تسبيحات زهرا

عن فاطمة (عليهاالسلام) ابنة النبى (صلى الله عليه و آله)، قال: انطلقت الى النبى (صلى الله عليه و آله) تساله خادما، فقال: الا ادلك على ما هو خير لك من ذلك:

اذا اويت الى فراشك فسبحى ثلاثا و ثلاثين، و احمدى ثلاثا و ثلاثين، و كبرى اربعا و ثلاثين، فهو خير لك من ذلك، ارضيت يابنية؟ قالت: قد رضيت [دولابى: الذرية الطاهرة (و) مردى حنفى: آل محمد، ص 87 (و) قاضى نورالله: احقاق الحق، ج 25: ص 343.

البته اين حديث با الفاظى متفاوت و به روايت رواتى ديگر در جاى جاى كتب روايى فريقين آمده است. فى المثل، صحيح مسلم، ح 22728 (باب «تسبيح اول النهار» از طريق روح بن قاسم و وهيب، هر دو از سهيل بن صالح) (و) حاكم: المستدرك على الصحيحين، ج 3: صص 156- 157 (و) تميمى: مسند ابى يعلى، ج 2: صص 122- 123/ ح 6756 (از ابوهريره).

همچنين براى اطلاع بيشتر رك قاضى نورالله شوشترى: احقاق الحق، ج 10: صص 284-278.] فاطمه (عليهاالسلام) دخت پيامبر خاتم گويد: به نزد پيامبر رفته از او كنيزكى را خواستار شدم، حضرت فرمودند: آيا مى خواهى كه تو را به امرى بهتر راهنما باشم:

آنگاه كه در بسترت جاى گرفتى سى و سه مرتبه تسبيح (سبحان الله)، سى و سه مرتبه تحميد (الحمد لله)، و سى و چهار مرتبه تكبير (الله اكبر) گوى، كه اين تو را از آنچه درخواست كردى بهتر باشد. دختركم! آيا- از آنچه را كه به تو آموزش دادم- خشنودى؟ پاسخ داد: بلى، خشنودم.

دعا براى امر مهم

عن زين العابدين (عليه السلام)، قال: ضمنى والدى (عليه السلام) الى صدره يوم قتل - و الدماء تغلى- و هو يقول: يا بنى، احفظ عنى دعاء علمتنيه فاطمة (عليهاالسلام)، و علمها رسول الله (صلى الله عليه و آله)، و علمه جبرئيل (عليه السلام) فى الحاجة و المهم و الغم و النازلة اذ نزلت و الامر العظمى الفادح، قال: ادع «بحق يس و القرآن الحكيم، و بحق طه و القرآن العظمى، يا من يقدر على حوائج السائلين، يا من يعلم ما فى الضمير، يا من منفسا عن المكروبين، يا مفرجا عن لمغمومين، يا راحم الشيخ الكبير، يا رازق الطفل الصغير، يا من لا يحتاج الى التفسير، صل على محمد و آل محمد و افعل بى كذا و كذا [ قمى: نفس المهموم، ص 347 (به نقل از كتاب الدعوات راوندى). ]».

از امام زين العابدين (عليه السلام) روايت شده است كه فرمود: پدرم در آن روز خونين كه كشته شد مرا به سينه اش فشرد و گفت: اى فرزندم! دعايى را كه فاطمه (عليهاالسلام) به من آموخت، و او از رسول خدا آموزش ديد، و رسول خدا از جبرئيل، مواظبت نما كه در هنگام حاجت و وقع امر بزرگ و به گاه اندوه آن را بر خوانى:

«به حق يس و قرآن حكيم، و به حق طه و قرآن عظيم، اى كسى كه بر برآوردن خواسته هاى خواستاران توانايى، اى كسى كه بر آنچه در نهان افراد مى گذرد آگاهى، اى كسى كه اندوه از اندوهگينان زايل مى كنى ، اى كسى كه گشايش براى غم زدگانى، اى مهربان به بزرگسالان، اى روزى دهنه ى خردسالان، يا كسى كه نياز به تفسير ندارى، بر محمد و آلش درود فرست و حاجتم را برآور».

دعاى حريق

اللهم انى اصبحت اشهدك- و كفى بك شهيدا- و اشهد ملائكتك و حملة عرشك و سكان سبع سمواتك و ارضيك و انبياءك و رسلك و ورقة انبياءك و رسلك و الصالحين من عبادك و جميع خلقك، فاشهد لى- و كفى بك شهيدا- انى اشهد انك انت الله لا اله الا انت المعبود، وحدك لا شريك لك، و ان محمدا عبدك و رسولك، و ان كل معبود مما دون عرشك الى قرار ارضك السابعة السفلى باطل مضمحل ماخلا وجهك الكريم فانه اعز و اكرم و اجل و اعظم من ان يصف الواصفون كنه جلاله او تهتدى القلوب الى كنه عظمته، يا من فاق مدح المادحين فخر مدحه، وعدى وصف الواصفين ماثر حمده، و جل عن مقالة الناطقين تعظيم شانه، صل على محمد آله، و افعل بنا ما انت اهله يا اهل التقوى و اهل المغفرة- ثلاثا.

(ثم يقول:) لا اله الا الله وحده لا شريك له، سبحان الله و يحمده، استغفرالله و اتوب اليه، ماشاءالله و لا قوة الا بالله، هو الاول و الاخر، و الظاهر و الباطن، له الملك و له الحمد، يحيى و يميت، و يميت و يحيى، و هو حى لا يموت، بيده الخير، و هو على كل شى ء قدير- احدى عشرة مرة.

(ثم يقول:) سبحان الله و لاحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر، استغفرالله و اتوب اليه، ماشاءالله لا حول و لا قوة الا بالله الحليم الكريم، العلى العظيم، الرحمن الرحيم، الملك القدوس الحق المبين، عدد خلقه، وزنة عرشه، و مل ء سمواته و ارضيه، و عدد ماجرى به قلمه، و احصاه كتابه، و مداد كلماته، و رضاه لنفسه- احدى عشرة مرة.

(ثم قل:) اللهم صل على محمد و اهل بيته المباركين، و صل على جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و حملة عرشك اجمعين و الملائكة المقربين. اللهم صل عليهم جميعا حتى تبلغهم الرضا و تزيدهم بعد الرضا مما انت اهله يا ارحم الراحمين.

اللهم صل على محمد و آل محمد، و صل على ملك الموت و اعوانه، و صل على رضوان و خزنة الجنان، و صل على مالك و خزنة النيران. اللهم و صل عليهم حتى تبلغهم الرضا و تزيدهم بعد الرضا مما انت اهله يا ارحم الراحمين.

اللهم صل على الكرام الكاتبين، السفرة الكرام البرره، و الحفظة لبنى آدم، و صل على ملائكة الهواء و ملائكة الارضين السفلى، و ملائكة الليل و النهار، و الارض و الاقطار، و البحار و الانهار، و البرارى و الفلوات، و القفار، و الاشجار، و صل على ملائكتك الذين اغنيتهم عن الطعام و الشراب، يتسسبيحك و عباتك. اللهم صل عليهم حتى تبلغهم الرضا و تزيدهم بعد الرضا مما انت اهله يا ارحم الراحمين.

اللهم صل على محمد و آل محمد، و صل على ابينا ادم و امنا حواء و ما ولدا من النبيين و الصديقين و الشهداء و الصالحين، اللهم صل عليهم حتى تبلغهم الرضا مما انت اهله يا ارحم الراحمين.

اللهم صل على محمد و اهل بيته الطاهرين الطيبين، و على اصحابه المنتجبين، و على ازواجه المطهرات، و على ذرية محمد، و على كل نبى بشير بمحمد، و على كل نبى ولد محمدا، و على كل من فى صلواتك عليه رضى لك و رضى لنبيك محمد (صلى الله عليه و آله). اللهم صل عليهم حتى تبلغهم الرضا و تزيدهم بعد الرضا مما انت اهله يا ارحم الراحمين.

اللهم صل على محمد و آل محمد، و بارك على محمد و آل محمد، و ارحم محمدا و آل محمد كافضل ما صليت و باركت و ترحمت على ابراهيم انك حميد مجيد. اللهم صل على محمد وآل محمد كما امرتنا ان نصلى عليه، اللهم صل على محمد و آل محمد كما ينبغى لنا ان نصلى عليه. اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد من صلى عليه.اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد من لم يصل عليه. اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد كل حرف فى صلاة صليت عليه. اللهم صل على محمد وال محمد بعدد من صلى عليه و من لم يصل عليه.

اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد كل شعرة و لفظة و لحظة و نفس وصفة و سكون وحركه ممن صلى عليه و ممن لم يصل عليه، و بعدد ساعاتهم و دقايقهم و سكونهم و حراتهم و حقايقهم و ميقاتهم و صفاتهم و ايامهم و شهورهم و سنيهم و اشعارهم و ابشارهم بعدد زنة ذر ما عملوا او يعملون، او كان منهم او يكون الى يوم القيمة، و كاضعاف ذلك اضعافا مضاعفة الى يوم القيامه، يا ارحم الراحمين.

اللهم صل على محمد و آل محمد بعدد ما خلقت و ما انت خالقه الى يوم القيامة صلاة ترضيه. اللهم لك الحمد و الثناء و الشكر و المن و الفضل و الطول و الخير و الحسنى النعمة و العظمة و الجبروت و الملك و الملكوت و السلطان و الفخر و القهر و السودد و الامتنان و الكرم و الجال و الاكرام و الخير و التوحيد و التمجيد و التهليل و التكبير و التقديس و الرحمة فالمغفرة و الكبرياء و العظمة و لك ما زكا و طاب و ظهر من الثناء الطيب و المديح الفاخر و القول الحسن الجميل الذى ترضى به عن قائله و ترضى به قائله و هو رضى لك، حتى يتصل حمدى بحمد اول الحامدين، و ثنائى بثناء اول المثنين على رب العالمين متصلا ذلك بذلك، و تهليلى بتهليل اول المهللين، و تكبيرى بتكبير اول المكبرين، و قولى الحسن الجميل بقول اول القائلين المجملين المثنين على رب العالمين متصلا ذدلك بذلك من اول الدهر الى آخره، و بعد زنة ذر السموات و الارضين و الرمال و التلال و الجبال وعدد جرع ماء البحار و عدد قطر الامطار و ورق الاشجار و عدد النجوم و عدد الثرى و الحصى و النوى و المدر و عدد زنة ذلك (كله) و عدد زنة ذر السموات و الارضين و ما فيهن و ما بينهن و ما تحتهن و ما بين ذلك و ما فوقهن الى يوم القيمة، من لدن عرش الى قرار ارضك السابعة السفلى، و بعدد حروف الفاظ اهلهن وعدد ارماقهم و دقايقهم و شعائرهم و ساعاتهم و ايامهم و شهورهم و سنيهم و سكونهم و حركاتهم و اشعارهم و ساعاتهم و ايامهم و شهورهم و سنيهم و سكونهم و حركاتهم و اشعارهم و ابشارهم، و عدد زنة ما عملوا او يعملون او بلغهم او راوا او ظنوا او فطنوا او كان منهم او يكون الى يوم القيمة، و عدد زنة ذر ذلك و اشعاف ذلك و كاضعاف ذلك اضعافا مضاعفة لا يعلمها و لا يحصيها غيرك، يا ذا الجلال و الاكرام. و اهل ذلك انت و متسحقه و مستوجبه منى و من جميع خلقك يا بديع السموات و الارض.

اللهم انك لست برب استحدثناك و لا معك اله فيشركك فى ربوبيتك، و لا معك اله اعانك على خلقنا، انت ربنا كما نقول و فوق ما يقول القائلون.

اسئلك ان تصلى على محمد و آل محمد، و ان تعطى محمدا افضل ما سالك و افضل ما سئلت له و افضل ما انت مسؤول له الى يوم القيامة.

اعيذ اهل بيت نبيى محمد (صلى الله عليه و آله) و نفسى و دينى و ذريتى و مالى و ولدى و اهلى و قراباتى و اله بيتى و كل ذى رحم دخل لى فى الاسلام او يدخل الى يوم القيامة و حزانتى و خاصتى و من قلدنى دعاء او اسدى الى يدا او رد عنى غيبة او قال فى خيرا او اتخذت عنده يدا او ضيعة و جيرانى و اخوانى من المؤمنين و المؤمنات بالله و باسمائه التامة العامة الشاملة الكاملة الطاهرة الفاضلة المباركة المتعالية الزاكية الشريفه المنيعة الكريمة العظيمة المخزونة التى لا يجاوزهن بر و لا فاجر، و بام الكتاب و خاتمته و ما بينهما من سورة شريفة و اية محكمة و شفاء و رحمة و عودة و بركه، و بالتوراة و الانجيل و الزبور و الفرقان، و بصحف ابراهيم و موسى، و بكل كتاب انزله الله، و بكل رسول ارسله الله، و بكل حجة اقمها الله، و بكل برهان اظهره الله، و بكل نور اناره الله، و بكل آلاء الله و عظمته.

اعيذ و استعيذ من شر كل ذى شر، و من شر ما اخاف و احذر، و من شر ما ربى منه اكبر، و من شر فسقه العرب و العجم، و من شر فسقة الجن و الانس و الشياطين و السلاطين و ابليس و جنوده و اشياعه و اتباعه، و من شر ما فى النور و الظلمة، و من شر مادهم اوهجم او آلم، و من شر كل غم و هم و آفة و ندم و نازلة و سقم، و من شر ما يحدث فى الليل و النهار و تاتى به الاقدار، و من شر ما فى النار، و من شر ما فى الارض و الاقطار و الفلوات و القفار و البحار و الانهار، و من شر الفساق و الفجار و الكهان و السحار و الحساد و الذعار و الاشرا، و من شر ما يلج فى الارض و ما يخرج منها و ما ينزل من السماء و ما يعرج فيها اليها، و من شر كل ذى شر، و من شر كل دابة ربى آخذ بناصيتها، ان ربى على صراط مستقيم. فان تولوا فقل حسبى الله لا اله الا هو عليه توكلت و هو رب العرش العظيم. و اعوذ بك اللهم من الهم و الحزن و العجز و الكسل و الجبن و البخل، و من ضلع الدين و غلبه الرجال، و من عمل لا ينفع، و من عين لا تدمع، و من قلب لا يخضع، و من دعاء لا يسمع، و من نصيحة لا تنجع، و من صحابة لا تردع، ومن اجماع على نكر، و تودد على خسر، او تواخذ على خبث، و مما استعاذ منه محمد (صلى الله عليه و آله) و الملائكة المقربون و الانبياء و المرسلون و الائمة الطاهرون المطهرون و الشهداء و الصالحون و عبادك المتقون. و اسئلك اللهم ان تصلى على محمد و آل محمد و ان تعطينى من الخير ماسئلوا، و ان تعيذنى من شر ما استعاذوا، و اسئلك اللهم من الخير كله عاجله و آجله، ما علمت منه و مالم اعلم. و اعوذبك يا رب من همزات الشياطين و اعوذبك رب ان يحضرون.

بسم الله على اهل بيت النبى (صلى الله عليه و آله)، بسم الله على نفسى و دينى، بسم الله على اهلى و مالى، بسم الله على كل شى ء اعطانى ربى، بسم الله على احبتى و ولدى و قراباتى، بسم الله على جيرانى المؤمنين و اخوانى و من قلدنى دعاء او اتخذ عندى يدا او ابتدا الى برا من المؤمنين و المؤمنات، بسم الله على ما رزقنى ربى و يرزقنى، بسم الله الذى لا يضر مع اسمه شى ء فى الارض و لا فى السماء و هو السميع العليم.

اللهم صل على محمد و آل محمد، وصلنى بجميع ما سئلك عبادك المؤمنين ان تصلهم به من خير و اصرف عنى جميع ما سئلك عبادك المؤمنون ان تصرفه عنهم من السوء و الردى، و زدنى من فضلك ما انت اهله و وليه يا ارحم الراحمين.

اللهم صل على محمد و اهل بيته الطيبين، و عجل اللهم فرجهم و فرجى، و فرج عن كل مهموم من المؤمنين و المؤمنات. اللهم صل على محمد و آل محمد و ارزقنى نصرهم، و اشهدنى ايامهم، و اجمع بينى و بينهم فى الدنيا و الاخرة، و اجعل منك عليه واقية حتى لا يخلص اليهم الا بسبيل خير، و على من معهم و على شيعتهم و محبيهم و على اوليائهم و على جميع المؤمنين و المؤمنات، فانك على كل شى ء قدير.

بسم الله و بالله و من الله و الى الله و لا غالب الا الله، ماشاءالله لا قوة الا بالله، حسبى الله توكلت على الله، و افوض امرى الى الله، و التجى الى الله، و بالله احاول و اصاول و اكاثر و افاخر و اعتز و اعتصم، عليه توكلت و اليه متاب، لا اله الا الله الحى القيوم عدد الثرى و الحصى و النجوم و الملائكة الصفوف، لا اله الا الله وحده لا شريك له على العظيم، لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين.

(و مما خرج عن صاحب الزمان (عجل الله تعالى له الفرج) زيادة فى هذا الدعاء الى محمد بن الصلت القمى:) اللهم رب النور العظيم، و رب الكرسى الرفيع، و رب البحر المسجور، و منزل التوراة و الانجيل و الزبور، و رب الظل و الحرور، و منزل الفرقان العظيم، و رب الملائكة المقربين و الانبياء و المرسلين، انت اله من فى السماء و اله من فى الارض، لا اله فيهما غيرك، و انت جبار من فى السماء و جبار من فى الارض، لا جبار فيهما غيرك، و انت خالق من فى السماء و خالق من فى الارض، لا خالق فيهما غيرك، و انت حكم من فى السماء و حكم من فى الارض، لا حكم فيهما غيرك.

اللهم انى اسئلك بوجهك الكريم، و بنور وجهك المنير و ملكك القديم يا حى يا قيوم، اسئلك باسمك الذى شارقت به السموات و الارضون، وباسمك الذى يصلح عليه الاولون و الاخرون، يا حيا قبل كل حى، و يا حيا بعد كل حى، و يا حيا حين لا حى، و يا محيى الموتى، و يا حى يا لا اله الا انت، يا حى يا قيوم، اسئلك ان تصلى على محمد و آل محمد، و ارزقنى من حيث احتسب و من حيث لا احتسب و رزقا و اسعا حلالا طيبا، و ان تفرج عنى كل غم و هم، و ان تعطينى ما ارجو و آمله، انك على كل شى قدير. [شيخ طوسى: مصابح المتهجد، صص 194- 202 (و) علامه حلى: منهاج الصلاح فى مختصر المصباح (به نقل از سپهر در كتاب ناسخ التواريخ) (و) كفعمى: الصمباح، صص 72- 78 (و) همو: البلد الامين، صص 55- 60 (و) العتيق الغروى، ص 153 (از عبدالله بن محمد مروزى، از عمارة بن زيد، از عبدالله بن العلا، از جعفر بن محمد الصادق (عليه السلام)، از پدرش محمد بن على حسين (عليهم السلام)- اين دعا را تا فقل حسبى الله لا اله الا هو عليه توكلت و هو رب العرش العظيم ذكر نموده است) (و) مجلسى: بحارالانوار، ج 83: صص 165- 171/ ح 44، چ بيروت (با استناد به كتاب «العتيق الغروى») و ج 92: صص 204- 209/ ح 38، چ بيروت (به نقل از «مصباح المتهجد») (و) سپهر: ناسخ التواريخ، ج 2: ص 466.

نكته: كفعمى در حاشيه البلد الامين (ص 55) گويد: همانا نام گذارى ايندعا به «دعاى حريق» بر اساس روايتى از امام صادق (عليه السلام) مى باشد كه حضرت فرمود:از پدرم امام باقر (عليه السلام) شنيدم كه مى فرمود: با پدرم، على بن الحسين (عليهماالسلام) در «قبا» بودم كه چون پدرم بيامد پيرمردى از انصار به نزد ما آمد و گفت: به خانه خود روان گرديد كه در آتش مى سوزد. پدرم گفت: به خدا سوگند، خانه ى من نمى سوزد. اورفت و باجماعتى از مواليان ما بازگشت و در حالى كه همه گريه مى كردند به پدرم گفتند: به خدا سوگند، كه خانه شما در آتش مى سوزد، پدرم گفت: نه به خدا نمى سوزد، كه من به پروردگارم و آنچه كه در دستم موجود است مطمئن تر از شمايم.

امام باقر (عليه السلام) مى افزايد: چون به خانه بازگشتيم معلوم افتاد كه تمامى خانه هاى اطراف از چارسو بسوخته، ليكن خانه ى ما را زيانى نرسيده است. آنگاه پدرم (حضرت باقر (عليه السلام) مى فرمايد) به پدرشان زين العابدين فرمود: اى پدر! ماجرا از چه قرار است؟ حضرت فرمود: اى فرزندم! چيزى از علم پيامبر (صلى الله عليه و آله) است كه به ما به ارث رسيده كه از براى ما از دنيا وآنچه در اوست: از مال و جاه، از مردان آماده ى رزم و از سلاحهاى مهيا عزيزتر است. و آن هديه ايست كه جبرئيل (عليه السلام) به پيامبر عطا نموده است كه پيامبر على و دختر خود، فاطمه (عليهم السلام) را بيآموخت و به ما به ارث رسيده است و آن دعاى كاملى است كه هر كس در هر روز آنرا مقدم داشته و بخواند خداوند تعالى هزار ملك را وكيل مى كند كه او و اهل و فرزندان و حشم و دوستانش كه به آنها توجه دارد از آتش و غرق و... حفظ كند.]

دلسوزى پيامبر بر فاطمه و بزرگداشت او

(11) اخبرنا ابو منصور زيد بن طاهر بن سيار البصرى قدم علينا واسطا، عن حسين بن محمد بن يعقوب الشباطى الحافظ، حدثنا ابوبكر محمد بن عدى، حدثنا محمد بن عدى الابلى، حدثنا احمد بن محمد بن سعيد، حدثنا عبدالله بن محمد بن ابى مريم القبائى من اهل قبا، حدثنا القاسم بن محمد، عن ابيه، عن جعفر بن محمد، عن ابيه محمد بن على، عن ابيه على بن الحسين، عن ابيه الحسين بن على، عن امه فاطمة بنت رسول الله (صلى الله عليه و آله)، قالت:

لما نزلت على النبى (صلى الله عليه و آله) (لا تجعلوا دعاء الرسول بينكم كدعاء بعضكم بعضا [ نور، 24: 63. ]) قالت فاطمة (عليهاالسلام):فتهيبت النبى (صلى الله عليه و آله) ان اقول له: يا ابة، فجعلت اقول له: يارسول الله، فاقبل على، فقال لى: يا بنية، لم تنزل فيك و لا فى اهلك من قبل،انت منى و انا منك، و انما نزلت فى اهل الجفاء و البذخ و الكبر، قولى: يا ابة، فانها احب للقلب و ارضى للرب. ثم قبل النبى (صلى الله عليه و آله)جبهتى، و مسحنى بريقه، فما احتجت الى طيب بعده. [ مغازلى: كتاب مناقب على بن ابى طالب، ص 364: ح 411 (و) ابن شهر آشوب: مناقب آل ابى طالب، ج 3: ص 320 (از قاضى ابومحمد كرخى در كتابش كه در الفاظ، با نقل كه از كتب «مناقب على بن ابى طالب» اخذ شده است اندكى اختلاف دارد) (و) مجلسى: بحارالانوار، ج 43: ص 32 (به نقل از ابن شهر آشوب) (و) بحرانى: عوالم العلوم، ج 11: ص 74 (به نقل از ابن شهر آشوب). ] فاطمه (عليهاالسلام) دخت رسول خدا گويد: چون آيه ى «آن چنان كه يكديگر را صدا مى زنيد پيامبر را صدا مزنيد» فرود آمد، هيبت پيامبر مرا گرفت كه او را «اى پدر» صدا بزنم. من هم او را رسول الله صدا مى زدم. پيامبر خدا- چون تغيير رويه رادر من مشاهده نمود- به من رو كرده فرمود: اى دختركم! اين آيه در مورد تو فرود نيامده است. تو از من و من از تو هستم؛ بلكه اين آيه در مورد ستمگران و متكبران نخوت كنندگان فرود آمده است. تو بگو: اى پدر! چرا كه اين كلام مرا بيشتر خوشايند است و در نزد پروردگار نيكوتر است. آنگاه پيامبر خدا پيشانيم را بوسيد، و آن را با آب دهانش تر نمود، كه از آن پس به استعمال بوى خوش نيازمند نگرديدم.

فاطمه مهتر بانوان است

(12) عن فاطمة (عليهاالسلام): يا فاطمة، الا ترضين ان تكونى سيدة نساء المؤمينن [متقى هندى: كنز العمال، ج 13: ص 93/ ح 523 (از طريق بخارى و مسلم)(و) على بن حسام الدين هندى: منتخب كنز العمال، ج 5: ص 97 (و) ابن حجر: الصواعق المحرقه، ص 114 (و) حمزاوى: مشارق الانوار، ص 109 (و) نبهانى: الفتح الكبير، ج 3: ص 400 (و) مناوى: اتحاف السائل، ص 66 (و) شناوى: سيدات نساء اهل الجنة، ص 156 (و) جزائر: تظلم الزهراء، ص 26 (و) قاضى نورالله: احقاق الحق، ج 10: صص 84 و 109 و ج 25: صص 40- 41 (و) محمد سعيد ممدوح المكى: اسعاف الملحين بترتيب احاديث احياء علوم الدين الغزالى، ص 174 (و) بحرانى: عوالم العلوم، ج 11: ص 104.

البته اين حديث از عايشه هم نقل گرديده است كه مى توان آن را در ماخذى كه در ص 96 همين كتاب (پاورقى شماره ى 2) مذكور افتاده يافت.]؟ فاطمه (عليهاالسلام) گويد:- پيامبر خدا فرمود- اى فاطمه! ايا خشنودى كه مهتر بانوان به ايمان گرويدگان باشى؟ (13) عن فاطمة (عليهاالسلام): اما ترضين انتكونى سيدة نساء اهل الجنة [متقى هندى: كنز العمال، ج 13: ص 93 (و) مخدوم حنفى: بذل القوة فى حوادث سنى النبوه، ص 299 (و) عبدالكريم و رديفى مصرى: سعد الشموس، ص 203.

البته اين حديث را عايشه و ديگران- با الفاظ مختلف- از پيامبر خدا نقل كرده اند. رك قاضى نورالله: احقاق الحق، ج 10: ص 83 به بعد.]؟ فاطمه (عليهاالسلام) گويد:- پيامبر خدا فرمود:- آيا خشنودى كه مهتر زنان بهشتى باشى؟

خبر پيامبر از نخستين كسى كه به او مى پيوندد

(14) عن فاطمة (عليهاالسلام) عن النبى (صلى الله عليه و آله)، قال: انه لم يكن نبى كان بعده نبى الا عاش نصف عمر الذى كان قبله، ان عيسى عاش عشرين و مائة سنة، ولا ارانى الا ذاهبا على راس الستين فابكانى ذلك، و قال: بابنية، انه ليس من نساء المسلمين امراة اعظم ذرية منك فلا تكونى ادنى امراة صبرا، ثم ناجانى فى المرة الاخرى و اخبرنى انى اول اهله لحوقا به و قال: انك سيدة نساء اهل الجنة، الا ما كن من البتول المريم بنت عمران. فضحكت لذلك [ محب الدين طبرى: ذخائر العقبى، ص 39 (و) سيوطى: مسند فاطمه، ص 41/ ح 61 (و) قاضى نورالله: احقاق الحق، ج 10: ص 83. ] از فاطمه (عليهاالسلام)، از پيامبر خدا روايت شده كه فرمود: پيامبرى نبوده مگر اينكه در پس او پيامبرى باشد كه نصف عمر پيامبر پيشين روزگار بگذراند و عيسى يكصد و بيست سال عمر كرد و من نمى بينم كه بيش از شصت سال عمر كنم.- فاطمه (عليهاالسلام) گويد:- اين سخن م را به گريستن واداشت. رسول خدا فرمود: دختركم! هيچ زنى از زنان مسلمان نيست كه دنباله اى به انبوهى تو داشته باشد. و هيچ زنى چون تو بردبار نيست.

سپس فاطمه (عليهاالسلام) مى فرمايد: كه پيامبر خدا نجواكنان مرا آگاه ساخت كه از كسانش نخستين فردى هستم كه بدو مى پيوندم ودر دنباله ى كلام خود افزود: تو مهتر بنوان بهشتيان هستى، همچنانكه باكره بودن از آن مريم دختر عمران است.

- فاطمه (عليهاالسلام) گويد:- از اين سخن پدر به خنده افتادم.

(15) عن فاطمة (عليهاالسلام) ان النبى قال لها: انك اول اهل بيتى لحوقا بى، و نعم الخلف انا لك. [متقى هندى: كنز العمال، ج 16: ص 281 (و) عباس احمد سقر و احمد عبدالجواد: جامع الاحاديث، قسم الاول: ج 7/ ص 244.

البته اين حديث با صدر و ذيلهاى متفاوت از زبان عايشه، ابن عباس و ام حبيبه و واثلة بن اسقع و يحيى بن جعده در كتب فريقين آمده است. رك قاضى نورالله: احقاق الحق، ج 10: صص 439- 451.] عن فاطمة (عليهاالسلام) روايت شده است كه پيامبر خدا بدو فرمود: تو نخستين فرد از خاندانم هستى كه به من خواهى پيوست، و چه خوب خلفى هستى براى من.

پاداش درود و صلوات بر فاطمه

(16) روى عن على (عليه السلام)، عن فاطمة (عليهاالسلام) قالت: قال لى رسول الله (صلى الله عليه و آله) يا فاطمة، من صلى عليك غفرالله له، و الحقه بى حيث كنت من الجنة. [ اربلى: كشف الغمة، ج 1: ص 472 (و) مجلسى: بحارالانوار، ج 43: ص 55 (و) سپهر: ناسخ التواريخ، ج 2: ص 365 (و) (و) بحرانى: عوالم العلوم، ج 11: ص 179. ] على (عليه السلام) از فاطمه (عليهاالسلام) روايت مى كند كه فرمود: رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مرا فرمود: اى فاطمه! هر كس بر تو درود بفرستد، خداوند او را بيامرزد و در بهشت به منش ملحق گرداند.

(17) عن فاطمة (عليهاالسلام)، قالت: قال ابى و هو ذا حى: من سلم على عليك ثلاثة ايام فله الجنة. قلت لها: ذا فى حياته و حياتك، او بعد موته و موتك؟ قالت: فى حياتنا و بعد وفاتنا [ مغازلى: كتاب مناقب على بن ابى طالب، ص 363: ح 410 (و) ابن شهر آشوب: مناقب آل ابى طالب، ج 3:ص 139 (با اختلافى اندك نسبت به مغازلى) (و) مجلسى: بحارالانوار، ج 43: ص 185/ ذح 17 (به نقل از ابن شهر آشوب) (و) مفيد: كتاب المزار، ص 154: ح 6 (و) طوسى: تهذيب الاحكام، ج 6: ص 9/ ح 11 (با اختلاف در الفاظ) (و) مجلسى: بحارالانوار، ج 100: ص 194/ ح 9 (و) حر عاملى: وسائل الشيعة، ج 10: ص 287/ ح 1، چ عبدالرحيم شيرازى و ج 14: ص 367: ح 19404 (دو منبع اخير به نقل از التهذيب) (و) بحرانى: عوالم العلوم، ج 11: ص 527. ] از فاطمه (عليهاالسلام) روايت شده كه فرمود: پدرم آن زمان كه در قيد حيات بود مرا فرمود: هر كه بر من و تو سه روز سلام كند بهشت از آن اوست.- كسى مى گويد:- در حيات پيامبر و شما يا بعد از مرگتان؟ حضرت فرمود: در حيات و ممات ما.

خبر دادن پيامبر از آينده

(18) عن فاطمة الصغرى بنت الحسين (رضى الله عنهما)، عن ابيها، عن جدتها فاطمد الكبرى، بنت رسول الله (صلى الله عليه و آله)، قالت: قال لى رسول الله (صلى الله عليه و آله): يدفن من ولدى سبعة بشاطى الفرات، لم يبلغهم الاولون، و لم يدركهم الاخرون [ طبرى: دلائل الامامة، ص 5 (و) توفيق ابوعلم: اهل البيت، ص 130. ] از فاطمه ى صغرى دختر حسين (رضى الله عنهما)، از پدرش، از مادر بزرگش فاطمه ى كبرى دختر رسول الله (صلى الله عليه و آله) نقل است كه حضرت فرمودند: رسول خدا (صلى الله عيله و آله) به من فرمودند: هفت نفر از فرزندانم بر ساحل (كناره) فرات دفن مى شوند كه نخستينيان به مقام آنان نمى رسند و آخريان هم درك وجودشان را نمى كنند.

عن فاطمة بنت رسول الله (صلى الله عليه و آله) قالت: قال لى رسول الله (صلى الله عليه و آله): الا ابشرك؟ اذا اراد الله ان يتحف زوجة وليه فى الجنة بعث اليك تبعثين اليها من حليك [ طبرى: دلائل الامامة، ص 2. ] فاطمه دخت رسول الله گويد: رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مرا فرمود: آيا مى خواهى ترا بشارت دهم؟ زمانى كه خداوند اراده نمود زنى از زنان بهشت را تحفه بدهد نزد تو مى فرستد تا از زيورآلات خود به او دهى.

فاطمه پيامبر را از نيرنگ مشركان آگاه مى كند

(20) اخبرنى ابوالنضر محمد بن محمد بن يوسف الفقيه، حدثنا عمثان بن سعيد الدارمى،حدثنا وضاح بن يحيى النهشلى، حدثنا ابوبكر بن عياش، عن عبدالله بن عثمان بن خثيم، عن سعيد بن جبير، عن ابن عباس، عن فاطمة (رضى الله عنها)، قالت: اجتمع مشكروا قريش فى الحجر فتعاقدوا باللات و العزى و مناة لوراينا محمد (صلى الله عليه و آله) لقمنا مقام رجل واحد و لنقتله، فدخلت على النبى باكية و حكت مقالتهم، فقال رسول الله: يا بنية، اسكنى ثم خرج فدخل عيلهم المسجد فرفعوا رؤسهم ثم نكسوا فاخذ فبضة من تراب فرمى بها نحوهم ، ثم قال: شاهت الوجوه فما اصاب رجلا منهم الا قتل يوم بدر. [حاكم نيشابورى: المستدرك الصحيحين، ج 3: ص 157 (آنگاه در ادامه ى حديث حاكم مى افزايد كه سند اين حديث صحيح است كه بخارى و مسلم آن را يادآور نگرديده اند) (و) بيهقى: دلائل النبوة، ج 2: ص 227. (البته روايت بيهقى به اين صورت مى باشد:

عن فاطمة (عيلها السلام) قالت: اجتمعوا مشركوا قرش فى الحجر، فقالوا: اذا مر محمد علينا ضربه كل واحد منها ضربة. فسمعته (عليهاالسلام) فدخلت على ابيها ذفكرت ذلك الخبر...) (و) سيوطى: مسند فاطمة، ص 118: ح 277 (به نقل از بيهقى) (و) بحرانى: عوالم العلوم، ج 11: ص 580 (به نقل از بيهقى) (و) مجلسى:بحارالانوار، ج 18: ص 60 (و) سيوطى: مسند فاطمه، ص 118 (دو كتاب اخير روايت را از ابن عباس نقل كرده اند با اين تفاوت كه بعد عبارت «حكت مقالتهم» چنين آورده اند: فقال: يا بنيه، احضرى لى وضوء فتوضا، ثم خرج الى المسجد فلما راوه قالوا: هو ذا و خفضت رؤسهم و سقطت اذقانهم فى صدروهم فلم يصل اليه رجل منهم، فاخذ النبى (صلى الله عليه و آله) قبضة من التراب فحصبهم بها و قال: شاهت الوجوه، فما اصاب رجلا منهم الا قتل يوم بدر كافرا).] از فاطمه ى (عليهاالسلام) روايت شده است كه فرمود: مشركين قريش در حجر- اسماعيل- گرد آمده بودند. آنان در آن مكان قرار گذاشتند و بر اين قرار لات و مناة و عزى را شاهد گرفتند گه اگر پيامبر بدآنجا آمد همگى برخاسته او را به اتفاق هم به قتل برسانند.- فاطمه (عليهاالسلام) گويد: چون اين خبر بشنيدم- بر پيامبر در حالى كه گريان بودم وارد شدم و گفتار آنان را حكايت نمودم. رسول خدا فرمود: اى دختركم! همين جا بمان. آنگاه داخل در مسجد شدند. مشركين چون مشاهده نمودند كه پيابمر داخل در مسجد گرديده است سرها را بالا كرده سپس به زير افكندند. پيامبر مشتى خاك برداشته به جانب آنها پاشيد؛ آنگاه فرمود: تيره باد رويتان.

- فاطمه (عليهااسللام) مى فرمايد:- آن خاك به چهره اى اصابت ننمود مگر آنكه در روز بدر به قتل رسيد.