هشت نكته درباره ى اصلاحات 
نكته ى اوّل : ضرورت اصلاحات
بنده معتقدم كه اصلاحات يك حقيقت ضرورى و لازم است و باسد در كشور ما انجام بگيرد و اصلاحات در كشور ما از سر اضطرار نيست كه فلان حاكمى مجبور بشود مورد مطالبات سخت قرار بگيرد و گوشه و كنارى را اصلاح كند؛ نخير، اصلاحات جزو ذات هويت انقلابى و دينى نظام ماست . اگر اصلاح به صورت نو به نو انجام نگيرد، نظام فاسد خواهد شد و به بيراهه خواهد رفت . يك فرضيه است . ميدانهاى اصلاحات كجاست ؟ آن بحث ديگرى است . اصل اصلاحات يك كار لازم است . بايد انجام بگيرد. وقتى اصلاحات نشود، برخى از نتايجى كه ما امروز با آنها دست به گريبانيم ، پيش مى آيد: توزيع ثروت ناعادلانه مى شود؛ نوكيسه گان بى رحم برگوشه و كنار نظام اقتصادى جامعه مسلط مى شوند؛ مغزها فرار مى كنند و از مغزهايى كه مى مانند، حداكثر استفاده نمى شود. وقتى كه اصلاحات باشد، اين آفتها و اين آسيبها و دهها مورد از قبيل آنها پيش نمى آيد. پس ‍ مطلب اول اين كه اصلاحات امرى ضرورى و لازم است .
نكته ى دوم : اصلاحات بايد تعريف شود
مطلب دوم اين است كه اصلاحات بايد تعريف بشود؛ اولا براى خود ما كه مى خواهيم اصلاحات بكنيم ، تعريف بشود و مشخص باشد كه مى خواهيم چه كار كينم ؛ ثانيا براى مردم تعريف بشود كه منظور ما از اصلاحات چيست ، تا هر كسى نتواند به ميل خودش اصلاحات را معنا كند؛ اين جزو كارهايى است كه مجموعه يى از مسؤ ولان دولتى ، دستگاه قضايى و مجلس ‍ و غيره مى توانند انجام بدهند. بايد تعريف مشخصى از اصلاحات مى خواهيم به آن برسد از اصلاحات به وجود بيايد تا ترسيم آن چهره و وضعيتى كه ما در نهايت جاده ى اصلاحات مى خواهيم به آن برسيم ، براى همه هم مردم ، مسؤ ولان آسان بشود و بدانند به كجا مى خواهند برسند، اشكال كار آقاى گورباچف اين بود كه عيوب و اشكالات را مى دانست ؛ اما تصوير روشنى از آنچه كه بايد انجام بگيرد، نداشت ؛ اگر هم داشت ، اما مردمش آن تصوير را نمى دانستند. بنابراين اگر تعريف مشخصى از اصلاحات نشود، الگوهاى تحميلى غلبه خواهد كرد؛ همان اتفاقى كه در شوروى افتاد؛ چون نمى دانستند چه كار مى خواهند بكنند؛ لذا به سراغ تقليد ناشيانه ى اصلاحات در الگوها و مدلهاى غربى رفتند و به آنها پناه بردند. امام بزرگوار ما هوشمندانه اين ضعف را در آنها تشخيص دادند؛ لذا در نامه يى كه ايشان به گورباچف نوشتند، اين نكته را متذكر شدند. ايشان نوشتند شما اگر بخواهيد گره هاى كور اقتصاد سوسياليسم و كمونيسم را با پناه بردن به كانون سرمايه دارى غرب حل كنيد، نه تنها دردى از جامعه ى خود را دوا نخواهيد كرد، بلكه ديگران بايد بيايند و اشتباهات شما را جبران كنند؛ چرا كه امروز اگر ماركسيسم در روشهاى اقتصادى و اجتماعى به بن بست رسيده است ، دنياى غرب هم در اين مسائل البته به شكلى ديگر و نيز در مسائل ديگر گرفتار حادثه است . اين كه بنده مكرر مى گويم امام يك حكيم واقعى بود، به اين خاطر است . در آن جنجال تبليغاتى رسانه يى جهان ، نكته ى اصلى را امام تشخيص داد.
البته خوشبختانه برخى از مسؤ ولان ، و بيش از همه رئيس جمهور عزيزمان ، بارها گفته اند كه اصلاحات ما اصلاحات اسلامى و انقلابى است ؛ هدف ، رسيدن به مدينة النبى است . اينها خوب است ، اما تعريفهاى دقيق تر و تصوير روشن ترى لازم است . اينها از اين جهت خوب است كه انگشت اشاره ى غربيها و بيگانه ها را مى خواباند؛ معلوم مى شود آنچه كه آنها مى گويند، مراد نيست . همه اين را مى فهمند، اما بايد توضيح داده بشود و بيشتر تصوير گردد.
نكته ى سوم : اصلاحات بايد از يك مركز مقتدر هدايت شود
مطلب سوم اين است كه اصلاحات بايد از يك مركز مقتدر و خويشتندار هدايت بشود تا دچار بى رويگى نشود. اى بسا كارى كه مى تواند در ظرف ده سال بخوبى و سلامت انجام بگيرد، اگر در ظرف دو سال بخواهيد آن را انجام بدهيد، به ضايعات غير قابل جبرانى منتهى خواهد شد، مثل اتومبيلى كه در جاده ى دشوار و خطرناكى با سرعت بيش از حد معقول حركت كند؛ اگر تصافد نكند تعجب است ؛ اگر آسيب نبيند و نزد، تعجب است . بايد مركزى هوشيار، مقتدر و خويشتندار وجود داشته باشد كه نگذارد به آن حركتى كه مى خواهد انجام بگيرد، شتاب بيش از حد مفيد داده بشود؛ كار با ميزان و به طور صحيح انجام بگيرد.
در شوروى سابق وقتى كه اين كار را شروع كردند، در دروازه ى فيلمها و كتابها و روزنامه ها و لباسها و الگوهاى غربى باز شد؛ يعنى آن ادعاها در واقعيتها مصداقهاى مشخص غربى را مجسم مى كرد؛ اين حالت ، حالت بسيار خطرناكى بود. در اين جا به نقش رسانه ها توجه كنيد؛ رسانه ها مسؤ وليت دارند؛ روزنامه ها حساسند. قسمت عمده ى حساسيت من بر روى روزنامه ها از اين جا ناشى مى شود. بحث بر سر روزنامه ها و مطبوعات ، بحث بر سر آزادى نيست . بعضيها نخواهند آزادى را براى ما معنا كنند؛ حرفى نداريم ، استفاده كنيم ؛ اما ما معناى آزادى را مى دانيم ؛ براى آزادى هم خيلى دلمان مى تپد. مراد از آزادى هم همان آزادى بيان و آزادى فكر است ؛ منتها اگر شما رفتيد بر طبق وظيفه تان در دكان يك قاچاق فروشى را بستيد، آن فرد نمى تواند بگويد شما با آزادى كسب و كار مخالفيد؛ نه ، بحث آزادى كسب و كار نيست بيان و فكر آزاد است ؛ سمپاشى و اضلال و گمراه گرى ممنوع است ؛ آن هم در شرايط حساسى كه امروز كشور ما دارد.
من به بعضى از مسؤ ولان تبليغاتى كشور بارها گفته ام ، آن روزى كه شما توان و استعداد مقابله با تهاجم تبليغاتى دشمن را داشته باشيد، آن كسى كه بيش ‍ از ديگران ميداندار تكثر مطبوعات و روزنامه ها و كتاب و فيلم و غيره باشد، بنده هستم ؛ اما شما بگوييد ببينم در مقابل آن فيلمى كه پايه هاى فرهنگ مردم ، اعتقاد مردم ، دين مردم ، روحيه ى انقلابى و ايثار و شهادت را در مردم متزلزل مى كند كه نه يكى ، نه دو تا، نه ده تاست شما چند فيلم ساخته ايد؟! اين جاست كه من احساس خطر مى كنم . البته كار اساسى و بلند مدت اين است كه براى توليد آنچه كه خوب است ، فكر كنيم ؛ اما تا آنچه خوب است به ميدان بيايد، من نمى توانم قبول كنم و بپذيرم كه اين سيل لجن بيايد و جوان و كودك و قشرهاى مختلف را در خودش غرق كند. از تمام شيوه هاى دشمن شاد كن و دشمن آموز براى مقابله ى با تفكر انقلاب استفاده بشود؛ اگر كسى هم مخالفت و مقابله كند؛ فورا انگ و تهمت بخورد! اين كه آزادى نشد؛ اين كه عاقلانه و خردمندانه نيست ؛ اين كه مديريت كشور نيست . شما مسؤ وليد به نقش رسانه ها توجه كنيد؛ اين بسيار بسيار مهم است . حساسيت بر روى نقش رسانه هاى مكتوب و روزنامه ها بخصوص در شرايط كنونى ما بسيار مهم است . با اين تصويرى كه عرض ‍ كردم ، مشخص مى شود كه آنها چقدر مى توانند به نفع دشمن نقش ايفا كنند. مدعى آنها هم بايد همه ى دستگاه و همه ى جبهه ى متحد طرفدار نظام و مسؤ ولان قوه هاى مختلف و مسؤ ولان بخشهاى ميانى گوناگون باشند. مدعى آنها فقط دستگاه قضايى يا فلان روحانى نيست ؛ همه بايد در اين قضيه مدعى باشند.
نكته ى چهارم : حفظ ساختار اساسى در اصلاحات
مطلب چهارم ، حفظ ساختار قانونى اساسى در زمينه ى اصلاحات است . البته در قانون اساسى ، بيشتر از همه چيز، نقش اسلام و منبعيت و منشاءيت اسلام براى قوانين و ساختارها و گزينش ها مطرح است . ساختار قانون اساسى بايستى به طور دقيق حفظ بشود. شما نگاه كنيد ببينيد دشمن چگونه با قانون اساسى ما برخورد مى كند: گوشه يى از قانون اساسى را نفى مى كند، گوشه يى را اثبات مى كند؛ يك جا به قانون اساسى تمسك مى كند، يك جا عليه اش حرف مى زند! قانون اساسى ميثاق بزرگ ملى و دينى و انقلابى ماست . اسلام كه همه چيز ما اسلام است در قانون اساسى تجسم و تبلور پيدا كرده است . اصل چهارم قانون اساسى تكليف همه چيز را روشن كرده است . اگر در قوانين عادى حتى در خود قانون اساسى يك جا اصلى يا قانونى وجود داشته باشد كه در مقام اجرا يا در مقام قانونگذارى ، با اين اسلاميت معارضه پيدا كند، اين اصل بر آنها حاكم است ؛ حكومت به معناى مصطلح اصولى و علمى حوزه هاى علميه . البته اين گفتن نداشت ؛ اگر هم نمى گفتند؛ حكومتش واضح بود؛ اما به اين حكومت تصريح كرده اند. بنابراين ساختار قانون اساسى بايستى به طور كامل در اصلاحات حفظ بشود.
نكته ى پنجم : مقابله جدى با تندروى در اصلاحات
مطلب پنجم ، مقابله جدى با هرگونه تندروى و تندروانى است كه جاده صاف كن دشمنند؛ يعنى مدل يلتسينى ! همه ى دستگاه ها بايد بامدل يلتسينى بشدت مقابله كنند؛ نگذارند يك جاه طلب ، يك فريب خورده ، يك مغرض و يك غافل بيايد و حركت را از حالت صحيح خودش خارج كند و حالت مسابقه و حالت تعارض را به وجود بياورد.
نكته ى ششم : مقابله جدى با دخالت بيگانگان در اصلاحات
مطلب ششم ، مقابله جدى با دخالت خارجى ها و غربيها و بى اعتنايى به انگشت اشاره ى غربيها و سوء ظن به آنهاست . البته بحث ديپلماسى و بحث ارتباطات خارجى ، بحث ديگرى است . انسان در مقام ديپلماسى ، مى دهد، مى گيرد، قرارداد مى بندد و همه كار مى كند؛ اما در مسائل اساسى نظام بايستى انگشت اشاره ى آنها را با سوء ظن مورد ملاحظه قرار داد؛ بعكس آنچه كه آدم در وضعيت گورباچف مشاهده مى كند. آنها به هيچ وجه حسن نيت ندارند. ما در جنگ هشت ساله ديديم كه تمام اروپا به صدام كمك كردند؛ فرانسه كمك كرد، آلمان كمك كرد، انگليس كمك كرد، يوگسلاوى سابق كمك كرد، بلوك شرق آن روز كمك كرد. البته ما هيچ وقت در مقام ديپلماسى نمى گوييم كه چون شما به صدام كمك كرديد، ما با شما رابطه مان را با شما قطع مى كنيم ؛ نه ، عالم ديپلماسى يك عالم ديگر است . همين تشنج زدايى يى كه امروز در بحث سياسيت خارجى ما مطرح مى شود، مورد تاءييد ماست ؛ بايد تشنج زدايى بشود؛ اما تشنج زدايى غير از اين است كه كسى به آنها اعتماد پيدا كند؛ نه ، او هم به ما اعتماد ندارد؛ ما هم به او اعتماد نداريم . كسانى كه در زمينه ى مسائل ديپلماسى فعالند، كاملا مى فهمند كه بنده چه دارم عرض مى كنم . اصلا ميدان ديپلماسى ، ميدان يك نبرد واقعى است ؛ منتها نبردى كه پشت ميز و با لبخند و با گفتن صبح بخير و شب بخير انجام مى گيرد! وجود ارتباطات ديپلماتيك ، هرگز نبايد به معناى اعتماد به دشمن تلقى شود، نبايد اعتماد كرد.
نكته ى هفتم : هماهنگى بخشهاى مختلف در اصلاحات
مطلب هفتم ، هماهنگى اصلاحات در بخشهاى مختلف است ؛ اين نكته مهم است . ببينيد عزيزان من ! در بعضى از بخشها، اصلاحات ، پيچيده و دشوار و كند است ؛ مثلا در بخش اقتصادى ، كار بسيار كند انجام مى گيرد؛ توزيع عادلانه ى درآمدها هم همين طور است ؛ كار خيلى سختى است ؛ كار آسانى نيست . اصلاح ساختار ادارى كار بسيار دشوار و پيچيده و سنگينى است ؛ اينها دير پيش مى رود. در بخش معادل گلاسنوست آقاى گورباچف نه ، كار آسان است ؛ در يك روز هم مى شود به بيست روزنامه مجوز داد تا منتشر بشوند؛ اين مى شود ناهماهنگ ؛ اين طورى نمى شود؛ بايد هماهنگ حركت كنيم ؛ بايد پابه پاى بخشهاى دشوار حركت كنيم . اين كه بنده تاءكيد مى كنم مساءله ى معيشت اولويت دارد، يك بخش عمده اش به اين خاطر است ؛ چون بخش معيشت ، بخش مشكلى است . همه ى نيرويتان را كه شما جمع بكنيد، با همه صداقت و دلسوزى و علاقه مندى هم كه كار بكنيد، سرعت خاصى خواهيد داشت ؛ بقيه ى بخشها را هم بايد با همان سرعت حركت بدهيد. اگر اين سرعت برابر و هماهنگ را رعايت نكرديد؛ آن وقت مشكلات بسيار اساسى پيش مى آيد كه البته بعضى از آنها قابل محاسبه است ، برخى ديگر قابل محاسبه نيست ؛ از آنهايى كه قابل محاسبه است ، بعضى قابل پيشگيرى است برخى قابل پيشگيرى هم نيست .
نكته ى هشتم : مقابله جدى با عوامل تجزيه قومى در اصلاحات
مطلب هشتم ، مقابله ى جدى با عوامل تجزيه قومى در كشور است . من اين را دارم عرض مى كنم ؛ بخصوص خطاب من به آن كسانى است كه در اين بخش صاحبان مسؤ وليتند؛ چه در وزارت كشور چه در جاهاى ديگر. توجه كنيد؛ امروز انگيزه ى تحريك قوميتها جدى است . مسؤ ولان ذى ربط ما كه مى خواهند دنبال مسائل بگردند، دارند مى بينند. همه ى اقوام ايرنى به ايران و جمهورى اسلامى علاقه مندند و ايران را ميهن خودشان مى دانند. بنده پيوندم با منطقه ى ترك نشين معلوم است . مدتها در منطقه ى بلوچ نشين زندگى كرده ام و از نزديك با عناصر بلوچ ارتباطى داشته ام ؛ با بعضى از بخشهاى ديگر هم ارتباطات دور و نزديك داشته ام ؛ با آنهايى هم كه ارتباط نداشته ام ، از آنها اطلاعاتى دارم كه كم نيست ؛ مى دانم روحيه شان چيست . من در دوره مسؤ وليتهاى مختلف ، سفرهاى فراوانى به ميان اينها كرده ام . اقوام ايرانى مسلمانند و به اين آب و خاك دلبسته اند؛ عزت و رفاه خودشان را در ايران سربلند و آزاد مشاهده مى كنند؛ اما دشمن مشغول تحريكات است . تحريكات دشمن را نبايد دست كم گرفت . مراقب باشيد؛ اين از جمله چيزهايى بسيار مهم است و احساس مى شود كه دستهايى در جريان هستند براى اين كه زمام اين كار را از دست دولت خارج كنند. البته در آن صورت اگر خداى نكرده چنين وضعى پيش بيايد، مشكلات پيش ‍ خواهد آمد؛ پول ، همت و وقت صرف آن خواهد شد و مسؤ ولان كشور از كارهاى اساسى باز خواهند ماند.
پشتيبانيهاى من از نهادها و شخصيتها، مطلق نيست
عرايض من تمام شد، فقط اين نكته را عرض بكنم كه بنده از تمام نهادهاى قانونى كشور بجد دفاع مى كنم . آنچه كه در مورد اشخاص و شخصيتها و نهادها براى من مهم است ، دفاع از جايگاه و مسؤ وليت آنها و كمك به حسن انجام كارشان است . رئيس جمهور، رئيس قوه قضائيه ، رئيس مجلس ‍ شوراى اسلامى و بدنه ى اينها، دستگاههاى قانونى گوناگون ، از اين جهت براى من در سطح واحدى قرار دارند و من از مسؤ وليت همه ى آنها پشتيبانى و دفاع مى كنم . البته اين دفاع به خاطر اين هم است كه بنده همه ى مسئولان درجه ى بالا را از نزديك مى شناسم و خلوص و دين و پايبندى را در اينها مشاهده مى كنم . البته اين پشتيبانيها مطلق نيست . پيمان من با همه ى اين برادران عزيز، پيمان دين و انقلاب است .
كاملا آماده ام كه جان و آبروى خود را در اين راه بذل كنم
همان طور كه گفتم ، هدف و هويت و مسؤ وليت اساسى رهبرى ، دفاع از كليت نظام و حفظ نظام است . چيزى هم بنده ندارم ؛ جان و آبرو متاع كمى است براى اين كه در اين راه بذل بشود؛ و من كاملا آماده هستم اين دوعنصرى را كه دارم ، بذل كنم . دوره ى جوانى ما كه دوره لذت بردن از زندگى است در اين راه گذشته ؛ امروز هم در دوره ى پيرى هستيم . بنده امروز در سنينى هستم كه زندگى براى من اين قدر لذتى ندارد. لذايذ زندگى براى ما، امروز ديگر لذايذ نيست . در آخر عمر، در فصل انحطاط عمر، در فصل ضعف قواى جسمانى و بقيه ى قواى موجود بشرى ، دلبستگى يى به حيات نيست . آنچه بنده دارم جان و آبرو مال اين راه است ؛ مال هم كه الحمدلله ندارم .
بنده به اين مسؤ وليت كنونى هم هيچ دلبستگى يى ندارم . حالا ممكن است خيلى از شما اين را ندانيد، اما در اين جمع خيليها هستند كه مى دانند؛ بنده به اين مسؤ وليت فعلى هيچ دلبستگى يى ندارم ، جز به عنوان انجام وظيفه . الان هم كه مشغولم ، فقط به خاطر نجام وظيفه است ؛ از روز اول هم همين طور بود. از آن روزِ مجلس خبرگان ، آقايان كه راءى دادند، با مقاومت و امتناع و مخالفت جدى و پيگير خود بنده مواجه بودند؛ منتها وقتى مسؤ وليت آمد، گفتم : ((خذها بقوة )). آدمى نيستم كه اگر مسؤ وليت بر دوش من گذاشته شد، بخواهم درباره ى انجام اين مسؤ وليت ، ضعف نشان بدهم ؛ نه اين وظيفه ى من است ؛ و اين وظيفه را به فضل الهى و به توفيق و هدايت او انجام خواهم داد.⁽⁵⁷⁾
طرح آمريكايى بازسازى شده ى فروپاشى شوروى براى ايران ! 
من آنچه را كه امروز به نظرم رسيد مطرح بكنم ، اين است كه ما چگونه مى توانيم معايب و نواقص را برطرف كنيم ؛ فسادها را بزداييم و به معناى درست كلمه ، اصلاح را در كشور به وجود بياوريم ؛ اين سؤ ال بسيار مهمى است و جا دارد كه ذهنهاى همه ى كسانى كه به سرنوشت اين كشور و اين ملت علاقه مندند، روى اين سؤ ال متمركز بشود. امروز مساءله ى اصلاحات كه يك موضوع روز براى همه است در كشور مطرح است . افراد زيادى دم از اصلاحات مى زنند و براى آن تلاش مى كنند. اصلاحات چيست ؟ راه رسيدن به اصلاحات كدام است ؟ اولويتهاى اصلاحات چيست ؟ اينها مسائل بسيار مهمى است .
چرا آمريكا و دشمنان از اصلاحات حمايت مى كنند؟
مساءله ى مهم ديگر در همين زمينه اين است كه دشمن در تبليغات خود كه شعار اصلاحات را پيگيرى مى كند به دنبال چيست ؟ اصلاحات مال ماست . اين كه شما ملاحظه مى كنيم تبليغات جهانى بر روى اصلاحات در ايران متمركز مى شود، علت آن چيست ؟ اين تبليغات متعلق به مراكزى است كه نمى توانند ادعا كنند خير ملت ايران مى خواهند.مگر وجود فساد و اختناق و خرابى وضع در اين كشور، غير از تسلط و نفوذ قدرت استكبارى انگليس در دوره ى اول ، و آمريكا در دوره ى بعد، علت ديگرى دارد؟ چه قدرتى در اين مملكت اختناق را به وجود آورد؟ چه قدرتى در اين مملكت دستگاههاى ملى و دولتى را بر مبناى فساد پايه گذارى كرد؟ چه قدرتى در طول پنجاه دستگاههاى ملى و دولتى را بر مبناى فساد پايه گذارى كرد؟ چه قدرتى در طول پنجاه سال با اخلاق عمومى و انسانى مبارزه كرد؟ چه دستى رضاخان را به قدرت رساند؟ چه عواملى كودتاى 28 مرداد را راه انداخت ؟ در طول اين پنجاه و چند سال ، چه كسانى زشت ترين تبليغات را در جهت كشاندن اين ملت به سمت فساد، بى بند و بارى و ناباورى به اصول اخلاقى و دين انجام دادند؟ جوانان ما امروز چيزى از مطبوعات دوران رژيم پهلوى به ياد ندارند؛ اما شماها كه به ياد داريد. آن مطبوعات فاسد و به قول يك روشنفكر مسلمان معروف آن رنگين نامه ها، به وسيله ى چه كسى تشويق مى شد؟ آنها از كجاها تغذيه و تشويق مى شدند؟ از چه كسى الگو مى گرفتند؟ غير از همين دستگاههاى قدرتى كه آن نظام را سر كار آورده بودند و با همه ى وجود آن را تقويت مى كردند؟
امروز ما براى اين كه با نام و ياد و سلطه ى استكبارى دولت آمريكا با همه ى وجود مخالف باشيم ، محتاج چه دليلى باشيم ، جز اين كه آن رژيم پنجاه سال همه ى منابع انسانى و مالى و اخلاقى و استعدادى ما را ضايع و نابود كرد؟ دستاورد رژيم پهلوى در طول اين پنجاه سال براى ايران چه بود؟ اين ويرانه يى كه اينها به وجود آوردند، چگونه ، با كدام تلاش و در چه مدت قابل اصلاح است ؟ چه كسى آن را زمينه سازى كرد؟ چه كسى كمك كرد؟ چه كسى هدايت كرد؟ چه كسى دستگاه جاسوسى شان را تقويت كرد؟ چه كسى به آنها خط داد؟ در عين حال همان دولت آمريكا و انگليس ، همان رؤ ساشان ، همان سياستمدارانشان ، همان مراكز رسانه يى شان ، امروز از چيزى به نام اصلاحات و آزادى در ايران دفاع و حمايت مى كنند! اين بايد هر هوشمندى را به فكر وادار كند و هر غافلى را بيدار و هوشيار نمايد. مساءله چيست ؟ اين يك صحبت بسيار مهم و يك سؤ ال بسيار اساسى است .
بنده به عنوان كسى كه از اول اين انقلاب تا امروز در مسائل گوناگون و در عرصه هاى مختلف اين نظام ، با جوانب و جريانهاى گوناگون مواجه بوده ام ؛ هم آدمها را مى شناسم ، هم حرفهاى را مى شناسم و هم با تبليغات رسانه يى دنيا آشنا هستم ؛ به يك جمع بندى رسيده ام كه به طور خلاصه اين است : يك طرح همه جانبه ى آمريكايى براى فروپاشى نظام جمهورى اسلامى طراحى شد و جوانب آن از همه جهت سنجيده شد؛ اين طرح ، طرح بازسازى شده يى است از آنچه كه در فروپاشى اتحاد جماهير شوروى اتفاق افتاد؛ به نظر خودشان مى خواهند همان طرح را در ايران اجرا كنند؛ دشمن اين را مى خواهد. من اگر بخواهم قرائن و شواهد اين معنا را بگويم ، الان در ذهن من هست ، نه اين كه بخواهم دنبال نشانه هايش بگردم ؛ شواهد آشكارى در اظهارات خودشان وجود دارد. در طول اين چند سال ، از اظهارات مغرورانه و قدرتمندانه و احيانا حساب نشده اى آنها كه خودشان هم مى گويند فلان مصاحبه يى كه ما كرديم ، عجولانه بود صحت اين ادعا كاملا آشكار مى شود كه آنها به خيال خودشان طرح فروپاشى شوروى سابق را منطبق با شرايط ايران بازسازى كردند و مى خواهند در ايران پياده كنند. البته در چند مورد هم دچار اشتباه شدند كه اين هم از الطاف الهى است .
دشمنان ما در مواقع حساس در محاسبات خود دچار اشتباه مى شوند. البته اينها اشتباهاتى نيست كه اگر من ذكر كردم ، آنها بتوانند اصلاحش كنند؛ نه ، اشتباه در شناخت واقعيتها دارند؛ بر اساس اين اشتباه برنامه ريزى مى كنند و برنامه ريزى غلط از آب در مى آيد؛ لذا موفق نمى شوند. آنها براى دفاع از رژيم پهلوى برنامه ريزى كردند و با همه ى قدرت هم ايستادند؛ منتها در شناخت مسائل ايران ، در شناخت مردم ، در شناخت روحانيت و در شناخت دين اشتباه كرده بودند؛ لذا شكست خوردند؛ اين جا هم سرنوشتشان جز اين نيست و شكست خواهند خورد.
اينها در چند مورد اشتباه كردند: اشتباه اولشان اين است كه آقاى خاتمى ، گورباچف نيست . اشتباه دومشان اين است كه اسلام ، كمونيسم نيست . اشتباه سومشان اين است كه نظام مردمى جمهورى اسلامى ، نظام ديكتاتورى پرولتاريا نيست . اشتباه چهارمشان اين است كه ايران يكپارچه ، شوروى متشكل از سرزمين هاى به هم سنجاق شده نيست . اشتباه پنجمشان اين است كه نقش بى بديل رهبرى دينى و معنوى در ايران شوخى نيست . اين اشتباهات را بعدا توضيح خواهم داد.
ماجراى طرح فروپاشى شوروى و نقش گورباچف و يلتسين در آن
اشاره يى به طرح آمريكايى فروپاشى شوروى بكنم . اين چيزى كه الان از اين تصوير در ذهن من هست ، بخش عمده اش از يادداشت هايى است كه خود من روز به روز در سال 1370 از خبرهاى ماجراى شوروى يادداشت كرده ام . البته بعدا با اطلاعات فراوانى كه دوستان ما از منابع مهم روسى و غير روسى فراهم كردند و به بنده دادند، تكميل شد كه نمى خواهم حالا با تفصيل آنها را بيان كنم ؛ اما ماجراى عظيمى است .
وقتى مى گوييم طرح آمريكايى فروپاشى شوروى ، لازم است سه نكته را در كنار اين كلمه ى آمريكايى عرض بكنيم :
نكته ى اول اين است كه وقتى مى گوييم طرح آمريكايى ، معنايش اين نيست كه بقيه ى بلوك غرب در اين زمينه با آمريكا همكارى نداشتند؛ چرا، همه غرب و همه ى اروپا در اين زمينه بشدت با آمريكا همكارى مى كردند؛ مثلا نقش آلمان و انگليس و بعضى كشورها ديگر به صورت بارز بود؛ اينها همكارى جدى داشتند.
نكته ى دوم اين است كه وقتى مى گوييم طرح آمريكايى ، معنايش اين نيست كه ما عوامل داخلى فروپاشى شوروى را نديده مى گيريم ؛ نخير، عوامل فروپاشى در درون نظام شوروى وجود داشت و از آن عوامل دشمنشان بهترين استفاده را كرد. آن عوامل داخلى چه بود؟ فقر شديد اقتصادى ، فشار بر مردم ، اختناق شديد، فساد ادارى و بوروكراسى ؛ البته انگيزه هاى قومى و ملى هم در گوشه و كنار وجود داشت .
نكته ى سوم اين است كه اين طرح آمريكايى يا غربى به هر تعبيرى كه مى گوييم يك طرح نظمى نبود؛ در درجه ى اول يك طرح رسانه يى بود كه عمدتا به وسيله ى تابلو، پلاكارد، روزنامه ، فيلم و غيره اجرا شد. گر كسى مصاحبه بكند، مى بيند كه حدود پنجاه ، شصت درصد آن مربوط به تاءثير رسانه ها و ابزارهاى فرهنگى بود. عزيزان من ! مساءله ى تهاجم فرهنگى را كه من هفت ، هشت سال پيش مطرح كردم جدى بگيريد. شبيخون فرهنگى شوخى نيست . بعد از عامل رسانه يى و تبليغى ، در درجه ى دوم ، عامل سياسى و اقتصادى بود؛ عامل نظامى هيچ نبود.

بنده كه چيزى نيستم ، امام بزرگوار ما هم كه به معناى حقيقى كلمه براى اين ملت ، امام دلها بود همين طور بود. او حاضر بود براى حفظ نظام و حفظ رهبرى نظام ، آبرويش را بدهد. اين حقيقت حضور دارد؛ با اين حرفهايى كه مى زنند و يا اين كارهايى كه مى كنند، نتوانسته اند و نخواهند توانست اين حضور را از بين ببرند. در دوران اختناق كه رهبرى اين تجسم را نداشت ، دل هاى مردم متدين در قبضه ى رهبرى بود؛ منتها رهبرى يى كه تشخص و هويت قابل اشاره در بيرون و جايگاه قانونى نداشت ؛ به صورت مراجع تقليد و به صورت علماى بزرگ ، تاءثير خودش را بارها نشان داده بود؛ لذا آن وقتى كه به فلان قرارداد ننگين استعمارى اشاره مى كرد، قرارداد از بين مى رفت ؛ آن وقتى كه به يك حادثه ى نامناسب اشاره مى كرد، آن حادثه مورد تخاصم مردم قرار مى گرفت . پانزده خردادى كه بنابر آنچه نقل شده است ، چند هزار نفر آدم در آن حادثه جان خود را فدا كردند و كشته شدند، آن وقتى بود كه امام بزرگوار ما رهبر به معناى قانونى خودش نبودند؛ يك روحانى برجسته بود؛ اين را نمى توانند ناديده بگيرند؛ اين در شوروى نبود؛ اگر بود، آن طورى نمى شد؛ اگر بود، آن وقتى كه احساس مى كرد يلتسينى وارد ميدان شده تا به كار آينده حركت شتابنده ى غير معقول و بى رويه يى بدهد، گوش او را مى گرفت و از صحنه خارجش مى كرد و مورد حمايت مردم هم قرار مى گرفت ؛ اما چنين چيزى نبود.⁽⁵⁸⁾