ـ امـام صادق (ع ) , در پاسخ به سؤال محمدبن مسلم از آيه ((و هركه از خدا بترسد , خداوند برايش راه برون شدن قرار دهد و ازجايى كه گمانش را ندارد روزيش دهد)) , فرمود : در همين دنيا.
ـ خـداى عـزوجـل چـنـيـن خـواسـتـه اسـت كه روزى مؤمنان را از جايى رساند كه گمانش را هم نمى برند.
ـ خداى عزوجل روزى مؤمنان را از جايى مى رساند كه فكرش را هم نمى كنند ,علتش اين است كه وقتى مؤمن نداند روزيش از كجا خواهد رسيد زياد دعا مى كند.
ـ پيامبر خدا(ص ) : اگر شما چنان كه شايدبه خدا توكل كنيد , همچنان كه پرنده را روزى مى دهد شما را نيز روزى خواهد داد پرندگان گرسنه مى روند و سير بر مى گردند.
ـ امـام عـلى (ع ) : كسى كه خداوند عزوجل روزيش را برساند بدون آن كه براى رسيدن به آن قدم بـرداشـتـه بـاشد و دستش را دراز كرده باشد و سخنى گفته باشد و دامن به كمر زده باشد و به آن پرداخته باشد , از شمار كسانى است كه خداى عزوجل در كتابش از آنان ياد كرده و فرموده است : ((و هـر كه از خدا بترسد خداوند راه برون شدن براى او قرار دهد و از جايى كه گمانش راندارد روزيش دهد)).
ـ امـام صـادق (ع ) , درباره آيه ((و هركه از خدا بترسد براى او راه برون شدن قرار دهد )) , فرمود : ايـنـان گـروهـى از شـيـعيان ناتوان وتهيدست ما هستند كه نمى توانند نزد ما بيايند و سخنان و احاديث ما را بشنوند و از دانش مابهره مند شوند لذا گروهى كه وضع ماليشان از آنها بهتر است بار سفر بر مى بندند و پول خود راخرج مى كنند و رنج و خستگى سفر را متحمل مى شوند تا آن كه نزد مـا مـى آيـنـد و گفته ها واحاديث ما را مى شنوند و بر مى گردند و براى آنها (شيعيان تهيدست ) بازگو مى كنند و اينان احاديث ما را مى فهمند و آنان نمى فهمند و تباه مى كنند اين گروه همان كسانى هستند كه خداوند عزوجل آنها را از تنگنا خارج مى سازد و روزيشان را ازجايى كه گمانش را هم نمى برند, مى رساند.
ـ دربـاره آيـه ((و او را از جايى كه گمانش را نمى برد روزى مى دهد)) , فرمود : يعنى به آنچه كه عطايش فرموده است بركت وفزونى مى بخشد.
ـ امـام سـجـاد(ع ) ـ در دعـا ـ : خـدايا! برمحمد و آل او درود فرست و مرا از كسب رنج آور روزى بـى نياز گردان و از جايى كه گمانش نمى رود روزيم ده , تا به سبب طلب روزى از عبادت تو باز نمانم و بار گران پيامدهاى (ناگوار)كسب روزى را به دوش نكشم .

غم روزى فردا خوردن .