ترجمه :
10ـ مـفـضل بن مزيد از حضرت صادق (ع ) حديث كند كه فرمود: بگو (((اللهم اوسع على فـى رزقـى و امـدد لى فـى عـمـرى و اجـعـل لى مـمـن يـنـتـصـر بـه لديـنـك و لا تستبدل بى غيرى ))).

ترجمه :
11ـ و نـيـز از حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام دعائى براى روزى روايت كرده ، (و آن ايـنـست ): (((يا اللّه يا اللّه يا اللّه سئلك بحق من حقه عليك عظيم ان تصلى على محمد و آل مـحـمـد و ان تـرزقنى العمل بما علمتنى من معرفه حقك و ان تبسط على ما حظرت من رزقك ))).

ترجمه :
12ـ ابـو بـصـيـر گـويد: به حضرت صادق (ع ) عرضكردم : ما رسيدن روزى را بكندى مـيـدانـيـم حـضـرت در خـشـم شـد و فـرمـود: بـگـو: (((اللهـم انـك تـكـفـلت برزقى و رزق كـل دابـة فـيـا خـيـر مـن دعـى و يـا خـيـر مـن سـئل و يـا خـيـر مـن اعـطـى و يـا افضل مرتجى افعل بى كذا و كذا))).

ترجمه :
13ـ حـضـرت صـادق (ع ) فـرمـود: كـه على بن الحسين عليهما السلام اين دعا را مى خواند (كـه تـرجـمـه اش چـنـين است ): بار خدايا از تو خواهم معيشت خوبى كه بدان وسيله بهمه حـوائجـم نيرو بگيرم و در اين دوران زندگى بدان وسيله بآخرتم رسم ، بدون آنكه مرا در آن بخوشگذارنى وادار كنى تا در نتيجه سركش شوم يا بر من تنگ گيرى كه بدبخت شوم ، روزى مرا از روزى حلال خود وسيع گردان و از باران فضيلت بر من فرو ريز، و نعمتى پيوسته و عطائى بى منت (بمن بده ) سپس بواسطه زيادى آن مرا از شكر آن باز مـدار كـه خـرمـى آن مـرا بـخـود سـرگـرم سـازد، و درخـشـنـدگـى شـكـوفـه هـايـش مـرا گـول زنـد (يـا گـمـراه سـازد) و بـكـمـى آن مـرا دچـار مـسـاز كـه رنـج تـحـصـيـل آن مرا از كردار و عبادتم باز دارد و اندوه بدست آوردنش سينه ام را فرا گيرد، بـار خـدايـا چـندان روزى بمن بده براى بى نيازى از بدان خلقت ، و وسيله اى باشد كه مرا بخشنودى (يا رضوانت ) برساند، واى خداى من بتو پناه برم از شر دنيا و شر آنچه در آنـسـت ، دنيا را بر من زندان مساز، و جدايى آن را اندوه من مكن ، مرا از فتنه هايش بيرون بـر بـدانـسـان كـه مورد پسند باشم ، و كردارم مورد پذيرش باشد كه بخانه جاويدان زندگى و محل سكونت نيكانم برساند، و بجاى دنياى فانى نعمتهاى خانه باقى را بمن ارزانى كن ، بار خدايا منن بتو پناه برم از تنگدستى و سختى و پريشانيهاى دنيا و حمله شياطين و سلاطين آن و از شكنجه هايش ، و از ستم آنكه در اين دنيا بمن ستم كند.
بـار خـدايـا هر كه بمن كيد كند با او كيد كن ، و هر كه آهنگ من كند آهنگ او كن ، و تيغ آنكس كـه بـر روى مـن تيغ كشدتيغش ‍ را كند نما، و آتش آنكس كه براى من آتش افروزد خاموش سـاز، و مكر مكر كنندگان را از من كفايت كن ، و چشم كافران از توجه بمن از بيخ در آور، و اندوه آنكس كه اندوهش را بر من وارد كند كفايت نما، و شر حسودان را از من باز دار، و با آرامـش خـود مـن را از آن نـگـهـدار، و زره نـگـهـبـان خـود را بـمـن بـپـوشان ، و من را در پرده پـوشـانـنـده خـود مـستور دار، و حالم را اصلاح كن و گفتارم را بكردارم تصديق كن (يعنى كردارم را گواه راست گفتارم كن ) و درباره خاندان و مالم بركت بمن ده ))).

ترجمه :
1ـ وليد بن صبيح گويد: به حضرت صادق (ع ) از وامى كه از من بگردن مردمى است (و مـن از آنـهـا بـسـتـانـكـارم و نمى توانند يا نمى خواهند بدهند) شكايت بردم فرمود: بگو؟ (((اللهـم لحظة من لحظاتك تيسر على غرمائى بها القضاء و تيسر لى بها الاقتضاء انك على كل شى ء قدير))) (يعنى بار خدايا نظرى فرما كه بدهكاران من توان پرداخت يابند و من توان دريافت ، تو بر هر چيز توانائى ).

ترجمه :
2ـ حـضـرت صادق (ع ) فرمود: مردى خدمت رسول خدا (ص ) آمده عرض كرد: اى پيغمبر خدا قرض و وسوسه در دل بر من غالب گشته (دستورى براى رفع هر دو به من بدهيد) پس پيغمبر (ص ) باو فرمود: بگو: (((توكلت على الحى الذى لا يموت ، الحمد لله الذى لم يـتـخـذ صـاحـبـة و لا ولدا و لم يـكـن له شـريـك فـى المـلك و لم يـكـن له ولى مـن الذل و كـبـره تـكـبـيـرا))) حـضـرت صادق (ع ) فرمود: مدتى بر اين جريان گذشت ، پس روزى آن مـرد بـر پـيـغـمبر (ص ) گذر كرد آن حضرت صداى او زد و فرمود: چه كردى ؟ عـرض كـرد: اى رسـول خـدا آنـچـه بـه مـن فـرمودى بدان ادامه دادم و خدا دين مرا ادا كرد و وسوسه خاطرم را نيز از ميان برد.

ترجمه :
3ـ و نـيـز آن حـضـرت عـليـه السـلام فـرمـود: مردى نزد پيغمبر (ص ) آمده عرض كرد: اى رسـول خـدا مـن از وسـوسـه خـاطـر سـخـتـى كـشـيـده ام ، و مـردى عـيـال وار و بـدهـكار و نيازمند هستم ، پيغمبر (ص ) باو فرمود: اين كلمات را بسيار بگو: (((تـوكـلت على الحى الذى لا يموت و الحمد لله الذى لم يتخذ صاحبة و لا ولدا و لم يكن له شـريـك فى الملك و لم يكن له ولى من الذل و كبره تكبيرا))) پس زمانى نگذشت كه آن مـرد نـزد آن حـضـرت آمـد عـرض كـرد: خـداونـد وسوسه خاطرم را برطرف كرد و بدهى و قرضم را ادا فرمود و روزيم را فراوان ساخت .

ترجمه :
4ـ موسى بن بكر از حضرت كاظم عليه السلام حديث كند كه (براى پرداخت بدهكارى كه داشـتم اين دعا را) براى من در كاغذى نوشت : (((اللهم اردد الى جميع خلفك مظالمهم التى قبلى ، صغيرها و كبيرها فى يسر منك و عافية و مالم تبليغه قوتى و لم تسعه ذات يدى و لم يـقـو عـليـه بـدنـى و يـقـيـنـى و نـفـسـى فـاءده عـنـى مـن جزيل ما عندك من فضلك ثم لا تخلف على منه شيئا تقضيه من حسناتى ، يا ارحم الراحمين ، اشـهـد ان لا اله الا اللّه وحده لا شريك له ، و اشهد و ان محمدا عبده و رسوله و ان الدين كما شـرع و ان الاسـلام كـمـا وصـف و ان الكـتـاب كـمـا انـزل و ان القـول كـمـا حـدث و ان اللّه هـو الحـق المـبـيـن ، ذكـر اللّه مـحـمـدا و اهل بيته بخير و حيا محمدا و اهل بيته بالسلام ))).

ترجمه :
1ـ ابـو حمزه گويد: حضرت باقر (ع ) به من فرمود: اى ابا حمزه چرا هرگاه براى تو پـيـش آمـدى مـى كـنـد كه تو را به ترس و خوف اندازد به يكى از گوشه هاى خانه ات يعنى بسوى قبله رو نمى كنى ، پس دو ركعت نماز بخوانى سپس هفتاد بار بگوئى : (((يا ابـصـر النـاظـريـن و يـا اسمع السامعين و يا اسرع الحاسبين و يا ارحم الراحمين ))) و هر بار كه اين كلمات را مى گوئى حاجت خود را بخواهى .

ترجمه :
2ـ اسـمـا گـويـد: رسـول خـدا (ص ) فـرمـود: هـر كـس به او اندوهى يا غمى يا سختى يا بـلائى يـا دشوارى برسد پس بگوييد: (((اللّه ربى و لا اشرك به شيئا، توكلت على الحى الذى لا يموت ))).

ترجمه :
3ـ هـشـام بـن سـالم گـويـد: حـضـرت صـادق (ع ) فـرمـود: هـر گـاه بـراى مردى پيش آمد نـاگـوارى يـا سختى كرد، يا امرى او را اندوهناك ساخت پس دو زانوى خود را با آرنجهاى دسـتـانـش بـرهـنـه كـنـد و بـه زمـيـن بـچـسـبـانـد، و سينه خود را به زمين گذارد و با اين حال در سجده براى حاجت خود دعا كند.

ترجمه :
4ـ حـضـرت صـادق (ع ) فـرمـود: چـون بـرادران يـوسـف او را در چـاه افـكـنـدنـد جـبـرئيل نزدش آمد و گفت : اى پسرك در اينجا چه مى كنى ؟ گفت : همانا برادران من در اين چـاه افـكندند جبرئيل گفت : مى خواهى كه از اين چاه بيرون بيرون آئى ؟ يوسف گفت : اين بـا خـداى عـزوجـل اسـت اگـر خـواهـد مـرا بـيرون آرد، امام صادق عليه السلام فرمود: پس جـبـرئيـل بـاو گـفـت ، همانا خداى تعالى به تو فرمايد: مرا با اين دعا بخوان تا از چاه بـيـرونـت آورم ، يوسف گفت : آن دعا كدام است ؟ گفت : بگو: (((اللهم انى اسئلك باءن لك الحـمـد، لا اله الا اللّه نـت المـنـان بـديـع السـمـاوات و الارض ذوالجـلال و الاكـرام ان تـصـلى عـلى مـحـمـد و آل مـحـمـد و ان تـجـعـل لى مـمـا انـا فـيه فرجا و مخرجا))) امام صادق عليه السلام فرمود: پس ‍ داستانش همان شد كه خداوند در كتابش ياد فرموده است .

ترجمه :
5ـ مـعـاويـه بن عمار از امام صادق عليه السلام حديث كند كه آن دعائى كه حضرت صادق (ع ) بـوسـيـله آن بـه داود بـن على نفرين كرد در داستان كشتن او معلى بن خنيس و گرفتن امـوال آن حـضـرت را از (كـه در بـاب نـفـرين بر دشمن حديث (5) داستانش گذشت ، آن دعا ايـنـسـت . (((اللهـم انـى اسـئلك بـنورك الذى لا يطفى و بعزائمك التى لا تخفى و بعزك الذى لا يـنـقـضـى و بـنعمتك التى لا تحصى و بسلطائك الذى كففت به فرعون عن موسى عليه السلام .

ترجمه :
6ـ اسـمـاعـيـل بـن جـابـر از حـضـرت صـادق (ع ) حـديـث كند كه براى رفع اندوه فرمود: غسل مى كنى و دو ركعت نماز مى خوانى و مى گوئى : (((يا فارج الهم و يا كاشف العم يا رحـمن الدنيا و الاخرة و رحيمهما فرج همى و اكشف غمى يا اللّه لواحد الاحد الصمد الذى لم يـلد و لم يـولد و لم يـكن له كفوا احد اعصمنى و طهرنى و اذهب ببليتى ))) و آيه الكرسى را بـا دو سـوره مـعـوذتـيـن (يـعـنـى قـل اعـوذ بـرب الفـلق و قل اعوذ برب الناس ) بخوان .

ترجمه :
7ـ سـمـاعـة گـويـد: حـضـرت صـادق (ع ) فرمود: هرگاه از پيش آمدى بترسى پس بگو: (((اللهم انك لا يكفى منك احد و انت تكفى من كل احد من خلقك فاكفنى كذا و كذا (و بجاى كذا و كذا گرفتارى خود را ذكر كند).
و در حـديـث ديـگـر فـرمـود: مـيـگـوئى : (((يـا كـافـيـا مـن كـل شـى ء و لا يـكـفـى مـنـك شى ء فى السماوات و الارض ، اكفنى ما اهمنى من امر الدنيا و الاخره و صلى اللّه عليه و آله ))).
و حـضـرت صـادق (ع ) فـرمـود: هـر كـه بـر سـلطانى وارد شود كه از او ترس دارد پس بگويد: (((باللّه ستفتح و با لله استنجح و بحمد صلى اللّه عليه و آله اتوجه ، اللهم ذلل لى صعوبته و سهل لى حزونته فانك تمحو ما تشاء و تثبت و عندك ام الكتاب .
و نـيز مى گوئى (((حسبى اللّه لا اله الا هو عليه توكلت و هو رب العرش العظيم و امتنع بـحـول اللّه و قـوتـه مـن حـولهـم و قـوتـهـم و امـتـنـع بـرب الفـلق مـن شـر مـا خـلق و لا حول و لاقوة الا با لله ))).