|
زيتون
(ترجمه خصائص الحسينيه )
آيه الله شيخ جعفر شوشترى
مترجم : دكتر خليل الله فاضلى
- ۱۰ -
باب سوم
اين باب درباره صفات خصوصى است كه
براى زائران آن حضرت حاصل مى شود
چنين صفاتى بسيار است كه از جمله آنها مى توان به چند مورد اشاره
كرد:
* از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه خداوند به حاملان عرش
و ملائكه مقرب به واسطه زائران آن حضرت فخر مى فروشد و مى
فرمايد: آيا نمى بينيد كه زائران قبر حسين با اشتياق و علاقه به
سوى او مى آيند.
* زائر حسين عليه السلام در زمره كسانى است كه خداوند با نظر رحمت
به آنها مى نگرد.
* نشانه عشق و علاقه به حسين عليه السلام اين است كه شخص ، زوار آن
حضرت باشد، يعنى او را بسيار زيارت كند.
* زائر حسين عليه السلام از جمله كسانى است كه خداوند در فوق عرش
با آنها سخن مى گويد.
* در ده روايت آمده است كه نام او را در عليين مى نويسند.
* زائر حسين عليه السلام در بهشت ، در جوار پيامبر صلى الله عليه
وآله و اهل بيت او عليهم السلام قرار مى گيرد، بر سر سفره آنها مى
نشيند و از خوان نعمت آنها برخوردار است .
* اگر شقى باشد، نام او در زمره انسان هاى سعيد و خوشبخت مى
نويسند.
* از كروبيان و سادات ملائكه به حساب مى آيد.
* زائر حسين ، مساعد و يار و ياور زهراء سلام الله عليها است ،
زيرا آن حضرت هر روز حسين عليه السلام را زيارت مى كند.
* سيما، گونه ، چشم و قلب زائر حسين عليه السلام مورد دعاى امام
صادق عليه السلام است . آن حضرت در حال سجده با چشم گريان دعا مى
فرمود و به درگاه خدا عرض مى كرد: خدايا! بر آن چهره هايى كه بر
قبر ابى عبدالله نهاده شده رحم كن ، و بر آن چشم هايى كه اشك آنها
جارى است رحم كن ؛ و بر آن دل هايى كه بى تابى كردند و سوختند رحمت
بفرست و بر آن ناله هايى كه به خاطر ما بود، رحم كن .
* زائر حسين عليه السلام ، امانت امام صادق عليه السلام نزد خداوند
است ؛ زيرا آن حضرت بارها مى گفت : خدايا! من اين بدن ها را نزد تو
به امانت مى سپارم تا اينكه بر حوض هنگام تشنگى آنها را باز پس دهى
.
* آن طور كه در روايات آمده ، زائر حسين عليه السلام ، زائر خدا و
پيامبر خدا است .
* در روز قيامت هر كس در هر مقام و مرتبه اى كه باشد - به خاطر لطف
و كرامت ويژه اى كه به زائران حسين عليه السلام مى شود - آرزو مى
كند كه اى كاش او هم از زائران حسين عليه السلام بود.
باب چهارم
اين باب درباره صفت خاص ، ممتاز و اجر ويژه و عجيبى است كه
به واسطه زيارت حسين عليه السلام به دست مى آيد و آن چنان اهميتى
دارد كه شايسته است به طور مستقل مورد اشاره قرار گيرد.
الف : اين مطلب در يك روايت با اسناد معتبر آمده است و شيخ صدوق ،
سيدبن طاووس ، كفعمى و مؤ لف كتاب
المزارالكبير آن را نقل كرده اند و حاصل آن اين است كه
زيارت حسين عليه السلام اعمال حسنه و داراى اجرى است كه از هنگام
قصد زيارت آن حضرت تا روزى كه در صور دميده مى شود، مشمول ثبت در
درگاه الهى مى شود؛ اين كار از جمله اعمال صالحه و مستمر است و
عالى ترين نوع باقيات صالحات مى باشد. علاوه بر اينها، براى زائر
حسين عليه السلام حتى نسبت به فرشته ماءمور قبض روح ، صفات خاصى
حاصل مى شود. و از امورى كه موجب شگفتى عقل مى شود، اين است كه ،
اين كار داراى 16 فضيلت ويژه است كه هر يك از اين فضيلت ها از صد
فضيلت برتر است . يكى از اين فضيلت ها اعطاى نصيب و بهره از رحمت
خداوند در هر كلمه اى از زيارتى است كه درباره اوست ؛ با همه
اينها، عجيب است ، كه اين همه ، تنها مقدارى از اجر و ثواب زيارت
است . در روايت شريف از امام صادق عليه السلام است كه از مفضل يا
جابر جعفى سؤ ال فرمود: فاصله ميان تو و قبر امام حسين عليه السلام
چه مقدار است ؟ جواب مى دهد: پدر و مادرم فداى شما بشوند، يك روز،
يا چند روز ديگر. امام فرمود: پس او را زيارت مى كنى ؟ جواب داد،
بله . امام فرمود: مى خواهم به تو بشارت بدهم و تو را به مقدارى از
ثواب اين كار، خوشحال كنم . آنگاه امام فرمود: هر يك از شما كه
توشه بردارد و خود را براى زيارت آن حضرت مهيا كند، اهل آسمان به
او مى پيوندند و چون از در خانه اش سواره يا پياده بيرون آيد،
خداوند چهار هزار ملك از ملائكه آسمان را ماءمور مى كند تا به او
درود صلوات بفرستند تا به قبر حسين عليه السلام برسد. اى مفضل !
چون بر سر قبر حسين بن على عليهماالسلام آمدى ، نزديك در بايست و
اين جملات را بگو كه هر كلمه آن بهره و نصيبى از رحمت خدا به تو مى
رسد. اين كلمات چنين است : السلام عليك يا
وارث آدم صفوة الله ، السلام عليك يا وارث نوح نبى الله ، السلام
عليك يا وارث ابراهيم خليل الله ، اسلام عليك يا وارث موسى كليم
الله ، السلام عليك يا وارث عيسى روح الله ، السلام عليك يا وارث
محمد حبيب الله صلى الله عليه و آله ، السلام عليك يا وارث وصى
رسول الله ، السلام عليك ايها الشهيد الصديق ، السلام عليك ايها
الوصى البار التقى ، السلام عليك و على الارواح التى حلت بفنائك و
اناخت برحلك ، السلام على الملائكه المحدقين بك ، اشهد انك قداقمت
الصلوة و اتيت الزكوة و امرت بالمعروف و نهيت عن المنكر و عبدت
الله مخلصا حتى اتيك اليقين . السلام عليك و رحمة الله و بركاته
سپس حركت كن ، كه ثواب هر قدمى كه بر مى دارى و مى گذارى ، مانند
ثواب كسى است كه در راه خدا به خون خودش آغشته شده است ؛ سپس قبر
مبارك را با دست لمس كن و بگو السلام عليك
يا حجة الله فى سمائه و ارضه ، بعد، نماز به جا آور، كه
ثواب هر ركعت آن مانند ثواب كسى است كه هزار حج و عمره به جا آورده
و هزار بنده آزاد كرده و هزار بار در ركاب پيامبر مرسلى ، در راه
خدا جهاد كرده باشد.
و چون از كنار قبر حسين عليه السلام بازگشتى ، منادى پيامى به تو
مى دهد كه اگر سخن را مى شنيدى تمام عمرت را در كنار قبر حسين عليه
السلام مى ماندى او مى گويد: خوشا به حالت اى بنده ! بهره مند شدى
و نجات يافتى ، تمام گناهان تو آمرزيده شد؛ پس كار و تلاش را از سر
آغاز كن . و اگر اين شخص در همان سال از دنيا برود، خداوند متولى
قبض روح او است و تا زمانى كه به خانه اش برسد، ملائكه پيشاپيش او
حركت مى كنند و برايش طلب استغفار مى نمايند و بر او درود و
صلوات مى فرستند. آنگاه ملائكه مى گويند: اى خدا! اين بنده توست ،
او به زيارت فرزند دختر پيامبرت آمده و اينك به خانه اش بازگشته
است ، ما به كجا برويم ؟ از جانب خدا ندا مى رسد: اى ملائكه من !
بر در خانه بنده من بايستيد. اين فرشتگان همچنان بر در خانه او
هستند تا روزى كه اين شخص از دنيا برود و چون وفات يابد، در مراسم
تشييع جنازه ، غسل و كفن و نماز بر او حاضر مى شوند و مى گويند:
خدايا! به ما ماءموريت دادى بر در خانه بنده ات بايستيم ، اينك او
از دنيا رفته است ، ما به كجا برويم ؟ به آنها ندا مى رسد: اى
ملائكه من ! بر سر قبر بنده من بايستيد و مرا تسبيح و تقديس كنيد و
تا روز قيامت اين كار را جزء حسنات او بنويسيد.
ب : صفت خاص
بنا به مقتضاى اخبار، آن صفت خاصى كه براى زائر قبر حسين
عليه السلام حاصل مى شود و شايسته است كه به طور مستقل مورد اشاره
قرار گيرد، اين است كه هر كس حسين عليه السلام را زيارت كند،
خداوند را در عرش زيارت كرده است .
اين مطلب كنايه از نهايت قرب به خداوند و ارتقاى درجه كمال است .
بالاتر از اين ، صفت ديگرى وجود دارد و آن اين است كه شخص زائر به
واسطه زيارت قبر حسين عليه السلام ، زيارت پروردگار را درك مى كند.
اين موضوع كنايه از آن است كه شخص ، مورد افاضه خاص از رحمت خدا
واقع مى شود. پس هر كس آن را درك كند، امكان ندارد از آن محروم
گردد و تصور نمى رود كه بهره اى از آن نصيبش نشود.
چون اين دو صفت با هم فراهم آيند، شخص زائر آنچنان مشمول رحمت الهى
قرار مى گيرد كه بيش از آن امكان ندارد.
در روايت ديگرى آمده است كه هر كس مى خواهد روز قيامت به خدا
بنگرد، قبر امام حسين عليه السلام را زياد زيارت كند.
اينها ثلث عبارات زيارت خدا و زيارت با خدا و نظر به خدا است و
منظور، نهايت درجات قرب و ترقى است كه براى مخلوق قابل تصور است ؛
به همين خاطر اين صفت در باب مستقلى آورده شد، چرا كه با تمام
قضايا برابرى مى كند و بر آنها برترى دارد.
باب پنجم
اين باب درباره احكام مخصوص زيارت حسين عليه السلام است .
در اين باره احكام فراوانى وجود دارد، از جمله اينكه :
هر عملى با وجود خوف و ترس ، وجوب يا استحباب آن ساقط مى شود، اما
درباره زيارت امام حسين عليه السلام رواياتى نقل شده است كه خلاف
آن را نشان مى دهد. من در اين زمينه به 9 روايت با اسناد معتبر دست
يافتم كه در بحار و ديگر منابع آمده است .
معاوية بن وهب از امام صادق عليه السلام نقل كرده است كه آن حضرت
فرمود: اى معاويه ! زيارت قبر حسين عليه السلام را به جهت خوف و
ترس ، رها نكن . در روايت ديگرى محمد بن مسلم از امام باقر عليه
السلام نقل كرده است كه آن حضرت از من سؤ ال كرد: آيا قبر حسين
عليه السلام را زيارت كردى ؟ گفتم : بله ، اما با ترس و خوف . حضرت
فرمود: ثواب اين كار به اندازه ترس و خوف است . هر كس با ترس به
زيارت قبر حسين عليه السلام بيايد، خداوند او را از ترس و وحشت ،
در روزى كه مردم براى پس دادن حساب خداوند جهانيان بر مى خيزند،
در امان نگه مى دارد و در حالى كه آمرزيده شده باز مى گردد و
پيامبر صلى الله عليه وآله به ديدارش مى آيد و برايش دعا مى كند و
با نعمتى از خدا و فضلى باز مى گردد كه هيچ بدى ، به آنها خدشه
وارد نمى كند. در روايت ديگرى از اصم بن بكير به نقل از امام صادق
عليه السلام آمده است كه به آن حضرت عرض كردم ؛ من وقتى در ارجان
(43) منزل مى كنم ، دلم شوق قبر پدرت را مى كند،
آنگاه با دلى لرزان و با ترس خارج مى شوم و تا زمانى كه بر مى گردم
از سلطان ، بدخواهان و ارباب مصلحت ، مى ترسم .
امام فرمود، اى پسر بكير! آيا دوست ندارى كه خداوند تو را درباره
ما ترسان ببيند؟ آيا نمى دانى كسى كه به خاطر ما بترسد، خداوند او
را در سايه عرش خود قرار مى دهد و با حسين عليه السلام در زير
عرش هم سخن مى شود و خداوند او را در اضطراب و پريشانى هاى روز
قيامت كه مردم در اضطراب و پريشانى هستند، در امان نگه مى دارد و
اگر مضطرب و پريشان شود، ملائكه به او قوت قلب بدهند و با بشارت بر
او قلبش را تسكين دهند.
باب ششم ، اين باب
درباره شرايط و آداب شرعى زيارت حسين عليه السلام است .
الف : شرايط
روايات ، بيش از ساير عبادت ها بر يك خصوصيت در اين باره
دلالت دارد و آن اينكه ، زيارت ، خالص و براى رضاى خدا باشد و نه
از روى سرمستى ، ناسپاسى و ريا صورت گيرد، يا اينكه زيارت ، صله اى
براى رسول الله صلى الله عليه وآله و يا مهر و شفقت به امام حسين
عليه السلام باشد و قصد آن باشد كه با زيارت آن حضرت ، مصيبت هاى
وارده بر ايشان جبران شود، و تفاوت تاءثير زيارت بستگى به تفاوت
معرفت به حق حسين عليه السلام دارد؛ چرا كه در روايات ، قيد معرفت
به حق حسين عليه السلام وارد شده است .
ب : آداب زيارت
در بحارالانوار، ثواب الاعمال ، التهذيب و الكامل به اسناد
متعدد از امام صادق عليه السلام نقل شده است : وقتى به زيارت حسين
عليه السلام مى روى آن حضرت را با حالتى حزين ، غمگين ، پريشان موى
، خاك آلود، گرسنه و تشنه زيارت كن ، زيرا تشنه به شهادت رسيد. آن
حضرت همچنين فرمودند: به من خبر رسيده كه گروهى به زيارت حسين عليه
السلام آمدند و با خود سفره هايى داشتند كه در آن نان و حلوا و
امثال آنها بوده است ؛ در صورتى كه اگر آنها به ديدار قبر عزيزان
خودشان مى رفتند، چنان چيزهايى با خود نمى بردند.
در روايت ديگرى آمده است كه حضرت به آنها فرمود: آيا براى اين سفر
توشه بر مى داريد؟ گفتند: بله ، فرمود: اگر بر سر قبر پدران و
مادران خودتان مى رفتيد، اين كار را نمى كرديد. پرسيديم : در اين
سفر چه بخوريم : فرمود: نان و شير.
در كتاب الكامل با اسناد معتبر از مفضل روايت شده كه گفت : امام
صادق عليه السلام فرمود: گاهى زيارت شما بهتر از اين است كه زيارت
نكنيد و گاهى زيارت نكردن شما بهتر از اين است كه زيارت كنيد. مفضل
مى گويد: گفتم : پشتم شكست . فرمود: به خدا سوگند برخى از شما با
حالتى اندوهگين و غصه دار به سر قبر پدرانشان مى روند، اما براى
زيارت حسين عليه السلام با سفره مى آيند؛ هرگز قابل قبول نيست ،
مگر اينكه با حالتى پريشان و خاك آلود به زيارت او بيايند.
از جمله آداب زيارت آن حضرت ، مواردى است كه در نحوه زيارت جابر از
قبر آن حضرت آمده است . اين مطلب در باب كيفيت زيارت حسين عليه
السلام در روز اربعين خواهد آمد. يكى ديگر از مهمترين آداب زيارت ،
غسل كردن با آب فرات است .
باب هفتم
اين باب درباره آثار و نتايج حاصله از ترك زيارت آن حضرت
است كه بسيار مى باشد:
الف : در روايت حلبى از امام صادق عليه السلام آمده است كه هر كس
زيارت حسين عليه السلام را ترك كند، در حالى كه قادر به اين كار
باشد، از پيامبر خدا صلى الله عليه وآله نافرمانى كرده است .
ب : عبدالرحمن بن كثير نقل كرده است كه امام صادق فرمود: اگر كسى
تمام عمر خود را حج به جا آورد، اما حسين عليه السلام را زيارت
نكند، حقى از حقوق پيامبر صلى الله عليه وآله را ترك نموده است .
در روايت ديگرى آمده كه اگر يكى از شما هزار حج بگذارد، اما به
زيارت قبر حسين عليه السلام نرود، حقى از حقوق رسول خدا صلى الله
عليه وآله را ترك كرده است .
ج : در روايت محمدبن مسلم از ابوجعفر عليه السلام آمده است كه آن
حضرت فرمود: كسى از شيعه ما كه به زيارت قبر حسين عليه السلام
نيايد، ايمان و دينش فاسد شده است .
د: روايات ديگرى آمده است كه ترك زيارت حسين عليه السلام ، جفاى بر
اوست . از جمله ، از اميرالمؤ منين عليه السلام روايت شده كه
فرمود: پدرم حسين شود، او در پشت كوفه كشته مى شود. گويى مى بينم
وحوش گردن هاى خود را بر پيكر او دراز كرده و تا صبح برايش مرثيه
سرايى مى كنند؛ وقتى چنين است ، از جفاى بر حسين بپرهيزيد.
ه : ابن ميمون روايت كرده است كه امام صادق عليه السلام به من
فرمود: به من خبر رسيده كه برخى از شيعيان ما، يك سال ، دو سال و
بيش از اين ، از عمرشان مى گذرد، اما به زيارت حسين بن على بن ابى
طالب عليهماالسلام نمى روند. عرض كردم : جانم به فدايت ! من افراد
زيادى را با اين ويژگى نمى شناسم . فرمود: به خدا سوگند خطا كردند
و ثواب خدا را ضايع كردند و از جوار محمد صلى الله عليه وآله دور
شدند. پرسيدم : اگر كسى سالى يك بار به زيارت برود، كافى است ؟
فرمود: بله ، خروج او فى نفسه ، نزد پروردگارش اجرى عظيم دارد و
براى او خير است .
وارد شده است كه اين عنوان ها بر كسى كه قادر و دور است و سه سال
زيارت آن حضرت را ترك كند، صادق مى باشد.
و: در روايت هاى فراوان آمده است كه اين كار، عمر را كوتاه مى كند.
در روايات ديگرى آمده كه از آثار ترك زيارت آن حضرت ، كم شدن يك
سال از عمر است و در آن تخلفى نيست .
ح : بنابر روايتى ، تارك زيارت آن حضرت ، اگر وارد بهشت شود، مقامش
پايين تر از هر مؤ من اهل بهشتى است و از جوار محمد صلى الله
عليه وآله به دور مى باشد.
ط: تارك زيارت امام حسين عليه السلام از اهل آتش است و خوار و سبك
مى شود. برخى به دليل همين اخبار وارده ، معتقدند كه زيارت امام
حسين عليه السلام بر كسى كه قادر باشد، يك بار در طول عمر واجب است
.
ى : تارك زيارت امام حسين عليه السلام ، پيرو ائمه نيست ، چنانچه
در روايتى صريحا به اين مطلب اشاره شده است .
باب هشتم
اين باب درباره زيارت هاى مخصوص حسين عليه السلام در اوقات
خاص است .
بايد گفت كه زيارت حسين عليه السلام براى كسى كه مى خواهد از خير و
خوبى بهره ببرد و بر آن بيفزايد، بهترين عمل است .
به طور كلى زيارت آن حضرت بر دو گونه است : 1 - در همه اوقات ، كه
اين كار خواص و فضايلى دارد كه ما آن را ذكر كرديم . 2 - زيارت
مخصوص در اوقات خاص ، كه خصوصيت آن وقت ، بر اصل فضيلت مطلق آن مى
افزايد؛ هر چند كه بيش از آن فضيلت نمى توان تصور كرد.
زيارت هاى مخصوص نزديك به 30 مورد است ؛ هر يك از اين زيارت ها
داراى اثر و فضيلت خاصى هستند كه هنگام ذكر هر يك از آنها، آن اثر
و فضيلت خاص را تشريح مى كنيم :
1 - هر روز جمعه يك بار؛ براى كسى كه به فاصله يك روز آن حضرت دور
باشد؛ و اگر آن را ترك كند، شديدا جفا كرده است . از جمله خواص اين
امر، چيزى است كه در روايت داوود بن يزيد به نقل از امام صادق عليه
السلام آمده است . در آن روايت آمده كه خداوند او را مى آمرزد و در
دل او حسرتى از دنيا باقى نمى ماند و در بهشت در جوار حسين بن على
عليهماالسلام مسكن مى گزيند.
2 - هر ماه يك بار؛ از امام صادق عليه السلام روايت است كه هر كس
حسين عليه السلام را در ماه يك بار زيارت كند، ثواب هزار شهيد را
مى برد. آن حضرت فرمودند: اين كار را براى كسانى كه به آن حضرت
نزديك هستند، حداقل است ؛ پس اگر كسى نزديك باشد و آن حضرت را بيش
از يك ماه ترك كند، خود حسين عليه السلام او را جفا كار ناميده است
. اين مطلب در روايتى آمده كه عقبه آن را نقل كرده است .
3 - در هر سال دو بار؛ از امام صادق عليه السلام نقل است كه شايسته
است اغنياء در سال دو بار به زيارت حسين عليه السلام بيايند. در
روايت ديگرى فرموده اند سه بار به زيارت بيايند.
4 - در هر سال سه مرتبه ؛ اين كار علاوه بر خواص اصل زيارت ، زائر
را از فقر ايمن مى دارد.
5 - هر سال يك بار؛ اين معنا در پانزده حديث آمده است كه اين كار
بر فقير قادر به زيارت حسين عليه السلام ، حق است و اگر يك سال
زيارت آن حضرت را ترك كند، اين امر اولين جفا بر حسين عليه السلام
است .
6 - هر سه سال يك بار براى كسانى كه دور هستند و اگر از سه سال
تجاوز كند در زمره كسانى مى شود كه از رسول خدا صلى الله عليه وآله
نافرمانى كرده اند.
7 - بنابر آنچه در روايات آمده ، در هر عيدى ؛ كه شامل عيد نوروز،
مبعث ، مولود، غدير و ديگر اعياد مى شود.
8 - روزهاى مخصوص هر ماه ؛ در اينجا هر ماه را به طور جداگانه ذكر
مى كنيم . هر يك از اين روزها داراى فضايل زيادى هستند، اما به ذكر
ويژگى يك فضيلت مخصوص به آن اكتفا مى كنيم :
* در ماه رجب ، چهار يا پنج روز اول و شب نيمه آن ماه و روز آن ؛
ويژگى فضيلت اين زيارت ، علاوه بر اينكه گناهان را محو مى كند،
زائر مانند روزى مى شود كه از مادر متولد شده است . و زيارت اول
ماه رجب حتما موجب مغفرت مى شود؛ خداوند اين امر را بر خود واجب
كرده است .
* در ماه شعبان ؛ روز سوم اين ماه و شب نيمه شعبان و روز آن ؛ عمده
فضيلت اين زيارت ها، مشرف شدن به مصافحه با 124 هزار پيامبر از
جمله پيامبران اولوالعزم است . و اگر كسى سه سال پى در پى آن حضرت
را در نيمه شعبان زيارت كند، اين كار علاوه بر ثواب اصلى آن ، در
رفع گناهان تاءثير خاصى دارد و از جمله خواص آن اين است كه در اول
شعبان منادى براى او، نداى مغفرت سر مى دهد.
* در ماه مبارك رمضان ، به خاطر ويژگى خاص آن ؛ در روايت از ابن
الفضل
آمده كه گفته است : شنيدم جعفر بن محمد عليهاالسلام فرمود: هر كس
قبر حسين عليه السلام را زيارت كند و در راه از دنيا برود، كسى
متعرض او نمى شود و مورد محاسبه قرار نمى گيرد و به او گفته مى
شود، آسوده خاطر وارد بهشت شو.
مورد ديگر، شب هاى اول نيمه ، و آخر اين ماه است ، چنانچه در روايت
معتبر از امام صادق عليه السلام آمده است . شش وقت مخصوص ديگر، سه
شب قدر و روزهاى آن است . در روايت هاى متعدد آمده است كه خداوند
هر كس را كه به زيارت قبر حسين آمده است ، مورد رحمت و غفران خودش
قرار دهد.
* در ماه شوال ؛ خداوند هر كس را كه در ماه شوال ، در شب عيد و روز
آن ، به زيارت قبر حسين عليه السلام بيايد، مى آمرزد. ويژگى فضيلت
زيارت اين ماه آن است كه موجب مغفرت گناهانى مى شود كه پيش از اين
از او سر زده و بعد از آن از او سر مى زند.
* در ماه ذى الحجة ؛ در اين ماه هشت يا ده اوقات مخصوص زيارت وجود
دارد: شب عرفه و روز آن ، شب اضحى و روز آن ، ايام تشريق ، روز
نزول سوره هل اتى روز مباهله و عيد
غدير - بنابر ويژگى عيد بودن آن - فضيلت زيارت روز عرفه اين است كه
خداوند او را صديق و كروبى مى نامد و اصل زيارت معادل هزار حج با
حضرت قائم (عج ) و هزار هزار عمره با رسول خدا و آزاد كردن هزار
هزار بنده در راه خدا و بار هزار هزار اسب در راه خدا است ، بعد از
آنكه غسل كرد و عازم شد، خداوند براى او به هر قدمى كه بر مى دارد،
ثواب به جا آوردن يك حج با مناسك آن را مى نويسد. در بعضى از روايت
ها آمده كه به ازاى هر قدمى ثواب صد حج براى او نوشته مى شود.
ويژگى زيارت عيد قربان اين است كه خداوند او را از شر آن سال در
دنيا حفظ مى كند و تمام گناهان او را مى آمرزد.
* در ماه محرم ؛ شب عاشورا و روز آن ، هيچ بعيد نيست كه روز سيزدهم
اين ماه نيز ايام مخصوص زيارت آن حضرت باشد؛ زيرا امام حسين در اين
روز دفن شدند. فضيلت زيارت شب عاشورا و بيتوته نمودن نزد آن حضرت ،
اين است كه شخص زائر در زمره شهدا قرار مى گيرد، و كسى كه در كنار
قبر آن حضرت در آن شب ديگران را سيراب كند، مانند كسى است كه به
سپاهيان حسين عليه السلام در روز عاشورا آب داده باشد.
* در ماه صفر؛ روز بيستم اين ماه كه به اربعين معروف است ؛ ويژگى
فضيلت زيارت امام حسين عليه السلام در اين روز آن است كه اين كار
از نشانه هاى ايمان مى باشد.
سؤ ال ؛ كداميك از اين زيارت ها برتر است ؟
بايد گفت : به هر يك از فضيلت ها كه دقت كردم ، دريافتم كه در آن
خصوصياتى وجود دارد كه به روش و نهج واحدى نيستند تا به هنگام ذكر
آنها، غايت و منظور معلوم شود و فاضل از مفضول شناخته مى گردد؛ و
به هر يك كه بنگرى ، ممكن است بگويى همان برتر است ؛ اما طبق برخى
از روايات ، زيارت نيمه شعبان و نيمه رجب افضل است و شايد اين معنا
از جهت خاصى باشد. اما آنچه كه از ملاحظه مجموعه فضايل آشكار مى
شود، افضليت عرفه و عاشورا است و آنچه در اين ميان رجحان دارد
ويژگى زيارت عاشورا است كه در آن وارد شده است كه زائر آن حضرت در
حالى محشور مى شود كه آغشته به خون مقدس حسين عليه السلام است و در
زمره شهدا مى باشد، كه اين خصوصيت از صد هزار حج در ركاب پيامبر
خدا صلى الله عليه وآله برتر و بالاتر است . درباره روز عاشورا
علاوه بر اين خصوصيات ديگرى نيز آمده است و آن اين است كه زائر،
خداوند را در عرش زيارت كرده است .
باب نهم
اين باب درباره جايگزين هايى است كه خداوند از روى لطف براى
زيارت امام حسين عليه السلام وضع فرمود، تا شايد فضيلتى از كسى سلب
نشود و آن داراى اقسامى است :
1 - نايب گرفتن براى زيارت آن حضرت ؛ نايب مى تواند از همان سرزمين
خود باشد و يا در آنجا باشد و به نيابت از او آن حضرت را زيارت
كند. اين كار اجر زيارت آن حضرت را دارد، هر چند كه عزيمت خود شخص
داراى اجر و پاداش بيشترى است .
2 - تجهيز و تدارك ديگران براى زيارت آن حضرت ، اگر چه به نيابت از
او نباشد. زيرا اصل تجهيز زائر حسين عليه السلام و دادن خرجى يا
مركب يا وسايلى از اين قبيل كه انجام سفر به آنها بستگى دارد،
بنابر اخبار و احاديث رسيده ، موجب ثواب زيارت است .
3 - انجام زيارت آن حضرت از راه دور؛ اين امر جايگزين زيارت نزديك
آن حضرت در اجر و ثواب است و جفاى حاصل از ترك زيارت آن حضرت را
مرتفع مى گرداند. اين كار داراى كيفيت هاى متفاوتى است ؛ از جمله :
* به قصد زيارت بر روى بام برود، سپس به طرف راست و چپ نگاه كند،
بعد رو به قبر حسين عليه السلام بايستد و بگويد
السلام عليك يا ابا عبدالله ، السلام عليك
يابن رسول الله ، السلام عليك و رحمة الله و بركاته
* به نيت زيارت به بلندترين نقطه منزل خود برود و دو ركعت نماز
بخواند و با سلام به قبر حسين عليه السلام اشاره كند.
* به قصد زيارت غسل كند و پاكيزه ترين لباسش را بپوشد و به
بالاترين مكان صحرا برود و رو به قبله يا قبر شريف بايستد و يا
ابتدا رو به قبله بايستد بعد رو به قبر شريف آورد و بگويد:
السلام عليك يا مولاى و ابن مولاى و سيدى و
ابن سيدى ، السلام عليك يا مولاى يا قتيل ابن القتيل ابن الشهيد،
السلام عليك و رحمة الله و بركاته اى فرزند رسول خدا! من با
قلب و زبان و جوارحم زائر تو هستم ، هر چند كه خودم تو را زيارت و
مشاهده نكردم ؛ پس
السلام عليك يا وارث آدم صفوة الله و وارث نوح نبى الله و وارث
ابراهيم خليل الله و وارث كليم الله و وارث عيسى روح الله ، و وارث
محمد حبيب الله صلى الله عليه وآله و نبيه و رسوله و وارث على
اميرالمؤ منين و وصى رسول الله و خليفته و وارث الحسن بن على وصى
اميرالمؤ منين ؛ لعن الله قاتلك و جدد عليهم العذاب فى هذه الساعة
و كل الساعة ، انا يا سيدى متقرب الى الله عز و جل و الى جدك رسول
الله و الى ابيك اميرالمؤ منين و الى اخيك الحسن و اليك يا مولاى ،
عليك سلام الله و رحمته بزيارتى لك بقلبى و لسسانى و جميع جوارحى
فكن يا سيدى شفيعى لقبول ذلك منى و انا بالبرائة من اعدائك و
اللعنة لهم و عليهم ، اتقرب الى الله و اليكم اجمعين ، فعليك صلوات
الله و رضوانه و رحمته .
سپس كمى به طرف چپ حركت كن و چهره ات را به طرف قبر على بن الحسين
عليهماالسلام كه در زير پاى پدرش قرار دارد برگردان و به همان نحو
به ايشان سلام كن . بعد خدا را به آنچه برايش عزيز است درباره امر
دين و دنيايت ، بخوان . بعد چهار ركعت نماز بخوان ؛ زيرا نماز
زيارت ، هشت يا شش ، يا چهار يا دو ركعت است ، كه بهترين آن هشت
ركعت است . بعد رو به قبر ابا عبدالله كن و بگو
انا موعدك يا مولاى و ابن مولاى و سيدى و
ابن سيدى و موعدك يا سيدى و ابن سيدى يا على بن الحسين و موعدكم يا
ساداتى يا معاشر الشهداء و عليكم سلام الله و رحمته و رضوانه
4 - زيارت زائر حسين عليه السلام وقتى باز مى گردد و يا استقبال از
او، زيرا اين كار - بنابر آنچه از اخبار بر مى آيد - ثواب زيارت آن
حضرت را دارد.
| 
