قرآن .

((پس همه فرشتگان يكسره سجده كردند مگر ابليس كه تكبر نمود و از كافران شد)).
((فـرمـود: از آن (مـقـام ) فـرو شو, تو را نرسد كه درآن (جايگاه ) تكبر نمايى پس بيرون شو, كه تو ازخوارشدگانى )).
ـ امام على (ع ): زنهار از تكبر كه آن بزرگترين گناه و نكوهيده ترين عيبهاست وزيور ابليس است .

ـ پيامبر خدا(ص ): از تكبر دورى كنيد,زيرا ابليس را تكبر واداشت , كه به آدم سجده نكند.
ـ امـام على (ع ): از كارى كه خدا باابليس كرد پند گيريد آن گاه كه , به خاطرلحظه اى تكبر, كار طـولانى و كوشش طاقت فرساى (عبادى ) او را بر باد داد! پس , بعد ازابليس (با آن همه مقامى كه داشت ) كيست كه با معصيتى چون معصيت او از خشم وكيفر خدا ايمن باشد؟
.
ـ پس , آتشهاى عصبيت و كينه هاى جاهليت را كه در دلهاى خود داريد,خاموش كنيد, زيرا كه اين نـخوت و غرور دروجود شخص مسلمان از تلقينات و نخوتها وفسادها و وسوسه هاى شيطان است كلاه فروتنى بر سر كنيد و گردنفرازى را زيرپايتان فكنيد و گردنبند تكبر را از گردن خويش , باز كنيد و فروتنى و افتادگى راپاسگاه مرزى ميان خود و دشمنتان شيطان قرار دهيد.
ـ از كيفر و خشم و عذابهاى سخت خدا كه به امتهاى گردنكش پيش از شمارسيده , عبرت گيريد و از عـوامل تكبر زا به خدا پناه بريد, همان گونه كه از بلاها وپيشامدهاى سخت روزگار به او پناه مى بريد.
ـ زنـهـار, زنـهار! از عاقبت وخيم زورگويى و ستم در اين دنيا و آن جهان و ازفرجام ناگوار تكبر, زيـرا كه اين خصلتها دام بزرگ و نيرنگ عظيم شيطان است , كه چونان زهرهاى كشنده در دلهاى مردان فرومى روند هرگز چيزى مانع نفوذ آنهانمى شود و هيچ كس از آنها در امان نيست ,نه عالم به خاطر علمش و نه تهيدست به سبب جامه فرسوده اش .

ـ پيامبر خدا(ص ): از تكبر بپرهيزيد,زيرا گاهى با پوشيدن ردايى هم , به انسان كبردست مى دهد.
ـ امام صادق (ع ): تكبر گاهى در دون پايه ترين افراد جامعه از هر قشرى يافت مى شود روزى رسول خدا(ص ) از يكى ازكوچه هاى مدينه مى گذشت زن سياهى دروسط كوچه سرگين جمع مى كرد بـه آن زن گـفـتـنـد: از سـر راه رسـول خدا(ص ) كنار برو زن گفت : راه پهن است يكى از مردم خواست او را كنار زند, رسول خدا(ص ) فرمود:رهايش كن , او زن گردنكشى است .

ـ امـام بـاقـر(ع ): هيچ مقدارى از تكبر به دل آدمى راه نيابد, مگر اين كه به همان اندازه ,كم باشد يا زياد, از خردش كاسته شود.
ـ امام على (ع ): از تكبر حذر كن , كه آن ريشه طغيان ونافرمانى خداى مهربان است .

ـ تكبر خصلتى مهلك است , كسى كه بخواهد با اين خصلت , خود را زياد كند, كم شود.
ـ زشت ترين خوى , تكبر است .

ـ امام صادق (ع ): هر كه از تكبر پاك شود, به بزرگوارى دست يابد.
ـ امـام عـلـى (ع ): يـا (بـراى شـمـا) از اين انسانى (بگويم ) كه خداوند او را در تاريكيهاى زهدانها و غـلافهاى پرده ها از نطفه اى ريخته شده , آفريد تا اين كه اندامى به اعتدال يافت و رشد كامل يافت , گردنكشانه (از حق )رميد و گريخت .

ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ): از تـكبر دورى كنيد,زيرا كه بنده پيوسته تكبر مى ورزد, تا جايى كه خداى عزوجل مى فرمايد: نام اين بنده مرادر ميان متكبران و گردنكشان بنويسيد.
ـ آدمـى پيوسته تكبر مى ورزد و پيش مى رود, تا جايى كه از شمار گردنكشان قلمداد مى شود و بر سرش آن مى آيد كه برسر آنان آمد.
ـ امـام عـلـى (ع ), در وصـف پـرهـيزگاران ,مى فرمايد: اگر از كسى دورى مى كند, به خاطر دنيا گـريـزى و پـاكدامنى اوست و اگر به كسى نزديك مى شود, از سر خوشخويى ومهربانى است , نه دورى كردنش از روى تكبر و نخوت است و نه نزديك شدنش به آهنگ مكر و فريب .

ـ از پـسـت تـريـن حالات زمامداران درنزد مردمان درستكار, اين است كه گمان رود آنان شيفته خودستايى گشته اند وكردارشان به تكبر تعبير شود.
ـ در فـضـيـلـت رسـول اكرم (ص ), مى فرمايد:خداوند در زمانى او را برانگيخت , كه مردم در وادى حـيـرت گـمـراه بودند و در فتنه وفساد دست و پا مى زدند هوا و هوسها, آنهارا شيفته و منحرف كرده بود و كبر و نخوت ,به لغزششان كشانده بود.
ـ راسـتـى , كـه مـن از آن گروهى هستم كه در راه خدا سرزنش هيچ سرزنشگرى درآنان كارگر نـمـى افـتـد گـردنـفـرازى نـمى كنند وبرترى نمى فروشند و خيانت نمى ورزند وفساد و تباهى نمى آفرينند.

كبريا مخصوص خداست .