قرآن .

((روزى كه درونها آشكار شود)).
ـ امـام صادق (ع ) : هيچ بنده اى نيست كه در نهان خيرى را انجام دهد , مگر آن كه با گذشت ايام خداوند خيرى از او را آشكار سازد و هيچ بنده اى نيست كه در نهان كار شرى به جاى آورد, جز آن كه با گذشت ايام خداوند شرى از او را نمودار سازد.
ـ پـيـامـبر خدا(ص ) : هر كه چيزى نهان داردكه خداى عزوجل را خشنودمى سازد خداوند برايش كـارى را آشـكـار سازد كه او را شادمان كند وهر كه چيزى نهان دارد كه خداى تعالى را به خشم مى آورد خداوند برايش كارى را آشكارنمايد كه او را سرافكنده سازد.
ـ هـيچ بنده اى نيست كه نيتى را در دل پنهان دارد , مگر آن كه خداوند رداى آن را بر اوبپوشاند , اگر خوب باشد , رداى خوب و اگر بد باشد , رداى بد.
ـ عمر بن يزيد با امام صادق (ع ) شام مى خورد كه امام شروع به تلاوت اين آيه كرد : ((بلكه انسان به خود بيناست )) فرمود : اى ابا حفص ! انسان را چه سود كه بر خلاف آنچه خداى تعالى (از باطن او) مـى دانـد بـه او تـقرب جويد رسول خدا(ص ) مى فرمود : هر كه نيتى در دل داشته باشد , خداوند رداى آن را بر او مى پوشاند, اگر خوب باشد ردايى خوب بپوشاند و اگر بدباشد ردايى بد.
ـ امام صادق (ع ) : هر كه اندك عمل خودرا براى خداى عزوجل انجام دهد , خداوند بيشتر از آنچه خواسته برايش نمايان سازد و هر كه عمل بسيار خود را با تحمل رنج جسمى و شب زنده دارى براى مـردم انـجام دهد , خداى عزوجل جز اين كه اعمال او را در چشم كسانى كه اعمالش را مى شنوند اندك جلوه دهد , كارى نكند.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : اگـر هـر يك از شما دردل صخره اى سخت كه نه درى داشته باشد و نه روزنه اى كارى انجام دهد , مردم از عمل او , هرچه باشد , آگاه شوند.
ـ امـام عـلـى (ع ) : هـر ظـاهـرى باطنى همانند خودش دارد پس , كسى كه ظاهرش خوب باشد ,باطنش نيز خوب است و هر كه ظاهرش پليد باشد باطنش نيز پليد است .

ـ هـر كـه بـا خداوند سبحان صالح باشدبا هيچ كس ناپاك نباشد و هر كه با خدا ناپاك باشد با هيچ كس پاك نباشد.
ـ پيامبر خدا(ص ) : هر كه ميان خود و خدارا اصلاح كند , خداوند ميان او و مردم را اصلاح گرداند و هر كه درونش را درست كند , خداوندبيرونش را درست گرداند و هر كه رضايت خدا را بطلبد , خداوند رضايت خودش و مردم رانصيبش گرداند.
ـ امام على (ع ) : هر كه درونش خوب باشد , بيرونش نيز خوب خواهد بود.
ـ وقتى ظاهر خراب باشد , باطن نيز خراب است .

ـ سيرت نيكو , نشانگر باطن نيكوست .

ـ درست بودن ظاهر , نشانگر درست بودن باطن است .

ـ هـيـچ كـس چيزى را در دل پنهان نكرد مگر اين كه آن چيز خود را در لغزشهاى زبان وحركات چهره اش نمودار ساخت .

ـ امـام صـادق (ع ) : پـلـيـدى ظاهر ناشى از پليدى باطن است و هر كه درون خود را درست كند ,خـداونـد ظـاهـر او را درسـت گـردانـد بـزرگترين تباهى آن است كه بنده به غفلت از خداى تـعالى خرسند باشد , اين تباهى زاييده آرزوى دراز و آزمندى و كبر است , چنان كه خداى عزوجل درداسـتـان قـارون از ايـن نـكـتـه خـبـر داده است , آن جا كه مى فرمايد : ((و خواهان تباهى در روى زمـيـن مـبـاش كـه خداوند تبهكاران را دوست ندارد)) اين خصلتها كار قارون و باور او بود وهمگى در دنيا دوستى ريشه دارد.

پاكى درون و بيرون .