و از امام هفتم (عليه السلام): منادى از آسمان فرياد كند كه : خداوندا! خلالين و متخللين را بركت ده و خلال چون مرد صالحى است كه براى اهل خانه بركت آرد. راوى گويد: از امام (عليه السلام) پرسيدم : خلالين و متخللين چه كسانى اند؟ فرمود: خلالين آنهايند كه خلال در خانه دارند و متخللين آن خلال كنندگان مى باشند.
و نيز فرمود: خلال را جبرئيل از آسمان با شاهد و قسم بر پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) نازل كرد.
و از امام ششم (عليه السلام)، پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: پس از غذا خوردن خلال كنيد كه دهان و دندان را سالم نگه مى دارد و روزى را جلب مى كند.
از حضرت رضا (عليه السلام) در صحيفه الرضا آمده است كه حسين بن على فرمود: امير مؤمنان به ما امر مى كرد كه پس از خلال ، آب نخوريم تا سه بار مضمضه كنيم (و آب را در دهان بگردانيم و بريزيم ).
از محمد بن حسن روايت شده است كه : هر كس با نى خلال كند، هفت روز حاجتش برآورده نگردد.
از امام صادق (عليه السلام): با نى ، خلال نكنيد و اگر مجبور شديد پوست لزج و چسبنده آن را بكنيد. پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم): از خلال با نى و چوب انار نهى كرد، كه جذام را تحريك مى كنند.
از امام كاظم (عليه السلام)، پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: خلال كنيد كه بدترين چيزها براى فرشتگان اين است كه در لاى دندانها غذا ببينند.
از انس از پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم): آفرين بر خلال كنندگان امتم .
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم): هر كس بخور مى كند طاق بخور كند، كه اگر اين چنين كند كار خوبى كرده ولى اگر ننمود اشكالى ندارد، و هر كس ‍ سرمه مى كشد طاق بكشد، كه هر كس چنين كند كار خوبى نموده و هر كه نكرد مهم نيست هر كس غذا خورد و خلال نمايد آنچه را كه با خلال از لاى دندان در آيد نخورد، و آنچه با حركت زبان ، بيرون آيد ببلعد.
فصل ششم : آنچه درباره نان وارد شده است
از امير مؤمنان (عليه السلام): نان را گرامى شماريد، كه خداوند عزوجل آن را از بركات آسمان فرستاده و از بركات زمين بيرون آورد، پرسيدند اكرام آن چيست ؟ فرمود: گرامى داشتن نان آن است كه دور و زير پا نريزيد. (ريخت و پاش )
و از آن حضرت (عليه السلام): نان را گرامى بداريد كه خداوند عزوجل آن را از بركات آسمان فرستاده است ، پرسيد: گرامى داشتن نان چيست ؟ فرمود: وقتى بر سفره گذارده شد به انتظار غذاى ديگرى نباشيد (به آن به چشم بى اعتنايى منگريد).
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: خداوندا! به نان ما بركت ده ! و بين ما و آن جدايى ميانداز، كه اگر نان نباشد نماز نمى خوانيم (نمى توانيم بخوانيم ) و روزه نمى گيريم ، و واجبات الهى را انجام نمى دهيم .
از امام صادق (عليه السلام) كه فرمود: نان را گرامى بداريد كه براى ايجاد آن همه موجودات بين عرش و زمين بكار افتاده اند. و از آن حضرت : بدن آدمى بر نان پايه گذارى شده است .
در نان جو
از امام ششم : قوت پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) نان جو و شيرينى او خرما، و خورشت او روغن زيتون بود.
از حضرت رضا (عليه السلام): برترى نان جو بر نان گندم چون برترى ماست بر مردم ، هيچ پيغمبرى (صلى الله عليه و آله و سلم) نبود مگر آن كه براى خورندگان نان جو دعا مى كرد، و نان جو وارد هيچ بدنى نشود جز آن كه همه بيماريها از آن بيرون رود، نان جو قوت پيامبران و غذاى نيكان است ، و خداوند ابا دارد كه خوراك انبياء را به اشقيا دهد.
از امام صادق (عليه السلام): اگر خداوند در چيزى بيشتر از جو شفا سراغ داشت همان را خوراك انبياء قرار مى داد.
در نان برنج
از آن حضرت (عليه السلام): هيچ چيز، مانند برنج در بدن مسلمين وارد نشده است ، كه بيمارى را از بدن بيرون مى كشد. و نيز فرمود: برنج داروى خوبى است ، و طبيعت آن خنك است ، از هر بيمارى عارى مى باشد.
از حضرت رضا (عليه السلام)، پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: بهترين غذاى دنيا و آخرت گوشت و برنج است .
در نان ارزن
از امام ششم (عليه السلام): ارزن به معده سنگينى ندارد و خوردن آن با شير لينت بيشترى مى دهد و براى معده نافع تر مى باشد.
فصل هفتم : در منافع آبها
از حضرت صادق (عليه السلام): آقاى آشاميدنى هاى بهشتى ، آب است .
از ابى طيفور طبيب : وى گويد به حضرت رضا (عليه السلام) (ابى الحسن الماضى ) وارد شدم و او را از آشاميدن آب نهى كردم ، فرمود: ضرر آب چيست ؟ كه غذا را در معده حل مى كند، صفرا را از بين مى برد، و غضب را فرو مى نشاند، و به عقل آدمى مى افزايد، و حرارت بدن را تسكين مى دهد.
از ياسر خادم حضرت رضا (عليه السلام): امام (عليه السلام) فرمود: روى غذا آب زياد خوردن مانعى ندارد، بعد فرمود: گمان مى كنى كه اگر انسان اين گونه غذا بخورد: - حضرت هر دو دست را جمع كرد و اشاره به امتلاء معده نمود- بعد روى آن آب نخورد، شكم او پاره نمى شود؟ (و در بعضى نسخه ها: به امتلاء معده دچار نمى گردد).
در آب زمزم
از حضرت صادق (عليه السلام): آب زمزم ، شفاى هر بيمارى است .
و از آن حضرت (عليه السلام): آب زمزم شفا است براى كسى كه قصد شفا گرفتن داشته باشد.
و در حديث ديگر است كه : آب زمزم شفاى هر بيمارى است ، و وسيله امن از هر ترس و خوفى است .
در آب ناودان
از صارم (از اصحاب حضرت صادق (عليه السلام)): يكى از اصحاب ما بيمار شد چنان كه به حال احتضار افتاده ، به ملاقات حضرت صادق (عليه السلام) رفتم ، امام (عليه السلام) پرسيد: صارم ! حال فلان (شخص مريض ) چون است ؟ گفتم : فداى شما در حال احتضار است ، فرمود: من اگر جاى شما بودم ، به او آب ناودان مى دادم . من براى بدست آوردن آب باران ، به همه جا سر زدم ولى پيدا نكردم ، در اين بين ابرى پيدا شده و رعد و برقى بر آورد، و شروع به باريدن كرد، من به يكى از مسجديان مراجعه كردم ، درهمى به او دادم ، و كاسه اى از آب ناودان از وى گرفتم ، و آن را به نزد بيمار بردم و به او خورانيدم ، هنوز از پيش او نرفته بودم كه قاووتى خورد، و بهبودى يافت .
در آب آسمان = باران
امير مؤمنان (عليه السلام) فرمود: آب باران بياشاميد، كه بدن را پاك و بيماريها را دفع مى كند، خداى متعال مى فرمايد: ((خداوند از آسمان بر شما آب فرستاد تا شما را به آن پاكيزه گرداند و آلودگى ها شيطانى را از شما ببرد، و دلهايتان را محكم سازد، و قدمهايتان را ثابت نگهدارد))⁽⁴⁶⁾
در آب فرات
از خالد بن جرير: حضرت صادق (عليه السلام) فرمود: اگر من نزد شما (در كوفه ) بودم ، هر روز به فرات مى رفتم و در آن شست و شو مى كردم ، و هر روز يك انار از انارهاى سورى مى خوردم (سورى محلى است در حوالى بغداد).
در آب نيل مصر
على (عليه السلام) فرمود: آب نيل ، دل را مى ميراند، سر خود را با گل مصرى نشوييد كه زمين گيرتان مى سازد.
در آب سرد
امير مؤمنان (عليه السلام) فرمود: بر آدم تبدار آب سرد بريزيد، كه حرارت تب را فرو مى نشاند.
از امام صادق (عليه السلام): آب سرد حرارت را فرو مى نشاند، و صفرا را تسكين مى بخشد، غذا را در معده حل مى كند، و تب را از بين مى برد.
از صحيفه حضرت رضا (عليه السلام) از على (عليه السلام)، درباره آيه شريفه : ((سپس در آن روز- قيامت از نعمت باز خواست خواهيد شد))⁽⁴⁷⁾ فرمود: مراد از اين نعمت : خرما، و آب سرد است .
در آب جوش
و از آن حضرت آمده است : آب جوشان ، از هر جهت سودمند است و از هيچ رو، زيان نمى رساند.
و از آن حضرت : هر كس به حمام در آيد و سه كف آب گرم بياشامد، به آب و رنگش افزوده شود، بيمارى او برطرف شود.
از حضرت رضا (عليه السلام): آب ولرم چون هفت جوش بزند و از ظرفى به ظرفى ديگر بريزد تب را مى برد، و به ساقها و پاها نيرو مى بخشد.
در نهى از زياد آب خوردن
از امام صادق (عليه السلام): از خوردن زياد آب به پرهيز، كه ريشه همه بيماريها است ، فرمود: چرب تناول مى فرمود؛ كم آب مى آشاميد، پرسيدند يا رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) كم آب مى خوريد؟ فرمود: براى هضم غذا بهتر است .
در ايستاده آب خوردن
امام پنجم (عليه السلام) فرمود: ايستاده آب آشاميدن گواراتر و سالم تر است ⁽⁴⁸⁾.
از امام صادق (عليه السلام): ايستاده آب خوردن در روز غذا را هضم و گوارا مى كند، و در شب زرد آب توليد مى كند و هر كه شب آب بخورد، و بگويد: سلام آب زمزم و فرات بر تو باد! آب او را در آن شب ضرر نرساند.
در نهى از بلعيدن آب
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: آب را به آرامى بمكيد و آن را نبلعيد، كه بيمارى كبد آرد.
از على (عليه السلام): حضرت از بلعيدن آب در يك نفس نهى فرمود، و فرمود: به سه يا دو نفس بياشاميد.
فصل هشتم : در گوشت و آنچه بدان مربوط است
از صحيفه حضرت رضا (عليه السلام): در محضر پيغمبر سخن از گوشت و پيه به ميان آمد، حضرت فرمود: هيچ قطعه گوشتى در معده وارد نمى گردد، مگر آن كه به جاى آن شفا ايجاد مى شود، و درد و بيمارى از آن مى رود.
و نيز از آن حضرت : نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: وقتى گوشت مى پزيد، آب آن را زياد كنيد كه آب گوشت هم از نظر غذايى مانند گوشت مى باشد و هم براى پذيرايى همسايگان كافى تر مى باشد كه اگر گوشت به آنها نرسيد از آب گوشت بهره برند.
از على (عليه السلام): گوشت سيد غذاهاى دنيا و آخرت است .
از زراره : چهارده روز در ماه شعبان با امام باقر (عليه السلام) از گوشت تغذيه كرديم .
از امام صادق (عليه السلام)، پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: ما انبيا گوشتخوار و طرفدار گوشت مى باشيم .
اءديم گويد: به حضرت صادق (عليه السلام) گفتم : خداوند دلى را كه گوشت را دوست داشته باشد دشمن دارد، فرمود: مراد از آن خانه اى است كه در آن گوشت مسلمان ها را با غيبت مى خورند، ولى پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) گوشت را دوست مى داشت ، و هر كس چهل روز گوشت نخورد بد خلق مى گردد، و هر كه خلقش بد شد، گوشت به او بخورانيد، و هر كه قطعه اى گوشت بخورد به همان اندازه از بيمارى او بيرون شود.
امام صادق (عليه السلام) فرمود: بهترين گوشت ها گوشت پشت و ستون فقرات است .
در گوشت با شير
از امام صادق (عليه السلام): هر كس گرفتار ضعف قلب يا بدن شود، گوشت بره را با شير بخورد.
از عقبه بن علقمه : بر امير مؤمنان (عليه السلام) وارد شدم ، در برابر حضرت سيرى ترش شده و تكه نان خشكى بود، عرضه داشتم : يا امير مؤمنان ، اين غذاى شماست ؟ حضرت فرمود: اى ابا الجنود! من محضر پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) را درك كردم كه خشك تر از اين ميل مى فرمود، و مى ترسم اگر روش پيغمبر را دنبال نكنم به وى ملحق نشوم .
از امير مؤمنان (عليه السلام): يكى از انبياء الهى از ضعفى كه عارض امت او شده بود به خداوند شكايت برد، پروردگار امر فرمود گوشت را با شير بخورند، آنها چنين كردند و نيرو و قوت در بدنشان آشكار گشت .
در پيه
از حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام): گوشت خوردن در بدن گوشت مى روياند، و هر كه لقمه اى پيه وارد معده اش شود به همان مقدار بيمارى از او جدا گردد.
از حضرت صادق (عليه السلام): در سخن پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) ((يك لقمه پيه خوردن به همان اندازه بيمارى آورد)) مراد پيه گاو است .
و از آن حضرت : پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) گوشت دست گوسفند را دوست داشت و از ران خوشش نمى آمد.
و از آن حضرت (عليه السلام): هر كس در اثر عدم امكانات چهل روز نتواند گوشت بخورد، قرض بگيرد و گوشت بخورد.
و از آن حضرت پرسيدند كه مردم مى گويند هر كه سه روز گوشت نخورد بد اخلاق مى شود؟ فرمود: نه دروغ گفته اند، هر كه چهل روز گوشت نخورد كج خلق مى گردد.
گوشت بره
از سعد بن سعد: به حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام) عرضه داشتم كه خانواده من گوشت بره نمى خورند. فرمود: چرا؟ گفتم : معتقدند كه گوشت بره صفرا را تحريك مى كند و درد سر و بيماريهاى ديگر مى زايد، فرمود: اى سعد! اگر خدا از بره چيزى بهتر سراغ مى داشت آن را براى فديه اسماعيل مى فرستاد.
در گوشت گاو
از امام صادق (عليه السلام): گوشت گاو بيمارى آرد، و روغنش شفا زايد و شيرش دوا باشد.
و از آن حضرت : خدمت حضرتش سخن از گوشت گاو به ميان آمد، فرمود: شيرش دواست ، و گوشتش بيمارى است .
و از آن حضرت (عليه السلام): آبگوشت گاو، بيمارى بياض (كفگيرك ) را برطرف مى سازد.
از امام پنجم (عليه السلام): بنى اسرائيل از برص به موسى شكايت كردند، و او به خدا شكايت برد، خداى متعال به وى وحى فرمود كه به آنان بگو گوشت گاو را با چغندر بخورند.
از امام صادق (عليه السلام): ده چيز از گوسفند نبايد خورده شود: پشكل ، خون ، نخاع ، طحال ، غده ها، آلت ، بيضه ها، رحم ، فرج ، شاهرگ ها، و فرمود از (مردار) حيوان مرده ده چيز پاك است : شاخ ، سم ، استخوان ، دندان ، پنير مايه ، شير، مو، پشم ، پر، تخم .
از رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): بر شما باد به خوردن گوشت شتر، كه جز مؤمن مخالف يهود آن را نمى خورد.
در گوشت گوسفند پروارى
ابراهيم بن سمان گويد: يكى از مكمل هاى اسلام فرد، علاقمندى به گوشت گوسفند است .
در گوشت قرمه (خشك و مانده )
از امام صادق (عليه السلام): سه چيز است كه بدن را فرسوده مى كند و گاهى موجب مرگ انسان مى گردد: خوردن گوشت قرمه كه بو گرفته باشد (گوشتى كه پخته و خشك مى كنند براى ذخيره زمستان )، و با شكم سير به حمام رفتن ، و با پير زنان عجوزه آميزش نمودن .
در روايت ديگر اين جمله اضافه شده است (البته نزديكى با شكم سير و پر).
در گوشت مرغ
از جابر: پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) پولداران را فرمود گوشت گوسفند بخورند و فقيران (كه قدرت خريد گوسفند ندارند) گوشت مرغ تناول نمايند.
در گوشت كبك
از حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام): به آدم تبدار گوشت كبك دهيد كه ساق را محكم مى كند و تب را مى برد.
در گوشت كبوتر قطا (طوقدار)
از على بن مهزيار: براى حضرت باقر (عليه السلام) گوشت كبوتر آوردند، فرمود: گوشت با بركتى است ، و مى فرمود: آن را به آدم مبتلى به يرقان بخورانيد، و بريان و كبابى كنيد.
در گوشت غاز
از حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام): در خوردن گوشت مرغابى اشكالى نمى بينم ، كه براى بواسير و درد كمر مفيد است ، و به نيروى باه مى افزايد.
در گوشت دراج
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): هر كس از دل خود شكايت دارد و اندوهش زياد گردد، گوشت دراج بخورد.
امام صادق (عليه السلام): اگر كسى در خود اندوه و ناراحتى احساس كند و سبب آن را نداند؛ گوشت دراج بخورد، كه انشاء الله غم و ناراحتى او را برطرف سازد.
از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): هر كس دوست دارد كه عصبانيت او كم شود گوشت دراج بخورد.
ماهى
از امام ششم (عليه السلام): خوردن گوشت ماهيان ، سل مى آورد.
از آن حضرت (عليه السلام) روايت شده است : گوشت ماهى تازه بدن را مى گدازد (لاغر مى كند) (شايد مراد بسيار خوردن و هميشه خوردن آن است ).
از آن حضرت (عليه السلام): پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) به هنگام خوردن ماهى مى فرمود: ((خداوندا! آن را براى ما بركت ده و بهترش را نصيب ما فرما (يعنى در بهشت ).))
حميرى گويد: به حضرت باقر (عليه السلام) نامه نوشتم و از فشار خون و صفرا شكايت كردم ، كه اگر حجامت مى كردم گرفتار صفرا مى شدم و اگر در حجامت تاءخير مى نمودم (فشار) خون آزارم مى داد، حضرت جواب نوشت : حجامت كن و پشت سرش ماهى تازه بخور، دوباره به همين مضمون نامه نوشتم : جواب دادند كه حجامت كن و پشت سرش ماهى تازه با آب و نمك بخور، من به دستور امام (عليه السلام) عمل كردم ، و شفا يافتم و اين غذاى من شد.
در اسقنقور
از احمد بن اسحق : به حضرت عسكرى (عليه السلام) نوشتم كه : اسقنقور را در داروى باه ، مخلوط مى كنند، و اين حيوان چنگال و دم دارد، آيا خوردن آن دارو جايز است ؟ امام (عليه السلام) جواب نوشت : اگر فلس ‍ دارد اشكالى ندارد.
در ملخ
از امام پنجم (عليه السلام): على (عليه السلام) مى فرمود: ملخ و ماهيان تذكيه شدنى (حلال ) است ، و آنچه در دريا مى ميرد مردار است .
در پراكنده كردن ملخ
از حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام): ملخ را پراكنده كنيد و تكبير بگوييد، اين عمل را انجام دادند، ملخ ‌ها رفتند.
در تخم مرغ
از على بن محمد بن اءشيم : به حضرت رضا (عليه السلام) شكايت كردم كه به غذا اشتهاى كامل ندارم ، فرمود: زرده تخم مرغ بخور، خوردم و نافع واقع شد.
از امام ششم (عليه السلام): هركس فرزند ندارد، تخم مرغ زياد بخورد.
از على (عليه السلام): پيغمبرى از كمى نسل امتش به خدا شكايت برد، خداوند عزوجل فرمود: نان را با تخم مرغ بخورند.
در هريسه (حليم )
از امام باقر (عليه السلام): نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) به خداوند از درد كمر شكايت كرد، خداوند فرمود: حليم بخورد.
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: جبرئيل بر من نازل شد و امر فرمود: حليم بخورم تا كمرم محكم گردد و نيرويم براى عبادت پروردگار فزونى يابد.
سوخارى
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: اگر چيزى انسان را از مرگ نگه دارد آن چيز مثلثه خواهد بود، پرسيدند: مثلثه چيست ؟ فرمود: غذايى كه از آرد، آب و شير پخته مى شود.
حضرت صادق (عليه السلام) به وليد فرمود: در زمستان چه غذايى براى عيالت تهيه مى بينى ؟
گفت : گوشت ، فرمود: اگر گوشت نبود؟ گفت : روغن ، فرمود: چرا كوكب نمى خورى ؟ كه سه جز آن براى بدن مقوى تر است ، و آن از سه چيز است : برنج ، نخود، باقلا يا غير باقلا، همه اينها آرد شود، و با هم پخته گردد، و هر روز صبح تناول شود.
كله
على بن سليمان : در محضر حضرت رضا (عليه السلام) آبگوشت كله خورديم ، حضرت دستور داد قاووت آوردند، گفتم : من كاملا سير شدم ، امام (عليه السلام) فرمود: كمى قاووت كله ها را هضم مى كند و دواى هضم آن به شمار مى رود.
كباب
يونس بن بكر گويد: حضرت رضا (عليه السلام) فرمود: چرا رنگت زرد شده است ؟ گفتيم : كسالت و ضعف ، عارضم گشته است ، فرمود: گوشت بخور، خوردم ، پس از يك هفته حضرت مرا به همان حال ديدار كرد، و فرمود: مگر نگفتم گوشت بخور. عرضه داشتم در آن روز كه شما به من امر فرموديد جز گوشت چيزى نخوردم ، فرمود: گوشت را چگونه درست كردى ؟ گفتم : به صورت پخته ، فرمود: كباب كن و بخور، بعد از يك هفته حضرت به دنبال من فرستاد كه خون در صورتم دويده بود، فرمود: الحمد لله خوب شدى .
پرندگان و تخم هاى حلال آنها
از زراره : از حضرت باقر (عليه السلام) درباره پرندگان حلال گوشت پرسيدم ؟ فرمود: آنها را كه به هنگام پرواز مرتبا بال مى زنند حلال است بخور و آنها كه وقت پرواز بالها را نگه مى دارند نخور. پرسيدم : تخم پرندگان جنگلى چطور؟ فرمود: تخم هايى كه دو طرفش يكسان است نخور، و آنها كه دو طرفش به يك اندازه نيست بخور، پرسيدم : مرغهاى آبى چطور؟ فرمود: در مرغانى كه گاهى بال مى زنند و گاه نمى زنند، اگر بال زدن آنها بيشتر است حلال مى باشند و اگر كمتر است حرام . و از مرغان دريا اگر چينه و انگشت در عقب پا دارند، حلال است و اگر نه ، حرام .
درباره تريد
از امام ششم (عليه السلام): بر شما باد به خوردن تريد كه چيزى دلچسب تر از آن نيافتم .
از غياث بن ابراهيم از امام (عليه السلام): از بالاى ظرف تريد نخوريد، بلكه از اطراف ظرف بخوريد كه بركت و ماندگارى در بالاى آن است .
فصل نهم : شيرينيجات
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: وقتى حلوا به ميان آمد نصيب خود را برداريد و آن را رد مكنيد.
عسل
از حضرت صادق (عليه السلام): پيغمبر عسل را خيلى دوست مى داشت ، و فرمود: بر شما باد به دو شفا: عسل و قرآن .
و از آن حضرت : خوردن عسل شفا هر بيمارى است ، خداوند عزوجل مى فرمايد: از شكم زنبور شراب و خوردنى به رنگها و انواع مختلف ، بيرون مى آيد كه شفاى مردمان در آن مى باشد.
از حضرت رضا (عليه السلام): هر كس آب كمرش دگرگونى يابد، شير مخلوط به عسل او را نافع باشد.
از امام ششم (عليه السلام): مردم چون مكيدن و خوردن عسل ، دارويى نخواهند يافت .
از انس : پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: هر كه ماهى يك بار به قصد آنچه در قرآن آمده است فيه شفا للناس ⁽⁴⁹⁾ عسل بخورد، از هفتاد و هفت درد و بيمارى عافيت يابد.
از آن حضرت (عليه السلام) روايت است كه : پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: هر كه امان مى خواهد، عسل بخورد.
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: عسل چه خوب خوردنى است ؟ قدرت دل را حفظ مى كند و سردى سينه را مى برد.
در صحيفه حضرت رضا (عليه السلام) از على (عليه السلام) روايت است : سه چيز حافظه را زياد مى كند و بلغم را از بين مى برد: قرآن ، عسل ، كندر.
و به همان سند از پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم): اگر در چيزى شفا باشد، در شاخ حجامت و شربت عسل است .
از محاسن برقى يكى از اصحاب : زنى پارچه اى به من داد و گفت اين را به مكه ببر تا از آن براى كعبه پرده بدوزند، من كراهت داشتم كه آن را به متصديان و پرده داران كعبه دهم كه من آنها را مى شناختم (كه دشمن اهل بيت (عليهم السلام ) هستند و آن را خود مصرف مى كنند)، چون به مدينه رسيدم بر حضرت باقر (عليه السلام) وارد شدم ، و جريان را به حضرت عرضه داشتم ، امام فرمود: به پول آن عسل و زعفران بخر و كمى از تربت حسين (عليه السلام) را با آب باران مخلوط كن و با عسل بياميز و به شيعه تقسيم كن تا بيماران را مداوا كنند.
از امير مؤمنان (عليه السلام): عسل داروى هر بيمارى است ، و در خود آن هيچ بيمارى وجود ندارد، بلغم را كم مى كند و قلب را جلا و روشنايى مى دهد.
از حضرت رضا (عليه السلام): پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: خداوند بركت را در عسل قرار داد، و در آن شفاى بيمارى ها است ، و هفتاد پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) از آن بركت گرفتند.
از حضرت على (عليه السلام): پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: پنج چيز فراموشى را زايل ، و به حافظه مى افزايد؛ و بلغم را از بين مى برد: مسواك ، روزه ، خواندن قرآن ، عسل و كندر
در خاك قبر حسين (عليه السلام)
از امام ششم (عليه السلام): خاك قبر حسين (عليه السلام) داروى هر بيمارى است اگر به قدر سر ميلى باشد.
و از آن حضرت (عليه السلام): خاك قبر حسين (عليه السلام) دارو و شفاى هر بيمارى است ، و چون برداشتى بگو: ((به نام خدا، خداوندا! آن را روزى وسيع ، و علم سودمند، و شفاى هر بيمارى قرار دهد! كه تو بر هر چيز توانايى ))