نماز شبهاى سيزدهم ، چهاردهم و پانزدهم ماه شعبان

چنانكه در اعمال ماه رجب مذكور شد، سنّت است كه در شب سيزدهم دو ركعت ، و در شب چهاردهم چهار ركعت ، و در شب پانزدهم شش ركعت بجا آورند، و در هر ركعت بعد از حمد، سوره يس و تبارك الّذى بيده الملك و قل هو اللّه احد بخوانند. و در نماز سنّت (مستحب ) سوره ها كه از حفظ نتوانند خواند از روى قرآن مى توان خواند، و روزه هر سه روز (ايّام البيض ‍ ماه شعبان ) سنّت است .

نمازهاى شب نيمه شعبان

زيد شهيد روايت كرده است : پدرم امام زين العابدين (عليه السلام ) ماها همه را در شب نيمه شعبان نزد خود جمع مى كرد، و شب را سه حصه (بخش ) مى كرد: در ثلث اول نماز مى كرد، و در ثلث دوم دعا مى كرد و ما آمين مى گفتيم بر دعاى او، و ثلث آخر را استغفار و طلب آمرزش مى كرد و ما نيز استغفار مى كرديم تا صبح طالع مى شد، يعنى : بعد از نماز شب .

و نمازهاى اين شب بسيار است و از جمله آنها:

1 - چهار ركعت است هر دو ركعت به يك سلام ، و سى نفر از اصحاب حضرت صادق (عليه السلام ) اين نماز را از آن حضرت روايت كرده اند، و در هر ركعت بعد از حمد صد مرتبه سوره قل هو اللّه احد بخواند و بعد از نماز اين دعا بخواند:

اَللّهُمَّ اِنّى اِلَيْكَ فَقيرٌ وَمِنْ عَذاِبكَ خائِفٌ مُسْتَجيرٌ اَللّهُمَّ لا تُبَدِّلْ اِسْمى وَلا تُغَيِّرْ جِسْمى وَلاتَجْهَدْ بَلاَّئى وَلا تُشْمِتْ بى اَعْد اَّئى اَعُوذُ بِعَفْوِكَ مِنْ عِق ابِكَ وَاَعُوذُ بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذابِكَ وَاَعُوذُ بِرِضاكَ مِنْ سَخَطِكَ وَاَعُوذُبِكَ مِنْكَ جَلَّ ثَناَّؤُكَ اَنْتَ كَما اَثْنَيْتَ عَلى نَفْسِكَ وَفَوْقَ ما يَقُولُ الْقآئِلُونَ فيك ⁽¹³⁶⁾

2 - و به روايت ديگر باز چهار ركعت است به دو سلام ، و در هر ركعت بعد از حمد دويست و پنجاه مرتبه قل هو اللّه احد، يا صد مرتبه يا پنجاه مرتبه بخواند، و بعد از نماز اين دعا را بخواند:

الّلهمّ انى اليك الفقير، و من عذابك خائف و بك مستجير، ربّ لا تبدّل اسمى و لا تغيّر جسمى ، ربّ لا تهجد بلائى ، الّلهمّ انّى اعوذ بعفوك من عقوبتك ، و اعوذ برضاك من سخطك ، و اعوذ برحمتك من عذابك ، و اعوذ بك منك ، لا اله الّا انت جلّ ثناؤ ك ، و لا احصى مدحتك و لا ثناء عليك ، انت كما اثنيت على نفسك و فوق ما يقول القائلون ، ربّ صلّ على محمّد و افعل بى كذا و كذا.⁽¹³⁷⁾

و به جاى و افعل بى كذا و كذا حاجات خود را ياد كند، و اگر اين نماز را با پنجاه مرتبه قل هو اللّه احد بعمل آورد، با نماز امير المؤ منين (عليه السلام ) موافق مى شود و در فضيلت آن احاديث بسيار است .

3 - به سند معتبر از حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام منقول است : شب نيمه شعبان بهترين شبهاست بعد از شب قدر، و حق تعالى فضل خود را در اين شب به بندگان عطا مى نمايد، و به احسان خود گناهان را از براى ايشان مى آمرزد، پس سعى كنيد در عبادت در اين شب ، كه اين شبى است كه حق تعالى به ذات مقدّس خود سوگند ياد كرده است كه سائلى را از درگاه خود ردّ نكند، مگر آنكه معصيتى از خدا طلب نمايد، و اين شب را خدا براى ما اهل بيت قرار داده است به ازاى (عوض ) شب قدر، كه از براى پيغمبر ما قرار داده است . پس اهتمام (تلاش ) نمائيد در اين شب در دعا و ثنا كردن بر خدا، بدرستى كه هر كه در اين شب صد مرتبه سبحان اللّه ، صد مرتبه الحمدللّه ، صد مرتبه اللّه اكبر و صد مرتبه لا اله الّا اللّه بگويد، حق تعالى گناهان گذشته او را بيامرزد و حاجتهاى دنيا و آخرت او را برآورد، خواه طلب نمايد و خواه ننمايد.

راوى پرسيد: بهترين دعاها در اين شب كدام است ؟

فرمود: بعد از نماز خفتن دو ركعت نماز بكن و در ركعت اول بعد از حمد سوره قل يا ايّها الكافرون ، و در ركعت دوم سوره قل هو اللّه احد بخوان ، بعد از آنكه سلام بگوئى سى و سه مرتبه سبحان الله ، و سى و سه مرتبه الحمد لله و سى و چهار مرتبه اللّه اكبر بگو، و اگر به ترتيب تسبيح حضرت فاطمه - صلوات اللّه عليها - بخواند ظاهرا خوب باشد؛ پس اين دعا بخوان :

يا مَنْ اِلَيْهِ مَلْجَاءُ الْعِبادِ فِى الْمُهِمّاتِ وَاِلَيْهِ يَفْزَعُ الْخَلْقُ فىِ الْمُلِمّاتِ يا عالِمَ الْجَهْرِ وَالْخَفِيّاتِ وَ يا مَنْ لا تَخْفى عَلَيْهِ خَواطِرُ الاَْوْهامِ وَتَصَرُّفُ الْخَطَراتِ يا رَبَّ الْخَلايِقِ وَالْبَرِيّاتِ يا مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ الاَْرَضينَ وَالسَّمواتِ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَمُتُّ اِلَيْكَ بِلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ فَيا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اجْعَلْنى فى هِذِهِ اللَّيْلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ اِلَيْهِ فَرَحِمْتَهُ وَسَمِعْتَ دُعاَّئَهُ فَاَجَبْتَهُ وَعَلِمْتَ اسْتِقالَتَهُ فَاَقَلْتَهُ وَتَجاوَزْتَ عَنْ سالِفِ خَطيئَتِهِ وَعَظيمِ جَريرَتِهِ فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِكَ مِنْ ذُنُوبى وَلَجَاْتُ اِلَيْكَ فى سَتْرِ عُيُوبى اَللّهُمَّ فَجُدْ عَلَىَّ بِكَرَمِكَ وَفَضْلِكَ وَاحْطُطْ خَطاياىَ بِحِلْمِكَ وَعَفْوِكَ وَتَغَمَّدْنى فى هذِهِ اللَّيْلَةِ بِسابِغِ كَرامَتِكَ وَاجْعَلْنى فيها مِنْ اَوْلِياَّئِكَ الَّذينَ اجْتَبَيْتَهُمْ لِطاعَتِكَ وَاخْتَرْتَهُمْ لِعِبادَتِكَ وَجَعَلْتَهُمْ خالِصَتَكَ وَصِفْوَتَكَ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ وَتَوَفَّرَ مِنَ الْخَيْراتِ حَظُّهُ وَاجْعَلْنى مِمَّنْ سَلِمَ فَنَعِمَ وَفازَ فَغَنِمَ وَاكْفِنى شَرَّ ما اَسْلَفْتُ وَاعْصِمْنى مِنَ الاْءزدِيادِ فى مَعْصِيَتكَ وَحَبِّبْ اِلَىَّ طاعَتَكَ وَما يُقَرِّبُنى مِنْكَ وَيُزْلِفُنى عِنْدَكَ سَيِّدى اِلَيْكَ يَلْجَاءُ الْهارِبُ وَمِنْكَ يَلْتَمِسُ الطّالِبُ وَعَلى كَرَمِكَ يُعَوِّلُ الْمُسْتَقيلُ التّائِبُ اَدَّبْتَ عِبادَكَ بالتَّكَرُّمِ وَاَنْتَ اَكْرَمُ الاَْكْرَمينَ وَاَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبادَكَ وَاَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ اَللّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنى ما رَجَوْتُ مِنْ كَرَمِكَ وَلا تُؤْيِسْنى مِنْ سابِغِ نِعَمِكَ وَلا تُخَيِّبْنى مِنْ جَزيلِ قِسَمِكَ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ لاَِهْلِ طاعَتِكَ وَاجْعَلْنى فى جُنَّةٍ مِنْ شِرارِ بَرِيَّتِكَ رَبِّ اِنْ لَمْ اَكُنْ مِنْ اَهْلِ ذلِكَ فَاَنْتَ اَهْلُ الْكَرَمِ وَالْعَفْوِ وَالْمَغْفِرَةِ وَجُدْ عَلَىَّ بِما اَنْتَ اَهْلُهُ لا بِما اَسْتَحِقُّهُ فَقَدْ حَسُنَ ظَنّى بِكَ وَتَحَقَّقَ رَجاَّئى لَكَ وَعَلِقَتْ نَفْسى بِكَرَمِكَ فَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ وَاَكْرَمُ الاَْكْرَمينَ اَللّهُمَّ وَاخْصُصْنى مِنْ كَرَمِكَ بِجَزيلِ قِسَمِكَ وَاَعُوذُ بِعَفْوِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ وَاغْفِر لِىَ الَّذنْبَ الَّذى يَحْبِسُ عَلَىَّ الْخُلُقَ وَيُضَيِّقُ عَلىَّ الرِّزْقَ حَتّى اَقُومَ بِصالِحِ رِضاكَ وَاَنْعَمَ بِجَزيلِ عَطاَّئِكَ وَاَسْعَدَ بِسابِغِ نَعْماَّئِكَ فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِكَ وَتَعَرَّضْتُ لِكَرَمِكَ وَاسْتَعَذْتُ بِعَفْوِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ وَبِحِلْمِكَ مِنْ غَضَبِكَ فَجُدْ بِما سَئَلْتُكَ وَاَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْكَ اَسْئَلُكَ بِكَ لا بِشَى ءٍ هُوَ اَعْظَمُ مِنْكَ

پس به سجده مى روى و مى گوئى يا رَبِّ بيست مرتبه يا اَللّهُ هفت مرتبه لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ هفت مرتبه ما شآءَ اللّهُ لا قُوّةَ اِلاّ بِاللّهِ ده مرتبه ، پس ‍ صلوات بر محمد و آل محمد بفرست آنچه خواهى و حاجت خود را از خدا بطلب ، و به خدا سوگند! اگر به عدد قطرات باران حاجت بطلبى ، حق تعالى به كرم و فضل خود تو را به آنها مى رساند.

و به روايت ديگر:بعد از هفت مرتبه ((يااللّه )) هفت مرتبه بگويد: ((يا ربّ محمد)).

و شيخ گفته است : پس بگو:اِلهى تَعَرَّضَ لَكَ فى هذَا اللَّيْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ وَقَصَدَكَ الْقاصِدُونَ وَاَمَّلَ فَضْلَكَ وَمَعْرُوفَكَ الطّالِبُونَ وَلَكَ فى هذَا اللّيْلِ نَفَحاتٌ وَجَواَّئِزُ وَعَطايا وَمَواهِبُ تَمُنُّ بِها عَلى مَنْ تَشاَّءُ مِنْ عِبادِكَ وَتَمْنَعُها مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَهُ الْعِنايَةُ مِنْكَ وَها اَنَا ذا عُبَيْدُكَ الْفَقيرُ اِلَيْكَ الْمُؤَمِّلُ فَضْلَكَ وَمَعْرُوفَكَ فَاِنْ كُنْتَ يا مَولاىَ تَفَضَّلْتَ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ عَلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ وَعُدْتَ عَلَيْهِ بِعائِدَةٍ مِنْ عَطْفِكَ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ الْخَيِّرينَ الْفاضِلينَ وَجُدْ عَلَىَّ بِطَولِكَ وَمَعْرُوفِكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍخاتَمِ النَّبيّينَ وَ الِهِ الطّاهِرينَ وَسَلَّمَ تَسْليماً اِنَّ اللّهَ حَميدٌ مَجيدٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَدْعُوكَ كَما اَمَرْتَ فَاسْتَجِبْ لى كَما وَعَدْتَ اِنَّكَ لا تُخْلِفُ الْميعادَ.⁽¹³⁸⁾

مؤ لّف (علّامه مجلسى ) گويد: اين دعاى بسيار خوبى است و از دعاهاى اين شب است ، امّا ظاهرا جزء آن عمل سابق نيست .

4 - و ابن بابويه از حضرت امام حسن مجتبى (عليه السلام ) روايت كرده است كه جبرئيل بر حضرت رسول نازل شد و گفت : يا محمد: امت خود را امر كن كه در شب نيمه شعبان ده ركعت نماز كنند، هر دو ركعت به يك سلام ، و در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه سوره قل هو اللّه احد بخوانند، پس به سجده روند و در سجده بگويند: الّهمّ لك سجد سوادى و خيالى و بياضى ، يا عظيم كلّ عظيم ، اغفر لى ذنبى العظيم ، فانّه لا يغفره غيرك يا عظيم .

پس هر كه اين عمل را بجا آورد حق تعالى هفتاد و دو هزار گناه را از او محو كند و مثل آن حسنه در نامه عمل او بنويسد، و هزار گناه را از پدر و مادرش ‍ محو كند.

فضيلت شب نيمه شعبان

5 - و نماز ديگر، نمازى است كه عامّه و خاصّه از حضرت رسول روايت كرده اند كه حضرت فرمود: در شب نيمه شعبان در خواب بودم ، جبرئيل بر من نازل شد و گفت : يا محمد آيا در اين شب به خواب مى روى ؟! گفتم : اين چه شب است ؟! گفت شب نيمه شعبان است . پس مرا برخيزانيد و به سوى قبرستان بقيع برد و گفت : سر به سوى آسمان بلند كن ، به درستى كه اين شبى است كه درهاى آسمان در اين شب گشوده مى شوند - يعنى : درهاى رحمت ، درهاى خشنودى خدا، درهاى آمرزش گناهان ، درهاى فضل و احسان ، درگاه توبه ، درگاه نعمت و درگاه جود و بخشش - و حق تعالى در اين شب مى آمرزد از بندگان به عدد موهاى چهارپايان و پشمهاى ايشان .

اى محمد! هر كه احيا كند اين شب را به گفتن ((اللّه اكبر، سبحان اللّه ، لا اله الّا اللّه ، الحمد للّه )) و نماز كردن ، قرآن خواندن ، طلب آمرزش كردن و استغفار نمودن ، بهشت در آخرت جاى او باشد و گناهان گذشته و آينده او آمرزيده شود.

اى محمّد! هر كه در اين شب صد ركعت نماز بكند - هر دو ركعت به يك سلام - و در دو ركعت بعد از حمد ده مرتبه قل هو اللّه احد بخواند، و چون از نماز فارغ شود ده مرتبه آية الكرسى و ده مرتبه سوره حمد بخواند و صد مرتبه سبحان اللّه بگويد، حق تعالى صد گناه كبيره هلاك كننده او را بيامرزد، و به عدد هر سوره و تسبيحى قصرى در بهشت به او عطا مى كند و شفاعت او را درباره صد نفر از اهل خانه و خويشان او قبول كند، و او را در ثواب شهيدان شريك گرداند، و ثواب روزه داران اين ماه و عبادت كنندگان اين ماه را به او عطا كند بى آنكه از ثواب آنها چيزى كم بشود.

اى محمّد! من چون به نزد تو مى آمدم ، تمام فرشتگان آسمانها پاى خود را صف كرده بودند و نزد خدا به عبادت مشغول بودند، و بعضى ايستاده بودند، و بعضى در ركوع بودند، و بعضى در سجود و بعضى مشغول به دعا بودند و بعضى به تكبير و بعضى به تسبيح و بعضى به استغفار.

يا محمّد! بدرستى كه حق تعالى در اين شب نظر رحمت به سوى بندگان مى افكند و مى آمرزد هر مرد مؤ من را كه به نماز ايستاده باشد، يا نشسته مشغول تسبيح باشد، يا در ركوع و سجود باشد، يا مشغول ياد خدا باشد. و اين شبى است كه هر كه دعا كند البتّه دعايش مستجاب مى شود، و هر كه از خدا سؤ ال (درخواست ) كند به او عطا كرده مى شود، و هر كه استغفار كند آمرزيده مى شود، و هر كه توبه كند توبه اش پذيرفته مى شود، و محروم كسى است كه از خير اين شب محروم باشد.⁽¹³⁹⁾

6 - و از حضرت اميرالمؤ منين (عليه السلام ) منقول است : هر كه در شب نيمه شعبان صد ركعت نماز بكند با هزار مرتبه سوره قل هو اللّه احد - يعنى : در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه بخواند - نميرد دل او روزى كه دلها از ترس مرده باشند، و نميرد تا آنكه صد فرشته را ببيند كه او را از عذاب الهى ايمن گردانند، سى نفر ايشان او را به بهشت بشارت دهند، و سى نفر آنها باشند كه در دنيا او را از شرّ شيطان نگاه مى داشتند، و سى نفر آنها باشند كه در شب و روز براى او استغفار مى كردند در ساعات شب و روز، و ده نفر كه او را از شرّ دشمنان حفظ مى كردند.

نماز شبهاى ماه شعبان

شب اوّل : صد ركعت ، با حمد و توحيد يك مرتبه ، و بعد از فراغ هفتاد مرتبه سوره حمد.

شب دوّم : پنجاه ركعت ، با حمد و توحيد و معوذتين هر يك ، يك مرتبه .

شب سوّم دو ركعت ، در هر يك حمد و بيست و پنج مرتبه توحيد.

شب چهارّم : چهل ركعت ، در هر ركعت حمد و بيست و پنج مرتبه .

شب پنجم : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و پانصد مرتبه توحيد، و بعد از نماز هفتاد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد.

شب ششم : چهار ركعت ، در هر ركعت حمد و ده مرتبه توحيد.

شب هفتم : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و ده مرتبه توحيد.

شب هشتم : دو ركعت ، در ركعت اول حمد و آيه ((آمن الرّسول )) تا آخر سوره ، و پانزده مرتبه توحيد، و در ركعت دوّم ، حمد و آيه ((قل انّما انا بشر))، پانزده مرتبه توحيد.

شب نهم : چهار ركعت ، در هر ركعت حمد و ده مرتبه ((اذا جاء نصر اللّه )).

شب دهم : چهار ركعت ، (در هر ركعت ) حمد و آية الكرسى يك مرتبه و سوره ((انّا اعطيناك الكوثر)) سه مرتبه .

شب يازدهم : هشت ركعت ، در هر ركعت حمد و ده مرتبه ((قل يا ايّها الكافرون )).

شب دوازدهم : دوازده ركعت ، در هر ركعت حمد و ده مرتبه سوره ((الهيكم التّكاثر)).

شب سيزدهم : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و يك مرتبه سوره والتّين .

شب چهاردهم : چهار ركعت ، در هر ركعت حمد و پنج مرتبه سوره و العصر.

شب پانزدهم : چهار ركعت در ميان نماز شام و خفتن ، در هر ركعت حمد و ده مرتبه توحيد، و بعد از نماز ده مرتبه : ((يا ربّ اغفر لنا))، و ده مرتبه : ((يا ربّ ارحمنا))، و ده مرتبه : ((يا ربّ تب علينا))، و بيست و يك مرتبه ، توحيد، و ده مرتبه : ((سبحان الّذى يحى الموتى ، و يميت الاءحياء و هو على كلّ شى ء قدير)).⁽¹⁴⁰⁾

شب شانزدهم : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و يك مرتبه آية الكرسى و پانزده مرتبه توحيد.

شب هفدهم : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و هفتاد و يك مرتبه توحيد، و بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار.

شب هجدهم : ده ركعت ، در هر ركعت حمد و پنج مرتبه توحيد.

شب نوزدهم : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و پنج مرتبه آيه ((قل الّلهمّ مالك الملك )).

شب بيستم : چهار ركعت ، در هر ركعت حمد و پانزده مرتبه سوره ((اذا جاء نصر اللّه )).

شب بيست و يكم : هشت ركعت ، در هر ركعت حمد و يك مرتبه توحيد و معوذتين .

شب بيست و دوم : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و يك مرتبه ((قل يا ايّها الكافرون )) و پانزده مرتبه توحيد.

شب بيست و سوم : سى ركعت ، در هر ركعت حمد و يك مرتبه سوره ((اذا زلزلت )).

شب بيست و چهارم : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و يك مرتبه ((اذا جاء نصر اللّه )).

شب بيست و پنجم : ده ركعت ، در هر ركعت حمد و يك مرتبه ((الهيكم التّكاثر)).

شب بيست و ششم : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و ده مرتبه ((آمن الرّسول )).

شب بيست و هفتم : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و ده مرتبه ((سبح اسم ربك الاعلى )).

شب بيست و هشتم : چهار ركعت ، حمد و يك مرتبه توحيد و معوذتين .

شب بيست و نهم : ده ركعت ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و هر يك از ((الهيكم التّكاثر)) و توحيد و معوذتين ده مرتبه .

شب سى ام : دو ركعت ، در هر ركعت حمد و ده مرتبه سبّح اسم ، و بعد از سلام صد مرتبه صلوات .⁽¹⁴¹⁾

نماز روز اوّل هر ماه

به سند معتبر از حضرت امام محمد تقى (عليه السلام ) منقول است : هر كه در اوّل هر ماه دو ركعت نماز بگزارد، و در ركعت اوّل بعد از حمد سى مرتبه قل هو اللّه احد؛ و در ركعت دوّم بعد از حمد سى مرتبه سوره انّا انزلناه بخواند و بعد از نماز تصدّقى كند به آنچه ميسّر مى شود، سلامتى آن ماه را خريده است .⁽¹⁴²⁾

(و نيز از امام باقر (عليه السلام ) روايت شده است : هر كه در هر ماه سوره نحل بخواند خداى تعالى هفتاد نوع از انواع بلا را از او دور مى گرداند كه آسانترين آنها ديوانگى و جذام و پيسى است و مسكن او در بهشتهاى عدن است ، و آن ميان بهشتهاست .)⁽¹⁴³⁾

نماز شب اوّل ، يا روز اوّل ماه مبارك رمضان

به سند معتبر از حضرت صادق (عليه السلام ) منقول است : هر كه نزد (هنگام ) داخل شدن ماه رمضان - يعنى : روز اول يا شب اول - دو ركعت نماز بگزارد، و در ركعت اول بعد از حمد سوره انّا فتحنا بخواند، و در ركعت دوم هر سوره كه خواهد؛ حق تعالى تمام بديها را در آن سال از او دور گرداند و تا سال آينده در حفظ خدا باشد.⁽¹⁴⁴⁾

نماز روز ششم ماه مبارك رمضان

شيخ مفيد نقل كرده است : در روز ششم ماه رمضان ، ماءمون خائن ملعون با حضرت امام رضا (عليه السلام ) بيعت كرد، و روايت شده است كه هر كه در آن روز دو ركعت نماز بكند، و در هر ركعت بعد از حمد بيست و پنج مرتبه قل هو اللّه احد بخواند شكر نعمت ظاهر شدن حق آن حضرت را ادا كرده خواهد بود.⁽¹⁴⁵⁾

نماز شب سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه مبارك رمضان

و به روايت معتبره از حضرت صادق (عليه السلام ) منقول است كه : در شب سيزدهم ماه رمضان دو ركعت نماز بگزارد، و در هر ركعت بعد از حمد سوره يس و تبارك الّذى بيده الملك و قل هو اللّه احد، و در شب چهاردهم چهار ركعت به دو سلام به اين صفت ؛ و در شب پانزدهم شش ركعت به سه سلام به همين كيفيّت .⁽¹⁴⁶⁾

نماز شب پانزدهم ماه مبارك رمضان

شب پانزدهم از شبهاى متبرّكه است ، و غسل و زيارت حضرت امام حسين (عليه السلام ) در آن مستحب است ، چنانچه مذكور شد، و در حديث معتبر از حضرت صادق (عليه السلام ) منقول است كه حضرت رسول (صلى الله عليه وآله ) فرمود هر كه در شب نيمه ماه مبارك رمضان صد ركعت نماز بكند - يعنى هر دو ركعت به يك سلام - و در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه سوره قل هو الله احد بخواند حق تعالى ده فرشته فرو فرستد به سوى او كه دفع كنند از او شرّ دشمنان او را از جنّيان و آدميان ، و در هنگام مرگ او سى فرشته بفرستد كه او را به بهشت بشارت دهند، و سى فرشته كه او را از جهنّم ايمن گردانند.⁽¹⁴⁷⁾

و نيز از آن حضرت منقول است : هر كه در شب نصف ماه رمضان زيارت حضرت امام حسين (عليه السلام ) بكند و بعد از نماز عشا ده ركعت نماز نزد قبر آن حضرت بكند، و در هر ركعتى سوره حمد و ده مرتبه سوره قل هو اللّه احد بخواند نميرد تا در خواب فرشتگانى را ببيند كه او را به بهشت بشارت دهند و فرشتگانى را (در خواب ببيند) كه او را از جهنّم ايمن گردانند.⁽¹⁴⁸⁾

صد ركعت نماز در شبهاى قدر

در هر يك (از شبهاى قدر) خصوصا شب بيست و سوّم صد ركعت نماز سنّت است - هر دو ركعت به يك سلام - و در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه سوره قل هو اللّه احد مى خواند، و در بعضى از روايات معتبره وارد شده است كه به هفت سوره قل هو اللّه احد، يا پنج مرتبه يا سه مرتبه يا يك مرتبه اكتفا مى تواند كرد. و احاديث بسيار در فضيلت اين صد ركعت وارد شده است ، و بايد اين صد ركعت غير نافله شب بوده باشد، و اگر ضعف داشته باشد نشسته هم مى تواند كرد.

به سند معتبر از حضرت امام محمد باقر (عليه السلام ) روايت شده است : هر كه احيا كند شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان را و صد ركعت نماز بكند، حق تعالى روزى او را فراخ گرداند در دنيا، و شرّ دشمنان را از او كفايت كند و پناه دهد او را از غرق شدن و خانه بر سرش خراب شدن و لقمه در گلو گرفتن و از شرّ درندگان و هول منكر و نكير را از او دفع كند، و از قبر بيرون آيد و او را نورى باشد كه به اهل محشر روشنى بخشد، و نامه اش ‍ را به دست راست او دهند، و براى او بيزارى از آتش جهنّم و گذشتن بر صراط و ايمنى از عذاب را بنويسند، و بى حساب داخل بهشت شود، و در بهشت او را از رفيقان پيغمبران و صدّيقان و شهيدان و صالحان گردانند، و ايشان نيكو رفيقانند.⁽¹⁴⁹⁾

(و نيز امام صادق (عليه السلام ) سوگند ياد كرده است كه هر كس در شب بيست و سوّم ماه مبارك رمضان سوره عنكبوت و روم را بخواند، از اهل بهشت مى باشد.)⁽¹⁵⁰⁾

نماز شبهاى ماه مبارك رمضان

نماز شب اوّل ؛ چهار ركعت و در هر ركعت بعد از حمد پانزده مرتبه توحيد.

دوم ؛ چهار ركعت در هر ركعت بعد از حمد بيست مرتبه ((انّا انزلناه )).

سوم ، ده ركعت در هر ركعت حمد و پنجاه مرتبه توحيد.

چهارم ؛ هشت ركعت و در هر ركعت حمد و بيست مرتبه ((انّا انزلناه )).

پنجم ؛ دو ركعت در هر ركعت حمد و پنجاه مرتبه توحيد و بعد از سلام صد مرتبه ((الّلهمّ صلّ على محمّد و ال محمد)).

ششم ؛ چهار ركعت در هر ركعت حمد و سوره ((تبارك الّذى بيده الملك )).

هفتم ؛ چهار ركعت و در هر ركعت حمد و سيزده مرتبه انّا انزلناه .

هشتم ؛ دو ركعت در هر ركعت حمد و ده مرتبه توحيد و بعد از سلام هزار مرتبه سبحان اللّه .

نهم ؛ شش ركعت ميان نماز شام و خفتن در هر ركعت حمد و هفت مرتبه آية الكرسى و بعد از اتمام پنجاه مرتبه ((الّلهم صلّ على محمد و ال محمد)).

دهم ؛ بيست ركعت و در هر ركعت حمد و سى مرتبه توحيد.

يازدهم ؛ دو ركعت در هر ركعت حمد و بيست مرتبه ((انا اعطيناك الكوثر)).

دوازدهم ؛ هشت ركعت و در هر ركعت حمد و سى مرتبه انّا انزلناه .

سيزدهم ؛ چهار ركعت كه در هر ركعت حمد و بيست و پنج مرتبه توحيد.

چهاردهم ؛ شش ركعت در هر ركعت حمد و سى مرتبه اذا زلزلت .

پانزدهم ؛ چهار ركعت در دو ركعت اوّل بعد از حمد صد مرتبه توحيد و در ركعت ديگر پنجاه مرتبه توحيد.

شانزدهم ؛ دوازده ركعت در هر ركعت حمد و دوازده مرتبه الهيكم التّكاثر.

هفدهم ؛ دو ركعت در ركعت اوّل حمد و هر سوره كه خواهد و در ركعت دوم حمد و صد مرتبه توحيد و بعد از سلام صد مرتبه لا اله الّا اللّه .

هيجدهم ؛ چهار ركعت در هر ركعت حمد و بيست و پنج مرتبه ((انّا اعطيناك الكوثر)).

نوزدهم ؛ پنجاه ركعت با حمد و پنجاه مرتبه اذا زلزلت و گويا مراد آن باشد كه در هر ركعت يك مرتبه بخواند زيرا كه مشكل است در يك شب دو هزار و پانصد مرتبه اذا زلزلت خواندن .

بيستم و بيست و يكم و بيست و دوم و بيست و سوم و بيست و چهارم ؛ در هر يك هشت ركعت به هر سوره كه ميسر شود.

بيست و پنجم ؛ هشت ركعت در هر ركعت حمد و ده مرتبه توحيد.

بيست و ششم ؛ هشت ركعت در هر ركعت حمد و صد مرتبه توحيد.

بيست و هفتم ؛ چهار ركعت و در هر ركعت حمد ((و تبارك الّذى بيده الملك )) و اگر نتواند بيست و پنج مرتبه توحيد.

بيست و هشتم ؛ شش ركعت در هر ركعت حمد و صد مرتبه آية الكرسى و صد مرتبه توحيد و صد مرتبه كوثر و بعد از نماز صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد.

فقير گويد: نماز شب بيست و هشتم موافق آنچه من يافتم بدين كيفيت است : شش ركعت نماز كند به فاتحة الكتاب و ده مرتبه آية الكرسى و ده مرتبه كوثر و ده مرتبه ((قل هو اللّه احد)) و صد مرتبه صلوات بفرستد بر پيغمبر (صلى الله عليه وآله ).

بيست و نهم ؛ دو ركعت ، در هر ركعت حمد و بيست مرتبه توحيد.

سى ام ؛ دوازده ركعت در هر ركعت حمد و بيست مرتبه توحيد و بعد از فارغ شدن ، صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد.⁽¹⁵¹⁾

و اين نمازها چنانچه مذكور شد هر دو ركعت به يك سلام است .

نماز شب عيد فطر

به سند معتبر منقول است كه : حضرت امير المؤ منين در شب عيد فطر دو ركعت نماز مى كردند در ركعت اول بعد از حمد هزار مرتبه ⁽¹⁵²⁾سوره ((قل هو اللّه احد)) ، و در ركعت دوم (بعد ازحمد) يك مرتبه مى خواندند، پس به ركوع و سجود مى رفتند، و بعد از سلام به سجده مى رفتند و صد مرتبه مى گفتند: ((اتوب الى اللّه ))؛ پس مى گفتند: يا ذاالمنّ و الجود يا ذاالمنّ و الطّول ، يا مصطفى محمّد صلى اللّه عليه و اله ، صلّ على محمّد و اله پس حاجات خود را از خدا مى طلبيدند، پس سر از سجده برمى داشتند و مى فرمودند: به حق خداوندى كه جانم به دست قدرت اوست ! هر كه اين نماز را بكند، هر حاجت كه از حق تعالى بطلبد البتّه او را عطا كند، و اگر به عدد ريگهاى بيابان گناه داشته باشد؛ خدا او را بيامرزد.⁽¹⁵³⁾

و بعد از نماز سنّت است كه اين دعا بخواند.

يا اَللّهُ يا اَللّهُ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ يا اَللّهُ يا رَحيمُ يا اَللّهُ يا مَلِكُ يا اَللّهُ يا قُدُّوسُ يا اَللّهُ يا سَلامُ يا اَللّهُ يا مُؤْمِنُ يا اَللّهُ يا مُهَيْمِنُ يا اَللّهُ يا عَزيزُ يا اَللّهُ يا جَبّارُ يا اَللّهُ يا مُتَكَبِّرُ يا اَللّهُ يا خالِقُ يا اَللّهُ يا بارِئُ يا اَللّهُ يا مُصَوِّرُ يا اَللّهُ يا عالِمُ يا اَللّهُ يا عَظيمُ يا اَللّهُ يا عَليمُ يا اَللّهُ يا كَريمُ يا اَللّهُ يا حَليمُ يا اَللّهُ يا حَكيمُ يا اَللّهُ يا سَميعُ يا اَللّهُ يا بَصيرُ يا اَللّهُ يا قَريبُ يا اَللّهُ يا مُجيبُ يا اَللّهُ يا جَوادُ يا اَللّهُ يا ماجِدُ يا اَللّهُ يا مَلِىُّ يا اَللّهُ يا وَفِىُّ يا اَللّهُ يا مَوْلى يا اَللّهُ يا قاضى يا اَللّهُ يا سَريعُ يا اَللّهُ يا شَديدُ يا اَللّهُ يا رَؤُفُ يا اَللّهُ يا رَقيبُ يا اَللّهُ يا مَجيدُ يا اَللّهُ يا حَفيظُ يا اَللّهُ يا مُحيطُ يا اَللّهُ يا سَيِّدَ السّاداتِ يا اَللّهُ يا اَوَّلُ يا اَللّهُ يا اخِرُ يا اَللّهُ يا ظاهِرُ يا اَللّهُ يا باطِنُ يا اَللّهُ يا فاخِرُ يا اَللّهُ يا قاهِرُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا وَدُودُ يا اَللّهُ يا نُورُ يا اَللّهُ يا رافِعُ يا اَللّهُ يا مانِعُ يااَللّهُ يادافِعُ يااَللّهُ يا فاتِحُ يااَللّهُ يانَفّاحُ [عُ] يااَللّهُ ياجَليلُ يااَللّهُ يا جَميلُ يا اَللّهُ يا شَهيدُ يا اَللّهُ يا شاهِدُ يا اَللّهُ يا مُغيثُ يا اَللّهُ يا حَبيبُ يا اَللّهُ يا فاطِرُ يا اَللّهُ يا مُطَهِّرُ يا اَللّهُ يا مَلِكُ يا اَللّهُ يا مُقْتَدِرُ يا اَللّهُ يا قابِضُ يا اَللّهُ يا باسِطُ يا اَللّهُ يا مِحيى يا اَللّهُ يا مُميتُ يا اَللّهُ يا باعِثُ يا اَللّهُ يا وارِثُ يا اَللّهُ يا مُعطى يا اَللّهُ يا مُفْضِلُ يا اَللّهُ يا مُنْعِمُ يا اَللّهُ يا حَقُّ يا اَللّهُ يا مُبينُ يا اَللّهُ يا طَيِّبُ يا اَللّهُ يا مُحْسِنُ يا اَللّهُ يا مُجْمِلُ يا اَللّهُ يا مُبْدِئُ يا اَللّهُ يا مُعيدُ يا اَللّهُ يا بارِئُ يا اَللّهُ يا بَديعُ يا اَللّهُ يا هادى يا اَللّهُ يا كافى يا اَللّهُ يا شافى يا اَللّهُ يا عَلِىُّ يا اَللّهُ يا عَظيمُ يا اَللّهُ يا حَنّانُ يا اَللّهُ يا مَنّانُ يا اَللّهُ يا ذَاالْطَّوْلِ يا اَللّهُ يا مُتَعالى يا اَللّهُ يا عَدْلُ يا اَللّهُ يا ذَاالْمَعارِجِ يا اَللّهُ يا صادِقُ يا اَللّهُ يا صَدُوقُ يا اَللّهُ يا دَيّانُ يا اَللّهُ يا باقى يا اَللّهُ يا واقى يا اَللّهُ يا ذَاالْجَلالِ يا اَللّهُ يا ذَاالاْءكْرامِ يا اَللّهُ يا مَحْمُودُ يا اَللّهُ يا مَعْبُودُ يا اَللّهُ يا صانِعُ يا اَللّهُ يا مُعينُ يا اَللّهُ يا مُكَوِّنُ يا اَللّهُ يا فَعّالُ يا اَللّهُ يالَطيفُ يا اَللّهُ ياغَفُورُ يااَللّهُ يا شَكُورُ يااَللّهُ يا نُورُ يااَللّهُ يا قَديرُ [يمُ] يااَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يااَللّهُ يا رَبّاهُ يااَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يااَللّهُ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَتَمُنَّ عَلَىَّ بِرِضاكَ وَتَعْفُوَ عَنّى بِحِلْمِكَ وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلالِ الطَّيِّبِ وَمِنْ حَيْثُ اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَيْثُ لا اَحْتَسِبُ فَاِنّى عَبْدُكَ لَيْسَ لى اَحَدٌ سِواكَ وَلا اَحَدٌ اَسْئَلُهُ غَيْرُكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ ما شاَّءَ اللّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ

پس به سجده مى روى و مى گويى :

يااَللّهُ يااَللّهُ يااَللّهُ يارَبُِّ يارَبُِّ يارَبُِّ يا مُنْزِلَ الْبَرَكاتِ بِكَ تُنْزَلُ كُلُّ حاجَةٍ اَسْئَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ فى مَخْزُونِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ وَالاَْسْماَّءِ الْمَشْهُوراتِ عِنْدَكَالْمَكْتُوبَةِعَلى سُرادِقِ عَرْشِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَقْبَلَ مِنّى شَهْرَ رَمَضانَ وَتَكْتُبَنى مِنَ الْوافِدينَ اِلى بَيْتِكَ الْحَرامِ وَتَصْفَحَ لى عَنِ الذُّنُوبِ الْعِظامِ وَتَسْتَخْرِجَ [لى ] يا رَبِّ كُنُوزَكَ يا رَحْمنُ

و در روايت ديگر به جاى هزار ((قل هو الله احد))، صد مرتبه وارد شده است .

نماز روز عيد فطر

نماز عيد در زمان حضور امام زمان واجب است ، و در زمان غيبت امام اكثر علما سنّت مى دانند، و به جماعت كردن را سنّت مى دانند و مى گويند تنها نيز مى توان كرد، و به گمان فقير (علّامه مجلسى ) واجب است كه به جماعت بكنند و به نماز مجتهد عادل حاضر شوند، و اگر نتوانند حاضر شد، تنها سنّت است .

و نماز عيد دو ركعت است در ركعت اول حمد و ((سبّح اسم ربّك الاعلى ))؛ و در ركعت دوّم حمد ((و الشّمس و ضحيها))؛ و در ركعت اول بعد از قرائت چهار تكبير مى گويد، و بعد از هر تكبير يك قنوت مى خواند، و در ركعت دوم بعد از قرائت چهار تكبير مى گويد و چهار قنوت مى خواند، و قنوت مخصوصى دارد، و اگر كسى آن را نداند، آنچه در قنوت نمازهاى ديگر مى خواند بخواند.

و هر گاه به جماعت كنند پيشنماز دو خطبه بعد از نماز مى خواند، و قنوت مخصوص نماز عيد اين است :

اَللّهُمَّ اَهْلَ الْكِبْرِياَّءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوى وَالْمَغْفِرَةِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ هذَا الْيَومِ الَّذى جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمينَ عيداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ذُخْراً وَ شَرَفاً وَ كَرامَةً وَ مَزِيْداً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنى فى كُلِّ خَيْرٍ اَدْخَلْتَ فيهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنى مِنْ كُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ خَيْرَ ما سَئَلَكَ بِهِ(مِنْهُ) عِبادُكَ الصّالِحُونَ وَاَعُوذُ بِكَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُكَ الْمُخلِصونَ (الصّالِحُون ).⁽¹⁵⁴⁾

فضيلت روز دحوالارض و نماز آن

روز بيست و پنجم ذى القعده روز دحوالارض است ، يعنى : پهن شدن زمين از زير كعبه بر روى آب ، و روز بسيار مباركى است ؛ و كلينى از ((محمّد بن عبد اللّه )) روايت كرده است : حضرت امام رضا (عليه السلام ) در شهر مرو در روز بيست و پنجم ذى القعده بيرون آمدند و فرمودند: امروز را روزه بداريد كه من نيز روزه ام گفتيم : فداى تو شويم ! اين چه روزى است ؟! فرمود: اين روزى است كه رحمت خدا منتشر گرديده است ، و زمين در اين روز پهن شده است و كعبه در اين روز نصب شده است ، و حضرت آدم (عليه السلام ) در اين روز به زمين فرود آمده است .⁽¹⁵⁵⁾

و ابن بابويه روايت كرده است از ((حسن وشّا)) كه گفت : من با پدرم در شب بيست و پنجم ذى القعده در خدمت حضرت امام رضا (عليه السلام ) شام خورديم . پس (آن حضرت ) فرمود: امشب حضرت ابراهيم و حضرت عيسى (صلى الله عليه وآله ) متولّد شده و زمين از زير كعبه پهن شده است ، پس هر كه روزش را روزه بدارد، چنان است كه شصت ماه را روزه داشته است ، و حضرت قائم در اين روز ظاهر خواهد شد.⁽¹⁵⁶⁾

و از حضرت رسول منقول است : حق تعالى رحمت خود را بر بندگان در اين روز فرستاده است ، و روزه اش مثل روزه هفتاد سال است ؛ و به روايت ديگر رحمت از آسمان در اين روز نازل شده است ، و تعظيم كعبه بر آدم (عليه السلام ) در اين روز نازل شده است ، و هر كه اين روز را روزه بدارد، هر چه در ميان آسمان و زمين است براى او استغفار كنند و طلب آمرزش نمايند.

و از حضرت اميرالمؤ منين (عليه السلام ) روايت شده است : اول رحمتى كه از آسمان به سوى زمين نازل شد در بيست و پنجم ماه ذى القعده بود، هر كه اين روز را روزه دارد و شب او را به عبادت بايستد، از براى او عبادت صد ساله نوشته شود كه روزها را روزه داشته و شبها را به عبادت به سر آورده باشد، و هر جماعتى كه در اين روز جمع شوند براى ذكر پروردگار خود، پيش از آنكه متفرّق شوند حاجت ايشان برآورده شود، و در اين روز هزار هزار رحمت از جانب حق تعالى بر بندگان نازل مى گردد، و نود و نه رحمت از آنها مخصوص جمعى است كه مجتمع گردند و به ذكر خدا مشغول شوند و روزش را روزه بدارند و شب را عبادت كنند.⁽¹⁵⁷⁾

نماز روز دحوالارض

و در روايتى وارد شده است كه : مستحب است در اين روز در وقت چاشت دو ركعت نماز بجا آورد، و در هر ركعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره و الشّمس بخواند، و بعد از سلام اين دعا بخواند:

لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظيمِ يا مُقيلَ العَثَراتِ اَقِلْنى عَثْرَتى يا مُجيبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتى يا سامِعَ الاَْصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتى وَارْحَمْنى وَتَجاوَزْ عَنْ سَيِّئاتى وَما عِنْدى يا ذَاالْجَلالِ وَالاْ كْرامِ .⁽¹⁵⁸⁾

نماز روز يكشنبه ماه ذى قعده

(مرحوم حاج شيخ عبّاس قمى قدّس سرّه فرمود: سيّد بن طاووس روايتى نقل كرده كه : ذى القعده محل اجابت دعاست در وقت شدّت ، و در روز يكشنبه اين ماه نمازى بافضيلت بسيار از رسول خدا (صلى الله عليه وآله ) روايت كرده كه مجملش آن است كه : هر كه آن را بجا آورد، توبه اش مقبول و گناهش آمرزيده شود، و خصماء (طلب كاران ) او در روز قيامت از او راضى شوند و با ايمان بميرد و دينش گرفته نشود، و قبرش گشاده و نورانى گردد، و والدينش از او راضى گردند، و مغفرت شامل حال والدين او و ذريّه او گردد و توسعه رزق پيدا كند، و ملك الموت با او در وقت مردن مدارا كند و به آسانى جان او بيرون شود.

و كيفيّت آن چنان است كه : در روز يكشنبه غسل كند و وضو بگيرد و چهار ركعت نماز گزارد، در هر ركعت حمد يك مرتبه و ((قل هو اللّه احد)) سه مرتبه و معوذتين يك مرتبه ، پس هفتاد مرتبه استغفار كند و ختم كند استغفار را به ((لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظيمِ ))؛ پس بگويد :يا عَزيزُ يا غَفّارُ اغْفِرْ لى ذُنُوبى وَذُنُوبَ جَميعِ المُؤ مِنينَ وَالْمُؤ مِناتِ فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ .⁽¹⁵⁹⁾

فقير گويد: ظاهر آن است اين استغفار مذكور و دعاى بعد را بعد از نماز بايد بجا آورد)

نماز شبهاى دهه اول ذى الحجّه

از حضرت رسول (صلى الله عليه وآله ) منقول است : عمل خير و عبادت در هيچ ايّامى نزد حق تعالى محبوبتر از ده روز اوّل ذى الحجّه نيست .⁽¹⁶⁰⁾ و چون اين ماه (ذى الحجّه ) داخل مى شد صلحاى صحابه و طالعان ⁽¹⁶¹⁾ اهتمام عظيم در عبادت مى كردند. و به سند معتبر از حضرت امام جعفر صادق (عليه السلام ) منقول است : پدرم امام محمّد باقر (عليه السلام ) به من گفت : اى فرزند گرامى ! البتّه در هر شب دهه اوّل ماه ذى الحجّه دو ركعت نماز در ميان نماز شام و خفتن به جا آور، و در هر ركعت يك مرتبه سوره حمد و سوره قل هو اللّه احد و اين آيه را بخوان : وَ واعَدْنا مُوسى ثَلثينَ لَيْلَةً وَاَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ اَرْبَعينَ لَيْلَةً وَقالَ مُوسى لاَِخيهِ هارُونَ اخْلُفنى فى قَوْمى وَاَصْلِحْ وَلا تَتَّبِعْ سَبيلَالْمُفْسِدينَ .

چون چنين كنى با حاجيان در ثواب حج شريك خواهى بود، هر چند به حج نروى .⁽¹⁶²⁾