1862 - امام صادق (عليه السلام ):
مردى نزد پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) از سنگ دلى ، اظهار ناراحتى كرد. به او فرمود: ((بر تو باد عدس ؛ چرا كه دل را نازك مى كند و اشك را شتاب مى دهد))⁽¹⁰⁶⁵⁾.⁽¹⁰⁶⁶⁾
ر. ك : ص 558 (خواص برخى از انواع سويق / سويق عدس ).
فصل چهلم : عسل
40/1 - درمان با عسل
قرآن
واءوحى ربك الى النحل اءن اتخذى من الجبال بيوتا ومن الشجر ومما يعرشون # ثم كلى من كل الثمرت فاسلكى سبل ربك ذللا يخرج من بطونها شراب مختلف اءلوانه ، فيه شفاء للناس ؛⁽¹⁰⁶⁷⁾
پروردگار تو، به زنبور عسل الهام كرد كه : ((از كوه ، خانه بگير و نيز از درخت و از آنچه بنا مى كنند # سپس از همه ميوه ها بخور و راه هاى پروردگارت را فرمان بردارانه بپوى )). (آن گاه ) از درون (شكم ) آن ، شهدى كه به رنگ هاى گوناگون است ، بيرون مى آيد. در آن ، براى مردم ، درمانى است . راستى در اين (زندگى زنبوران )، براى مردمى كه تفكر مى كنند، نشانه (اى از) قدرت الهى است .
حديث
1863 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
عسل ، درمان است .⁽¹⁰⁶⁸⁾
1864 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد دو درمان : عسل و قرآن .⁽¹⁰⁶⁹⁾
1865 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
نزد من ، براى زن تازه زا، درمانى همانند خرما و براى بيمار، درمانى همانند عسل ، وجود ندارد.⁽¹⁰⁷⁰⁾
1866 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
خداوند (عزوجل ) بركت را در عسل قرار داده است . درمان دردها، در آن است و هفتاد پيامبر، دوام سودمندى آن را از خداوند خواسته اند.⁽¹⁰⁷¹⁾
1867 - امام على (عليه السلام ):
در عسل ، درمان است ⁽¹⁰⁷²⁾.
1868 - امام على (عليه السلام ):
بيمار، به چيزى همانند خوردن عسل ، درمان خجسته است ⁽¹⁰⁷³⁾.⁽¹⁰⁷⁴⁾
1869 - امام على (عليه السلام ):
عسل ، شفاى هر بيمارى است و بيمارى اى هم در آن نيست ؛ بلغم را كم مى كند و دل را جلا مى دهد.⁽¹⁰⁷⁵⁾
1870 - امام على (عليه السلام ):
ليسيدن عسل ، شفاى هر درد است . خداوند (عزوجل ) فرموده است : يخرج من بطونها شراب مختلف اءلونه فيه شفاء للناس ؛⁽¹⁰⁷⁶⁾ از درون (شكم ) آن (زنبور)، شهدى كه به رنگ هاى گوناگون است ، بيرون مى آيد. در آن ، براى مردم ، درمانى است . آن ، همراه با قرائت قرآن و جويدن كندر، بلغم را از بين مى برد⁽¹⁰⁷⁷⁾.⁽¹⁰⁷⁸⁾
1871 - امام صادق (عليه السلام ):
مردم به چيزى همانند عسل ، درمان نجسته اند.⁽¹⁰⁷⁹⁾
1872 - امام كاظم (عليه السلام ):
عسل ، درمان هر درد است ، اگر كه آن را از شهدش جدا كنى .⁽¹⁰⁸⁰⁾
40/2 - خواص عسل
1873 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
به چيزى برتر از يك شربت عسل ، درمان جسته نشده است .⁽¹⁰⁸¹⁾
1874 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
عسل ، چه خوب نوشيدنى اى است ! قلب را مراقبت مى كند و سردى سينه را از ميان مى برد⁽¹⁰⁸²⁾.⁽¹⁰⁸³⁾
1875 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
عسل ، شفايى است كه باد و تب را دور مى كند.⁽¹⁰⁸⁴⁾
1876 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
اگر در چيزى درمانى باشد، در نيشتر حجامتگر و (در) نوشيدنى اى از عسل است .⁽¹⁰⁸⁵⁾
1877 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
تازيان ، به چيزى بهتر از مكش حجامتگر يا نوشيدنى اى از عسل ، درمان نكرده اند.⁽¹⁰⁸⁶⁾
1878 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
اگر در چيزى از اين داروهايتان خيرى باشد، در نوشيدنى اى از عسل ، يا نيشتر حجامتگر و يا گزشى از آتش است و البته من ، داغ كردن را دوست ندارم .⁽¹⁰⁸⁷⁾
1879 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
درمان ، در سه چيز است : نوشيدنى اى از عسل ، نيشتر حجامتگر، و گزشى از آتش . اما من ، امت خويش را از داغ كردن ، باز مى دارم .⁽¹⁰⁸⁸⁾
1880 - المعجم الاوسط:
به نقل از سائب بن يزيد -: پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) به حجامت ، امر كرد و فرمود: ((مردم به هيچ چيزى بهتر از اين يا نوشيدن عسل نگراييده اند)).⁽¹⁰⁸⁹⁾
1881 - تاريخ دمشق :
به نقل از عامر بن مالك -: به سبب تبى كه داشتم ، كسى را نزد پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرستادم و از ايشان دارو و درمانى جستم . ايشان برايم ظرفى عسل فرستاد.⁽¹⁰⁹⁰⁾
1882 - تاريخ دمشق :
به نقل از عبدالله بن بريده -: عموى عامر بن طفيل برايم نقل كرد كه عامر بن طفيل ، به پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) اسبى هديه داد. عامر، همچنين براى ايشان نوشت : ((در من دبيله اى ⁽¹⁰⁹¹⁾ پديد آمده است . از جانب خويش ، برايم دارويى بفرست )).
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )، از آن روى كه عامر، هنوز اسلام نياورده بود، اسب را برگرداند. همچنين خيكى از عسل به وى اهدا كرد و فرمود: ((با اين ، درمان كن )).⁽¹⁰⁹²⁾
1883 - امام باقر (عليه السلام ):
طب عرب ، در هفت چيز است : نيشتر حجامتگر، شياف ، حكام ، انفيه ، قى كردن ، نوشيدن قدرى عسل ، و آخرين درمان هم داغ كردن است و شايد نوره را هم بدان بيافزايند.⁽¹⁰⁹³⁾
1884 - امام كاظم (عليه السلام ):
هر كس آب كمرش بر وى ديگرگون شود، شير تازه همراه با عسل برايش ‍ سودمند است .⁽¹⁰⁹⁴⁾
1885 - الكافى :
به نقل از حمزة بن طيار، از امام كاظم (عليه السلام ) -: ((مردم به هيچ چيزى بهتر از مكش خون يا مزعه عسل ، درمان نكرده اند)).
گفتم : فدايت شوم ! مزعه عسل چيست ؟
فرمود: ((يك انگشت ليسيدن از آن )).⁽¹⁰⁹⁵⁾
1886 - الفقه المنسوب للامام الرضا (عليه السلام ):
امام كاظم (عليه السلام ) فرمود: ((در عسل ، درمان هر دردى است . هر كس ناشتا يك انگشت از آن را بليسد، اين عسل ، بلغم (وى ) را پايان مى دهد، صفرا را فرو مى نشاند، تلخه سياه (زرداب ) را مانع مى شود، ذهن را صفا مى بخشد و اگر كه همراه با كندر خورده شود، حافظه را نكو مى سازد)).⁽¹⁰⁹⁶⁾
1887 - امام رضا (عليه السلام ):
هر كه مى خواهد در همه زمستان از سرما خوردگى دور بماند، هر روز، سه لقمه شهد بخورد.⁽¹⁰⁹⁷⁾
1888 - امام هادى (عليه السلام ):
هنگامى كه درباره تب پيوسته يك روز در ميان از ايشان پرسيدند -: قدرى عسل و شونيز (سياه دانه )، برداشته و سه ليسه انگشت از آن خورده شود. در اين صورت ، تب ، ريشه كن خواهد شد، و اين هر دو، مبارك هستند. خداوند متعال ، درباره عسل فرموده است : يخرج من بطونها شراب مختلف اءلونه فيه شفآء للناس ؛⁽¹⁰⁹⁸⁾ از درون (شكم ) آن (زنبور)، شهدى كه به رنگ هاى گوناگون است ، بيرون مى آيد. در آن ، براى مردم ، درمان است .⁽¹⁰⁹⁹⁾
1889 - امام هادى (عليه السلام ):
بهترين چيز براى تب ربع ⁽¹¹⁰⁰⁾ آن است كه در روز غلبه تب ، فالوده اى كه با عسل ساخته شده و زعفران فراوانى دارد، خورده شود و در آن روز، چيزى ديگر خورده نشود.⁽¹¹⁰¹⁾
ر. ك : ص 64 ح 86 - 88.
ر. ك : ص 146 (آنچه حافظه را تقويت مى كند / عسل ).
ر. ك : ص 148 (آنچه براى پيشگيرى از فراموشى ، سودمند است ).
ر. ك : ص 232 (آنچه براى برخى دردهاى شكم ، سودمند است / عسل و شونيز).
ر. ك : ص 240 (آنچه براى درمان بادهاى شكم ، سودمند است / سياه دانه ).
ر. ك : ص 298 (آنچه براى درد پلهو، سودمند است ).
فصل چهل و يكم : انگور
41/1 - تاءثير انگور در از ميان رفتن اندوه
1890 - امام صادق (عليه السلام ):
هنگامى كه آب فرو نشست و استخوان هاى مردگان ، پديدار شد، نوع ، اين را بديد و بدين سبب ، بسيار آشفته و اندوهگين شد.
سپس خداوند (عزوجل ) به او وحى كرد: ((اين ، كارى است كه خود با خويش كرده اى ! تو خود، آنان را نفرين كردى !)).
گفت : پروردگارا! من از تو آمرزش مى طلبم و به درگاه تو، توبه مى كنم .
سپس خداوند (عزوجل ) به او وحى فرستاد: ((انگور سياه بخور تا اندوهت از ميان برود))⁽¹¹⁰²⁾.⁽¹¹⁰³⁾
1891 - امام صادق (عليه السلام ):
پيامبرى از پيامبران ، به درگاه خداوند (عزوجل ) از اندوه ، شكايت برد. خداوند (عزوجل ) او را به خوردن انگور، امر فرمود.⁽¹¹⁰⁴⁾
1892 - امام صادق (عليه السلام ):
نوح ، از اندوه ، به درگاه خداوند، شكايت برد. خداوند به او چنين وحى فرستاد: ((انگور سياه بخورد؛ چرا كه اندوه را مى برد))^{(1105 )}.⁽¹¹⁰⁶⁾
41/2 - آداب خوردن انگور
1893 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
انگور، را دانه دانه بخوريد؛ چرا كه گواراتر و خوش تر است ⁽¹¹⁰⁷⁾.⁽¹¹⁰⁸⁾
1894 - مكارم الاخلاق :
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )، گاه ، انگور را دانه دانه مى خورد و گاه خوشه را به دهان مى برد و دانه ها را در دهان فرو مى ريخت تا جايى كه قطره هاى آب ، به سان دانه هاى مرواريد، بر ريش ايشان مى غلتيد.⁽¹¹⁰⁹⁾
1895 - الكافى :
به نقل از عيسى بن عبدالرحمان ، از پدرش -: ابن عكاشة بن محصن اسدى ، بر امام باقر (عليه السلام ) وارد شد، در حالى كه امام صادق (عليه السلام ) نيز در حضر ايشان ايستاده بود.
امام باقر (عليه السلام )، انگورى پيش او نهاد و فرمود: ((انگور را پير كهن سال و كودك خردسال ، دانه دانه مى خورند و كسانى كه گمان مى كنند سير نخواهند شد، سه دانه سه دانه و چهار دانه چهار دانه مى خورند؛ اما تو، دو دانه دو دانه بخور، كه همين مستحب است )).⁽¹¹¹⁰⁾
بيان
به نظر مى رسد كه اختلاف احاديث در چگونگى خوردن انگور، ناظر به اختلاف در اندازه دانه هاى آن است . بنابراين ، معيار كلى در خوردن انگور، رعايت مقدارى است كه مانع گوارايى و هضم آن نگردد، چنان كه حديث نبوى شريف ، بر اين حكمت ، تاءكيد ورزيده است .
فصل چهل و دوم : عناب
1896 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
عناب ⁽¹¹¹¹⁾، تب را مى برد.⁽¹¹¹²⁾
1897 - مكارم الاخلاق :
به نقل از ابوالحصين -: چشمانم سفيد شده بود و چيزى نمى ديدم . امير مومنان را در خواب ديدم و گفتم : سرورم ! چشمانم به وضعى كه مى بينى ، در آمده است .
فرمود: ((عناب را نرم كن و با آن ، سرمه بكش )).
من ، عناب را همراه با هسته اش نرم كردم و با آن ، سرمه كشيدم و در پى آن ، تاريكى از چشمانم رخت بربست و ديدم كه چشمانم سالم است .^{(1113 )}
1898 - امام صادق (عليه السلام ):
برترى عناب بر ديگر ميوه ها، به سان برترى ما بر ديگر مردمان است .⁽¹¹¹⁴⁾
فصل چهل و سوم : سنجد
1899 - امام حسين (عليه السلام ):
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) بر على بن ابى طالب (عليه السلام ) وارد شد، در حالى كه وى تب داشت . پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) او را به خوردن سنجد، سفارش كرد.⁽¹¹¹⁵⁾
1900 - امام صادق (عليه السلام ):
سنجد، گوشتش گوشت مى روياند، استخوانش استخوان را رشد مى دهد و پوستش پوست را مى پرورد. علاوه بر اين ، سنجد كليه ها را گرم مى كند، معده را پاك مى سازد، مايه ايمنى از بواسير و تقطير البول ⁽¹¹¹⁶⁾ است ، ساق پا را قوى مى كند و رگ جذام را به كلى قطع مى نمايد.⁽¹¹¹⁷⁾
فصل چهل و چهارم : ترب
1901 - امام صادق (عليه السلام ):
ترب ، بيخش ، بلغم را از ميان مى برد، قسمت ميانى اش هضم كننده است ، و برگش ادرار آور است .⁽¹¹¹⁸⁾
1902 - الكافى :
به نقل از حنان -: در حالى كه با امام صادق (عليه السلام ) بر سر سفره اى نشسته بودم ، او تربى به دست من داد و گفت : ((اى حنان ! ترب بخور؛ چرا كه در آن ، سه ويژگى است : برگش بادها را دور مى كند، قسمت ميانى اش پيشاب را به جريان مى اندازد⁽¹¹¹⁹⁾ و بيخش ، بلغم را از ميان مى برد)).⁽¹¹²⁰⁾
فصل چهل و پنجم : خرفه
1903 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد خرفه ؛⁽¹¹²¹⁾ چرا كه زيركى مى دهد و اگر تنها يك چيز باشد كه عقل را افزون مى كند، همان است .⁽¹¹²²⁾
1904 - امام صادق (عليه السلام ):
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) بر زمين سوخته اى پا نهاد و آن زمين ، پايش را سوزاند، پس ، پاى خويش را بر خرفه نهاد و در نتيجه ، سوزش حاصل از زمين سوخته ، فرو نشست . از آن پس ، پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) خرفه را دوست داشت ، براى آن دعا مى كرد و مى گفت : ((چه گياه پر بركتى است !))⁽¹¹²³⁾.⁽¹¹²⁴⁾
1905 - الدعوات :
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) حرارتى يافت ، بر خرفه اى دندان فشرد و از آن احساس راحتى كرد. سپس گفت :
((خداوندا! در آن بركت بنه . در آن ، شفاى نود و نه درد است . (اى خرفه !) در هر جا مى خواهى ، بروى )).⁽¹¹²⁵⁾
1906 - امام صادق (عليه السلام ):
در روى زمين ، گياهى والاتر و سودمندتر از خرفه نيست ، و آن ، سبزى فاطمه (عليها السلام ) است .⁽¹¹²⁶⁾
فصل چهل و ششم : خيار
46/1 - خواص خيار
1907 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد خيار؛ چرا كه خداوند متعال ، درمان هر دردى را در آن نهاده است .⁽¹¹²⁷⁾
46/2 - آداب خوردن خيار
1908 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
به گاه خوردن خيار، آن را از ته بخوريد.⁽¹¹²⁸⁾
1909 - امام صادق (عليه السلام ):
چون خيار مى خوريد، آن را از ته بخوريد؛ چرا كه بركتش افزون تر است .⁽¹¹²⁹⁾
1910 - امام صادق (عليه السلام ):
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )، خيار را با نمك مى خورد.⁽¹¹³⁰⁾
1911 - صحيح البخارى :
به نقل از عبدالله بن جعفر -: پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) را ديدم كه خرما را با خيار مى خورد.⁽¹¹³¹⁾
فصل چهل و هفتم : كدو
1912 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد كدو؛ چرا كه مغز را افزون مى سازد.⁽¹¹³²⁾
1913 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد كدو؛ چرا كه عقل را افزون مى سازد و مغز را بزرگ مى كند.⁽¹¹³³⁾
1914 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد كدو؛ چرا كه عقل را مى پالايد و مغز را مى افزايد.⁽¹¹³⁴⁾
1915 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
خطاب به امام على (عليه السلام ): -: كدو بخور؛ زيرا هر كس آن را بخورد، خويش نيكو و رويش شاداب مى شود. آن ، خوراك من و پيامبران پيش از من است .⁽¹¹³⁵⁾
1916 - امام كاظم (عليه السلام ):
از جلمه سفارش هايى كه پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) به امام على (عليه السلام ) كرد، اين بود كه به وى فرمود: ((اى على ! بر تو باد كدو. آن را بخور؛ چرا كه مغز و عقل را افزون مى سازد)).⁽¹¹³⁶⁾
1917 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
كدو بخوريد، كه اگر خداوند مى دانست درختى سبك تر از اين وجود دارد، آن را براى برادرم يونس مى روياند.
هر گاه كسى از شما خورشى مى سازد، در آن كدوى بسيار بريزد؛ چرا كه آن مغز و عقل را مى افزايد.⁽¹¹³⁷⁾
1918 - كنز العمال :
به نقل از انس -: پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )، فراوان كدو مى خورد. گفتم : اى پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )! گويا خيلى كدو دوست دارى ؟!
فرمود: ((كدو، مغز را زياد مى كند و بر عقل مى افزايد)).⁽¹¹³⁸⁾
1919 - الكافى :
به نقل از سيارى ، در حديثى كه سند آن را به معصوم رسانده است -: پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) به كدو علاقه داشت و به زنان خود مى فرمود: ((اگر در ديگ ، چيزى طبخ مى كنيد، در آن ، كدو بسيار بريزيد)).⁽¹¹³⁹⁾
1920 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
اگر خواستيد چيزى بپزيد، از كدو زياد بهره بجوييد؛ چرا كه دل اندوهگين را شاد مى كند.⁽¹¹⁴⁰⁾
1921 - امام على (عليه السلام ):
كدو بخوريد؛ چرا كه مغز را افزون مى كند، پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) به كدو علاقه داشت .⁽¹¹⁴¹⁾
1922 - طب الائمة (عليهم السلام ):
به نقل از ذريح -: به امام صادق (عليه السلام ) گفتم : از اميرمومنان (عليه السلام ) حديثى درباره كدو روايت شده كه فرموده است : ((كدو بخوريد؛ چرا كه مغز را افزون مى سازد)).
امام صادق (عليه السلام ) فرمود: ((آرى . من نيز مى گويم كه براى درد قولنج ، خوب است )).⁽¹¹⁴²⁾
فصل چهل و هشتم : كباب
1923 - الكافى :
به نقل از موسى بن بكر -: امام كاظم (عليه السلام ) به من فرمود⁽¹¹⁴³⁾: ((چرا تو را زردروى مى بينم ؟)).
گفتم : تب ، رنجورم كرده است .
به من فرمود: ((گوشت بخور)).
گوشت خوردم . پس از جمعه اى ، امام (عليه السلام ) ديگر بار مرا ديد، در حالى كه همچنان بر همان وضع پيشين (زرد چهره ) بودم . به من فرمود: ((مگر تو را به خوردن گوشت ، فرمان نداده اند بودم ؟)).
گفتم : از همان روز كه فرموده اى ، جز آن نخورده ام .
پرسيد: ((آن را چگونه مى خورى ؟)).
گفتم : پخته (با آب ).
فرمود: ((نه ؛ آن را كباب شده بخور)).
پس از جمعه اى ، ديگر بار در پى من فرستاد. اين بار ديد كه خون ، دوباره به چهره ام باز گشته است . به من فرمود: ((اكنون ، خوب است )).⁽¹¹⁴⁴⁾
1924 - الكافى :
به نقل از موسى بن بكر -: در مدينه به عارضه اى گرفتار آمدم و در نتيجه آن ، ضعيف شدم : نزد امام كاظم (عليه السلام ) رفتم .
به من فرمود: ((تو را ضعيف مى بينم !)).
گفتم : آرى .
فرمود: ((كباب بخور)).
من هم كباب خوردم و بهبود يافتم .⁽¹¹⁴⁵⁾
1925 - امام باقر (عليه السلام ) يا امام صادق (عليه السلام ):
خوردن ⁽¹¹⁴⁶⁾ كباب ، تب را مى برد.⁽¹¹⁴⁷⁾
فصل چهل و نهم : تره
49/1 - خواص تره
1926 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
تره ⁽¹¹⁴⁸⁾ درميان سبزى ها، همانند نان در ميان خوراكى هاست .⁽¹¹⁴⁹⁾
1927 - الكافى :
به نقل از حماد بن زكريا، از امام صادق (عليه السلام ) -: در محضر پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) از سبزى ها ياد شد. فرمود: ((تره بخوريد؛ چرا كه حكايت آن در ميان سبزى ها، حكايت نان در ميان همه خوراك ها - يا خورش ها⁽¹¹⁵⁰⁾ - است )).⁽¹¹⁵¹⁾
1928 - الكافى :
به نقل از فرات بن احنف -: از امام صادق (عليه السلام ) درباره تره پرسيدند. فرمود: ((آن را بخور؛ چرا كه در آن چهار ويژگى است : بوى دهان را خوش مى سازد؛ بادها را (از بدن ) مى راند؛ بواسير را ريشه كن مى كند؛ و براى كسى كه بدان مداومت مى ورزد، مايه ايمنى از جذام است )).⁽¹¹⁵²⁾
1929 - امام صادق (عليه السلام ):
به نقل از پدرانش (عليهم السلام ) -: نزد پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) از سبزى ها ياد شد. فرمود: ((تره ، مهتر و سرآمد سبزى هاست و برترى آن بر ديگر سبزى ها، همانند برترى نان بر ديگر چيزهاست . در آن ، بركت است و آن ، سبزى من و سبزى پيامبران پيش از من است . من آن را دوست دارم و مى خورم . گويا بوته آن را مى نگرم كه برگ هايش از سرسبزى و زيبايى در بهشت مى درخشند)).⁽¹¹⁵³⁾
1930 - الكافى :
به نقل از موسى بن بكر -: يكى از غلامان امام كاظم (عليه السلام ) بيمار شد. امام (عليه السلام ) از حال او پرسيد.
گفتند: بيمارى طحال گرفته است .
فرمود: ((سه وز به او تره بخورانيد)).
آن را به او خورانديم . پس خون ، فرو نشست ⁽¹¹⁵⁴⁾ و سپس بهبود يافت .⁽¹¹⁵⁵⁾
1931 - المحاسن :
به نقل از سلمه -: در مدينه به دردى سخت ، گرفتار آمدم : نزد امام كاظم (عليه السلام ) رفتم . به من فرمود: ((تو را زرد چهره مى بينم ؟)).
گفتم : آرى .
فرمود: ((تره بخور)).
تره خوردم و بهبود يافتم .⁽¹¹⁵⁶⁾
1932 - مكارم الاخلاق :
به نقل از موسى به بكر -: نزد امام كاظم (عليه السلام ) رفتم . به من فرمود: ((تو را زردروى مى بينم ! تره بخور)).
من نيز خوردم و بهبود يافتم .⁽¹¹⁵⁷⁾
ر. ك : ص 249 (آنچه براى درمان درد طحال ، سودمند است ).
49/2 - خوردن تره تازه
1933 - الكافى :
به نقل از موسى بن بكر -: يكى از كسانى كه امام كاظم (عليه السلام ) را ديده ، برايم نقل كرد كه ايشان تره را در كرت كشتزار مى خورد. البته آن را با آب مى شست و آن گاه مى خورد.⁽¹¹⁵⁸⁾
1934 - الكافى :
به نقل از داوود بن ابى داوود -: مردى ، امام رضا (عليه السلام ) را در خراسان ديده كه تره را از باغ ، همان گونه كه هست ، مى چيند و مى خورد. چون به ايشان گفتند: اين ، ممكن است فضولاتى به همراه داشته باشد، فرمود: ((چيزى از آنها به اين نمى چسبد⁽¹¹⁵⁹⁾
1935 - المحاسن :
به نقل از يحيى بن سليمان -: امام رضا (عليه السلام ) را در خراسان در باغى ديدم ، در حالى كه تره مى خورد. به ايشان گفتم : فدايت شوم ! مردم بر اين باورند كه هر روز يك قطره از بهشت ، بر كاسنى فرو مى ريزد.
فرمود: ((اگر هر روز از بهشت بر كاسنى يك قطره فرو مى ريزد، تره ، در آب بهشت ، يكسره غوطه ور است )).
گفتم : به آن كود مى دهند.
فرمود: ((چيزى از اين كود، بدان نمى چسبد)).⁽¹¹⁶⁰⁾
49/3 - خوردن تره همراه با نمك
1936 - الكافى :
به نقل از احمد بن ابى عبدالله ، از يكى از هم مسلكانش ، در حديثى كه سند آن را به معصوم رسانده است -: اميرمومنان (عليه السلام ) تره را همراه با نمك بلغور شده مى خورد.⁽¹¹⁶¹⁾
فصل پنجاهم - كرفس
1937 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
كرفس ، سبزى پيامبران است .⁽¹¹⁶²⁾
1938 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد كرفس ؛ چرا كه خوراك الياس ، يسع و يوشع بن نون بوده است ⁽¹¹⁶³⁾.⁽¹¹⁶⁴⁾
1939 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
خطاب به امام حسين (عليه السلام ) -: فرزندم ! كرفس بخور؛ چرا كه سبزى پيامبران است ، كه فراموش شده است و خوراك خضر و الياس (عليهما السلام ) است . كرفس ، انسدادها را مى گشايد، دل را طراوت مى دهد، حافظه مى آورد، و ديوانگى ، جذام ، پيسى و ترس را دور مى كند.⁽¹¹⁶⁵⁾
1940 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد كرفس ؛ زيرا اگر چيزى باشد كه بر عقل بيفزايد همان است .⁽¹¹⁶⁶⁾
فصل پنجاه و يكم : قارچ
1941 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
قارچ ⁽¹¹⁶⁷⁾ از گياهان بهشت است و آب آن براى درد چشم ، سودمند است .⁽¹¹⁶⁸⁾
1942 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
قارچ ، از ((من ))⁽¹¹⁶⁹⁾ است و ((من )) از بهشت است ⁽¹¹⁷⁰⁾. آب آن نيز درمانى براى چشم است .⁽¹¹⁷¹⁾