ـ پـيـامبر خدا(ص ) : هركه خشنودى مردم رابا چيزى طلبد كه خدا را ناخشنود مى كند , به جاى سـتايش مردم نكوهش آنان نصيبش شود وهركه طاعت خدا را بر خشم مردم ترجيح دهد خداوند او را از دشـمـنـى هـر دشـمـنى و حسادت هرحسودى و تجاوز هر تجاوزگرى نگه دارد و خداى عزوجل ياور و پشتيبان او باشد.
ـ امام هادى (ع ) : هركه از خدا بترسد مردم از او بترسند و هركه خدا را فرمان برد مردم ازاو فرمان برند و هركه آفريدگار را اطاعت كند به ناخشنودى آفريدگان اعتنايى نورزد و هر كه آفريدگار را ناخشنود كند , سزاوار است كه خشم و ناخشنودى آفريدگان بر او فرود آيد.
ـ امـام حـسـيـن (ع ) : هـركـه خـشـنودى خدا را با ناخشنودى مردم بطلبد , خداوند او را از امور مـردم بـى نـيـاز كـنـد و هـركـه خـشنودى مردم را با ناخشنود كردن خدا بجويد , خداوند اورا به مردم واگذارد والسلام .

ـ امـام عـلـى (ع ) , در نـامـه خـود بـه محمدبن ابى بكر , فرمود : اگر بتوانى كارى كنى كه براى خشنودى آفريده اى از آفريدگان خدا پروردگارت را ناخشنود نكنى , چنين كن , زيرا(خشنودى ) خدا جانشين هر خشنودى هست اما هيچ چيز جايگزين خشنودى خدا نمى شود.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : هـركـه بـراى جـلـب خـشـنودى مخلوقى , آفريدگار را ناخشنود كند , خداى عزوجل آن مخلوق را بر او مسلط گرداند.
ـ هـركـه بـخواهد ستايشهاى مردم را با معصيتهاى خدا به دست آورد , ستاينده او به نكوهنده اش تـبـديـل شود و هركه با ناخشنود كردن خدا مردم را خشنود كند , خداوند او را به آنان واگذارد و هـركـه بـا ناخشنودى مردم خدا را خشنود كند , خداوند او را از شر و گزند آنان نگه دارد و هركه رابطه ميان خود و خدا را نيكو گرداند , خداوند آنچه را ميان او و مردم است كفايت كند.
ـ امـام رضـا(ع ) : هـركـه براى خشنودى حكمرانى , خدا را ناخشنود سازد , از دين خدا خارج شده است .

ـ امام جواد(ع ) : ناخشنودى كسى كه ستم خشنودش مى كند , به تو زيان نرساند.

دشوارى به دست آوردن خشنودى مردم .