1730 - تفسير آيه ((لاتجهر بصلاتك ))
عن سليمان ، عن ابى عبدالله - عليه السلام - فى قول الله :
ولا تجهر بصلاتك الاية قال : الجهر بها رفع الصوت ، و المخافتة ما لم تسمع اذناك و بين ذلك قدر ما تسمع اذنيك
امام صادق (ع ) درباره قول خداوند ((ولاتجهر بصلاتك )) فرمود: ((جهر)) يعنى بلند كردن صدا، و ((مخافتة )) يعنى گوش تو صدا را نشنود، و ميان اين دو، چيزى است كه گوش هايت آن را مى شنود.(بحارالانوار، ج 85، ص 73).

 1731 - نحوه قرائت نماز ظهر و عصر
قال الرضا - عليه السلام -
اسمع القراءة و التسبيح اذنيك فيما لا تجهر فيه من الصلوات بالقراءة و هى الظهر و العصر، و ارفع فوق ذلك فيما تجهر فيه بالقراءة
در نمازهايى كه با صداى آهسته خوانده مى شود، مثل ظهر و عصر، صداى خواندن ، حمد و تسبيح را به گوش خود برسان و در نمازهايى كه با صداى بلند خوانده مى وشد، بلندتر از آن بخوان . (بحارالانوار، ج 85، ص 76).

 1732 - كراهت دو سوره در نماز
قال الباقر - عليه السلام -
انما يكره ان يجمع بين السورتين فى الفريضة فاءما فى النافلة فلاباءس
كراهت دارد در نماز واجب (پس از حمد) دو سوره خوانده شود، ولى در نافله ها اشكال ندارد. (بحارالانوار، ج 85، (ص ) 53).

 1733 - آداب قرائت در نمازها
عن رجاء بن ابى الضحاك ان الرضا - عليه السلام -
فى طريق خراسان كان يجهر بالقراءة فى المغرب و العشاء الاخرة و صلاة الليل و الشفع و الوتر، و يخفى القراءة فى الظهر و العصر، و كان يجهر ببسم الله الرحمن الرحيم فى جميع صلواته بالليل و النهار
رجاء بن ابى ضحاك گويد: امام رضا (ع ) در راه خراسان ، نماز مغرب ، و عشا و نماز شب و شفع و وتر را بلند مى خواند و نماز ظهر و عصر را آهسته ، امام بسم الله الرحمن الرحيم را در همه نمازهاى روز وشب ، بلند مى خواند. (بحارالانوار، ج 85، ص 79).

 1734 - شروع قرائت با تعويذ و بسم الله
عن حنان بن سدير قال :
صليت خلف ابى عبدالله - عليه السلام - فتعوذ باجهار ثم جهر ببسم الله الرحمن الرحيم
حنان بن سدير گويد: به امامت صادق (ع ) نماز مى خواندم كه آن حضرت ((اعوذبالله من الشيطان الرجيم )) را و سپس ((بسم الله الرحمن الرحيم )) را بلند مى خواند. (بحارالانوار، ج 85، ص 79).

 1735 - ذكر در ركعت سوم و چهارم
عن رجاء بن ابى الضحاك انه صحب الرضا - عليه السلام -
من المدينة الى مرو فقال : كان يسبح فى الاخر اوين يقول : سبحان الله و الحمدلله و لااله الاالله و الله اكبر ثلاث مرات ثم يركع
رجاء ابن ابى ضحاك گويد: از مدينه تا مرو در خدمت امام رضا بودم و امام در دو ركعت آخر نماز سه بار مى گفت : سبحان الله و الحمدلله و لااله الاالله و الله اكبر و سپس ‍ به ركوع مى رفت . (بحارالانوار، ج 85، ص 88).

  قرائت سوره هاى قرآن در نماز:

 1736 - سوره هاى ابراهيم و حجر
عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء سورة ابراهيم و الحجر فى ركعتين جميعا فى كل جمعة لم يصبه فقر ابدا ولاجنون ولابلوى
هركس سوره ابراهيم و حجر را در ركعت اول و دوم نماز در هر هفته يك بار بخواند هيچگاه تنگدستى و ديوانگى و بلاهاى ديگر بدو نرسد (سوره ابراهيم رادر ركعت اول ، و حجر را در ركعت دوم بايد بخواند). (ثواب الاعمل ، ص 239).

 1737 - سوره دخان
عن ابى حمزة قال : قال ابوجعفر - عليه السلام -
من قراء سورة الدخان فى فرائضه و نوافله بعثه الله من الامنين يوم القيمة و اظله تحت عرشه ، وحاسبه حسابا يسيرا، و اعطاه كتابه بيمينه
هركس سوره دخان را در نمازهاى واجب واجب و نافله هاى خود بخواند خداوند او را روز قيامت در زمره ايمنان برانگيزد و در سايه عرش خود جاى دهد و حسابش راآسان كشد و نامه عملش را به دست راستش دهد. (ثواب الاعمل ، ص 256).

 1738 - سوره ((ق ))
عن ابى جعفر - عليه السلام - قال :
من ادمن فى فرائضه و نوافله قراءة سوره ((ق )) وسع الله عليه (فى ) رزقه و اعطاه كتابه بيمينه ، و حاسبه حسابا يسيرا
از ابوحمزه ثمالى روايت شده است كه امام باقر - عليه السلام - فرمود: هركس به خواندن سوره ((ق )) در نمازهاى واجب و مستحب خويش مداومت كند، خداوند روزى او را فراخ گرداند، و نامه عملش را به دست راستش (كه علامت نجات است ) بدهد و حساب از او آسان كشد. (ثواب الاعمال ،ص 260).

 1739 - سوره الرحمن
عن ابى بصير عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
لاتدعوا قراءة سورة الرحمن و القيام بها فانها لاتقر فى قلوب المنافقين و ياءتى بها ربى يوم القيامة فى صورة ادمى فى احسن صورة و اطيب ريح حتى يقف من الله موقفا لايكون احد اقرب الى الله منها فيقول لها: ((من الذى كان بك فى الحياة الدنيا و يدمن قراءتك ؟)) فتقول : ((يا رب فلان و فلان )) فتبيض وجوههم فيقول لهم : ((شفعوا فيمن احببتم فيشفعون حتى لا يبقى لهم غاية ولا احد يشفعون له )) فيقول لهم : ((ادخلوا الجنة و اسكنوا فيها حيث شئتم
از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: قرائت سوره ((الرحمن )) را در نماز ترك مكنيد؛ چون اين سوره در دل منافقان قرار نگيرد و روز قيامت خداوند آن را با صورتى چون صورت آدمى به بهترين شكل و خوشبوترين رايحه بياورد تا در نزديكترين پايگاه - كه هيچ كس را آن قرب و نزديكى نسبت به خداوند نباشد - بايستد، آنگاه بدو خطاب كند: ((كيانند آنان كه تو راقرائت كردند در نماز ومداومت به تلاوت تو داشتند؟)) پس مى گويد: ((فلان ، فلان )) (و نام آنها را مى برد) سپس چهره آنان سفيد و روشن گردد و به ايشان گويد: ((هر كه را خواهيد شفاعت كنيد)) و آنان تا آنجا كه بتوانند شفاعت كنند و كسى باقى نماند. پس از آن خداوند مى فرمايد: ((داخل بهشت شويد و هر كجاى آن كه خواهيد منزل گزينيد)) (ثواب الاعمال ،ص 262).

 1740 - سوره هاى حديد و مجادله
عن الحسين بن ابى العلاء عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال : من قراء سورة الحديد و المجادلة فى صلاة فريضة ادمنها لم يعذبه الله حتى يموت ابدا و لايرى فى نفسه و لافى اهله سوء ابدا ولا خصاصة فى بدنه
از حسين بن ابى العلاء روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس در نماز واجبش مداومت كند به خواندن سوره ((حديد)) و ((مجادله )) خداوند وى را در مدت عمر هرگز عذا نكند، و در جان و خاندانش هرگز بدى نبيند، و نه خللى در بدنش . (ثواب الاعمال ،ص 264).

 1741 - سوره ممتحنه
عن ابى حمزة الثمالى ، عن على بن الحسين - عليه السلام - قال :
من قراء سورة الممتحنة فى فرائضه و نوافله امتحن الله قلبه للاءيمان و نور له ، بصره و لايصيبه فقر ابدا ولاجنون فى بدنه ولافى ولده
از ابوحمزه ثمالى روايت شده كه امام سجاد (ع ) فرمود: هركس در نمازهاى واجب نافله ، خود سوره ((ممتحنه )) را قرائت كند، خداوند قلب و را به ايمان آزموده و ديده اش را نورانى كرده و فقر و ديوانگى به او و فرزندش راه نيابد. (ثواب الاعمال ،ص 265).

 1742 - سوره صف
عن ابى بصير، عن ابى جعفر - عليه السلام - قال :
من قراء سورة الصف و ادمن قراءتها فى فرائضها و نوافله صفه الله مع ملائكته و انبيائه و انبيائه المرسلين ان شاء الله
از ابوبصير روايت شده است كه امام باقر (ع ) فرمود: هركس سوره ((صف )) را تلاوت كند و در نمازهاى واجب و نافله خود به قرائت آن مداومت نمايد خداوند او را در صف فرشتگان و پيامبران مرسل خود آورد، ان شاء الله . (ثواب الاعمال ،ص 266).

 1743 - سوره هاى جمعه اعلى و منافقين در نماز جمعه
عن منصور بن حازم ، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من الواجب على كل مؤ من اذا كان لنا شيعة ان يقراء فى ليلة الجمعة بالجمعة و سبح اسم ربك الاعلى و فى صلاة الظهر بالجمعة و فى المنافقين فاذا فعل ذلك فكانما يعمل بعمل رسول الله -صلى الله عليه وآله - و كان جزاؤ ه و ثوابه على الله الجنة
از منصور بن حازم روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: از جمله واجبات بر هر فرد مؤ من كه از پيروان ما باشد، آن است كه در شب جمعه (در نماز)سوره جمعه را (در ركعت اول ) و سوره اعلى را (در ركعت دوم ) بخواند، و درظهر روز جمعه (در ركعت اول ) سوره جمعه (و در ركعت دوم ) سوره منافقين را قرائت كند، پس چون چنين كند، گويى عملى مانند عمل رسول خدا(ص ) انجام داده است و ثواب و پاداشش برخداوند بهشت خواهد بود. (ثواب الاعمال ،ص 266).

 1745 - سوره هاى طلاق و تحريم
عن الحسين بن ابى العلاء عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء سورة الطلاق و التحريم فى فريضة اعاذه الله من ان يكون يوم القيامة ممن يخاف او يحزن ، و عوفى من النار، و ادخله الله الجنة بتلاوته اياهما و محافظته عليهما لاءنهما للنبى -صلى الله عليه وآله -؛
از حسين بن ابى العلاء روايت شده كه امام صادق (ع ) فرمود: هركه سوره طلاق و تحريم را در نمازهاى واجب خود بخواند، خدا او را در پناه خود گيرد از اين كه در روز قيامت از كسانى باشد كه بترسد يا محزون شود و از آتش دوزخ معاف و از گزندش ايمن باشد و خداوند براى خواندن او اين دو سوره را و محافظتش از آنها او را به بهشت برد؛ زيرا اين دو سوره متعلق به پيغمبر(ص ) است .(ثواب الاعمال ،ص 267).

 1746 - سوره تغابن
عن ابى بصير، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء سورد التغابن فى فريضته كانت شفيعة له يوم القيامة و شاهد عدل عند من يجيز شهادتها ثم لاتفارقه حتى تدخله الجنة
از ابوبصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هر كس سوره تغابن را در نماز واجبش قرائت كند، آن سوره روز قيامت شفيع او خواهد بود و خود شاهد عادلى است نزد آن كس كه شهادتش را نافذ داند، و از وى جدا نگردد تا وارد بهشتش سازد. (ثواب الاعمال ،ص 267).

 1747 - سوره ملك
عن ابى بصير، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من اقراء ((تبارك الذى بيده الملك )) فى المكتوبة قبل ان ينام لم يزل فى امان الله حتى يصبح و فى امانه يوم القيامة حتى يدخل الجنة
از ابوبصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس سوره ((تبارك الذى بيده الملك )) را در نماز واجب خود قبل از آنكه بخوابد (يعنى نماز عشاء) بخواند، همواره در امان خدا باشد تا صبح كند، و در قيامت نيز در امان خداست تا به بهشت رود. (ثواب الاعمال ،ص 268).

 1748 - سوره ن والقلم
عن على بن ميمون الصائغ قال : قال ابوعبدالله - عليه السلام
من قراء سورة : ن و القلم فى فريضة او نافلة امنه الله - عزوجل - من ان يصيبة فقر ابدا و اعاذه الله اذمات من ضمة القبر
از على بن ميمون روايت شد است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس سوره ((ن والقلم )) را در نمازهاى واجب و نافله هاى خود قرائت كند، خداوند بزرگ ، همواره او را از اين كه دچار تنگدستى و نادارى شود حفظ فرمايد، و چون از دنيا رود از عذاب قبر وفشارش او راپناه دهد. (ثواب الاعمال ،ص 268).

 1749 - سوره حاقه
عن جابر، عن ابى جعفر - عليه السلام - قال :
اكثر و اقرءة سورة الحاقة فان قراءتها فى الفرائض والنوافل من الايمان بالله و رسوله لاءنها انماانزلت فى اميرالمؤ منين - عليه السلام - و معاوية و لم يسب قاريها دينه حتى يلقى الله - عزوجل -
از جابر جعفى روايت شده كه امام باقر (ع ) فرمود: سوره ((الحاقه )) را بسيار قرائت كنيد؛ زيرا قرائت آن در نمازهاى واجب و مستحب از آثار و علايم ايمان به خدا و رسول است زيرا اين سوره درباره على (ع ) و دشمنش معاويه فرود آمده است و قارى آن تا روزى كه جزاى خداوند را ديدار كند، بى دين نگردد. (ثواب الاعمال ،ص 269).

 1750 - سوره نوح
عن الحسين بن هاشم ، عن ابيه عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من كان يومن بالله و يقراء كتابه لايدع قراءة سورة ((انا ارسلنا نوحا الى قومه )) فاءى عبد قراءها محتسبا صابرا فى فريضة او نافلة اسكنه الله تعالى مساكن الابرار و اعطاه ثلاث جنان مع جنته كرامة من الله و زوجه مائتى حوراء و اربعة الاف ثيب ان شاء الله
از هاشم بن حيان روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس به خداوند ايمان دارد و كتاب او را تلاوت مى كند سوره ((انا ارسلنا نوحا الى قومه )) را ترك نكند، و هر بنده اى كه از روى اخلاص و براى حق در يك نماز واجب و يا مستحب آن را بخواند خداوند او را در قيامت در جايگاه بندگان نيك و صالح خود مسكن دهد، و سه باغستان در بهشت به وى كرامت فرمايد علاوه بر بهشتى كه منزلگاه اوست ، و نيز دويست حورى بكر و چهارهزار حوريه شوهر ديده به همسرى به وى دهد، ان شاء الله (ثواب الاعمال ،ص 270)

 1751 - سوره دهر
قال الصادق - عليه السلام
انا ضامن لكل من كان من شيعتنا اذا قراء فى صلاة الغداة نم يوم الخميس هل اتى عل الانسان ثم مات من يومه او ليلة ان يدخل الجنة امنا بغير حساب على ما فيه من ذنوب و عيوب ، و لم ينشر الله له ديوان الحساب يوم القيامة ، ولايساءل مسئلة القبر، و ان عاش كان محفوظا مستورا مصروفا عنه افات الدنيا كلها، و لم يتعرض له شى ء من هوام الارض الى الخميس الثانى انشاء الله
هركس از شيعيان ماكه در نماز ظهر روز پنج شنبه ، سوره ((هل اتى على الانسان )) را بخواند و درهمان روز يا شبش بميرد، من ضامنم كه بدون حساب و ايمن وارد بهشت شود، با اين كه گناهان و عيوبى داشته باشد و خداوند كتاب حسابش را در قيامت منتشر نمى كند و سؤ ال قبر از او نمى شود و اگر زنده بماند، از همه آفتهاى دنيا محفوظ و مصون ماند و حيوانى از درنده هاى زمين تا پنج شنبه بعد متعرض او نمى گردد ان شاء الله (بحارالانوار، ج 85،ص 66).

 1752 - سوره مزمل در نماز عشاء
عن منصور بن حازم عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء سورة المزمل فى العشاء الاخرة او فى آخر الليل كان له الليل و النهار شاهدين مع سورة المزمل و احياه الله حياة طيبة و اماته ميتة طيبة
از منصور بن حازم روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هر كس در نماز عشاى خود، يا درآخر شب سوره ((مزمل را تلاوت نمايد، شب و روز همراه با معيت سوره ((مزمل )) براى وى شهادت دهند، و خداوند او را زنده بدارد به زندگى شايسته و پاك ، و بميراند، به مردن پاك و طيب . (ثواب الاعمال ،ص 271).

 1735 - سوره مدثر
عن محمد بن مسلم عن ابى جعفر محمد الباقر - عليه السلام - قال :
من قراء فى الفريضة سورة المدثر كان حقا على الله - عزوجل - ان يجعله مع محمد -صلى الله عليه وآله - فى درجته و لاتدر تدركه فى الحياة الدنيا شقاء ابدا ان شاءالله
از محمد بن مسلم روايت شده است كه امام باقر (ع ) فرمود: هركس در نماز واجبش سوره ((مدثر)) را قرائت كند، بر خداوند حق است كه او را همجوار پيغمبر(ص ) فرمايد در همان درجه اى كه اوست ، و در زندگى اين دنيايش هرگز بدبختى وشقاوت بدو راه نيابد، ان شاء الله (ثواب الاعمال ،ص 271).

 1745 - سوره هاى انفطار و انشقاق
عن الحسين بن ابى العلاء قال : سمعت اباعبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء هاتين السورتين جعلهما نصب عينيه فى صلاة الفريضة و النافلة ((اذا السماء انفطرت )) و ((اذا السماء انشقت )) لم يحجبه الله من حاجته و لم يحجزه من الله حاجز، و لم يزل ينظر (الى الله و ينظر) الله اليه حتى يفرغ من حساب الناس
از حسين بن ابى العلاء روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس دو سوره ((اذا السماء انفطرت )) و ((اذا السماء انشقت )) را تلاوت كند و اين دو را در نمازهاى واجب و مستحب نصب عين خود قرار دهد، خداوند او را از خواسته اش محجوب نكند و هيچ چيز بين او و خداوند مانع نشود و پيوسته به كرامات خداوند بنگرد و خداى متعال بدو نظر رحمت افكند تا هنگامى كه از حساب مردمان فارغ شود.(ثواب الاعمال ،ص 274).

 1755 - سوره مطففين
عن صفوان الجمال ، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء فى الفريضة ((ويل للمصفين )) اعطاه الله الامن يوم القيامة من النار و لم تره ولاتراها و لم يمر على جسر ولايحاسب يوم القيامة
از صفان جمال روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس كه در نماز واجب خود سوره ((ويل للمصففين )) راقرائت كند، خداوند در قيامت برات ايمنى از آتش را بدو كرامت فرمايد، به قسمتى كه نه آتش او را ببيند و نه وى آتش را، و از پلى كه روى جهنم است عبور نكند، و حسابش را نكشند. (ثواب الاعمال ،ص 274).

 1756 - سوره بروج
عن يونس بن ظبيان ، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء ((والسماء ذات البروج )) فى فرائضه - فانها سورة النبيين - كان محشره و موقفه مع النبيين و المرسلين و الصالحين
از يونس بن ظبيان روايت شده كه مام صادق (ع ) فرمود: هركس سوره ((والسماء ذات البروج )) را در نمازهاى واجب خويش تلاوت نمايد، بدين جهت كه اين سوره پيغمبران است - در محشر و موقف حساب ، با انبيا و فرستادگان و شايستگان خواهد بود (ثواب الاعمال ،ص 274).

 1757 - سوره طارق
عن المعلى بن خنيس ، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من كانت قراءته فى فرائضه بالسماء و الطارق كانت له عندالله يوم القيامة جاه و منزلة و كان من رفقاء النبيين و اصحابهم فى الجنة
از معلى بن خنيس روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس كه قرائتش در نمازهاى واجب سوره ((والسماء و الطارق )) باشد، نزد خداوند روز قيامت داراى مقام و منزلتى است ، ودر بهشت از همدمان پيمبران (ع ) و ياران آنها خواهد بود. (ثواب الاعمال ،ص 527).

 1758 - سوره اعلى
عن ابى بصير، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء ((سبح اسم ربك الاعلى )) فى فريضة او نافلة قيل له يوم القيامة ادخل الجنة من اى ابواب الجنة شئت ان شاءالله
از ابوبصير روايت شده كه امام صادق - عليه السلام - فرمود: هركس در نماز واجب يا مستحب خود سوره ((سبح اسم ربك الاعلى )) را تلاوت كند، روز قيامت به او گفته مى شود: از هر درى از درهاى بهشت كه خواهى داخل شو، به يارى خداوند. (ثواب الاعمال ،ص 275).

 1759 - سوره غاشيه
عن ابى بصير عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من ادنم قراءة ((هل اتاك حديث الغاشية )) فى فريضة او نافلة عشاه الله برحمته فى الدنيا و الاخرة ، و اتاه الامن يوم القيامة من عذاب النار
از ابوبصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس به خواندن سوره ((هل اتاك حديث الغاشية )) در يكى از نمازهاى پنجگانه يا نافله هاى خود مداومت كند، خداوند در دو سرا او را به رحمت خود سراپا بپوشاند و روز قيامت برات آزادى از آتش دوزخ و عذاب به وى كرامت فرمايد. (ثواب الاعمال ،ص 276).

 1760 - سوره فجر
عن داود بن فرقد، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
اقرؤ وا سورة الفجر فى فرائضكم و نوافلكم فانها سورة الحسين بن على - عليه السلام - من قراءها كان مع الحسين - عليه السلام - يوم القيمة فى درجته من الجنة ، ان الله - عزوجل - عزيز حكيم
از داود بن فرقد روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: سوره فجر را در نمازهاى واجب و مستحب خود بخوانيد، زيرا اين سوره متعلق به حسين على (ع ) است هر كس آن را قرائت كند، در قيامت با حسين (ع ) و در جوار وى و همان درجه اى از بهشت كه او منزل گزيده ، باشد و خداوند عزيز حكيم است . (ثواب الاعمال ،ص 276).

 1761 - سوره بلد
عن ابى بصير عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من كان قراءته فى فريضته ((لااقسم بهذا البلد)) كان فى الدنيا معروفا انه كان من الصالحين ، و كان فى الاخرة معروفا له من الله مكانا و كان يوم القيامة من رفقاء النبيين و الشهداء والصالحين
از ابوبصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس قرائتش در نمازهاى پنجگانه سوره ((لااقسم بهذا البلد)) باشد، در اين جهان از شايستگان معروف شود و در جهان ديگر از كسانى باشد كه معروف است نزد خدا مكانتى دارند ودر آنجا از همدمان و همنشينان پيغمبران و شهيدان و شايستگان خواهد بود. (ثواب الاعمال ،ص 277).

 1762 - سوره تين
عن شعيب العقر قوفى ، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء ((والتين )) فى فرائضه و نوافله اعطى من الجنة حيث يرضى
از شعيب عقرقونى روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس در نمازهاى واجب يا نافله اش سوره ((والتين )) را بخواند، هركجا از بهشت را كه بپسند بدو خواهند داد. (ثواب الاعمال ،ص 278).

 1763 - سوره قدر عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء ((انا انزلناه )) فى فريضة من فرائض الله نادى مناد: ياعبدالله غفر الله لك ما مصى فاستاءنف العمل
از حسين بن ابى العلاء روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس در يكى از نمازهاى واجب سوره ((اناانزلناه )) را قرائت كند، منادى حق ندا در دهد: ((اى بنده خدا! خداوند گناهان پيشين تو را بيامرزيد، عمل از سرگير)). (ثواب الاعمال ،ص 279).

 1764 - سوره قدر و استجابت دعا
عن ابى جعفر الجواد - عليه السلام - قال :
من قراء سورة القدر فى صلاة رفعت فى عليين مقبولة مضاعفة و من قراءها ثم دعا رفع دعاؤ ه الى اللوح ، المحفوظ مستجابا
كسى كه سوره ((قدر)) را در نمازى بخواند، آن نماز، مقبول و با پاداشى چند برابر به بالا برده مى شود و كسى كه آن را بخواند و سپس دعا كند، دعايش در حالى كه مستجاب است به لوح محفوظ برده مى شود. (بحارالانوار، ج 85،ص 66)

 1765 - سوره زلزلة
عن على بن معبد، عن ابيه ، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
لاتملوا من قراءة ((اذا زلزلت الارض )) فان من كانت قراءته فى نوافله لم يصبه الله - عزوجل - بزلزلة ابدا، و لم يمت بها، ولابصاعقة ، ولا بافة من افات الدنيا، فاذا مات امر به الى الجنة فيقول الله : عبدى ! ابحتك جنتى فاسكن منها حيث شئت و هويت ، لاممنوعا و لامدفوعا
از معبد بغدادى روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: از قرائت سوره ((اذا زلزلت الارض )) خسته نشويد؛ زيرا هركه قرائتش درنافله اين سوره باشد خداوند هرگز وى را با زلزله و صاعقه و آفات و آسيبهاى دنيايى هلاك نسازد و چون از دنيا برود، فرمان رفتن به بهشت يابد. (آنگاه خداوند بزرگ فرمايد: ((اى بنده من ! بهشتم را بر تو مباح ساختم ، هركجا از آن كه خواهى منزل گزين ، بدون آن كه كسى منع يا دورت كند)). (ثواب الاعمال ،ص 280).

 1766 - سوره تكاثر
عن شعيب عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء سورة الهيكم التكاثر فى فريضة كتب الله له ثواب و اجر مائة شهيد، و من قرءها فى نافلة كتب الله له ثواب خمسين شهيدا و صلى معه فى فريضة اربعون صفا من الملائكة ان شاءالله
از شعيب روايت شده است كه امام صادق - عليه السلام - فرمود: هركس سوره ((الهيكم التكاثر)) را در نماز واجب خود بخواند، خداوند براى او ثواب و مزد يكصد شهيد ثبت فرمايد و هركس در نماز نافله آن را بخواند، ثواب پنجاه شهيد براى بنويسد، و بعلاوه ، با وى در نماز واجبش چهل صف از فرشتگان همراه باشند. (ثواب الاعمال ،ص 281).

 1767 - سوره مصر
عن الحسين بن ابى العلاء، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء ((و العصر)) فى نوافله بعثه الله يوم القيامة مشرقا وجهه ، ضاحكا سنة قريرا عينه حتى يدخل الجنة
از حسين بن ابى العلاء روايت شده است كه حضرت صادق (ع ) فرمود: هركس سوره ((والعصر)) را در نافله هاى خود قرائت كند، خداوند روز قيامت او را با چهره اى تابناك و لبى خندان و چشمى روشن از گور برانگيزد، تا با اين حال وارد بهشت گردد. (ثواب الاعمال ،ص 282).

 1768 - سوره فيل
عن ابى بصير عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء فى فرائضه ((الم تركيف فعل ربك باءصحاب الفيل )) شهد له يوم القيامة كل سهل و حبل و مدر باءنه كان من المصلين ، و ينادى له يوم القيامة مناد: ((صدقتم على عبدى قبلت شهادتكم له وعليه ، ادخلوه الجنة و لاتحاسبوا فانه ممن احبه و احب عمله
از ابوبصير روايت شده كه امام صادق - عليه السلام - فرمود: هركس در نمازهاى واجب خود سوره ((الم تركيف فعل ربك باءصحاب الفيل )) را بخواند، شهادت بدهد در قيامت به نفع وى هر دشت و كوه و ريگزارى به اينكه وى از نمازگزان است ، و منادى حق ندا دهد، كه : ((راست گفتيد درباره بنده من ، شهادتتان در حق او پذيرفته گشت او را داخل بهشت گردانيد و از او حساب نكشيد، زيرا از كسانى است كه من او وعملش را دوست ميدارم )). (ثواب الاعمال ، ص 283).

 1770 - سوره ماعون
عن عمروبن حارث عن ابى جعفر - عليه السلام - قال :
من قراء سورة ((ارايت الذى يكذب بالدين )) فى فرائضه و نوافله كان فيمن قبل الله - عزوجل - صلاته و صيامه و لم يحاسبه بما كان منه فى الحياة الدنيا
از عمروبن حارث روايت شده است كه امام باقر (ع ) فرمود: هركس سوره ((ارايت الذى يكذب بالدين )) را در نمازهاى واجب و نافله هاى خود قرائت كند، از كسانى باشد كه خداوند نماز و روزه اش را قبول فرموده و حساب آنچه را(از گناهان ) كه در دنيا از وى سرزده ، نخواهد كشيد. (ثواب الاعمال ، ص 284).

 1771 - سوره هاى كافرون و توحيد
عن الحسين ابى العلاء عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء ((قل يا ايها الكافرون )) و ((قل هوالله احد)) فى فريضه من الفرائض غفر الله له و لوالديه و ما ولدا وان كان شقيا محى من ديوان الاشقياء و اثبت فى ديوان السعداء و احياه الله سعيدا، و اماته شهيدا و بعثه شهيدا
از حسين بن ابى العلاء روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس سوره ((قل يا ايهاالكافرون )) و ((قل هوالله احد)) را در يك نماز واجب خود بخواند، خداوند او و پدر و مادرش را و اولاد آن دو همه را بيامرزد، و چنانچه از اشقيا باشد، نام او را از ديوان آنها محو كند، و در ديوان سعدا ثبت فرمايد، و او را در اين جهان سعادتمند بدارد، و شهيد بميراند، و شيد محشور فرمايد. (ثواب الاعمال ، ص 285).

 1772 - سوره كوثر
عن ابى بصير عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من كان قراءته ((انا اعطيناك الكوثر)) فى فرائضه و نوافله سقاه الله من الكوثر يوم القيامة و كان محدثه عندرسول الله -صلى الله عليه وآله - فى اصل طوبى
از ابوبصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس در نمازهاى واجب و مستحب خود سوره ((انا اعطيناك الكوثر)) را قرائت نمايد، خداوند او را در قيامت از حوض ‍ كوثر سيراب فرمايد، و محفلش با رسول خدا (ص ) زير شجره طوبى باشد. (ثواب الاعمال ، ص 285).

 1773 - سوره ناصر
عن كرام الخثعمى عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء ((اذا جاء نصرالله و الفتح )) فى نافلة او فريضة نصره الله على جميع اعدائه و جاء يوم القيامة و معه كتابه ينطق قد اخرجه الله من جوف قبره فيه امان من جسر جهنم و من النار و من زفير جهنم فلا يمر على شى ء يوم القيامة الابشره و اخبره بكل خير حتى يدخل الجنة و يفتح له فى الدنيا من اسباب الخير ما لم يتمن و لم يخطر على قلبه
از كرام خثعمى روايت شده است كه امام صادق - عليه السلام - فرمود: هركس سوره ((اذا جاء نصر الله و الفتح )) را در نمازهاى مستحب يا واجب خود بخواند، خداوند وى را عليه همه دشمنانش يارى فرمايد، و روز قيامت با نامه اى گويا كه خداوند از قبر او بيرون آورده باشد به محشر آيد، و آن امان نامه اى است براى عبور از پل دوزخ و از آتش و خروش ‍ آن ، و در آن روز بر هيچ چيز نگذرد، جز اينكه وى را به هر خير و نيكى مژده دهد تا اينكه داخل بهشت شود و در اين جهان درهاى خير به روى او بازگردد، آن قدر كه هرگز آرزو نداشته و بر قلبش نكرده باشد. (ثواب الاعمال ، ص 286).

 1774 - سوره توحيد در همه نمازها
عن منصور بن حازم عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من مضى به يوم واحد فصلى فيه خمس صلوات و لم يقراء فيها ب‍ ((قل هوالله احد)) قيل له : يا عبدالله لست من الصلين
از منصور بن حازم روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس روزى بر او بگذرد و پنج نوبت نمازبگزراد و سوره ((قل هوالله احد)) را در آنهاقرائت نكند، بدو خطاب شود: ((اى بنده خدا! تو از نمازگزارن نيستى )). (ثواب الاعمال ، ص 287).

 1775 - سوره توحيد بعد ازنماز
عن ابى بكر الحضرمى عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من كان يؤ من بالله و اليوم الاخر فلا يدع ان يقراء فى دبر الفريضة ب‍ ((قل هوالله الحد)) فانه من قراءها جمع الله له خير الدنيا و الاخرة ، و غفر الله له ولوالديه و ماولدا
از ابوبكر حضرمى روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس به خداوند و روز جزا ايمان دارد، خواندن ((قل هوالله احد)) را بعد از نمازهاى واجب خود ترك نكند ؛ زيرا هكه بعد از نماز آن را تلاوت كند، خداوند خير دنيا و آخرت رابراى او فراهم آورد و او و پدر ومادرش و فرزندان پدر و مادرش همه را بيامرزد.(ثواب الاعمال ، ص ‍ 287).

 1776 - سوره توحيد ورفع گرفتارى
عن هارون بن خارجة عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من اصابه مرض او شدة و لم يقراء فى مرضه او شدته ب‍ ((قل هوالله احد)) ثم مات فى مرضه او فى تلك الشدة التى نزلت به فهو من اهل النار))
و از هارون بن خارجه روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس را مرضى يا گرفتارى پيش آيد و براى رفع آن ((قل هوالله احد)) را نخواند و در آن حادثه بميرد، اهل آش ‍ است . (ثواب الاعمال ، ص 287).

 1777 - تاءثير ترك سوره توحيد
عن اسحاق بن عمار، عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من مضت له جمعة و لم يقراء فيها ب‍ ((قل هوالله احد)) ثم مات ، مات على دين ابى لهب
از اسحاق بن عمار روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس هفته اى بر او بگذرد و سوره ((قل هوالله احد)) را (دانسته ) در آن (نماز) نخواندو بميرد، بر دين ابوبلهب مرده است . (ثواب الاعمال ، ص 287).

 1778 - سوره توحيد و آمرزش گناهان
عن اميرالمؤ منين ، - عليه السلام - قال : قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -:
من قراء ((قل هوالله احد)) ماءئة مرة حين ياءخذ مضجعه غفرالله له ذنوب خمسين سنة
از على (ع ) روايت شده است كه رسول خدا (ص ) فرمود: هركس هنگام خواب صد بار سوره ((قل هوالله احد)) را بخواند، گناه پنجاه سال او آمرزيده شود. (ثواب الاعمال ، ص ‍ 288).

 1779 - خواندن سوره توحيد در همه حال
عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيه - عليهماالسلام - قال
ان النبى -صلى الله عليه وآله - صلى على سعدبن معاذ فقال : لقد وافا من الملائكة تسعون الف ملك و فيهم جبرئيل - عليه السلام - يصلون عليه ، فقلت له : ياجبرئيل استحق صلاتكم عليه ؟ فقال : بقراءة ((قل هوالله احد)) قائما وقاعدا و راكبا و ماشيا و ذاهبا و جائبا
از سكونى از حضرت صادق از پدرش (ع ) روايت شده است كه رسول خدا (ص ) برجنازه سعدبن معاذ نماز گزارد و فرمود: نود هزار ملك بر او نماز خواندند، كه جبرئيل در ميان ايشان بود رسول خدا گويد: ((پرسيدم از جبرئيل كه به چه عمل وى مستحق اين شده كه شما بر او نماز گزارديد؟)) گفت : ((به سبب اينكه ((قل هو الله احد)) را ايستاده و نشسته و سواره و پياده و در حال رفتن و در حال بازگشتن و در همه حال مى خواند. (ثواب الاعمال ، ص 289).

 1780 - سوره توحيد بعد از نماز صبح
عن عبدالله بن حى قال : سمعت اميرالمؤ منين - عليه السلام - يقول :
من قراء ((قل هوالله احد)) احدى عشرة مرة فى دبر الفجر لم يتبعه فى ذلك اليوم ذنب و ان رعم انف الشيطان
از عبدالله بن وحى روايت شده است كه گفت : از اميرالمؤ منى (ع ) شنيدم كه مى فرمود: هركس ((قل هوالله احد)) را يازده باز بعد از نماز صبح بخواند، در آن روز به گناهى دچار يا آلوده نشود؛ هرچند اين برخلاف ميل شيطان است . (ثواب الاعمال ، ص 289).

 1781 - سوره توحيد و دفع بلا
عن ابراهيم بن مهزم عن رجل سمع اباالحسن - عليه السلام - يقول :
من قدم ((قل هوالله احد)) بينه و بين جبار منعه بقراءتها بين يديه و من خلفه و عن يمينه و عن شماله فاذا فعل ذلك رزقة الله خيره ، و منعه شره و قال : اذا خفت امرا فاقراء اية من القرآن من حيث شئت ثم قال : اللهم اكشف عنى البلاء ثلاث مرات
از ابراهيم بن مهزم نقل شده است كه مردى گفت : شنيدم از موسى بن جعفر (ع ) فرمود: هركس پيش از آن كه برجبارى وارد شود، سوره ((قل هوالله احد)) راتلاوت كند، خدا او را از هر جانب ، پيش رو، و پشت سر و سمت راست و چپ از شر آن جبار محفوظ فرمايد، و چون چنين كند، خداوند نيكى آن جبار را نصيبش گرداند، و شرش را از وى دفع نمايد. و نيز فرمود: هرگاه از امرى بترسى ، صد آيه از قرآن تلاوت كن ، از هركجا كه خواهى ،آنگاه سه بار بگو: ((اللهم اكشف عنى البلاء)) (يعنى خداوندا! اين بلا را از من دور گردان ). (ثواب الاعمال ، ص 289).

 1782 - عظمت سوره توحيد
قال على بن الحسين - عليه السلام -
ان الله - عزوجل - علم انه يكون فى آخر الزمان اقوام متعمقون فانزل الله قل هوالله و الايات من سورة الحديد
چون خداوند - عزوجل - مى دانست كه درآخرالزمان اقوامى به دنيا مى آيند كه در مسائل عقيدتى و علمى متفكر و متعمق اند سوره توحيد و آياتى از سوره حديد رانازل فرمود. (نورالثقلين ، ج 5، ص 706).

 1783 - مداومت بر سوره توحيد
عن حفض بن غياث قال : سمعت اباعبدالله - عليه السلام - يقول لرجل
اتحب البقاء فى الدنيا؟ قال : ولم قال لقراءة ((قل هوالله احد)) فسكت عنه ، قم قال من بعد ساعة : يا حفض من مات اوليائنا و شيعتنا و لم يحسن القرآن علم فى قبره ليرفع الله فيه به درجته درجات الجنة على قدر عدد آيات القران فيقال لقارى ء القران : اقراء وارق
حفص بن حارث مى گويد: شنيدم حضرت صادق (ع ) به مردى مى فرمود: تو ميل دارى هميشه در دنيا باقى باشى ؟ گفت : آرى فرمود: چرا؟ گفت : براى اينكه مكرر سوره ((قل هوالله احد)) را قرائت كنم . حضرت اندكى تاءمل كرد، سپس فرمود: اى حفص ! هركس از دوستان و شيعيان ما بميرد و قرآن را درست نتواند بخواند در قبر به وى بياموزند تا خداوند بدان درجه او را در بهشت بالا برد؛ زيرادرجات بهشت به عدد آيات قرآن است و به قارى گفته مى شود ((بخوان و بالا برو)) (ثواب الاعمال ، ص 290).

 1784 - سوره هاى معوذتين
عن ابى جعفر - عليه السلام - قال :
من اوتر ((بالمعوذتين )) و ((قل هوالله احد)) قيل له : ((يا عبدالله ابشر فقد قبل الله وترك ))
از ابوعبيده حذاء روايت شده است كه امام باقر (ع ) فرمود: هركس در سه ركعت ناز وتر (يعنى سه ركعت شفع و وتر نماز شب ) سوره هاى فلق ، ناس را با سوره توحيد قرائت كند، به او خطاب شود: ((اى بنده خدا! مژده باد تو را كه خداوند وتر تو را قبول كرد)). (ثواب الاعمال ، ص 291).
فصل سى ويكم ا:ركان نماز: ركوع
آيات :

 170 - ركوع با ركوع كنندگان
واقيمواالصلوة و اتواالزكوة و اركعوا مع الراكعين
نماز را برپاى داريد و زكات بدهيد و ركوع كنيد با ركوع كنندگان . (سوره بقره آيه 43).

 171 - ركوع ياران محمد (ص )
محمد رسول الله والذين معه اشداء على الكفار رحماء بينهم تريهم ركعا سجدا يبتغون فضلا من الله و رضوانا سيماهم فى وجوههم من اثر السجود .
محمد فرستاده خدا است و كسانى كه با او هستند در برابر كفار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند پيوسته آنها رادر حال ركوع و سجود مى بينى آنها همواره فضل خدا و رضاى او را مى طلبند، نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است . (سوره فتح ، آيه 29).

 172 - ركوع مايه رستگارى و نجات
ياايهاالذين امنوا اركعوا و اسجدوا و اعبدوا و افعلوا الخير لعلكم تفلحون ال هل

 173 - ركوع ، راهى براى توبه
فاستغفر ربه و خر راكعا واناب
از اين رو، از پروردگار خويش طلب آمرزش نمود بر او پرستش كننده در افتاد و توبه كرد. (سوره ص ، آيه 24).

 174 - ركوع حضرت مريم (س )
يامريم اقتنى لربك و اسجدى و اركعى مع الراكعين
اى مريم ! فرمانبدار خدا باش ، و سجده براى حضرت حق به جاى آور و با اهل ركوع و عبادت به ركوع و بندگى براى پروردگارت برخيز. (سوره آل عمران ، آيه 43).

 175 - لجاجت كافران در ركوع
واذا قيل لهم اركعوا لايركعون
و هنگامى كه به آنها (كافران ) گفته شود: ركوع كنيد! ركوع نمى كنند. (سوره مرسلات آيه 48).

 176 - ذكر ركوع
فسبح باسم ربك العظيم
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن . (سوره واقعه ، آيه 74).

 177 - ذكر سجده
سبح اسم ربك الاعلى
نام پروردگار بلند مرتبه ات را تسبيح كن . (سوره اعلى آيه 1).
احاديث :

 1785 - ركوع كامل
قال الباقر - عليه السلام -
من اتم ركوعه لم يدخله وحشة القبر
هركس كه ركوعش تمام وكامل باشد، دچار وحشت قبر نمى شود. (مواعظ العدديه ، ص 243).

 1786 - تاءثير ركوع حقيقى
قال الصادق - عليه السلام -
لايركع عبدالله ركوعا على الحقيقة ، الازنية الله تعالى بنور بهائه و اظله فى ضلال كبريائه و كساه كسوة اصفيائه
هيچ بنده اى براى خدا به حقيقت ركوع نكند مگر آن خداوند تعالى او را به نورجمال خود بيارايد و در سايه كبريايى اش جاى دهد و جامه برگزيدگانش بپوشاند. (مصباح الشريعه ، ص ‍ 14).

 1787 - اسرار به ركوع گفتن
قال العسكرى - عليه السلام - فى تفسيره
فاذا ركع قال الله تعالى لملائكته : يا ملائكتى ! اما ترون كيف تواضع لجلال عظمتى ؟ اشهدكم لاعظمته فى دار كبريايى و جلالى
پس هنگامى كه (نمازگزار) به ركوع رفت ، خداوند - تبارك و تعالى - خطاب به ملائكه مى كند و مى گويد: ((اى ملائكه من ! آيا نمى بيند (بنده نمازگزار) چگونه براى بزرگى و عظمت من تواضع مى كند؟ شما را گواه مى گيرم ، كه هرآينه او را در دار كبريايى و جلال خودم بزرگ سازم . (بحارالانوار، ج 82، ص 221).

 1788 - اسرار سر از ركوع برداشتن
قال العسكرى - عليه السلام - فى تفسيره :
فاذا رفع راءسه من الركوع قال الله - تبارك و تعالى - لملائكته : اما ترون يا ملائكتى كيف يقول : ارتفع عن اعدائك لما اتواضع لاوليائك و انتصب لخدمتك اشهدكم يا ملائكتى ! لاجعلن ، جميل العاقبة له و لاصبرنه الى جنانى ؛
پس هنگامى كه (نمازگزار) سرش را از ركوع بلند كرد، خداوند خطاب به ملائكه خود مى كندو مى گويد: آيا نمى بينيد اى ملائكه من ! چگونه اين بنده ام مى گويد (خدايا) سرم را در مقابل دشمنان تو بلند كردم ، همچنان كه در مقابل دوستان تو تواضع نمودم و خود را براى خدمت تو آماده ساختم ؟ شما را گواه مى گيرم اى ملائكه من ! هرآينه عاقبت زيبا و خويب براى او قرار خواهم داد و بهشت را براى او قرار خواهم داد. (بحارالانوار، ج 82، ص 221).

 1780 - ركوع ناقص
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
من لم يتم وضوئه و ركوعه و خشوعه فصلاته خداج يعنى ناقصة غير تامة
كسى كه وضو و ركوع و خشوعش در نماز كامل نيست ، نمازش ((خداج )) است ، يعنى ناقص است و تمام نيست . (جامع الحديث الشيعه ، ج 4، ص 44).

 1790 - تاءويل ركوع
قال على - عليه السلام -
ثم تاءويل مد عنقك فى الركوع تخطر فى نفسك امنت بك و لو ضربت عنقى ثم تاءويل رفع راءسك من الركوع اذا قلت ، ((سمع الله لمن حمده )) الذى اخرجنى من العدم الى الوجود
معناى كشيدن گردن در ركوع اين است كه در ايمان به خدا استوارم ، اگر چه گردنم زده شود، و معناى سر برداشتن از ركوع و گفتن ((سمع الله )) اين است كه حمد وثناى ما را مى شنود، آن خدايى كه مرا از نيستى و عدم به وجود آورده است . (ميزان الحكمة ، ج 5، ص 395).

 1791 - نحوه قيام بعد از ركوع
عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
اذا رفعت راءسك من الركوع فاقم صلبك فانه لاصلاة لمن لايقيم صلبه
چون سر از ركوع بلند كردى ، كمرت را راست كن ، و بايست و زيرا كسى كه بعد از ركوع قيام نكند و از همان ركوع به سجده برود، نمازش باطل است . (اصول وافى ج 8، ص ‍ 703).

 1792 - تاءثير ركوع كامل
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
خمس صلوات افتر ضهن الله - عزوجل - من احسن وضوء هن و صلاهن لوقتهن و اتم ركوعهن و خشوعهن كان له على الله عهد ان يغفر له ، و من له فليس له على الله عهد، ان شاء فقرله ، وان شاء عذبه
خداوند پنج نماز رابر مردم واجب گرداند، هرگاه كسى وضوى آنها را در دست به جاى آورد ودر وقت بخواند و ركوع و خشوعشان را كامل كند، خداوند متعال ضامن است كه گناهانش را بيامرزد و كسى كه اين گونه (و در دست ) انجام ندهد، خداوند نسبت به او عهدى ندارد، اگر خواست او را مى آمرزد، واگر بخواهد، او را عذاب مى كند. (كنزالعمال ، ج 7، ص 276، ح 18860).