فصل پنجم : دعاهاى نادره
دعا براى بدست گرفتن قرآن
حضرت صادق (عليه السلام): چون مى خواست قرآن را براى قرائت به دست گيرد اين دعا را مى خواند: (خداوندا! گواهى مى دهم كه اين كتاب توست كه به رسولت فرستاده شده و كلام توست كه به زبان محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) جارى گشته كه آنها را هادى مردم و رشته پيوند خود و بندگانت قرار داده اى ، خداوندا! كتابت را باز كرده ام ، خداوندا! نگاهم را بر قرآن عادت ده و قرائت آن را تواءم تفكر و تفكرم را وسيله عبرت قرا ده ، و از كسانى قرارم ده كه مواعظ آن را بپذيرم و از گناهان كناره گيرم ، و در وقت خواندن آن بر گوش و دلم مهر منه ، و بر ديدگانم پرده مكش و قرائت مرا قرائت بدون تفكر قرار مده بلكه چنان كن كه در آيات و احكامش تدبر كنم و آنها را به خاطر بسپرم و نظرم را در قرآن نظر غفلت و خواندنم را خواندن لغو قرار مده كه تو رئوف و رحيم مى باشى ).
دعا بعد از قرائت قرآن
(خداوندا! مقدارى از كتابت را كه بر نبى صادق محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) فرستاده اى خواندم ، خداوندا! حمد براى توست ، خداوندا! مرا از افرادى قرار ده كه به حلال و حرام آن عمل كند، و به محكم و متشابهش ‍ مؤمن باشد، و آن را مونس قبر و روز حشر من قرار ده ! و مرا از كسانى قرار ده كه با هر آيه اى كه مى خواند درجه اى در اعلى عليين بالا مى رود، آمين يا رب العالمين ) و چون آيه سجده واجب را شنيدى به سجده برو و بگو: لا اله الا الله حقا حقا، لا اله الا الله ايمانا و تصديقا، لا اله الا عبوديه و رقا، لا مستنكفا و لا مستكبرا بل اءنا عبد ضعيف خائف مستجير) بعد سربردار و تكبير گوى .
از امام صادق (عليه السلام): هر كه صد آيه از هر جاى قرآن بخواند و بعد هفت بار (يا الله ) گويد اگر بر سنگ خارا بخواند شكافته شود.
دعاى كه در آن اسم اعظم خدا نهفته است
از معاذ روايت است كه : نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) مرا نزد عبد الله سلام فرستاد تا او را به حضور حضرت دعوت كنم ، وقتى عبد الله شرف ياب شد، نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) از وى پرسيد، آيا ده كلمه اى را كه خداوند به ابراهيم (عليه السلام) آنگاه كه به آتش ، پرتاب شد آموخت در تورات يافته اى ؟ عبد الله گفت : پدر و مادرم فدايت آيا در اين باره چيزى بر تو نازل شده است ؟ من ثواب آنها را در تورات يافته ام نه خود آنها را و اسم اعظم خدا در ميان آنهاست ، پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: آيا خداوند آنها را به موسى آموخته بود؟ عبد الله گفت : نه و جز به ابراهيم نياموخته بود، فرمود: ثواب آنها در تورات چيست ؟ عرضه داشت : يا رسول الله كه مى تواند ثواب آنها را درك كند؟ من در تورات ديده ام كه خداوند آنها را در دل هيچ بنده اى قرار ندهد مگر آن كه به وسيله آنها به قلبش يقين بخشد و اگر خدا را به آنها قسم دهد كارش را به انجام رساند و در دار الجلال خداوند رحيم در ظل همسايگى وى باشد و ثواب همه شبها را از اول خلقت دنيا داشته باشد، پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) پرسيد دار الجلال چيست ؟ گفت : بهشت عدن و موضع عرش ‍ خداوند صاحب عزت در آنجا در جوار خداست ، ابن سلام گويد يا رسول الله ! آنها را به ما تعليم كن و بدان بر ما منت نه ! چنان كه خدا بر شما منت نهاد، حضرت (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: به سجده افتيد، همه به سجده رفتند چون سر برداشتند نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: بگوييد: (يا الله ، يا الله ، يا الله ، تويى كه همه خلق ، از تو در هراسند، اى نور، نور تويى كه از خلق خود پوشيده اى و هيچ نورى نور تو را در نيابد، يا الله يا الله يا الله تو آن بلند مرتبه اى بر فوق عرش بلندى جسته اى و هيچ مخلوقى توان وصف و عظمت تو ندارد، اى نور، اهل آسمان تو از تو نور مى گيرند، و اهل زمين از روشنى تو، روشن مى شوند يا الله يا الله يا الله تو آن خدايى كه جز تو خدايى نيست و برتر از آنى كه داراى شريك باشى و بزرگ تر از آنى كه فرزند بخواهى و كريم تر از آنى كه شبيه داشته باشى ، تو آن خدايى كه در هر زمان ستايش شده اى ، و در هر مكان پرستش مى شوى و نام تو در هر جا و هر زمان برده مى شود، اى روشنى همه روشنى ها، هر نورى در برابر نور تو تاريك است ، اى سلطان وجود، هر سلطانى جز تو فنا پذيرد، اى دائم و ابدى ، هر زنده اى جز تو بميرد، يا الله يا الله يا الله ، اى رحمن و رحيم ، به من رحمتى آر كه بدان آتش غضبت را فرو نشانى و عذابت را از من بگردانى و سعادتى از خوان احسانت نصيبم گردانى و در سرايى فرودم آرى كه بندگان شايسته ات را در آن جاى مى دهى ، اى ارحم الراحمين ! اى آن كه اعمال خوب را آشكار مى كنى ، و كردار زشت را مى پوشانى ، اى آن كه بر گناهان مؤ اخذه نمى كنى و پرده درى نمى كنى ، اى داراى عفو عظيم و گذشت بسيار، اى بزرگ بخشاينده و اى آن كه همه شكايت ها به سوى تو آيد، اى آن كه در چشم پوشى بزرگى و كريمى و در منت عظيمى ، اى آغازكننده به نعمتها پيش از آن كه استحقاقى باشد، اى آفريدگار! اى آقاى بزرگوار و اى غايت ميل و آرزوها، يا الله يا الله يا الله ، از تو مسئلت دارم كه وجودم را به وسيله ى آتش قبيح و زشت نسازى ، و از راه رحمت پدر و مادرم را ببخشايى ، و خير دنيا و عقبى را به من عطا كنى كه تو بر همه چيز توانايى ، و بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) و آلش درود فرست ).
پرسيد: يا رسول الله ثواب خواننده اين دعا چيست ؟ فرمود: هيهات كه اگر فرشتگان هفت آسمان و زمين ، گرد آيند كه تا قيامت ثواب آن را وصف كنند نتوانند كه يكى از هزارش را توصيف نمايند، و بعد ثوابهاى بسيار براى آن ذكر فرمود كه اينا يكى را بيان مى كنيم .
چشمانش فروغ و بصيرت بخشد و سينه اش را به ايمان گشاده گرداند و از او تا عرش نورى برايش برآرد كه براى او بدرخشد، و ملائكه به وجودش ‍ افتخار كنند و حكمت را در زبان او قرار دهد، و حفظ كتاب خود را نصيب او گرداند، و بصيرت در دين به او دهد و روز قيامت او را با دلى آرام برانگيزد، و در قيامت با ابراهيم به يك نحو شنوا باشد و به وسيله اين دعاها چيزى از خدا نخواهد مگر آن كه به او و پيروزتر نيرومندتر از آنى كه ضدى براى تو باشد.
حاجت خواستن
به هنگام خروج از خانه بگويد: بسم الله و لا قوه الا بالله توكل ت على الله و حمد و معوذتين و توحيد و آية الكرسى را بخواند و به جلو و عقب و راست و چپ و بالا و پايين بدمد، و به وقت بازگشت به خانه و دخول به خانه بگويد: بسم الله و بالله و اءشهد اءن لا اله الا الله وحده لا شريك له و اءشهد اءن محمدا عبده و رسوله بعد اگر كسى در خانه هست سلام كند وگرنه بگويد (سلام بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) خاتم انبياء و سلام بر امامان هدايت كننده و هدايت يافته ، و سلام بر ما و بندگان صالح خدا) و چون براى كارى وارد بازار شود بگويد: اءشهد اءن لا اله الا الله وحده لا شريك له و اءشهد اءن محمدا عبده و رسوله
از دعاهاى على (عليه السلام) براى رفع حاجت
لا اله الا الله وحده لا شريك له الحكيم و الكريم ، لا اله الا الله وحده لا شريك له العلى العظيم ، سپاس خداوندى را كه كارهاى نيك با نعمت او كامل شود، يا هو، يا من هو هو، يا من ليس هو الا هو، يا هو، يامن لا هو الا هو.
در طلب حاجت
از امام ششم (عليه السلام): چون براى پدرم حاجتى بزرگ پيش مى آمد سجده مى كرد و در آن هفت بار مى گفت : (اى ارحم الراحمين !) و فرمود: هيچ كس اين را نگويد مگر آن كه خداوند عزوجل فرمايد: اينك منم ارحم الراحمين خواسته ات را بخواه .
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) به على (عليه السلام) فرمود: على جان ! چون براى كارى بيرون مى روى آية الكرسى را بخوان كه حاجتت انشاء الله برآورده شود.
و از امام ششم (عليه السلام): هر كه بى وضو به دنبال حاجتى رود حاجتش ‍ روا نشود خود را ملامت كند.
از على (عليه السلام): هر كه حاجتى دارد بامداد روز پنجشنبه به دنبال آن رود و وقت خروج از منزل آخر سوره آل عمران و آية الكرسى و حمد را بخواند كه در آنهاست روا شدن حاجات دنيا و آخرت .
در كارهاى مهم
از امام ششم (عليه السلام): چون به مردى سختى و ناراحتى رسد ساعد و ساق را برهنه كند و به زمين بچسباند، و سينه را نيز به زمين نهد و دعا كند.
على (عليه السلام) به فرزندش فرمود: چون كارى مهم راجع به دين و دنيا برايت پيش آيد، وضو بساز و دستها را به آسمان بلند كن و هفت بار بگو: (يا الله ) بعد حاجتت را بخواه كه مستجاب شود.
از موسى بن جعفر (عليه السلام): هيچ كس را كارى مهم و رنجى بزرگ نرسد كه سر به سوى آسمان بلند كند، و سه بار (بسم الله الرحمن الرحيم ) گويد مگر آن كه خداوند رنجش را برطرف كند، و غمش را ببرد انشاء الله
بدهكارى
از حسين بن خالد: در بغداد سيصد هزار درهم بدهكار، و چهارصد هزار درهم طلبكار بودم ، طلبكاران فرصت نمى دادند كه طلبم را باز ستانم و به ايشان دهم ، وقت حج رسيد، پنهانى از بغداد خارج شدم تا به خدمت موسى بن جعفر (عليه السلام) برسم ، ولى نتوانستم ، شرح حالم را براى حضرت نوشتم ، امام (عليه السلام) در پشت نامه ام جواب نوشت پس از هر نماز سه بار بگو: (خداوندا! اى آن كه جز تو خدايى نيست به حق آن كه جز تو خدايى نيست مسئلت دارم كه به حق لا اله الا انت ، بر من رحمت آر، و اى خدايى كه جز تو خدايى نيست به بركت آن كه جز تو خدايى نيست از من خشنود و راضى شو، مرا ببخش كه حاجتت انشاء الله روا شود، حسين گويد بر اين دعا مداومت كردم و چهار ماه نشد كه طلبم را وصول و بدهى ام را ادا كرده و صد هزار درهم برايم باقى ماند.
دعا براى رفع ظالم
نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: اگر از قدرتمند و امير ترسانى و مى خواهى كه شر او از تو بگردد مواظب باش تا اول ماه برسد چون هلال شب اول ماه را ديدى برخيز و چنان كه گويا به وى خطاب مى كنى بگو: (هيچ كس از شما مى خواهد كه باغستانى از خرما و انگور، داراى نهرهاى جارى و در آن هر گونه ميوه اى باشد، چون پير شود و فرزندان خردسالش ‍ گردش را گرفته باشند صاعقه اى به آن رسد و آن را بسوزاند)⁽¹⁰⁴⁾ و به اين كلمات به خانه مردى كه از وى مى ترسى اشاره كن و بگو: (خداوندا! او را به بلايى مبتلا كن كه وجودش را فراگيرد و اندوه بسيار بروى چيره گردان ، و با سنگهاى سجيل و طير ابابيل سنگ بارانش كن اى على ! و اى عظيم !) و شب دوم و سوم ماه نيز اين را تكرار كن اگر در ماه اول به مقصود رسيدى كه خوب وگرنه در شب اول ماه بعد اين عمل را انجام ده و اگر نشد در ماه سوم كه ديگر نياز به تكرار نباشد به اذن خداوند عزوجل .
دعاى ديگر
مردى از شر ظالمى به امام ششم (عليه السلام) شكايت برد، امام (عليه السلام) فرمود بگو: (اى ياور ستمديده ! فلان كس بر من ستم كرده و تجاوز نموده او را به فقرى جبران ناپذير و بلايى آشكار گرفتار كن ) و هيچ مردى براى ظالم بر خود اين دعا را سه بار نخواند مگر اين كه آثار نكبت در چهره ظالم پديد آيد و بعد به فقر گرفتار شود.
دعاى ديگر
چون بر سلطان داخل شوى بگو: (خوبى تو رو به رويت و شرت زير پايت باد!) و من از خدا يارى مى جويم .
دعايى ديگر
از امام رضا (عليه السلام): هر كه خواهد بر دشمن نفرين كند بگويد: خداوندا! بر او بلايى فرست كه نظيرى نداشته باشد، اى آن كه از هر چيز در امانى ! و هيچ چيز از تو بى نياز نيست بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) و آل او درود فرست و مرا از شر او كفايت كن .
دعايى ديگر
چون از كسى به ستوه آيى بگو: خداوندى كه جز او خدايى نيست مرا كافى است كه او رب عرش بزرگ است به حول و قوه خدا از حول و قوه ايشان امتناع مى ورزم ، از شر همه مخلوق به پروردگار مخلوقات پناه مى برم آنچه خدا بخواهد همان است و قوتى جز از ناحيه او نباشد.
طلب روزى
مردى به امام ششم (عليه السلام) از فقر شكايت كرد امام (عليه السلام) فرمود: وقتى صداى اذان را مى شنوى همراه مؤ ذن و به نواى او اذان گو.
از امام ششم (عليه السلام): خداوندا! اگر روزيم در آسمان است فرود آر! و اگر در زمين است برآور! و اگر دور است نزديك گردان ! و اگر نزديك است عطا فرما! و اگر عطا كرده اى در آن بركت نه و آن را بر من مبارك بدار، و تا روزى كه باقى است مرا از گناه و هلاك بر حذر بدار!
ترس
از امام ششم (عليه السلام): اگر در سفر و بيابانى و از جن و آدم مى ترسى دست راست بر فرق سر نه و به صداى بلند بخوان : (آيا جز دين خداى جوييد در حالى كه هركه در آسمانها و زمين است خواه و ناخواه تسليم اويند و همه به او باز مى گردند)⁽¹⁰⁵⁾ و روايت است كه اين آيه را در گوش ‍ چهارپايى كه چموشى مى كند بخوان و بگو: خداوندا! آن را برايم رام كن و مبارك گردان به حق محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) و آل او و سوره (انا انزلناه ) بخوان .
براى ترس از شير بر جان و بر گوسفند خود
از امام ششم (عليه السلام): هر كه از درنده اى براى خود و گوسفندانش در هراس باشد برگرد آنها خطى بكشد و بگويد: (اى پروردگار دانيال ! و چاه ژرف و پروردگار هر درنده ! مرا و گوسفندانم را نگه دار).
نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) به على (عليه السلام) فرمود: چون گرفتار شيرى شدى و كار بر تو تنگ شود، سه بار تكبير گوى و بگو: (خداوند از هر چيز بزرگ تر و بالاتر و عزيزتر و عظيم تر است ، و خدا از خلق خود تواناتر و غالب تر است ، به خدا پناه مى برم از شر آنچه مى ترسم ) كه انشاء الله از شرش مصون خواهى ماند.
براى فردى كه از سگها و درنده مى ترسد
بگويد: (به مؤمنان بگو تا كسانى كه تو را كه به ايمان خدا اميد نبسته اند ببخشايد، تا قوم به اعمال خود كيفر شوند)⁽¹⁰⁶⁾ (و چون قرآن خوانى ما بين تو و بين مردم بى ايمان به آخرت پرده اى قرار مى دهيم )⁽¹⁰⁷⁾، (و بر دلهايشان پوششى قرار مى دهيم تا نفهمند، و در گوششان سنگينى من اندازيم ، و اگر همه معجزات و نشانه هاى خدا را ببينند ايمان نخواهند آورد، و چون به نزد تو براى مجادله آيند مردم كافر گويند كه اينها جز خرافات گذشته نيست )⁽¹⁰⁸⁾.
فال نيك و بد زدن
نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فال نيك زدن را دوست داشت و از تطير (فال شوم زدن ) بدش مى آمد و امر مى فرمود كه هر كس چيز ناملايم و مكروهى را بيند و به نظرش بدشگون آيد بگويد: (خداوندا! جز تو كسى خير نمى دهد و بدى ها را كسى جز تو نتواند برطرف كند، و هيچ حول و قوه از غير تو نيايد).
آن كه از دزد مى ترسد
بر چفت و قفل در بخواند. ((قل ادعوالله و ادعوا الرحمن ... تا آخر سوره اسراء))
در خشم
از حضرت صادق (عليه السلام): مردى كه خشمگين شود اگر ايستاده است بنشيند، كه خوى شيطانى از او برود، و هر كه نسبت به رحم و هم خون خود، غضب كند بدن او را لمس كند كه غضبش فرو نشيند.
و از آن حضرت (عليه السلام): به هنگام غضب بگو: (خداوندا! خشم دلم را ببر و گناهم را ببخش ، و از فتنه هاى گمراه كننده در امانم دار، از تو خشنودى تو را مى طلبم و از خشمت به تو پناه مى برم ، بهشتت را مسئلت دارم ، و از دوزخت به تو پناهنده مى شوم ، و همه خيرها را از تو مى طلبم و از همه شرها به تو پناه مى گيرم . خداوندا! مرا بر هدايت و صواب ثابت بدار، و مرا از خودت خشنود بدار و هم مورد خشنودى خودت قرار ده بى آن كه گمراه و گمراه كننده باشم ).
و فرمود: خداى متعال گويد: پسر آدم ! به هنگام غضب مرا ياد كن تا من وقت غضب خود تو را ياد كنم و تو را هلاك و خوار نسازم به آنچه كه ديگران را هلاك مى گردانم .
و امام ششم (عليه السلام) فرمود: هر كس خشم خود را براى مردم فرو برد خداوند در قيامت ، خشم خود را از او بگرداند.
ايضا در خشم
بر نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) درود فرستد و بگويد: (خداوندا! گناهانم را ببخش و غضبم را ببر، و از شر شيطان نگهم بدار كه حول و قوتى جز از ناحيه تو نباشد).
دعاى ديگر
اين دعا را امام صادق (عليه السلام) به هنگام ورود بر منصور مى خواند و در نتيجه منصور كه در نهايت غضب بود. غضبش تسكين مى يافت : (اى پناه من ! به هنگام سختى و شدت ، و اى فريادرسم به وقت رنج و مصيبت ، مرا با توجه خود و ديده بى خواب خود، حافظت كن و در پناه خود پناهم ده ).
در ترس و وحشت
شخصى به نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) از وحشت شكايت كرد، فرمود: اين كلمات را بسيار بگوى : (منزه است خداوند سلطان و مقدس ، پروردگار ملائكه و روح ، خالق آسمان ها و زمين ، و صاحب عزت و جبروت ).
در اندوه گذشته و آينده
نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: هر كه اين دعا را بخواند: (خداوندا! من بنده و فرزند بنده تو و فرزند كنيز توام ، سرنوشتم به دست توست ، فرمانت را مجرى مى دارى ، و در قضا و قدرت عادلى ، تو را قسم به همه اسما خودت ، كه خود را بدآنها ناميده اى يا آنها را در كتابت نازل كرده اى يا به يكى از خلق خود تعليم داده اى يا در علم غيب خود مكنون داشته اى قرآن را روشنى دل ، و نور سينه و وسيله برطرف شدن حزن و از بين رفتن اندوه من قرار ده ) خداوند غم او را برطرف سازد و اندوهش را به شادى بدل نمايد.
در بلا
هر كه يكى از هل بلا را بيند آهسته و پنهانى بگويد: (سپاس خدايى را كه مرا از اين بلا عافيت داده و اگر مى خواست بدان مبتلايم مى ساخت ).
از امام پنجم (عليه السلام): چون مبتلايى را بينى آن چنان كه نفهمد سه بار بگو: (سپاس خدايى را كه مرا از اين بلا مصون داشت و اگر مى خواست مبتلايم مى گردانيد) و هر كه اين را بگويد آن بلا هرگز به او نرسد، و فرمود: نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرموده است : (هرگاه مبتلايانى را ببينيد، خدا را حمد گوييد چنان كه نشنوند كه موجب اندوهشان شود).
در جنازه
حضرت زين العابدين (عليه السلام) هرگاه جنازه اى را مى ديد مى فرمود: (سپاس خداوندى را كه مرا فردى بيچاره و مستاءصل قرار نداد) و نيز مى فرمود: (سپاس خدايى را كه باقدرت خويش ، پيروز و غالب است و بر بندگان با ميراندن ايشان غلبه مى فرمايد).
در كار سخت
روايت است كه هر كس را مهمى پيش آيد و دوست دارد كه راه خلاصى پيدا كند شايسته است كه چون به بستر مى رود اين دو سوره را هفت بار بخواند (سوره والشمس و سوره والليل ) كه شخصى به خوابش آيد و راه نجات از آن و يا انجام آن را برايش باز گويد.
عافيت
يكى از دعاهاى پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم): (خداوندا! من از تو عافيت مى جويم و شكر بر عافيت و عافيت كامل را در دنيا و آخرت از تو خواستارم ).
نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: هر كسى مردى يهودى يا نصرانى يا مجوسى يا هر غير مسلمانى را ببيند و بگويد: (سپاس خدايى را كه مرا بر تو برترى داد به اين كه اسلام دين من و قرآن كتاب من و محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) نبى من و مؤمنان برادران من ، و كعبه قبله من است ) خداوند بين او و آن مرد را در دوزخ جمع ننمايد.
سؤ ال حاجت را از خداوند به طور جدى و قاطع بخواه
مستحب است كه دعا كننده در سؤ ال خود قاطع باشد كه پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: هيچ كس نگويد: (خداوندا! اگر مى خواهى مرا ببخش يا رحمت كن ) بلكه جدى و قاطع مسئلت كند كه خداوند اين گونه خواستن را مكروه نمى دارد، و چون خداوند دعاى تو را مستجاب كرد بگو: (سپاس خداوندى را كه به عزت خود صالحات را كامل مى گرداند) و چون استجابت به تاءخير افتاد بگو: (خدا را در هر حال سپاس مى گويم ) و مكروه است كه دعا كننده ، اجابت خدا را دير شمرد، بلكه همواره دعا كند و مسئلت نمايد و خسته نشود كه پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمود: (دعاى بنده ، مستجاب مى شود مادام كه عجله نكند و نگويد كه دعا كردم و مستجاب نشد) و چون حاجتى دارى بگو: (خداوندا! تو را به اسم اعلى و اكبر و اعز و اجل و اعظم و اكرم تو مسئلت مى نمايم كه برايم چنين و چنان كن ) كه اين گونه دعا رد نشود.
گرفتارى و بلاى بزرگ
روايت است كه نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) به على (عليه السلام) فرمود: چون در ورطه اى هولناك افتى بگو:(بسم الله الرحمن الرحيم لا حول و لا قوه الا بالله العلى العظيم ، خداوندا! فقط تو را مى پرستم و از تو يارى مى خواهم ) كه خداوند به اين دعا بلا از او بگرداند.
اسم اعظم خدا
روايت است كه حضرت زين العابدين (عليه السلام) فرمود: (يك سال پس ‍ از هر نماز از خدا مى خواستم كه اسم اعظم به من آموزد بامدادى كه نماز صبح را خوانده بودم نشسته خوابم برد مردى را برابرم ايستاده ديدم كه مى گويد: از خدا اسم اعظم خواسته اى ؟ گفتم : آرى ، گفت بگو: خداوندا! تو را مسئلت مى كنم به اسم الله الله الله الله الله كه جز او خدايى نيست و رب عرش عظيم است ) و به خدا قسم اين دعا را براى هيچ چيز نخواندم جز آن كه رستگار شدم .
رعد و صاعقه
چون صوت رعد را شنيدى و صاعقه را ديدى بگو: (خداوندا! ما را به غضب خودت مكش و به عذابت مكن و ما را عافيت بخشاى !)
باران
چون باران آيد بگو: (باران گوارا).
بادها
از امام ششم (عليه السلام): وقت وزش باد بسيار تكبير گوى و بگو: (خداوندا! من خير و بركت بادها و آنچه را كه به وسيله آنها به حركت آيد از تو مسئلت مى نمايم و از شر آنها به تو پناه مى برم ، خداوندا! اين بادها را بر ما رحمت و بر كافران عذاب قرار ده و بر نبى (صلى الله عليه و آله و سلم ) و آل او درود فرست ).
براى كشت
از امام پنجم (عليه السلام): چون خواهى كشت كنى مشتى بذر بردار و رو به قبله كن و سه بار بگو: (شما آن را مى رويانيد يا ما، سوره واقعه ) بعد بگو: (خداوندا! اين كشت را مبارك بدار و به وسيله آن سلامت و همه چيز به من عنايت كن ، و از آن دانه بسيار به وجود آور، و ما را از خيراتى كه از آن در نظر داريم ، محروم مفرما و آنچه به ما دادى از ما مگير به حق محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) و اهل بيت پاك او) بعد آن مشت بذر را بپاش .
دعايى تنهايى
اى زمين خداى من ! به خدا از شر تو و آنچه در توست و آنچه در تو خلق شده است پناه مى برم ، و از شر هر شير و درنده و گزنده و از شر هر زاينده و زاييده اش به خدا پناه مى گيرم ، آيا غير از دين خدا دينى ديگر مى جوييد و حال اينكه هر چه در زمين و آسمان هاست خواه و ناخواه تسليم اويند و به او باز مى گردند، سپاس خدا را بر نعمتها و آزمايشهاى نيكوى او، خداوندا! تو در سفر مصاحب ما باش و فضل خود را بر ما فرو فرست كه حول و قوه اى جز از ناحيه خدا نباشد، بعد: (سوره الهيكم التكاثر را تا آخر بخوان ) كه هيچ درنده و گزنده اى تو را آسيب نرساند گرچه با مار گزنده بخوابى . انشاء الله .
عطسه
از امام ششم (عليه السلام): هر كه عطسه اى بشنود خدا را حمد گويد و بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) و آل او درود فرستد، هرگز از چشم و دندان رنج نبيند، و اگر بين او و عطسه كننده دريايى باشد و عطسه را بشنود اين دعا را بگويد.
از على (عليه السلام): هر كه پس از عطسه گويد: (در هر حال حمد براى خداوند آفريدگار جهانيان است ) هرگز درد دندان و درد گوش نبيند.
از امام باقر (عليه السلام): هر كس تا سه بار كه عطسه كند بسم الله گويد و براى بيشتر از سه بار لازم نيست .
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): هر كه عطسه برادر مؤمنش را بشنود و بر او دعا نكند، وى مى تواند روز قيامت مؤ اخذه اش كند و به ضرر او حكم خواهد شد.
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): هرگاه مؤمنى براى بيمارى عطسه كند و ساكت بماند، ملائكه عوض او گويند: (سپاس خداوند رب العالمين را) و اگر خود گويد (الحمدلله رب العالمين ) ملائكه گويند خداوند تو را ببخشد.
تسنيم خادم امام عسكرى (عليه السلام) گويد: يك شب پس از ولادت حضرت صاحب الزمان (عليه السلام) به نزد او رفتم و عطسه ام گرفت ، امام عصر (عليه السلام) فرمود: (خدا تو را رحمت كند) پس خوشحال شدم ، امام فرمود: از عطسه تو را بشارتى دهم عطسه موجب آن است كه سه روز از مرگ در امان باشى .