275. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَن كانَ في طَلَبِ العِلمِ
كانَتِ الجَنَّةُ في طَلَبِهِ؛(284)
هر كس در پى آموختن دانش باشد، بهشت در پى او است.
276. پيامبرصلى الله عليه وآله: طالِبُ العِلمِ، مَحفُوفٌ
بِعِنايَةِ اللَّهِ؛(285)
جوينده دانش، در پناه عنايت خداوند است.
277. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَنِ انتَقَلَ
لِيَتَعَلَّمَ عِلماً غُفِرَ لَهُ قَبلَ أن يَخطُوَ؛(286)
آن كه در پى آموختن دانش به راه افتد، پيش از آنكه گام بردارد، آمرزيده مىشود.
278. امام علىعليه السلام: لِطالِبِ العِلمِ عِزُّ
الدُّنيا و فَوزُ الآخِرَةِ؛(287)
جوينده دانش را، عزّت دنيا و رستگارى آخرت است.
279. امام باقرعليه السلام: إنَّ جَميِعَ دَوابِّ الأرضِ
لَتُصَلِّي عَلى طالِبِ العِلمِ حَتَّى الحِيتانِ في البَحرِ؛(288)
همه جنبندگان زمين، حتّى ماهيان دريا، بر جوينده دانش درود مىفرستند.
280. امام صادقعليه السلام: إنَّ المَلائكَةَ لَتَضَعُ
أجنِحَتَها لِطالِبِ العِلمِ رِضيً بِهِ؛(289)
فرشتگان، با خشنودى، بالهايشان را براى جوينده علم مىگسترند.
281. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَن رَدَّ عَن قَومٍ
مِنَ المُسلِمينَ عادِيَةَ ماءٍ أونارٍ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ؛(290)
كسى كه دستهاى از مسلمانان را از خطر سيل يا آتش سوزى نجات دهد، بهشت بر او واجب
مىشود.
282. پيامبرصلى الله عليه وآله: أمِطِ الأذى عَنِ طَريقِ
المُسلِمينَ فَهُوَ لَكَ صَدَقَةٌ؛(291)
آنچه را كه موجب آزار مىشود از سر راه مسلمانان دور كن، كه اين كار براى تو صدقه
است.
283. پيامبرصلى الله عليه وآله: دَخَلَ عَبدٌ الجَنَّةَ
بِغُصنِ شَوكٍ كانَ عَلى طَريقِ المُسلِمينَ فَأماطَهُ عَنهُ؛(292)
بندهاى به سبب برداشتن شاخه خارى از سرراه مسلمانان به بهشت رفت.
284. امام باقرعليه السلام در تفسير آيه:
( و مَن أحياها فَكَأنَّما أحيَا النّاسَ جَميعاً(293))؛
يعنى: هر كه كسى را زنده كند گويى همه مردم را زنده كرده است. فرمودند: مِن حَرَقٍ
أو غَرَقٍ؛(294)
يعنى آنان را از آتش و غرق شدن نجات بخشد.
298. پيامبرصلى الله عليه وآله: لَمّا خَلَقَ اللَّهُ
المَعيشَةَ جَعَلَ البَرَكاتِ في الحَرثِ و الغَنَمِ؛(308)
چون خداوند اسباب زندگى را آفريد، بركت را در كشاورزى و دام قرار داد.
299. پيامبرصلى الله عليه وآله: دَخَلتُ الجَنَّةَ فَرَأيتُ
صاحِبَ الكَلبِ (الّذي) أرواهُ مِنَ الماءِ؛(309)
(در شب معراج) به بهشت وارد شدم و ديدم كه صاحب سگى كه آن را سيراب كرده بود (به
پاداش اين عمل) در بهشت جاى دارد.
300. پيامبرصلى الله عليه وآله: لِلدّابَّةِ عَلى صاحِبِها
سِتُّ خِصالٍ: يَعلِفُها إذا نَزَلَ و يَعرِضُ عَلَيهَا الماءَ إذا مَرَّ بِهِ و
لايَضرِبُها الّا عَلى حَقٍّ وَلا يُحَمِّلُها مالا تُطيقُ و لايُكَلِّفُها مِنَ
السَّيرِ إلاّ طاقَتَها و لايَقِفُ عَلَيها فُواقاً؛(310)
حيوان شش حق بر صاحب خود دارد: هرگاه از آن پياده شد علفش دهد؛ هرگاه از آبى گذشت،
او را از آن بنوشاند؛ بى دليل او را نزند؛ بيشتر از قدرتش بر او بار نكند؛ بيشتر از
توانش آن را راه نبرد و در فاصله ميان دو دوشيدن در يك نوبت، بر او سوار نشود.
301. امام علىعليه السلام: مَن تَبَيطَرَ فَليَأخُذِ
البَراءَةَ مِن وَلِيِّهِ و إلاّ فَهُوَ لَهُ ضامِنٌ؛(311)
دامپزشك هنگام مداواى دام بايد از صاحب آنها برائتنامه (اجازه) بگيرد
وگرنه به ازاى (صدمه ديدن يا تلف شدن مال) ضامن است.306. پيامبرصلى الله عليه وآله: حَقُّ الوَلَدِ عَلَى
الوالِدِ أن يُحَسِّنَ اسمَهُ؛(316)
حق فرزند بر پدرش اين است كه برايش نام نيكو انتخاب كند.
307. پيامبرصلى الله عليه وآله: إنّ أوّلَ ما يَنحَلُ
أحدُكُم وَلَدهُ الاِسمَ الحَسَنَ فَليُحَسِّن أحَدُكُم اسْمَ وَلَدِهِ؛(317)
نخستين چيزى كه هر يك از شما به فرزندش مىبخشد، نام نيكو است؛ پس هر يك از شما
نامى نيك بر فرزندش نهد.
308. امام كاظمعليه السلام: لايَدخُلُ الفَقرُ بَيتاً فيهِ
اسمُ مُحَمَّدٍ أو أحمَدَ أو عَلِيٍّ أوِ الحَسَنِ أوِ الحُسَينِ أو جَعفَرٍ أو
طالِبٍ أو عَبدِاللّهِ أو فاطِمَةَ مِنَ النِّساءِ؛(318)
فقر وارد خانهاى نمىشود كه در آن خانه نام محمّد، احمد، على، حسن، حسين، جعفر،
طالب، عبداللَّه يا فاطمه، از نامهاى زنان، باشد.
2. آموزش نوشتن، علم و دين
309. پيامبرصلى الله عليه وآله: مُرُوا صِبيانَكُم
بِالصَّلاةِ إذا بَلَغُوا سَبعَ سِنينَ؛(319)
كودكان خود را، وقتى به هفت سالگى رسيدند، به خواندن نماز امر كنيد.
310. پيامبرصلى الله عليه وآله: حَقُّ الوَلَدِ عَلى
والِدِهِ أن يُعلِّمَهُ الكِتابَةَ؛(320)
حق فرزند بر پدرش اين است كه به او نوشتن بياموزد.
311. امام علىعليه السلام: حَقِّ الوَلَدِ عَلى والِدِهِ
أن... يُعلِّمَهُ القُرآنَ؛(321)
حق فرزند بر پدر اين است كه به او قرآن خواندن بياموزد.
312. امام علىعليه السلام: مُروا أولادَكُم بِطَلَبِ
العِلمِ؛(322)
فرزندان خود را به آموختن دانش وا داريد.
313. امام صادقعليه السلام: عَلِّموا صِبيانَكُم مِن
عِلمِنا؛(323)
از دانش ما به كودكان خود بياموزيد.
3. آموزش رشتههاى ورزشى
314. پيامبرصلى الله عليه وآله: عَلِّموا أولادَكُم
السِّباحَةَ و الرِّمايَةَ؛(324)
به كودكان خود شنا و تيراندازى بياموزيد.
4. تربيت
(325)
315. پيامبرصلى الله عليه وآله: أكرِمُوا أولادَكُم و
أحسِنُوا آدابَهُم؛(326)
به فرزندان خود احترام بگذاريد و آنها را نيكو تربيت كنيد.
316. امام سجّادعليه السلام: وَأعِنّي عَلى تَربِيَتِهِم و
بِرِّهِم؛(327)
خدايا! مرا در تربيت و نيكى به فرزندان يارى فرما.
317. امام صادقعليه السلام: إنَّ خَيرَ ما وَرَّثَ الآباءُ
لأِبنائِهِم الأدَبُ لَا المالُ؛(328)
بهترين ارثى كه پدران براى فرزندان باقى مىگذارند، ادب است نه ثروت.
5. وفا به عهد
318. پيامبرصلى الله عليه وآله: و إذا وَعَدتُمُوهُم
شَيئاً فَفُوا لَهُم فَإنَّهُم لا يَرَونَ إلّا أنَّكُم تَرزُقُونَهُم؛(329)
هنگامى كه به كودكان قولى مىدهيد، به آن عمل كنيد؛ زيرا آنان مىپندارند شما
روزيشان مىدهيد.
319. امام علىعليه السلام: لايَصلَحُ... أن يَعِدَ أحدُكُم
صَبِيَّهُ ثُمَّ لايَفيَ لَهُ؛(330)
شايسته نيست فردى از شما به كودكش وعدهاى دهد و به آن وفا نكند.
6. رفتار عادلانه با فرزندان
320. پيامبرصلى الله عليه وآله: اِعدِلُوا بَينَ
أولادِكُم كَما تُحِبُّونَ أن يَعدِلُوا بَينَكُم فِي البِرِّ و اللُّطفِ؛(331)
ميان فرزندان خود به عدالت رفتار كنيد، همان گونه كه دوست داريد آنان
در نيكى و مهربانى با شما به عدالت رفتار كنند.
321. پيامبرصلى الله عليه وآله: إتَقُّو اللَّهَ واعدِلُوا
في أولادِكُم؛(332)
از خدا بترسيد و ميان فرزندانتان به عدالت رفتار كنيد.
7. مهربانى
322. پيامبرصلى الله عليه وآله: أحِبُّوا الصِّبيانَ وَ
ارحَموهُم؛(333)
كودكان را دوست بداريد و با آنان مهربان باشيد.
323. پيامبرصلى الله عليه وآله: رَحِمَ اللَّهُ مَن أعانَ
وَلَدَهُ عَلى بِرِّهِ و هُوَ يَعفُو عَن سَيِّئَتِهِ و يَدعُو لَهُ فيما بَينَهُ
و بَينَ اللَّهِ؛(334)
خدا رحمت كند كسى را كه فرزندش را به نيكى كردن بر خود يارى رساند، بدينگونه كه از
گناه و خطاى او درگذرد و در درگاه خدا برايش دعا كند.
324. پيامبرصلى الله عليه وآله: إنَّهُ مَن يُرضِي صَبيّاً
لَهُ صَغيراً مِن نَسلِهِ حَتّى يَرضى، تَرضّاهُ اللَّهُ يَومَ القيامَةِ حَتّى
يَرضى؛(335)
هركس كودك خردسالى از نسل خود را راضى كند تا خشنود شود، خداوند در روز قيامت در پى
خشنودى او باشد تا آنگاه كه خشنود شود.
325. امام صادقعليه السلام: إنَّ اللَّهَ لَيَرحَمُ
العَبدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ؛(336)
خداوند به بنده، به خاطر محبّت شديد او به فرزندش، رحم مىكند.
8. رفتار كودكانه
326. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَن كانَ عِندَهُ
صَبِيٌّ فَليَتَصابَّ لَهُ؛(337)
هر كس كودكى دارد، بايد با او كودكانه رفتار كند.
327. امام علىعليه السلام: مَن كانَ لَهُ وَلَدٌ صَبا؛(338)
هر كه بچهاى دارد، بچگى كند (با او كودكانه رفتار كند).
9. بازى
328. امام صادقعليه السلام: دَعِ ابنَكَ يَلعَبْ سَبعَ
سِنينَ؛(339)
پسرت را رها كن كه تا هفت سالگى بازى كند.
329. امام كاظمعليه السلام: تُستَحَبُّ عَرامَةُ الغُلامِ
في صِغَرِهِ لِيَكوُنَ حَليماً في كِبَرِهِ؛(340)
پسنديده است كه فرزند در كودكى به بازى و جست و خيز بپردازد تا در بزرگسالى بردبار
و باوقار باشد.
10. تنبيه بدنى
330. امام علىعليه السلام: لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛(341)
هنگام خشم نبايد تأديب (تنبيه بدنى) كرد.
331. امام كاظمعليه السلام: در جواب مردى كه از فرزند خود
شكايت كرده بود، فرمودند:
لاتَضرِبْهُ وَاهجُرهُ و لاتُطِلْ؛(342)
او را نزن، بلكه براى زمانى كوتاه با او قهر كن.
17 مهر روز جهانى پست
332. ( اِذْهَبْ بِكِتابي هذا
فَأَلقِهِ إلَيْهِم)؛(343)
(حضرت سليمان عليه السلام خطاب به هُدهُد): اين نامه مرا ببر و به سوى آنان (ملكه
سبا و كارگزارانش) بيفكن.
333. پيامبرصلى الله عليه وآله: رَدُّ جَوابِ الكِتابِ
حَقٌّ كَرَدِّ السَّلامِ؛(344)
پاسخ دادن به نامه، همانند پاسخ سلام، از حقوق (صاحب نامه) است.
334. پيامبرصلى الله عليه وآله: تَواصَلُوا بِالكُتُبِ و
إنْ شَطَّتِ الدِّيارُ؛(345)
با نامه خود را به يكديگر پيوند دهيد، اگر چه شهرها از هم دور باشند.
335. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَن نَظَرَ في كِتابِ أخيهِ
بِغَيرِ إذنِهِ فَكَأَنَّما يَنظُرُ في النّارِ؛(346)
هر كه بدون اجازه به نوشته برادرش نگاه كند، گويى به آتش نگاه مىكند.
336. امام صادقعليه السلام: رَدُّ جَوابِ الكِتابِ واجِبٌ
كَوُجوبِ رَدِّ السَّلامِ؛(347)
جواب دادن به نامه، همچون جواب سلام، واجب است.
337. امام صادقعليه السلام: التَّواصُلُ بَينَ الإخوانِ
فِي الحَضَرِ التَّزاوُرُ وَ التَّواصُلُ في السَّفَرِ المُكاتَبَةُ؛(348)
ارتباط ميان برادران در زمان حضور، ديد و بازديد است و در سفر، نامهنگارى.
24 مهر روز جهانى غذا(349)
338. ( يا أيُّهَا الَّذينَ آمَنوا
كُلُوا مِنْ طَيّباتِ ما رَزَقْناكُم وَاشْكُروا لِلّهِ إن كُنتُم إيّاهُ
تَعبُدونَ)؛(350)
اى مؤمنان! از چيزهاى پاكيزهاى كه روزى شما كردهايم، بخوريد و سپاسگزار خدا
باشيد اگر تنها او را مىپرستيد.
339. پيامبرصلى الله عليه وآله: خَيرُ طَعامِكُم الخُبزُ؛(351)
بهترين غذاى شما نان است.
340. پيامبرصلى الله عليه وآله: اِنَّ أطيَبَ طَعامِكُم ما
مَسَّتهُ النّارُ؛(352)
بهترين و پاكيزهترين خوارك شما غذايى است كه با آتش پخته شود.
341. پيامبرصلى الله عليه وآله: طَهُورُ الطَّعامِ يَزيدُ
فِي الطَّعامِ والدِّينِ و الرِّزقِ؛(353)
پاكى خوراك بر خوراك، دين و روزى مىافزايد.
342. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَن أرادَ البَقاءَ و
لابَقاءَ فَليُباكِرِ الغَداءَ؛(354)
هر كه خواستار بقا است - و (كسى را) بقا نباشد - پيش از طلوع خورشيد صبحانه بخورد.
343. امام علىعليه السلام: قُوتُ الأجسادِ الطَّعامُ وَ
قُوتُ الأرواحِ الإطعامُ؛(355)
غذا خوراك بدن است و خوراك جانها، اطعام كردن.
344. امام صادقعليه السلام: طَعامُ اللَّيلِ اَنفَعُ مِن
طَعامِ النَّهارِ؛(356)
غذاى شب سودمندتر از غذاى روز است.
345. امام صادقعليه السلام: يَنبَغي لِلمُؤمِنِ أن
لايَخرُجَ مِن بَيتِهِ حَتّى يَطعَمَ فَإنَّهُ أعزُّ لَهُ؛(357)
براى مؤمن شايسته است كه تا غذايى نخورده از خانهاش خارج نشود؛ زيرا اين كار براى
او عزّتمندانهتر است.
346. امام صادقعليه السلام: تَغَدَّ و تَعَشَّ ولاتَأكُل
بَينَهُما شَيئاً فَإنَّ فيهِ فَسادَ البَدَنِ؛(358)
صبحانه و شام بخور و ميان آنها چيزى مخور كه مايه تباهى بدن است.
347. امام رضاعليه السلام: فَانظُر ما يُوافِقُكَ و
يُوافِقُ مِعدَتَكَ و يُقَوَّى عَلَيهِ بَدَنُكَ ويَستَمرِئُهُ مِنَ الطَّعامِ
فَقَدِّرهُ لِنَفسِكَ وَاجعَلهُ غَذائَكَ؛(359)
بنگر چه چيزى با تو و معده تو سازگار است، و بدنت از آن نيرو مىگيرد و آنرا گوارا
مىداند؛ چنين غذايى را براى خود برگير و آن را خوراك خود بدان.
26 مهر تا 2 آبان هفته تربيت بدنى و ورزش
348. ( إنَّ اللَّهَ اصطَفاهُ
عَلَيكُم و زادَهُ بَسطَةً فِي العِلمِ والجِسمِ)؛(360)
خداوند او (طالوت) را بر شما برترى داده و علم و (قدرتِ) جسم او را وسعت بخشيده
است.
349. ( أَرسِلهُ مَعَنا غَدَاً يَرتَع
و يَلعَب)؛(361)
(اى پدر) فردا او (يوسف) را با ما به صحرا بفرست تا در چمن گردش و بازى كند.
350. پيامبرصلى الله عليه وآله: اُلهُوا وَ الْعَبُوا
فَإنّي أَكرَهُ أن يُرى فِي دينِكُم غِلظَةٌ؛(362)
به سرگرمى و بازى بپردازيد؛ زيرا دوست ندارم در دين شما سختگيرى ديده شود.
351. پيامبرصلى الله عليه وآله: المُؤمِنُ القَوِيُّ خَيرٌ
و أحَبُّ إلَى اللَّهِ مِنَ المُؤمِنِ الضَّعيفِ؛(363)
مؤمنِ نيرومند نزد خداوند بهتر و محبوبتر است از مؤمن ضعيف.
1. تيراندازى
352. پيامبرصلى الله عليه وآله: عَلِّمُوا بَنيكُم
الرَّمىَ فَإنَّهُ نِكايَةُ العَدُوِّ؛(364)
تيراندازى را به پسرانتان بياموزيد، كه موجب شكست دشمن است.
353. پيامبرصلى الله عليه وآله: عَلَيكُم بِالرَّمىِ
فَإنَّهُ مِن خَيرِ لَهوِكُم؛(365)
به تير اندازى روى آوريد، كه يكى از بهترين سرگرمىهاى شما است.
354. وسائل الشيعة: أنَّهُ (الإمامَ الصّادِقَعليه السلام)
كانَ يَحضُرُ الرَّمىَ و الرِّهانَ؛(366)
امام صادقعليه السلام در تيراندازى و مسابقه اسب دوانى حضور مىيافت.
2. كُشتى
355. امام صادقعليه السلام: دَخَلَ النَّبِيُّ ذاتَ
لَيلَةٍ بَيتَ فاطِمةَ و مَعَهُ الحَسنُ و الحُسَينُعليهم السلام فَقالَ لَهُما
النَّبِيُصلى الله عليه وآله: قُوما فَاصطَرِعا، فَقاما لِيَصطَرِعا...؛(367)
پيامبر شبى به خانه فاطمه رفت و حسن و حسين با او بودند. پيامبر به آن دو فرمود:
«برخيزيد و كشتى بگيريد». آن دو بزرگوار برخاستند و كشتى گرفتند.
3. اسب سوارى
356. ( و الخَيلَ و البِغالَ و
الحَميرَ لِتَركَبُوها)؛(368)
و اسبان و استران و خران را (آفريد) تا بر آنها سوار شويد.
357. پيامبرصلى الله عليه وآله: كُلُّ لَهوِ المُؤمِنِ
باطِلٌ إلّا في ثَلاثٍ: في تأديبِهِ الفَرَسَ...؛(369)
همه سرگرمىهاى مؤمن جز در سه چيز باطل است: يكى آموزشدادن اسب....
358. پيامبرصلى الله عليه وآله: اَحَبُّ اللَّهوِ إلَى
اللَّهِ إجراءُ الخَيلِ و الرَّميُ؛(370)
بهترين سرگرمى در نزد خدا، اسب دوانى و تيراندازى است.
359. امام باقرعليه السلام: إنَّ رَسولَ اللَّهِ سابَقَ
بَينَ الخَيلِ و أعطَى السَّوابِقَ مِن عندِهِ؛(371)
رسول خدا مسابقه اسب دوانى ترتيب داد و جوايز را از مال خويش پرداخت.
4. شنا
360. پيامبرصلى الله عليه وآله: عَلِّمُوا أولادَكُم
السِّباحَةَ و الرِّمايَةَ؛(372)
به فرزندانتان شنا كردن و تيراندازى بياموزيد.
361. پيامبرصلى الله عليه وآله: خَيرُ لَهوِ المُؤمِنِ
السِّباحَةُ؛(373)
بهترين سرگرمى مؤمن شنا است.
362. پيامبرصلى الله عليه وآله: حَقُّ الوَلَدِ عَلى
والِدِهِ ... أن يُعَلِّمَهُ السِّباحَةَ؛(374)
حقّ فرزند بر پدرش اين است كه. .. به او شنا كردن بياموزد.
5. پياده روى
363. امام صادقعليه السلام: النُشرَةُ في عَشَرَةِ
أشياءَ: المَشيِ و الرُّكوبِ و...؛(375)
شادابى در ده چيز است: پياده روى، سواركارى و....
1 آبان روز آمار و برنامه ريزى
364. ( إنَّ اللَّهَ بالِغُ
أَمرِهِ قَد جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيءٍ قَدْراً)؛(376)
خداوند فرمان خود را به انجام مىرساند و براى هر چيزى اندازهاى قرار داده است.
365. امام علىعليه السلام: قِوامُ العَيشِ حُسنُ
التَّقدِيرِ و مِلاكُهُ حُسنُ التَّدبيرِ؛(377)
پايدارى زندگى به برنامهريزى درست و وسيله رسيدن به آن، مديريّت صحيح است.
366. امام علىعليه السلام: التَّدبيرُ قَبلَ العَمَلِ
يُؤمِنُكَ مِنَ النَّدَمِ؛(378)
عاقبت انديشى پيش از عمل، تو را از پشيمانى در امان مىدارد.
367. امام علىعليه السلام: اُوصيكُما وجَميعَ وُلدي وأهلي
و مَن بَلَغَهُ كِتابي بِتَقوَى اللَّهِ و نَظمِ أمرِكُم؛(379)
شما(حسن و حسين) و همه فرزندان و خانوادهام و هر كس كه نامه به او مىرسد را به
تقواى الهى و نظم در كارتان سفارش مىكنم.
368. امام علىعليه السلام: أدَلُّ شَىءٍ عَلى غَزارَةِ
العَقلِ حُسنُ التَّدبيرِ؛(380)
بزرگترين دليل بر خردمندى، نيكْ عاقبت نگرى است.
369. امام علىعليه السلام: ماضِي يَومِكَ فائِتٌ و آتيهِ
مُتَّهَمٌ و وَقتُكَ مُغتَنَمٌ فَبادِر فيهِ فُرصَةَ الإمكانِ؛(381)
ديروزت از دست رفت و به فردايت يقين نيست و امروزت غنيمت
است؛ پس اين فرصت به دست آمده را درياب.
370. امام باقرعليه السلام: الكَمالُ كُلُّ الكَمالِ
التَّفقُّهُ فِي الدِّينِ و الصَّبرُ عَلَى النّائِبَةِ و تَقديرُ المَعيشَةِ؛(382)
همه كمال در شناخت عميق دين و شكيبايى در پيشامدهاى ناگوار و اندازه نگاهداشتن در
زندگى است.
371. امام باقرعليه السلام: إيّاكَ و التَّفريطَ عِندَ
إمكانِ الفُرصَةِ فَإنَّهُ مَيَدانٌ يَجري لأِهلِهِ الخُسرانُ؛(383)
مبادا فرصتهاى به دست آمده را از دست بدهى كه در اين ميدان آن كه وقت را ضايع كند،
زيان مىبيند.
372. امام صادقعليه السلام: التَّقدِيرُ نِصفُ العَيشِ؛(384)
برنامه ريزى نيمى از زندگى است.
373. امام رضاعليه السلام: إجتَهِدوا أن يَكونَ زَمانُكُم
أربَعَ ساعاتٍ: ساعَةً مِنهُ لِمُناجاةِ اللَّهِ و ساعَةً لِأمر المَعاشِ و ساعةً
لِمُعاشَرَةِ الإخوانِ و الثِّقاتِ و الَّذينَ يُعَرِّفُونَ عُيُوبَكُم و يَخلِصونَ
لَكُم فِي الباطِنِ و ساعَةً تَخلُونَ فِيها لِلَذّاتِكُم و بِهذِهِ السّاعَةِ
تَقدِروُن عَلَى الثَّلاثِ ساعاتٍ؛(385)
بكوشيد كه زمانتان را به چهار بخش تقسيم كنيد: زمانى براى مناجات با خدا؛ زمانى
براى تأمين معاش؛ زمانى براى معاشرت با برادران و معتمدانى كه عيبهايتان را به شما
مىشناسانند و در دل شما را دوست دارند، و ساعتى براى كسب لذّتهاى حلال با بخش
چهارم توانايى انجام دادن سه بخش ديگر را به دست مىآوريد..
8 آبان روز نوجوان
374. پيامبرصلى الله عليه وآله: إنَّ اَحَبَّ
الخَلائِقِ إلَى اللَّهِ شابٌّ حَدَثُ السِّنِّ في صُورَةٍ حَسَنَةٍ جَعَلَ
شَبابَهُ و جَمالَهُ لِلّهِ و فِي طاعَتِهِ ذلِكَ الَّذي يُباهِي بهِ الرَّحمنُ
مَلائكتَهَ يَقولُ: هذا عَبدِي حَقّاً؛(386)
محبوبترين خلايق نزد خدا نوجوان خوشسيمايى است كه جوانى و زيبايى خود را براى خدا
و در راه طاعت او بگذارد. خداوند رحمان به وجود چنين نوجوانى برفرشتگان مىبالد و
مىفرمايد: «اين است بنده راستين من!».
375. امام علىعليه السلام: أولَى الأشياءِ أن
يَتَعَلَّمَهَا الأحداثُ الأشياءَ الّتي إذا صارُوا رِجالاً إحتاجُوا إلَيهَا؛(387)
بهترين چيزى كه نوجوانان بايد فراگيرند، چيزهايى است كه در بزرگسالىِ خود به آنها
نياز خواهند داشت.
376. امام علىعليه السلام: إذا عاتَبتَ الحَدَثَ فَاترُك
لَهُ مَوضِعاً مِن ذَنبِهِ لِئلّا يَحمِلَهُ الإخراجُ عَنِ المُكابَرَةِ؛(388)
هرگاه نوجوانى را سرزنش مىكنى، جايى براى عذرخواهى از گناهش
براى او باقى بگذار تا نيافتن راهى براى عذرخواهى، او را به ستيزهجويى نكشاند.
377. امام علىعليه السلام: إنَّما قَلبُ الحَدَثِ كَالأرضِ
الخالِيَةِ، ما اُلقِىَ فِيها مِن شَىءٍ قَبِلَتهُ؛(389)
قلب نوجوان، همچون زمين ناكِشته است كه هر چه در آن افكنده شود مىپذيرد.
378. امام صادقعليه السلام: عَلَيكَ بِالأْحداثِ فَإنَّهُم
أسرَعُ إلى كُلِّ خَيرٍ؛(390)
نوجوانان را در ياب، كه اين گروه در پذيرش هر خوبى، بيشتر شتاب مىكنند.
379. امام صادقعليه السلام: بادِرُو أحداثَكُم بِالحَديثِ
قَبلَ أن تَسبِقَكُم إلَيهِمُ المُرجِئَةُ؛(391)
نوجوانان را قبل از اينكه دشمنانِ اعتقادى به سراغ آنان بروند، حديث بياموزيد.
24 آبان روز كتاب و كتابخوانى
380. ( ن وَالقلمِ و ما يَسطُرونَ)؛(392)
سوگند به قلم و آنچه مىنويسند.
381. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَن ماتَ و مِيراثُهُ
الدَّفاتِرُ و المَحابِرُ وَ جَبَتْ لَهُ الجَنّةُ؛(393)
هر كه بميرد و ميراث او دفتر و مداد باشد، بهشت بر او واجب مىشود.
382. امام علىعليه السلام: الكُتبُ بَساتينُ العُلَماءِ؛(394)
كتابها بوستانهاى دانشمنداناند.
383. امام علىعليه السلام: نِعمَ المُحَدِّثُ الكِتابُ؛(395)
چه سخنگوى خوبى است كتاب!
384. امام علىعليه السلام: مَن تَسَلّى بِالكُتبُ لَم
تَفُتهُ سَلوَةٌ؛(396)
كسى كه با كتاب آرامش يابد، هيچ آرامشى را از دست نداده است.
385. امام صادقعليه السلام: يأتي عَلَى النّاسِ زَمانُ
هَرجٍ لا يأنِسونَ فِيهِ إلاّ بِكُتُبِهِم؛(397)
روزگار پر آشوبى فرا مىرسد كه در آن روز مردم جز با كتابهاى خود انس نمىگيرند.
7 آذر روز نيروى دريايى
386. پيامبرصلى الله عليه وآله: حَرسُ لَيلَةٍ في
سَبِيلِ اللَّهِ عَلى ساحِلِ البَحرِ أفضَلُ مِن صِيامِ رَجُلٍ و قِيامِهِ فِي
أهلِهِ ألفَ سَنَةٍ؛(398)
يك شب نگهبانى در راه خدا بر كرانه دريا، بهتر از هزار سال نماز و روزه مرد در ميان
خانوادهاش است.
387. پيامبرصلى الله عليه وآله: شَهيدُ البَحرِ يُغفَرُ
لَهُ كُلُّ ذَنبٍ وَالدَّينُ والأمانَةُ؛(399)
همه گناهان شهيد دريا آمرزيده مىشود، حتّى بدهى و امانتش.
388. پيامبرصلى الله عليه وآله: غَزوَةٌ فِي البَحرِ مِثلُ
عَشرِ غَزَواتٍ فِي البَرِّ؛(400)
يك بار جنگيدن در دريا مانند ده بار جنگيدن در خشكى است.
389. پيامبرصلى الله عليه وآله: شَهيدُ البَحرِ مِثلُ
شَهيدَيِ البَرِّ؛(401)
(يك) شهيد در دريا مانند دو شهيد در خشكى است.
16 آذر روز دانشجو
390. ( قُل هَلْ يَسْتَوِي
الَّذيِنَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذيِنَ لايَعَلَمُونَ)؛(402)
بگو: «آيا كسانى كه مىدانند و كسانى كه نمىدانند يكساناند».
391. پيامبرصلى الله عليه وآله: النّاسُ رَجُلانِ: عالِمٌ و
مُتَعَلِّمٌ و لاخَيرَ فيما سِواهُما؛(403)
مردم دو گونهاند: دانشمند و دانشجو، و در جز اين دو دسته خيرى نيست.
392. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَن خَرَجَ في طَلَبِ
الِعلمِ كانَ في سَبيلِ اللَّهِ حتّى يَرجِعَ؛(404)
آنكه در جست و جوى دانش بيرون رود، در راه خدا است، تا آنگاه كه بازگردد.
393. پيامبرصلى الله عليه وآله: طالِبُ العِلمِ لايَموتُ
أويُمَتَّعَ جِدَّهُ بِقَدرِ كَدِّهِ؛(405)
جوينده دانش نمىميرد تا آنگاه، كه به اندازه زحمتش، از خوشبختى بهره برد.
394. امام علىعليه السلام: تَعَلَّمِ العِلمَ وَ اعمَل
بِهِ وَانشُرهُ في أهِلهِ؛(406)
دانش بياموز و آن را به كار بند و در ميان اهلش بپراكن.
395. امام علىعليه السلام: اِعلَمُوا أنَّ كَمالَ الدّينِ
طَلَبُ الِعلمِ و العَمَلُ بِهِ؛(407)
بدانيد كه كمال دين در طلب دانش و به كار بستن آن است.
396. امام علىعليه السلام: مَجلِسُ العِلمِ رَوضَةُ
الجَنَّةِ؛(408)
مجلس دانش، باغ بهشت است.
25 آذر روز پژوهش
397. ( الَّذينَ يَستَمِعونَ
القَولَ فَيَتَّبِعونَ أحسَنَهُ أُولئِكَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ...)؛(409)
كسانى كه سخنان را مىشنوند و از نيكوترين آن پيروى مىكنند، همان هايند كه خدا
هدايتشان كرده است....
398. پيامبرصلى الله عليه وآله: إنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ
يَقولُ: تَذاكُرُ العِلمِ بَينَ عِبادِي مِمّا تَحيى عَلَيهِ القُلُوبُ
المَيِّتَةُ، إذا هُمُ انتَهَوا فيهِ إلى أمري؛(410)
خداوند مىفرمايد: بحث علمى ميان بندگانم، چون به من بينجامد، دلهاى مرده با آن
زنده مىشود.
399. امام علىعليه السلام: اُنظُر إلى ما قالَ و لاتَنظُر
إلى مَن قالَ؛(411)
به گفته بنگر نه به گوينده آن.
400. امام علىعليه السلام: مَن أكثَرَ مُدارَسَةَ العِلمِ
لَم يَنسَ ما عَلِمَ و استَفادَ ما لَم يَعلَم؛(412)
هر كه بحث علمىِ بسيار كند، آموخته هايش را از ياد نمىبرد و آنچه را كه نمىداند،
فرا مىگيرد.
401. امام علىعليه السلام: لافِقهَ لِمَن لايُديمُ
الدَّرسَ؛(413)
آن كه آموختن را استمرار نمىبخشد، از درك دانش بىنصيب است.
402. امام علىعليه السلام: لاعَمَلَ كَالتَّحقيقِ؛(414)
هيچ كردارى مانند پژوهش نيست.
403. امام علىعليه السلام: فَضلُ فِكرٍ و تَفَهُّمٍ أنجَعُ
مِن فَضلِ تَكرارٍ و دِراسَةٍ؛(415)
بسيار انديشيدن و فهميدن، سودمندتر است از تكرار بسيار و درس گرفتن.
404. امام علىعليه السلام: عَلَيكُم بِالدِّراياتِ
لابِالرِّواياتِ؛(416)
بر شما باد به فهميدن، نه نقل كردن.
405. امام علىعليه السلام: كُلُّ وِعاءٍ يَضيقُ بِما
جُعِلَ فيهِ إلاّ وِعاءَ العِلمِ فَإنَّهُ يَتَّسِعُ؛(417)
گنجايش هر ظرفى با آنچه در آن نهند، تنگ مىشود، جز ظرف دانش كه (هر چه در آن نهند)
گسترش مىيابد.
406. امام باقرعليه السلام: تَذاكُرُ العِلمِ دِراسَةٌ و
الدِّراسَةُ صَلاةٌ حَسَنَةٌ:(418)
گفتوگوى علمى درس است، و درس نمازى نيكو است.
26 آذر روز حمل و نقل
407. ( هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُم
فِي البَرِّ و البَحرِ)؛(419)
او كسى است كه شما را در خشكى و دريا سير مى دهد.
408. ( و تَحمِل أثقالَكُم إلى بَلَدٍ
لَم تَكُونوا بالِغيهِ إلاّ بِشِقِّ الأنفُسِ)؛(420)
بارهاى شما را به شهرى مى برند كه جز با مشقّت بدنها نمىتوانستيد به آن برسيد.
409. ( الَّذي جَعَلَ لَكُمُ الأرضَ
مَهداً و سَلَكَ لَكُم فِيها سُبُلاً)؛(421)
همان خدايى كه زمين را گاهواره شما قرار داد و راههايى براى شما در آن پديد آورد.
410. پيامبرصلى الله عليه وآله: صاحِبُ النّاقَةِ أحَقُّ
بِالجادَّةِ مِنَ الرّاجِلِ؛(422)
سواره به راه سزاوارتر است تا پياده.
411. امام علىعليه السلام: كُنّا في غَزاةٍ مَعَ رَسولِ
اللَّهِصلى الله عليه وآله فَازدَحَمَ النّاسُ و تَضايَقُوا فِي الطَّريقِ فَأمَرَ
رَسولُ اللَّهصلى الله عليه وآله مُنادِياً فَنادى: مَن ضَيَّقَ طَريقاً
فَلاجِهادَ لَهُ؛(423)
در جنگى همراه پيامبر بوديم. مردم ازدحام كردند وراه تنگ شد. پيامبر به شخصى دستور
داد تا ندا دهد: «هر كس راه را بند آورد هيچ جهادى نكرده است.»
412. امام صادقعليه السلام: مَن أضَرَّ بِشَىءٍ مِن
طَريقِ المُسلِمينَ فَهُوَ لَهُ ضامِنٌ؛(424)
هر كس بخشى از راه عبور مسلمانان را تباه كند، ضامن آن است.
413. امام كاظمعليه السلام: إذا قامَ قائِمُنا قالَ: يا
مَعشَرَالفُرسانِ سِيرُوا في وَسَطِ الطَّريقِ، يا مَعشَرَ الرِّجالِ سِيرُوا عَلى
جَنبَيِ الطَّريقِ؛(425)
هنگامى كه قائم ما قيام كند، مى گويد: «اى سوارگان! از وسط راه و اى پيادگان از دو
سو حركت كنيد.»
1 دى روز كشاورزى
(426)
414. ( أفَرَأيتُم ما تَحرُثونَ
ءَأنتُم تَزرَعُونَهُ أمْ نَحنُ الزّارِعونَ)؛(427)
آيا درباره آنچه مىكاريد انديشيدهايد؟ آيا شما آن را مىرويانيد يا ما؟
415. پيامبرصلى الله عليه وآله: ما مِن مُسلِمٍ يَغرِسُ
غَرسَاً أويزَرَعُ زَرعَاً، فَيأكُلُ مِنهُ إنسانٌ أوطَيرٌ أوبَهيمَةٌ إلاّ كانَت
لَهُ بِهِ صَدَقَةٌ؛(428)
هر مسلمانى درختى بنشاند يا كِشتهاى بكارد و انسان يا پرنده يا چارپايى از آن
بخورد، براى او صدقه محسوب مىشود.
416. پيامبرصلى الله عليه وآله: اُطلُبوا الرِّزقَ في
خَبايا الأرضِ؛(429)
روزى را از آنچه در زمين پنهان است، بجوييد.
417. امام باقرعليه السلام: خَيرُ الأعمالِ الحَرثُ؛(430)
بهترين كارها كشاورزى است.
418. امام صادقعليه السلام: الكِيمياءُ الأكبَرُ
الزِّراعَةُ؛(431)
بزرگترين كيميا، ثروت، كشاورزى است.
419. امام صادقعليه السلام: ما فِي الأعمالِ شَىءٌ أحَبُّ
إلَى اللَّهِ تَعالى مِنَ الزِّراعَةِ؛(432)
در ميان كارها، كارى محبوبتر از كشاورزى، در نزد خداى متعال نيست.
420. امام صادقعليه السلام: الزّارِعُونَ كُنوزُ الأنامِ؛(433)
كشاورزان گنجهاى مردماناند.
4 دى ميلاد حضرت عيسىعليه السلام
421. ( يا مَريمُ إنَّ اللَّهَ
يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنهُ اسمُهُ المَسيحُ عِيسَى ابنُ مَريمَ وَجيِهاً فِي
الدُّنيا وَ الآخِرَةِ و مِنَ المُقَرَّبينَ)؛(434)
اى مريم! خدا تو را به كلمهاى از جانب خودش بشارت مىدهد كه نامش مسيح، عيسى بن
مريم است؛ در حالى كه در دنيا و آخرت آبرومند و از مقرّبان الهى است.
422. حضرت عيسىعليه السلام: خادِمي يَدايَ و دابَّتي
رِجلاىَ و فِراشِي الأرضُ و وِسادِي الحَجَرُ و دِفئي فِي الشِّتاءِ مَشارِقُ
الأرضِ.... أبيتُ و لَيسَ لي شَىءٌ و أصبِحُ و لَيس لي شَىءٌ و لَيسَ عَلى وَجهِ
الأرضِ أحَدٌ أغنى مِنّي؛(435)
خدمت كار من دو دست من است و مركبم دو پاى من و بسترم زمين و بالشم سنگ و گرمابخشم
در زمستان مكانهاى آفتابگير.... شب و روز خود را با نادارى سپرى مىكنم و با اين
حال روى زمين، هيچ كس توانگرتر و بىنيازتر از من نيست.
423. امام علىعليه السلام درباره حضرت عيسىعليه السلام
فرمودند:... وَلامالٌ يَلفِتُهُ و لا طَمَعٌ يُذِلُّهُ، دابَّتُهُ رِجلاهُ و
خادِمُهُ يَداهُ؛(436)
نه مال و ثروتى داشت كه او را به خود مشغول گرداند و نه طمعى كه به
خوارىاش اندازد، مركب او دو پايش بود و خدمت كارش دو دستش.
سخنان برگزيده
424. حضرت عيسىعليه السلام: الدُّنيا قَنطَرَةٌ
فاَعبُروها و لا تَعمُرُوها؛(437)
دنيا پل است؛ از آن بگذريد و آبادش مسازيد.
425. حضرت عيسىعليه السلام: بِحَقٍّ أقولُ لَكُم: إنَّ
الأجرَ مَحرُوصٌ عَلَيهِ و لايُدرِكُهُ إلاّ مَن عَمِلَ لَهُ؛(438)
راست مىگويمتان: همه خواهان مزدند، و تنها كسى به آن مىرسد كه براى آن كار كند.
426. حضرت عيسىعليه السلام: طُوبى لِلَّذينَ يَتهَجَّدونَ
مِن اللَّيلِ، اُولئكَ الّذينَ يَرِثونَ النُّورَ الدّائِمَ؛(439)
خوشا آنان كه پاسى از شب را به عبادت مىگذرانند؛ آنان كسانىاند كه نورى ماندگار
به ارث مىبرند.
427. حضرت عيسىعليه السلام: إنَّ الشَّجَرَةَ لاتَكمُلُ
إلّابِثَمَرَةٍ طَيِّبَةٍ كَذلِكَ لايَكمُلُ الدِّينُ إلّا بِالتَّحَرُّجِ عَنِ
المَحارِمِ؛(440)
درخت كامل نمىشود مگر با ميوهاى گوارا. همچنين ديندارى كامل نمىشود مگر با دورى
از حرامها.
428. حضرت عيسىعليه السلام: إيّاكُم وَالنَّظرَةَ فَإنَّها
تَزرَعُ فِي القُلُوبِ الشَّهوَةَ و كَفى بِها لِصاحِبِها فِتنةً؛(441)
زنهار از نگاه (بد) كه بذر خواهش را در دل مىافشاند، و نگاه كننده را همين فتنه بس
است.
429. حضرت عيسىعليه السلام: طُوبى لِلمُصلِحينَ بَينَ
النّاسِ، اُولئكَ هُمُ المُقَرَّبونَ يَومَ القِيامَةِ؛(442)
خوشا به حال اصلاح كنندگان ميان مردم؛ اينان در روز قيامت مقرّباناند.
7 دى روز سواد آموزى(443)
430. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَن لَم يَصبِر عَلى ذُلِّ
التَّعَلُّمِ ساعَةً بَقِيَ في ذُلِّ الجَهلِ أبَداً؛(444)
آنكه ساعتى، خوارىِ فراگرفتن علم را تحمّل نكند، براى هميشه در خوارى نادانى خواهد
ماند.
431. پيامبرصلى الله عليه وآله: مِن حَقِّ الوَلَدِ عَلى
والِدِهِ... أنْ يُعَلِّمَهُ الكِتابَةَ؛(445)
از حقوق فرزند بر پدرش اين است كه او را نوشتن بياموزد.
432. پيامبرصلى الله عليه وآله: قَيِّدُوا العِلمَ
بِالكِتاب؛(446)
علم را با نوشتن در بند كشيد.
433. امام باقرعليه السلام: سارِعُوا في طَلَبِ العِلمِ؛(447)
در جست وجوى دانش شتاب كنيد.
434. امام صادقعليه السلام: مَنَّ اللَّهُ عَلَى النّاسِ
بَرِّهِم و فاجِرِهِم بِالكِتابِ و الحِسابِ و لَولا ذلِكَ لَتَغالَطُوا؛(448)
خداوند با نعمت نوشتن و حساب كردن، بر مردم، از نيك و بد، منّت نهاد و اگر اين دو
كار نبود آنان گرفتار اشتباه مىشدند.
435. مسند احمد: كانَ ناسٌ مِنَ الأسرى يَومَ بَدرٍ لم
يَكُن لَهُم فِداءٌ فَجَعَلَ رَسولُ اللَّهِصلى الله عليه وآله
فِداءَهُم أن يُعَلِّمُوا أولادَ الأنصارِ الكِتابَةَ؛(449)
جمعى از اسيران جنگ بدر چيزى براى فديه دادن نداشتند؛ پيامبر خداصلى الله عليه وآله
فديه آنان را اين قرار داد كه به كودكان انصار نوشتن بياموزند.
12 - 22 بهمن دهه فجر
436. ( وَالفَجرِ ولَيالٍ عَشرٍ)؛(450)
قسم به سپيده دم و به شبهاى دهگانه.
437. ( جاءَ الحَقُّ وَ زَهَقَ
الباطِلُ إنَّ الباطِلَ كانَ زَهُوقاً)؛(451)
حقّ آمد و باطل نابود شد. يقيناً باطل نابود شدنى است.
438. پيامبرصلى الله عليه وآله: أسعَدُ العَجَمِ بِالإسلامِ
أهلُ فارِسَ؛(452)
خوشبختترين ملّت غير عرب به واسطه اسلام، ايرانياناند.
439. پيامبرصلى الله عليه وآله: يَخرُجُ ناسٌ مِنَ
المَشرِقِ فَيُوَطِّئونَ لِلمَهدِيِّ سُلطانَهُ؛(453)
مردمى از مشرق قيام مىكنند و زمينه حكومت مهدى را فراهم مىآورند.
440. پيامبرصلى الله عليه وآله: لَوكانَ الدِّينُ
مُعَلَّقاً بِالثُّرَيّا لَتَناوَلَهُ اُناسٌ مِن أبناء فارِسَ؛(454)
اگر دين به ستاره ثريّا آويزان باشد، مردمانى از ايرانيان آن را به زير خواهند
كشيد.
441. امام صادقعليه السلام: سَيَأتي زَمانٌ تَكونُ بَلدَةُ
قُمَّ و أهلُها حُجَّةً عَلَى الخَلائِقِ و ذلِكَ في زَمانِ غَيبَةِ قائِمِنا إلى
ظُهُورِهِ؛(455)
روزگارى خواهد آمد كه شهر قم و مردمان آن حجّت بر ديگر مردمان
باشند؛ آن روزگار در زمان غيبت قائم ما است تا آنگاه كه ظهور كند.
442. امام كاظمعليه السلام: رَجُلٌ مِن أهلِ قُم يَدعُو
النّاسَ إلَى الحَقِّ يَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ كَزُبَرِ الحَديِدِ؛(456)
مردى از قم مردم را به حق فرا مىخواند و گروهى استوار، چون پارههاى آهن، پيرامون
او گرد مىآيند.
22 بهمن پيروزى انقلاب اسلامى
443. ( إذا جاءَ نَصرُاللَّهِ
والْفَتحُ و رَأيتَ النّاسَ يَدخُلونَ في دينِ اللَّهِ أفواجاً فَسَبِّح بِحَمدِ
رَبِّكَ)؛(457)
هنگامى كه يارى خدا و پيروزى فرا رسد، و ببينى كه مردم گروه گروه وارد دين خدا
مىشوند، پس به ستايش پروردگارت نيايشگر باش.
444. پيامبرصلى الله عليه وآله: الظَّفَرُ بِالجَزمِ و
الحَزمِ؛(458)
پيروزى، در گرو اراده قاطع و دورانديشى است.
445. پيامبرصلى الله عليه وآله: يَخرُجُ ناسٌ مِنَ
المَشرِقِ فَيُوَطِّئونَ لِلمَهدِيِّ سُلطانَهُ؛(459)
مردمى از مشرق قيام مىكنند و زمينه حكومت مهدى را فراهم مىآورند.
446. امام علىعليه السلام: الظَّفَرُ بِالحَزمِ و الحَزمُ
بِإجالَةِ الرَّ أيِ و الرَّأيُ بِتَحصينِ الأسرارِ؛(460)
پيروزى با دورانديشى به دست مىآيد، و دورانديشى با تبادل آرا، و رأى با رازدارى.
447. امام علىعليه السلام: أصلُ النَّجدَةِ القُوِّةُ و
ثَمَرَتُها الظَّفَرُ؛(461)
ريشه دلاورى توانمندى است و ميوهاش پيروزى.
448. امام علىعليه السلام: اِستَعمِلْ مَعَ عَدُوِّكَ
مُراقَبَةَ الإمكانِ و انتِهازَ الفُرصَةِ، تَظفَر؛(462)
براى رويارويى با دشمن در انتظار قدرت و لحظه مناسب باش تا پيروز شوى.
8 اسفند روز امور تربيتى و تربيت اسلامى
449. پيامبرصلى الله عليه وآله: أكرِمُوا أولادَكُم و
أحسِنُوا آدابَهُم؛(463)
به فرزندان خود احترام بگذاريد و آنها را نيكو تربيت كنيد.
450. پيامبرصلى الله عليه وآله: أدِّبُوا أولادَكُم عَلى
ثَلاثَ خِصالٍ: حُبِّ نَبِيِّكُم، حُبِّ أهلِ بَيتِهِ و قِراءَةِ القُرآنِ؛(464)
فرزندان خود را بر سه ويژگى تربيت كنيد: دوست داشتن پيامبرتان، دوست داشتن اهلبيت
او، و خواندن قرآن.
451. امام علىعليه السلام: أفضَلُ الأدَبِ ما بَدَأتَ بِهِ
نَفسَكَ؛(465)
بهترين ادب آن است كه از خود آغاز كنى.
452. امام علىعليه السلام: كَفاك أدَباً لِنَفسِك اِجتنابُ
ما تَكرَهُهُ مِن غَيرِك؛(466)
براى تربيت كردن خود همين بس كه از آنچه در ديگران نمىپسندى دورى كنى.
453. امام علىعليه السلام: أفضَلُ الأَدَبِ أنْ يَقِفَ
الإنسانُ عِندَ حَدِّهِ ولا يَتَعدّى قَدرَهُ؛(467)
بهترين ادب آناست كه انسان در حدّ و مرز خود بماند و از اندازهخويش فراتر نرود.
454. امام علىعليه السلام: عَلِّمُوا أنفُسَكُم و أهليكُم
الخَيرَ و أدِّبُوهُم؛(468)
به خود و خانواده خود خوبى بياموزيد و آنان را تربيت كنيد.
9 اسفند روز جهانى مبارزه با تبعيض نژادى
455. ( يا أيُّها النّاسُ إنّا
خَلَقناكُم مِن ذَكَرٍ و أُنثى و جَعَلناكُم شُعُوباً و قَبائِلَ لِتَعارَفُوا
إنَّ أكرَمَكُم عِندَ اللَّهِ أتقاكُم إنَّ اللَّهَ عَليمٌ خَبيرٌ)؛(469)
اى مردم! شما را از مرد و زنى آفريديم و دسته دسته و قبيله قبيلهتان كرديم تا
يكديگر را بشناسيد. در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترينِ شما است. بى
ترديد خدا دانا و آگاه است.
456. پيامبرصلى الله عليه وآله: لافَضلَ لِعَرَبِيٍّ عَلى
عَجَمِيٍّ و لاعَجَمِيٍّ عَلى عَرَبِيٍّ و لا أحَمَرَ عَلى أسوَدَ و لا أسوَدَ
عَلى أحَمَرَ إلّا بِالتَّقوى؛(470)
هيچ عرب را بر عجم، و هيچ عجم را بر عرب و هيچ سفيد را بر سياه و هيچ سياه را بر
سفيد برترى نيست مگر به تقوا.
457. پيامبرصلى الله عليه وآله: كُلُّكُم مِن آدَمَ و آدَمُ
مِن تُرابٍ و أكرَمُكُم عِندَ اللَّهِ أتقاكُم؛(471)
همه شما از نسل آدم هستيد و آدم از خاك است و ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزكارترين
شما است.
458. امام سجّادعليه السلام: لاحَسَبَ لِقُرَشيًّ و
لاعَرَبِيٍّ إلّابِتواضُعِ و لاكَرَمَ إلاّ بِتَّقوى؛(472)
قريشى و عرب را افتخارى نيست مگر به فروتنى، و هيچ كرامتى نيست مگر به تقوا.
14 اسفند روز احسان و نيكوكارى
459. ( إنَّ اللَّهَ يأمُرُ
بِالعَدلِ و الإحسانِ)؛(473)
خداوند به عدل و احسان فرمان مىدهد.
460. ( و يُطعِموُنَ الطَّعامَ عَلى
حُبِّهِ مِسكيناً و يَتيماً و أسيراً، إنَّما نُطعِمُكُم لِوَجهِ اللَّهِ لا نريدُ
مِنكُم جَزاءً و لاشُكُوراً)؛(474)
و به (پاس) دوستى (خدا) بينوا و يتيم و اسير را خوراك مىدهند. «ما براى خشنودى خدا
است كه به شما مىخورانيم و پاداش و سپاسى از شما نمىخواهيم».
461. پيامبرصلى الله عليه وآله: وَاللَّهُ يُحِبُّ إغاثَةَ
اللَّهفانِ؛(475)
خداوند كمك به اندوهگين و يارى خواه را دوست دارد.
462. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَن عالَ يَتيماً حَتّى
يَستَغنِيَ أوجَبَ اللَّهُ لَهُ بِذلكَ الجَنَّةَ ؛(476)
هر كس يتيمى را سرپرستى كند تا بىنياز شود، خداوند، در برابر، بهشت را بر او واجب
مىكند.
463. امام علىعليه السلام: طوبى لِمَن أحسَنَ إلَى
الِعبادِ و تَزَوَّدَ لِلمَعادِ؛(477)
خوشا به حال آن كه به بندگان خدا نيكى كند و براى آخرت خود زاد و توشه برگيرد.
464. امام علىعليه السلام: كَما تُعينُ تُعانُ؛(478)
آن گونه كه يارى مىكنى، يارى مىشوى.
465. امام علىعليه السلام: إنَّ أحَبَّ المُؤمنِينَ إلَى
اللَّهِ مَن أعانَ المُؤمِنَ الفَقيرَ مِنَ الفَقرِ في دُنياهُ و مَعاشِهِ؛(479)
محبوبترين مؤمن نزد خداوند، كسى است كه مؤمن فقيرى را، در تنگدستى دنيا و گذران
زندگى، يارى رساند.
466. امام صادقعليه السلام: اللَّهُ في عَونِ المُؤمِنِ،
مادامَ المُؤمِنُ في عَونِ أخيهِ؛(480)
خداوند در پى يارى مؤمن است، تا وقتى كه مؤمن در پى يارى برادر خويش است.
467. امام صادقعليه السلام: تَواصَلوا و تَبارُّوا و
تَراحَموا و كُونُوا إخوَةً بَرَرَةً كَما أمَرَ كُمُ اللَّهُ؛(481)
با يكديگر پيوند داشته باشيد و به هم نيكى كنيد، و با يكديگر مهربان باشيد و همچنان
كه خداوند به شما دستور داده است، برادرانى نيكوكار باشيد.
468. امام صادقعليه السلام: اَيُّما مُؤمِنٍ نَفَّسَ عَن
مُؤمِنٍ كُربَةً، نَفَّسَ اللَّهُ عَنهُ سَبعينَ كُربَةً مِن كُرَبِ الدُّنيا و
كُرَبِ يَومِ القيامَةِ؛(482)
هر مؤمنى كه گرفتارى مؤمنى را بر طرف كند، خداوند هفتاد گرفتارى دنيا و آخرت را از
وى دور مىسازد.
469. امام كاظمعليه السلام: إنَّ لِلّهِ عِباداً فِي
الأرضِ يَسعَونَ في حَوائجِ النّاسِ هُمُ الآمِنونَ يَومَ القِيامَةِ؛(483)
خداوند در زمين بندگانى دارد كه براى برآوردن نيازهاى مردم مىكوشند؛ اينان ايمنى
يافتگان روز قيامتاند.
15 اسفند روز درختكارى(484)
470. پيامبرصلى الله عليه وآله: مَن نَصَبَ شَجَرَةً و
صَبَرَ عَلى حِفظِها والِقيامِ عَلَيها حَتّى تُثمِرَ كانَ لَهُ في كُلِّ شَىءٍ
يُصابُ مِن ثَمَرِها صَدَقَةٌ عِندَاللَّهِ؛(485)
هر كس درختى بكارد و در نگهدارى آن بكوشد تا ميوه دهد، در برابر هرچه از آن ميوه به
دست آيد، پاداشى نزد خدا خواهد داشت.
471. پيامبرصلى الله عليه وآله: إن قامَتِ السَّاعَةُ و فِي
يَدِ أحَدِكُم فَسيلَةٌ، فإنِ استَطاعَ أنْ لايَقومَ حَتّى يَغرِسَها،
فَليَغرِسْها؛(486)
اگر قيامت فرا رسد و در دست يكى از شما نهالى باشد، چنانچه بتواند برنخيزد تا آن را
بكارد، بايد آن را بكارد.
472. پيامبرصلى الله عليه وآله: ما مِن رَجُلٍ يَغرِسُ
غَرساً إلاّ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِنَ الأجرِ قَدرَ ما يَخرُجُ مِن ثَمَرِ ذلِكَ
الغَرسِ؛(487)
هر كه نهالى بكارد، خداوند به مقدار ميوهاى كه از آن درخت به دست مىآيد، در نامه
اعمال او پاداش مىنويسد.
473. امام صادقعليه السلام: لاتَقطَعُوا الثِّمارَ
فَيَبعَثَ اللَّهُ عَلَيكُم العَذابَ صَبًّا؛(488)
درختان ميوه را قطع نكنيد كه خداوند بر شما عذاب فرو مىريزد.
474. امام صادقعليه السلام: اِزرَعُوا و اغرِسُوا
وَاللَّهِ ما عَمِلَ النّاسُ عَمَلاً اَجَلَّ و لاأطيَبَ مِنهُ؛(489)
كشت كنيد و درخت بنشانيد؛ به خدا قسم آدميان كارى برتر و پاكتر از اين نكردهاند.