حديث 15

عن کفاية الاثر، عن يونس بن عبد الرحمن قال: دخلت على موسى بن جعفر عليهما السلام فقلت: يابن رسول الله انت القائم بالحق فقال: انا القائم بالحق ولکن القائم الذى يطهر الارض من اعداء الله ويملأها عدلا کما ملئت جورا هو الخامس من ولدى له غيبة يطول امدها خوفا على نفسه يرتد فيها اقوام ويثبت فيها آخرون ثم قال (عليه السلام): طوبى لشيعتنا المتمسکين بحبلنا فى غيبة قائمنا الثابتين على موالاتنا والبرائة من اعدائنا، اولئک منا ونحن منهم قد رضوا بنا ائمة ورضينا بهم شيعة، فطوبى لهم ثم طوبى لهم، هم والله معنا فى درجاتنا يوم القيمة، رواه فى کمال الدين.

حديث پانزدهم - يونس بن عبد الرحمن گفت: وارد شدم بر حضرت امام موسى بن جعفر عليهما السلام گفتم: بابن رسول الله تو قائم به حقى فرمود: من قائم به حقم ولکن قائم آنچنانيست که پاک مى کند زمين را از دشمنان خدا وپر مى کند از عدل کما آن که پر شده باشد از ظلم وجور، او پنجمين از اولاد منست وبراى او غيبتى طولانيست، منتها ترس بر نفس خود دارد در آن غيبت گروهى بر مى گردند وثابت وپابرجا مى مانند گروه ديگر، سپس فرموده: خوشا به حال شيعيان ما که تمسک به ريسمان ما دارند در غيبت قائم ما وثابت ومستقيم اند بر دوستى ما وبرائت دارند از دشمنان ما، آنان از مايند وما از ايشانيم، محققا راضى هستند بما امامان، وما راضى هستيم به آنان که شيعه مايند، پس خوشا براى آنان پس خوشا به حال آنان، آنان والله با مايند در درجات ما روز قيامت.

حديث 16

عن کفاية الاثر - عن الحسين بن خالد قال: قال على بن موسى الرضا عليهما السلام: لا دين لمن لا ورع له، ولا ايمان لمن لاتقية له، وان اکرمکم عند الله اتقيکم يعنى اعملکم بالتقية فقيل له: يابن رسول الله الى متى فقال: الى يوم الوقت المعلوم وهو يوم خروج قائمنا، فمن ترک التقية قبل خروج قائمنا فليس منا قيل له: يابن رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) ومن القائم منکم اهل البيت؟ قال: الرابع من ولدى ابن سيدة الاماء يطهر الله تعالى به الارض من کل جور ويقدسها من کل ظلم، وهو الذى يشک الناس فى ولادته وهو صاحب الغيبة قبل خروجه فاذا اخرج اشرقت الارض بنوره، ووضع ميزان العدل بين الناس فلا يظلم احد احدا، وهو الذى تطوى له الارض بالدعاء اليه يقول: الا ان حجة الله قد ظهر عند بيت الله فاتبعوه فان الحق معه وفيه، وهو قول الله عز وجل (ان نشأ ننزل عليهم من السماء آية فظلت اعناقهم لها خاضعين) ورواه فى کمال الدين.

حديث شانزدهم - حسين بن خالد گفت: حضرت على بن موسى الرضا (عليه السلام) فرمود: کسى که در اعمال خود ورع نداشته باشد دين ندارد، وآن که تقيه نداشته باشد ايمان ندارد، وفرمود مکرم ترين شما نزد خداوند با تقواترين شمايند يعنى اعمال شما با تقيه توأم باشد، گفته شد به آن حضرت تا چه وقت است، فرمود: تا وقت معلوم وآن روز خروج قائم ما است، کسى که ترک کند تقيه را قبل از ظهور قائم ما از ما نيست، گفته شد يابن رسول الله کيست قائم شما اهل بيت؟ فرمود چهارمين از اولاد من فرزند بانوى بانوان که خداوند به وجود او پاک مى نمايد زمين را از هر ظلم وجور وپاکيزه گرداند از هر ستمى، او کسى است که شک کنند مردم در ولادتش واو غيبتى کند قبل از خروجش، وزمانى که ظهور نمود نورانى نمايد زمين را با نور خودش، وقرار دهد ميزان عدل را بين مردم تا کسى به ديگرى ظلم ننمايد، واو آنچنانيست که زمين برايش پيچيده شود با خواستش، ومى فرمايد آگاه باشيد همانا حجت خداوند است، محققا ظاهر مى شود در بيت الله (کعبه) پس متابعت نمايند او را هر آينه حق با اوست ودر اوست وآن قول خداوند است (ما اگر بخواهيم از آسمان آيت قهرى نازل گردانيم که همه به جبر گردن زير بار ايمان فرود آرند) اين حديث در کمال الدين هم آمده.

از شاهرخى (جذبه)

ماه شعبان مى رسد

از فخر الدين عراقى

درمانم آرزوست

حديث 17

عن کمال الدين، ريان بن الصلت قال: قلت للرضا عليه السلام: انت صاحب الامر فقال (عليه السلام): انا صاحب الامر ولکنى لست بالذى املأها عدلا کما ملئت جورا، وکيف اکون ذلک على ما ترى من ضعف بدنى، ولکن القائم هو الذى اذا خرج کان فى سن الشيوخ، ومنظر الشباب قوى فى بدنه حتى لومد يده الى اعظم الشجر على وجه الارض لقلعها، ولو صاح بين الجبال لتدکدکت صخورها، يکون معه عصا موسى وخاتم سليمان عليهما السلام، وذاک الرابع من ولدى يغيبه الله فى ستره ما شاء الله ثم يظهر فيملأ به الارض قسطا وعدلا کما ملئت جورا وظلما.

حديث هفدهم - ربان بن الصلت گفت: گفتم به حضرت رضا عليه السلام شما صاحب الامريد، فرمود (عليه السلام): من صاحب الامرم ولکن نيستم ان کسى که پر کند زمين را از عدل کما اين که پر شده باشد از ستم، چگونه توان من است بر آنچه مى بينى از ضعف بدن من، ولکن قائم آن کسى است که وقتى ظهور نمايد با سن بسيار وقيافه جوان قوى است از لحاظ بدن تا اين که اگر بکشد دستش را به سوى بزرگترين درختها مى خوابد بر روى زمين واز جاى کنده شود، واگر صدا کند به اين کوهها هر آينه تکه تکه شود سنگهاى سختش، وبا او عصاى موسى وانگشتر سليمان عليهما السلام واو چهارمين فرزند منست پنهان مى نمايد خداوند در پوشيده بودن او هر اندازه بخواهد، سپس ظاهر شود وپر کند زمين را از عدل وداد همانطور که پر شده باشد از ظلم وستم.

از پيروى

توسل به حضرت ولى عصر

بند اول

بند دوم

بند سوم

بند چهارم

بند پنجم