ـ پيامبر خدا(ص ): ما هستيم كلمه تقواو راه هدايت و نمونه برين و حجت بزرگ ودستگيره استوار.
ـ بـه عـلـى (ع ) ـ : اى عـلـى ! تـو حجت خدايى , تو باب خدايى , تو راه رسيدن به خدايى , تو آن خبر بزرگى , تو صراطمستقيمى , تو نمونه برين .

ـ امـام هـادى (ع ) ـ در زيـارت جـامـعـه ـ :درود بر امامان هدايت و چراغ هاى تاريكى و نشانه هاى پـرهيزگارى و ارباب خرد وصاحبان عقل و ذكاوت و غار و پناهگاه آفريدگان و وارثان پيامبران و نمونه برين .

مثل سخن پاك .

قرآن .

((آيـا نـديـدى خدا چگونه مثل زده ؟
سخنى پاك به مانند درختى پاك است كه ريشه اش استوار و شـاخـه اش در آسمان است ميوه اش را هر زمانى به اذن پروردگارش مى دهد و خدا مثل ها را براى مردم مى زند,شايد كه آنان پند گيرند)).
ـ امام صادق (ع ) ـ درباره آيه ((ماننددرختى پاك است )) ـ : رسول خدا(ص ) ريشه اين درخت است و امـيـرالـمـؤمـنين (ع ) تنه آن وامامان از نسل آنان شاخه هايش و دانش امامان ميوه اش و شيعيان مؤمن آنان ,برگ هايش هستند.
ـ امـام بـاقر و امام صادق (ع ) ـ درباره آيه ((خداوند مثل زده سخن پاكى را)) ـ :يعنى پيامبر(ص ) و امـامـان بـعد از او ريشه استوار (اين درخت ) هستند و شاخه (آن ),ولايت است براى كسانى كه آن رامى پذيرند.
عـلامه طباطبائى در الميزان , بعد از نقل روايت نخست , مى گويد: اين روايت مى گويد كه مراد از كـلـمه طيبه , پيامبر(ص )است واژه كلمه در گفتار خداوند, بر انسان نيز اطلاق شده است , مانند آيـه ((به كلمه اى از جانب خود, كه نامش مسيح , عيسى بن مريم است )) در هر حال , اين روايت , از باب تطبيق (و تعيين مصداق ) است دليلش هم اين است كه در نحوه تطبيق و نشان دادن مصداق , روايـات گـونـاگون است مثلا دربعضى از آن ها, يعنى همين روايت , آمده است كه ريشه (درخت پاك ) رسول خداست و تنه اش على (ع ) و شاخه هايش امامان (ع ) و ميوه اش دانش آن ها وبرگ هايش شيعيان و در بعضى ديگر, يعنى حديثى كه صدوق از جابر از امام باقر(ع )روايت كرده , آمده است كه درخت رسول خداست و تنه اش على و شاخه اش فاطمه وميوه اش فرزندان او و برگ هايش شيعيان مادر بعضى هم آمده است كه پيامبر و امامان ريشه استوار اين درخت هستند و تنه اش ولايت كسى اسـت كـه آن را بپذيرد چنان كه در كافى به سندش از محمد حلبى از امام صادق (ع ) روايت كرده است .

تفسير.
علما و مفسران درباره اين آيه اختلاف نظردارند و اختلافشان بر سر اين است كه اولا مراد ازكلمه طـيـبـه چـيـست ؟
بعضى گفته اند: مراد شهادت دادن به يگانگى خداست بعضى گفته اند: مراد ايـمـان اسـت بـعضى گفته اند: مراد قرآن است به قولى : مرادمطلق تسبيح و تنزيه (خدا) است به قـولـى : مرادمطلق ثناى خداست به قولى : مراد هر سخن نيكويى است به قولى : مراد همه طاعات است و به قولى هم مراد از آن , مؤمن است .

اخـتـلاف ديـگـرشـان بـر سـر ايـن اسـت كـه مراد ازشجره طيبه چيست ؟
به قول اكثر مفسران , مـراددرخـت خـرمـاسـت به قولى : درخت نارگيل به قولى :هر درختى كه ميوه پاك (خوردنى و مـغذى ) بدهد,مانند درخت انجير و انگور و انار به قولى هم :درختى است كه اوصافش همان است كه خداوندفرموده , هر چند در واقع وجود نداشته باشد.
عـلاوه بـر ايـن دو مـورد اخـتـلاف , درباره اين كه مراداز كلمه ((هر زمان )) چيست , نيز اختلاف كرده اندبعضى گفته اند: مقصود دو ماه است بعضى گفته اند:شش ماه بعضى گفته اند: يك سال تمام بعضى گفته اند: هر بام و شام و به قولى هم : هميشه و همه وقت .

پـرداخـتـن به اين گونه بحث ها و مشاجرات ,انسان را از موضوع اصلى و آن چه كه براى اواهميت دارد, يعنى بحث از معارف كتاب خدا ودست يافتن به مقاصد و اهداف آيات كريمه , بازمى دارد.
آن چـه از تـدبـر در آيـات برمى آيد, اين است كه مراد از كلمه طيبه ـ كه به درختى پاك با چنين و چـنـان صـفـاتى تشبيه شده ـ اعتقاد حق و ثابت است , زيراخداى متعال بعد از اين مثل , به عنوان نـتـيـجه برگرفته از تمثيل , مى فرمايد: ((خدا كسانى را كه ايمان آورده اند, در زندگى دنيا و در آخرت با سخن استوار ثابت مى گرداند )) سخن , همان كلمه است امانه هر كلمه اى از آن جهت كه لـفظ است و به زبان آورده مى شود, بلكه كلمه اى كه متكى بر اعتقاد وعزمى باشد كه انسان بر آن پايدارى كند و در عمل وكردار, از آن منحرف نشود.
خـداونـد مـتـعـال در چند جا از كلام خود, سخنانى نزديك به همين معنا فرموده است مانند آيه ((هـمـاناكسانى كه گفتند پروردگار ما خداست , سپس ايستادگى كردند بيمى بر آنان نيست و اندوهگين نخواهند شد)) و مانند آيه ((كسانى كه گفتند:پروردگار ما خداست , سپس ايستادگى كـردنـد,فرشتگان بر آنان فرود مى آيند (و مى گويند:) هان ,بيم مداريد و غمين مباشيد)) و مانند آيه ((سخن پاكيزه به سوى او بالا مى رود و كار شايسته به آن رفعت مى بخشد)).
ايـن سـخن و كلمه طيبه , همان است كه خداى متعال نتيجه اش را تثبيت اهل آن , يعنى مؤمنان , دردنـيا و آخرت قرار داده است همچنان كه مقابل آن چيزى است كه گمراه ساختن گمراهان و به وجه ديگر, شرك مشركان اثر آن چيز است بدين سان معلوم مى شود كه مراد از كلمه طيبه كلمه توحيد وشهادت دادن حقيقى به يگانگى خداست .