 |
|
آموزش قرآن عبدالـرّحيم موگِهى - ۴ - ۲۰ سوره كوتاه قرآن ۲۰ سوره كوتاه قرآن با ترجمه اى نسبتاً دقيق و روان را آورده ايم. مطالعه آنها براى شروع روخوانى و روانخوانى و حفظ قرآن و آشنايى با معانى آن مناسب و راهگشاست. سوره هاى ياد شده عبارتند از:
1 . سُـورَةُ الْـفـاتِـحَـةِ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ (1) اَلْـحَـمْـدُ لِـلّـهِ رَبِّ الْـعـالَـمـيـنَ (2) اَلـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ(3) مـالِـكِ يَـوْمِ الـدّيـنِ (4) إِيـّاكَ نَـعْـبُـدُ وَ إِيـّاكَ نَـسْـتَـعـيـنُ (5) اِهْـدِنَـا الـصِّـراطَ الْـمُـسْتَـقــيـمَ(6) صِـراطَ الَّـذيـنَ أَنْـعَـمْـتَ عَـلَـيْـهِـمْ غَيْـرِالْـمَـغْـضُـوبِ عَـلَـيْـهِـمْ وَ لاَ الـضّآلّـيـنَ (7) 1. سوره فاتِحَه به نام خداوند بخشنده مهربان (1)سپاس و ستايش مخصوص خداست كه پروردگار جهانيان است; (2 )خدايى كه بخشنده و مهربان است; (3) خدايى كه اختياردار روز قيامت است.(4)[خدايا!] تنها تو را مى پرستيم و تنها از تو يارى مى جوييم;(5 )ما را به راه راست راهنمايى فرما; (6) راه كسانى كه به آنان نعمت داده اى، نه راه خشم گرفتگان بر آنها، و نه راه گمراهان. (7) 2 . سُـورَةُ الـنـّاسِ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ قُـلْ أَعُـوذُ بِـرَبِّ الـنـّاسِ (1) مَلِـكِ الـنـّاسِ( 2) إِلـهِ النّاسِ (3) مِـنْ شَـرِّ الْوَسْـواسِ الْـخَـنـّاسِ (4 )اَلَّـذى يـُوَسْـوِسُ فـى صُـدُورِ الـنـّاسِ (5) مِـنَ الْـجِـنَّـةِ وَ الـنـّاسِ (6) 2. سوره ناس به نام خداوند بخشنده مهربان بگو: «پناه مى برم به پروردگار مردمان، (1) به فرمانرواى مردمان،(2 )به خداى مردمان; (3) از شرّ آن وَسوَسه گرِ پنهان شونده )از ميان مردمان(، (4) همان كه وسوسه مى كند در دل هاى مردمان، (5) خواه از جِنّيان باشد و يا از مردمان». (6)3 . سُـورَةُ الْـفَـلَـقِ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ قُـلْ أَعُـوذُ بِـرَبِّ الْـفَـلَـقِ (1) مِـنْ شَـرِّ مـا خَـلَـقَ (2 )وَ مِـنْ شَـرِّ غـاسِـق إِذا وَقَـبَ (3) وَ مِـنْ شَـرِّ الـنَّـفـّاثـاتِ فِـى الْـعُـقَـدِ (4) وَ مِـنْ شَـرِّ حـاسِـد إِذا حَـسَـدَ( 5) 3. سوره فَلَق به نام خداوند بخشنده مهربان بگو: «پناه مى برم به پروردگار سپيده دَم،(1)از شرّ آنچه آفريده است،(2 )و از شرّ شب تاريك آن گاه كه در مى آيد و همه جا را فرا مى گيرد،(3 )و از شرّ زنان جادوگرى كه براى جادوگرى در گره ها مى دَمند، (4 )و از شرّ حسود هنگامى كه حسودى مى كند». (5) 4 . سُـورَةُ الاِْخْـلاصِ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ قُـلْ هُـوَ الـلّـهُ أَحَـدٌ (1) اَلـلّـهُ الـصَّـمَـدُ (2) لَمْ يَلِـدْ وَ لَـمْ يُـولَـدْ (3) وَ لَـمْ يَـكُـنْ لَـهُ كُـفُـوًا أَحَـدٌ (4) 4. سوره اِخلاص به نام خداوند بخشنده مهربان بگو: «آن خدا يگانه است; (1) خدايى بى نياز كه نياز همه است; (2 )نه كسى را زاده است و نه از كسى زاده شده است; (3) و هيچ كس همانند و همتايش نبوده است». (4) 5 . سُـورَةُ الْـمَـسَـدِ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ تَـبَّـتْ يَـدآ أَبـى لَـهَـب وَ تَـبَّ (1) مـآ أَغْـنـى عَـنْـهُ مالُهُ وَ ما كَـسَـبَ (2) سَـيَـصْـلـى نـارًا ذاتَ لَـهَـب (3 )وَ امْـرَأَتُـهُ حَـمـّالَـةَ الْـحَطَـبِ (4) فـى جـيـدِهـا حَـبْـلٌ مِـنْ مَـسَـد (5) 5. سوره مَسَد به نام خداوند بخشنده مهربان نابود باد دو دست «ابولهب» و نابود باد خودش! (1) دارايى اش و آن چه فراهم كرد، به حالش سودى نكرد. (2) به زودى او در آتشى زبانه كش است،(3)و زَنش كه هيزم كشِ آن آتش است،(4)ريسمانى از ليف خُرما بر گردَنش است. (5) 6 . سُـورَةُ الـنَّـصْـرِ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ إِذ ا جـآءَ نَـصْـرُ الـلّـهِ وَ الْـفَـتْـحُ (1) وَ رَأَيْـتَ الـنّـاسَ يَـدْخُـلُـونَ فـى ديـنِ الـلّـهِ أَفْـواجـًـا (2) فَـسَـبِّـحْ بِـحَـمْـدِ رَبِّـكَ وَ اسْـتَـغْـفِـرْهُ إِنَّـهُ كـانَ تَـوّابـًـا (3) 6. سوره نَصر به نام خداوند بخشنده مهربان هنگامى كه يارى خدا و پيروزى فرا مى رسد، (1) و مـى بينى كـه مردم، گروه گروه، به دين خدا مى پيوندند، (2) آن گاه، با ستايش پروردگارت، او را به پاكى ياد كن و از وى آمُرزش بخواه; كه او بسيار توبه پذير است.(3) 7 . سُـورَةُ الْـكـافِـرُونَ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ قُـلْ يـآ أَيـُّهَـا الْـكـافِـرُونَ (1) لا أَعْـبُـدُ مـا تَـعْـبُـدُونَ (2 )وَ لا أَنْـتُـمْ عـابِـدُونَ مـآ أَعْـبُـدُ (3 )وَ لا أَنـَا عـابِـدٌ مـا عَـبَـدْتُـمْ (4) وَ لا أَنْـتُـمْ عـابِـدُونَ مـآ أَعْـبُـدُ (5) لَـكُـمْ ديـنُـكُـمْ وَ لـِىَ ديـنِ (6)7. سوره كافِرون به نام خداوند بخشنده مهربان بگو: «هان، اى گروه كافران! (1) آن چه را شما مى پرستيد من نمى پرستم. (2) آن چه را من مى پرستم شما نمى پرستيد. (3) و آن چه را شما پرستيده ايد من نمى پرستم. (4) و آن چه را من مى پرستم شما نمى پرستيد. (5) پس: دين شما برايتان، و دين من براى من». (6) 8 . سُـورَةُ الْـكَـوْثَـرِ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ إِنـّآ أَعْـطَـيْـنـاكَ الْـكَـوْثَـرَ (1) فَـصَـلِّ لِـرَبِّـكَ وَ انْـحَـرْ (2) إِنَّ شـانِـئَـكَ هُـوَ الاَْبـْتَـرُ (3) 8. سوره كَوثَر به نام خداوند بخشنده مهربان ما به تو خير و بركت فراوان بخشيديم. (1) پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن; (2) زيرا دشمن بدگوى تو، خود، فرزندى نخواهد داشت. (3) 9 . سُـورَةُ الْـمـاعُـونِ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ أَ رَأَيـْتَ الَّـذى يُـكَـذِّبُ بِـالـدّيـنِ (1) فَـذلِـكَ الَّـذى يَـدُعُّ الْـيَـتـيـمَ (2) وَ لا يَـحُـضُّ عَـلـى طَـعـامِ الْـمِـسْـكـيـنِ (3) فَـوَيْـلٌ لِـلْـمُـصَـلّـيـنَ (4) اَلَّـذيـنَ هُـمْ عَـنْ صَـلاتِـهِـمْ سـاهُـونَ (5) اَلَّـذيـنَ هُـمْ يُـر آؤُونَ (6) وَ يَـمْـنَـعُـونَ الْـمـاعُـونَ (7) 9. سوره ماعون به نام خداوند بخشنده مهربان آيا ديدى آن كَس كه دين رادروغ مى دانَد؟(1) او همان كسى است كه يتيم را به سختى مى رانَد; (2) و بر خوراك دادن به بينوا برنمى انگيزانَد. (3 )پس واى بر آن نمازگزاران: (4) همان كَسان كه در نمازشان سهل اِنگارند; (5) همان كَسان كه خودنمايى كنند، (6) و از برآوردنِ نيازهاى مردم خوددارى ورزند. (7) 10 . سُـورَةُ قُـرَيْـش بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ لاِيـلافِ قُـرَيـْـش (1) إيـلافِـهِـمْ رِحْـلَـةَ الـشِّـتـآءِ وَ الـصَّـيْـفِ (2) فَـلْـيَـعْـبُـدُوا رَبَّ هـذَا الْـبَـيْـتِ (3 )اَلَّـذى أَطْـعَـمَـهُـمْ مِـنْ جُـوع وَ امَـنَـهُـمْ مِـنْ خَـوْف(4) 10. سوره قُرَيش به نام خداوند بخشنده مهربان )خدا دشمنان را نابود كرد( تا قبيله «قريش» با هم دوست شوند; (1 )و دوستى آنان در سفر زمستانى و تابستانى برقرار بماند. (2) پس )براى سپاسگزارى( بايد خداوندِ اين خانه )كعبه( را بپرستند; (3 )همان خداوندى كه هنگام گرسنگى خوراكشان داد، و هنگام ترس آسوده خاطرشان ساخت. (4) 11 . سُـورَةُ الْـفـيـلِ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ أَ لَمْ تَـرَ كَيْـفَ فَـعَلَ رَبُّـكَ بِأَصْـحـابِ الْـفـيـلِ( 1 )أَ لَـمْ يَـجْـعَـلْ كَـيْـدَهُـمْ فـى تَـضْـلـيـل (2) وَ أَرْسَـلَ عَـلَـيْـهِـمْ طَـيْـرًا أَبـابـيـلَ (3) تَرْمـيـهِـمْ بِـحِـجـارَة مِـنْ سِـجّـيـل (4) فَـجَـعَـلَـهُـمْ كَـعَـصْـف مَـأْكُـول (5) 11. سوره فيل به نام خداوند بخشنده مهربان آيا نديدى كه پروردگارت با فيلسَواران چه كرد؟ (1) آيا نيرنگ آنان را پوچ و تباه نكرد؟(2)و بر سرشان پرندگانى را گروه گروه فرستاد،(3)كه بر آن ها كُلوخ هايى آميخته به سنگريزه فرو مى انداختند، (4) و سرانجام، آنان را مانند كاه جويده شده متلاشى گرداند. (5) 12. سُـورَةُ الْـهُـمَـزَةِ بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ وَيْـلٌ لِـكُـلِّ هُـمَـزَة لُـمَـزَة (1) اَلَّـذى جَـمَـعَ مـالاً وَ عَـدَّدَهُ(2) يَـحْـسَـبُ أَنَّ مـالَـهُ أَخْـلَـدَهُ (3) كَـلاّ لَـيُـنْـبَـذَنَّ فِـى الْـحُـطَـمَـةِ (4) وَ مـآ أَدْريـكَ مَـا الْـحُـطَـمَـةُ (5) نـارُ الـلّـهِ الْـمُـوقَـدَةُ (6) اَلَّـتـى تَـطَّـلِـعُ عَـلَـى الاَْفْـئِـدَةِ (7) إِنَّـهـا عَـلَـيْـهِـمْ مُـؤْصَـدَةٌ (8) فـى عَـمَـد مُـمَـدَّدَة (9) 12. سوره هُمَزَه به نام خداوند بخشنده مهربان واى بر هر عيبجوى طعنه زننده،(1) همان كَس كه مالى را گِردآورى كرد و آن را پى در پى شمرد. (2) او مى پندارد كه مالَش وى را جاودانه ساخته است. (3) هرگز چنين نيست. حتماً او را در «آتش شكننده» خواهند انداخت. (4) و تو چه دانى كه آن «آتش شكننده» چيست؟ (5) آتشى شعلهور از سوى خداست; (6) همان آتشى كه بر دل ها نشيند. (7) و از هر سو، در ميانشان گيرد;(8)در ستون هايى )از شعله هاى(سركشيده.(9)
|
