چهل مثل از قرآن
حسين حقيقت جو
- ۱۰ -
بخش نهم آخرين كلام و معرفى كتاب
سخن آخر
شيعيان، ديو يأس و نااميدى را از خويش رانده و به عاقبت و سرنوشت بشر
خوشبيناند. نيك مىدانند كه همه اين برنامههاى رنگارنگ و مسلكهاى دلفريب
مجعولِ بشر قادر نيستند انسان را از گرداب بدبختى نجات دهند و بحرانهاى خطرناك
جهانى را مهار كنند، بلكه قوانين و دستورهاى جامع و متين اسلام را كه از منبع
وحى سرچشمه گرفته، براى تأمين سعادت بشر صالح مىدانند. آنان عصر درخشانى را
پيش بينى مىكنند كه بشر به حدّ كمال رسيده، زمام اداره جهان را به دست امام
معصوم(ع) سپرده و از هرگونه خطا و اشتباه و خودخواهى و غرضورزى منزه و در امان
است. شيعه در انتظار چنين روزى است و خود را براى چنين انقلابى آماده مىسازد.
اين آروزيى است كه از روزگاران قديم درباره آن سخنها گفته و پيامبران و حكيمان
آن را وعده دادهاند. انعكاس اين آرزو، در آفاق و اعصار پيچيده و منتظرانِ چشم
به راه را در معبر انتظار نشانيده است، تا روزى كه امواج اين واقعه بزرگ در جام
خورشيد ريزد و نسيم پيروزى از كران تا كران دشتها وزيدن آغاز نمايد و
جوانههاى شادى به ثمر نشيند و جويبارها، نهرها و رودها در آن ايامِ بركت خيز
به جريان در آيند و بانگ «أشهد أن لاإله إلّا اللَّه و أشهد أنّ محمّداً رسول
اللَّه» از فراز مأذنهها در همه جاى جهان طنين انداز شود. عدل و احسان همه جا
را فرا گيرد و نابه سامانىها از ميان برود، و جهل و ستم از جهان رخت بربندد،
دلها منور، عقلها كامل، دانشها واقعى، زندگىها پاك و امتيازهاى پست مادى
نابود شود. آن روز همه جا و همه چيز نور و روشنايى خواهد بود.
پروردگارا! ديدارش را آشكار نما و پايگاه هايش را استوار گردان و مارااز كسانى
قرار ده كه ديدگانمان به ديدار او روشن مىشود و مارابهخدمتگزارى او مشغول دار
و بر كيش و آيين وى بميران و ما را درگروه او محشور بفرما و چنانچه مرگى بين
ما و ديدار او فاصله انداخت، پس ما را هنگام ظهور زنده كن تا از قبرمان بيرون
آييم و كفن پوش درركابش جهاد كنيم. در آن صفى كه به صف ايستادگانش را در كتابت
ستايشنمودى، پس خدايا! سيماى فرخنده ولىّ خودت را در زندگى و پس از مرگ به ما
بنمايان.
سر به قيامت چو بر آرم زخاك
نيست مرا جز هوس روى تو
مايل فردوس برين نيستند
خاك نشينان سر كوى تو
كيست كه ديوانه نگردد زعشق؟
گر نِگَرد سلسله موى تو
بار دگر زنده شوم بعد موت
گر به مشامم برسد بوى تو
فهرست بعضى از كتابهاى بزرگان شيعه درباره حضرتمهدى(عج)
اصول كافى، (كتاب الحجه)، ثقةالاسلام كلينى.
اكمال الدين، شيخ ابو جعفر صَدوق.
الارشاد، شيخ مفيد بغدادى.
خمس رسائل فى اثبات الحجّه، شيخ مفيد بغدادى.
الوجيزه فى الغيبه، سيد مرتضى علم الهدى.
الغيبه، شيخ الطائفه طوسى.
البرهان على صحة طول عمر الامام صاحب الزمان، شيخ
ابوالفتح كراجكى.
الغيبه، محمد ابراهيم نعمانى.
اِعلام الورى، امين الاسلام طبرسى.
المَلاحِم والفِتَن، سيد ابن طاووس.
فصول نصيريه (فصل امامت)، خواجه نصيرالدين طوسى.
المحَجَّه فيما نزل فى القائم الحُجّه، سيد هاشم
بحرانى.
بحارالانوار، ج 51 و 52 و 53، علامه مجلسى.
اثبات الهداة، شيخ حر عاملى.
نجم الثاقب، حاج ميرزا حسين نورى.
الصَّحيفه المهدويّه، حاج شيخ فضل الله نورى.
كفايه الموحدين (جلد 3)، سيد اسماعيل عقيلى
طبرسى.
بيان الفرقان (جلد 5)، شيخ مجتبى قزوينى خراسانى.
المهدىُّ المنتظر والعقل، شيخ محمد جواد مغينه
لبنانى.
المصلح المنتظر، شيخ محمد رضا شمس الدين.
مِكيال المَكارم، سيد محمد تقى موسوى اصفهانى.
قائم آل محمد(ص) و فلسفه غيبت، حاج ميرزا خليل
كمرهاى.
موعودى كه جهان در انتظار اوست، حاج شيخ على
دوانى.
نويد امن و آمان، آية الله لطف الله صافى
گلپايگانى.
دادگستر جهان، آيةالله ابراهيم امينى.
المهدى، آية الله سيد صدرالدين صدر.
منتخب الاثر، آية الله لطف الله صافى گلپايگانى.
المهدى الموعود المنتظر، شيخ نجم الدين جعفر
العسكرى.
الامام الثانى عشر، سيد محمد سعيد موسوى هندى.
المنتظر على ضوء حقائق العامه، محمد حسين الاديب
عراقى.
قيام و انقلاب مهدى از ديدگاه فلسفه تاريخ، شيخ
مرتضى مطهرى.
آينده بشريت از نظر مكتب ما، آية الله سيد محمود
طالقانى.
در فجر ساحل، شيخ محمد حكيمى خراسانى.
نام محبوب - بررسى نامها و القاب امام عصر(عج)،
سيد حسين حسينى، نشر آفاق، چاپ سوم، 1376، تعداد 158 صفحه.
اصالت مهدويت در اسلام (از ديدگاه اهل سنت)، مهدى
فقيه ايمانى، ناشر: مؤلف، چاپ دوم، 1376.
شيوههاى يارى قائم آل محمد(عج)، ميرزا محمد باقر
فقيه ايمانى، چاپ اوّل، شعبان، 1419، صفحه 224.
مهدى(ع) و مسأله رجعت، آيةالله سيد ابوالحسن
مولانا، انتشارات نور ولايت، صفحه 140.
سيماى حضرت مهدى(ع) در قرآن، سيد هاشم حسينى
بحرانى، مترجم سيدمهدى حائرى قزوينى، نشر آفاق، وزيرى.
امام مهدى(ع) از ولادت تا حضور، سيد محمد كاظم
قزوينى، ترجمه دكتر حسين فريدونى، نشر آفاق، چاپ اوّل، 1376.
مهر محبوب، سيد حسين حسينى، نشر آفاق، چاپ دوم،
1376.
در ساحل انتظار، سيد مهدى شمس الدين، انتشارات
قدس، چاپ اوّل، 1375.
دُرّ و صدف، محمد شجاعى، نشر يحيى، چاپ اوّل،
زمستان 1376.
در آستانه خورشيد، امور فرهنگى و تبليغات ستاد
بزرگداشت نيمه شعبان، نشر نور ولايت، چاپ اوّل، 1376.
غيبت، ظهور، امامت، واحد تحقيقات مسجد جمكران،
ناشر انتشارات مسجد جمكران، چاپ اوّل، 1375.
ظهور نور، شيخ على سعادتپرور مترجم سيد جواد
وزيرىفرد، انتشارات تشيع، چاپ اوّل، 1376.
حضرت مهدى(عج) فروق تابان ولايت، محمد محمدى
اشتهاردى، انتشارات مسجد جمكران، چاپ دوم، 1376.
يكصد پرسش و پاسخ پيرامون امام زمان(عج)، عليرضا
رجالى تهرانى، انتشارات نبوغ، چاپ دوم، 1376.
نشانى از امام غايب، دكتر محمد مهدى ركنى، آستان
قدس رضوى، چاپ سوم، 1375.
چشم به راه مهدى(عج)، جمعى از نويسندگان مجله
حوزه، انتشارات دفتر تبليغات حوزه علميّه قم، 1375.
عصر ظهور، على كورانى، مترجم: عباس جلالى، سازمان
تبليغات اسلامى.
صداى پاى موعود، داود كيانيان، دفتر
نمايشنامههاى مذهبى وزارت ارشاد اسلامى، چاپ اوّل، زمستان 1373.
فهرست بعضى از كتابهاى عالمان اهلسنت درباره حضرتمهدى(عج)
ابراز الوهم المكنون بين كلام ابن خلدون، احمد
محمد صديق مغربى.
اخبار المهدى، حماد بن يعقوب.
الاذاعة، (لما كان و ما يكون بين يدى الساعة)،
محمد صديق خان بخارى هندى.
الاربعين، ابو نعيم اصفهانى.
البرهان فى علامات مهدى آخر الزمان، على بن حسام
الدين متقى هندى.
البيان فى اخبار صاحب الزمان، ابو عبدالله محمد
بن يوسف گنجى شافعى.
الرَّد على من حَكَم و قضى: أنّ المهدىُّ جاءَ و مضى،
ملا على قارى حنفى مكى.
الَعرفُ الوَردىّ فى اخبار المهدى، جلال الدين
سيوطى.
العِطرُ الوَردىّ فى شرح القطر الشهدى، فى اوصاف
المهدى، محمد بن محمد بلبيسى.
القطر الشهدى فى اوصاف المهدى (منظوم)، شهاب
الدين حُلوانى.
المَشرب الوَردىّ فى اخبار المهدى، ملاقارى حنفى
مكى.
المهدى، شمس الدين ابن قيم الجوزيّه.
الهديّهُ النَّدِيَّهِ، لِلُامّةِ المُحمديّة فى فضل الذات المهديّه،
شيخ مصطفى بكرى.
تحديقُ النَّظر فى اخبار الامام المنتظر، محمد بن
عبدالعزيز بن مانع.
تلخيص البيان فى علامات مهدىّ آخر الزمان، ابن
كمال پاشاى حنفى.
عِقدُ الدُّرر فى اخبار المهدى المنتظر، يوسف بن
يحيى مقدس سلمى.
فوائد الفكر فى المهدى المنتظر، يوسف كرمى مقدسى.
مناقب المهدى، حافظ ابو نعيم اصفهانى.
نَعتُ المهدى، حافظ ابو نعيم اصفهانى.
القول المُختَصر فى علامامات المهدىّ المنتظر،
حافظ ابوالعباس احمد.
فهرست منابع و مآخذ
ارفع، سيد كاظم، سيره عملى اهل بيت، طلوع آزادى،
1376.
البحرانى (الحسينى)، السيد هاشم، البرهان فى
تفسير القرآن، تهران، دارالكتب العلميه.
حكيمى، محمدرضا، خورشيد مغرب،
دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1373.
حيدرى، عزيز اللَّه، انتظار و انسان معاصر،
انتشارات مسجد مقدس جمكران، 1419 ق.
شفيعى سروستانى، ابراهيم، در انتظار موعود،
مؤسسه فرهنگى موعود، 1376.
الصافى الگلپايگانى، لطف الله، منتخب الاثر فى
الامام الثانى عشر، تهران، مركزنشر كتاب.
صحيفه نور (مجموعه رهنمودهاى امام خمينى (قدس
سره)، سازمان مدارك فرهنگى، انقلاب اسلامى، 1369.
الصدر، السيد محمد، تاريخ الغيبة الصغرى،
مكتبه آل الرسول الاعظم.
الصدوق (ابن بابويه)، ابو جعفر، محمد بن على بن الحسين،
كمال الدين و تمام النعمه، 2 ج در يك مجلد، تهران
دارالكتب الاسلاميه، 1359 ق.
صالح مدرسهاى، فاطمه، منتظر تا صبح فردا،
مركز فرهنگى شهيد مدرس، 1377.
صدر، محمد باقر، مترجم: عباس مخبر دزفولى، هفت
سئوال پيرامون حضرت مهدى(عج)، دفتر انتشارات
اسلامى، 1368.
الطوسى، ابو جعفر محمد بن الحسن، كتاب الغيبه،
تهران، مكتبه نينوى الحديثه.
العسكرى، نجم الدين جعفر بن محمد، المهدى الموعود
المنتظر عند علماء اهل السنة و الإماميه، 2 ج،
تهران مؤسسه الامام المهدى، 1360.
الكلينى، محمد بن يعقوب، الكافى،
تهران (الكتب الاسلاميه)، 1365.
المتقى (البرهان الفورى)، على بن حسام الدين، كنز
العمال فى سنن الأقوال و الأفعال، بيروت، مؤسسه
الرساله 1413ه.ق.
المجلسى، محمد باقر، بحارالانوار الجامعه لدرر
اخبار الائمه الاطهار، بيروت مؤسسه الوفاء، 1403
ق.
المفيد، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد،
بيروت، مؤسسه الاعلمى.
مدرس، سيد محمد تقى، زندگى و سيماى حضرت امام
المهدى القائم، ترجمه: محمد صادق شريعت، مؤسسه
فرهنگى انصار الحسين.
موگهى، عبدالرحيم، جان جانان،
انتشارات شفق، 1374.
مكارم شيرازى، ناصر، حكومت جهانى مهدى(عج)،
مدرسه الامام علىبنابيطالب، 1375.
النعمانى، محمد بن ابراهيم، كتاب الغيبه،
تهران، مكتبه الصدوق.
النورى، حسين، نجم الثاقب،
قم، آستان مقدس صاحب الزمان (جمكران).
هيئت تحريريه مؤسسه در راه حق، پيشواى دوازدهم
(حضرت امام حجةابنالحسن المهدى(عج)، قم، در راه حق، 1376.
هيئت تحريريه مؤسسه اصول دين، دادگر غيبى و
خدايى، مؤسسه در راه حق، 1376.
اليزدى الحائرى، على، الزام الناصب فى اثبات
الحجة الغائب، بيروت مؤسسهاعلمى.
|