مناسبتهاى قمرى (نيمه دوم سال)

رجب

فضيلت ماه رجب

711. حديث قدسى: جَعَلتُ هذَا الشَّهرَ (رَجَبَ) حَبلاً بَيني و بَينَ عِبادي فَمَنِ اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ بِي؛(253)

ماه رجب را ريسمانى ميان خود و بندگانم قرار داده‏ام؛ هر كس به آن چنگ زند، به وصال من رسد.

712. حديث قدسى: الشَّهرُ شَهري و العَبدُ عَبدي و الرَّحمَةُ رَحمَتي فَمَن دَعاني في هذَا الشَّهرِ أجَبتُهُ و مَن سَألَني أعطَيتُهُ؛(254)

ماه (رجب)، ماه من، بنده، بنده من، و رحمت، رحمت من است؛ هر كه در اين ماه مرا بخواند، اجابتش كنم و هر كه حاجت آورَد، عطايش كنم.

713. پيامبرصلّى الله عليه وآله:رَجَبٌ شَهرُ اللَّهِ الأصَبُّ يَصُبُّ اللَّهُ فِيهِ الرَّحمَةَ عَلى‏ عِبادِهِ؛(255)

رجب ماه بارش رحمت الهى است. خداوند در اين ماه رحمت خود را بربندگانش فرو مى‏ريزد.

714. پيامبرصلّى الله عليه وآله:إنَّ في الجَنَّةِ قَصراً لايَدخُلُهُ إلّا صُوّامُ رَجَبٍ؛(256)

در بهشت قصرى است كه جز روزه داران ماه رجب وارد آن نمى‏شوند.

715. امام كاظم‏ عليه السلام : رَجَبٌ شَهرٌ عَظيمٌ يُضاعِفُ اللَّهُ فيهِ الحَسَناتَ و يَمحُو فيهِ السَّيِّئاتَ؛(257)

رجب ماه بزرگى است كه خداوند (پاداش) نيكى‏ها را در آن دو چندان و گناهان را پاك مى‏كند.

1 رجب ولادت امام باقر عليه السلام (258)

716. پيامبرصلّى الله عليه وآله: يا جابِرُ! فَإذا لَقَيتَهُ (الإمامَ الباقِرَ عليه السلام )فَاقرَئهُ مِنّي السَّلامَ؛(259)

اى جابر! هر گاه او (امام باقر عليه السلام ) را ديدار كردى، سلام مرا به او برسان.

717. امام باقر عليه السلام : وَاللَّهِ يا جابِرُ! لَقَد أعطاني اللَّهُ عِلمَ ما كانَ و ما هُوَ كائِنٌ إلى‏ يَومِ القِيامَةِ؛(260)

اى جابر! به خدا سوگند، خداوند علم گذشته و آينده تا روز قيامت را به من عطا كرده است.

سخنان برگزيده

718. امام باقر عليه السلام : الكَمالُ كُلُّ الكَمالِ التَّفَقُّهُ فِي الدِّينِ و الصَّبرُ عَلَى النّائِبَةِ و تَقدِيرُ المَعيشَةِ؛(261)

همه كمال در شناخت عميق دين و شكيبايى در پيشامدها و اندازه نگه داشتن در زندگى است.

719. امام باقر عليه السلام : تَبَسُّمُ الرَّجُلِ في وَجهِ أخيهِ المُؤمِنِ حَسَنَةٌ؛(262)

لبخند آدمى به روى برادر دينى‏اش حسنه است.

720. امام باقر عليه السلام : خُذُوا الكَلِمَةَ الطَّيِّبَةَ مِمَّن قالَها و إن لَم يَعمَل بِه؛(263)

سخن نيك را از گوينده آن برگيريد، اگر چه به آن عمل نكند.

721. امام باقر عليه السلام : مَن تَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ لايُغلَبُ و مَنِ اعتَصَمَ بِاللَّهِ لايُهزَمُ؛(264)

آن كه به خدا توكّل كند، مغلوب نشود و آن كه به خدا توسّل جويد، شكست نخورد.

722. امام باقر عليه السلام : ما ضُرِبَ عَبدٌ بِعُقُوبَةٍ أعظَمَ مِن قَسوَةِ القَلبِ؛(265)

هيچ بنده‏اى به كيفرى بزرگ‏تر از سختْ دلى كيفر نشد.

723. امام باقر عليه السلام : عَلَيكُم بِالصَّدَقَةِ فَبَكِّرُوا بِالصَّدَقَةِ فَإنَّها تُسَوِّدُ وَجهَ إبليسَ؛(266)

بر شما باد به صدقه دادن! صبح زود صدقه بدهيد كه روى ابليس را سياه مى‏كند.

724. امام باقر عليه السلام : ما مِن نَكبَةٍ تُصِيبُ العَبدَ إلّا بِذَنبٍ؛(267)

هيچ گرفتارى‏يى به بنده نمى‏رسد مگر به سبب گناه.

725. امام باقر عليه السلام : ما حَسَنَةُ الدُّنيا إلّا صِلَةَ الإخوانِ و المَعارِفِ؛(268)

خوبىِ دنيا جز در پيوند با برادران و آشنايان نيست.

726. امام باقر عليه السلام : ما عُبِدَاللَّهُ بِشَى‏ءٍ أفضَلَ مِن عِفَّةِ بَطنٍ و فَرجٍ؛(269)

خداوند با چيزى برتر از پاكى شكم و دامن عبادت نشده است.

727. امام باقر عليه السلام : ايّاكَ و الكَسَلَ و الضَّجَرَ فَإنَّهُما مِفتاحُ كُلِّ شَرٍّ؛(270)

از تنبلى و بى حوصلگى بپرهيز كه اين دو كليد هر بدى‏اند.

728. امام باقر عليه السلام : قُولُوا لِلنّاسِ أحسَنَ ماتُحِبّونَ أن يُقالَ لَكُم؛(271)

با مردم نيكوتر از آنچه دوست داريد با شما سخن بگويند، سخن بگوييد.

3 رجب شهادت امام هادى‏ عليه السلام (272)

729. عَبيد اللَّهِ بن يَحيى الخاقان: لَو رَأيتَ أباهُ رَأيتَ رَجُلاً جَزلاً نَبيلاً فاضِل؛(273)

اگر پدر امام عسكرى‏ عليه السلام (امام هادى‏ عليه السلام ) را مى‏ديدى، او را بسيار كريم و بخشنده، با نجابت و صاحب فضل مى‏يافتى.

سخنان برگزيده

730. امام هادى‏ عليه السلام : مَن أطاعَ اللَّهَ يُطاعُ؛(274)

هر كس از خدا فرمان ببرد، از او فرمان برند.

731. امام هادى‏ عليه السلام : العُقوقُ يُعقِبُ القِلَّةَ و يُؤدِّي إلَى الذِّلَّةِ؛(275)

عاقّ (والدين)، نادارى در پى‏دارد و به خوارى مى‏كشاند.

732. امام هادى‏ عليه السلام : الغَضَبُ عَلى‏ مَن لاتَملِكُ عَجزٌ و عَلى‏ مَن تَملِكُ لَومٌ؛(276)

خشم بر كسى كه اختيارش به دست تو نيست، نشانه ناتوانى و بر آن‏كه اختيارش به دست تو است، مايه سرزنش است.

733. امام هادى‏ عليه السلام : مَن يَزرَع خَيراً يَحصُد غِبطَةً و مَن يَزرَع شَرّاً يَحصُد نَدامَةً؛(277)

هر كه بذر خوبى بكارد، شادمانى بدرود و هر كه تخم بدى بيفشاند، پشيمانى مى‏درود.

734. امام هادى‏ عليه السلام : مَن رَضِيَ عَن نَفسِهِ كَثُرَ السّاخِطونَ عَلَيهِ؛(278)

آن كه از خودش راضى شود، ناراضيان از او فراوان شوند.

10 رجب ولادت امام جواد عليه السلام (279)

735. پيامبرصلّى الله عليه وآله: و يَخرُجُ مِن صُلبِ عَلِيٍّ (الرِّضا عليه السلام ) ابنُهُ مُحَمَّدٌ المَحمُودُ أطهَرُ النّاسِ خَلقاً و أحسَنُهُم خُلق؛(280)

از نسل امام رضا عليه السلام فرزندش محمّد پديد مى‏آيد كه فرزندى است پسنديده، و در آفرينش از همه مردم پاك‏تر و در اخلاق از همه نيكوتر است.

736. امام رضا عليه السلام : هذا (الامام الجواد عليه السلام ) المَولُودُ الّذي لَم يُولَد مَولُودٌ أعظَمُ بَرَكَةً عَلى‏ شيعَتِنا مِنهُ ؛(281)

اين مولودى است كه پر بركت‏تر از او براى شيعه ما به دنيا نيامده است.

737. امام جواد عليه السلام : أنَا أعلَمُ بِسَرِائرِكُم و ظَواهِرِكُم و ما أنتُم صائِرونَ إلَيهِ؛(282)

من از نهان و آشكار شما و فرجامى كه به سوى آن مى‏رويد، آگاه‏ترم.

سخنان برگزيده

738. امام جواد عليه السلام : إعلَم أنَّكَ لَن تَخلُوَ مِن عَينِ اللَّهِ فَانظُر كَيفَ تَكُونُ؛(283)

بدان كه از ديد خداوند پنهان نيستى، پس بنگر چگونه‏اى.

739. امام جواد عليه السلام : مَنِ استَحسَنَ قَبيحاً كانَ شَريكاً فيهِ؛(284)

هر كه كار زشتى را نيك بشمارد، در آن كار شريك است.

740. امام جواد عليه السلام : مَنِ انقَطَعَ إلى‏ غَيرِ اللَّهِ وَ كَلَهُ اللَّهُ إلَيهِ؛(285)

آن كه به غير خداوند روى آورد، خداوند به همو واگذارش كند.

741. امام جواد عليه السلام : مَن أطاعَ هَواهُ أعطى‏ عَدُوَّهُ مُناهُ؛(286)

آن‏كه از هواى نفس خود پيروى كند، آرزوى دشمنش را برآورده است.

742. امام جواد عليه السلام : إتَّئِد تُصِب أو تَكَد؛(287)

شتاب مكن تا برسى يا نزديك شوى.

743. امام جواد عليه السلام : لاتَكُن وَلِيّاً لِلّهِ فِي العَلانِيَةِ، عَدُوّاً لَهُ فِي السِّرِّ؛(288)

در ظاهر، دوست خدا و در باطن، دشمن خدا مباش.

744. امام جواد عليه السلام : تَأخيرُ التَّوبَةِ إغتِرارٌ؛(289)

تأخير در توبه كردن فريب خوردن است.

745. امام جواد عليه السلام : مَن هَجَرَ المُداراةَ قارَبَهُ المَكرُوهُ؛(290)

آن كه سازش و مدارا را ترك كند، ناگوارى به او روى آورد.

746. امام جواد عليه السلام : مَن لَم يَعرِفِ المَوارِدَ أعيَتْهُ المَصادِرُ؛(291)

كسى كه راه ورود به كارى را نشناسد، راه برون شدن از آن درمانده‏اش مى‏كند.

747. امام جواد عليه السلام : مَن رَضِيَ بِدونِ الشَّرَفِ مِنَ المَجلِسِ لَم يَزَلِ اللَّهُ و مَلائِكَتُهُ يُصَلُّونَ عَلَيهِ حَتّى‏ يَقومَ؛(292)

هر كه از نشستن در پايين مجلس خرسند باشد، خدا و فرشتگانش پيوسته بر او درود مى‏فرستند تا آن‏گاه كه برخيزد.

13 رجب ولادت امام على‏ عليه السلام (293)

748. پيامبرصلّى الله عليه وآله: إنَّ السَّعيدَ كُلَّ السَّعيدِ حَقَّ السَّعيدِ مَن اَحَبَّ عَلِيّاً في حَياتِهِ و بَعدَ مَوتِهِ؛(294)

سعادتمند حقيقى كسى است كه على را در حيات او و پس از رحلتش دوست بدارد.

749. امام سجّاد عليه السلام إنَّ فاطِمَةَ بِنتَ أسَدٍ ضَرَبَهَا الطَّلقُ و هِيَ فِي الطَّوافِ فَدَ خَلَتِ الكَعبَةَ فَوَلَدَتْ أميرَالمُؤمِنينَ فِيه؛(295)

فاطمه، دختر اسد، در حال طواف بود كه درد زايمان او را فرا گرفت؛ پس وارد كعبه شد و اميرمؤمنان را در كعبه بزاد.

سخنان برگزيده

750. امام على‏ عليه السلام : لا تَبتَهِجَنَّ بِخَطَإِ غَيرِكَ فَإنَّكَ لَن تَملِكَ الإصابَةَ أبَد؛(296)

به خطاى ديگران شاد مشو كه هميشه از تو درست كارى سر نزند.

751. امام على‏ عليه السلام : عَظِّمُوا أقدارَكُم بِالتَّغافُلِ عَنِ الدَّنِيِّ مِنَ الأُمورِ؛(297)

با بى‏توجّهى به امور پست، بر ارزش خود بيفزاييد.

752. امام على‏ عليه السلام : مَن لَم يَقهَر حَسَدَهُ كانَ جَسَدُهُ قَبراً لِنَفسِهِ؛(298)

هر كه بر حسدش غالب نشود، بدنش گورجانش خواهد شد.

753. امام على‏ عليه السلام : إنَّ أهَنأَ النّاسِ عَيشاً مَن كانَ بِما قَسَمَ اللَّهُ لَهُ راضِي؛(299)

گواراترين زندگى را كسى دارد كه از آنچه خداوند نصيب او كرده است خرسند باشد.

754. امام على‏ عليه السلام : أفضَلُ العَمَلِ ما اُريدَ بِهِ وَجهُ اللَّهِ؛(300)

برترين كارها، كارى است كه براى خدا باشد.

755. امام على‏ عليه السلام : لاتَقُل مالا تُحِبُّ أن يُقالَ لَكَ؛(301)

آنچه دوست ندارى درباره‏ات گفته شود، درباره ديگران مگوى.

756. امام على‏ عليه السلام : ما عالَ مَنِ اقتَصَدَ؛(302)

هر كه ميانه روى پيشه سازد، گرفتار فقر نشود.

757. امام على‏ عليه السلام : مَن ضَنَّ بِعِرضِهِ فَلْيَدَعِ المِراءَ؛(303)

هر كه مى‏خواهد آب‏روى خود را نگاه دارد، بايد از جدال بپرهيزد.

758. امام على‏ عليه السلام : امضِ لِكُلِّ يَومٍ عَمَلَهُ، فَإنَّ لِكُلِّ يَومٍ ما فيهِ؛(304)

در هر روز كار همان روز را انجام ده، كه هر روز را كارى (ويژه) است.

759. امام على‏ عليه السلام : البِشرُ إسداءُ الصَّنيعَةِ بِغَيرِ مَؤونَةٍ؛(305)

خوش رويى احسانى است بى‏هزينه.

760. امام على‏ عليه السلام : نُصحُكَ بَينَ المَلإَِ تَقريعٌ؛(306)

نصيحت كردنت در حضور جمع، سركوفت است.

13 - 15 رجب اعتكاف

761. ( أنْ طَهِّرا بَيتِيَ لِلطّآئِفينَ وَ العاكِفينَ و الرُّكَّعِ السُّجُودِ)؛(307)

خانه مرا براى طواف كنندگان و معتكفان و ركوع و سجده كنندگان پاكيزه كنيد.

762. پيامبرصلّى الله عليه وآله: مَنِ اعتَكَفَ إيماناً وَ احتِساباً غُفِرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ؛(308)

همه گناهان گذشته كسى كه از روى ايمان و براى رسيدن به ثواب الهى معتكف شود، آمرزيده مى‏شود.

763. پيامبرصلّى الله عليه وآله: المُعتَكِفُ يَعكُفُ الذُّنوبَ ويُجرى‏ لَهُ مِنَ الأجرِ كَأجرِ عامِلِ الحَسَناتِ كُلِّه؛(309)

معتكف همه گناهان را در بند مى‏كند و مانند كسى كه همه خوبى‏ها را انجام داده است، به او پاداش داده مى‏شود.

764. امام صادق‏ عليه السلام : لا اعتِكافَ إلّا في مَسجدِ جَماعَةٍ قَد صَلّى‏ فيهِ امامُ عَدلٍ بصَلاةِ جَماعةٍ؛(310)

اعتكاف تنها در مسجد جامعى است كه امام عادل در آن نماز جماعت گزارده باشد.

15 رجب رحلت حضرت زينب‏ عليها السلام

765. پيامبرصلّى الله عليه وآله: مَن بَكى‏ عَلى‏ مُصابِ هذِهِ البِنتِ (زَينَبَ بَنتِ عَلِيٍ‏ عليها السلام ) كانَ كَمَن بَكى‏ عَلى‏ أخَوَيهَا الحَسَنِ و الحُسَينِ‏عليهما السلام؛(311)

هر كس بر مصيبت‏هاى اين دختر (زينب‏ عليها السلام ) بگريد، همانند كسى است كه بر برادرانش، حسن و حسين‏عليهما السلام، گريسته باشد.

766. امام حسين‏ عليه السلام : يا أُختاه لاتَنسيني في نافِلَةِ اللَّيلِ؛(312)

اى خواهرم! مرا در نماز شب فراموش نكن.

767. امام سجّاد عليه السلام : إنَّ عَمَّتي زَينَبَ مَعَ تِلكَ المَصائبَ و المِحَنِ النّازِلَةِ بِها في طَرِيقِنا إلَى الشّامِ ما تَرَكَتْ (تَهَجُّدَها) لِلَيلَةٍ؛(313)

عمّه‏ام، زينب، با وجود همه مصيبت‏ها و رنج‏هايى كه در مسيرمان به سوى شام به او روى آورد، حتّى يك شب اقامه نماز شب را فرو نگذاشت.

768. امام سجّاد عليه السلام : أنتِ بِحَمدِ اللَّهِ عالِمَةٌ غَيرُ مُعَلَّمَةٍ، فَهِمَةٌ غَيرُ مُفهَّمَةٍ؛(314)

(اى زينب!) تو، بحمداللَّه، عالمى هستى كه نزد كسى تعليم نديدى و دانايى هستى كه نزد كسى نياموختى.

769. امام سجّاد عليه السلام : إنَّها مَا ادَّخَرَت شَيئاً مَن يَومِها لِغَدِها أبَد؛(315)

او هيچ گاه چيزى از امروز براى فرداى خود نيندوخت.

25 رجب شهادت امام كاظم‏ عليه السلام (316)

770. امام رضا عليه السلام : زيارَةُ قَبرِ أبي مِثلُ زِيارَةِ قَبِر الحُسَينِ؛(317)

زيارت قبر پدرم، موسى بن جعفر عليه السلام ، مانند زيارت قبر حسين‏ عليه السلام است.

771. روايت شده است: أنّهُ (الكاظِمَ‏ عليه السلام ) كانَ يَبِكي مِن خَشيَةِ اللَّهِ حَتّى‏ تَخضَلَّ لِحيَتُهُ بِالدُّمُوعِ؛(318)

امام كاظم همواره از بيم خدا مى‏گريست، چندان كه محاسنش از اشك تر مى‏شد.

سخنان برگزيده

772. امام كاظم‏ عليه السلام : ثَلاثٌ مُوبِقاتٌ: نَكثُ الصَّفَقَةِ و تَركُ السُّنَّةِ و فِراقُ الجَماعَةِ؛(319)

سه چيز تباهى مى‏آورد: پيمان شكنى، رها كردن سنّت و جدا شدن از جماعت.

773. امام كاظم‏ عليه السلام : عَونُكَ لِلضَّعيفِ أفضَلُ الصَّدَقَةِ؛(320)

كمك كردن تو به ناتوان، بهترين صدقه است.

774. امام كاظم‏ عليه السلام : لَو كانَ فِيكُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائمُن؛(321)

اگر به تعداد اهل بدر (مؤمن كامل) در ميان شما بود، قائم ما قيام مى‏كرد.

775. امام كاظم‏ عليه السلام : لَيسَ مِنّا مَن لَم يُحاسِب نَفسَهُ في كُلِّ يَومٍ؛(322)

كسى كه هر روز خود را ارزيابى نكند، از ما نيست.

776. امام كاظم‏ عليه السلام : ما مِن شَى‏ءٍ تَراهُ عَيناكَ إلّا و فيهِ مَوعِظَةٌ؛(323)

در هر چيزى كه چشمانت مى‏بيند، موعظه‏اى است.

777. امام كاظم‏ عليه السلام : مَن كَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ كَف َّ اللَّهُ عَنهُ عَذابَ يَومِ القِيامَة؛(324)

هر كس خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند عذاب خود را در روز قيامت از او باز مى‏دارد.

778. امام كاظم‏ عليه السلام : إذا كانَ ثَلاثَةٌ في بَيتٍ فَلا يَتَناجى‏ إثنانِ دونَ صاحِبِهِما فَإنَّ ذلِكَ مِمّايَغُمُّهُ؛(325)

هر گاه سه نفر در خانه‏اى بودند، دو نفرشان با هم نجوا نكنند؛ زيرا نجوا كردن، نفر سوم را ناراحت مى‏كند.

779. امام كاظم‏ عليه السلام : إيّاكَ أن تَمنَعَ في طاعَةِ اللَّهِ فَتُنفِقُ مِثلَيهِ في مَعصِيَةِ اللَّهِ؛(326)

مبادا از خرج كردن در راه طاعت خدا خوددارى كنى، و آن‏گاه دو برابرش را در معصيت خدا خرج كنى.

780. امام كاظم‏ عليه السلام : لاتُذهِبِ الحِشمَةَ بَينَكَ و بَينَ أخيكَ وَأبْقِ مِنها فَإنَّ ذَهابَها ذَهابُ الحَياءِ؛(327)

مبادا حريم ميان خود و برادرت را (يكسره) از ميان ببرى؛ چيزى از آن باقى بگذار؛ زيرا از ميان رفتن آن، از ميان رفتن شرم و حيا است.

781. امام كاظم‏ عليه السلام : أبلِغ خَيراً و قُل خَيراً ولا تَكُن أمُّعَةً؛(328)

خير برسان و سخن نيك بگو و سست رأى و فرمان‏برِ هر كس مباش.

782. امام كاظم‏ عليه السلام : المُصيبَةُ لِلصّابِرِ واحِدَةٌ و لِلجازِعِ اثنَتانِ؛(329)

مصيبت براى شكيبا يكى است و براى ناشكيبا دوتا.

783. امام كاظم‏ عليه السلام : الصَّبرُ عَلَى العافِيَةِ أعظَمُ مِنَ الصَّبرِ عَلَى البَلاءِ؛(330)

شكيبايى در عافيت بزرگ‏تر است از شكيبايى در بلا.

27 رجب مبعث پيامبرصلّى الله عليه وآله

784. ( يا أيُّهَا النَّبِىُّ إنّا أرسَلناكَ شاهِداً و مُبَشِّراً و نَذيراً و داعِياً إلَى اللَّهِ بِإذنِهِ و سِراجاً مُنيراً)؛(331)

اى پيامبر! ما تو را گواه و نويد دهنده و هشدار دهنده فرستاديم كه به فرمان خدا به سوى او دعوت كنى و چراغى روشنى بخش باشى.

785. پيامبر صلّى الله عليه وآله: إنَّما بُعِثتُ لاُِتَمِّمَ مَكارِمَ الأخلاقِ؛(332)

من مبعوث شدم تا بزرگوارى‏هاى اخلاقى را كامل كنم.

786. پيامبر صلّى الله عليه وآله: بُعِثتُ بِمَكارِمِ الأخلاقِ و مَحاسِنِه؛(333)

من براى (احياى) مكارم و نيكى‏هاى اخلاقى مبعوث شدم.

787. امام على‏ عليه السلام : أرسَلَهُ عَلى‏ حِينِ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ و طُولِ هَجعَةٍ مِنَ الاُمَمِ و اعتِزامٍ مِنَ الفِتَنِ وَانتِشارٍ مِنَ الاُمُورِ و تَلَظٍّ مِنَ الحُرُوبِ و الدُّنيا كاسِفَةُ النُّورِ، ظاهِرَةُ الغُرورِ عَلى‏ حِينِ اصفِرارٍ مِن وَرَقِها و إياسٍ مِن ثَمَرِه؛(334)

خداوند او را در زمانى فرستاد كه روزگارى بود پيامبرى برانگيخته نشده بود، و مردم در خوابى طولانى به سر مى‏بردند، و فتنه‏ها بالا گرفته و كارها پريشان شده بود، و آتش جنگ‏ها شعله مى‏كشيد، و دنيا بى فروغ و پر از مكر و فريب گشته، برگ‏هاى درخت زندگى به زردى گراييده و از به بار نشستن آن قطع اميد شده بود.

788. امام على‏ عليه السلام : أرسَلَهُ بِالضِّياءِ و قَدَّمَهُ فِي الاِصطِفاءِ فَرَتَقَ بِهِ المَفاتِقَ و ساوَرَ بِهِ المُغالِبَ و ذَلَّلَ بِهِ الصُّعُوبَةَ و سَهَّلَ بِهِ الحُزُونَةَ حَتّى‏ سَرَّحَ الظَّلالَ عَن يَمينٍ و شِمالٍ؛(335)

او را با نور فرستاد و در گزينش مقدّم داشت. به واسطه او گسستگى‏ها را به هم آورد و چيره جو را شكست داد و مشكلات را آسان و ناهموارى‏ها را هموار كرد تا جايى كه گمراهى را از راست و چپ دور كرد.

789. امام على‏ عليه السلام :... إلى‏ أن بَعَثَ اللَّهُ سُبحانَهُ مُحَمَّداً رَسولَ اللَّهِ لإِنجازِ عِدَتِهِ و إتمامِ نُبُوَّتِهِ؛(336)

... تا اين‏كه خداوند سبحان محمّد پيامبر خود را فرستاد تا وعده خويش را به انجام رساند و سلسله نبوتش را كامل كند.

790. امام مهدى‏ عليه السلام : إنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً رَحمَةً لِلعالَمينَ و تَمَّمَ بِهِ نِعمَتَهُ؛(337)

خداوند محمّد را برانگيخت تا رحمتى براى جهانيان باشد و نعمت خود را تمام كند.

شعبان

فضيلت ماه شعبان

791. پيامبرصلّى الله عليه وآله: شَعبانُ شَهري و رَمَضانُ شَهرُ اللَّهِ فَمَن صامَ شَهري كُنتُ لَهُ شَفيعاً يَومَ القِيامَةِ؛(338)

شعبان، ماه من و رمضان ماه خداوند است. هر كه ماه مرا روزه بدارد، در روز قيامت شفيع او خواهم بود.

792. پيامبرصلّى الله عليه وآله: إنَّما سُمِّيَ شَعبانُ لأِنَّهُ يَتَشَعَّبُ فيهِ أرزاقُ المُؤمِنينَ؛(339)

ماه شعبان، «شعبان» ناميده شد؛ زيرا روزى‏هاى مؤمنان در اين ماه قسمت مى‏شود.

793. امام على‏ عليه السلام : رَجَبٌ شَهري و شَعبانُ شَهرُ رَسُولِ اللَّهِ؛(340)

رجب ماه من و شعبان ماه رسول خدا است.

794. امام على‏ عليه السلام : صَومُ شَعبانَ يَذهَبُ بِوَسواسِ الصَّدرِ وَ بَلابِلِ القَلبِ؛(341)

روزه ماه شعبان، وسواس دل و پريشانى‏هاى جان را از بين مى‏برد.

795. امام صادق‏ عليه السلام در جواب كسى كه پرسيده بود: ما أفضَلُ ما يُفعَلُ فيهِ (شَعبانَ)،

چه عملى در ماه شعبان برتر است؟ فرمودند:

الصَّدَقَةُ و الإستِغفارُ؛(342)

صدقه و استغفار.

3 شعبان ولادت امام حسين‏ عليه السلام (343)

796. پيامبرصلّى الله عليه وآله: أحَبَّ اللَّهُ مَن اَحَبَّ حُسَين؛(344)

هر كه حسين را دوست بدارد، خداوند دوستدار او است.

797. حذيفة بن يمان: پيامبرصلّى الله عليه وآله را ديدم كه دست حسين بن على عليه السلام را گرفته بود و مى‏گفت:

يا أيُّهَا النّاسُ هذا الحُسَينُ بنُ عَلِىِّ فَاعِرفُوهُ فَوَ الَّذي نَفسِى بِيَدِهِ إِنَّهُ لَفي الجَنَّةِ و مُحِبِّهِ فِي الجَنَّةِ و مُحِبِّي مُحِبِّيهِ في الجَنَّةِ؛(345)

اى مردم! اين حسين، فرزند على است. او را بشناسيد. سوگند به آن كه جانم در دست اوست، او و دوستدارانش و دوستداران دوستدارانش در بهشت‏اند.

798. سلمان فارسى: حسين بن على‏ عليه السلام روى زانوى پيامبرصلّى الله عليه وآله نشسته بود و پيامبر او را مى‏بوسيد و مى‏گفت:

أنتَ الإمامُ ابنُ الإمامِ أبُو الأئمَةِ، تِسعَةٌ مِن صُلبِكَ و تاسِعُهُم قائمُهُم؛(346)

تو امام، فرزند امام و پدر امامان هستى كه نُه تن از ايشان از نسل تو هستند و نهمين آنان قيام كننده آنها است.

سخنان برگزيده

799. امام حسين‏ عليه السلام : مَن عَبَدَ اللَّهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللَّهُ فَوقَ أمانِيِّهِ و كِفايَتِهِ؛(347)

هر كه خدا را، آن گونه كه سزاوار او است، بندگى كند، خداوند بيش از آرزوها و كفايتش به او عطا كند.

800. امام حسين‏ عليه السلام : لاتَقولُوا بِألسِنَتِكُم ما يَنقُصُ عَن قَدرِ كُم؛(348)

چيزى را بر زبان نياوريد كه از ارزش شما بكاهد.

801. امام حسين‏ عليه السلام : إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَيكُم مِن نِعَمِ اللَّهِ عَلَيكُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ؛(349)

نياز مردم به شما از نعمت هاى خدا بر شما است؛ از اين نعمت افسرده و بيزار نباشيد.

802. امام حسين‏ عليه السلام : مَن سَرَّهُ أن يُنسَأَ في أَجَلِهِ و يُزادَ في رِزقِهِ فَليَصِلْ رَحِمَهُ؛(350)

هر كه خوش دارد مرگش به تأخير افتد و روزى‏اش افزون شود. با خويشانش پيوند برقرار كند.

803. امام حسين‏ عليه السلام : مِن عَلاماتِ أسبابِ الجَهلِ المُماراةُ لِغَيرِ أهلِ الفِكرِ؛(351)

از نشانه‏هاى نادانى، جدل با بى‏فكران است.

804. امام حسين‏ عليه السلام : مَن طَلَبَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إلَى النّاسِ؛(352)

هركه با خشم خدا، خواهان خشنودى مردم باشد، خداوند او را به مردم وامى‏گذارد.

805. امام حسين‏ عليه السلام : مَن أحجَمَ عَنِ الرَّأي و عَيِيَت بِهِ الحِيَلُ، كانَ الرِّفقُ مِفتاحُهُ؛(353)

هر كه از اظهار نظر درماند و راه چاره درمانده‏اش كند، نرمى و مدارا كليد او باشد.

3 شعبان روز پاسدار (354)

806. پيامبرصلّى الله عليه وآله به انس بن مرثدى غنوى، كه نگهبان شب بود، فرمودند: إستَقبِل هذَا الشِّعبَ حَتّى‏ تَكونَ في أعلاهُ و لانَغُرَّنَّ مِن قِبَلِكَ اللَّيلَةَ؛(355)

بالاى اين درّه برو تا در بالاترين نقطه آن باشى و مبادا امشب از محلّ نگهبانى تو غافلگير شويم.

807. پيامبرصلّى الله عليه وآله: رِباطُ يَومٍ في سَبيلِ اللَّهِ خَيرٌ مِن قِيامِ شَهرٍ و صِيامِهِ؛(356)

يك روز مرزبانى در راه خدا از يك ماه شب زنده‏دارى و روزه‏دارى بهتر است.

808. پيامبرصلّى الله عليه وآله: عَينانِ لاتَمَسُّهُمَا النّارُ: عَينٌ بَكَت مِن خَشيَةِ اللَّهِ و عَينٌ باتَ تَحرُسُ في سَبيلِ اللَّهِ؛(357)

دو چشمند كه آتش به آنها نمى‏رسد: چشمى كه از ترس خدا بگريد و چشمى كه شب‏ها در راه خدا نگهبانى دهد.

809. امام على‏ عليه السلام : خَيرُ النّاسِ رَجُلٌ حَبَسَ نَفسَهُ فِى سَبيلِ اللَّهِ يُجاهِدُ أعداءَهُ يَلتَمِسُ المَوتَ أوِ القَتلَ في مَصافِّهِ؛(358)

بهترين مردم كسى است خود را در راه خدا وقف كند و با دشمنان او به نبرد برمى‏خيزد، و مرگ يا كشته شدن در ميدان نبرد را آرزو مى‏كند.

4 شعبان ولادت حضرت ابوالفضل‏ عليه السلام و روز جانباز

810. امام حسين‏ عليه السلام : يا عَبّاسُ إركَبْ، بِنَفسي أنتَ يا أخي؛(359)

اى عبّاس، بر اسب سوار شو؛ جانم فدايت اى برادرم!

811. امام سجّاد عليه السلام : رَحِمَ اللَّهُ العَبّاسَ فَلَقَد آثَرَ و أبلى‏ و فَدى‏ أخاهُ بِنَفسِهِ؛(360)

رحمت خدا بر عبّاس! ايثار كرد و كوشيد و جان فداى برادرش كرد.

812. امام سجّاد عليه السلام : أنَّ لِلعَبّاسِ عِندَاللَّهِ مَنزِلَةٌ يَغبِطُهُ بِها جَميعُ الشُّهداءِ يَومَ القيامَةِ؛(361)

عبّاس را نزد خداوند منزلتى‏است‏كه در روز قيامت همه‏شهيدان بر آن رشك‏مى‏برند.

813. امام صادق‏ عليه السلام : كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِيٍّ نافِذَ البَصيرَةِ صُلبَ الإيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللَّهِ و أبلى‏ بَلاءً حَسَناً و مَضى‏ شَهيدَ؛(362)

عموى ما، عبّاس، داراى بينشى ژرف و ايمانى راسخ بود؛ همراه با امام حسين‏ عليه السلام جهاد كرد و نيك آزمايش داد و به شهادت رسيد.

814. پيامبرصلّى الله عليه وآله: مَن جُرِحَ في سَبيلِ اللَّهِ جاءَ يَومَ القِيامَةِ ريحُهُ كَرِيحِ المِسكِ... عَلَيهِ طابَعُ الشُّهَداءِ؛(363)

هر كس در راه خداوند مجروح شود، در حالى وارد قيامت مى‏شود كه بويش چون بوى مشك است... و نشان شهيدان را دارد.

5 شعبان ولادت امام سجّاد عليه السلام (364)

815. امام باقر عليه السلام : إنَّ عَلِيَّ بنَ الحُسَينِ‏ عليه السلام قاسَمَ اللَّهَ مالَهُ مَرَّتَينِ؛(365)

امام على بن حسين‏ عليه السلام دارايى خود را دوبار در راه خدا تقسيم كرد.

816. امام صادق‏ عليه السلام : كانَ عَليُّ بنُ الحُسَينِ‏ عليه السلام إذا قامَ فِي الصَّلوةِ كَأَنَّهُ ساقُ شَجَرَةٍ لايَتَحرَّكُ مِنهُ شَى‏ءٌ إلّا ما حَرَّكَهُ الرِّيحُ مِنهُ؛(366)

امام سجّاد عليه السلام هرگاه به نماز مىايستاد چنان تنه درختى بود كه چيزى از آن نمى‏جنبيد مگر آنچه را كه باد مى‏جنباند.

سخنان برگزيده

817. امام سجّاد عليه السلام : مَن رَمَى النّاسَ بِما فيهِم رَمَوهُ بِمالَيسَ فيهِ؛(367)

هر كس مردم را به دليل چيزى كه در آنان هست، وانهد، او را به دليل چيزى كه در او نيست، وا مى‏نهند.

818. امام سجّاد عليه السلام : نَظَرُ المُؤمِنِ في وَجهِ أخيهِ المُؤمِنِ لِلمَوَّدَةِ و المَحَبَّةِ لَهُ عِبادَةٌ؛(368)

نگاه مؤمن به چهره برادر مؤمن خود از روى دوستى ومحبّت به او عبادت است.

819. امام سجّاد عليه السلام : كانَ آخِرُ ما أوصى‏ بِهِ الخِضرُ مُوسى‏ بنَ عِمران‏عليهما السلام أن قالَ لاتُعَيِّرَ نَّ أحَداً بِذَنبٍ؛(369)

آخرين سفارش حضرت خضر به حضرت موسى اين بود كه: هرگز كسى را به سبب گناهش خوار نكن.

820. امام سجّاد عليه السلام : كَفى‏ بِنَصرِاللَّهِ لَكَ أن تَرى‏ عَدُوَّكَ يَعمَلُ بِمَعاصِي اللَّهِ فِيكَ؛(370)

تو را يارى خدا همين بس كه مى‏بينى دشمنت به قصد تو خدا را نافرمانى مى‏كند.

821. امام سجّاد عليه السلام : رأيتُ الخَيرَ كُلَّهُ قَدِ اجتَمَعَ في قَطعِ الطَّمَعِ عَمّا في أيدي النّاسِ؛(371)

همه خوبى‏ها را در بريدن طمع از آنچه در دست مردم است، ديدم.

822. امام سجّاد عليه السلام : وَيلٌ لِمَن غَلَبَت آحادُهُ أعشارَهُ؛(372)

واى به حال كسى كه يكانش (گناهان) بر ده‏گانش (نيكى‏ها) چيره شود.

823. امام سجّاد عليه السلام : مُجالَسَةُ الصّالِحينَ داعِيَةٌ إلَى الصَّلاحِ؛(373)

همنشينى با صالحان، به سوى صلاح رهنمون مى‏شود.

824. امام سجّاد عليه السلام : أمّا حَقُّ ذِي المَعروفِ عَلَيكَ فَأن تَشكُرَهُ و تَذكُرَ مَعروفَهُ و تُكسِبَهُ المَقالَة الحَسَنَةَ و تُخلِصَ لَهُ الدُّعاءَ فيما بَينَكَ و بَينَ اللَّهِ؛(374)

حق كسى كه بر تو نيكى مى‏كند، اين است كه او را سپاس بگويى و نيكى‏اش را به زبان آورى و از وى به خوبى ياد كنى و ميان خود و خداوند برايش خالصانه دعا كنى.

15 شعبان ولادت امام زمان‏ عليه السلام

1. شخصيّت امام مهدى‏ عليه السلام

825. ( بَقِيَّةُ اللَّهِ خَيرٌ لَكُم إن كُنتُم مُؤمِنينَ)؛(375)

اگر مؤمن باشيد، باقيمانده خدا براى شما بهتر است.

826. پيامبرصلّى الله عليه وآله: المَهديُّ رَجُلٌ مِن وُلدِي وَجهُهُ كَالكَوكَبِ الدُّرِّيِّ؛(376)

مهدى مردى است از فرزندان من كه چهره‏اش چون اختر تابناك است.

827. پيامبرصلّى الله عليه وآله: المَهدِيُّ طاوُوسُ أهلِ الجَنَّةِ؛(377)

مهدى طاووس بهشتيان است.

828. امام على‏ عليه السلام : و بِمَهديِّنا تَنقَطِعُ الحُجَجُ فَهُوَ خاتِمُ الأئمَّةِ و مُنقِذُ الاُمَّةِ و مُنتَهَى النُّورِ و غامِضُ السِّرِّ؛(378)

با مهدى ما حجّت‏ها گسسته مى‏شود. او پايان بخش سلسله امامان، نجات بخش امّت و اوج نور و راز نهان است.

829. امام على‏ عليه السلام : المَهديُّ رَجُلٌ مِنّا مِن وُلدِ فاطِمَةَ؛(379)

مهدى مردى است از ما، از نسل فاطمه.

830. امام صادق عليه السلام : لَو أدرَكتُهُ لَخَدَمتُهُ أيّامَ حَياتي؛(380)

اگر او (امام زمان‏ عليه السلام ) را در يابم، تمام عمر به او خدمت مى‏كنم.

831. امام مهدى‏ عليه السلام : إنّي أمانٌ لأِهلِ الأرضِ كَما أنَّ النُّجُومَ أمانٌ لأِهلِ السَّماءِ؛(381)

من مايه امان اهل زمينم؛ چنان كه ستارگان مايه امان اهل آسمان‏اند.

832. امام مهدى‏ عليه السلام : أنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ في أرضِهِ و خَليفَتُهُ و حُجَّتُهُ عَلَيكُم؛(382)

من يادگار خدا در زمين و جانشين و حجّت او بر شما هستم.

2. غيبت امام مهدى‏ عليه السلام

833. امام باقر عليه السلام : إنَّ لِلقائِمِ غَيبَتَينِ يُقالُ لَهُ في إحداهُما هَلَكَ ولايُدرى‏ في أيِّ وادٍ سَلَكَ؛(383)

قائم را دو غيبت است: در يكى از آنها (از بس طولانى است) درباره‏اش گفته مى‏شود: «او مُرد و معلوم نيست به كدام وادى رفته است!».

834. امام صادق‏ عليه السلام : لِلقائِمِ غَيبَتانِ: إحداهُما طَويلَةٌ و الاُخرى‏ قَصيرَةٌ؛ فَالاُ ولى‏ يَعلَمُ بِمَكانِهِ فيها خاصَّةٌ مِن شيعَتِهِ والاُخرى‏ لايَعلَمُ بِمَكانِهِ فِيها إلاّ خاصَّةُ مَواليهِ فِي‏دِينِهِ؛(384)

قائم را دو غيبت است: يكى طولانى و ديگرى كوتاه. در غيبت نخستين جايگاه آن حضرت را شيعيان خاص او مى‏دانند، و در غيبت دوم از جايگاه او كسى جز خدمتكارانش، كه بر دين اويند، آگاه نيست.

835. امام مهدى‏ عليه السلام : أمّا وَجهُ الاِنتفاعِ بِي في غَيبَتي فَكَالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ إذا غَيَّبَها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ؛(385)

چگونگى بهره‏مندى از وجود من در دوران غيبتم، همچون بهره‏اى است كه از خورشيد مى‏برند، آن‏گاه كه ابر آن را از ديدگان نهان مى‏كند.

3. انتظار فرج

836. پيامبرصلّى الله عليه وآله: أفضَلُ أعمالِ اُمَّتي إنتظارُ الفَرَجِ؛(386)

برترين اعمال امّت من انتظار فرج است.

837. امام على‏ عليه السلام : إنتَظِرُوا الفَرَجَ و لاتَيأَسوا مِن رَوحِ اللَّهِ؛(387)

در انتظار فرج باشيد و از رحمت خدا نوميد نشويد.

838. امام على‏ عليه السلام : المُنتَظِرُ لأِمرِنا كَالمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ في سَبيلِ اللَّهِ؛(388)

آن‏كه منتظر فرج ما است، همچون كسى‏است‏كه در راه‏خدا در خون خود تپيده‏باشد.

839. امام سجّاد عليه السلام : المُنتَظِرونَ لِظُهُورِهِ أفضَلُ أهلِ كُلِّ زَمانٍ؛(389)

منتظران ظهور امام مهدى‏ عليه السلام برترين اهل هر زمان‏اند.

840. امام صادق‏ عليه السلام : تَوَقَّع أمرَ صاحِبِكَ لَيلَكَ و نَهارَكَ؛(390)

در شب و روزت منتظر فرج مولايت باش.

841. امام صادق‏ عليه السلام : مَن آمَنَ بِنا و صَدَّقَ حَدِيثَنا وَانتَظَرَ أمرَنا كانَ كَمَن قُتِلَ تَحتَ رايَةِ القائِمِ؛(391)

آن كه به ما ايمان آورَد و سخن ما را تصديق كند و منتظر امر (فرج) ما باشد، همچون كسى است كه زير پرچم قائم به شهادت برسد.

842. امام صادق‏ عليه السلام : المُنتَظِرُ لِلثّاني عَشَرَ كَالشّاهِرِ سَيفَهُ بَينَ يَدَي رَسولِ اللَّهِ يَذُبُّ عَنهُ؛(392)

منتظر ظهور امام دوازدهم مانند كسى است كه در ركاب پيامبر خدا شمشير كشيده است و از ايشان دفاع مى‏كند.

4. ياران امام مهدى‏ عليه السلام

843. امام على‏ عليه السلام : أصحابُ المَهدِيِّ شَبابٌ لاكُهُولَ فيهِم؛(393)

ياران مهدى جوان‏اند و ميان‏سالى در ميان آنان نيست.

844. امام باقر عليه السلام : يَظهَرُ في ثَلاثِمِأةِ و ثَلاثَةَ عَشَرَ رَجُلاً... رُهبانٌ بِاللَّيلِ اُسدٌ بِالنَّهارِ؛(394)

(امام زمان) با همراهى سيصد و سيزده مرد، كه راهبان شب و شيران روزند، ظهور مى‏كند.

845. امام باقر عليه السلام : كَأنّي بِأصحابِ القائمِ و قَد أحاطُوا بِما بَينَ الخافِقَينِ فَلَيسَ مِن شَى‏ءٍ إلاّ و هُوَ مُطيعٌ لَهُم؛(395)

گويا ياران قائم را مى‏بينم كه بر شرق و غرب عالم مسلّط شده‏اند و هيچ چيزى نيست مگر آن‏كه از آنها فرمان مى‏برد.

846. امام صادق‏ عليه السلام : مَن سَرَّهُ أنْ يَكونَ مِن أصحابِ القائِمِ فَليَنتَظِر وَ لْيَعَمل بِالوَرَعِ؛(396)

هر كس خوش دارد از ياران امام مهدى‏ عليه السلام باشد، بايد منتظر باشد و پارسايى پيشه كند.

847. امام كاظم‏ عليه السلام : لَو كانَ فِيكُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائِمُن؛(397)

اگر به تعداد اهل بدر (مؤمن كامل) در ميان شما بود، قائم ما قيام مى‏كرد.

5. ظهور امام مهدى‏ عليه السلام

848. امام على‏ عليه السلام : إذا نادى‏ مُنادٍ مِنَ السَّماءِ: «إنَّ الحَقَّ في آلِ مُحَمّدٍ» فَعِندَ ذلِكَ يَظهَرُ

المَهدِيُّ عَلى‏ أفواهِ النّاسِ و يَشرَبونَ حُبَّهُ فلايَكونُ لَهُم ذِكرٌ غَيرُهُ؛(398)

.هرگاه آواز دهنده‏اى از آسمان آواز داد كه. «همانا حق در ميان خاندان محمّد است»، در آن هنگام نام مهدى بر سر زبان‏هاى مردم مى‏افتد و از جام محبّت او مى‏نوشند و جز نام او بر زبان ندارند.

849. امام حسين‏ عليه السلام : يَظهَرُ اللَّهُ قائِمَنا فَيَنتَقِمُ مِنَ الظّالِمينَ؛(399)

خداوند قائم ما را از پس پرده غيبت بيرون مى‏آورد و آن‏گاه او از ستم‏گران انتقام مى‏گيرد.

850. امام حسين‏ عليه السلام : إذا قامَ قائِمُ العَدلِ وَسِعَ عَدلُهُ البِرَّ و الفاجِرَ؛(400)

آن گاه كه برپا دارنده عدالت (امام مهدى‏ عليه السلام ) قيام كند، عدالتش نيكوكار و بدكار را فرا گيرد.

851. امام سجّاد عليه السلام : إذا قامَ قائِمُنا أذهَبَ اللَّهُ عَن شيعَتِنَا العاهَةَ و جَعَلَ قُلوبَهُم كزُبَرِ الحَديدِ؛(401)

آن گاه كه قائم ما قيام كند، خدا آفت را از شيعيان ما بزدايد و دل‏هايشان را چون پاره‏هاى آهن (استوار) سازد.

852. امام مهدى‏ عليه السلام : أنَا الَّذي أملأَُها عَدلاً كَما مُلِئَت جَور؛(402)

منم كه زمين را از عدالت لبريز مى‏كنم، چنان كه از ستم آكنده است.

6. سخنان برگزيده

853. امام مهدى‏ عليه السلام : إنَّ الأرضَ لا تَخلُو مِن حُجَّةٍ إمّا ظاهِراً و إمّا مَغمُور؛(403)

زمين از حجّتى آشكار يا نهان خالى نيست.

854. امام مهدى‏ عليه السلام : لِيَعمَل كُلُّ امْرِءٍ علَى‏ ما يُقَرَّبُ مِن مَحَبَّتِن؛(404)

هر يك از شما بايد كارى كند كه با آن به محبّت ما نزديك شود.

855. امام مهدى‏ عليه السلام : ما اُرغِمَ أنفُ الشَّيطانِ بِشَى‏ءٍ مِثلِ الصَّلاةِ؛(405)

هيچ چيز مانند نماز، بينى شيطان را به خاك نمى‏مالد.

856. امام مهدى‏ عليه السلام : إجعَلوا قَصدَكُم إلَينا بِالمَوَدَّةِ عَلَى السُّنَّةِ الواضِحَةِ؛(406)

گرايش خود را به ما، با دوست داشتن سنّت روشن همراه كنيد.

857. امام مهدى‏ عليه السلام : إنَّ اللَّهَ مَعَنا، فَلا فاقَةَ بِنا إلى‏ غَيرِهِ و الحَقُّ مَعَنا فَلَن يُوحِشَنا مَن قَعَدَ عَنّ؛(407)

خدا با ما است و نيازمند ديگرى نيستيم. حق با ما است و باكى نيست كه كسى از ما روى بگرداند.

858. امام مهدى‏ عليه السلام : أنا خاتِمُ الأوصِياءِ، بي يُدفَعُ البَلاءُ مِن أهلي و شيعَتي؛(408)

من وصىّ آخرين‏ام؛ به وسيله من بلا از خانواده و شيعيانم دفع مى‏شود.

859. امام مهدى‏ عليه السلام : إنّا يُحيطُ عِلمُنا بأنبائِكُم و لايعَزُبُ عَنّا شَى‏ءٌ مِن أخبارِكُم؛(409)

ما از همه خبرهاى شما آگاهيم و چيزى از خبرهاى شما از ما پنهان نيست.

860. امام مهدى‏ عليه السلام : أكثِروا الدُّعاءَ بِتَعجيلِ الفَرَجِ فَإنَّ ذلِكَ فَرَجُكُم؛(410)

براى تعجيل در فرج بسيار دعا كنيد، كه فرج من فرج شما نيز هست.