و از آن حضرت (عليه السلام): خاك قبر حسين (عليه السلام) مشكى مبارك است ، هر بيمارى شفا يابد، و هر دشمن كه آن بخورد، چون دنبه آب شود، و چون از خاك قبر حسين (عليه السلام) خوردى بگو ((خداوندا! به حق ملكى كه آن را قبض كرد، و به حق پيغمبرى كه آن را نگه داشت ، و به حق وصيى كه در آن است بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) و آل او درود بفرست ، و در آن براى من شفا هر بيمارى و حفظ از هر بلا و امان از هر نگرانى قرار ده ! به رحمتت اى ارحم الراحمين و درود خدا بر محمد و آل محمد)). و نيز بگو: ((خداوندا! گواهى مى دهم كه اين تربت ولى توست ، و گواهى مى دهم كه اين شفا از هر بيمارى و امان از هر خوف است ، براى هر كس كه تو بخواهى ، و آنچه درباره آن گفته شده حق است و از جانب توست ، و پيامبران راست گفتند))
از آن حضرت پرسيدند: كه خاك قبر حسين (عليه السلام) به يكى نفع مى دهد و به ديگرى سودى نمى بخشد؟ فرمود: به خدايى كه جز او خدا نيست هيچ كس از آن بر نمى دارد با عقيده به اينكه خداوند وسيله آن نفع مى بخشد، مگر اينكه فايده خواهد برد.
از امام صادق (عليه السلام) از كيفيت استفاده از آن سؤ ال شد؟ فرمود: هر كس مى خواهد از آن استفاده كند با سر انگشت به قدر ذره اى بردارد، و آن را ببوسد و بر ديده نهد، و بر بدن بمالد و بگويد: ((خداوندا! به حق اين تربت و آن كس كه در آن دفن است و به حق جد و پدر و مادر او، و به حق امامان كه از نسل اويند و به حق فرشتگانى كه اطراف آن هستند، اين را شفا هر بيمارى و نجات از هر آفت و نگهبان از هر چه ((موجب ترس و خوف ماست قرار ده )) بعد آن را مصرف كن .
و از آن حضرت آمده است كه وقت خوردن تربت حسين (عليه السلام) مى خواند: ((به نام خدا و به يارى خدا، بار پروردگارا! آن خداوندى كه پرورش دهنده اين تربت مبارك پاكيزه است و خداوند نورى كه در آن تربت نهفته و خداوند پيكرى كه در آن جا گرفته ، و خداوند فرشتگان گماشته بر آن ، اين تربت را براى من شفاى هر بيمارى قرار ده !)) و پشت سر آن جرعه اى آب مى نوشيد و مى فرمود: ((خداوندا! اين را بر من روزى وسيع ، و علمى سودمند و شفا از هر بيمارى قرار ده كه تو بر هر چيز توانايى )).
و از آن حضرت (عليه السلام): خاك قبر حسين (عليه السلام) داروى هر مرضى است و بزرگترين داروهاست .
از امام صادق (عليه السلام) درباره گل ارمنى كه براى معالجه اسهال و شكستگى به كار مى رود سؤ ال شد كه آيا خوردن آن حلال است ؟ امام (عليه السلام) فرمود: مانعى ندارد كه آن خاك قبر ذو القرنين مى باشد، و خاك قبر حسين (عليه السلام) از آن بهتر مى باشد.
و از آن حضرت (عليه السلام): خوردن خاك حرام است همانند گوشت خوك ، و هر كس خاكى غير از خاك حسين (عليه السلام)، بخورد و بميرد، بر او نماز نخواهم گزارد، ولى هر كه آن را (خاك قبر امام (عليه السلام)) را بى اشتياق و عقيده بخورد از آن سودى نيابد.
درباره شكر و قند
از امام ششم (عليه السلام): هيچ چيزى را بيش از شكر دوست ندارم .
و باز از آن حضرت (عليه السلام): در بيمارى يكى از اصحاب خود فرمود: چرا از مبارك استفاده نمى كند؟ پرسيدند: مبارك چيست ؟ فرمود: قند، پرسيدند: چه نوع قند؟ فرمود: قند سليمانى .
شخصى از بيمارى رنج آورى به وى شكايت كرد فرمود: وقتى به بستر رفتى ، دو حبه قند بخور، گويد به اين دستور عمل كردم و شفا يافتم .
على بن يقطين گويد: از حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس به هنگام خواب دو حبه قند بخورد، از هر دردى شفا يابد جز مرض موت .
از آن حضرت (عليه السلام): اگر كسى براى حبه قندى هزار درهم خرج كند اسراف ننموده است .
از آن حضرت (عليه السلام): براى برطرف شدن تب به وزن ده درهم شكر را با آب خنك ناشتا بخوريد.
از آن حضرت (عليه السلام): سه چيز زيان ندارد: انگور رازقى ، نى شكر و سيب .
و از آن حضرت (عليه السلام): نى شكر، گرفتگى بينى و عروق را برطرف مى سازد، و رنج و ضرر، هم ندارد.
تمر = خرما
از امير مؤمنان (عليه السلام): تمر بخوريد كه شفا هر دردى است .
از محمد بن اسحاق ، امام (عليه السلام) فرمود: هر كس خرما را به محبت پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) بخورد به او زيانى نرساند.
از امام صادق (عليه السلام): عجوه مادر همه خرماها است ، كه آدم آن را از بهشت آورده است . از آن حضرت (عليه السلام): عجوه از بهشت است و دارو سحر مى باشد
از آن حضرت (عليه السلام): هر كس ناشتا هفت دانه عجوه عاليه (قريه اى است نزديك مدينه ) بخورد؛ در آن روز هيچ زهر يا سحر يا شيطانى به او زيان نرساند.
از پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم): هر كس صبح را با خوردن ده دانه خرماى عجوه آغاز كند، در آن روز هيچ سم و سحرى به او ضرر نرساند.
از امام صادق (عليه السلام): خانه اى كه در آن خرما نباشد، اهل آن خانه گرسنه اند (كمبود غذايى دارند).
از ابن عباس از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): خرما را ناشتا بخوريد كه كرم (انگل ) را مى كشد، و فرمود: جبرئيل برنى (نوعى خرماى عالى ) از بهشت برايم آورد.
پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: زن را در ماهى كه مى زايد، خرما بخورانيد كه فرزندش بردبار و پاكدامن خواهد بود.
و نيز فرمود: بر شما باد به خوردن برنى كه خستگى را مى برد و از سرما حفظ مى كند، و آدمى را سير مى نمايد، و هفتاد و دو در از شفا به روى انسان مى گشايد.
از صحيفه حضرت رضا (عليه السلام): پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) چون خرما مى خورد هسته اش را بر پشت دست مى نهاد و پرتاب مى كرد، و نيز فرمود: خرماى برنى را ناشتا خوردن فلج را برطرف مى كند.
از امام صادق (عليه السلام): زنانتان را در حاملگى خرما بدهيد تا فرزندانتان ، زيبا شوند.
پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): خرماى برنى را توصيف مى كرد، فرمود: در آن نه خاصيت است :
كمر را محكم ، شيطان را فلج ، غذا را هضم ، دهان را خوشبو مى كند، به نيروى شنوايى و بينايى مى افزايد، انسان را به خداى عزوجل نزديك مى نمايد، از شيطان دور مى سازد، بر نيروى آميزش مى افزايد و درد را برطرف مى كند.
و از آن حضرت (عليه السلام): هرگاه به حلوا دست يابيد از آن بهره گيريد و از دست ندهيد و بهترين نوشيدنى ها براى پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) نوشيدنى شيرين و سرد بود.
و نيز فرمود: من آدم خرمايى را دوست دارم . (آدم خرماخور يا آدم به رنگ خرمايى )
از حضرت حسين (عليه السلام): پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) وقتى كه روزه داشت افطارش را با خرما شروع مى كرد.
فالوده
روايت است كه حضرت حسين (عليه السلام): مردى را ديد كه از فالوده عيب مى گيرد، حضرت فرمود: لعاب گندم ، با لعاب زنبور عسل (عسل )، با روغن خالص را مسلمان عيب نمى كند.
فصل دهم : ميوه ها
از امام صادق (عليه السلام): پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) چون ميوه تازه اى مى ديد، آن را مى بوسيد و بر ديده و لب مى نهاده ، و مى فرمود: ((خداوندا! چنان كه ابتداى ميوه را به سلامت به ما دادى ، تا آخر نيز به سلامت به ما عنايت كن )).
از ابن عباس : پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: هر كه ميوه بخورد و (غذاى خود را) به آن آغاز كند، او را ضرر نرساند.
و فرمود: چون آدم از بهشت بيرون شد خداوند به او از ميوه هاى بهشتى توشه داد، و ساختن و تهيه هر چيز را به او ياد داد، بنابراين ميوه هاى شما از ميوه هاى بهشت است ، جز اينكه اين ميوه ها تغيير پذيرند و آنها هرگز تغيير ناپذيرند.
انار
از پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: در هر انارى دانه اى بهشتى وجود دارد، چون دانه هايى از انار فروريخت برداريد، كه آن دانه ها وارد معده مسلمانى نشود مگر آن كه تا چهل روز او را نورانى نگهدارد.
درباره امام ششم (عليه السلام) روايت است كه هر شب جمعه انار، تناول مى فرمود.
از امير مؤمنان (عليه السلام): انار را با پيه آن (پرده هاى درون آن ) بخوريد كه معده را پاك گرداند و تا چهل روز شيطان و وسواس را از او دور مى سازد.
و از امير مؤمنان (عليه السلام): حضرت وقت انار خوردن دستمالى مى گسترد، و مى فرمود: در انار دانه هايى بهشتى نهفته است ، گفتند: يهود و نصارى و ديگر كسان از آن مى خورند، فرمود: در موقع انار خوردن آنها خداوند ملكى مى فرستد آن دانه هاى بهشتى را ببرد تا خوراك آنها نگردد.
از امام ششم (عليه السلام): پنچ چيز ميوه بهشتى است در دنيا: انار ميخوش ، سيب لبنانى ، انگور، گلابى و خرماى مشانى (نوعى از بهترين خرماها).
و نيز از آن حضرت : هر كس انارى را تا آخر بخورد، خداوند تا صد روز شيطان را از وسوسه دل او باز دارد، و هر كس سه انار كامل بخورد، خداوند يك سال شيطان را از او دور كند، و هر كه خداوند تا يك سال شيطان را از دل او براند، گناه نكند، و هر كس گناه نكند به بهشت رود.
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): انار برترين ميوه هاست ، و هر كه انارى بخورد شيطان خود را براى چهل روز خشمگين ساخته ، و در يك انار هيچ كس را شريك قرار مده .
از حضرت زين العابدين (عليه السلام): هر كه جمعه انارى ناشتا بخورد، دلش تا چهل روز پاك باشد، و وسوسه شيطان از او دور گردد، و هر كه وسوسه شيطان از او دور باشد، گناه نكند، و هر كه گنا نكند به بهشت رود.
از مرجانه : على (عليه السلام) را ديدم كه انارى مى خورد و هر دانه اى كه مى افتاد بر مى داشت .
از على (عليه السلام): از پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) شنيدم كه هر كه انارى را كامل و تا آخر بخورد، خداوند قلبش را تا چهل روز نوارنى گرداند.
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): آدم و درخت خرما و انگور و انار از سرشت و گل واحد خلق شده اند.
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): انار بخوريد كه هيچ دانه اى از آن در معده قرار نگيرد، مگر آن كه دل نورانى ، و شيطان را بيچاره مى سازد.
از املاء شيخ طوسى : به كودكان انار دهيد كه زودتر زبان وا كنند.
به
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): ((به )) بخوريد كه دل را نيرومند، و ترسو را شجاع گرداند.
در روايت ديگر: ((به )) بخوريد كه سه خاصيت دارد: دل را پرنشاط، بخيل را سخاوتمند و ترسو را شجاع مى كند.
و از آن حضرت (صلى الله عليه و آله و سلم): ((به )) بخوريد و به هم هديه دهيد، كه ديده را جلا دهد، و در دل درخت دوستى روياند، به زنان آبستن دهيد، كه فرزند را زيبايى بخشد. و در روايت ديگر: اخلاق فرزند را نيكو گرداند.
از امير مؤمنان (عليه السلام): ((به )) قوت قلب و حيات دل است ، و ترسو را شجاعت مى بخشد.
از امام صادق (عليه السلام): هر كه ((به )) بخورد خداوند تا چهل روز حكمت را بر زبانش جارى سازد و فرمود: بوى ((به )) بوى انبياء است .
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): ((به )) را ناشتا بخوريد.
از حضرت رضا (عليه السلام): براى پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) ((به )) آوردند، حضرت كه ((به )) خيلى دوست مى داشت آن را با دست قطعه كرد و خود ميل فرمود، و به مجلسيان نيز خورانيد. بعد فرمود: بر شما باد ((به )) كه ديده را بينايى مى بخشد و اندوه را از دل زايل مى سازد.
و از آن حضرت (عليه السلام): ((به )) بخوريد كه عقل را بيشتر مى كند.
از آن حضرت (عليه السلام): خداوند هيچ پيامبرى نفرستاد جز آن كه به دستش ((به )) بود.
و نيز فرمود: بوى انبياء بوى ((به )) است ، و بوى حور العين بوى ريحان است . و بوى ملائكه بوى گل سرخ است ، و خداوند هيچ پيامبرى را برنيانگيخت جز آن كه از او بوى ((به )) برآورد. از امام باقر (عليه السلام): ((به )) اندوه را ببرد. از امام صادق (عليه السلام): نگاهش به كودكى زيبا افتاد فرمود: بايد پدر اين كودك به هنگام همبسترى ((به )) خورده باشد.
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): ((به )) بخوريد كه دل را صفا مى بخشد، و خداوند هيچ پيامبرى را نفرستاد جز آن كه به او ((به )) بهشت داد و نيروى چهل نفر به او افزود.
و نيز فرمود: ((به )) بخوريد كه حافظه را افزايش مى دهد، و خلط سينه را زايل و فرزند را زيبا مى سازد.
و فرمود: هر كه سه روز ناشتا ((به )) بخورد، حافظه اش بيشتر و دلش از علم و حكمت سرشار مى شود و از كيد شيطان در امان مى ماند.
سيب
از سليمان درستويه : بر حضرت صادق (عليه السلام) وارد شدم و سيبى سبز در جلوى حضرت بود، عرضه داشتم : جانم فدايت ، اين چيست ؟ فرمود: اى سليمان ديشب تب شديدى عارضم شد. اين سيب برايم فرستاده شد كه به آن حرارت تن فرونشيند و امعاء و درون بدن خنك گردد و تب بريده شود. و در حديث است كه سيب ترش ، فراموشى آرد، از آن رو كه در معده چسبندگى ايجاد مى كند.
از حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام): ما اهل بيت خود را معالجه نمى كنيم مگر با ريختن آب سرد بر تبدار، و خوردن سيب .
و پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: سيب را ناشتا بخوريد كه رطوبت معده را مى برد.
از حضرت رضا (عليه السلام): سيب براى چند چيز سود بخش است : سحر، زهر، جنون ، بلغم و هيچ چيز از آن زودتر نفع نبخشد.
از زياد قندى : با برادرم سيف به مدينه رفتم ، خون دماغ شديدى بر مردم عارض گشت ، چنان كه هر كس دو روز خون دماغ مى كرد و مى مرد، چون به خانه رسيدم سيف دچار خون دماغ شديدى شده بود، به محضر حضرت صادق (عليه السلام) رفتم ، امام فرمود: به او سيب بدهيد، او سيب خورد و خوب شد.
انجير
از ابى ذر (رحمه الله ): طبقى انجير براى پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) هديه آوردند، حضرت به اصحاب فرمود: بخوريد كه اگر بگويم ميوه اى از بهشت آمده اين ميوه است كه ميوه اى بى هسته است ، بخوريد كه بواسير را قطع ، و براى بيمارى نقرس سودمند است .
از امام رضا (عليه السلام): انجير بوى بد دهان را برطرف و استخوان را محكم مى سازد و بيمارى را زايل مى كند چندان كه نيازى به دارو نباشد.
در حديث ديگرى : هر كه خواهد رقت قلب پيدا كند، به خوردن انجير ادامه دهد.
از كعب : پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: انجير تازه و خشك بخوريد كه به نيروى باه مى افزايد و بواسير را برطرف ، و براى رطوبت و نقرس سودمند است .
انگور
از امام صادق (عليه السلام): نوح به خدا از اندوه شكايت كرد، خداوند به او وحى كرد كه : انگور سياه بخورد كه غم را مى برد.
و از آن حضرت : دو چيز دو دستى خورده مى شود، انگور و انار.
از عايشه : پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: بهترين غذا، نان است ، و بهترين ميوه ها انگور.
و فرمود: نخل و انار و انگور از گل آدم است .
از على (عليه السلام): پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: انگور را دانه دانه بخوريد كه گواراتر و هضم شونده تر است و فرمود: بهار امت من انگور و خربزه است . از امير مؤمنان (عليه السلام): حضرتش انگور را با نان ميل مى كرد.
از آن حضرت : انگور هم غذاست و هم خورش و هم شيرينى و هم ميوه .
از حضرت رضا (عليه السلام): حضرت زين العابدين (عليه السلام) انگور را سخت دوست مى داشت .
كنيزى برايش خوشه اى انگور آورد و جلويش نهاد، سائلى رسيد، حضرت فرمود: انگور را به وى دادند، غلام اين سخن را به مادر خود رسانيد، وى دستور داد تا غلام انگور را از سائل خريد و خدمت امام (عليه السلام) نهاد: سائلى ديگر آمد و امام انگور را به سائل داد تا سه بار. در دفعه چهارم ميل فرمود.
گلابى
از على (عليه السلام): گلابى قلب را جلا دهد و دردهاى درون را به اذن حق ، شفا مى بخشد.
از امام ششم (عليه السلام): گلابى معده را دباغى مى كند و معده را قوى مى سازد.
اجاص (نوعى گلابى )
زياد قندى : به حضرت رضا (عليه السلام) وارد شدم ، در برابرامام (عليه السلام)، ظرفى از گلابى سياه نوبرانه قرار داشت ، امام (عليه السلام ) فرمود: حرارت مزاج بر من غالب گشته و گلابى حرارت را فرو مى نشاند، صفرا را تسكين مى بشخد، خشك آن خون را آرام مى كند (گويا مراد كم شدن فشار خون باشد) و به اذن خداوند داروى بيمارى است .
كشمش و مويز
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): هر كه ناشتا يازده دانه كشمش (يا مويز) سرخ بخورد جز به مرض موت دچار نشود.
و از على (عليه السلام): هر كه يازده دانه كشمش سرخ بخورد در بدن مكروهى نيابد.
و از آن حضرت (عليه السلام): كشمش قلب را محكم مى سازد و مريض را شفا مى دهد و حرارت را فرو مى نشاند و دهان را خوشبو مى سازد.
در روايتى از شيخ طوسى : كشمش غم را مى برد و دهان را خوشبو مى سازد.
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): بر شما باد به كشمش ، كه سوداء برطرف مى كند، و بلغم را مى خورد، و تن را سالم مى كند، اخلاق را نيكو، و اعصاب را قوى مى گرداند و ضعف و بيمارى را مى برد.
عناب
از على (عليه السلام): عناب تب را مى برد. از ابى الحصين : دو چشمم سفيد شد كه هيچ چيز را نمى ديدم ، امير مؤمنان (عليه السلام) را در خواب ديدم ، عرضه داشت : آقا چشمم چنان كه مى بينيد بيمار گشته است ، فرمود: عناب را بكوب و به چشم بكش ، من چنين كردم ، سياهى و تيرگى از آن ها رفت ، و معاينه كردم ديدم كه هر دو سالم است .
امام ششم (عليه السلام) فرمود: برترى عناب بر ميوه ها چون برترى ما، بر مردم است .
سنجد
از صحيفه الرضا: پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) بر على (عليه السلام) وارد شد در حالى كه تب داشت ، حضرت دستور داد سنجد ميل كند.
از ابن بكير: از امام ششم شيندم كه درباره سنجد فرمود: گوشت آن ، گوشت مى روياند، و استخوانش (هسته اش ) استخوان را و پوستش پوست را مى روياند، با اين حال كليه ها را گرم و معده را شست و شو و پاكيزه مى گرداند، و نگهدار انسان از بواسير و قطره قطره آمدن بول است ، ساقها را نيرومند مى كند، و عرق جذام را ريشه كن مى سازد.
فصل يازدهم : در سبزى ها
در حديث : سفره را با سبزى سبز كنيد (يا زينت دهيد) كه سبزى همراه با گفتن بسم الله شيطان را مى راند.
از امام ششم (عليه السلام): هر چيزى زينتى دارد و زينت سفره ، سبزى است .
از احمد بن هارون : بر حضرت رضا (عليه السلام) وارد شدم ، حضرت سفره طلبيد، سبزى بر سر سفره نبود. حضرت دست نگه داشت ، و به غلام فرمود: مگر نمى دانى من بر سر سفره اى كه سبزى نباشد غذا نمى خورم ، سبزى بياور: غلام سبزى حاضر كرد، و امام (عليه السلام) غذا ميل فرمود.
كدو
از امام صادق (عليه السلام): كدو عقل را زياد مى كند. حضرت حسين (عليه السلام) از پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: كدو بخوريد، كه اگر خدا درختى بهتر و سبكتر (غذايى سبكتر) از آن سراغ داشت براى برادرم يونس مى رويانيد. در آبگوشت زياد كدو بريزيد كه به عقل مى افزايد.
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): هر كه كدو با عدس بخورد چون ياد خدا كند قلبش به رقت آيد، و بر نيروى باه او افزوده شود.
از صحيفه الرضا (عليه السلام): پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: كدو در غذا زياد بريزيد كه دل غمگين را خوشحال مى گرداند.
از انس : خياطى پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) را به مهمانى خواند، و غذايى براى حضرت آورد كه كدو با روغن در آن بود، من مشاهده كردم كه پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) از اطراف ظرف كدوها را ميل مى كند، من پس از آن كه ديدم پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) كدو را خيلى دوست مى دارد به كدو علاقمند شدم . و نيز گويد: پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) كدو را خيلى دوست مى داشت و آن را از اطراف ظرف غذا جمع مى كرد، و نيز در يك مهمانى براى حضرت كدو آوردند، حضرت در ظرف غذا مى گشت و كدوها را پيدا مى كرد و تناول مى فرمود.
كاسنى
از امام صادق (عليه السلام): هر كه در شب كه مى خوابد هفت برگ كاسنى در شكمش باشد در آن شب از قولنج در امان بماند.
و از آن حضرت : هر كه خواهد مال و فرزندش فزون شود، كاسنى بيشتر بخورد، كه هر صبحگاه قطره اى از بهشت بر آن فرو ريزد، و مواظب باشيد چيزى از آن نريزد.
و از آن حضرت (عليه السلام): هر كه كاسنى بخورد، در آن روز و شب در امان باشد.
و از آن حضرت : كاسنى شفاى هزار بيمارى است ، و كاسنى هر بيمارى را كه در درون انسان باشد برطرف مى سازد.
از آن حضرت (عليه السلام): هر كه در روز جمعه ، هفت برگ كاسنى پيش از نماز بخورد به بهشت مى رود.
از حضرت رضا (عليه السلام): كاسنى شفاى هزار بيمارى است ، و هر بيمارى را كه در درون بدن باشد، ريشه كن مى سازد. روزى براى يكى از اهل خانه كه به بيمارى و سردرد دچار شده بود كاسنى طلبيد، و دستور داد كه آن را بكوبند و بر كاغذى ضماد نمايند، و روغن بنفشه بر آن بريزند و بر سربيمار نهند. و فرمود: كاسنى تب را ريشه كن ، و سردرد را برطرف مى نمايد.
از امام (عليه السلام): بر شما باد به كاسنى كه به نطفه مى افزايد، و فرزند را زيبا مى سازد، و گرم و نرم مى باشد، و پسر را زياد مى كند.
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): هر كس كاسنى بخورد و بخوابد، هيچ زهر و سحرى در او اثر نكند، و هيچ جانورى از عقرب و مار به او نزديك نگردد.
از انس : پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: كاسنى از بهشت است و كاسنى سنگينى گوش و چشم را مى برد.
تره
از امام پنجم (عليه السلام): ما سير و پياز و تره مى خوريم . از موسى بن بكر: جوانى از ياران حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام) بيمار شد، امام (عليه السلام) سراغش را گرفت ، گفتند: به بيمارى طحال گرفتار شده است ، امام (عليه السلام) فرمود: تا سه روز به او تره بخورانيد، ما خورانيديم ، شفا يافت .
روايت است كه على (عليه السلام) تره را با نمك درشت ميل مى كرد.
از امام صادق (عليه السلام): هر چيزى آقايى دارد، آقا و سرور سبزيها، تره مى باشد.
از امام باقر (عليه السلام): در تره چهار خصلت است : باد را برطرف ، دهان را خوشبو، بواسير را قطع مى كند، و هميشه خوردن آن موجب ايمنى از جذام است .
از موسى بن بكر: به خدمت موسى بن جعفر (عليه السلام) رفتم ، فرمود: رنگ تو را زرد مى بينم ؟ تره بخور خوردم و خوب شدم .
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): برترى تره به ديگر سبزى ها، چون برترى نان است برديگر خواركى ها.
ريحان كوهى
از امام صادق (عليه السلام): امير مؤمنان ريحان كوهى را خيلى دوست مى داشت .
از على (عليه السلام): نام ريحان خدمت پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) برده شد، حضرت فرمود: آن سبزى من و انبياء پيشين من است ، من از آن مى خورم و درخت آن را در بهشت مى بينم .
از امير مؤمنان (عليه السلام): پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) ريحان را خيلى دوست مى داشت .
از امام صادق (عليه السلام): ريحان سبزى انبياء است و در آن هشت خاصيت است : غذا را هضم ، عروق را باز، دهان را خوشبو، اشتها را فزون ، خون را صاف مى كند و موجب ايمنى از جذام است ، و چون در درون بدن قرار گيرد همه بيماريها را ريشه كن مى كند. اهل بهشت سفره خود را بدان مى آرايند.
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: ريحان سبزى پاك و پاكيزه اى است گويا آن را روييده در بهشت مى بينم ، و جرجير (ترتيزك ) سبز بدى است گويا مى بينم كه در آتش روييده است .
و نيز فرمود: هر كه ريحان كوهى بخورد خداوند به ملائكه دستور مى دهد تا صبحگاه برايش حسنه بنويسند.