ترجمه كامل الزيارات
جلد سوم

ابى القاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه القمى
مترجم : سيد محمد جواد ذهنى تهرانى

- ۳ -

پس به ايشان گفته مى شود: دست هر كسى را كه دوست داريد بگيريد و آنها را به بهشت ببريد، پس شخصى كه جزء زائرين است هر كسى را كه بخواهد گرفته و به بهشت مى برد حتى بعضى از مردم به برخى ديگر مى گويند:اى فلانى من را مى شناسى ؟ من كسى هستم كه در فلان روز در فلان مجلس براى تو ايستاده و احترام از تو نمودم پس من را نيز در ياب ، زائر او را نيز گرفته و به بهشت دخل نموده بدون اينكه دافع و مانعى در بين باشد.

الباب التاسع و الستون ان الزيارة الحسين عليه السلام ينفس بها الكرب و تقضى بها الحوائج

متن :


حدثنى ابوالقاسم جعفر بن محمد بن ابراهيم بن عبد الله الموسوى العلوى ، عن عبيد الله بن نهيك ، عن ابن ابى عمير، عن هشام بن الحكم ، عن فضيل بن يسار قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : ان الى جانبكم قبرا ما اتاه مكروب الا نفس الله كربته ، و قضى حاجته .



باب شصت و نهم زيارت حضرت امام حسين عليه السلام غم و اندوه را بر طرف كرده و به واسطه اش حوائج بر آورده مى شود
‍
ترجمه :
(حديث اول )
ابوالقاسم جعفر بن محمد بن ابراهيم بن عبد الله موسوى علوى از عبيد الله بن نهيك ، از ابن ابى عمير از هشام بن حكم ، از فضيل بن يسار، وى مى گويد: حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
در طرف شما قبرى است كه هيچ حزين و اندوهگينى آن را زيارت نمى كند، مگر آنكه حق تعالى حزن و اندوهش را بر طرف كرده و حاجتش را روا مى سازد.
متن :


و عنه ، عن عبد الله بن نهيك ، عن محمد بن ابى عمير، عن سلمة صاحب السابرى ، عن ابى الصباح الكنانى قال : سمعت ابا عبد الله عليه السلام يقول : ان الى جانبكم قبرا ما اتاه مكروب الا نفس الله كربته ، و قضى حاجته ، و ان عنده اربعة آلاف ملك منذ يوم قبض شعثا غبرا يبكونه الى يوم القيامة ، فمن زاره شيعوه الى مامنه ، و من مرض عادوه ، و من مات اتبعوا جنازته .


ترجمه :
(حديث دوم )
و از ابوالقاسم ، جعفر بن محمد بن ابراهيم بن عبد الله موسوى علوى از عبد الله بن نهيك ، از محمد بن ابى عمير ، از سلمة صاحب سابرى ، از ابى الصباح كنانى ، وى مى گويد:
از حضرت امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:
در طرف شما قبرى است كه هيچ مكروب و اندوهگينى به زيارت آن نمى رود مگر آنكه خداوند متعال اندوهش را بر طرف كرده و حاجتش را روا مى سازد و از روزى كه آن حضرت شهيد شدند چهار هزار فرشته كه جملگى ژوليده و غبار آلود و گرفته هستند اطراف قبر مطهرش بوده و تا روز قيامت بر آن جناب مى گريند و كسى كه او را زيارت كند فرشتگان تا وطن و ماوايش مشايعتش كرده و اگر مريض و بيمار شود عيادتش كنند و اگر بميرد جنازه اش را تشييع نمايند.
متن :


حدثى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، عن على بن اسماعيل بن عيسى ، عن محمد بن عمرو الزيات ، عن كرام ، عن اسماعيل بن جابر، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : سمعته يقول : ان الحسين عليه السلام قتل مكروبا، و حقيق على الله ان لا ياتيه مكروب الا رده الله مسرورا.


ترجمه :
(حديث سوم )
پدرم رحمة الله عليه ، از سعد بن عبد الله ، از على بن اسماعيل بن عيسى ، از محمد ابن عمرو زيات ، از كرام ، از اسماعيل بن جابر، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام ، وى مى گويد:
از حضرت امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:
حضرت امام حسين عليه السلام با حالى حزين و اندوه كشته شدند و سزاوار است بر خدا كه هيچ حزين و اندوهگينى به زيارت آن جناب نرود مگر آنكه حق تعالى وى را مسرور و شادمان به اهلش برگرداند.
متن :


وحدثنى محمد بن الحسن عن محمد بن الحسن الصفار، عن احمد ابن محمد بن عيسى ، عن الحسن بن على بن فضال ، عن مفضل بن صالح ، عن محمد بن على الحلبى ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : ان الله عرض ولايتنا على اهل الامصار، فلم يقبلها الا اهل الكوفة ؛ و ان الى جانبها قبرا لا ياتيه مكروب فيصلى عنده اربع ركعات الا رجعه الله مسرورا بقضاء حاجته .


ترجمه :
(حديث چهارم )
محمد بن حسن ، از محمد بن حسن صفار، از احمد بن محمد بن عيسى ، از حسن بن على بن فضال ، از مفضل بن صالح ، از محمد بن على حلبى ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام ، حضرت فرمودند:
خداوند متعال ولايت ما اهل بيت را بر شهرها عرضه كرد پس تنها اهل كوفه آنرا پذيرفتند و بر جانب اين شهر قبرى است كه هيچ اندوهگينى به زيارت آن نرود و چهار ركعت نماز نزد آن نخواند مگر آنكه حق تعالى وى را مسرور و با حاجت روا به اهلش برگرداند.
متن :


حدثنى الحسن بن عبد الله بن محمد بن عيسى ، عن ابيه ، عن الحسن بن محبوب ، عن العلاء بن رزين ، عن محمد بن مسلم ، عن ابى جعفر عليه السلام قال : ان الحسين صاحب كربلا قتل مظلوما مكروبا عطشانا لهفانا، و حق على الله عزوجل ان لا ياتيه لهفان ، و لا مكروب و لا مذنب و لا مغموم و لا عطشان و لا ذو عاهة ثم دعا عنده و تقرب بالحسين عليه السلام الى الله عزوجل الا نفس الله كربته ، و اعطاه مسالته ، و غفر ذنوبه و مد فى عمره ، و بسط فى رزقه ، فاعتبروا يا اولى الابصار.


ترجمه :
(حديث پنجم )
حسن بن عبد الله بن محمد بن عيسى ، از پدرش ، از حسن بن محبوب ، از علاء بن رزين ، از محمد بن مسلم ، از حضرت ابى جعفر عليه السلام ، آن حضرت فرمودند:
حضرت حسين عليه السلام كه صاحب كربلاء است در حالى كه مظلوم و اندهگين و تشنه و غصه دار بود شهيد شد و غصه دار و اندوهگين و گناه كار و غمگين و تشنه و صاحب عيب و آفتى به زيارت آن حضرت نيايد و سپس نزد آن حضرت دعاء كند و بواسطه آن جناب به خداوند تقرب جويد مگر آنكه بر خداست كه حزن و اندوهش را بر طرف كرده و خواسته اش را اعطاء نموده و گناهانش را آمرزيده و عمرش را طولانى نموده و روزى و رزقش را فراخ نمايد پس اى صاحبان بصيرت عبرت بگيريد.
متن :


حدثنى ابى رحمه الله و جماعة مشايخى ، و محمد بن الحسن ، عن محمد بن يحيى ؛ و احمد بن ادريس ، عن العمركى ، عن يحيى و كان فى خدمة ابى جعفر عن بعض ‍ اصحابنا، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : ان بظهر الكوفه لقبرا ما اتاه مكروب قط الا فرج الله كربتة يعنى قبر الحسين عليه السلام .


ترجمه :
(حديث ششم )
پدرم و جماعتى از مشايخ و اساتيدم و محمد بن الحسن ، از محمد بن يحيى و احمد بن ادريس ، از عمركى ، از يحيى (وى در خدمت ابى جعفر عباسى بود) از برخى اصحاب ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام ، حضرت فرمودند:
در پشت كوفه قبرى است كه هيچ حزين و غمگينى به زيارت آن نمى رود مگر آنكه حق تعالى حزنش را بر طرف مى فرمايد، مقصود از آن قبر، قبر حضرت حسين بن على عليه السلام مى باشد.
متن :


حدثنى محمد بن جعفر، عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، عن محمد بن ناجية ، عن عامر بن كثير، عن ابى النمير قال : قال ابو جعفر عليه السلام : ان ولايتنا عرضت على اهل الامصار فلم يقبلها قبول اهل الكوفة ، و ذلك لان قبر على عليه السلام فيها، و ان الى لزقه لقبرا آخر يعنى قبر الحسين عليه السلام فما من آت ياتيه فيصلى عنده ركعتين او اربعة ثم يسال الله حاجته الا قضاها، و انه ليحف به كل يوم الف ملك .


ترجمه :
(حديث هفتم )
محمد بن جعفر، از محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، از محمد بن ناجيه ، از عامر بن كثير، از ابى النمير، وى گفت :
حضرت ابو جعفر عليه السلام فرمودند:
ولايت ما اهل بيت بر اهل شهرها عرضه شد هيچ كس آنرا مانند اهل كوفه نپذيرفت زيرا در آن قبر على بن ابى طالب عليه السلام مى باشد و معلوم باشد كه در جانب آن ، قبر ديگرى است (مقصود قبر حضرت امام حسين عليه السلام مى باشد) و هيچ زائرى آنرا زيارت نكرده و دو يا چهار ركعت نزد آن نماز نخوانده و سپس حاجتش را از خداوند بخواهد مگر آنكه حق تعالى حاجت او را بر آورده نموده و بايد توجه داشت كه در هر روز هزار فرشته بر آن قبر مطهر احاطه داشته و طوافش مى كنند.
متن :


حدثنى ابو العباس الكوفى ، عن محمد بن الحسين ، عن صفوان ، عن الوليد بن حسان ، عن ابن ابى يعفور قال : قلت لابى عبد الله عليه السلام : دعانى الشوق اليك ان تجشمت اليك على مشقة ، فقال لى : لا تشك ربك ؛ فهلا اتيت من كان اعظم حقا عليك منى ؟! فكان من قوله : (فهلا اتيت من كان اعظم حقا عليك منى ) اشد على من قوله : ( لا تشك ربك ). قلت : و من اعظم على حقا منك ؟ قال : الحسين بن على عليه السلام الا اتيت الحسين عليه السلام فدعوت الله عنده و شكوت اليه حوائجك ؟!.


ترجمه :
(حديث هشتم )
ابوالعباس كوفى ، از محمد بن الحسين ، از صفوان ، از وليد بن حسان ، از ابن ابى يعفور، وى گفت :
محضر مبارك حضرت ابى عبد الله عليه السلام عرض كردم : شوق ملاقات شما من را بر آن داشت كه مشقت ها و مشكلات را تحمل كرده تا محضر شما برسم .
حضرت به من فرمودند:
به پروردگارت شك مكن ، آيا به زيارت كسى كه حقش بر تو از من بر تو بيشتر است رفته اى ؟!
ابن ابى يعفور مى گويد:
عبارت ( آيا به زيارت كسى كه حقش بر تو از من ...) بر من گران تر آمد از فرموده ديگر امام عليه السلام كه فرمودند (به پروردگارت شك مكن )، لذا محضرش عرضه داشتم :
چه كسى حقش بر من از شما بيشتر است ؟
حضرت فرمودند:
حضرت حسين بن على عليه السلام ، آيا به زيارت آن حضرت رفته اى ؟ و خدا را در آنجا خوانده اى ؟
و حوائج و نيازمندى هاى خود را در آنجا بر خداى متعال عرضه كرده اى يا نه ؟
متن :


حدثنى حكيم بن داود بن حكيم ، عن سلمة بن الخطاب ، عن ابراهيم بن محمد، عن على بن المعلى ، عن اسحاق بن زياد، قال : اتى رجل ابا عبد الله عليه السلام فقال : انى قد ضربت على كل شى ء لى ذهبا و فضة ؛ و بعت ضياعى ، فقلت : انزل مكة ، فقال : لا تفعل ، فان اهل مكُة يكفرون بالله جهرة ، قال : ففى حرم رسول الله صلى الله عليه و آله ؟ قال : هم شر منهم ، قال فاين انزل ؟ قال : عليك بالعراق الكوفة ، فان البركة منها على اثنى عشر ميلا هكذا هكذا و الى جانبها قبر ما اتاه مكروب قط و لا ملهوف الا فرج الله عنه .


ترجمه :
(حديث نهم )
حكيم بن داود بن حكيم ، از سلمة بن الخطاب ، از ابراهيم بن محمد، از على ابن معلى ، از اسحاق بن زياد (اسحاق بن يزداد بدل ) وى مى گويد:
شخصى نزد حضرت ابا عبد الله عليه السلام مشرف شد عرض كرد: آنچه طلا و نقره داشتم معامله كرده و املاك خود را نيز فروخته ام و همه را به صورت پول نقد در آورده ام كه از شهر خود به جاى ديگر بروم آيا كجا ساكن گردم ؟
اسحاق مى گويد من به وى گفتم : به مكه وارد شو و در آنجا منزل كن .
حضرت به ان مرد فرمودند:
اين كار را مكن زيرا اهل مكه كافر به خدا بوده و علنا به وى كفر مى ورزند. آن مرد عرضه داشت : پس به حرم رسول خدا صلى الله عليه و آله (يعنى مدينه ) بروم ؟
حضرت فرمودند:
اهل اين شهر از اهل مكه شرتر و بدتر مى باشند.
آن مرد عرض كرد: پس كجا منزل كنم ؟
حضرت فرمودند:
بر تو باد به عراق و شهر كوفه زيرا بركت از آن شهر ناشى شده و تا شعاع دوازده ميلى آن شهر پرتو افكنده و در يك جانب آن شهر قبرى است (قبر مطهر حضرت ابا عبد الله الحسين عليه السلام ) كه هيچ اندوهگين و محزونى هرگز به زيارتش نمى رود مگر آنكه حق تعالى حزن و غم او را بر طرف مى فرمايد.

الباب السبعون ثواب زيارة الحسين عليه السلام يوم عرفة

متن :


حدثنى محمد بن جعفر القرشى الرزاز الكوفى ، عن خاله محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، عن محمد بن اسماعيل ، عن صالح بن عقبة ، عن بشير الدهان قال : قلت لابى عبد الله عليه السلام : ربما فاتنى الحج فاعرف عند قبر الحسين عليه السلام ، فقال : احسنت يا بشير، ايما مومن اتى قبر الحسين عليه السلام عارفا بحقه فى غير يوم عيد كتب الله له عشرين حجة ، و عشرين عمرة مبرورات متقبلات ، و عشرين غزوة مع نبى مرسل او امام عدل ، و من اتاه فى يوم عيد كتب الله له مائة حجة و مائة عمرة ، و مائة غزوة مع نبى مرسل او امام عدل ، و من اتاه يوم عرفُة عارفابحقه كتب الله له الف حجة و الف عمرة متقبلات ، و الف غزوة مع نبى مرسل او امام عدل ، قال : فقلت له : و كيف لى بمثل الموقف ، قال : فنظر الى شبه المغضب ، ثم قال : يا بشير ان المومن اذا اتى قبر الحسين عليه السلام يوم عرفُة و اغتسل فى الفرات ، ثم توجه اليه كتب الله له بكل خطوة حجة بمناسكها و لا اعلمه الا قال : و غزوة .



باب هفتادم ثواب زيارت امام حسين عليه السلام در روز عرفه

ترجمه :
(حديث اول )
محمد بن جعفر قرشى رزاز كوفى ، از دائى خود محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، از محمد بن اسماعيل ، از صالح بن عقبه ، از بشير دهان ، وى گفت :
محضر مبارك حضرت ابى عبد الله عليه السلام عرض كردم : بسا زيارت حج از من فوت شده پس در روز عرفه به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السلام مى روم از نظر شما چه طور است ؟
حضرت فرمودند: اى بشير عمل نيك و پسنديده اى انجام داده اى ، هر مومن كه در غير روز عيد به زيارت قبر حسين بن على عليه السلام برود در حالى كه به حق آن حضرت عارف و آگاه باشد خداوند متعال ثواب بيست حج و بيست عمره قبول شده و اجر بيست بار جنگ با دشمنان خدا در معيت نبى مرسل يا امام عادل برايش مى نويسد.
و كسى كه در روز عيد به زيارت قبر مطهرش برود حق تعالى ثواب صد حج و صد عمره و صد بار جنگ با دشمنان خدا در ركاب نبى مرسل يا امام عادل براى او منظور مى فرمايد.
و كسى كه در روز عرفه با عرفان به حق آن حضرت به زيارت قبر مطهرش برود خداوند منان ثواب هزار حج و هزار عمره مقبول و هزار بار جنگ نمودن با دشمنان خدا در ركاب نبى مرسل يا امام عادل به او مى دهد.
بشير مى گويد: محضرش عرض كردم : چگونه اين اجر و ثواب ها براى من باشد در حالى كه موقف را ترك كرده ام ؟
بشير مى گويد: پس از ايراد اين كلام حضرت نگاهى شبيه شخص غضبناك به من نموده سپس فرمودند: اى بشير هنگامى كه مومن به زيارت قبر حسين بن على عليه السلام در روز عرفه مى رود و در فرات غسل كرده و سپس به طرف آن حضرت متوجه مى شود خداوند متعال به هر قدمى كه وى بر مى دارد ثواب يك حج با تمام مناسك و اعمال آن را برايش ‍ منظور مى كند .
بشير مى گويد: بعد از اين كلام ، سخن ديگرى نمى دانم امام عليه السلام فرمودند مگر كلمه (و ثواب غزوة ) را.
متن :


و حدثنى ابى ؛ و على بن الحسين ؛ و محمد بن الحسن رحمهم الله جميعا، عن سعد بن عبد الله ، عن على بن اسماعيل بن عيسى ، عن محمد ابن عمرو بن سعيد الزيات ، عن داود الرقى قال : سمعت ابا عبد الله ؛ و ابا الحسن موسى بن جعفر و ابا الحسن على بن موسى عليه السلام و هم يقولون : من اتى قبر الحسين عليه السلام بعرفة قلبه الله ثلج الفواد.


ترجمه :
(حديث دوم )
پدرم و على بن الحسين و محمد بن الحسن رحمة الله عليهم جملگى از سعد ابن عبد الله ، از على بن اسماعيل بن عيسى ، از محمد بن عمرو بن سعيد زيات ، از داود رقى ، وى گفت :
از حضرت ابو عبد الله و ابوالحسن موسى بن جعفر و ابوالحسن على بن موسى عليه السلام شنيدم كه مى فرمودند:
كسى كه در روز عرفه به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السلام برود خداوند متعال او را مطمئن القلب مى گرداند.
متن :


و عنهم ، عن سعد، عن الهيثم بن ابى مسروق النهدى ، عن على بن اسباط عن بعض اصحابنا عن ابى عبد الله عليه السلام قال : ان الله تبارك و تعالى يبدء بالنظر الى زوار قبر الحسين عليه السلام عشية عرفة ، قال : قلت : قبل نظره لاهل الموقف ؟ قال : نعم ، قلت : كيف ذلك ؟ قال : لان فى اولئك اولاد زنا؛ و ليس فى هولاء اولاد زنا.


ترجمه :
(حديث سوم )
و از پدرم و على بن الحسين و محمد بن الحسن رحمة الله عليهم جملگى از سعد، از هيثم بن ابى مسروق نهدى ، از على بن اسباط، از برخى اصحاب ما از حضرت ابى عبد الله عليه السلام ، آن حضرت فرمودند:
خداوند تبارك و تعالى عصر روز عرفه ابتداء به زوار قبر مطهر حضرت امام حسين عليه السلام نظر مى كند.
راوى مى گويد: محضر مباركش عرض كردم : قبل از نظر نمودن به اهل موقف (حاجى ها)؟ حضرت فرمودند: بلى .
عرض كردم : چرا اين طور است ؟
حضرت فرمودند: زيرا در بين حاجى ها زنازاده وجود داشته ولى در ميان زائرين قبر مطهر آن حضرت ابدا زنازاده نمى باشد.
متن :


حدثنى ابى ، عن سعد بن عبد الله ، عن موسى بن عمر، عن على بن النعمان ، عن عبد الله بن مسكان قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : ان الله تبارك و تعالى يتجلى لزوار قبر الحسين عليه السلام قبل اهل عرفات ، و يقضى حوائجهم ، و يغفر ذنوبهم ، و يشفعهم فى مسائلهم ، ثم يثنى اهل عرفة فيفعل ذلك بهم .


ترجمه :
(حديث چهارم )
مترجم گويد:
اين حديث با ترجمه اش قبلا در باب شصت و هشت ذيل رقم يك با سند ديگر نقل شد.
متن :


حدثنى ابى رحمه الله و جماعة مشايخى ، عن محمد بن يحيى العطار، عن حمدان بن سليمان النيسابورى ابى سعيد قال : حدثنا عبد الله بن محمد اليمانى ، عن منيع بن الحجاج ، عن يونس بن يعقوب ابن عمار، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : من فاتته عرفة بعرفات فادركها بقبر الحسين عليه السلام لم يفته ، و ان الله تبارك و تعالى ليبدء باهل قبر الحسين عليه السلام قبل اهل عرفات ، ثم يخالطهم فى نفسه .


ترجمه :
(حديث پنجم )
پدرم رحمة الله عليه و جماعتى از مشايخ و اساتيدم ، از محمد بن يحيى عطار، از حمدان بن سليمان نيشابورى ابى سعيد، وى گفت : عبد الله بن محمد يمانى ، از منيع بن حجاج ، از يونس بن يعقوب بن عمار، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام ، حضرت فرمودند:
كسى كه در عرفات روز عرفه را درك نكرد ولى آن را كنار قبر مطهر حضرت امام حسين عليه السلام درك نمايد، عرفه از او فوت نشده است و خداوند متعال ابتداء كسانى را كه در كنار قبر آن جناب هستند مورد نظر و التفات قرار بده بعد به اهل عرفات نظر نموده و با ايشان انس مى گيرد.
متن :


حدثنى ابى رحمه الله و على بن الحسين ، عن سعد بن عبد الله ، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن محمد بن خالد البرقى ، عن القاسم بن يحيى ابن الحسن بن الراشد، عن جده الحسن ، عن يونس بن ظبيان قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : من زار الحسين عليه السلام ليلة النصف من شعبان و ليلة الفطر و ليلة عرفة فى سنة واحدة كتب الله له الف حجة مبرورة ، و الف عمرة متقبله ، و قضيت له الف حاجة من حوائج الدنيا و الاخرة .


ترجمه :
(حديث ششم )
پدرم رحمة الله عليه و على بن الحسين ، از سعد بن عبد الله ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از محمد بن خالد برقى ، از قاسم بن يحيى بن الحسن بن راشد، از جدش حسن ، از يونس ‍ بن ظبيان ، وى مى گويد:
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
كسى كه حضرت امام حسين عليه السلام را در نيمه شعبان و شب عيد فطر و شب عرفه در يكسال زيارت كند خداوند متعال ثواب هزار حج و هزار عمره مقبول به وى داده و هزار حاجت از حوائج از حوائج دنيا و آخرتش را روا مى سازد.
متن :


حدثنى محمد بن الحسن بن الوليد، عن محمد بن الحسن الصفار، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عند محمد بن خالد البرقى ، عن حنان بن سدير، عن ابيه ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : اذا كان يوم عرفة اطلع الله تعالى على زوار قبر ابى عبد الله الحسين عليه السلام فقال لهم : استانفوا فقد غفرت لكم ، ثم يجعل اقامته على اهل عرفات .


ترجمه :
(حديث هفتم )
محمد بن الحسن بن الوليد، از محمد بن الحسن الصفار، از احمد بن محمد ابن عيسى ، از محمد بن خالد برقى ، از حنان بن سدير، از پدرش ، ازحضرت ابى عبد الله عليه السلام ، حضرت فرمودند:
زمانى كه روز عرفه فرا برسد خداوند متعال به زوار قبر حضرت ابى عبد الله الحسين عليه السلام توجه نموده پس به ايشان مى فرمايد:
از ابتداء شروع به عمل نمائيد زيرا شما را آمرزيدم سپس با اهل عرفات انس مى گيرد.
متن :


حدثنى محمد بن جعفر، عن محمد بن الحسين عمن ذكره عن عمر بن الحسن العرزمى ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : سمعته يقول : اذا كان يوم عرفة نظر الله الى زوار قبر الحسين عليه السلام فيقول : ارجعوا مغفورا لكم ما مضى ؛ و لا يكتب على احد منهم ذنب سبعين يوما من يوم ينصرف .


ترجمه :
(حديث هشتم )
محمد بن جعفر، از محمد بن الحسين ، از كسى كه نامش را برده ، از عمر بن الحسن العزرمى ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام وى مى گويد: از آن حضرت شنيدم كه مى فرمودند:
هنگامى كه روز عرفه مى رسد خداوند متعال به زوار قبر حضرت امام حسين عليه السلام نظر فرموده و مى فرمايد: برگرديد آنچه از افعال و گناهان گذشته شما است آمرزيدم و از روزى كه مراجعت مى كنند تا هفتاد روز هيچ گناهى از ايشان ثبت و ضبط نمى شود.
متن :


حدثنى ابى ؛ و جماعة اصحابى رحمهم الله عن محمد بن يحيى ؛ و احمد بن ادريس جميعا، عن العمركى بن على ، عن يحيى الخادم لابى جعفر الثانى عن محمد بن سنان ، عن بشير الدهان قال : سمعت ابا عبد الله عليه السلام يقول و هو نازل بالحيرة و عنده جماعة من الشيعة فاقبل الى بوجهه فقال : يا بشير احججت العام ؟ قلت : جعلت فداك لا؛ و لكن عرفت بالقبر الحسين عليه السلام فقال : يا بشير و الله ما فاتك شى ء مما كان لاصحاب مكة بمكة ، قلت : جعلت فداك فيه عرفات ؟ فسره لى ، فقال : يا بشير ان الرجل منكم ليغتسل على شاطى ء الفرات ، ثم ياتى قبر الحسين عليه السلام عارفا بحقه فيعطيه الله بكل قدم يرفعها و يضعها مائة حجة مقبولة و مائة عمرة مبرورة ، و مائة غزوة مع نبى مرسل ابى اعداء الله و اعداء رسوله ، يا بشير اسمع و ابلغ من احتمل قلبه : من زار الحسين عليه السلام يوم عرفة كان كمن زار الله فى عرشه .


ترجمه :
(حديث نهم )
پدرم و جماعتى ، از اصحاب و يارانم رحمة الله عليهم از محمد بن يحيى و احمد بن ادريس جملگى از عمركى بن على ، از يحيى (يعنى خادم حضرت ابو جعفر ثانى عليه السلام ) از محمد بن سنان ، از بشير دهان ، وى مى گويد:
از حضرت ابو عبد الله عليه السلام (هنگامى كه در حيره نزول اجلال فرموده و جماعتى از شيعه محضر مباركش بودند) گفتارى شنيدم كه شرحش چنين است :
حضرت روى مباركشان را به من نموده و فرمودند:
اى بشير امسال به حج رفتى ؟
عرض كردم : فدايت شوم ، خير، ولى در روز عرفه به زيارت قبر حسين بن على عليه السلام رفتم .
حضرت فرمودند:
اى بشير به خدا قسم آنچه از اجر و ثواب براى اصحاب مكه (حاجى ها) در مكه مى باشد از تو فوت نشده .
عرض كردم : يعنى در اين زيارت من اجر و ثواب و وقوف به عرفات بوده ؟ برايم فرموده خود را تفسير بفرمائيد:
حضرت فرمودند:
اى بشير وقتى يك نفر از شما كنار فرات غسل نمود و سپس به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السلام رفت در حالى كه به حق آن حضرت عارف و مطلع باشد البته خداوند متعال به هر قدمى كه وى از زمين بلند مى كند و سپس آنرا بر زمين مى نهد اجر صد حج و صد عمره قبول شده مى دهد و اجر صد جنگ كه وى در معيت نبى مرسل با دشمنان خدا و رسول او نموده را برايش منظور مى فرمايد. اى بشير: بشنو و به كسانى كه قلبشان ظرفيت پذيرش آن را دارد برسان و بگو:
كسى كه امام حسين عليه السلام را در روز عرفه زيارت كند مانند كسى است كه خدا را در عرش زيارت نموده .
متن :


حدثنى محمد بن عبد المومن رحمه الله عن محمد بن يحيى ، عن محمد ابن الحسن الصفار، عن احمد بن محمد الكوفى ، عن محمد ابن جعفر بن اسماعيل العبدى ، عن محمد بن عبد الله بن مهران ، عن محمد بن سنان ، عن يونس بن ظبيان ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : من زار قبر الحسين عليه السلام يوم عرفة كتب الله له الف الف حجة مع القائم ، و الف الف عمرة مع رسول الله صلى الله عليه و آله و عتق الف الف نسمة ، و حملان الف الف فرس فى سبيل الله ، و سماه الله عبدى الصديق آمن بوعدى ، و قالت الملائكة : فلان صديق ؛ زكاه الله من فوق عرشه ، و سمى فى الارض كروبا.


ترجمه :
(حديث دهم )
محمد بن عبد المومن رحمة الله عليه ، از محمد بن يحيى ، از محمد بن الحسن الصفار، از احمد بن محمد الكوفى ، از محمد بن جعفر بن اسماعيل العبدى ، از محمد بن عبد الله بن مهران ، از محمد بن سنان ، از يونس بن ظبيان ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام حضرت فرمودند:
كسى كه در روز عرفه قبر حضرت حسين بن على عليه السلام را زيارت كند خداوند متعال ثواب هزار هزار (يك ميليون ) حج كه با حضرت قائم عليه السلام بجاى آوردند را براى وى منظور مى فرمايد و اجر هزار هزار عمره كه با حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله انجام گيرد را به وى داده و همچنين ثواب آزاد نمودن هزار هزار عبد را به او اعطاء كرده و اجر كسى كه هزار هزار دو بار اسب را در راه خدا انفاق كرده است را به وى عنايت مى فرمايد و حق تعالى از وى به اين عبارت نام مى برد: عبدى الصديق آمن بوعدى و فرشتگان درباره اش چنين تعبير مى كنند: فلان صديق ، زكاه الله من فوق عرشه .
و در زمين كروب ناميده مى شود.
متن :


حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن محمد بن اسماعيل بن بزيع ، عن صالح بن عقبة ، عن بشير الدهان قال : قال جعفر بن محمد عليه السلام : من زار قبر الحسين عليه السلام يوم عرفة عارفا بحقه كتب الله له ثواب الف حجة ، و الف عمرة ، و الف غزوة مع نبى مرسل ، و من زار اول يوم من رجب غفر الله له البتة .


ترجمه :
(حديث يازدهم )
پدرم رحمة الله عليه ، از سعد بن عبد الله از احمد بن محمد بن عيسى ، از محمد بن اسماعيل بن بزيع ، از صالح بن عقبه ، از بشير دهان ، وى مى گويد: حضرت جعفر بن محمد عليه السلام فرمودند:
كسى كه در روز عرفه قبر مطهر حضرت حسين بن على عليه السلام را زيارت كند در حالى كه به حق آن حضرت عارف و مطلع باشد خداوند ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار جنگى كه در معيت نبى مرسلى انجام داده را برايش مى نويسد. و كسى كه روز اول ماه رجب آن جناب را زيارت كند خداوند منان البته او را مى آمرزد.
متن :


حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، عن محمد بن عيسى ابن عبيد، عن محمد بن سنان ، عن ابى سعيد القماط، عن بشار، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : من كان معسرا فلم يتهيا له حجة الاسلام فليات قبر الحسين عليه السلام ، و ليعرف عنده ، فذلك يجزئه عن حجة الاسلام ، اما انى لا اقول يجزى ذلك عن حجة الاسلام اللمعسر، فاما الموسر اذا كان قد حج حجة الاسلام ، فاراد ان يتنفل بالحج و العمرة و منعه من ذلك شغل دنيا او عائق فاتى قبر الحسين عليه السلام فى يوم عرفُة اجزاه ذلك عن اداء الحج او العمرة و ضاعف الله له ذلك اضعافا مضاعفة ، قال : قلت : كم تعدل حجة و كم تعدل عمرة ؟ قال : لا يحصى ذلك ،، قال : قلت : مائة ؟ قال : و يحصى ذلك ؟ قلت : الف ؟ قال : و اكثر، ثم قال : و ان تعدوا نعمة الله لا تحصوها، ان الله واسع كريم .


ترجمه :
(حديث دوازدهم )
پدرم رحمة الله عليه ، از سعد بن عبد الله ، از محمد بن عيسى بن عبيد، از محمد بن سنان ، از ابى سعيد قماط، از بشار، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام ، حضرت فرمودند:
كسى كه متمكن و توانا نبوده لذا براى رفتن به حج و انجام حجة الاسلام مهيا نباشد بايد به زيارت قبر مطهر حضرت حسين بن على عليه السلام برود و روز عرفه را در آنجا باشد، چنين زيارتى از حجة الاسلامش مجزى است .

ناگفته نماند و بايد توجه داشت من نمى گويم اين زيارت مطلقا از حجة الاسلام مجزى است بلكه تنها براى شخص غير متمكن و معسر اجزاء مى باشد اما كسى كه موسر و متمكن مى باشد:
وى وقتى حجة الاسلام را بجا آورد اگر اراده نمود كه حج يا عمره مستحبى انجام دهد و شغل دنيائى يا مانعى ديگر او را از آن بازداشت در صورتى كه به زيارت قبر مطهر حضرت امام حسين عليه السلام در روز عرفه برود البته خداوند با اين زيارت جزائ وى را اداء حج يا عمره داده بلكه ثواب آن را چندين برابر مى نمايد.
راوى مى گويد: محضر مباركش عرض كردم :
ثواب آن معادل چند حج و چند عمره مى باشد؟
حضرت فرمودند:
قابل شمارش و احصاء نيست .
راوى عرض كرد: آيا ثواب صد حج و صد عمره را به او مى دهند؟
حضرت فرمودند: كيست بتواند ثوابش را احصاء نموده باشد.
راوى مى گويد: عرضه داشتم : آيا ثواب هزار حج و هزار عمره را دارد؟
حضرت فرمودند: بيش از اين است ، سپس فرمودند:
اگر نعمتهاى بارى تعالى را بشماريد نمى توانيد از عهده احصاء آنها بر آئيد خداوند متعال واسع بوده و بدون عوض مى بخشايد.

الباب الحادى و السبعون ثواب من زار الحسين عليه السلام يوم عاشوراء

متن :


حدثنى ابى ؛ و اخى ؛ و جماعة مشايخى رحمهم الله عن محمد بن يحيى ، عن محمد بن على المدائنى قال : اخبرنى محمد بن سعيد الجبلى ،
عن قبيصة ، عن جابر الجعفى قال : دخلت على جعفر بن محمد عليه السلام فى يوم عاشوراء فقال لى : هولاء زوار الله و حق على المزور ان يكرم الزائر، من بات عند قبر الحسين عليه السلام ليلة عاشوراء لقى الله ملطخا بدمه يوم القيامة كانما قتل معه فى عرصته ، و قال : من زار قبر الحسين عليه السلام ليوم عاشوراء و بات عنده كان كمن استشهد بين يديه .


باب هفتاد و يكم ثواب كسى كه در روز عاشوراء امام حسين عليه السلام را زيارت كند

ترجمه :
(حديث اول )
پدرم و برادرم و جماعتى از مشايخ و اساتيدم رحمة الله عليه ، از محمد بن يحيى ، از محمد بن على مدائنى نقل كرده اند كه وى گفت :
محمد بن سعيد بجلى ، از قبيصه از جابر جعفى برايم نقل كرد كه جابر گفت : در روز عاشورا محضر مبارك حضرت جعفر بن محمد عليه السلام رسيدم ، حضرت به من فرمودند:
اين گروه (زائرين ابا عبد الله الحسين عليه السلام ) زوار خدا بوده و بر مزور واجب است كه زائر را اكرام نمايد، كسى كه نزد قبر مطهر حضرت ابا عبد الله الحسين عليه السلام در شب عاشوراء بيتوته كند روز قيامت خدا را ملاقات مى كند در حالى كه به خود خودش آلوده بوده گويا در ركاب حضرت ابا عبد الله عليه السلام در عرصه كربلا شهيد گشته است .
و نيز فرمودند:
و كسى كه قبر امام حسين عليه السلام را روز عاشوراء زيارت كرده و بالاى قبر بيتوته نمايد مثل كسى است كه در مقابل آن حضرت شهيد شده باشد .
متن :


حدثنى ابو على محمد بن همام قال : حدثنى جعفر بن محمد بن مالك الفزارى قال : حدثنى احمد بن على بن عبدى الجعفى قال : حدثنى حسين بن سليمان ، عن الحسين بن راشد، عن حماد بن عيسى ، عن حريز، عن ابى عبد الله عليه السلام من زار الحسين يوم عاشوراء و جبت له الجنة .


ترجمه :
(حديث دوم )
ابو على محمد بن همام مى گويد:
جعفر بن محمد بن مالك فزارى مى گويد: احمد بن على بن عبيد جعفى گفت :
حسين بن سليمان ، از حسين بن راشد، از حماد بن عيسى ، از حريز، از حضرت ابو عبد الله عليه السلام نقل كرد كه آن حضرت فرمودند:
كسى كه حضرت امام حسين عليه السلام را روز عاشوراء زيارت كند بهشت بر او واجب مى گردد.
متن :


و حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى ، عن ابيه ، عن يعقوب بن يزيد الانبارى ، عن محمد بن ابى عمير، عن زيد الشحام ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : من زار قبر الحسين بن على عليه السلام يوم عاشوراء عارفا بحقه كان كمن زار الله فى عرشه .


ترجمه :
(حديث سوم )
محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى ، از پدرش ، از يعقوب بن يزيد انبارى ،
از محمد بن ابى عمير، از زيد شحام ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام آن حضرت فرمودند:
كسى كه قبر مطهر حضرت حسين بن على عليه السلام را در روز عاشوراء زيارت كند در حالى كه عارف به حق آن حضرت باشد مثل كسى است كه خدا را در عرش زيارت كرده است .
متن :


حدثنى الحسين بن محمد بن عامر، عن المعلى بن محمد، عن محمد ابن جمهور العمى عمن ذكره عنهم عليه السلام قال : من زار (قبر) الحسين عليه السلام يوم عاشوراء كان كمن تشحط بدمه بين يديه عليه السلام .


ترجمه :
(حديث چهارم )
حسين بن محمد بن عامر، از معلى بن محمد، از محمد بن جمهور عمى ، از كسى كه ذكرش نموده ، از ائمه معصومين عليه السلام فرمودند:
كسى كه قبر حضرت امام حسين عليه السلام را در روز عاشوراء زيارت كند، مانند كسى است كه در مقابل آن حضرت به خون خودش آلوده شده باشد.
متن :


و روى محمد بن ابى سيار المدائنى باسناده قال : من سقى يوم عاشوراء عند قبر الحسين عليه السلام كان كمن سقى عسكر الحسين عليه السلام و شهد معه .


ترجمه :
(حديثى پنجم )
و محمد بن ابى سيار مدائنى به اسنادش روايت كرده كه گوينده فرمود:
كسى كه روز عاشوراء نزد قبر مطهر امام حسين عليه السلام كسى را آب دهد مانند كسى است كه لشكريان امام حسين عليه السلام را آب داده و در ركاب حضرت شهيد شده باشد.
متن :


حدثنى جعفر بن محمد بن ابراهيم الموسوى ، عن عبيد الله بن نهيك ، عن ابن ابى عمير، عن زيد الشحام ، عن جعفر بن محمد الصادق عليه السلام (قال : من زار الحسين عليه السلام ليلة النصف من شعبان غفر الله له ما تقدم من ذنوبه و ما تاخر، و من زاره يوم عرفةُ كتب الله له ثواب الف حجة متقبلة و الف عمرة مبرورة ، و من زاره يوم عاشوراء فكانما زار الله فوق عرشه ).
حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر، عن ابيه عبد الله ابن جعفر الحميرى ، عن محمد بن الحسين ، عن حمدان بن المعافا ، عن ابن ابى عمير، عن زيد الشحام ، عن ابى عبد الله عليه السلام و ذكره مثله .


ترجمه :
(حديث ششم )
جعفر بن محمد بن ابراهيم موسوى ، از عبيد الله بن نهيك ، ازابن ابى عمير، از زيد شحام ، از جعفر بن محمد الصادق عليه السلام حضرت فرمودند:
كسى كه حضرت امام حسين عليه السلام را شب نيمه شعبان زيارت كند خداوند متعال گناهان گذشته و آينده اش را مى آمرزد ، و كسى كه آن حضرت را روز عرفه زيارت نمايد خداوند منان ثواب هزار حج و هزار عمره قبول شده را برايش مى نويسد، و كسى كه آن حضرت را روز عاشوراء زيارت نمايد مانند كسى است كه حق تعالى را بالاى عرشش زيارت كرده باشد.
محمد بن عبد الله بن جعفر، از پدرش ، از عبد الله بن جعفر حميرى ، از محمد بن الحسين ، از حمدان بن معافا، از ابن ابى عمير، از زيد شحام ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده ، و حديثى مثل حديث مذكور را ذكر نموده است .
متن :


حدثنى حكيم بن داود بن حكيم ؛ و غيره ، عن محمد بن موسى الهمدانى ، عن محمد بن خالد الطيالسى ، عن سيف بن عميرة ، و صالح بن عقبة جميعا، عن علقمة بن محمد الحضرمى ؛ و محمد بن اسماعيل ، عن صالح ابن عقبة ، عن مالك الجهنى ، عن ابى جعفر الباقر عليه السلام قال من زار الحسين عليه السلام يوم عاشوراء من المحرم حتى يظل عنده باكيا لقى الله تعالى يوم القيامة بثواب الفى الف حجة و الفى الف عمرة ، و الفى الف غزوة و ثواب كل حجد و عمرة و غروة كثواب من حج و اعتمر و غزا مع رسول الله صلى الله عليه و آله و مع الائمة الراشدين صلوات الله عليهم اجمعين .