مشكاه الأنوار في غررالاخبار
باب دوم : نشانه هاى شيعه

ابوالفضل على بن رضى الدين ... الطبرسى

- ۱۰ -

حديث

- عن إ سماعيل بن عمار قال قال لى أ بوعبد الله ع أ وصيك بتقوى الله والورع وصدق الحديث وأ داء الا مانة وحسن الجوار وكثرة السجود فبذلك أ مرنا محمد
حضرت صادق عليه السلام فرمود: تورا سفارش به تقواى خدا وپرهيزگارى مى نمايم ، وسفارش مى كنم به راستى در گفترا واداء امانت و خوب همسايه دارى وبسيار سجده كردن براى خدا، زيرا پيغمبر خدا ما را به اينها امر فرمود.

 

حديث

- عن عمروبن سعيد بن هلال قال قلت لا بى جعفر ع جعلت فداك إ نى لاأ كاد أ ن أ لقاك إ لافى السنين فأ وصنى بشى ء آخذ به قال أ وصيك بتقوى الله والورع والاجتهاد واعلم أ نه لم ينفع ورع إ لابالاجتهاد وإ ياك أ ن تطمع نفسك إ لى من فوقك وكثيرا ما قال الله جل ثناؤ ه لنبيه فَل ا تُعْجِبْكَ أَمْو الُهُمْ وَ ل ا أَوْل ادُهُمْ وقال ل ا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى م ا مَتَّعْن ا بِهِ أَزْو اجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَي اةِ الدُّنْي ا فإ ن داخلك شى ء فاذكر عيش رسول الله إ نما كان قوته الشعير وحلاوته التمر ووقوده السعف وإ ذا أ صبت بمصيبة فى نفسك فاذكر مصابك برسول الله فإ ن الخلائق لم يصابوا بمثله قط
عمروبن سعيد بن هلال گويد: به امام صادق عليه السلام عرض ‍ كردم : فدايت شوم ! من شما را ملاقات نمى كنم مگر تا چند سال ديگر؛ مرا وصيتى نما تا به آن عمل نمايم . فرمود: تورا وصيت مى كنم به تقواى الهى ، وپرهيزگارى وتلاش در راه خدا. بدان ، هيچ پرهيزگارى بدون تلاش و كوشش سودمند نيست ، وبپرهيز از اينكه نفست را به طمع اندازى تا به كسى كه بالاتر از تواست برترى دهى ، چه بسيار زياد خداوند متعال به پيامبرش فرمود: (مالها وفرزندان آنان تورا متعجب نسازد) وفرمود: (اى رسول ما! هرگز به متاع ناچيزى كه به قومى در اين حيات فانى براى امتحان داده ايم چشم آرزومگشا ورزق خداى توبسيار بهتر وپاينده تر است ).
اگر وسوسه شدى زندگانى رسول خدا صلى الله عليه وآله را بياد آور، كه طعامش وشيرينيش خرما بود، وهيزمش شاخه هاى درخت خرما، وهرگاه مصيبتى بر تووارد شد، به ياد مصيبت رسول خدا صلى الله عليه وآله باش ! زيرا خلائق مصيبتى بالاتر از مصيبت فقدان رسول الله صلى الله عليه وآله را نديد.

 

حديث

- عن عمر بن يزيد قال قال أ بوجعفر ع يا معشر شيعة آل محمد عليه وعليهم السلام كونوا النمرقة الوسطى إ ليكم يرجع الغالى وبكم يلحق التالى فقال رجل جعلت فداك وما الغالى قال قوم يقولون فينا ما لا نقوله فى أ نفسنا فليس أ ولئك منا ولسنا منهم قال فما التالى قال المرتاد يريد الخير يبلغه الخير ويؤ جر عليه ثم أ قبل علينا فقال والله ما معنا من الله براءة وما بيننا وبين الله قرابة ولالنا على الله حجة ولايتقرب إ لى الله إ لابالطاعة فمن كان منكم مطيعا نفعته ولايتنا ومن كان منكم عاصيا لم تنفعه ولايتنا
امام باقر عليه السلام فرمود: اى گروه شيعه آل محمد! شما تكيه گاه ميانه باشيد تا آنكه غلوكننده بسوى شما بازگردد، وآنكه عقب مانده خودش را به شما برساند. مردى پرسيد: فدايت شوم ! غلوكننده كدامست ؟
فرمود: مردمى كه درباره ما چيزهايى مى گويند كه خود ما آن را به خود نسبت نمى دهيم ، آنها از ما نيستند وما هم از آنان نيستيم . پرسيد: عقب مانده چه كسانى هستند؟ كسى كه طالب خير است ، خير به اومى رسد وبه همان مقدار پاداش داده مى شود.
سپس روبه ما كرد وفرمود: به خدا قسم ما از جانب خدا براتى نداريم و ميان ما وخداوند خويشاوندى نيست وبر خدا حجتى نداريم ، نزديك به خدا جز با اطاعت وبندگى ميسور نمى شود، پس هر كس از شما كه مطيع خدا باشد دوستى ما سودش دهد، وآنكه از شما نافرمانى خدا كند، ولايت ما به اوسودى نرسانده است .

 

حديث

- عن عمر بن أ بان قال سمعت أ با عبد الله ع يقول يا معشر الشيعة إ نكم قد نسبتم إ لينا كونوا لنا زينا ولاتكونوا علينا شينا ما يمنعكم أ ن تكونوا مثل أ صحاب على رضوان الله عليه فى الناس إ ن كان الرجل منهم ليكون فى القبيلة فيكون إ مامهم ومؤ ذنهم وصاحب أ ماناتهم وودائعهم عودوا مرضاهم واشهدوا جنائزهم وصلوا فى مساجدهم ولايسبقوكم إ لى خير فأ نتم والله أ حق منهم به ثم التفت نحوى وكنت أ حدث القوم سنا فقال وأ نتم يا معشر الا حداث إ ياكم والوسادة عودوهم حتى يصيروا أ ذنابا والله خير لكم منهم
امام صادق عليه السلام مى فرمود: اى گروه شيعه ! كه بما منسوب هستيد، براى ما زينت باشيد، ومايه عار وننگ ما نباشيد، چه مانعى دارد كه همانند ياران على عليه السلام در بين مردم باشيد؟ به طوريكه اگر مردى از ياران اودر بين قبيله اى قار مى گرفت امام ومؤ ذن آنان بود، وصاحب امانت ، ومحافظ مال آنان بود. مريضان آنان را عيادتت كنيد، ودر تشييع جنازه آنان حاضر شويد، ودر مساجدشان نماز بخوانيد. نگذاريد در امر خير از شما پيشى گيرند، بخدا قسم شما سزاوارتر از آنها به آن امر هستيد.
سپس روبه من كرده وچون من در بين آنان از همه جوانتر بودم فرمود: و شما اى جوانان بپرهيزيد از تكيه دادن به بالش ، به عيادت آنها برويد تا حدى كه آنها دنباله روشما شوند، وخداوند براى شما بهتر از آنان است .

 

حديث

- عن عبد الله بن بكير قال دخلت على أ بى عبد الله ع ومعى رجلان فقال أ حدهما لا بى عبد الله أ آتى الجمعة فقال أ بوعبد الله ايت الجمعة والجماعة واحضر الجنازة وعد المريض واقض الحقوق ثم قال أ تخافون أ ن نضلكم لاوالله لانضلكم أ بدا
عبدالله بن بكير گويد: به همراه دونفر خدمت امام صادق عليه السلام رفتيم ، يكى از آنان به امام گفت : به نماز جمعه بروم ؟ فرمود: به جمعه وجماعات برو، ودر تشييع جنازه حاضر شو، وبه عيادت مريض ‍ برو، وحقوق را ادا كن . سپس فرمود: آيا مى ترسيد ما شما را گمراه نماييم ؟ نه بخدا قسم هرگز شما را گمراه نمى كنيم .

 

حديث

- عن معاوية بن وهب قال قلت لا بى عبد الله ع كيف نصنع فيما بيننا وبين قومنا وفيما بيننا وبين خلطائنا ممن ليس هوعلى أ ثرنا قال تنظرون أ ئمتكم الذين تقتدون بهم فتصنعون كمثل ما يصنعون فوالله إ نهم ليعودون مرضاهم ويشهدون جنائزهم ويقيمون الشهادة لهم وعليهم و يؤ دون الا مانة إ ليهم
معاويه بن وهب گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم : چگونه شايسته است براى ما كه با قوم خود، ومردمانى كه با ما آميزش ‍ دارند وشيعه نيستند رفتار كنيم ؟
فرمود: به پيشوايان خود نگاه كنيد واز آنها پيروى كنيد، آن گونه كه آنان رفتار مى كنند شما نيز همانطور رفتار نماييد، بخدا سوگند آنها به عيادت بيمارانشان مى روند وبر جنازه هايشان حاضر مى شوند، وبه سود وضرر آنها گواهى مى دهند، وامانتهاى آنان را به آنها بر مى گردانند.

 

حديث

- عن ثابت مولى آل حريز قال سمعت أ با عبد الله ع يقول كظم الغيظ عن العدوفى دولتهم تقية حزم لمن أ خذ به وتحرز عن التعرض ‍ للبلاء فى الدنيا ومغالبة الا عداء فى دولتهم ومماظتهم فى غير تقية ترك أ مر الله فجاملوا الناس يسمن ذلك لكم عندهم ولاتجعلوهم على رقابكم فتعادوهم
امام صادق عليه السلام فرمود: فروخوردن خشم از دشمن در زمان دولت واقتدار آنها تقيه واحتياطى است براى فرد دورانديش ، و جلوگيرى از بلاست در دنيا، ومخاصمه نمودن با دشمن ودشنام دادن به آنها بدون تقيه ؛ ترك نمودن دستور خداست ، پس با مردم مدارا كنيد تا عمل شما نزد آنان بزرگ وفربه شود، وكارى نكنيد كه آنها بواسطه دشمنى كردن شما با آنها بر گردن شما سوار شوند.

 

حديث

- عن زيد الشحام قال قال أ بوعبد الله ع اصبر يا زيد على أ عدائك فإ نك لن تكافى من عصى الله بأ كثر من أ ن تطيع الله فيه إ ن الله يذود عبده المؤ من عما يكره كما يذود أ حدكم الجمل الغريب الذى ليس له عن إ بله يا زيد إ ن الله اصطفى الا سلام واختاره فأ حسنوا صحبته بالسخاء وحسن الخلق
زيد شحام گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: اى زيد! در مقابل دشمنانت صبر كن ، زيرا توهرگز نمى توانى با كشى كه خداوند را نافرمانى كرده بيش از آن مقدارى كه تواطاعت خدا در آن نمودى مقابله كنى 7 خداوند بنده مؤ منش را از آنچه بدش مى آيد دور مى كند، همانطور كه يكى از شما شتر ماده اى را كه از خودش نيست از شتر نر خود جدا مى سازد. اى زيد! خداوند دين اسلام را برگزيد وآن را انتخاب فرمود، اينكه با سخاوت وخوش خلقى با اومعاشرت كنيد.

 

حديث

- عن على بن يقطين قال قال أ بوالحسن موسى مر أ صحابك أ ن يكفوا من أ لسنتهم ويدعوا الخصومة فى الدين ويجتهدوا فى عبادة الله و إ ذا قام أ حدهم فى صلاة فريضة فليحسن صلاته وليتم ركوعه وسجوده و لايشغل قلبه بشى ء من أ مور الدنيا فإ نى سمعت أ با عبد الله يقول إ ن ملك الموت يتصفح وجوه المؤ منين من عند حضور الصلوات المفروضات
امام كاظم عليه السلام فرمود: به يارانت امر كن كه زبانهايشان را نگاه دارند، ودشمنى در دين را ترك نمايند، ودر عبادت خداوند كوشش و تلاش كنند، وهرگاه يكى از آنان آماده براى نماز واجبى شد نمازش را به نيكويى بجا آورد، وركوع وسجودش را كامل انجام دهد، ودلش را به امور دنيايى مشغول نگرداند، زيرا من از امام صدق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: ملك الموت هنگام حضور در نمازهاى واجبه صورتهاى تك تك مؤ منين نظر مى كند.

 

حديث

- عن أ بى محمد الوابشى قال سمعت أ با عبد الله ع يقول إ ن كان الشؤ م فى شى ء فهوفى اللسان فاخزنوا أ لسنتكم كما تخزنون أ موالكم و احذروا أ هواءكم كما تحذرون أ عداءكم فليس شى ء أ قتل للرجال من اتباع أ هوائهم وحصائد أ لسنتهم
امام صادق عليه السلام فرمود: اگر شوم در چيزى باشد پس دز زبان است ، زبانهايتان را حفظ كنيد همانطور كه اموالتان را حفظ مى كنيد، و از هواهاى نفسانيتان بپرهيزيد همانطور كه از دشمنانتان مى پرهيزيد، هيچ چيز براى مردان كشنده تر از پيروى هواهاى نفسايشان ونتيجه گفته هاى زبانشان نيست .

 

حديث

- عن أ بى عبيدة قال سمعت أ با جعفر ع يقول إ ياكم وأ صحاب الخصومات والكذابين فإ نهم تركوا ما أ مروا به يا أ با عبيدة خالقوا الناس ‍ بأ خلاقهم وزايدوا فى أ موالهم يا أ با عبيدة إ نا لانعد الرجل عاقلاحتى يعرف لحن القول ثم قرأ وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِى لَحْنِ الْقَوْلِ
امام كاظم عليه السلام فرمود: از كسانى كه دائما در حال دشمنى با يكديگرند واز دروغگويان دورى كنيد، زيرا آنان آنچه را كه بدان امر شده اند ترك كرده اند. اى ابوعبيد! با مردم به اخلاق خودشان معاشرت كنيد، ودر اموالشان توسعه دهيد اى ابوعبيد! ما مرد را عاقل نمى دانيم مگر آنكه روش سخن گفتن ديگران را بشناسد، سپس اين آيه را تلاوت فرمود: (خواهيم شناخت آنان را در اشتباه گفتار)

 

حديث

- عن عنبسة بن مصعب قال سمعت أ با عبد الله ع يقول خالطوا الناس فإ نه لم ينفعكم حب على وفاطمة ع فإ نه ليس شى ء أ بغض إ ليهم من ذكر على وفاطمة ع
امام صادق فرمود: با مردم معاشرت نماييد، زيرا دوستى على و فاطمه عليهماالسلام در نظر آنها (مخالفين ) نفعى به حال شما ندارد، وهيچ چيز در نزد آنها مبغوض تر از ذكر على وفاطمه عليهماالسلام نيست .

 

حديث

- عن مرازم قال حملنى أ بوعبد الله ع رسالة فلما خرجت دعانى فقال يا مرازم لم لايكون بينك وبين الناس إ لاخير وإ ن شتمونا
مرازم گويد: امام صادق عليه السلام براى رساندن نامه اى مرا مامور كرد، هنگاميكه خارج شدم مرا صدا زد وفرمود: اى مرازم ! نبايد بين تووبين مردم (مخالفين ) جز خير ونيكى باشد گر چه به ما دشنام دهند.

 

حديث

- عن الكاظم عن أ بيه عن جده ع قال :
إ ن على بن الحسين ع أ خذ بيدى جدى ثم قال يا بنى افعل الخير إ لى كل من طلبه منك فإ ن كان أ هله فقد أ صبت موضعه وإ ن لم يكن بموضع كنت أ هله و إ ن شتمك رجل عن يمينك ثم تحول إ لى يسارك فاعتذر إ ليك فاقبل منه
امام كاظم عليه السلام از پدر وجد بزرگوارش عليهم السلام نقل مى كند كه : امام زين العابدين عليه السلام دست جدم را گرفت وفرمود: پسر عزيزم ! هر كه از توطلب كار خير نمود برايش انجام بده ، اگر اهل آن است كار خوبى انجام گرفته ، واگر هم اهل آن نيست توانجام وظيفه كرده اى ، و اگر مردى از طرف راستت به تودشنام داد وسپس به سوى چپت گرديد واز توعذر خواست عذرش را بپذير.

 

حديث

- عن أ بى بكر الحضرمى قال قال أ خى علقمة لا بى جعفر ع إ ن أ با بكر قال يقاتل الناس فى على فقال ع إ نى أ راك لوسمعت رجلاسب عليا فاستطعت أ ن تقطع أ نفه فعلت فقلت نعم قال لى لاتفعل فإ نى أ سمع الرجل يسب عليا جدى فأ توارى عنه فإ ذا فرغ أ تيته فصافحته
ابوبكر حضر مى گويد: برادرم علقمه به امام باقر عليه السلام عرض كرد: ابوبكر مى گفت : مردم بخاطر حضرت على عليه السلام با هم جنگ مى كردند، امام عليه السلام فرمود: تواين گونه اى كه اگر بشنوى كه مردى به على عليه السلام دشنام مى دهد اگر بتوانى بينى اورا قطع كنى اين كار را مى كنى ؟ گفتم : بلى ، فرمود: اين كار را نكن ، من شنيدم كه مردى جدم على عليه السلام را دشنام مى داد، من از اوپنهان شدم وزمانى كه شد نام دادنش تام شد؛ نزد اوآمدم وبا اومصافحه نمودم .

 

حديث

- عن معاوية بن وهب قال سمعت أ با عبد الله ع يقول قم بالحق و اعتزل ما لايعنيك وتجنب عدوك واحذر صديقك من الا قوام إ لاالا مين و لاأ مين إ لامن خشى الله ولاتصحب الفاجر ولاتطلعه على سرك و استشر فى أ مرك الذين يخشون ربهم
معاوية بن وهب گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: به حق عمل كن واز آنچه برايت سودى ندارد بر كنار باش ، واز دشمنت دورى كن ، واز دوستت از هر قومى باشد بر حذر باش مگر اينكه امين باشد، وامين نيست مگر كسى كه از خدا بترسد، با بدكار هم صحبت مشو، واورا بر سر خود مطلع مكن ، ودر كار خود با كسانى مشورت كن كه از خدا مى ترسند.

 

حديث

- عن سعدان بن مسلم قال قال الكاظم ع يا فلان قل الحق وإ ن كان فيه هلاكك فإ ن فيه نجاتك ودع الباطل وإ ن كان فيه نجاتك فإ ن فيه
هلاكك
امام كاظم عليه السلام فرمود: فلانى ! حق بگوگر چه هلاك تودر آن باشد، زيرا نجات تودر آن است ، وباطل را رها كن اگر چه نجات تودر آن باشد، زيرا هلاك تودر آن است .

 

حديث

- عن جعفر بن كليب قال قال أ بوعبد الله ع اتقوا الله وتحابوا و تزاوروا وتواصلوا وتراحموا وكونوا إ خوانا بررة
امام صادق عليه السلام فرمود: از خدا بترسيد، وبا يكديگر دوست باشيد، وبه ديدار همديگر برويد، وصله رحم كنيد، وبه يكديگر رحم كنيد وبا هم برادرانى نيكوكار باشيد.

 

حديث

- عن أ بى عبيدة عن أ بيه قال قال أ بوجعفر ع قال :
رسول الله ص أ نا زعيم ببيت فى الجنة لمن حسن خلقه مع الناس وترك الكذب فى المزاح والجد وترك المراء وهومحق
امام كاظم عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه وآله مى فرمود: من در بهشت ضمانت مى كنم خانه اى را براى كسى كه با مردم خوش خلق باشد، ودروغ نگويد چه جدى وچه شوخى ، وجدال را ترك كند گر چه حق با اوباشد.

 

حديث

- عن أ بى إ براهيم ع قال :
قال رسول الله ص حسن الخلق يثبت المودة وحسن البشر يذهب السخيمة واستنزلوا الرزق بالصدقة ومن أ يقن بالخلف سخت نفسه بالنفقة وإ ياك أ ن تمنع حقا فتنفق فى باطل مثليه
امام كاظم عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل كند كه فرمود: خوش خلقى دوستى را پايدار كند، وخوش رويى كينه را از بين مى برد، با صدقه دادن روزى خود را نازل كنيد، كسى كه يقين دارد آنچه را انفاق كند جايش بر مى گردد نفسش به صدقه دادن با سخاوت مى شود، بپرهيز از جلوگيرى از حق در حاليكه دوبرابر آن را در راه باطل انفاق مى كنى .

 

حديث

- عن أ بى حمزة الثمالى قال سمعت على بن الحسين ع يقول يا ابن آدم لاتزال بخير ما دام لك واعظ من نفسك وما كانت المحاسبة من همك وما كان الخوف لك شعارا والحزن دثارا يا ابن آدم إ نك ميت ومبعوث و موقوف بين يدى الله ومسئول فأ عد جوابا
امام زين العابدين عليه السلام فرمود: اى فرزند آدم ! تودر خير و نيكى هستى تا زمانيكه واعظى از نفست دارى ، وهمواره حساب رسى هم وغم توست ، وترس از خدا براى توهمانند روپوش وغم واندوه مانند زيرينت باشد.
اى فرزند آدم ! تومى ميرى وزنده مى شوى ودر مقابل خداوند قرار مى گيرى واز توسؤ ال خواهد شد، خودت را براى جواب دادن آماده كن .

 

حديث

- عن إ براهيم بن عمر قال سمعت موسى بن جعفر ع يقول ليس منا من لم يحاسب فى كل يوم نفسه فإ ن عمل حسنا استزاد الله منه وحمد الله عليه وإ ن عمل سيئا استغفر الله منه وتاب إ ليه
امام كاظم عليه السلام مى فرمود: از ما نيست كسى كه هر روز نفس خود را محاسبه نكند، اگر كار نيكى كرده از خداوند زياد شدنش را بخواهد وخدا را بر آن سپاس گويد، واگر كار بدى كرده از آن طلب استغفار از خداوند نمايد وبسوى اوتوبه كند.

 

حديث

- عن على بن زيد عن أ بيه قال قال أ بوعبد الله ع ليس من شيعتنا من كان فى مصر فيه مائة أ لف وكان فى المصر أ ورع منه
امام صادق عليه السلام فرمود: از شيعيان ما نيست كسى كه در شهرى باشد كه در آن شهر صد هزار نفر باشند ودر آن شهر كسى باتقواتر از اوباشد.

 

حديث

- عن محمد بن عمر بن حنظلة قال قال أ بوعبد الله ع ليس من شيعتنا من وافقنا بلسانه وخالفنا فى أ عمالنا وآثارنا ولكن شيعتنا من وافقنا بلسانه وقلبه واتبع آثارنا وعمل بأ عمالنا أ ولئك شيعتنا
امام صادق عليه السلام فرمود: از شيعيان ما نيست كسى كه فقط با زبانش با ما موافق باشد، ودر اعمال وآثار ما با ما مخالف باشد ولكن شيعه ما كسى است كه با زبان وقلبش با ما موافق باشد واز آثار ما پيروى نمايد ودر كارها از ما متابعت كند، آنها شيعيان ما هستند.

 

حديث

- عن المفضل قال قال أ بوعبد الله ع ليس الا مر والاحتمال بالقول فقط لكن قبوله واحتماله أ ن تصونوه كما صانه الله وتعظموه كما عظمه الله وتؤ دوا حقه كما أ مر الله
امام صادق عليه السلام فرمود: شيعه بودن تنها به گفتن نيست لكن قبول كردن وپذيرفتن به حفظ ونگهدارى آنست ، همانطورى كه خداوند آن را نگهدارى فرموده ، وبه آن است كه آن را بزرگ شمارى همانگونه كه خداوند آن را بزرگ داشته ، وحق آن را ادا نمائى همانطور كه خداوند امر فرموده .

 

حديث

- عن سماعة قال سمعت أ با عبد الله ع يقول لاتستكثروا كثير الخير ولاتستقلوا قليل الذنوب فإ ن قليل الذنوب يجتمع حتى يصير كثيرا وخافوا الله فى السر حتى تعطوا من أ نفسكم النصف وسارعوا إ لى طاعة الله واصدقوا الحديث وأ دوا الا مانة فإ ن ذلك لكم ولاتظلموا ولاتدخلوا فيما لايحل لكم فإ ن ذلك عليكم
امام صادق عليه السلام فرمود: خير بسيار (مثل عبادت يا بخشش زياد) را زياد نشماريد، وگناهان اندك را كم نشماريد، زيرا گناهان اندك انباشته مى شود تا زياد مى گردد، ودر نهان از خدا بترسيد وانصاف داشته باشيد، وبسوى طاعت الهى بشتابيد، راست گفتار باشيد وامانت را به صاحبش برگردانيد، كه به نفع شماست ظلم نكنيد، ودر آنچه برايتان حلال نيست داخل نشويد، زيرا اين كار بضرر شماست .

 

حديث

- عن أ بى بصير قال سمعت أ با عبد الله ع يقول اتقوا هذه المحقرات من الذنوب فإ ن لها طالبا لايغفل ولايقول أ حدكم أ ذنبت و أ ستغفر الله إ ن الله يقول وَ نَكْتُبُ م ا قَدَّمُوا وَ آث ارَهُمْ وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْن اهُ فِي إِم امٍ مُبِينٍ
امام صادق عليه السلام فرمود: از گناهانى كه ناچيزش ‍ مى شماريد بپرهيزيد، زيرا آنها هم بازخواست كننده اى دارد كه هرگز غافل نمى شود، هيچيك از شما نگويد كه گناه مى كنم وبعد از خداوند طلب آمرزش مى نمايم ، زيرا خداوند مى فرمايد: (آنچه را پيش فرستاده وآثار آن را خواهيم نوشت ، وهمه چيز را در امامى آشكار (لوح محفوظ يا نامه اعمال ) آمار گرفتيم ).

 

حديث

- عن ابن يعقوب قال قال لى أ بوعبد الله ع لايغرنك الناس من نفسك فإ ن الا مر يصل إ ليك من دونهم ولاتقطع نهارك بكذا وكذا فإ ن معك من يحفظ عليك ولاتستقل قليل الخير فإ نك تراه غدا بحيث يسرك ولاتستقل قليل الشر فإ نك تراه غدا بحيث يسوؤ ك وأ حسن فإ نى لم أ ر شيئا أ شد طلبا ولاأ حسن دركا من حسنة محدثة لذنب قديم إ ن الله عز و جل يقول إِنَّ الْحَسَن اتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئ اتِ ذ لِكَ ذِكْرى لِلذّ اكِرِينَ
امام صادق عليه السلام فرمود: مردم تورا از خودت غافل نكنند، زيرا نتيجه اعمالت به خودت باز مى گردد نه به آنها، وروزت را بيهوده تلف مكن ، زيرا همراهت كسى هست كه مواظب اعمال توست ، و كار نيك كم را كوچك مشمار، زيرا فرداى قيامت با دين نتيجه آن خوشحال خواهى شد، وكار بد اندك را نيز كوچك مشمار، زيرا فرداى قيامت نتيجه آن تورا ناراحت خواهد كرد، ونيكى كن ، زيرا من براى تدارك وجبران گناهان گذشته بهتر از آن چيزى را سراغ ندارم ، خداوند متعال مى فرمايد: (همانا كارهاى نيكواثر اعمال ناشايست را از بين مى برد واين يادآورى است براى كسانى كه بخواهند پند بگيرند).

 

حديث

- عن سماعة قال سمعت أ با عبد الله ع يقول ما لكم تسوءون رسول الله فقلت له جعلت فداك وكيف نسوؤ ه قال أ ما تعلمون أ ن أ عمالكم تعرض عليه فإ ذا رأ ى معصية ساءه ذلك فلاتسوءوا رسول الله
امام صادق عليه السلام فرمود: چرا رسول خدا را ناراحت مى كنيد؟ گفتم : فدايت شوم چگونه ايشان را ناراحت مى كنيم ؟ فرمود: آيا خبر نداريد كه اعمال شما بر ايشان عرضه مى شود، واگر گناهى را مشاهده نمايد از آن ناخرسند مى شود؟ پس رسول خدا را ناراحت نكنيد.

 

حديث

- عن عنبسة بن مصعب قال قلت لا بى عبد الله ع أ وصنى فقال أ عد زادك وهى ء جهازك وكن وصى نفسك ولاتأ مر غيرك يرسل إ ليك بما يصلحك
عنبسة بن مصعب گويد: از امام صادق عليه السلام خواهش ‍ كردم كه مرا موعظه نمايد، حضرت فرمود: زاد وراحله ات را آماده كن ، و خودت نصيحت كننده خود باش ، وديگرى را امر نكن كه كسى را براى اصلاح توبفرستد.

 

حديث

- عن عبد الله بن حسان قال قال أ بوعبد الله ع إ ذا آويت إ لى فراشك فانظر ما ساء لك فى بطنك فى يومك وما عملت فيه من عمل فاذكر معادك
امام صادق عليه السلام فرمود: هر گاه بسوى رختخوابت رفتى قدرى فكر وتاءمل كن كه چه چيز بدى را امروز به شكمت ريختهاى وچه كارى را امروز انجام داده اى ، ومعادت را بياد آور.

 

حديث

- عن أ بى جعفر عن أ بيه ع قال :
قال رسول الله ص يا ابن آدم لاينسينك ذنب الناس عن ذنبك ولانعمة الناس عن نعمة الله عليك ولاتقنط الناس من رحمة الله وأ نت ترجوها لنفسك
امام كاظم عليه السلام از پدرش از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل كرد كه فرمود: اى فرزند آدم ! بنظر آوردن گناهان مردم تورا از گناهان خودت غافل نكند، وهمچنين نعمتهاى مردم تورا از نعمتهاى خدا بر توباز ندارد، ومردم را از رحمت خدا ماءيوس نكن در حالى كه خودت به آن اميد دارى .

 

حديث

- عن ثابت عن أ بى جعفر ع قال :
قال رسول الله ص إ ن أ سرع الثواب على الخير اللين وإ ن أ سرع الشر عقوبة البغى وكفى بالمرء عيبا أ ن يبصر من الناس ما يعمى عنه من نفسه وأ ن يعير الناس بما لايستطيع تركه وأ ن يؤ ذى جليسه بما لايعنيه
امام كاظم عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل فرمايد كه : سريعترين ثوابها كه بر كارهاى نيك داده مى شود مربوط به خوشرفتارى با مردم است ، وكيفر ظلم وستم از هر شرى زودتر داده مى شود، وهمين عيب براى انسان بس كه ببيند از مردم آنچه را از خود چشم مى پوشد، ومردم را به آنچه نمى تواند ترك كند سرزنش نمايد، و همنشين خود را در حاليكه براى خودش سودى ندارد اذيت كند.

 

حديث

- عن أ بى بصير قال سمعت أ با عبد الله يقول ما من عبد يسر خيرا إ لالم تذهب الا يام حتى يظهر الله له خيرا وما من عبد يسر شرا إ لالم تذهب الا يام حتى يظهر الله له شرا
امام صادق عليه السلام فرمود: هيچ بنده اى نيست كه پنهانى كار خيرى انجام داده باشد، مگر اينكه بعد از مدتى خداوند نتيجه كار خير اورا آشكار سازد، وهيچ بنده اى نيست كه در نهان كار بدى انجام داده باشد مگر اينكه پس از مدتى خداوند نتيجه عمل بدش را آشكار سازد.

 

حديث

- عن هشام بن سالم قال سمعت أ با عبد الله ع يقول لحمران انظر إ لى من هودونك ولاتنظر إ لى من هوفوقك فإ ن ذلك أ قنع بما قسم لك و أ حرى أ ن تستوجب الزيادة من الله واعلم أ ن العمل الدائم القليل على اليقين أ فضل عند الله من العمل الدائم الكثير على غير يقين واعلم أ نه لا ورع أ نفع من اجتناب محارم الله والكف عن أ ذى المسلمين واغتيابهم و لاعيش أ هنأ من حسن الخلق ولامال أ نفع من القنوع باليسير المجزى ولا جهل أ مر من العجب
امام صادق عليه السلام به حمران مى فرمود: هميشه به زيردست خويش نگاه كن ، وبه كسى كه از توبرتر است نگاه مكن ، زيرا اين كار موجب زيادى قناعت ورضا نسبت به آنچه روزيت شده مى گردد، سزاوار است از اينكه مستوجب زيادى در روزى گردى . وبدان كه كار دايم كم همراه يقين نزد خداوند برتر است از عمل دايم زيادى كه بدون يقين باشد، ونيز آگاه باش ! كه هيچ پرهيزى سودمندتر از ترك محرمات الهى و اجتناب از اذيت وغيبت مسلمانان نيست ، وهيچ معاشرتى گواراتر از خوش خلقى نيست ، وهيچ مالى سودمندتر از قناعت به اندكى كه كافى براى زندگانى باشد نيست ، وهيچ نادانى ضرر رساننده تر از خودپسندى نيست .

 

حديث

- عن حسن بن زياد عن أ بى عبد الله ع قال :
لما نزلت هذه الا ية ل ا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى م ا مَتَّعْن ا بِهِ أَزْو اجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَي اةِ الدُّنْي ا أ طرق رسول الله ص طويلاثم رفع رأ سه فقال عباد الله من لم يتعز بعزاء الله انقطعت نفسه عن الدنيا حسرات ومن نظر إ لى ما فى أ يدى الناس فقد كثر همه ولم يشف غليل صدره ومن لم ير لله عليه نعمة إ لافى مطعم أ وفى ملبس فقد قصر أ جله ودنا عذابه
امام صادق عليه السلام فرمود: هنگامى كه اين آيه : چشم از اين متاع ناقابل دنيوى كه به طايفه اى از مردم داده ايم بپوش ) نازل شد، رسول خدا صلى الله عليه وآله مقدار زيادى به فكر فرورفت ، سپس سر مبارك را بلند كردند وفرمود: اى بندگان خدا! هر كس با دلجويى خدا تسلى خاطر نيابد ودلش آرام نگيرد، جان مى دهد در حاليكه پيوسته در حسرت دنيا بوده وهر كس ديده خود را به آنچه كه در دست مردم است بدوزد اندوهش ‍ بسيار مى شود وسوز دلش درمان نپذيرد، وهر كس براى خدا نعمتى جز در خوردن وپوشيدن نبيند عمرش كوتاه وعذابش نزديك مى شود.