1 ـ كيفر دنيوى .

ـ امام صادق (ع ) : هر گاه خداوند خوبى بنده اى را بخواهد در همين دنيا كيفرش دهد و چون براى بنده اى بد بخواهد گناهانش را نگه دارد تا در روز قيامت كيفر بيند.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : هـر گـاه مؤمن مرتكب گناهان شود , به سبب آنها گرفتار فقر آيد اگر آن گـنـاهـانـش را پـاك نـكرد به بيمارى مبتلا شود و اگر آن هم گناهانش را نزدود به ترس از تـعقيب قدرت حاكمه گرفتار آيد و اگر اين نيز گناهانش را پاك نكرد هنگام مردن بسختى جان دهـد تـاآن كه سرانجام خدا را بدون گناهى كه به سبب آن بازخواست شود , ديدار كند و دستور داده شود كه او را به بهشت برند.
ـ امام على (ع ) : هريك از شيعيان ما كارى را كه مانهى كرده ايم مرتكب شود , پيش از آن كه بميرد بـه مال يا فرزند و يا به خودش بلايى برسد كه به سبب آن گناهانش پاك شود و خداى عزو جل را بـدون گـنـاه ديدار كند اگر چيزى از گناهانش هنوز باقى مانده باشد در هنگام مردن بسختى جان دهد.
ـ پـيـامـبر خدا(ص ) ـ از قول جبرئيل (ع ) از خداى عز و جل ـ : اى محمد! من ورود به بهشت رابر هـمـه پـيـامبران ممنوع كرده ام تا تو و على و پيروانتان وارد آن شويد مگر آن كس از پيروانتان كه گناه كبيره اى مرتكب شود , در اين صورت او را به بلايى در مالش يا ترس از سلطان گرفتاركنم تـا آن كـه فرشتگان با بشارت و شادمانى استقبالش كنند و من از او در خشم نباشم و اين به سبب گناهى باشد كه از او سرزده است .

ـ امام رضا(ع ) , درباره آيه ((و در آن روز از گناه هيچ جنى و آدميى نپرسند)) فرمود : كسى كه به حـق اعتقاد داشته باشد و گناه كند و بى توبه از دنيا رود در برزخ به سبب آن گناه عذاب بيند و روز قيامت در حالى بيرون آيد كه گناهى ندارد تا از آن بازخواست شود.
ـ پـيامبر خدا(ص ) : زن و مرد مؤمن پيوسته در جان و مال و فرزندش گرفتار بلا مى شود تا آن كه بدون گناه خدا را ديدار كند.
2 ـ بيماريها.
ـ امـام رضـا(ع ) : بـيـمـارى براى مؤمن تطهير و رحمت است و براى كافر عذاب ولعنت ,بيمارى همواره با مؤمن هست تا آن كه گناهانش بكلى پاك شود.
ـ پيامبر خدا(ص ) : بيمارى , گناهان را پاك مى كند.
ـ امام على (ع ) : هرگاه خداوند بنده اى را دردمند كند به اندازه بيماريش گناهان او را مى زدايد.
ـ پيامبر خدا(ص ) : لحظات درد كشيدن ,لحظه هاى گناهان را مى برد.
ـ يك شب تب داشتن كفاره يك سال (گناه ) است .

ـ بيمارى , تن را از گناهان مى پالايد , همچنان كه دم آهنگرى ناخالصى آهن را مى زدايد.
ـ عـلـى بـن الـحـسين (ع ) هر گاه بيمارى را مى ديد كه بهبود يافته است , به او مى فرمود : پاكى ((ازگناهان )) را به تو تبريك مى گويم , عمل (شايسته ) را از نو آغاز كن .

ـ امام على (ع ) , درباره بيمارى كودكان فرمود : كفاره گناهان پدر و مادر آنهاست .

ـ پيامبر خدا(ص ) , در پاسخ به سؤال مردى كه پرسيد : چه چيز گناهان مرا پاك مى كند؟
فرمود : اشك ها, خضوع و بيماريها.
ـ خداى سبحان فرموده است :فرمانبرداران من ميهمان منند و سپاسگزاران من نعمتشان افزوده شـود و يـاد كنندگان من برخوردار از نعمت منند و نافرمانان خود را از رحمتم نوميد نمى كنم , اگـر تـوبـه كـنـنـد مـن حـبيب آنهايم و اگر مرا بخوانند پاسخشان دهم و اگر بيمار شوند من طبيبشان باشم , با رنجها و مصيبتهادرمانشان كنم تا از گناهان و عيبها پاكشان سازم .

3 ـ اندوهها.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : هـر گـاه گناهان مؤمن زياد شود و او را عملى نباشد كه آن گناهان را پاك گرداند , خداوند او را به اندوه مبتلا سازد تا بدان سبب گناهانش را بزدايد.
ـ امام صادق (ع ) : همانا اندوه گناهان مسلمان را مى برد.
ـ امـام رضـا(ع ) : هـيچ يك از شيعيان على نيست كه روز مرتكب بدى يا گناهى شود , مگر آن كه شـب انـدوهـى بـه او رسـد كـه آن بـدى و گـنـاه را فـرو ريـزد , پس , چگونه قلم براى نوشتن گناهان چنين كسى به كار افتد؟
.
ـ پـيـامـبر خدا(ص ) : در ميان گناهان گناهانى هست كه هيچ نماز و روزه اى آنها را نمى پوشاند عـرض شـد : اى رسـول خـدا! پـس چـه چيز آنها را مى پوشاند؟
فرمود : اندوه براى كسب گذران زندگى .

ـ هيچ رنج و درد و اندوه و حتى نگرانى خاطرى به مؤمن نرسد جز اين كه خداوند بدان گناهانش را بزدايد.
ـ لـحـظـات نـگـرانـى و انـدوه , لـحـظـات كـفاره گناهان است , اندوه و نگرانى خاطر پيوسته بامؤمن هست و زمانى رهايش مى كند كه از گناهان پاك شده باشد.
ـ امـام صادق (ع ) : همانا مؤمن خواب هولناك مى بيند و به سبب آن گناهانش بخشوده مى شود و آسيب بدنى مى بيند و بدان سبب گناهانش آمرزيده مى شود.
ـ چـون آيـه ((بـه آرزوهـاى شما نيست هر كس كه مرتكب بدى شود جزايش را ببيند)) نازل شد , مـردى به رسول خدا(ص ) عرض كرد : آيه كمرشكن آمد رسول خدا(ص ) فرمود : چنين نيست , آيا تـو غـمـگـين نمى شوى ؟
آيا بيمار نمى شوى ؟
آيا محنت و اندوه به تو نمى رسد؟
عرض كرد : چرا , فرمود : همينها از جمله كيفرهاست .

4 ـ كارهاى نيك .

قرآن .

((نـمـاز بگزار در آغاز و انجام روز و ساعاتى از شب زيرانيكى ها بدى ها را از ميان مى برد اين يادى است براى يادآوران )).
((ايـن فـرمـان خـداست كه بر شما نازل كرده است و هركه از خدا بترسد , گناهانش را از او مى زدايد و او را مزدى بزرگ مى دهد)).
ـ امـام باقر(ع ) يا امام صادق (ع ) : على (ع )رو به مردم كرد و فرمود : به نظر شما كدام آيه در كتاب خدا اميدوار كننده تر است ؟
يكى گفت :آيه ((همانا خداوند شرك به خود را نمى آمرزد و جز آن را بـراى هـركـس كـه بـخواهد مى آمرزد)), حضرت فرمود : خوب است اما آن آيه نيست مردم سپس ازاظـهارنظربازايستادند حضرت فرمود : اى جماعت مسلمان !چه شدكه سخنى نمى گوييد؟
عرض كـردنـد : بـه خـدا قـسم چيزى براى گفتن نداريم حضرت فرمود: از رسول خدا(ص ) شنيدم كه مـى فـرمـود : امـيـد بخش ترين آيه دركتاب خدا اين آيه است : ((نماز بگزار در آغاز و انجام روز و ساعاتى از شب , زيرا نيكيها بديهارا از ميان مى برد )).
ـ پيامبر خدا(ص ) : هر گاه كار بدى كردى كار خوبى انجام بده آن بدى را پاك مى كند.
ـ امام على (ع ) : خداى تعالى با هر كار نيكى , يك كار بد را مى زدايد خداوند عز و جل فرموده است : ((همانا نيكيها بديها را از ميان مى برد )).
ـ شـمـا را بـه تـقواى خدا سفارش مى كنم به وسيله آن گناهان خود را بشوييد و بيماريهايتان را درمان كنيد.
5 ـ خوشخويى .

ـ امـام صادق (ع ) : همانا خوشخويى گناه را مى گدازد , همچنان كه آفتاب يخ را و بدخويى كردار را تباه مى سازد , همچنان كه سركه عسل را.
ـ پـيامبر خدا(ص ) : چهار چيز است كه هركس داشته باشد , اگر سر تا پا غرق گناه باشد ,خداوند آن گناهان را به حسنه و نيكى تبديل مى كند : راستى , شرم , خوشخويى و سپاسگزارى .

6 ـ فريادرسى ستمديدگان .

ـ امـام عـلـى (ع ) : رسيدن به فرياد ستمديده و زدودن غم اندوهناك از كفاره هاى گناهان بزرگ است .

ـ يارى رساندن ستمديده فريادخواه و شاد كردن غمناك ازكفاره هاى گناهان بزرگ است .

7 ـ استغفار فرشتگان .

ـ امـام صـادق (ع ) : هـمانا خداوند , عزذكره , را فرشتگانى است كه گناهان را از دوش شيعيان ما فـرو مـى ريـزانـنـد هـمـچـنـان كـه بـادبـرگ درخـتان را كه در آستانه ريزش است فرومى ريزاند وايـن سـخن خداى عزوجل است آن جاكه مى فرمايد:((به ستايش پروردگارشان تسبيح مى گويند و براى مؤمنان آمرزش مى خواهند)) به خدا سوگند كه مقصود (از مؤمنان ) كسى جز شما نيست .

8 ـ سجده زياد.
ـ امـام صـادق (ع ) : مردى خدمت پيامبر خدا(ص ) آمد و عرض كرد : اى رسول خدا! گناهانم زياد شده و اعمالم سست و اندك گشته است رسول خدا(ص ) فرمود : زياد سجده كن , زيرا ,همچنان كه باد برگ درختان را فرو مى ريزاند , سجده گناهان را مى ريزاند.
9 ـ حج و عمره .

ـ پيامبر خدا(ص ) : اين عمره تا آن عمره كفاره گناهانى است كه در فاصله آن دو صورت گيرد و ثواب حج پذيرفته بهشت است و گناهانى هست كه جز در عرفات آمرزيده نمى شود.
ـ امـام على (ع ) : بهترين وسيله تقرب به خدا و حج و عمره خانه خداست اين دو فقر رامى زدايند و گناهان را مى شويند.
10 ـ آغاز كردن و پايان بردن نامه عمل به نيكى .

ـ امام سجاد(ع ) : همانا فرشته گماشته بر بنده در نامه اعمال او مى نويسد , پس , آغاز و انجام آن را خير و خوبى به فرشته املا كنيد كه ميان آن دو بر شما بخشوده مى شود.
11 ـ صلوات فرستادن بر محمد و آل او.
ـ امام رضا(ع ) : هر كه نمى تواند كارى كند كه به سبب آن گناهانش زدوده شود بر محمد و آل او بسيار درود فرستد , زيرا كه آن گناهان را ريشه كن مى كند.
12 ـ مرگ .

ـ پيامبر خدا(ص ) : مرگ , كفاره گناهان مؤمنان است .

عوامل مصونيت از گناه .