ـ پيامبر خدا (ص ) : خداوند نيكوكاران بى نام و نشان خدا ترس را دوست دارد , كسانى كه هرگاه غايب باشند كسى جويايشان نمى شودو وقتى حضور دارند كسى از آنان دعوت به عمل نمى آوردو شناخته شده نيستند دلهايشان چراغ هدايت است , از هر تاريكى و ظلمتى بيرون مى روند.
ـ مـحـبـوبـتـريـن بـنـدگان نزد خداى تعالى پرهيزگاران گمنامند , همانان كه هرگاه غايب بـاشـنـدكـسى جوياى حالشان نمى شود و وقتى حضور دارند ناشناخته اند آنان پيشوايان هدايتند وچراغهاى دانش .

ـ امام صادق (ع ) : اگرتوانستيدناشناخته بمانيد چنين كنيد , زيرا وقتى نزد خدا ستوده باشى تورا چه زيان كه مردم ستايشت نكنند و در نظرشان نكوهيده باشى .

ـ امام على (ع ) : خودنمايى و شهرت خواهى را واگذار و خود را پنهان كن تاياد تو نكنند و شناخته نشوى و رازدارباش و خاموش تا سالم و در امان بمانى ـ سپس با دست خود به سينه اش اشاره كرد نيكان راشادمان كنى و نابكاران را ـ با دستش به عموم اشاره فرمود ـ به خشم آورى .

ـ خـودنمايى و شهرت طلبى را كناربگذار وخودت را علم نكن تا مشهور و شناخته شوى سكوت و خاموشى گزين تا سالم مانى ,نيكان را شاد سازى و نابكاران را به خشم آورى .

ـ به كميل بن زياد فرمود : آرام باش و خود را شهره مساز , خويش را پنهان دار تا ياد تو نكنند , علم بياموز تا دانا شوى .

ـ پيامبر خدا (ص ) : هيچ بنده اى به فرمانروايى نزديك نشد مگر آن كه از خداى تعالى دورگشت و مـال و ثـروتـش فـراوان نـشد مگر آن كه حسابش سخت گشت ومريدانش زياد نشدندمگر آن كه شيطانهايش افزون گشتند.
ـ امـام عـلى (ع ) ـ در توصيف آخرالزمان : زمانى مى رسد كه هيچ كس در آن زمان نجات نمى يابد مـگـر مـؤمـن حق پرست بى نام ونشان , اگر حاضر باشد كسى او را نمى شناسد و اگر غايب باشد كسى به جستجويش بر نمى آيداين افراد چراغهاى هدايتند ونشانه هاى روشن براى شبروان .

ـ امام صادق (ع ) : هركه خواهد نامش بلند شود بايد گمنامى پيشه كند.
ـ امام على (ع ) : همانا در گمنامى آسايشى است .

ـ دانسته هاى بسيار مايه رنج و محنت است و آميزش زياد با مردم موجب فتنه .

ـ پيامبر خدا (ص ) : هان ! بهترين بندگان خدا كسى است كه با تقوا و پاكيزه جان و گمنام باشد و بدترين بندگان خدا كسى است كه انگشت نما باشد.
ـ بنده تا زمانى كه جايگاهش دانسته نباشد در خير و خوبى به سر مى برد , اما همين كه جايگاهش شناخته شد فتنه اى به سراغش آيدكه بر آن پايدارى نتواند , مگر آن كس كه خداوند پايدارش بدارد .

ـ بـسـا يـك لاقـبـاى ژنده پوشى كه كسى به او اعتنايى نكند اما اگر خدا را سوگند دهد خداوند سوگندش را بپذيرد (و دعا يا نفرينش رامستجاب كند).
ـ امـام صـادق (ع ) : ســلامـت چـنـدان كمياب است كه راه جستن آن پوشيده و ناپيداست و اگر سلامت در چيزى باشد تقريبا درگمنامى است .

ترس .

ترس (از خدا).

قرآن .

((از بـستر خواب پهلو تهى مى كنند , پروردگارشان را بابيم و اميد مى خوانند و از آنچه روزيشان كرده ايم انفاق مى كنند)).
ـ امام على (ع ) : ترس (از خدا) پيراهن خداشناسان است .

ـ امـام باقر (ع ) : با ترس راستين خود را از ابليس حفظ كن و از اميد دروغين بپرهيز , زيرا كه تو را در ترس واقعى مى افكند.
ـ مـصـيبتى چون بى خردى نيست وبى خرديى چون كم يقينى و كم يقينى اى چون نترسيدن (از خدا) و نترسيدنى چون نداشتن غم از دست دادن ترس (از خدا).
ـ امام على (ع ) : ترس از عذاب , خداخوى پرهيزگاران است .

ـ ترس از خدا مجمع ايمان است .

ـ از خدا برحذر باشيد چنان كه او خودشما را از خويش برحذر داشته است و از او بترسيد آن گونه كه آثار آن در شما آشكار شود.
ـ امـام سجاد (ع ) : اى فرزند آدم ! تا زمانى كه ترس (از خدا) جامه زيرين تو باشد و اندوه بالاپوشت پيوسته در خير و خوبى خواهى بود.
ـ امام على (ع ) : در وصيت خود به هنگام وفات به فرزندش حسن فرمود : تو را سفارش مى كنم كه در نهان و آشكار از خدا بترسى .

ـ براى پيمودن راه دراز (سفر آخرت ) از ترس طولانى (از خدا و عذاب آخرت ) كمك بگيريد.
ـ پيامبر خدا (ص ) : راس حكمت ترس از خداست .

ـ ترس از خدا مجمع خوبيهاست .

ـ حفص : كسى را بيمناكتر بر نفس خويش و اميدوارتر (به خدا) از موسى بن جعفر نديدم .

ـ امـام عـلى (ع ) : آن گاه كه خداوند مردم را گرد آورد آواز دهنده اى در ميان آنان ندا دهد كه : اى مـردم ! امـروز نـزديكترين شما به خداوند كسى است كه (در دنيا) بيش از همه خدا ترس بوده است .