مركز تعليمات اسلامي واشنگتن - كتابخانه معارف اسلامی - مشكاه الأنوار في غررالاخبار

مشكاه الأنوار في غررالاخبار
باب دوم : نشانه هاى شيعه

حديث

- عن عبد الله بن سنان قال قال أ بوعبد الله ع إ ن من اليقين أ ن لا ترضوا الناس بسخط الله ولاتحمدوهم على رزق الله ولاتذموهم على ما لم يؤ تكم الله فإ ن الرزق لايسوقه حرص حريص ولاترده كراهة كاره و لوأ ن أ حدكم فر من رزقه كما يفر من الموت لا دركه كما يدركه الموت ثم قال إ ن الله لعدله وقسطه جعل الروح والفرح فى اليقين والرضا وجعل الهم والحزن فى الشك والسخط

ترجمه

امام صادق عليه السلام فرمود: از علام يقين اين است كه رضاى مردم را همراه به غضب در آوردن خدا طلب نكنيد، ومردم را همراه به غضب در آوردن خدا طلب نكنيد، ومردم را بر روزى كه خدا به آنان داده ستايش نماييد. وآنان را بر آنچه خداوند به شما نداده مذمت نكنيد، زيرا از هيچ آزمندى رزق وروزى را به طرف خود نمى كشد وناخشنودى هيچ ناخشنودى مانع از آن نمى شود، واگر هر يك از شما از روزيش قرار كند آنچنانكه از مرگ فرار مى كند آن روزى اورا در مى يابد همانطور كه موت او را در مى يابد.
سپس فرمود: خداوند متعال به واسطه عدالتش آسايش وگشايش را در گرو يقين ورضا به قضا وقدرش قرار داده ، وغم واندوه را در گروشك و غضبش قرار داده .

حديث

- عن سعد بن خلف قال قال موسى بن جعفر ع والصلوات المفروضات فى أ ول وقتها إ ذا أ قيمت حدودها أ طيب ريحا من قضيب الا س يؤ خذ من شجره فى طراوته وطيبه وريحه فعليكم بالوقت الا ول

ترجمه

امام كاظم عليه السلام فرمود: نمازهاى واجب كه در اول وقتش ‍ با آداب وحدود آن خوانده شود خوشبوتر از شاخه آس (مورد) است كه از درخت هنگام سبزى وطراوت وخوشبوئيش چيده شود، پس نماز را اول وقت بخوانيد.

حديث

- عن ابن أ بى يعفور قال قال أ بوعبد الله ع إ ذا صليت صلاة فريضة فصلها فى وقتها صلاة مودع تخاف أ ن لاترجع إ ليها ثم اصرف بصرك إ لى موضع سجودك فلوتعلم من عن يمينك ويسارك لا حسنت الصلاة و اعلم أ نك قدام من يراك ولاتراه
امام صادق عليه السلام فرمود: هر گاه نماز واجب خود را مى خوانى آن را در وقتش بجا آور، مانند نماز خواندن كسى كه با نماز وداع مى كند ومى ترسد كه بار ديگر موفق به اداى آن نشود، سپس چشمان خود را به محل سجده ات متوجه گردان ، اگر بدانى چه كسى در طرف راست و چپ توست نمازت را نيكوبجا مى آوردى ، وبدان تودر پيشگاه كسى هستى كه تورا مى بيند وتواورا نمى بينى .

حديث

- عن علاء بن صالح قال قال أ بوعبد الله ع أ نصف الناس من نفسك وواسهم من مالك وارض لهم بما ترضى لنفسك واذكر الله كثيرا
امام صادق عليه السلام فرمود: با مردم راجع به خودت با انصاف رفتار كن ، وبا آنها در مالت برابرى كن ، وخشنود باش براى آنها به آنچه كه براى خودت خوشنود مى شوى ، وخدا را بسيار ياد كن .

حديث

- عن أ بى حمزة قال سمعت على بن الحسين ع يقول إ ن أ حبكم إ لى الله أ حسنكم عملاوإ ن أ عظمكم عند الله حظا أ عظمكم رغبة إ لى الله وإ ن أ نجاكم من عذاب الله أ شدكم لله خشية وإ ن أ كرمكم عند الله أ تقاكم
امام سجاد عليه السلام مى فرمود: محبوبترين شما نزد خدا كسى است كه عملش از همه بهتر باشد، وآن كس بهره اش نزد خدا بيشتر است كه ميل ورغبتش به ثواب اوبيشتر باشد، وكسى از عذاب خدا آسانتر رها شود كه ترسش از خدا بيشتر باشد، وگرامى ترين شما نزد پروردگار پرهيزگارترين شماست .

حديث

- عن أ بى الصامت الخولانى عن أ بى عبد الله ع قال :
مررت أ نا وأ بى على الشيعة وهم ما بين القبر والمنبر فقلت لا بى جعفر ع مواليك جعلنى الله فداك قال وأ ين تراهم فقلت أ راهم ما بين القبر والمنبر فقال اذهب بى إ ليهم فذهبنا فسلم عليهم ثم قال إ نى لا حب ريحكم و أ رواحكم فأ عينونى على ما أ نتم عليه بالورع والاجتهاد فإ نه لاينال ما عند الله إ لابالورع والاجتهاد والله إ نكم على دينى ودين آبائى إ براهيم و إ سماعيل وإ سحاق
امام صادق عليه السلام فرمود: من وپدرم از كنار شيعيان در حاليكه بين قبر ومنبر بودند مى گذشتيم ، به پدرم گفتم : فدايت شوم اينها دوستان شمايند، فرمود: آنها را كجا مى بينى ؟ گفتم : بين قبر ومنبر، فرمود: با هم نزد آنها برويم ، به نزد آنها رفتيم وايشان بر آنها سلام كرد، سپس فرمود: من بوى خوش شما را دوست دارم ، اينك مرا با ورع وپرهيزگارى كمك كنيد ودر عبادت كوشا باشيد، زيرا به آنچه نزد خداست نمى توان رسيد؛ مگر به پرهيزگارى واجتهاد، بخدا قسم شما بر دين من ودين پدرانم ابراهيم واسماعيل واسحاق هستيد.

حديث

- عن زرارة قال إ ن أ با جعفر ع شيع جنازة بالمدينة لرجل من قريش وأ نا معه وفيها عطاء فصرخت صارخة فقال لها عطاء لتسكتن أ و لا رجعن فلم تسكت فرجع فقلت قد رجع عطاء فقال ولم فعل قلت لا ن صارخة صرخت فقال لتسكتن أ ولا رجعن فلم تسكت فرجع فقال امض بنا فلوأ نا إ ذا رأ ينا شيئا من الباطل مع الحق تركنا الحق له لم نقض حق مسلم فلما صلى على الجنازة قال وليها له ارجع رحمك الله فإ نك لاتقوى على المشى فأ بى ولم يرجع فقلت له إ نه أ ذن لك فى الرجوع ولى حاجة أ ريد أ ن أ سأ لك عنها فقال امض فليس بإ ذنه جئنا ولابإ ذنه نرجع إ نما هوفضل و أ جر طلبناه فبقدر ما يتبع الرجل الجنازة يؤ جر على ذلك
زراره گويد: امام باقر عليه السلام به تشييع جنازه مردى از قريش ‍ در مدينه رفته بود، من هم با ايشان بودم ، در آن تشييع مردى بنام عطاء نيز بود، ناگهان زنى شروع به فرياد زدن نمود، عطاء به اوگفت : آرام مى شوى يا برگردم ؟ زن ساكت نشد وعطاء برگشت . به امام گفتم : عطاء برگشت ، فرمود: چرا اين كار را كرد؟ گفتم : بخاطر ناله وفريادهاى زنى ، به اوگفت : آرام مى شوى يا برگردم ؟ زن آرام نشد، اوهم برگشت .
امام فرمود: بگذريم ، اگر ما امر باطلى را بهمراه حقى ديديم وحق را بخاطر آن ترك نموديم حق مسلمان را بجا نياورده ايم ، وقتى امام بر جنازه نماز خواند سرپرست آن جنازه به امام گفت : برگرديد خداوند شما را رحمت كند، شما تحمل راه رفتن بيش از اين را نداريد، امام عليه السلام ابا نمود و برنگشت ، به اما گفتم : اوبه شما اجازه برگشت داد ومن هم كارى دارم كه مى خواهم در مورد آن از شما سؤ ال كنم ، امام فرمود: ادامه بده ، ما به اجازه اونياميدم تا با اجازه اوبرگرديم ، بلكه اين كار ثواب واجرى بود كه ما آن را خواستيم ، به اندازه اى كه مردم به دنبال جنازه باشد بر آن پاداش داده مى شود.

حديث

- عن أ بى بصير عن أ بى جعفر ع قال :
أ تى رجل النبى فقال إ لى ما تدعويا محمد فقال أ دعوإ لى الله على بصيرة أ نا ومن اتبعنى وأ دعوك إ لى من إ ن أ صابك ضر فدعوته كشفه عنك وإ ن استعنت به وأ نت مقهور أ عانك وإ ن سأ لته وأ نت مقل أ غناك وإ ن ضللت فى فلاة الا رض أ رشدك فقال له أ وصنى يا محمد فقال لاتغضب قال زدنى قال ارض من الناس بما ترضى لهم من نفسك قال زدنى قال لاتسب الناس فتكتسب العداوة منهم قال زدنى قال لاتزهد فى المعروف عند أ هله قال زدنى قال تحبب إ لى الناس يحبوك وإ ن استسقى أ خوك من دلوك فصب له والق أ خاك بوجه منبسط إ ليه ولاتضجر فيمنعك الضجر من حظك للا خرة والدنيا وابرز إ لى نصف الساق وإ ياك وإ سبال الا زرار فإ ن ذلك من الخيلاء والله لايحب الخيلاء
امام باقر عليه السلام فرمود: مردى خدمت پيامبر صلى الله عليه وآله رسيد وگفت : مردم را به چه چيز دعوت مى كنى اى محمد؟ فرمود: من وپيروانم با بينش وآگاهى مردم را بسوى خدا مى خوانيم ، ودعوت مى كنم بسوى كسى كه اگر به هنگام شدت وسختى اورا خواندى گرفتاريت را رفع نمايد، واگر در حالت غم واندوه از اوكمك خواستى ياريت كند، و اگر در حال فقر وتنگدستى از اوطلب نمودى بى نيازت كند، واگر در بيابان خشكى گم شدى راهنمائيت نمايد.
گفت : اى محمد! مرا نصيحت كن ، فرمود: غضب نكن .
گفت : باز هم موعظه كن ! فرمود: آنچه براى خويش مى پسندى براى مردم بپسند.
گفت : باز هم ، فرمود: به مردم دشنام مده كه دشمنت شوند.
گفت : باز هم ، فرمود: از احسان ونيكى به اهلش دلسرد مباش .
گفت : باز هم ، فرمود: مردم را دوست بدار تا دوستت بدارند، واگر از ظرف خودت به برادر مسلمانت آب مى دهى برايش بريز، وبا برادرت به گشاده رويى برخورد كن وملول وتنگ حوصله نباش كه از دنيا وآخرت باز مانى ، زير جامه را تا نيمه ساق پا قرار ده ، مبادا زير جامه يا پيراهن را بلند كنى كه اين از نشانه هاى كبر ونخوت است وخداوند انسان متكبر را دوست نمى دارد.

حديث

- عن أ بى بصير عن أ بى جعفر ع قال :
لايزال المؤ من بخير ورجاء ورحمة من الله ما لم يستعجل فيقنط فيترك الدعاء فقيل له كيف يستعجل قال يقول قد دعوت منذ كذا وكذا ولاأ رى الا جابة
امام باقر عليه السلام فرمود: پيوسته مؤ من در حال خير و اميدوارى از مهر ورحمت خداوند است تا زمانى كه شتاب نكند ونوميد نشود، ودست از دعا برندارد. از امام پرسيدند: چگونه شتاب مى كند؟ فرمود: مى گويد از فلان سال تا فلان سال دعا كردم واجابت را نديدم .

حديث

- عن الحسن بن صالح قال سمعت أ با عبد الله ع يقول من توضأ فأ وسع الوضوء ثم صلى ركعتين فأ تم ركوعهما وسجودهما ثم جلس ‍ فأ ثنى على الله وصلى على رسول الله ثم سأ ل الله حاجته فقد طلب الخير فى مظانه ومن طلب الخير فى مظانه لم يخيب
امام صادق عليه السلام مى فرمود: هر كس وضوى كامل بگيرد و با آن وضودوركعت نماز بخواند ونمازش را تمام نمايد، سپس بنشيند و خدا را ثنا بگويد وبر رسولش صلوات بفرستد، سپس حاجتش را از خداوند بخواهد خير وصلاح را از محل وماءخذش طلب نموده ، وهر كس ‍ خير را از ماءخذش طلب نمايد هرگز ضرر نمى بيند.

حديث

- عن حبيب قال سمعت أ با جعفر ع يقول إ ن لله ملائكة وكلهم بنبات الا رض من الشجر والنخل فليس من نخلة ولاشجرة إ لاومعها ملك من قبل الله يحفظها إ ذا كان فيها ثمرها ولولاأ ن معها من يحفظها لا كلتها السباع وهوام الا رض وإ نما نهى رسول الله أ ن يضرب أ حد من الناس خلاءه تحت شجرة أ ونخلة قد أ ثمرت لمكان الملائكة الموكلين بها قال وإ نما يكون الشجر والنخل أ نسا إ ذا كان فيه حمله لا ن الملائكة تحضره
امام باقر عليه السلام مى فرمود: خداوند متعال فرشتگانى را براى گياهان روى زمين مانند درخت وخرما قرار داده ، وهيچ درخت خرما ودرخت ميوه اى نيست مگر آنكه از ناحيه خدا در زمان ميوه دادن ملكى محافظ آن است ، واگر چنين محافظى نباشد درندگان وحشرات روى زمين آن را مى خورند، ورسول خدا صلى الله عليه وآله نهى فرموده از اينكه كسى در زير درخت ميوه يا درخت خرما مستراح بسازد به خاطر اينكه آنجا منزل ملائك محافظ است . فرمود: درخت ميوه وخرما هرگاه ميوه داشته باشند مانند انسان حرمت دارند، زيرا ملائك در كنار آن حاضرند.

حديث

- عن عبد الله بن سنان قال سأ لت أ با عبد الله ع عن قاض يأ خذ من السلطان على القضاء الرزق قال ذلك السحت
عبدالله بن سنان گويد: از امام صادق عليه السلام در مورد قاضى كه براى قضاوتش از سلطان حقوق مى گيرد سؤ ال نمودم ، ايشان فرمود: آن حقوق حرام است .

فصل چهارم : در مقام شيعه نزد خدا وحقوق شايسته آنان
الفصل الرابع فى منزلة الشيعة عند الله وحقوقهم وما يجب ان يكونوا عليه

حديث

- من كتاب روضة الواعظين :
قال أ بوعبد الله ع للمؤ من على المؤ من سبعة حقوق واجبات ما فيها حق إ لاوعليه واجب إ ن خالفه خرج من ولاية الله وترك طاعته ولم يكن لله عز وجل فيه نصيب قلت جعلت فداك حدثنى ما هى قال أ يسر حق منها أ ن يحب له ما يحب لنفسه ويكره له ما يكره لنفسه والحق الثانى أ ن يمشى فى حاجته ويبتغى رضاه ولايخالف قوله والحق الثالث أ ن تصله بنفسك ومالك ويدك ورجلك ولسانك والحق الرابع أ ن تكون عينه و دليله ومرآته وقميصه والحق الخامس أ ن لاتشبع ويجوع ولاتلبس و يعرى ولاتروى ويظمأ والحق السادس أ ن تكون لك امرأ ة وخادم وليس ‍ لا خيك امرأ ة ولاخادم أ ن تبعث خادمك فيغسل ثيابه ويصنع طعامه و يمهد فراشه فإ ن ذلك كله إ نما جعل بينك وبينه والحق السابع أ ن تبر قسمه وتجيب دعوته وتشهد جنازته وتعوده فى مرضه وتشخص ببدنك فى قضاء حاجته ولاتحوجه إ لى أ ن يسأ لك ولكن تبادر إ لى قضاء حوائجه فإ ذا فعلت ذلك به وصلت ولايته بولايتك وولايتك بولاية الله عز و جل
امام صادق عليه السلام فرمود: مؤ من بر مؤ من هفت حق واجب دارد: در بين آن هفت حق حقى نيست مگر اينكه بر اوواجب باشد، اگر با آن حق مخالفت نمايد از ولايت خدا خارج شده وبندگيش را ترك نموده ، و براى خداوند در آن نصيبى نيست . پرسيدم : فدايت شوم برايم بگوآن حقوق چيست ؟ فرمود: آسانترين آنها اين است كه دوست بدارى براى او آنچه را براى خودت دوست مى دارى ، وناپسند شمارى برايش آنچه را براى خودت ناپسند مى شمارى .
وحق دوم اينكه : اورا در برآوردن حاجتش همراهى نمايى ورضايت اورا كسب كنى ومخالف سخنش عمل نكنى .
وحق سوم اين است كه : به اوبا جان ومال ودست وپا وزبانت كمك كنى .
وحق چهارم : توسير نباشى واوگرسنه ، پوشيده نباشى واوعريان ، سيراب نباشى واوتشنه .
وحق ششم آنكه : اگر زنى دارى وخادمى وبرادرت زن وخادم ندارد، خادمت را به خانه اش بفرست تا لباسهايش را بشويد، براى اوغذا مهيا سازد ورختخوابش را آماده نمايد، همه اينها بين تووبين اوقرار داده شده .
وحق هفتم اينكه : قسمش را بپذيرى ودعوتش را اجابت نمايى ، وبر جنازه اش حاضر شوى واگر بيمار شد به عيادتش بروى ، ودر برآوردن حاجتش با جوارحت به اوكمك كنى ، ونگذارى كه نيازى به سؤ ال كردن از توداشته باشد، بلكه سريعا حاجتش را برآورى ، هرگاه چنين نمودى ولايتش را به ولايت خود متصل نمودى وولايت خودت را به ولايت خداوند وصل كرده اى .

حديث

- وقال ع :
ينبغى للمؤ من أ ن يكون فيه ثمان خصال وقور عند الهزاهز صبور عند البلاء شكور عند الرخاء قانع بما رزقه الله لايظلم الا عداء ولايتحامل للا صدقاء بدنه منه فى تعب والناس منه فى راحة إ ن العلم خليل المؤ من و الحلم وزيره والصبر أ مير جنوده والرفق أ خوه واللين والده
امام صادق عليه السلام فرمود: سزاوار است كه در مؤ من هشت خصلت باشد: هنگام حوادث لرزاننده با وقار باشد، هنگام گرفتارى شكيبا باشد، هنگام فراوانى نعمت شكرگزار باشد، نسبت به آنچه خداوند روزى اوقرار داده قناعت ورزد، بر دشمنان ستم روا ندارد، با خود را بر دوستان نيافكند، نفسش از اودر رنج باشد ومردم از اوآسوده باشند، علم ودانش ‍ دوست مؤ من است وشكيبايى وزير اووصبر فرمانده لشكريان اوست ، و مدارا ونرمش برادر اوست ، ونيكى كردن پدر اوست .

حديث

- قال رسول الله ص :
للمؤ من على المؤ من سبعة حقوق واجبة من الله تعالى الا جلال له فى عينه والود له فى صدره والمواساة له فى ماله وأ ن يحرم غيبته وأ ن يعوده فى مرضه وأ ن يشيع جنازته وأ ن لايقول فيه بعد موته إ لاخيرا
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: از سوى خدا براى مؤ من به عهده مؤ من هفت حق واجب قرار داده شده است : در چشم خود اورا بزرگ شمارد، ودر دلش اورا دوستبدارد، در مالش با اوهمراهى كند، و غيبتش را حرام بداند، در هنگامبيمارى از اوعيادت كند، به تشييع جنازه اش برود، وپس از مردنش جز نيكى درباره او نگويد.

حديث

- وقال ص من ساءته سيئته وسرته حسنته فهومؤ من
پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله فرمود: اگر گناه كسى باعث ناراحتى اووعمل نيكش باعث خوشنودى اوشود مؤ من است .

حديث

- قال الصادق ع قضاء حاجة المؤ من أ فضل من أ لف حجة متقبلة بمناسكها وعتق أ لف رقبة لوجه الله وحملان أ لف فرس فى سبيل الله بسرجها ولجمها
امام صادق عليه السلام فرمود: برآوردن نياز مؤ من بهتر از هزار حج مقبول با اعمال آن وآزاد كردن هزار بنده در راه خدا وهزار اسب با بار و زين ودهنه در راه خداست .
وفرمود: هر كس برادرش را در حالت ناراحت كننده اى ديد واورا از آن منع نكرد در حاليكه قادر بر اين كار بود؛ به اوخيانت نموده ، وهر كس از دوستى با احمق دورى نكند خيلى زود هم اخلاق او مى شود.

حديث

- وقال من رأ ى أ خاه على أ مر يكرهه ولم يردعه عنه وهويقدر عليه فقد خانه ومن لم يجتنب مصادقة الا حمق يوشك أ ن يتخلق بأ خلاقه وقال ع :
لاينفك المؤ من من خصال أ ربع من جار يؤ ذيه وشيطان يغويه ومنافق يقفوأ ثره ومؤ من يحسده قال سماعة قلت جعلت فداك مؤ من يحسده قال يا سماعة أ ما إ نه أ شدهم عليه قلت وكيف ذلك قال لا نه يقول القول فيصدق عليه
امام صادق عليه السلام فرمود: مؤ من از چهار خصلت جدا نيست ، از همسايه اى كه اورا اذيت كند، وشيطانى كه اورا گمراه سازد، و مافقى كه دائما به دنبال اوباشد، ومؤ منى كه بر اورشك ورزد. سماعه مى گويد: به امام عرض كردم : فدايت شوم ! مؤ منى كه به اوحسادت مى كند؟ فرمود: اى سماعه ! اين مؤ من حسود از همه براى اوسخت تر است ، گفتم : چگونه چنين است ؟ فرمود: درباره اوبد مى گويد ومردم باور مى كنند.

حديث

- قال رسول الله ص :
لايعذب الله أ هل قرية وفيها مائة من المؤ منين لايعذب الله أ هل قرية و فيها خمسون من المؤ منين لايعذب الله أ هل قرية وفيها عشرة من المؤ منين لايعذب الله أ هل قرية وفيها خمسة من المؤ منين لايعذب الله أ هل قرية وفيها رجل واحد من المؤ منين
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: خداوند اهل آبادى را كه در آن صد مؤ من باشد عذاب نمى كند، خداوند مردم روستايى را كه در آن پنجاه مؤ من باشد عذاب نمى كند، خداوند قريه اى را كه در آن ده مؤ من باشد عذاب نمى كند، خداوند اهل قريه اى را كه در آن پنج مؤ من باشد عذاب نمى نمايد، خداوند اهل قريه اى را كه در آن مرد مؤ من باشد عذاب نمى كند.

حديث

- روى أ ن رسول الله ص نظر إ لى الكعبة وقال مرحبا بالبيت ما أ عظمك وما أ عظم حرمتك على الله والله للمؤ من أ عظم حرمة منك لا ن الله حرم منك واحدة ومن المؤ من ثلاثة ماله ودمه وأ ن يظن به ظن السوء
نقل شده كه رسول خدا صلى الله عليه وآله روبه كعبه نموده و فرمود: آفرين بر خانه ، چه چيز تورا با عظمت نموده ، وچه چيز حرمت تو را نزد خداوند بزرگ نموده ! به خدا قسم مؤ من حرمتش از توبيشتر است ، زيرا خداوند از تويك چيز را حرام شمرده واز مؤ من سه چيز را: مالش و خونش واينكه نسبت به اوكسى سوءظن داشته باشد.

حديث

- وقال أ يضا ص من آذى مؤ منا فقد آذانى ومن آذانى فقد آذى الله عز وجل ومن آذى الله فهوملعون فى التوراة والا نجيل والزبور و الفرقان
وهمچنين رسول خدا صلى الله عليه وآله مى فرمايد: هر كس ‍ مؤ منى را اذيت كند مرا اذيت نموده ، وهر كس مرا اذيت نمايد خداى عز و جل را اذيت نموده ، وهر كس خدا را اذيت نمايد مورد لعن تورات وانجيل وزبور وقرآن است

حديث

- وقال مثل المؤ من كمثل ملك مقرب وإ ن المؤ من أ عظم حرمة عند الله وأ كرم عليه من ملك مقرب وليس شى ء أ حب إ لى الله من مؤ من تائب ومؤ منة تائبة وإ ن المؤ من يعرف فى السماء كما يعرف الرجل أ هله و ولده
وهمچنين رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: مثل مؤ من مثل ملك مقرب است ، وحرمت واحترام مؤ من نزد خدا از ملك مقرب نيز بيشتر است ، وهيچ چيزى نزد خدا از مرد وزن توبه كننده محبوبتر نيست ، و مؤ من در آسمانها معروف است همانطور كه مرد نزد زن وفرزندش مشهور است *

حديث

- قال أ بوعبد الله ع الشيعة ثلاثة محب واد فهومنا ومتزين بنا و نحن زين لمن تزين بنا ومستأ كل بنا الناس ومن استأ كل بنا افتقر
امام صادق عليه السلام فرمود: شيعه سه دسته اند دوست صميمى كه از ماست ، وكسانى كه ارتباط با ما را وسيله آبرومندى خود نموده اند وما وسيله آبرومندى آنها هستيم ، وكسانى كه ما را وسيله درآمد خود قرار داده اند كه هر كس چنين باشد فقير خواهد شد.

حديث

- وعنه ع قال :
امتحنوا شيعتنا عند ثلاث عند مواقيت الصلاة كيف محافظتهم عليها و عند أ سرارهم كيف حفظهم لها عن عدونا وإ لى أ موالهم كيف مواساتهم لا خوانهم فيها
امام صادق عليه السلام فرمود: شيعيان ما را سه وقت آزمايش ‍ نماييد: در هنگام نماز كه چگونه بر آن مواظبت مى كنند. در پنهان نگهداشتن اسرار پيروان ما از دشمنان كه چه اندازه اسرار آنان را حفظ مى نمايند. و نسبت به اموالشان كه چگونه با برادران دينى كمك وهمراهى مى نمايند.

حديث

- قال رسول الله ص :
يا على بشر شيعتك وأ نصارك بخصال عشر أ ولها طيب المولد وثانيها حسن إ يمانهم بالله وثالثها حب الله عز وجل لهم ورابعها الفسحة فى قبورهم وخامسها النور على الصراط بين أ عينهم وسادسها نزع الفقر من بين أ عينهم وعن قلوبهم وسابعها المقت من الله عز وجل لا عدائهم و ثامنها الا من من الجذام يا على وتاسعها انحطاط الذنوب والسيئات عنهم وعاشرها هم معى فى الجنة وأ نا معهم
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: اى على ! شيعيان و يارانت را به ده خصلب بشارت ده : اول به حلال زادگى ، دوم به عقيده نيكو به خدا، سوم به دوستى خداوند عز وجل نسبت به آنان ، چهارم به گشادگى در قبرهايشان ، پنجم به نورى درخشان در پيش رويشان هنگام عبور از صراط، ششم به رفع فقر از دلهايشان ، هفتم به دشمنى خدا با دشمنانشان ، هشتم به ايمنى از جذام ، نهم يا على ! به آنان بشارت ده به فروريختن گناهان وبديها از آنان ، دهم به اينكه آنان در بهشت با من مى باشند ومن با آنها.

حديث

- قال أ بوجعفر ع إ نما شيعة على الشاحبون الناحلون الذابلون ذابلة شفاههم خميصة بطونهم متغيرة أ لوانهم مصفرة وجوههم إ ذا جن الليل اتخذوا الا رض فراشا واستقبلوا الا رض بجباههم كثير سجودهم كثيرة دموعهم كثير دعاؤ هم كثير بكاؤ هم يفرح الناس وهم محزونون
امام باقر عليه السلام فرمود: شيعيان على چهره هايشان غبار آلود وداراى اندامى لاغعر ولبانى خشك وشكمهايى به پشت چسبيده و رنگ پريده وصورتى زرد هستند هنگام شب زمين را بستر خورد قرار داده و پيشانى بر خاك نهند، بسيار سجده كنند، همواره اشك مى ريزند، دائما در حال دعا هستند، هميشه گريانند، مردم شادند وآنان اندوهگين .

حديث

- قال الباقر ع سئل رسول الله ص عنهم فقال إ ذا أ حسنوا استبشروا وإ ذا أ ساءوا استغفروا وإ ذا أ عطوا شكروا وإ ذا ابتلوا صبروا وإ ذا غضبوا غفروا
امام باقر عليه السلام مى فرمايد از رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره مومنين پرسيدند، فرمود: هر گاه نيكى كنند شادمان گردند، وهر گاه بدى كنند طلب آمرزش نمايند، وهر گاه چيزى به آنها داده شود شكرگزارند، وهر گاه گرفتار شوند صبر كنند، وهر گاه خشمگين شوند ببخشند.

حديث

- وقال أ مير المؤ منين ع :
لوضربت خيشوم المؤ من بسيفى هذا على أ ن يبغضنى ما أ بغضنى ولو صببت الدنيا بجملتها على المنافق على أ ن يحبنى ما أ حبنى وذلك أ نه قضى فانقضى على لسان النبى الا مى أ نه قال يا على لايبغضك مؤ من ولا يحبك منافق
امير مؤ منان عليه السلام فرمود: اگر با اين شمشيرم به بينى مومنى بزنم تا اينكه با من دشمن شود دشمن نخواهد شد، واگر تمام دنيا را بر منافق بريزم تا اينكه مرا دوست بدارد با من دوست نشود، زيرا فرمان الهى است كه بر زبان پيغمبر صلى الله عليه وآله جارى شد كه فرمود: اى على ! هيچ مؤ منى با تودشمن نخواهد شد وهيچ منافقى دوست تو نگردد.

حديث

- قال على بن الحسين ع إ ذا قام قائمنا أ ذهب الله عن شيعتنا العاهة وجعل قلوبهم كزبر الحديد وجعل قوة الرجل منهم قوة أ ربعين رجلاو يكونون حكام الا رض وسنامها
امام سجاد عليه السلام مى فرمايد: زمانى كه قائم ما قيام كند خداون آفت را از ميان شيعيان ما برمى دارد وقلبهاى آنها را مانند پاره هاى آهن مى سازد وقدرت يك مرد از آنها را برابر چهل مرد قرار مى دهد، آنان فرمانروايان زمين وبرجستگان آن خواهند شد.

حديث

- قال رسول الله ص لعلى :
يا على شيعتك هم الفائزون يوم القيامة فمن أ هان واحدا منهم فقد أ هانك و من أ هانك فقد أ هاننى ومن أ هاننى أ دخله الله نار جهنم وبئس المصير يا على أ نت منى وأ نا منك روحك من روحى وطينتك من طينتى وشيعتك خلقوا من فضل طينتنا فمن أ حبهم فقد أ حبنا ومن أ بغضهم فقد أ بغضنا و من عاداهم فقد عادانا ومن ودهم فقد ودنا يا على شيعتك مغفور لهم على ما كانوا من ذنوب وعيوب يا على أ نا الشفيع لشيعتك غدا إ ذا قمت المقام المحمود فبشرهم بذلك يا على شيعتك شيعة الله وأ نصارك أ نصار الله و أ ولياؤ ك أ ولياء الله وحزبك حزب الله سعد من تولاك وشقى من عاداك يا على لك كنز فى الجنة وأ نت ذوقرنيها
رسول خدا صلى الله عليه وآله به اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود: اى على ! شيعيان تودر روز قيامت رستگارند. وچنانچه هر كه به يكى از آنان اهانتى كند به تواهانت كرده است ، وكسى كه تورا اهانت كند به من اهانت نموده ، وهر كس به من اهانت كند خداوند اورا داخل آتش ‍ جهنم نمايد سپس فرمود: چه عذاب دردناكى است ؟!
اى على ! از منى ومن از تو، روح تواز روح من است ، وسرشت تواز سرشت من ، وشيعيان تواز زيادى سرشت ما خلق شده اند، هر كس آنان را دوست بدارد ما را دوست داشته ، واگر كسى با آنان دشمنى كند با ما دشمنى نموده ، وهر كس نسبت به آنان كينه بورزد به ما كينه ورزيده ، وهر كس به آنها مهر بورزد به ما مهر ورزيده .
اى على ! شيعيان تواز تمام گناهان وعيبها آمرزيده شده اند. اى على ! بشارت ده به شيعيانت كه من هنگام قرار گرفتن در مقام محمود شفيع آنان خواهم بود. اى على ! شيعيان توشيعه خدا، وياران توياران خدا، ودوستان تودوستان خدا، وحزب توحزب خدا مى باشند، خوشبخت است آنكه داراى ولايت تواست ، وبدبخت كسى كه با تودشمنى كند. اى على ! براى تودر بهشت گنجى است ، وتواسكندر آنى .

حديث

قال رسول الله ص :
الله تبارك وتعالى يبعث أ ناسا وجوههم من نور على كرسى من نورهم ثياب من نور فى ظل العرش بمنزلة الا نبياء وليسوا بالا نبياء بمنز لشهداء و ليسوا بالشهداء فقال رجل أ نا منهم يا رسول الله قال لاقال خر أ نا منهم يا رسول الله قال لاقيل من هم يا رسول الله قال فوضع ي لى رأ س على وقال هذا وشيعته
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: خداوند متعال روز قيامت انسانهائى را برمى انگيزد كه چهره هاى آنان نورانى است ، وبر كرسى نور نشسته اند، در لباسهائى از نور، وآنان در جايگاه پيامبرانند، با اينكه پيامبر نيستند، ودر رتبه شهيدانند، با اينكه از شهداء نيستند.
مردى پرسيد: اى رسول خدا! من از آنانم ؟ فرمود: نه ، ديگرى گفت : اى رسول خدا! من از آنهايم ؟ فرمود: نه ، پرسيدند: آنها چه كسانى هستند اى رسول خدا؟ پيامبر دست بر سر على عليه السلام نهاد وفرمود: اين و شيعيانش .

حديث

- وقال ص لاتستخفوا بفقراء شيعة على وعترته من بعد ن امنهم ليشفع فى مثل ربيعة ومضر
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: فقيران شيعه على و اولادش را سبك نشمريد، زيرا يك تن از آنها مى توانند مانند دوقبيله بزرگ ربيعه ومضر را شفاعت كند.

حديث

- وقال رب أ شعث أ غبر ذى طمرين مدقع بالا بواب لوأ قسى ا لا بره
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: چه بسا ژوليده موى غبار آلوده اى كه لباسى كهنه دارد وبه در خانه ها براى طلب حاجت مى رود، اگر خداوند را قسم دهد حاجتش را روا كند.