/ آشنايى با سوره يونس /
اين سوره مباركه، دهمين سوره از قرآن شريف است كه پيش از آغاز ترجمه و تفسير
آيات آن براى آشنايى بيشتر، به نكاتى از ويژگى هاى آن اشاره مى رود:
1 - فرودگاه آن به باور بيشتر مفسّران اين سوره مباركه در مكّه و در كنار كهن
ترين معبد توحيد بر قلب پاك پيامبر گرامى اسلام فرود آمده است. امّا به باور «ابن
عباس» و «قتاده» جز سه آيه 94 تا 97 اين سوره، بقيه آيات آن، در مكّه فرود آمده
است.
و «ابن مبارك» نيز بر آن است كه، جز آيه 40 كه در مدينه و در مورد يهود فرود
آمده، كليه آيات اين سوره در مكّه نازل شده است.
2 - شماره آيات و واژه هاى آن اين سوره مباركه از 109 آيه، 1832 واژه، و 7567
حرف تشكيل شده و داراى بخش هاى گوناگون، مفاهيم بلند، معارف ارزشمند و درس هاى
انسانسازى است.
3 - نام اين سوره نام اين سوره مباركه «يونس» مى باشد كه نام بلند يكى از
پيامبران بزرگ خدا و پيشوايان انسان دوست و عدالت خواه است؛ و از آنجايى كه در اين
سوره از سويى نام مبارك يونس آمده(34) و از دگر سو پرتوى ازسرگذشت برخى از پيامبران
خدا، از جمله نوح، موسى و هارون، به اين نام، نامگذارى شده است.
4 - پاداش تلاوت آن در پاداش تلاوت شايسته و بايسته و خالصانه آن از پيامبر
گرامى آورده اند كه فرمود:
«من قرأها اعطى من الأجر عشر حسنات بعدد من صدق يونس و كذّب به و بعدد من غرق مع
فرعون.»(35)
هركس اين سوره مباركه را تلاوت كند خداى پر مهر به شمار كسانى كه به رسالت يونس
گواهى داده و يا آن را دروغ انگاشتند، و نيز به شمار كسانى كه با فرعون غرق شدند،
ده پاداش به او ارزانى مى دارد.
و نيز از حضرت صادق عليه السلام آورده اند كه فرمود:
من قرأ سورة يونس فى كلّ شهرين او ثلاثة لم يخف عليه أن يكون من الجاهلين و كان
يوم القيامة من المقرّبين:(36)
كسى كه سوره يونس را در هر دو يا سه ماه تلاوت كند بيم آن نمى رود كه از
ناآگاهان باشد، و روز رستاخيز نيز از مقرّبان درگاه خدا خواهد بود.
5 - دورنمايى از سوره يونس با عنايت به اين نكته كه اين سوره مباركه در مكّه و
كنار كهن ترين خانه توحيد و تقوا بر قلب پاك پيامبر فرود آمده است، بيشتر از هر
موضوعى، در باره اصول و اساس دين و آيين سخن مى گويد، و در انديشه ايجاد تحول فكرى
و اخلاقى و عقيدتى و دگرگونى مطلوب در زندگى انسان هاست. اگر بخواهيم دورنمايى از
مفاهيم ارزنده و درس هاى انسانساز آن را در چشم انداز قرار دهيم بايد خاطر نشان
سازيم كه در اين سوره مباركه و آيات يكصد و نه گانه آن، از مفاهيم و معارفى چون:
مبدأ شناسى،
معاد شناسى،
شناخت قرآن،
پرتوى از شگفتى هاى آفرينش،
ناپايدارى دنيا و زرو زيور آن،
لزوم توجّه به سراى آخرت و ارزش ها و نعمت هاى آن،
پرتوى از سرگذشت درس آموز پيامبران بزرگى چون: نوح، موسى، يونس و...
فطرت خداجويى و خدا خواهى،
برخى از سنّت هاى خدادر مورد صعود و سقوط جامعه ها،
زيباترين و زشت ترين پرستش ها،
امنيّت واقعى،
ترسيم فرجام زندگى سرفرازان و سر افكندگان،
و از ده ها پند و اندرز و هشدار و نويد سخن رفته است كه خواهد آمد.(37)