 |
|
نهج الحياة محمد دشتى - ۹ -
ط.ظ.ع 2- در كربلا فرزندم را با حيله و تزوير شهيد مى كنند، نكبت و عذاب بر قاتلانش باد(250) 4- علم بى نهايت عمار ياسر نقل مى كند: روزى حضرت فاطمه عليها السلام خطاب به حضرت اميرالمؤ منين فرمود: حديث 139 : ادن لاءحدثك بما كان و بما هو كائن و بما لم يكن الى يوم القيامه حين تقوم الساعه (251) (على جان ! نزديك بيا تا اطلاع دهم ، شما را از آن چه درگذشته اتفاق افتاد و آن چه در حال به وقوع پيوستن است و آن چه در آينده رخ خواهد داد(252) 5- آگاهى از حوادث تلخ آينده هنگام وفات غمبار رسول خدا صلى الله عليه و آله ، تا سخنان پدر را شنيد كه فرمود: براى فرزندانم گريه مى كنم ((ابكى لذريتى )) بشدت گريست . رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: دخترم گريه مكن ، آرام باش ! حضرت فاطمه عليها السلام پاسخ داد: حديث 140 : لست ابكى لما يصنع بى من بعدك و لكنى ابكى لفراقك يا رسول الله (253) (پدرم براى آن چه بعد از تو بر ما روا مى دارند، گريه نمى كنم ، بلكه گريه من از فراق و دورى تو است اى رسول خدا(254)) 6- اطلاع از شهادت بعضى در مبارزه و دفاع از آينده خويش بى خبرند، و گروهى نمى دانند كه سرنوشت آنها در جهاد و مبارزه به كجا مى انجامد؟ اما يگانه دخت پيامبر صلى الله عليه و آله از آينده دفاع و مبارزه خويش باخبر بود، و از شهادت خود خبر مى داد؟ روزى به امام على (عليه السلام ) فرمود: حديث 141 : قالت : يا اباالحسن ان رسول الله عهد الى و حدثنى انى اول اهله لحوقا به و لا بد منه فاصبر لامر الله تعالى و ارض بقضائه (اى اباالحسن ! همانا رسول خدا صلى الله عليه و آله با من پيمان بسته و خبر داده است كه من اول كسى خواهم بود كه به آن حضرت مى پيوندم و گريزى از آن نيست ، در برابر اوامر و فرمان و خواست خداوند بزرگ بردبار و به حكم او راضى باش (255) پنجم : علم بى نهايت ، حديث 139 غ .ف اول : ماجراى سياسى فدك 1- فدك ، حق الهى فاطمه عليها السلام پس از استقرار حكومت كودتائى سقيفه ، ابوبكر، بر اساس مشورت با صاحب نظران خود، فدك را كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در دوران زندگانى خود به امر الهى به فاطمه عليها السلام بخشيده بود، غصب و كارگران آن حضرت را بيرون كرده و آن مزرعه را در اختيار خود گرفت . حضرت زهرا عليها السلام براى اثبات حقانيت خويش چنين فرمود: حديث 142 : قالت : اما فدك فان الله عزوجل انزل على نبيه قرانا يامر فيه باتيان حقى قال الله تعالى ((فآت ذاالقربى حقه )) فكنت انا و ولدى اقرب الخلائق الى رسول الله صلى الله عليه و آله فنحلنى و ولدى فدكا فلما تلا عليه جبرئيل (عليه السلام ) ((والمسكين و ابن سبيل )) فقال رسول الله صلى الله عليه و آله : اليتامى : الذين ياتمون بالله و برسوله و بذى القربى والمساكين : الذين اسكنوا معهم فى الدنيا والاخره وابن السبيل : الذى يسلك مسلكهم قال عمر: فاذا الخمس والفى ء كله لكم و لمواليكم ؟ فقالت : اما فدك ، فاوجبها الله لى و لولدى دون موالينا و شيعتنا و اما الخمس فقسمه الله لنا و لموالينا و اشياعنا كما يقراء فى كتاب الله . قال : فما لسائر المهاجرين و الانصار و التابعين ؟ قالت : ان كانوا موالينا و من اشياعنا فلهم الصدقات التى قسمها الله و اوجبها فى كتابه فان الله عزوجل رضى بذلك و رسوله رضى به قسم على الموالاه والمتابعه لا على المعاداه والمخالفه ، و من عادانا فقد عادى الله و من خالفنا فقد خالف الله و من خالف الله فقد استوجب من الله العذاب الاليم و العقاب الشديد فى الدنيا و الاخره قال : هاتى بينه يا بنت محمد على ما تدعين . قالت : قد صدقتم جابر بن عبدالله و جرير بن عبدالله ، لم تساءلوهما البينه و بينتى فى كتاب الله .(256) (اما درباره فدك ، همانا خداوند بزرگ قرآن را بر پيامبرش نازل فرمود، و در آن امر كرد كه حق من داده شود.) ((آت ذالقربى حقه )) چون من و فرزندانم نزديكترين مردم به پيامبر صلى الله عليه و آله بوديم . رسول خدا فدك را به من و فرزندانم اعطا فرمود و آن گاه كه حضرت جبرئيل آيه ((درماندگان و مسافران (257))) را بر پيامبر اسلام تلاوت كرد، پدرم فرمود: ((يتيمان و مساكين )) كسانى هستند كه در سايه بارگاه الهى دست بر دامان پيامبر خدا و خاندانش دارند و با فاطمه و فرزندان او زندگى مى كنند در دنيا و آخرت و ((ابن السبيل )) آنهايند كه راه اهل بيت عليها السلام را مى روند) عمر (با حالت اعتراض ) گفت : پس خمس و غنائم جنگى و اموال عمومى كشور همه مال شما و پيروان شماست ؟! پاسخ داد: (اما باغهاى فدك ، خداوند در قرآن (بخشيدن ) آن را به من و فرزندانم واجب كرده است ، غير از پيروان و شيعيان ما. اما خمس را خداوند براى ما و عموم پيروان و شيعيان ما تقسيم فرموده است ، همان گونه كه در قرآن خوانده مى شود) (عمر) ديگر بار پرسيد: پس سهم ديگر مهاجرين و انصار و تابعين چيست ؟ فاطمه عليها السلام توضيح داد: (آنها اگر پيروان و شيعيان ما باشند، از صدقات مشخص شده در كتاب خدا بهره مند مى باشند. خداوند بزرگ و پيامبرش به اين گونه تقسيم اموال عمومى رضايت داده اند كه ميزان بهره بردن از اموال عمومى ، دوستى و اطاعت از خدا و اهل بيت عليهم السلام است نه دشمنى و مخالفت ، و (آگاه باشيد) هر كس با ما دشمنى كند با خدا دشمنى كرده است . هر كس با ما مخالفت كند با خدا مخالفت كرده است و آن كسى كه با خدا دشمنى و مخالفت كند، عذاب دردناك و مجازات شديد از ناحيه خداوند در دنيا و آخرت بر او واجب مى گردد.) عمر (خود را به بيراهه زده ، پس از شنيدن اينهمه آيات و استدلالهاى روشن قرآنى ) گفت : اى دختر محمد! براى ادعاى خود دليل و مدرك بياور! حضرت فاطمه عليها السلام جواب داد: (شما جابر بن عبدالله و جرير بن عبدالله را قبول داريد و سخن آنان را تصديق مى كنيد و از آنها دليل و مدرك نمى خواهيد ((هر چه خواستند و گفتند پذيرفتند و به آنها داديد)) (چه شده است كه از من دليل و بينه مى طلبيد؟) مدرك من در قرآن است (258)) 2- مطالبه حق از ابوبكر حضرت زهرا عليها السلام در مطالبه حق خود نسبت به فدك ، خطاب به ابوبكر فرمود: قالت : ان رسول الله صلى الله عليه و آله جعل لى فدك فاعطنى اياها (پيامبر اسلام فدك را براى من قرار داده است فدك را بمن برگردانيد(259)) و در سخنان ارزشمند ديگرى فرمود: حديث 144 : قالت : يا ابابكر لم تمنعنى ميراثى من ابى رسول الله و اخرجت وكيلى من فدك و قد جعلها لى رسول الله صلى الله عليه و آله باءمر الله تعالى (260) (اى ابوبكر! چرا مانع رسيدن من به ميراث پدرم مى شوى ؟ و كارگزاران مرا از فدك بيرون كردى ؟ در صورتى كه رسول خدا به امر پروردگار فدك را به من بخشيده است (261) 3- كيفيت اعطاى فدك به فاطمه عليها السلام وقتى آيه ((و آت ذالقربى حقه )) نازل شد، جبرئيل به رسول خدا عرض كرد: ((اعط فاطمه فدكا)) ((يا رسول الله ) فدك را به فاطمه عليها السلام عطا كن ) پيامبر اسلام ، نزول آيه و امر الهى را به فاطمه زهرا عليها السلام ابلاغ فرمود و ادامه داد: فيمنعوك اياه من بعدى (دخترم ! فدك مال تو است ، در آن تصرف نما، گرچه مى دانم ، پس از من آن را غصب مى كنند و از دست تو مى گيرند) حضرت فاطمه عليها السلام فرمود: حديث 145 : قالت : لست احدث فيها حدثا و انت حى انت اولى بى من نفسى و مالى لك ... انفذ فيها امرك (اى رسول خدا) تا زنده اى من هرگز در (باغات ) فدك تصرفى نخواهم كرد. تو بر من سزاوارترى و اموال من ، مال تو است ، اما براى اثبات حق من در فدك ، مدرك و سند آن را محكم و استوار فرما) آنگاه رسول گرامى صلى الله عليه و آله مردم را منزل خويش جمع كرد و حكم الهى را به همگان ارائه فرمود.(262) 4- سند فدك را پيامبر صلى الله عليه و آله نوشت امام باقر (عليه السلام ) نقل فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله پس از نزول آيه ((ذى القربى )) فاطمه زهرا را طلبيد و سند فدك را به اسم آن حضرت نوشت كه پس از غصب فدك ، آن را به ابوبكر نشان داد و فرمود: حديث 146 : قالت : هذا كتاب رسول الله صلى الله عليه و آله لى و لابنى (263) (اين نامه را رسول خدا صلى الله عليه و آله براى من و فرزندانم نوشته است ) 5- بشارت اعطاى فدك به فاطمه و فرزندان فاطمه عليها السلام انس بن مالك نقل مى كند: حضرت زهرا عليها السلام پس از غصب باغهاى فدك خطاب به ابوبكر فرمود: حديث 147 : قالت : لقد علمت الذى ظلمتنا عنه اهل البيت من الصدقات و ما افاء الله علينا من الغنائم فى القرآن سهم ذوى القربى ((واعلموا انما غنمتم من شى ء فان لله خمسه و للرسول و لذى القربى (264))) قال ابوبكر: يسلم اليكم كاملا؟ قالت : افلك هو؟ و لا قربائك ؟ قال ابوبكر: اصرف فى مصالح المسلمين قالت : ليس هذا حكم الله تعالى ان رسول الله صلى الله عليه و آله لم يعهد الى فى ذلك بشى ء الا انى سمعته يقول لما انزلت هذه الآية ((واعلموا انما غنمتم ...)) ابشروا آل محمد فقد جاءكم الغنى (265) قال ابوبكر: لم يبلغ علمى من هذه الايه ان اسلم اليكم هذا السهم كله كاملا (اى ابوبكر!) تو مى شناسى و مى دانى كه حق ما اهل بيت غصب شده است حقى كه از صدقات و غنائم داريم كه خداوند در آيه مربوط به غنائم و مصرف خمس آن را توضيح داده است ((اگر بخدا و آنچه بر بنده خود در روز فرقان كه دو گروه بهم رسيدند، نازل كرديم ، ايمان آورده ايد، بدانيد هرگاه چيزى را به غنيمت گرفتيد، خمس آن براى خداوند و پيامبر و خويشاوندان و يتيمان و مسكينان و در راه ماندگان است )) ابوبكر گفت : آيا فدك را بطور كامل بايد تسليم شما كنم و (مال شماست ؟) حضرت زهرا عليها السلام پاسخ داد: (آيا فدك مال تو است ؟ و يا به نزديكان تو اختصاص دارد؟) ابوبكر گفت : من آن را در رابطه با مصالح مسلمين خرج مى كنم . حضرت زهرا عليها السلام فرمود: (اين حكم الهى نيست (كه اموال مشخص مردم را تصاحب كنى ) و پدرم رسول خدا چنين دستورى بما نداده است . در صورتى كه از پدرم رسول خدا صلى الله عليه و آله پس از نزول آيه 41 انفال شنيدم كه فرمود: بشارت باد اى فرزندان محمد صلى الله عليه و آله كه مايه غنا و بى نيازى شما رسيده است ) ابوبكر كه ديگر عذرى نمى توانست بياورد، به تفسير شخصى خويش متوسل شد و گفت : علم من اجازه نمى دهد كه طبق اين آيه ، فدك را تماما به شما تحويل دهم (266) جاى بسى شگفتى است ، رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله پس از نزول همين آيه ، فدك را به فاطمه عليها السلام مى بخشد، اما علم ابوبكر برابر قرآن و فرمان الهى و عمل رسول خدا صلى الله عليه و آله اجازه نمى دهد تا دست از غصب فدك بردارد؟! دوم : فدك ميراث پيامبر و اموال فاطمه عليها السلام است 1- مطالبه ميراث پيامبر صلى الله عليه و آله جابربن عبدالله انصارى نقل مى كند كه حضرت زهرا عليها السلام پس از غصب فدك به ابوبكر فرمود: حديث 148 : قالت : اعطنى ميراثى من ابى رسول الله صلى الله عليه و آله (ميراث پدرم را به من بازگردان . ) ابوبكر گفت : پيامبر ارث نمى گذارد. ((النبى لا يورث )) فقالت : الم يرث سليمان داود؟ (آيا سليمان (پيغمبر) از داوود پيغمبر ارث نبرده است ؟(267)) ابوبكر عصبانى شد و پاسخ داد: ((پيامبر ارث نمى گذارد)) فقالت : الم يقل زكريا فهب لى من لدنك وليا يرثنى و يرث من آل يعقوب ؟(268) (آيا زكرياى پيامبر نفرمود كه خدايا فرزندى به من عطا فرما تا از من و از آل يعقوب ارث ببرد؟) ابوبكر تكرار كرد كه ((پيامبر ارث نمى گذارد)) فقالت : الم يقل يوصيكم الله فى اولادكم للذكر مثل حظ الانثيين ؟(269) حضرت زهرا عليها السلام ادامه داد كه : (اى ابوبكر! آيا قرآن كريم نفرموده است كه خدا وصيت كرده در فرزندان شما، پسر دو برابر دختر ارث مى برد؟ ((پس ارث دختر از پدر غير قابل انكار است )) ) و ابوبكر همان سخن اول خود را كه مخالف آيات قرآن بود تكرار كرد كه ((پيامبر ارث نمى گذارد(270)))
|
