ترجمه :
6ـ مـحـمـد بـن فـرج گـويـد: حضرت جواد عليه السلام اين نامه را بمن نوشت و آنرا بمن آمـوخـت و فـرمـود: هـر كـه آنـرا پس از نماز صبح بخواند حاجتى نخواهد جز اينكه برايش مـيـسر گردد، و خداوند مهم او را كفايت كند (و آن دعا اينست :) (((بسم اللّه و باللّه و صلى اللّه على محمد و آله و افوض امرى الى اللّه ن اللّه بصير بالعباد، فوقاه اللّه سيئات ما مـكـروا، لا اله الا انـت سـبـحـانـك انـى كنت من الظالمين فاستجبنا له و نجيناه من الغم و كذلك نـنـجـى المـؤ مـنـيـن ، حـسـبـنـا اللّه و نـعـم الوكـيـل ، فـانـقـلبـوا بـنـعـمـة مـن اللّه و فـضل لم يمسسهم سوء ما شاء اللّه لا حول و لا قوه الا باللّه (العلى العظيم ) ما شاءاللّه لا ما شاء الناس ، ما شاء اللّه و ان كره الناس حسبى الرب من المربوبين ، حسبى الخالق مـن المـخـلوقـيـن ، حـسـبـى الرازق مـن المـرزوقـيـن ، حـسـبـى الذى لم يـزل حـسـبى منذ قط، حسبى اللّه لذى لا اله الا هو، عليه توكلت و هو رب العرش ‍ العظيم ))).
و فـرمـود: چـون از نـمـاز واجـب فارغ شدى پس بگو: (و دعايى دستور داد كه ترجمه اش ايـنـسـت ) (((خشنودم كه خدا پروردگارم باشد و محمد (ص ) پيغمبرم باشد، و اسلام دينم بـاشـد و قـرآن كـتـابـم و فلان و فلان (و نام امامان را ببرد) امامان من باشند، بار خدايا ولى تـو فـلان (و نـام امام زمان عليه السلام را ببرد) است پس او را از برابر و از پشت سر و از راست و چپ و بالاى سر و پائين پايش نگهدارى فرما، و عمرش را دراز كن ، و او را بـاءمـر خـود قـائم كـن ، و يـارى كـننده دينش قرار ده ، و باو بنما آنچه را دوست دارد و آنـچـه چـشـمـش را روشـنـى بـخـشد درباره خودش و فرزندانش و خاندان و مالش و درباره شـيـعـيـان و دشـمـنانش ، و بدشمنانش بنما چيزى را كه بدان بترسند و باو بنما درباره دشـمـنـانـش چـيزى كه او دوست دارد و چشمش را بدانوسيله روشنى بخش ، و درد دلهاى ما و سينه هاى مؤ منين را شفا بخش ))).
فـرمـود: و چون پيغمبر (ص ) از نماز فارغ مى شد مى خواند (دعايى كه ترجمه اش چنين است ): (((بار خدايا بيامرز براى من آنچه پيش كرده ام و آنچه بتاءخير انداخته ام و آنچه نـهـان كـردم و آنـچـه عـيـان نـمـودم ، و اسـراف مـرا دربـاره خودم بيامرز و آنچه تو بدان داناترى ، بار خدايا پيش اندازى ، و تو پس اندازى ، معبودى جز تو نيست ، بحق دانائيت بـر غـيـب توانائيت بر همه خلق (سوگند) تا آنگاه كه زندگى را برايم بهتر دانى مرا زنده دار، و آنگاه كه مرگ را برايم بهتر دانى جانم را بگير، بار خدايا من از تو خواهم ، تـرس از تـو را در پـنـهـانـى و عـيـان ، و سـخـن حـق را در حال خشم و خوشنودى ، و ميانه روى را در حال فقر و توانگرى ، و از تو خواهم نعمتى كه فـانـى نـشود و روشنى چشمى كه منقطع نگردد و از تو خواهم راضى بودن بقضا و ميمنت مـرگ را پـس از زنـدگـى ، و گـوارائى زنـدگـى را پـس از مرگ و لذت ديدارت و شوق زيـارت و لقايت را بى آنكه زيانى ضرر زننده يا فتنه اى گمراه كننده بمن رسد، بار خدايا ما را بآرايش ايمان بياراى ، و راهنمايانى هدايت شده قرارمان ده ، بار خدايا ما را در زمـره كـسـانى كه رهبرى كردى رهبرى فرما، بار خدايا من از تو خواهم تصميم بپايدارى در كـار و براه راست شدن را، و از تو خواهم توفيق شكر گزارى نعمتت و عافيتى نيكو و پـرداخـت حـقـت را، و از تـو خـواهـم بار پروردگارا دلى سالم و زبانى راستگو و از تو آمـرزش خـواهـم از آنـچـه مـيـدانى و از تو خواهم بهتر آنچه دانى ، و پناه برم بخودت از بـدى آنـچـه (نسبت بمن ) ميدانى زيرا كه تو ميدانى و ما نمى دانيم و توئى علام الغيوب ))).

ترجمه :
7ـ سـيـف بـن عـمـيـره گـويـد: شـنـيـدم از حـضـرت صـادق (ع ) كـه فـرمـود: جـبـرئيل عليه السلام آنگاه كه يوسف در زندان بود نزد وى آمد و باو گفت : اى يوسف در عقب هر نمازى بخوان (اين دعا را): (((اللهم اجعل لى فرجا و مخرجا و ارزقنى من حيث احتسب و من حيث لا احتسب ))).
تـوضـيـح مـجـلسـى (ره ) گـويـد: و گـفـتـه شـده كـه خـداونـد بـه جـزء اول اين دعا او را از زندان آزاد كرد، و بجزء دومش او را بسلطنت رسانيد.

ترجمه :
8ـ حضرت صادق (ع ) فرمود: هر كه اين كلمات را در نزد هر نماز واجبى بخواند خودش و خـانـه اش و مـال و فرزندش ‍ محفوظ بماند (و دعا اينست ): (((اجير نفسى و مالى و ولدى و اهـلى و دارى و كـل ما هو منى باللّه لواحد الاحد الصمد الذى لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد، و اءجير نفسى و مالى و ولدى و كلما هو منى برب الفلق من شر ما خلق (و تا آخر سـوره بـخـوانـد) و بـرب النـاس (و تـا آخـر سـوره (((قـل اعـوذ بـرب النـاس )))) بـخواند و آية الكرسى را بآخر بخواند (يعنى بگويد و اجـيـر نـفـسـى و مـالى و ولدى (اهـلى و دارى ) و كـل ما هو منى باللّه لذى لا اله الا هو الحى القيوم .... تا بآخر).

ترجمه :
9ـ معاوية بن عمار (از حضرت صادق (ع ) و احتمالا از موسى بن جعفر عليه السلام ) حديث كـنـد كـه فـرمـود: هـر كـه سـه بـار دنـبـال نـمـاز واجـب بـگـويـد: (((يـا مـن يـفـعـل مـا يـشـاء و لا يـفـعـل مـا يـشـاء احد غيره ))) سپس درخواستى كند باو داده شود هر چه درخواست كرده .

ترجمه :
10ـ سـعـيـد بـن يسار گويد: حضرت صادق (ع ) فرمود: همينكه نماز مغرب را گزاردى ، پـس دسـت خـود را بـه پـيـشانيت بكش و سه بار بگو: (((بسم اللّه لذى لا اله الا هو عالم الغيب و الشهادة الرحمن الرحيم ، اللهم اذهب عنى الهم و الغم و الحزن ))).

ترجمه :
11ـ مـحمد جعفى از پدرش حديث كند كه گفت : من بسيار بدرد چشم مبتلا مى شدم پس از اين درد بـه حـضرت صادق (ع ) شكايت كردم فرمود: آيا دعائى بتو نياموزم كه براى دنيا و آخرتت (سودمند باشد) و درد چشم تو را كفايت كند؟ عرض كردم : چرا: فرمود: پس از نماز صـبـح و نـمـاز مـغـرب مـى گـويـى : (((اللهـم انـى اسـئلك بـحـق مـحـمـد و آل مـحـمد عليك صل على محمد و آل محمد و اجعل النور فى بصرى و البصيرة فى دينى و اليـقـيـن فـى قـلبـى و الاخـلاص فـى عـمـلى و السلامة فى نفسى و السعه فى رزقى و الشكر لك ابدا ما ابقيتنى ))).
تـوضـيـح مـجـلسى (ره ) گويد: اين دعا با كوتاهى و اختصارش از دعاهاى جامعى است كه حاجتهاى دنيا و آخرت را در بردارد... . سپس يك يك آنها را شمرده و شرح دهد.

ترجمه :
12ـ ابو جعفر شامى گويد: مردى در شام كه نامش هلقام بن اءبى هلقام بود براى من حديث كـرد كـه خدمت حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام رفتم ، باو عرضكردم : فدايت شوم يـك دعـاى جـامـعـى بـراى دنـيـا و آخرت بمن بياموز كه كوتاه باشد، فرمود: پس از نماز صـبـح تـا آفتاب زدن بگو: (((سبحان اللّه لعظيم و بحمده استغفر اللّه و اسئله من فضله ))). هـلقـام گـويـد: مـن از هـمـه فاميلم حالم بدتر بود (و در اثر خواندن اين دعا) از مردى ندانسته بمن ارثى رسيد كه من گمان نداشتم ميان من و آنمرد خويشاوندى باشد، و اكنون مـن از تـمـام فـامـيـلم زنـدگـانـيم بهتر است ، و اين نيست جز بواسطه آن دعائى كه آقايم حضرت موسى ابن جعفر عليهماالسلام بمن آموخت .

ترجمه :
1ـ مـعـاويـة بـن عـمار گويد: از حضرت صادق (ع ) خواهش كردم كه دعائى براى روزى من بـياموزد. پس دعايى بمن آموخت كه بهتر از آن براى جلب روزى نديدم ، فرمود: (((اللهم ارزقـنـى مـن فـضـلك الواسـع الحلال الطيب رزقا واسعا حلالا طيبا بلاغا للدنيا و الاخرة ، صـبـا صبا هنيئا مريئا، من غير كد و لا من من اءحد (من ) خلقك الا سعة من فضلك الواسع فانك قـلت : (((و اسـئلوا اللّه مـن فـضـله ))) فـمـن فـضـلك اسئل و من عطيتك اسئل و من يدك الملاء اسئل ))).

ترجمه :
2ـ اءبـو بـصـيـر گويد: به حضرت صادق (ع ) عرضكردم : من رسيدن روزيم را كند مى شمارم (و روزى من بكندى مى رسد و بنظر خودم بيش از آن هم نخواهد رسيد؟) آنحضرت در خـشـم شـد و سـپـس بـمـن فـرمـود: بـگـو: (((اللهـم انـك تـكـفـلت بـرزقـى و رزق كـل دابـة ، يـا خـيـر مـدعـو و يـا خـيـر مـن اعـطـى ، و يـاخـيـر مـن سـئل و يـا افـضـل مـرتـجى افعل بى كذا و كذا))) (و بجاى كذا و كذا حاجت خود را در مقدار زياد شدن روزى بگويد).

ترجمه :
3ـ اسماعيل بن عبدالخالق گويد: مردى از اصحاب پيغمبر (ص ) (چندى ) بخدمت آنحضرت (ص ) نـيـامـد، (و پس از مدتى ) خدمتش رسيد، رسول خدا (ص ) باو فرمود: چه چيز تو را از مـا دور كرده بود؟ عرضكرد: بيمارى و ندارى ، باو فرمود: آيا بتو نياموزم دعائى كه خـداونـد از تـو بـيـمـارى و نـدارى را دور سـازد؟ عـرض كـرد: چـرا يـا رسـول الله ، فـرمـود: بـگـو: (((لا حـول و لا قوة الا باللّه (العلى العظيم ) توكلت على الحى الذى لا يموت و الحمد لله الذى لم يتخذ (صاحبة و لا) ولدا و لم يكن له شريك فى المـلك و لم يـكـن له ولى مـن الذل و كـبـره تـكـبـيـرا))). گويد: پس درنگى نكرد (و طولى نـكـشـيـد) كـه خـدمـت پـيـغـمـبـر (ص ) بـازگـشـت و عـرضـكـرد: اى رسول خدا (ص ) خداوند بيمارى و ندارى را از من برد.

ترجمه :
4ـ زيـد حشام از حضرت باقر عليه السلام حديث كند كه فرمود: براى خواستن روزى (از خداوند) در نماز واجب در سجده بگو: (((يا خير المسئولين و يا خير المعطين ارزقنى و ارزق عيالى من فضلك الواسع فانك ذوالفضل العظيم ))).

ترجمه :
5ـ ابـو بـصير گويد: به حضرت صادق (ع ) از نيازمندى و تنگدستى شكايت كردم و از او خـواسـتم كه دعائى براى طلب روزى بمن بياموزد، پس آنحضرت دعائى بمن آموخت كه از آن زمـان كـه بوسيله من اءعطى و يا خير مرتجى ، ارزقنى و اءوسع على من رزقك ، سبب لى رزقا من قبلك ، انك على كل شى ء قدير))).

ترجمه :
6ـ حـضـرت بـاقـر (ع ) فـرمـود: مـردى خـدمـت پـيـغـمـبـر (ص ) رسـيـد و عـرضـكـرد: اى رسـول خـدا مـن مـردى هستم عاليمند و قرضدار، و حالم سخت شده ، پس دعائى بمن بياموز كـه بـا آن بدرگاه خداى عزوجل دعا كنم تا بمن روزى دهد به مقدارى كه با آن قرضم را ادا كـنـم و بـوسـيـله آن بـر (مـخـارج ) نـانـخـورهـا و عـيـالم كـمـك جـويـم ، پـس رسـول خـدا (ص ) فـرمـود: اى بـنده خدا وضوى خوب و كاملى بساز، و سپس دو ركعت نماز بـگـزار و ركـوع و سـجـودش را كـامـل و نيكو بجا آر، سپس ‍ (پس از فراغت از نماز) بگو: (((يا ماجد يا واحد يا كريم يا دائم اتوجه اليك بمحمد نبيك نبى الرحمة صلى اللّه عليه و آله يـا مـحـمـد يـا رسـول اللّه نـى اتـوجـه بـك الى اللّه ربـك و ربـى و رب كـل شى ء ان تصلى على محمد و اهل بيته و اسئلك نفحه كريمه من نفحاتك و فتحا يسيرا و رزقا واسعا الم به شعثى و اقضى به دينى و استعين به على عيالى ))).

ترجمه :
7ـ حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) اين دعا را (براى زياد شدن روزى ): (((يا رازق المـقـليـن يـا راحـم المـسـاكـيـن يـا ولى المـؤ مـنـيـن يـا ذا القـوة المـتـيـن صل على محمد و اهل بيته و ارزقنى و عافنى و اكفنى ما اءهمنى )))

ترجمه :
8ـ معمر بن خلاد گويد: از حضرت رضا عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: حضرت باقر عـليـه السـلام مـردى را ديـد كـه مـى گـويـد: (((بـار خـدايـا مـن از روزى حـلال تـو خـواسـتـارم ))) حضرت باقر (ع ) باو فرمود: تو قوت (و روزى ) پيغمبرانرا خـواسـتـار شـدى بـگـو: (((بـار خـدايـا مـن از تـو روزى فراوان و پاكيزه اى از روزيت را خواستارم ))).

ترجمه :
9ـ احـمـد بـن مـحمد بن ابى نصر گويد: بحضرت رضا عليه السلام عرضكردم : فدايت شـوم خـداى عـزوجـل را بـخـوان (و دعـا كـن ) كـه روزى حـلال بـمـن روزى كـنـد، فـرمود: آيا مى دانى حلال چيست ؟ عرضكردم : آنچه نزد ما است از درآمـد پـاك اسـت ، فـرمـود: عـلى بـن الحـسـيـن عـليـهـمـا السـلام مـى فـرمـود: حـلال قـوت (و روزى ) بـرگـزيـدگـانـسـت ، سـپـس فـرمـود: (بار خدايا) از تو از روزى فراوانت خواستارم ))).