430، وظيفه اخلاقى

قال النبى صلى الله عليه و آله و سلم :
حق على المسلم اذا اراد سفرا ان يعلم اخوانه و حق على اخوانه اذا قدم ان ياءتوه .⁽⁴³³⁾
براى هر مسلمانى شايسته است زمانى كه به سفر مى رود برادرهاى دينى خود را آگاه سازد و آنها نيز وظيفه دارند وقتى او از سفر مراجعت مى كند، به ديدن او بشتابند.

431، دو نعمت مجهول

قال رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم :
يا اباذر! نعمتان مغبون فيهما كثيرمن الناس : الصحة والفراع .⁽⁴³⁴⁾
اى اباذر! دو نعمت است كه بسيارى از مردم نسبت بآن غافل مى شوند، يكى نعمت سلامتى و ديگرى فراغت و فرصتى است ، كه براى انسان در ايام مناسب فراهم مى شود!

432، سوغات سفر

قال الصادق عليه السلام :
اذا سافر احد كم فقدم من سفره فلياءت اهله بما تيسير ولو بحجر.⁽⁴³⁵⁾
وقتى كه يكى از شما بمسافرت مى رود، با دست خالى بخانه باز نگردد بلكه هنگام بازگشت از سفر براى اهل و عيال خود هديه اى بياورد اگر چه در دست او سنگ ناچيزى باشد!

433، تسبيح فاطمه (عليه السلام )

قال الباقر عليه السلام :
تسبيح فاطمة عليها السلام فى كل يوم فى دبر كل صلاة احب الى من صلاة الف ركعة فى كل يوم .⁽⁴³⁶⁾
تسبيح مادرم فاطمه عليهما السلام در هر روز، بعد از هر نماز بهتر است نزد من ، از هزار ركعت نماز در هر روز.

434، تعقيب نماز

قال الصادق عليه السلام :
الجلوس بعد صلاة الغداة فى التعقيب والدعاء حتى تطلع الشمس ابلغ فى طلب الرزق من الضرب فى الارض .⁽⁴³⁷⁾
نشستن بعد از نماز صبح و مشغول بودن به تعقيب و دعا تا طلوع آفتاب براى بركت روزى شما، از مسافرت و تلاش براى كسب تجارت در روى زمين ، مؤ ثرتر و مفيدتر است .

435، زهد حقيقى

قال الصادق عليه السلام :
ليس الزهد فى الدنيا باضاعة المال ، ولا بتحريم الحلال ، بل الزهد فى الدنيا ان لا تكون بما فى يدك اوثق بما فى يدالله .⁽⁴³⁸⁾
پارسائى و زهد در دنيا، بضايع كردن مال و حرام كردن نعمتهاى حلال خداوند نيست بلكه زهد در دنيا آن است كه بآنچه در دست تو است اعتماد بيشتر از آنچه در تصرف خداوند است نداشته باشى .

436، براى شيرينى ايمان

قال الصادق عليه السلام :
حرام على قلوبكم ان تعرف حلاوة الايمان حتى تزهد فى الدنيا.⁽⁴³⁹⁾
قلب شما از چشيدن مزه و طعم ايمان محروم خواهد بود مگر اينكه در دنيا پارسا و زهد پيشه گرديد.

437، منافع بيمارى

قال الرضا عليه السلام :
المرض للمؤ من تطهير ورحمة ، وللكافر تعذيب ولعنة ، وان المرض لايزال بالمؤ من حتى لا يكون عليه ذنب .⁽⁴⁴⁰⁾
درد و بيمارى براى مؤ من موجب پاك شدن و از گناه از طرف خدا رحمت است ، و براى كافر سبب عذاب و دورى از خدا، پس درد از مؤ من زايل مى شود در حاليكه براى او گناهى باقى نمانده است .

438، بيمارى و آمرزش

قال رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم :
اذا مرض المسلم كتب له كاحسن ما كان يعمله فى صحته و تساقطت ذنوبه كمايتسا قط ورق الشجر.⁽⁴⁴¹⁾
هرگاه شخص مسلمانى مريض مى شود، براى او ثواب اعمالى را كه در حال تندرستى انجام مى داد نوشته مى شود، و گناهان او ريخته مى شود، همچنانك در فصل خزان برگ از درختان فرو مى ريزد.

439، پاداش عيادت مريض

قال الصادق عليه السلام :
من عاد مريضا شيعة سبعون الف ملك ليستغفرون له حتى يرجع الى منزله .⁽⁴⁴²⁾
كسيكه بعيادت مريضى برود، هفتاد هزار فرشته الهى او را همراهى خواهند كرد، و تا بخانه خود بر مى گردد، براى او دعا و درخواست آمرزش گناهان از خداوند مى نمايند.

440، تكميل مكارم اخلاقى

قال رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم :
بعثت لاتمم مكارم الاخلاق .⁽⁴⁴³⁾
من براى تتميم و تكميل مكارم اخلاقى مبعوث و برانگيخته شده ام .

441، دعاى شخص بيمار

قال الصادق عليه السلام :
اذا دخل احدكم على اخيه عائدا له ، فليسله يدعوله ، فان دعائه مثل دعائه الملائكة .⁽⁴⁴⁴⁾
هرگاه يكى از شما براى عيادت مريضى برود، از او درخواست نمايد تا براى وى دعا كند، زيرا دعاى آن مريض مانند دعاء فرشتگان است ، قبول درگاه الهى واقع خواهد شد.

442، دعاى مستجاب مريض

قال الباقر عليه السلام :
من عاد مريضا فى الله لم يسئل المريض للعائد شيئا الا استجاب الله له .⁽⁴⁴⁵⁾
كسى كه مريضى را بخاطر خدا عيادت كند درخواست نمى كند مريض براى او چيزى را از خدا، مگر اينكه دعاى او را خداوند مستجاب مى كند.

443، زيان دوا خوردن

قال موسى بن جعفر عليهما السلام :
ليس من دواء الا ويهيج داء، وليس شيى ء فى البدان انفغ من امساك اليد الا عما يحتاج اليه .⁽⁴⁴⁶⁾
هيچ دوائى نيست مگر اينكه درد ديگرى را تحريك مى كند، و چيزى هم براى بدن مفيدتر نيست كه ، انسان كمتر دست بطرف غذا دراز كند، كم بخورد، و در حد احتياج و ضرورت غذا ميل نمايد.

444، خوشحالى مرده !

قال الصادق عليه السلام :
ان الميت ليفرح بالترحم عليه و الاستغفار له ، كما يفرح الحى بهدية تهدى اليه .⁽⁴⁴⁷⁾
بدرسيكه مرده شاد مى شود به ترحمى كه بوسيله صدقه و استغفار و طلب رحمت براى او انجام مى دهند همچنانكه افراد زنده بخاطر تحفه ها و هديه هائى كه به آنها مى رسد، شاد و خرسند مى گردند.

445، مسواك قبل از نماز

قال الصادق عليه السلام :
ركعتان بسواك افضل من سبعين ركعة بغير سواك .⁽⁴⁴⁸⁾
دو ركعت نماز كسى كه مسواك كرده باشد از لحاظ ثواب با ارزشتر است از هفتاد ركعت نماز كسيكه بدون مسواك كردن نماز بخواند.

446، تفاوت ايمان و اسلام

قال على عليه السلام :
الايمان ما وقر فى القلوب و صدقته الاءعمال ، والاسلام ماجرى على اللسان و حلت به المنا كحة .⁽⁴⁴⁹⁾
ايمان چيزى است كه ، ثابت و استوار در قلب باشد، و اعمال انسان هم آن را تصديق و اعلام كند، اما اسلام صرفا با گفتن شهادتين براى انسان حاصل مى شود، بوسيله آن انسان طاهر مى گردد، و ازدواج او هم حلال و اصلاح مى شود.

447، اول براى چهل مؤ من

قال الصادق عليه السلام :
من قدم اربعين من المؤ منين ثم دعا استجيب له .⁽⁴⁵⁰⁾
كسى كه بهنگام دعا براى خود چهل نفر از مؤ منين را بر خود مقدم بدارد و اول در حق آنها دعا كند، دعاى او در حق خودش هم مستجاب مى شود.

448، دعا با وجود پاك

قال الصادق عليه السلام :
اذا اراد احدكم ان يستجاب له فليطب كسبه وليخرج من مظالم الناس وان الله لا يرفع اليه دعاء عبد و فى بطنه حرام ، اومظلمة لاحد من خلقه .^{(451 )}
هرگاه كسى از شما بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب و درآمد خود را پاك كند، و مظالم و حقوق مردم را پرداخت نمايد، زيرا دعاى شخصى كه در شكم او غذاى حرام است و بر ذمه او دين و حق ديگران قرار دارد، بالا نمى رود، و مورد توجه و استجابت خداوند قرار نمى گيرد.

449، دعا براى ديگران

قال الصادق عليه السلام :
من دعا لاخيه بظهر الغيب ناداه ملك من السماء الدنيا، يا عبدالله و لك مائة الف ضعف ما طلبت لاخيك .⁽⁴⁵²⁾
هر كس عقب سر برادر دينى خود براى او دعا كند، فرشته اى از آسمان او را ندا مى دهد: اى بنده خدا! صد هزار برابر آنچه براى برادر مؤ من خود درخواست كردى ، خداوند بخودت پاداش مى دهد.

450، سبب بى كسى

قال اميرالمؤ منين عليه السلام :
فقد الاحبة غربة .⁽⁴⁵³⁾
از دست دادن دوستان موجب تنهائى و غربت انسان مى گردد.

451، دعاى پشت سر

قال الصادق عليه السلام :
ان دعاء المؤ من لاخيه بظهر الغيب مستجاب ، و يدر الرزق و يدفع المكروه .⁽⁴⁵⁴⁾
دعاى برادر مؤ من براى برادر دينى خود در پشت سر او مستجاب است ، و نيز سبب زياد شدن روزى و دفع مكروهات و گرفتاريها مى شود.

452، غيرت زن و مرد

قال اميرالمؤ منين عليه السلام :
غيرة المراءة كفر، وغيرة الرجل ايمان .⁽⁴⁵⁵⁾
غيرت بخرج دادن زن موجب كفر است ، و غيرت نشان دادن مرد عين ايمان است ، زيرا غيرت زن در مورد مرد. مخالفت با تعدد زوجات است كه ، آن را خداوند مجاز شمرده ، و غيرت مرد درباره تعدد همسر براى زن ، موافق با دستور خداوند، و مانع اعمال منافى عفت و فساد است .