ذ دخل عليه رجل من أ صحابنا فقال له أ بوعبد الله يشكوك فلان قال يشكونى إ نى استقضيت حقى منه فقال أ بوعبد الله ع كأ نك إ ذا استقضيت حقك لم تسئ أ رأ يت ما ذكر الله عز وجل فى القرآن يَخ افُونَ سُوءَ الْحِس ابِ أ خافوا أ ن يجور الله عليهم لاوالله ما خافوا ذلك إ نما خافوا الاستقضاء فسماه الله سوء الحساب نعم من استقضى من أ خيه فقد أ ساء
حماد بن عثمان گويد: نزد امام صادق عليه السلام بودم كه مردى از ياران ما داخل شد، امام صادق عليه السلام به اوفرمود: فلانى از تو شكايت دارد! گفت : از من شكايت مى كند چون حقم را از اوطلب نمودم ، امام صادق عليه السلام فرمود: گويا توفكر كردى اگر حقت را از اوطلب كنى ناراحتش نمى كنى ؟ آيا قول خداوند را در قرآن نديده اى ؟ (از بدى حساب مى ترسند) آيا مى ترسند خداوند به آنها ستم كند؟ نه به خدا، از اين نمى ترسند بلكه از طلب حساب مى ترسند، فلذا خداوند آن را بدى حساب نام نهاد، بلى ؛ هر كس از برادرش حساب بكشد بد كرده است .


حديث

- عن أ بى بصير عن أ بى عبد الله ع قال :
لاتغشش الناس فتبقى بغير صديق
امام صادق عليه السلام فرمود: با مردم نيرنگ بازى مكن ، زيرا كه بدون دوست مى مانى


حديث

- عن سيف بن عميرة عن أ بى عبد الله ع قال :
المؤ من لايغش المؤ من ولايظلمه ولايخونه ولايخذله ولايكذبه ولا يغتابه ولايقول له أ ف فإ نه إ ذا قال له أ ف لم تكن بينهما ولاية فإ ذا اتهمه انماث الا يمان فى قلبه كما ينماث الملح فى الماء ومن أ طعم مؤ منين أ شبعهما كان أ فضل من رقبة
امام صادق عليه السلام فرمود: مؤ من برادر مؤ منش را فريب نمى دهد وبه اوظلم نمى كند وبه اوخيانت نمى نمايد، واورا خوار نمى گرداند، تكذيبش نمى كند وغيبت اونمى نمايد، واظهار انزجار از او نمى كند، زيرا اگر كلمه اى بگويد كه نشانه انزجار از اوباشد محبت ودوستى از بين آن دورخت مى بندد، وهر گاه به اوتهمتى بزند ايمان از قلبش مى رود همانطور كه نمك در ميان آب ذوب مى شود، وهر كس دومؤ من را غذا دهد بطورى كه سير شوند از آزاد كردن بنده اى در راه خدا ثوابش بيشتر است .


حديث

- عن إ براهيم الثمالى عن أ بى عبد الله ع قال :
ما من مؤ من يخذل أ خاه وهويقدر على نصرته إ لاخذله الله فى الدنيا و الا خرة وإ ن نصره كان أ فضل من صيام شهر واعتكافه فى المسجد الحرام
امام صادق عليه السلام فرمود: هر مؤ منى كه برادر مؤ منش را خوار سازد در حاليكه قادر بر يارى اوست خداوند اورا در دنيا وآخرت خوار كند، واگر اورا يارى كند ثوابش از يك ماه روزه گرفتن واعتكاف در مسجد الحرام بيشتر است .


حديث

- وقال المؤ من لايشبع ويجوع أ خوه ولايروى ويظمأ أ خوه ولا يكسى ويعرى أ خوه ما أ عظم حق المسلم على المسلم
امام صادق عليه السلام فرمود: مؤ من هيچگاه سير نمى باشد در حالتيكه برادرش گرسنه استك وسيراب نمى باشد در حالتيكه برادرش ‍ تشنه است ، وپوشيده نمى باشد در حالتيكه برادرش برهنه است ، چقدر بزرگ است حق مسلمان بر مسلمان !


حديث

- وقال أ حب للمسلم ما تحب لنفسك واكره له ما تكرهه لنفسك وإ ذا احتجت فسله وإ ذا سأ لك فأ عطه ولاتمله خيرا ولايمله لك وكن له ظهيرا فإ نه لك ظهير وإ ذا غاب فاحفظه فى غيبته وإ ذا شهد فزره وأ كرمه و أ جله فإ نه منك وأ نت منه وإ ن أ صابه خير فاحمد الله وإ ن ابتلى فاعضده و تمحل له وأ عنه وإ ذا قال الرجل لا خيه أ ف لك فقد انقطع ما بينهما من الولاية فإ ن أ هنته انماث الا يمان فى قلبك كما ينماث الملح فى الماء
امام صادق عليه السلام فرمود: براى برادر مسلمانت دوست بدار آنچه را براى خودت دوست مى دارى ، وآنچه را براى خودت خوشايند نمى دانى براى اوهم ندان ، وهر گاه نيازمندى شدى از اوبخواه ، وهر گاه از توخواستار شد به اوبده ، از هيچ كار خيرى درباره اوكوتاهى مكن ، واوهم بايد از هيچ كار خيرى براى توكوتاهى نكند، پشتيبان اوباش ‍ كه اوپشتيبان توست ، چون غايب شود غيبت اورا نگهدارى كن ، وچون حاضر شد به زيارت اوبرو، اورا گرامى بدار وارجمند شمار، زيرا اواز توست وتواز اويى ، واگر به اوخيرى رسيد خدا را سپاس گزار، واگر گرفتار شد زير بازويش را بگير، وبه اوكمك كن ، واگر مردى به برادرش اف بگوى دوستى معنوى ميان آنها بريده خواهد شد، واگر به اواهانت كردى ايمان در دلت آب مى شود چنانچه نمك در آب .


حديث

- عن زرارة عن أ بى جعفر ع قال :
إ ن أ قرب ما يكون العبد من الكفر أ ن يواخى الرجل على الدين فيحفظ عليه عثراته ويحصى عليه زلاته ليعنفه يوما ما
نزديكترين چيزى كه بنده به كفر دارد؛ اينست كه با شخصى عقد برادرى در دين بسته باشد ولغزشهايش را بخاطر بسپارد وخطاهايش را شماره كند تا روزى به وسيله آنها اورا سرزنش نمايد.


حديث

- عن أ بى بصير عن أ بى عبد الله ع قال :
ما من مؤ منين إ لاوبينهما حجاب من الله فإ ذا قال له هجرا هتك الله ذلك الحجاب فإ ن قال لبست ثوبى فقد كفر أ حدهما فإ ن اتهمه انماث الا يمان فى قلبه كما ينماث الملح فى الماء
امام صادق عليه السلام فرمود: احدى از دونفر مؤ من نمى باشد؛ مگر اينكه بين آن دوحجابى از طرف خداوند وجود دارد، پس هر گاه يكى از آنها به ديگرى سخن ناخوشايندى گفت خداوند آن حجاب را از بين مى برد، واگر به اوبگويد توديگر برادر ايمانى من نيستى ، يكى از آن دوكافر شده ، واگر به اوتهمت بزند ايمان در دلش آب مى شود همانطور كه نمك در آب .


حديث

- عن الفضل بن سنان عن أ بى عبد الله ع قال :
انظر قلبك فإ ن أ نكر صاحبك فإ ن أ حدكما قد أ حدث شيئا
امام صادق عليه السلام فرمود: به دلت بنگر، اگر حس كردى كه به رفيقت بدبينى ، بدان كه يكى از شماها كار بدى كرده است .


حديث

- عن حذيفة بن منصور عن أ بى عبد الله ع قال :
لاتدخل لا خيك فى أ مر مضرته عليك أ عظم من منفعته له قال ابن سنان يعنى أ ن الرجل يكون عليه دين كثير ولك مال قليل فتؤ دى عنه فيذهب مالك ولاتكون قضيت دينه
امام صادق عليه السلام فرمود: به خاطر برادر دينيت كارى را انجام نده كه ضرر آن بر خودت بزرگتر از نفع آن به برادرت باشد.
ابن سنان گويد: يعنى اينكه به گردن كسى قرضى بسيار باشد، وتومال كمى دارى وبخواهى به وسيله مالت قرض اورا ادا نمايى ، در اين صورت مالت مى رود ودين اوهم ادا نمى شود.


حديث

- عن كليب بن معاوية عن أ بى عبد الله ع قال :
لاينبغى للمؤ من أ ن يستوحش إ لى أ خيه المؤ من فمن دونه فإ ن المؤ من عزيز فى دينه
امام صادق عليه السلام فرمود: براى مؤ من سزاوار نيست كه به خاطر ترس ووحشت با برادر مؤ منش كه از اودر مقام پايين تر است ماءنوس شود، زيرا مؤ من در دينش عزيز است .


حديث

- عن خالد بن نجيح عن أ بى عبد الله ع قال :
لاتذهب الحشمة فيما بينك وبين أ خيك فإ ن ذهاب الحشمة ذهاب الحياء وبقاء الحشمة بقاء المروءة
امام صادق عليه السلام فرمود: پرده شرم وحيا را از ميان خود و برادرت برمدار، زيرا رفتن پرده حيا برابر است با رفتن حياء وباقى ماندنش ‍ برابر با باقى ماندن مردانگى است .


حديث

- عن الحسن بن عبد الله عن العبد الصالح قال لاتضيع حق أ خيك اتكالاعلى ما بينك وبينه فإ نه ليس بأ خ من ضيعت حقه ولايكونن أ خوك أ قوى على قطيعتك منك على صلته
امام كاظم عليه السلام فرمود: حق برادرت را به اعتماد رابطه اى كه بين توواوهست از بين مبر، زيرا اوبرادر كسى كه حقش را از بين برد نيست ، ومبادا كه برادرت به بريدن از تونيرومندتر از تودر پيوستن توبه او باشد.


حديث

- عن حريز عن أ بى عبد الله ع قال :
إ ذا ضاق أ حدكم فليعلم أ خاه ولايعين على نفسه
امام صادق عليه السلام فرمود: هر گاه زندگى بر يكى از شما سخت شد پس برادر ايمانيش را از وضعش آگاه سازد، وبر خودش سخت نگيرد.


حديث

- عن أ بى عمارة بن الطيار قال سمعت أ با عبد الله ع يقول إ ن الله لم يسأ ل الناس ما فى أ يديهم قرضا من حاجة منه إ لى ذلك وما كان لله حق فإ نما هولوليه وإ نما جعل المؤ منين بعضهم لبعض سلما ومرتفعا ودرجة فإ ن الله وفى لمن وفى له زائدا لمن شكر
امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند نيازى به مردم ندارد تا از آنان قرض بخواهد، وهر حقى كه خدا دارد از آن ولى اوست ، خداوند بعض مؤ منين را براى بعض ديگر نردبان وپله ووسيله بالارفتن قرار داده ، خداوند به عهدش وفا كرده وبر نعمت كسى كه وفا كرد وشكر نعمت بجاى آورد افزوده است .


حديث

- عن محمد بن زياد السجاد قال قال لى أ بوعبد الله ع من تعرف من أ هل الكوفة قلت بشير النباك وشجرة فقال كيف صنعهما إ لى المؤ من فإ ن حديث :خير المسلمين من أ عانهم ونفع ثم قال أ ى شى ء معك من للّه النفقة قلت مائتا
درهم فقال أ رنيها فأ ريته فزادنيها ثلاثين درهما و دينارين
امام صادق عليه السلام به محمد بن زياد فرمود: چه كسى از اهل كوفه را مى شناسى ؟ گفتم : بشير نبال وشجره ، فرمود: با مؤ منين چگونه اند؟ بهترين مسلمانان كسى است كه به مسلمانان كمك كند وبه آنها نفع رساند، سپس فرمود: چه مقدار پول نزد توهست ؟ گفتم : دويست درهم ، فرمود: نشانم بده ، آن را نشان حضرت دادم ، ايشان سه درهم ودو دينار بر آن افزودند.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
إ ذا كان القوم ثلاثة من المؤ منين فلايتناجيا منهم اثنان دون صاحبهما فإ ن ذلك مما يحزنه ويؤ ذيه
امام صادق عليه السلام فرمود: هر گاه سه نفر از مؤ منين با هم در جايى گرد آيند، دونفر آنان سر گوشى با هم صحبت نكنند به طورى كه رفيق سوم نشنود، زيرا اين كار مايه اندوه وآزار اوست .


حديث

- قال رسول الله المؤ من حرام كله عرضه وماله ودمه
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: همه چيز مؤ من محترم است ، آبرويش ، مالش وخونش .


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
قال رسول الله ص المؤ من مرآة أ خيه يميط عنه الا ذى
امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل مى كند كه فرمود: مؤ من آينه برادر مؤ منش است وناراحتيهايش را از اودور مى كند.


فصل هشتم : در بيان نهى اذيت مؤ من وجستجوى لغزشهايش
 الفصل ان فى أ ذى المؤ من وتتبع عثراته

حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
إ ذا كان يوم القيامة نادى مناد أ ين الصدود لا وليائى فيقوم قوم ليس على وجوههم لحم فيقول هؤ لاء الذين آذوا المؤ منين ونصبوا لهم وعادوهم و عنفوهم فى دينهم ثم يؤ مر بهم إ لى جهنم
امام صادق عليه السلام فرمود: چون روز قيامت شود منادى ندا كند: كجايند آنان كه راه دوستانم را مى بستند؟ در اين هنگام گروهى كه صورت آنان گوشت ندارد برخيزند، گفته شود: اينهايند كسانى كه مؤ منين را آزردند وكينه آنان را بدل گرفتند، وبا آنان دشمنى كردند، وآنها را با درشتى در دينشان سرزنش كردند، سپس فرمان داده مى شود كه آنان را به دوزخ برند.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
قال رسول الله ص لاتطلبوا عثرات المؤ منين فإ ن من تتبع عثرات أ خيه تتبع الله عثرته ومن تتبع الله عثرته فضحه ولوفى جوف بيته
امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل مى كند كه فرمود: لغزشهاى مؤ منين را جستجونكنيد، زيرا هر كس لغزشهاى برادرش را جستجوكند، خداوند لغزشهايش را دنبال كند، وهر كه را خداوند لغزشهايش را دنبال كند رسوايش سازد، گر چه در درون خانه اش ‍ باشد.


حديث

- قال أ بوعبد الله ع من ستر على أ خيه المؤ من عورة ستر الله عورته يوم القيامة
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كس عيب برادر مؤ منش را بپوشاند خداوند در روز قيامت عيبش را بپوشند.


حديث

- وقال من عير مؤ منا بذنب لم يمت حتى يركبه
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه مؤ منى را به گناهى سرزنش كند؛ نميرد تا آن را مرتكب شود.


حديث

- قال رسول الله ص :
قال الله تبارك وتعالى ويل لمن أ هان وليا من أ هان وليا فقد حاربنى ويظن من حاربنى أ ن يسبقنى أ ويعجزنى وأ نا الثائر لا وليائى فى الدنيا و الا خرة
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: خداوند متعال مى فرمايد: واى بر كسى كه دوست مؤ منى را اهانت كند، هر كس به مؤ منى اهانت كند با من جنگ نموده است ، وگمان مى كند كسى كه با من بجنگد از من پيشى مى گيرد يا مرا ناتوان مى سازد! در حاليكه من انتقام گيرنده براى اوليائم مى باشم .


فصل نهم : بيان ديندارى
 الفصل ال فى الدين

حديث

- من كتاب المحاسن :
وهوكتاب التبصرة عن على ع قال :
بعثنى رسول الله إ لى اليمن فقال يا على لاتقاتل أ حدا حتى تدعوه إ لى الله لا ن يهدى الله على يديك رجلاخير مما طلعت عليه الشمس أ و غربت
على عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه وآله مرا به سوى يمن فرستادند وفرمود: اى على ! با هيچكس جنگ نكن ومردم را بسوى خدا بخوان ، زيرا اگر خداوند مردى را بوسيله توهدايت كند بهتر از هر چيزى است كه خورشيد به آن تابيده باشد يا غروب كرده باشد.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
إ ن العبد ليتكلم بالكلمة فيكتب الله بها إ يمانا فى قلب آخر فيغفر لهم جميعا
امام صادق عليه السلام فرمود: چه بسا بنده اى كلمه اى بگويد و خداوند به واسطه آن كلمه ايمان را در قلب بنده ديگر قرار دهد، خداوند همه آنها را بيامرزد.


حديث

- عنه ع قال :
فى قول الله تبارك وتعالى فَوَق اهُ اللّ هُ سَيِّئ اتِ م ا مَكَرُوا قال أ ما لقد بسطوا عليه وقتلوه ولكن أ تدرون ما وقاه وقاه أ ن يفتنوه فى دينه
امام صادق عليه السلام در مورد قول خداوند تبارك وتعالى : (خدا اورا از بديهاى آنچه نيرنگ زدند نگهداشت ) فرمود: آنها بر او(مؤ من آل فرعون ) چيره شدند واورا كشتند، ولى مى دانيد خداوند اورا از چه چيز نگاه داشت ؟ اورا از فتنه در دينش حفظ كرد.


حديث

- عن أ بى جعفر ع قال :
سلامة الدين وصحة البدن خير من المال والمال زينة من زينة الدنيا حسنة
امام باقر عليه السلام فرمود: سلامتى دين وصحت بدن بهتر از مال است ، ومال زينتى از زينتهاى خوب دنياست .


حديث

- عن أ بى عبد الله ع ذكر له قول راهب أ نه قال فى لباس الشعر هو أ شبه بلباس أ هل المصيبة فقال وأ ى مصيبة أ عظم من مصائب الدين
از امام صادق عليه السلام نقل شد كه : گفته راهبى برايشان نقل گرديد كه در مورد لباس مؤ ئين گفته بود: آن لباس به لباس مصيبت ديدگان شبيه تر است ، امام عليه السلام فرمود: وچه مصيبتى بزرگتر از مصيبتهاى دين !


حديث

- عن عمر بن مفضل قال قال لى أ بوعبد الله ع تطيل الغيبة عن أ هلك قلت نعم قال أ ين قلت الا هواز وفارس قال فيم قلت فى طلب الدنيا و التجارة والرزق قال فانظر إ ذا طلبت منها شيئا فنروى عنك فاذكر الذى اختصك به من دينه ومن به عليك مما صرفه عن غيرك فإ ن ذلك أ حرى أ ن تسخونفسك مما فاتك من الدنيا
امام صادق عليه السلام فرمود: دوريت از خانواده ات به طول مى انجاميد؟ گفتم : بلى ، فرمود: كجا مى روى ؟ گفتم : اهواز وفارس ، فرمود: براى چه ؟ گفتم براى بدست آوردن دنيا وتجارت وروزى ، (فرمود: پس در نظر داشته باش هر گاه چيزى از مال دنيا را طلب نمودى ولى به تونرسيد، بياد آور آنكس را كه دين (ولايت ما) خود را مخصوص توگردانيد، وبه آن بر تومنت نهاد، واز غير تودريغ داشت پس سزاوارتر اين است كه نفست به خاطر اين خوبيها آرامش يابد، وبراى امور دنيا كه از دستت رفته آرامشش را سلب نكنى .


حديث

عن على ع قال :
ثلان يكمل المسلم التفقه فى الدين والتقدير فى المعيشة والصلى النوائب
على عليه السلام فرمود: مسلمان به سه چيز كامل مى گردد بينش در دين ، توانايى در زندگى ، شكيبائى بر سختيها.


حديث

- عن الصادق ع قال :
قال رسول الله ص مجالسة أ هل الدين شرف الدنيا و الا خرة
امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل مى كند كه فرمود: همنشينى با اهل دين شرافت دنيا وآخرت است .


حديث

- عن على ع قال :
خياركم الذين إ ذا نظر إ ليهم ذكر الله بهم
على عليه السلام مى فرمايد: بهترين شما كسانى هستند كه چون به آنها بنگرند بياد خدا افتند.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
إ ن الشيطان وكل باختلاس الحديث فينسيه من أ عوانه يقال له خلاس فإ ذا أ راد أ حدكم أ ن يحدث بالحديث فنسيه فليدع الله تبارك وتعالى وليصل على النبى وليلعن الخلاس فإ نه سيأ تيه الحديث إ ن شاء الله وإ ن لم يذكره كان ذكر الله تبارك وتعالى والصلاة على النبى عوضا من الحديث
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: شيطان موكل شده به ربودن حديث ، آن را از ذهن يارانش مى برد، به او(خلاس ) رباينده حديث گفته مى شود، اينك هر گاه يكى از شماها مى خواهد حديثى را براى ديگرى نقل كند ولى آن را فراموش كرده ، خداوند تبارك وتعالى را بخواند وبر پيامبر درود بفرستد، وخلاس را لعن نمايد تا ان شاء الله آن حديث بيادش آيد، و اگر يادش نيامد آن ذكر خداوند تعالى ودرود بر نبى صلى الله عليه وآله به جاى آن حديث محسوب مى گردد.