هر چه به او بگويند بهدست فراموشى نمىسپارد وهيچكس را به صفت و لقب زشت نخواند، به همسايه زيان نمىرساند و در ناگوارىهايى كه براى مردم پديد مىآيد شاد نباشد.
گام در راه نادرست نگذاشته و پا از طريق هدايت بيرون نگذارد، اگر خاموشى اختيار كند، اندوهناك نشود.
واگر شادى وجودش را احاطه كند، فرياد شادى او بلند نشود، آن لحظه كه بر اوستم نمايند بر اين ظلم و جور صبر آورد كه تا خداوند ظالم وستمگر را به كيفر خويش برساند.
نفس او از دست و زبانش به رنج نباشد.
ومردم از آزارش آسوده باشند.
اين چنين شخصى خود را براى آمرزش روز رستاخيز به زحمت انداخته وآسايش دنيا را به ديگران بخشيده است، حذر او از دوستان دنياپرست از روى بىرغبتى مىباشد.
و الفتش با خداشناسان به خوشخويى ومهربانى آلوده شده است، و پرهيز او از مردم بهدليل خودخواهى و بزرگى نيست.
ونزديكاش از راه مكر و فريب نيست.
كسى كه اين خطبه را بيان كرده است مىگويد:همين كه سخن حضرت بدين جا رسيد همام بيهوش شد و در همان بيهوشى براى ابد خاموش شد.
اميرالمؤمنين على (عليه السلام) فرمود: اين را بدانيد به خدا سوگند از اين چنين پيشامدى براى او مىترسيدم و آنگاه فرمود: «اندرزهاى درست با اهلش چنين مىكند».

گفتار ششم : فراخواندن به نماز

گفتار هفتم: شرح ذكر سبحان الله

گفتار هشتم: شرح سورههاى نماز

آدمى تا بهشت يا جهنم پنج منزل دارد كه عبارتند از :
مرگ.
قبر.
برزخ.
قيامت.
بهشت و جهنم.

مرگ