ـ پيامبر خدا(ص ): به عمر خود بخيل تر باش , تا به درهم و دينارت .

ـ امام على (ع ): اگر از ضايع كردن عمر گذشته ات عبرت گيرى , بيگمان از ضايع شدن باقيمانده آن جلوگيرى كنى .

ـ بـازنـده كـسـى اسـت كـه عـمـر خـود را بـبـازد و خـوشـبـخـت كسى است كه عمرش را در طاعت پروردگارش گذراند.
ـ پـيامبر خدا(ص ): مدت زندگانى , محدود است و هيچ كس از عمرى كه برايش مقدر شده است , هرگز فراتر نمى رود پس , پيش از آن كه عمر به سرآيد بشتابيد.
ـ چهار چيز را پيش از چهار چيز غنيمت شمار: جوانيت را پيش از پيرى خود, تندرستيت راپيش از بيماريت , توانگريت را پيش از نيازمنديت و زندگيت را پيش از مرگت .

ـ امام على (ع ): به سوى عمل بشتابيد و از فرا رسيدن ناگهانى مرگ بترسيد, زيرا آن اميدى كه به بازگشت روزى هست به بازگشت عمر نيست .

ـ آنـچـه از عـمر تو گذشته , مدتى است كه به سر آمده و آنچه مانده اميدى است (كه ممكن است تحقق نيابد و عمرى در كار نباشد) و وقتى كه در آن هستى زمان عمل است .

ـ گذشته روز تو رفته است و آينده اش محل ترديد است و زمان حال مغتنم است .

ـ گذشته عمر تو رفته است و باقيمانده آن محل ترديد است پس زمانى را كه در آن به سرمى برى براى كار وعمل غنيمت شمار.
ـ شب و روز در تو كار (و اثر) مى كنند پس تو نيز در آنها كار كن و از تو مى گيرند پس تو نيزاز آنها برگير.
ـ چه زود مى گذرد ساعات روز و روزهاى ماه و ماههاى سال و سالهاى عمر!.
ـ ساعات و لحظات , عمرها را نابود مى كنندوبه مرگ ونيستى نزديك مى گردانند.
ـ پـيامبر خدا(ص ): روز قيامت براى هر روز از روزهاى عمر بنده بيست و چهار گنجينه , به تعداد سـاعـات شـبانه روز, گشوده مى شود گنجينه اى را پر از نور و شادمانى مى بيند و با مشاهده آن چنان شادى و سرورى به او دست مى دهد كه اگر ميان دوزخيان تقسيم شود احساس دردآتش را از يادشان مى برد اين گنجينه ساعتى است كه در آن پروردگارش را اطاعت كرده است .

سـپـس گنجينه ديگرى برايش باز مى شود و آن را تاريك و بدبو و وحشتناك مى يابد و ازمشاهده آن چـنان ترس و وحشتى به او دست مى دهد كه اگر ميان بهشتيان تقسيم شود, نعمت بهشت را بـه كام آنها تلخ مى سازد و آن ساعتى است كه در آن پروردگارش را نافرمانى كرده است آن گاه گـنـجينه ديگرى برايش گشوده مى شود و آن را خالى مى يابد و در آن چيزى كه اورا شادمان يا نـاراحـت كـنـد يافت نمى شود و آن ساعتى است كه در آن خواب بوده يا به امور مباح دنيا اشتغال داشته است پس , از اين كه مى توانسته اين ساعت و لحظات را با كارهاى خوب پركند و نكرده است چنان احساسى از غبن و اندوه به او دست مى دهد كه در وصف نمى گنجداشاره به همين جاست كه خداى متعال فرموده است : ((آن روز روز مغبونى است )).
ـ امام على (ع ): هر كه عمر خود را در راه چيزى جز آنچه اورا نجات مى دهد صرف كند,مطلوب خود را از دست داده است .

ـ اى مـردم ! ايـنـك , اينك زمان را دريابيد, پيش از آن كه پشيمان شويد و پيش از آن كه هركسى بگويد: اى دريغا! كه در كار خدا كوتاهى كردم .

ـ اى مـردم ! ايـنـك , ايـنك , تا كه بندها باز است و چراغ فروزان و در توبه باز, پيش از آن كه قلم از نوشتن اعمال باز ايستد و دفتر اعمال بسته شود.
ـ رحمت خدا بر آن كس كه دانست نفسهايش گامهايى است كه به سوى مرگ بر مى داردپس , به عمل شتافت و آرزو را كوتاه كرد.
ـ براى هر روزى كه در آن به سر مى برى , كار كن تا اين كه رستگار شوى .

هدر دادن عمر.