مشكاه الأنوار في غررالاخبار
باب اول : ايمان واسلام

ابوالفضل على بن رضى الدين ... الطبرسى

- ۶ -

حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال قال أ مير المؤ منين ع :
إ ن لا هل الدين علامات يعرفون بها صدق الحديث وأ داء الا مانة والوفاء بالعهد وصلة الا رحام ورحمة الضعفاء وقلة مشابقة النساء أ وقال وقلة مؤ اتاة النساء وبذل المعروف وحسن الخلق والسعة واتباع العلم وما يقرب إ لى الله زلفى طوبى لهم وحسن مآب
امام صادق عليه السلام از اميرمؤ منان عليه السلام نقل كند كه مى فرمود: براى اهل دين نشانه هائى است كه بوسيله آن شناخته مى شوند: راستگويى ، امانت دارى ، وفاء به عهد وپيمان ، صله ارحام ، مهربانى با ضعيفان وزيردستان ، كم آميختن با زنان ، بخشيدن چيزهاى خوب ، خوش ‍ اخلاقى وخوشرفتارى ، پيروى از علم ، وآنچه انسان را بسيار به خداوند نزديك كند، خوشا بحال آنها وخوش سرانجامى دارند.


حديث

- قال أ بوعبد الله أ يضا كان أ مير المؤ منين يقول لايطعم عبد طعم الا يمان حتى يعلم أ ن ما أ صابه لم يكن ليخطئه وأ ن ما أ خطأ ه لم يكن ليصيبه فإ ن الضار النافع هوالله
امام صادق عليه السلام از اميرمؤ منان عليه السلام روايت كند كه مى فرمود: هيچ بنده اى مزه ايمان را نمى چشد مگر اينكه بداند هر چه بايد به اوبرسد مى رسد واز اونمى گذرد، وهر چه بايد به اونرسد واز اوبگذرد به اونمى رسد، پس زيانبخش سوددهنده همان خداست .


حديث

- عن الباقر ع قال :
سئل على عن الا يمان فقال إ ن الله جعل الا يمان على أ ربع دعائم أ وقال الا يمان مبنى على أ ربع دعائم على الصبر واليقين والعدل والجهاد
امام باقر عليه السلام فرمود: از اميرمؤ منان عليه السلام در مورد ايمان سؤ ال شد، فرمود: خداوند ايمان را بر چهار ستون قرار داده يا فرمود: ايمان بر چهار ستون بنا شده بر صبر، ويقين ، وعدل ، و جهاد.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
إ ن الدنيا يعطيها الله من أ حب وأ بغض وإ ن الا يمان لايعطيه إ لامن أ حب
امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند دنيا را به دوست و دشمنش عطا مى فرمايد، وليكن ايمان را فقط به كسانى كه دوستشان دارد عطا مى كند.


حديث

- عن الصادق عن آبائه عن أ مير المؤ منين ع قال :
قال رسول الله من أ سبغ وضوءه وأ حسن صلاته وأ دى زكاة ماله وكف غضبه وسجن لسانه واستغفر لذنبه وأ دى النصيحة لا هل بيته فقد استكمل حقائق الا يمان وأ بواب الجنة مفتحة له
امام صادق عليه السلام از پدران بزرگوارش از اميرالمومنين عليه السلام نقل مى كند كه فرمود: رسول خدا صلى الله عليه وآله مى فرمود: هر كس وضويش را صحيح وكامل بگيرد ونمازش را بصورت نيكوبجاى آورد، وزكات مالش را پرداخت نمايد، وخشم وغضبش را فرونشاند و زيانش را نگهدارد واز گناهانش توبه كند، وخيرانديشى براى خانواده اش ‍ كند؛ بحق حقائق ايمان را كامل كرده است ، ودرهاى بهشت به رويش باز است .


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
لقى رسول الله يوما حارثة بن مالك بن النعمان الا نصارى فقال له كيف أ صبحت يا حارثة قال أ صبحت يا رسول الله مؤ منا حقا فقال إ ن لكل إ يمان حقيقة فما حقيقة إ يمانك فقال عزفت نفسى عن الدنيا فأ سهرت ليلى و أ ظمأ ت نهارى فكأ نى نظرت إ لى عرش ربى قد قرب الحساب فكأ نى بأ هل الجنة فيها يتزاورون وأ هل النار يعذبون فقال رسول الله ص أ نت مؤ من نور الله الا يمان فى قلبك فاثبت ثبتك الله فقال يا رسول الله ما أ نا على نفسى من شى ء أ خوف منى عليها من بصرى فدعا له رسول الله فذهب بصره
امام صادق عليه السلام فرمود: روزى رسول خدا صلى الله عليه وآله حارثه بن مالك بن نعمان انصارى را ديد وبه اوفرمود اى حارثه چگونه شب را به صبح رساندى ؟ گفت : اى رسول خدا! صبح كردم در حالى كه مؤ من حقيقى بودم . فرمود: هر ايمانى حقيقتى دارد، حقيقت ايمان توچيست ؟ گفت : خودم را از دنيا منع نموديم وشبم را تا صبح بيدار ماندم وسراسر روزم را تشنه بودم (كنايه از روزه بودن )، گويا به عرش پروردگارم نگاه كردم وروز حساب را نزديك شده ، وگويا داخل بهشتيان شدم در حاليكه آنها بديدن هم مى رفتند، واهل آتش عذاب مى شدند. رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: تومؤ منى خداوند نور ايمان را در دلت انداخته ، پس ثابت بمان ، خداوند تورا ثابت بدارد!
سپس گفت : اى رسول خدا! من بر خودم از هيچ چيزى هراسان نيستم مگر از چشمم ، رسول خدا صلى الله عليه وآله برايش دعا كرد وآن چشم حقيقت بين از اوگرفته شد.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
فى قول الله تبارك وتعالى وَ م ا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللّ هِ إِلّ ا وَ هُمْ مُشْرِكُونَ قال يطيع الشيطان من حيث يشرك
عن عبد المؤ من الا نصارى قال قال الباقر ع إ ن الله أ عطى المؤ من ثلاث خصال العز فى الدنيا وفى دينه والفلح فى الا خرة والمهابة فى صدور العالمين
امام صادق عليه السلام در مورد قول خداوند تبارك وتعالى (اكثر آنها به خدا ايمان نياورند در حاليكه آنها مشرك هستند) فرمود: آنان از هر طريقى كه شرك مى ورزند از همان طريق فرمانبردار شيطان مى باشند.
امام باقر فرمود: خداوند به مؤ من سه خصلت بخشيده : عزت در دنيا و دينش ، رستگارى اخروى ، هيبت وحشمت در دلهاى جهانيان .


حديث

- عن الباقر ع قال :
قال رسول الله ص أ لاأ نبئكم بالمؤ من المؤ من من ائتمنه المؤ منون على أ موالهم وأ نفسهم أ لاأ نبئكم بالمسلم المسلم من سلم المسلمون من يده و لسانه والمهاجر من هجر السيئات وترك ما حرم الله عليه
امام باقر عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله روايت كند كه فرمود: آيا به شما بگويم مؤ من چه كسى است ؟ مؤ من كسيست كه مؤ منان بر مال وجانشان به اواعتماد كنند.
آيا مسلم را به شما معرفى كنم ؟ مسلم كسى است كه مسلمانان ديگر از دست وزبانش در امان باشند، ومهاجر كسى است كه از گناهان دورى جويد وآنچه را خدا بر اوحرام كرده ترك كند.


حديث

- سئل النبى ص فقيل له يا رسول الله أ ى الناس أ فضل إ يمانا فقال أ بسطهم كفا
از پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله سؤ ال شد: اى رسول خدا! چه كسى ايمانش از همه برتر است ؟ فرمود: كسى كه بخشنده تر است .

حديث

- من كتاب روضة الواعظين :
قال النبى ص المؤ من بيته قصب وطعامه كسر ورأ سه شعث وثيابه خلق و قلبه خاشع ولايعدل السلامة شيئا
پيغمبر خدا صلى الله عليه وآله فرمود: خانه مؤ من از نى است و غذايش تكه هاى نان خشك وموى سرش پريشان وپيچيده ، ولباسش كهنه ودلش خاشع است وسلامتى را با هيچ چيز عوض ‍ نمى كند.


حديث

- عن الرضا عن أ بيه عن آبائه ع قال :
قال رسول الله ص الا يمان بضع وسبعون بابا أ كبرها شهادة أ ن لاإ له إ لاالله وأ دناها إ ماطة الا ذى عن الطريق
امام رضا عليه السلام از پدران بزرگوارش عليهم السلام نقل مى كند كه رسول خدا صلى الله عليه وآله مى فرمود: ايمان هفتاد وخرده اى در دارد، بزرگترين آن درها شهادت دادن به اينست كه هيچ خدائى غير از معبود يكتا نيست ، وكوچكترين آنها بر طرف كردن خار وخاشاك از بين راه است .

فصل يازدهم : در تقيه
 الفصل الحادى عشر فى التقية

حديث

- من كتاب المحاسن :
عن معلى بن خنيس قال قال أ بوعبد الله ع يا معلى اكتم أ مرنا ولاتذعه فإ نه من كتم أ مرنا ولايذعه أ عزه الله فى الدنيا وجعله نورا بين عينيه فى الا خرة يقوده إ لى الجنة يا معلى من أ ذاع أ مرنا ولم يكتمه أ ذله الله فى الدنيا و الا خرة ونزع النور من بين عينيه فى الا خرة وجعله ظلمة تقوده إ لى النار يا معلى إ ن التقية دينى ودين آبائى ولادين لمن لاتقية له إ ن الله يحب أ ن يعبد فى السر كما يحب أ ن يعبد فى العلانية يا معلى إ ن المذيع لا مرنا كالجاحد له
امام صادق عليه السلام فرمود: اى معلى ! اسرار ما را نهان دار و فاش مكن ، زيرا هر كس امر ما را پنهان كند وفاش نكند خداوند اورا در دنيا عزيز كند، وعزتش را در آخرت به صورت نورى پيش رويش قرار دهد كه او را به سوى بهشت مى كشاند.
اى معلى ! هر كس اسرار ما را فاش كند وآن را پنهان نكند خداوند اورا در دنيا خوار سازد، ودر آخرت نور را از پيش رويش بردارد وآن را تبديل به تاريكى سازد كه اورا بسوى آتش بكشاند.
اى معلى ! تقيه دين من ودين پدرانم است ، هر كس تقيه نكند دين ندارد، خداوند دوست دارد در نهان عبادت شود همانطور كه دوست دارد در عيان عبادت شود.
اى معلى ! كسى كه امر ما را فاش كند، مانند كسى است كه منكر آن باشد.

حديث

- عنه ع قال :
من أ ذاع علينا شيئا من أ مرنا فهوكمن قتلنا عمدا ولم يقتلنا خطأ
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كس چيزى از اسرار ما را بر عليه ما فاش كند مانند كسى است كه ما را عمدا كشته باشد نه از روى خطا.


حديث

- عن بشير قال قال أ بوعبد الله ع سمعت أ بى يقول لاوالله ما على الا رض شى ء أ حب إ لى من التقية يا حبيب إ نه من كانت له تقية رفعه الله يا حبيب من لم يكن له تقية وضعه الله يا حبيب إ ن الناس إ نما هم فى هدنة فلوقد كان ذلك كان هذا
امام صادق عليه السلام فرمود: از پدرم شنيدم كه مى فرمود: قسم بخدا هيچ چيز روى زمين نزد من از تقيه عزيزتر نيست ، اى حبيب ! هر كه تقيه كند خداوند مقام اورا بالابرد، اى حبيب ! هر كس تقيه نكند خدا او را خوار كند. اى حبيب ! مردم در صلح وسازشند، پس اگر آن (حكم جهاد از طرف امام عليه السلام ) باشد اينهم (رفع تقيه از امت ) هم هست .

حديث

- عنه ع فى قول الله عز وجل أُول ئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ بِم ا صَبَرُوا قال بما صبروا على التقية وَ يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ قال الحسنة التقية والسيئة الا ذاعة
امام صادق در مورد قول خداى عزوجل : (آنها پاداششان را دو بار مى گيرند بخاطر صبرشان ) فرمود: به خاطر صبرشان بر تقيه كردن . (وبه وسيله كارهاى نيك زشت وناپسند را برطرف مى كنند) فرمود: كار نيك ، تقيه ، وكار زشت ، فاش كردن امر ماست .

حديث

- عن أ بى بصير قال قلت لا بى عبد الله ع ما لنا من يخبرنا بما يكون كما كان على يخبر أ صحابه فقال بلى والله ولكن هات حديثا واحدا حدثتك فكتمته فقال أ بوبصير فوالله ما وجدت حديثا واحدا كتمته
ابوبصير گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم : چه مى شود شما هم مانند على عليه السلام كه اصحابش را به اسرار خبر مى داد ما را خبر دهى ؟ فرمود: به خدا راست مى گويى ، ولى تويك خبر را به من نشان بده كه من به توگفته ام وتوآن را پنهان كرده باشم .

حديث

- عنه ع قال :
التقية فى كل ضرورة وصاحبها أ علم بها حين تنزل به
امام صادق عليه السلام فرمود: مورد تقيه هنگام اضطرار و ناچارى است ، وتقيه كننده خود داناتر به مورد تقيه است ؛ زمانى كه گرفتار آن مى شود.


حديث

- عن الباقر ع قال :
خلقت التقية ليحقن بها الدم فإ ذا بلغ الدم فلاتقية
امام باقر عليه السلام فرمود: تقيه براى جلوگيرى از خونريزى و حفظ جان انسانها است . هر گاه خونى ريخته شد ديگر جاى تقيه كردن نيست .


حديث

- عن أ بى بصير قال سأ لت أ با عبد الله ع عن حديث كثير فقال هل كتمت على شيئا قط فبقيت أ ذكر فلما رأ ى ما بى قال أ ما ما حدثت به أ صحابك فلابأ س به إ نما الا ذاعة أ ن تحدث به غير أ صحابك
ابوبصير گويد: از امام صادق عليه السلام درباره احاديث كثير پرسيدم ، فرمود: آيا چيزى از آنهائى را كه به توگفتم پنهان داشته اى كه بقيه اش را برايت بگويم ؟
چون حال مرا ديد، فرمود: اما آنچه را براى يارانت گفته اى اشكالى ندارد، افشا كردن به اين است كه غير يارانت را به آنها خبر دهى .

حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
كظم الغيظ عن العدوفى دولاتهم تقية وحرز لمن أ خذ بها وتحرز من التعريض للبلاء فى الدنيا
امام صادق عليه السلام فرمود: فرونشاندن خشم از دشمن هنگام تسلط دشمن تقيه مى باشد، ومحافظى است براى كسى كه تقيه مى كند، ودورى جستن از افتادن در بلاى دنيوى است .

حديث

- عن ابن مسكان قال قال أ بوعبد الله ع إ نى لا حسبك إ ذا شتم على بين يديك أ ن تستطع أ ن تأ كل أ نف شاتمه لفعلت فقلت إ ى والله جعلت فداك إ نى لهكذا وأ هل بيتى قال فلاتفعل فوالله لربما سمعت من شتم عليا وما بينى وبينه إ لاأ سطوانة فاستتر بها فإ ذا فرغت من صلاتى أ مر به فأ سلم عليه وأ صافحه
ابن مسكان گويد امام صادق عليه السلام فرمود: به گمانم كه هر گاه در پيش رويت كسى به على عليه السلام دشنام گويد وتوقدرت داشته باشى بينى آن دشنام دهنده را از بيخ قطيع مى كنى !
گفتم : آرى بخدا فدايت شوم من وخانواده ام اين چنين هستيم .
فرمود: اينكار را نكن ، به خدا قسم چه بسيار شنيدم كه كسى به على عليه السلام دشنام مى داد در حالى كه بين من واوفقط ستونى بيش فاصله نبود، ومن خودم را پشت آن پنهان مى نمودم ، وهر گاه نمازم را تمام مى كردم ، از كنار اومى گذشتم وبر اوسلام مى دادم وبا اومصافحه مى نمودم .


حديث

- عن أ بى عبد الله فى قول الله تبارك وتعالى وَ يَقْتُلُونَ الْأَنْبِي اءَ بِغَيْرِ حَقٍّ قال أ ما والله ما قتلوهم بالسيوف ولكن أ ذاعوا سرهم وأ فشوا عليهم فقتلوا
امام صادق عليه السلام در مورد قول خداوند تبارك وتعالى : (پيامبران را بنا حق مى كشند)
فرمود: بخدا قسم اينها پيامبران را با شمشيرهاى خود نكشتند بلكه اسرار آنها را فاش كردند وموجب كشته شدن آنها شدند.


حديث

- من كتاب صفات الشيعة :
قال أ بوعبد الله ع ليس من شيعة على من لايتقى
امام صادق عليه السلام فرمود: از پيروان على عليه السلام به حساب نمى آيد كسى كه تقيه نكند.

حديث

- من كتاب التقية للعياشى :
قال الصادق ع لادين لمن لاتقية له وأ ن التقية لا وسع ما بين السماء و الا رض وقال ع :
من كان يؤ من بالله واليوم الا خر فلايتكلم فى دولة الباطل إ لا بالتقية
امام صادق عليه السلام فرمود: كسى كه تقيه نداشته باشد دين ندارد، وتقيه از آنچه ما بين آسمان وزمين است گسترده تر است .
امام صادق عليه السلام مى فرمود: هر كس به خدا وروز رستاخيز ايمان دارد در دولت باطل حرفى را نمى زند مگر اينكه تقيه كند.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
إ ن الله غير قوما بالا ذاعة فقال وَ إِذ ا ج اءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذ اعوا بِهِ
امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند قومى را به خاطر تقيه نكردن مورد سرزنش قرار داده وفرمود: (هرگاه به آنها امرى كه در آن امنيت يا ترس بود مى رسيد آن را فاش مى ساختند).


حديث

- وعنه ع قال :
لاخير فيمن لاتقية له ولاإ يمان لمن لاتقية له
امام صادق عليه السلام فرمود: كسى كه تقيه نداشته باشد خيرى در اونيست ، وكسى كه تقيه نكند ايمان ندارد.


حديث

- من كتاب الكفاية فى النصوص :
عن الرضا ع قال :
لادين لمن لاورع له ولاإ يمان لمن لاتقية له وإ ن أ كرمكم عند الله أ عملكم بالتقية فقيل يا ابن رسول الله إ لى متى قال إ لى يوم الوقت المعلوم وهويوم خروج قائمنا فمن ترك التقية قبل خروج قائمنا فليس منا فقيل له يا ابن رسول الله ومن القائم منكم أ هل البيت قال الرابع من ولدى ابن سيدة الا ماء يطهر الله به الا رض من كل جور تمام الخبر أ خبرنا وحدثنا بذلك الكتاب السيد السعيد جلال الدين أ بوعلى بن حمزة الموسوى عن شيوخه عن ثقة عن النبى والا ئمة ع
امام رضا عليه السلام فرمود: كسى كه پرهيز از گناه ندارد دين ندارد وكسى كه تقيه نداشته باشد ايمان ندارد، وگرامى ترين شما نزد خدا كسى است كه بيشتر تقيه كند. پرسيدند: اى پسر رسول خدا تا چه زمان ؟ فرمود: تا روزى كه زمان آن مشخص شده وآن روز، روز خروج قيام كننده ماست ، هر كس قبل از خروج قائم ما تقيه را ترك كند از ما نيست . پرسيدند: اى پسر رسول خدا! قائم شما اهل بيت كيست ؟ فرمود: چهارمين از اولاد من كه فرزند سيده كنيزان است ، خداوند به وسيله اوزمين را از هر ستمى پاك مى سازد.
اين مطلب را سيد سعيد جلال الدين ابوعلى بن حمزه موسوى از اساتيدش ‍ از شخصى مورد اطمينان از پيغمبر صلى الله عليه وآله وائمه عليهم السلام در كتابش روايت كرده .


حديث

- من كتاب المحاسن :
عن أ بى عبد الله قال إ ن أ بى كان يقول ما شى ء أ قر لعين أ بيك من التقية إ ن التقية جنة للمؤ من
امام صادق عليه السلام فرمود: پدرم هميشه مى فرمود: هيچ چشم روشنى براى پدرت از تقيه نورانى تر نيست ، تقيه سپر مؤ من است .


حديث

- عن أ بى بصير عن أ بى عبد الله ع التقية من دين الله قلت من دين الله قال إ ى والله من دين الله ولقد قال يوسف أَيَّتُهَا الْعيرُ إِنَّكُمْ لَس ارِقُونَ و الله ما كانوا سرقوا شيئا ولقد قال إ براهيم إِنِّى سَقِيمٌ والله ما كان سقيما
امام صادق عليه السلام فرمود: تقيه جزء دين خداست . پرسيدم : از دين خداست ؟ فرمود: بلى بخدا قسم از دين خداست واينكه يوسف فرمود: (اى جماعت شما سارق هستيد) به خدا قسم آنها چيزى ندزديده بودند، واينكه ابراهيم فرموده : (من بيمارم ) (وبا شما به جشن نمى آيم ) به خدا قسم اوبيمار نبود.

حديث

- عن أ بى جعفر ع قال :
التقية فى كل ضرورة
امام صادق عليه السلام فرمود: تقيه در هر كار ضرورى است .

حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
إ ذا تقارب هذا الا مر كان أ شد للتقية
امام صادق عليه السلام فرمود: هر قدر اين امر (ظهور امام عليه السلام ) نزديكتر شود تقيه سخت تر مى شود.

حديث

- عنه ع قال :
من أ فشى سرنا أ هل البيت أ ذاقه الله حر الحديد
هر كس سر ما اهل بيت را فاش نمايد خداوند گرمى آتش را به او بچشاند.

حديث

- من كتاب علل الشرائع :
عن داود الرقى قال جاءت الشيعة تسأ ل أ با عبد الله ع عن لبس السواد قال فوجدناه قاعدا عليه جبة سوداء وقلنسوة سوداء وخف أ سود مبطن بسواد قال ثم فتق ناحية منه فقال أ ما إ ن قطنه أ سود وأ خرج منه قطنا أ سود ثم قال بيض قلبك والبس ما شئت
داود رقى گفت : شيعيان نزد امام صادق عليه السلام آمدند كه از پوشيدن جامعه سياه بپرسند، داود گفت : امام را ديدم نشسته جبه اى سياه و كلاهى سيه وكفشى كه داخل آن سياه بود پوشيده بود، سپس قسمتى از آن را باز كرد وفرمود: پنبه آن هم سياه است ، واز آن پنبه سياهى را خارج نمود، سپس فرمود: دلت را سفيد كن وهر چه خواستى بپوش .

فصل دوازدهم : در پرهيزكارى وورع
 الفصل الثانى عشر فى التقوى والورع

حديث

- من كتاب المحاسن :
سأ ل أ بوبصير أ با عبد الله ع عن قول الله تبارك وتعالى اتَّقُوا اللّ هَ حَقَّ تُق اتِهِ قال يطاع ولايعصى ويذكر ولاينسى ويشكر فلا يكفر
ابوبصير از امام صادق عليه السلام در مورد قول خداوند تبارك و تعالى (تقواى خدا را بجاى آوريد) پرسيد: فرمود: يعنى اطاعت شود و عصيان نشود، وياد شود وفراموش نگردد، وشكر شود ومورد كفران قرار نگيرد.


حديث

- قال أ مير المؤ منين ع :
التقوى سنخ الا يمان
اميرمؤ منان عليه السلام فرمود: تقوى همتاى ايمان است .


حديث

- قيل لا مير المؤ منين ع صف لنا الدنيا فقال وما أ صف لكم منها لحلالها حساب ولحرامها عذاب لورأ يتم الا جل ومسيره للهيتم عن الا مل وغروره ثم قال من اتقى الله حق تقاته أ عطاه الله أ نسا بلاأ نيس وغنا بلا مال وعزا بلاسلطان
به اميرمؤ منان عليه السلام عرض شد: براى ما دنيا را توصيف كن . فرمود: چگونه براى شما دنيائى را كه براى حلالش حساب وبراى حرامش عذاب است توصيف كنم ، اگر مرگ ومسير آن را ببينيد از آرزوها و فريب آن دورى مى جوئيد. سپس فرمود: هر كس تقواى واعقى خدا را پيشه كند خداوند به اوآرامشى بدون همدم ، وبى نيازى بدون مال ، وعزت بدون سلطنت عطا مى فرمايد.


حديث

- قال أ بوعبد الله ع القيامة عرس المتقين
امام صادق عليه السلام فرمود: روز قيامت روز شادى متقين است .


حديث

- وقال أ بوعبد الله لايغرنك بكاؤ هم إ نما التقوى فى القلب
امام صادق عليه السلام فرمود: گريه آنان تورا فريب ندهد، همانا تقوى در قلب ودل است .


حديث

- وقال أ بوعبد الله ع فى قوله جل ثناؤ ه هُوَ أَهْلُ التَّقْوى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ قال أ نا أ هل أ ن يتقينى عبدى فإ ن لم يفعل فأ نا أ هل أ ن أ غفر له
امام صادق عليه السلام در مورد قول خداوند جل ثناؤ ه : (اواهل تقوى واهل آمرزش است )، فرمود: (خداوند مى فرمايد) من سزاوارم كه بنده تقواى مرا پيشه كند، پس اگر هم اين كار را بجاى نياورد، من سزاوارم كه اورا بيامرزم .


حديث

- وعنه ع قال :
اتقوا الله وصونوا دينكم بالورع
امام صادق عليه السلام فرمود: تقواى خدا را پيشه كنيد ودينتان را به وسيله پرهيزگارى حفظ نمائيد.


حديث

- وعنه ع قال :
لاينفع اجتهاد لاورع فيه
امام صادق عليه السلام مى فرمود: از اجتهادى كه در آن ترك از گناه نباشد سودى ندارد.

حديث

- وعنه ع قال :
لن أ جدى أ حد عن أ حد شيئا إ لابالعمل ولن تنالوا ما عند الله إ لا بالورع
امام صادق عليه السلام فرمود: هرگز كسى از كسى چيزى را نمى گيرد مگر به واسطه عمل ، وهرگز شما به آنچه نزد خداوند است نمى رسيد مگر به وسيله ترك گناه وورع .


حديث

- عن فضيل قال قال أ بوعبد الله ع بلغ من لقيت عنا السلام وقل لهم إ ن أ حدنا لايغنى عنهم والله شيئا إ لابورع فاحفظوا أ لسنتكم وكفوا أ يديكم وعليكم بالصبر والصلاة إ ن الله مع الصابرين
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كس را ديدى سلام ما را به او برسان وبه آنها بگو: بخدا قسم هيچكدام از ما نفعى بحالشان ندارد مگر اينكه خود ترك گناه نمايند وپرهيزگارى پيشه كنند. اينك مواظب زبانهايتان باشيد ودستانتان را (از گناه ) نگهداريد، از جمله صابران ونمازگزاران باشيد، زيرا خداوند ياور صابران است .


حديث

- عن أ بى جعفر ع قال :
قال الله عز وجل يا ابن آدم اجتنب ما حرمت عليك تكن من أ ورع الناس
امام باقر عليه السلام فرمود: خداوند عزوجل فرموده است : اى فرزند آدم ! از آنچه بر توحرام كردم بپرهيز تا از پارساترين مردم باشى .


حديث

- سئل الصادق ع عن الورع من الناس قال الذى يتورع عن محارم الله
از امام صادق عليه السلام در مورد پارساترين مردم پرسيدند، فرمود: پارساترين مردم كسى است كه از محرمات الهى خود را دور بدارد.

حديث

- عن أ بى عبد الله عن على بن الحسين ع قال :
قال رسول الله ص اعمل بفرائض الله تكن أ تقى الناس
امام سجاد عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله روايت كند كه مى فرمود: به واجبات الهى عمل كن تا با تقواترين مردم باشى .


حديث

- عن الباقر ع قال :
عليك بتقوى الله والاجتهاد فى دينك واعلم أ نه لايغنى عنك اجتهاد ليس ‍ معه ورع
امام باقر عليه السلام فرمود: هميشه متقى باشد ونسبت به دين خود كوشا، وآگاه باش ، سعى وكوشش بدون پرهيز از گناه تورا بى نياز نمى سازد.

حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
فيما ناجى الله تبارك وتعالى به موسى ص يا موسى ما تقرب إ لى المتقربون بمثل الورع عن محارمى فإ نى أ منحهم جنان عدنى لاأ شرك معهم أ حدا
امام صادق عليه السلام فرمود: در پاسخ مناجات موسى عليه السلام خداوند متعال فرمود: اى موسى ! هيچ عملى به اندازه پارسائى و خويشتن دارى وموجب نزديكى بندگان مؤ من به من نمى شود، من به آنها بهشت جاويدانم را بخشيدم وهيچكس را با آنها در اين امر شريك قرار نخواهم داد.


حديث

- قال أ مير المؤ منين عليه السلام :
لا هل التقوى علامات يعرفون بها صدق الحديث وأ داء الا مانة والوفاء بالعهد وقلة الفخر والبخل وصلة الا رحام ورحمة الضعفاء وقلة المؤ اتاة للنساء وبذل المعروف وحسن الخلق وسعة العلم فيما يقرب إ لى الله عز وجل طوبى لهم وحسن مآب
اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود: براى پرهيزگاران نشانه هائى است كه به وسيله آنها شناخته مى شوند:
راستى در گفتار، اداء امانت ، وفاى به عهد وپيمان ، كمى مباهات وبخل ، صله ارحام ، دستگيرى ضعيفان ، معاشرت كم با زنان ، بخشيدن چيزهاى خوب ، خوش خلقى ، وسعت دانش آنچه انسان را به خدا نزديك مى كند. خوشا بحال آنان ، وچه عاقبت نيكوئى است .

حديث

- من كتاب روضة الواعظين :
قال أ مير المؤ منين ع :
ثبات الا يمان الورع وزواله الطمع
اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود: بقاء ايمان به پرهيزگارى و خويشتن دارى است واز بين رفتن آن به طمع است .

حديث

- قال النبى ص جماع التقوى فى قوله تعالى إِنَّ اللّ هَ يَأْمُرُ بِالْعدْلِ وَ الْإِحْس انِ
پيغمبر صلى الله عليه وآله فرمود: تعريف كامل تقوى در قول خداوند متعال است كه : (خداوند امر فرموده به عدالت ورفتار نيك داشتن ).

حديث

- وقال اتقوا الله فإ نه جماع الخير
وفرمود: صلى الله عليه وآله : باتقوى باشيد زيرا تقوى جامع خير است .

حديث

- وقال من أ حب أ ن يكون أ كرم الناس فليتق الله
وفرمود: صلى الله عليه وآله : هر كسى كه دوست دارد محبوبترين مردم باشد، بايد باتقوى باشد.

حديث

- ومن كتاب :
عن أ بى عبد الله ع قال :
اعمل عمل من قد عاين
امام صادق عليه السلام فرمود: آن گونه عمل كن كه گويا به يقين وحقيقت رسيده اى .

حديث

- وقال لادين لمن لاعهد له ولاإ يمان لمن لاأ مانة له ولاصلاة لمن لازكاة له ولازكاة لمن لاورع له
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه پيمان شكن است دين ندارد، وهر كه امين نيست ايمان ندارد وهر كه زكات مالش را نپردازد نمازش بى اثر است ، وهر كه پرهيزگار وخويشتن دار نباشد زكاتش اثر ندارد.

حديث

- ومن كتاب صفاة الشيعة :
عن أ بى عبد الله ع قال :
إ ن الله لم يبعث نبيا قط إ لابصدق الحديث وأ داء الا مانة فإ ن الا مانة مؤ داة إ لى البر والفاجر
امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند متعال هرگز پيغمبرى را مبعوث نفرمود مگر به راستى در گفتار واداء امانت ، زيرا امانت را بايد به نيكوكار وبد كار برگرداند.