3- آرامش خاطر
فائده سوم كه مورد بحث امروز است اين است كه از نظر قرآن شريف زن براى مرد و مرد براى زن موجب آرامش خاطر است . و اين را يكى از آيات پروردگار عالم حساب كرده است . مى فرمايد:
ومن آياته ان خلق لكم من انفسكم ازواجا لتسكنوا اليها⁽⁷⁸⁾
از آيات و نشانه هاى خدا اين است كه زن را براى مرد و مرد را براى زن خلق كرده است تا در كنار يكديگر آرامش داشته باشند. ما اگر طبيعت را بررسى كنيم بايد بگوئيم مرد منهاى زن يك عضو ناقصى است و زن منهاى مرد هم يك وجود ناقصى است و در حقيقت زن و مرد با هم يك جفت كاملند و تكيه گاه هر دو به يكديگر است . معمولا جفت همين است كه تكيه گاه هر جفتى به جفت ديگر است . تكيه گاه مرد از نظر قرآن ، از نظر طبيعت ، از نظر روانى به زن است و تكيه گاه زن به مرد است . در اين جهان هر كسى بايد كسى را داشته باشد تا با او درد دل كند. اگر در قرآن و طبيعت دقت كنيم مى بينيم كسى دلسوزتر از زن و شوهر به يكديگر نيستند. لذا قرآن شريف در همين آيه كه مى فرمايد هركدام موجب آرامش ديگرى اند مى فرمايد تكيه گاه هر كدام نيز به ديگرى است .
وجعل بينكم مودة و رحمة⁽⁷⁹⁾
پروردگار عالم از نظر خلقت زن و مرد را دلسوز يكديگر قرار داده است . از نظر خلقت زن و مرد به يكديگر محبت دارند.
اگر ما اين تكيه گاه را نشكنيم ، اگر ما ضربه به اين قرص آرام بخش نزنيم زن و مرد موجب آرامش يكديگرند. و بدا به حال آن خانه اى كه در آن براى مرد يا زن آرامش نيست . و اين نظير فردى است كه خواب ندارد. شما ببينيد اگر كسى را بى خوابى گرفت چقدر ناآرام است فكرش كار نمى كند، جسمش ‍ مريض مى شود، قوه تخيلش قوى مى شود. بقول قرآن شريف : خواب براى انسان موجب آرامش است . مى گويد: زن و شوهر براى يكديگر موجب آرامشند. يعنى آن كسى كه زن ندارد نظير اين است كه خانه ندارد. آن كسى كه شوهر ندارد همانند كسى است كه خواب ندارد. و زن و شوهرند كه آرام بخش يكديگرند. و بايد مواظب باشيم اين آرامش را، اين تكيه گاه را نشكنيم .
4- زن و مرد زينت يكديگرند
از نظر قرآن نه تنها زن و مرد آرام بخش يكديگرند بلكه زينت يكديگر نيز مى باشند. قرآن شريف مى فرمايد:
هن لباس لكم و انتم لباس لهن⁽⁸⁰⁾
زنها لباس شما هستند و شما هم لباس زنهائيد. و لباس در اين آيه شريفه دو سه معنى دارد: يكى اين كه زن زينت مرد است چنان چه لباس زينت اوست و مرد زينت زن است چنان چه لباس زينت براى اوست . و شاهد آن هم قرآن است كه اطلاق زينت بر لباس كرده است : مى فرمايد:
يا بنى آدم خذوا زينتكم عند كل مسجد وكلوا واشربوا ولا تسرفوا انه لايحب المسرفين⁽⁸¹⁾
يعنى مى خواهيد در اجتماع برويد لباسهاى خوبتان را بپوشيد. وقتى مى خواهيد نماز جمعه برويد، نماز جماعت برويد نظافت كرده و متزين برويد. لذا در اين جا بر لباس اطلاق زينت شده است . و معناى هن لباس ‍ لكم و انتم لباس لهن اين گونه مى شود كه زنها زينت شما و شما زينت آنهائيد.
معناى ديگر اين است كه زن سبب مى شود كه مرد انحراف نداشته باشد و مرد سبب مى شود كه زن انحراف نداشته باشد كه اين بحث ديگرى است كه ان شاءالله فردا درباره آن صحبت مى كنم . و معناى سوم اين است كه زن و مرد ساتر يكديگرند. آن مردى كه زن ندارد همانند اين است كه ستر عورت ندارد. و آن زنى كه شوهر ندارد نظير آن است كه ستر عورت ندارد؛ چادر ندارد. و بالاخره اين آيه شريفه مى فرمايد: مرد و زن زينت يكديگرند و بايد اين زينت را مراعات كنيم .
امام صادق (عليه السلام ) مى فرمايد: زن مثل گلوبند است . گلوبند براى زن چگونه زينت است ؟ زن براى مرد اين گونه است . بعد مى فرمايد: مواظب باش چه زنى انتخاب مى كنى ، و در ذيل همين روايت مى فرمايد: اگر زن خوب داشته باشى بدان كه نعمت بزرگى دارى . زيرا زن قيمت ندارد. اگر زن خوب باشد از هر طلا و نقره اى قيمتش بالاتر است . به دنيا ارزش دارد. و اگر زن بد باشد از هر خاكى هم پست تر است . و مرد هم همين طور است . اگر راستى مرد مردانگى داشته باشد و زن از او راضى باشد بايد بداند كه نعمت بزرگى دارد كه از دنيا و آنچه در آن است بزرگتر است .
امام صادق (عليه السلام ) مى فرمودند: اگر زن و شوهر با يكديگر سازگار باشند، زينت يكديگر باشند بدانند نعمت دارند نعمتشان بسيار بزرگ است .
5- زن و مرد تفريحگاه يكديگرند
علاوه بر اين كه زن و مرد آرام بخش و زينت يكديگرند خانه تفريحگاه آنها نيز مى باشد. اگر بدرستى خانه آن خانه اى باشد كه اسلام مى خواهد، اگر زن آن زنى باشد كه اسلام گفته است ، اگر مرد آن مردى باشد كه اسلام گفته است بهترين تفريحگاه خانه است . شايد در جلسه ما كسانى باشند كه دلشان متوجه منزل است تا بعد از اتمام كار روزانه به منزل رفته و خستگى ، بى نشاطى ، غم و اندوهشان را در خانه رفع كنند. شايد در مجلس ما خانمى باشد كه منتظر شوهر باشد تا در بزند و او در را روى شوهر باز كند و خستگى و بى نشاطى و اندوهش را با يك نظر، با يك تبسم رفع كند. از اين جهت پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله ) مى فرمود:
ما استفاد امرء مسلم فائدة بعد الاسلام افضل من زوجة مسلمة تسره اذا نظر اليها⁽⁸²⁾
هيچ فائده اى بعد از اسلام مفيدتر از اين نيست كه انسان زنى داشته باشد كه وقتى به او نگاه مى كند مسرت آميز باشد؛ تبسم زن و مرد در روى يكديگر موجب مسرت باشد. با ملاحظه روايات مى بينيم ارزش زن خوب نه مثل طلا و نقره و همه دنيا كه بعد از اسلام هيچ چيز با ارزشى بهتر از زن خوب نداريم . و آن كسانى كه زن خوب دارند آن كسانى كه شوهر خوب دارند و براستى كه زن و شوهرى كه تفريحگاه يكديگرند خيلى حمد خدا كنند. و اسلام همين را مى خواهد كه خانه هاى ما تفريحگاه باشد. و بهترين مسرتها براى زن اين باشد كه با شوهرش بگويد و بخندد. شما بايد كارى بكنيد كه موجب مسرت خانم باشيد. خانم بايد كارى بكند كه موجب مسرت همسرش گردد.
شخصى خدمت رسول اكرم رسيد و عرض كرد يا رسول الله همسرى دارم كه وقتى به منزل مى روم خود در را باز مى كند و در صورتم تبسم مى كند. با من مى نشيند و مى گويد و مى خندد و بالاخره اگر غمى ، اندوهى ، خستگى اى داشته باشم رفع مى كند. پيغمبر فرمودند اين زن يكى از عمال خداست او فرشته است و ثوابش هم نظير فرشته و عملش خيلى ارزش ‍ دارد.
مرد هم همين طور است . بايد مواظب باشيد اگر اين تكيه گاه را شكستيد ديگر كسى را نداريد با او درد دل كنيد اين همسر است كه مى تواند آرامش ‍ بدهد كه ضعف اعصاب پيدا نشود. تبسمهاى يك زن ، گفت و شنود با او، درد دل با او منزل را تفريحگاه مى كند. و اگر محبت و دلسوزى در منزل از بين برود محيط خانه فوق العاده آلوده مى شود. آن هم نه آلوده براى خودش . اى كاش اين محيط آلوده براى زن و شوهر تنها بود. براى بچه ها از هر جاى فاسدى فاسدتر مى شود. و اين كه مى بينيد بچه ها استعدادشان كم است حافظه هاشان ضعيف است و روز به روز هم كمتر مى شود بدانيد تقصير شماست اين ناآراميهائى كه در بچه ها پيدا مى شود معمولا تقصير زن و شوهر است . وقتى آرامش در خانه نباشد براى زن سلول است . موجب ضعف اعصاب است . ديگر تفريحگاه نيست .
بعضى اوقات اتفاق مى افتد مرد مى خواهد در گوشه كوچه ، قوه خانه ، تا نصف شب بنشيند؛ اما خانه نرود. بعضى اوقات زن حاضر نيست به شوهرش نگاه كند. و تقصير خود ماست كه اين تكيه گاه را با اين حرفهاى ناهنجار، توقعات بيجا و بالاخره تحميلها شكستيم يا مى شكنيم . بايد ولو زن و مرد پير شده باشند با جمالترين افراد باشند. شما خيال نكنيد جمال فقط اين است كه كسى آرايش بكند. نه . جمال واقعى آن است كه در چشم انسان داراى جمال باشد.
در داستان ليلى و مجنون كه شايد واقعيت هم نداشته باشد، قضيه ليلى و مجنون يا قضيه شيرين و فرهاد پندهاى خوبى ديده مى شود. مى گويند آوازه عشق ليلى و مجنون به پادشاه آن زمان رسيد و اين دو را خواست . وقتى كه رفتند پادشاه نگاهى به ليلى كرد و ديد يك زن بيابان نشين ، سياه ، داراى لبهاى بزرگ و يك زن بتمام معنى زشت است . تعجب كرد كه با اين آوازه عشق مجنون به ليلى ، ليلى اين است ! مجنون متوجه شد يك شعر خواند خيلى عالى كه :