مسجد به سبك معمارى اسلامى بنا شده است . كه داراى گنبد بسيار بزرگى به قطر 30
متر مربع و به ارتفاع 15 متر مربع از سطح پشت بام و به ارتفاع 35 متر مربع از كف
شبستان مى باشد . و داراى گلدسته هايى بلند به ارتفاع 25 متر مربع از سطح پشت بام و
به ارتفاع 45 متر مربع از سطح زمين است . و داراى دو مأذنه به ارتفاع 5 متر مربع
مى باشد(1) . و همچنين يك برج با ساعت زنگى بزرگ و زيبا در شمال مسجد قرار دارد كه
از چهار جهت ديده مى شود .
اين مسجد از نظر تزئينات و كاشيكارى و جلوه هاى هنر اسلامى از نمونه هاى بديع
كاشيكارى در قرن اخير به شمار مى رود(2) .
استفاده بهينه از مسجد اعظم توسط آستانه مقدّسه :
پس از پيروزى انقلاب با توجه به اقبال زياد زائرين محترم ، به حرم مطهر حضرت
معصومه(عليها السلام) و احساس نياز به فضاهاى عبادى ، معنوى بيشتر در جوار بارگاه
منور حضرت و عدم امكان بهره بردارى شايسته از فضا و امكانات وسيع مسجد اعظم و در
نتيجه معطل ماندن آن همه امكانات وسيع كه با هدف اصلى بنيان گذار عظيم الشأن آن
موافقت نداشت . سرانجام در دهه آخر ماه مبارك رمضان سال 1371هـ . ش . با رعايت
موازين شرعى و قانونى حائل بين مسجد اعظم و مسجد بالاسر برداشته شد و به دنبال آن
امور ادارى و خدماتى مسجد بر عهده آستانه مقدسه قرار گرفت .
و طبق فرمان مقام معظم رهبرى به توليت محترم آستانه مقدسه ، مسئولين مربوطه موظف
شدند بدون بهره بردارى و دخالتى در موقوفات مسجد ، اقدام به نگهدارى و حفاظت از
مسجد و متعلقات آن و تأمين حقوق كارمندان آن نمايند . و هم اكنون اين مكان مقدس
محيط بسيار مناسبى براى تحصيل دانش پژوهان علوم دينى شده ، به گونه اى كه در ايام
تحصيلى حوزه اكثر مراجع معظم تقليد در اين مكان مقدس تدريس مى نمايند و تعداد كثيرى
از طلاب و فضلاى محترم از فيوضات علمى ايشان بهره مند مى شوند . همچنين مراسم مذهبى
مختلفى كه از شئونات مسجد است با شكوه خاصى در آن برگزار مى شود .
( 7 ) صحن هاى حرم مطهّر
صحن نو « اتابكى » :
صحن نو ، بنايى است وسيع و خوش منظر ، با صفا و معنويت خاصّى كه بر شكوه و عظمت
بارگاه فاطمى افزوده است .
اين صحن زيبا داراى چهار ايوان شمالى ، جنوبى و شرقى و غربى است : ايوان شمالى آن
ورودى حرم مطهر از ميدان آستانه را و ايوان جنوبى ورودى حرم از خيابان موزه را و
ايوان شرقى ورودى صحن نو از خيابان ارم را تشكيل مى دهد ; در هر كدام از اين
ايوان هاى ياد شده ظرايف و آثار هنرى ، معمارى خاصّى به كار رفته است كه نظر هر
بيننده هنر دوست را به خود جلب مى نمايد.
و ايوان غربى هم همان ايوان آينه است كه ورودى روضه مقدّسه از صحن نو محسوب
مى شود .
وجود اين ايوان هاى مجلّل ( به ويژه ايوان آينه ) و قرار گرفتن حوض بيضى شكل در وسط
صحن مطهّر ( با خصوصيّات موجود در آن ) زيبايى اين مكان مقدّس را دو چندان كرده
است .
اين صحن از آثار ( ميرزا على اصغر خان صدر اعظم ) است كه از سال 1295هـ . ق ، تا
سال 1303 بناى آن طول كشيده است .(3)
در اين صحن قبور علما و شهدايى « همانند شهيد بزرگ انقلاب مشروطه آية الله شيخ فضل
الله نورى و شهيد آية الله مفتّح و عالم بزرگ شيعه مرحوم قطب راوندى قرار گرفته ، و
بر زائرين تربت پاك فاطمه معصومه(عليها السلام)است كه از زيارت اين فدائيان راه
ولايت و امامت غافل نباشند .
صحن عتيق « قديم » :
صحن عتيق « واقع در شمال روضه مباركه » اوّلين بنايى است كه بر قبّه مباركه افزوده
شد .
اين صحن را سه ايوان زيبا فراگرفته است . ايوانى با عظمت در جنوب كه همان ايوان طلا
« ورودى صحن به روضه مطهّره » مى باشد و ايوانى در شمال كه ورودى فيضيّه به صحن را
تشكيل مى دهد و ايوانى در غرب كه ورودى مسجداعظم به صحن است . و در شرق دالان ورودى
صحن عتيق به صحن نو واقع است . اين صحن در عين كوچك بودنش بخاطر داشتن ايوان هاى
مجلّل و حجرات متعدّد اطراف آن از زيبايى خاصى برخوردار است .
اين صحن و ايوان هاى اطراف آن را « شاه بيگى بيگم » دختر شاه اسماعيل صفوى در سال
925هـ . ق بنا نمود .(4)
اين بود دورنمايى از آثار هنرى ، معمارى آستانه مقدّسه حضرت معصومه(عليها السلام) و
بر هنرمندان اسلامى است كه از نزديك زيبايى هاى هنرى نهفته در اين بناى رفيع را به
نظاره بنشينند و آفرينندگان آن را تحسين نمايند .
بخش هشتم : زيارتنامه حضرت فاطمه معصومه (عليها السلام)
يكى از واژه هاى مقدّس و آشناى در قاموس شيعه ، واژه زيارت است و از جمله آداب و
برنامه هاى دينى كه به آن بسيار سفارش شده است رفتن به زيارت تربت پاك و مشاهد
شريفه اهل بيت(عليهم السلام) و فرزندان بزرگوار آنهاست . ائمّه اطهار(عليهم السلام)
در روايات و احاديث ، پيروانخود را بر اين امر مهمّ تشويق و تحريص فرمودند و اجر و
پاداش فراوانى براى آن بيان كرده اند .
چنانچه درباره زيارت امام حسين(عليه السلام) ، امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد :
«زيارت آن حضرت برابر است با هزار حج و عمره»(5) . و حضرت رضا(عليه السلام)درباره
زيارت خود فرمود : «هركس مرا با معرفت زيارت كند من از او شفاعت خواهم كرد»(6) . و
امام جواد(عليه السلام) فرمود : « مَنْ زارَ قَبْرَ عَمَّتِى بِقُمْ فَلَهُ
الْجَنَّةُ »(7) : « كسى كه قبر عمه ام « فاطمه معصومه(عليها السلام) » را ، در قم
زيارت كند سزاوار بهشت خواهد بود » .
و درباره زيارت حضرت عبدالعظيم(عليه السلام) ، امام هادى(عليه السلام) فرمود : «اگر
قبر عبدالعظيم را ، زيار مى كردى مثل آن بود كه امام حسين(عليه السلام) را زيارت
كرده باشى »(8) .
و رسولخدا(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود : « مَنْ زارَنِى اَوْ زارَ اَحَداً مِنْ
ذُرِّيَّتِى زُرْتُهُ يَوْمَ الْقِيمَةِ فَاَنْقَذْتُهُ مِنْ اَهْوالِها »(9) :
« كسى كه مرا ، يا يكى از فرزندانم را زيارت كند روز قيامت به ديدارش خواهم رفت و
او را از ترس هاى آن روز نجات خواهم داد » .
حال بايد توجّه كرد كه فلسفه و حكمت اين همه فضيلت و پاداش چيست ؟ آيا اين اجر و
ثواب عظيم فقط براى يك زيارت ظاهرى است بدون هيچ اثر و هدفى ؟ يا اينكه همه اينها
در راستاى اهداف عالى دينى است كه امّت اسلامى با زيارت تربت مطهر اين عزيزان ،
ره توشه اى براى دنيا و آخرت خويش برگيرد و با اسوه قراردادن اين نخبگان خلق خدا و
با پيروى از خط مشى آن بزرگواران همواره امّتى نمونه باشد . و با صفا و جلا دادن
روح و جان خويش از آفت ها و كجى ها دور بماند و هميشه جامعه اى سرفراز و سعادتمند
باشد . و با اين تجديد ميثاق هاى مكرّر است كه خط مستقيم تشيّع و امامان بحق آن
ماندگار و جاويد خواهد ماند .
روشن است كه اين هدف حاصل نمى شود مگر اينكه زائران آن مشاهد مشرّفه ، عارفِ بحقّ
صاحبان آن باشند و با كمال معرفت و شناخت به پابوس آنها شرفياب شوند .
چنانچه در روايات اين امر مهم را شرط پذيرفته شدن در آستان رفيع اولياى خدا دانسته
و براى درك فضيلت زيارت ، بر آن تأكيد فرموده اند ، همانطور كه امام صادق(عليه
السلام) فرمودند :
« مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ عارِفاً بِحَقِّهِ كانَ كَمَنْ حَجَّ مِأَةَ
حَجَّة مَعَ رَسُولِ اللهِ(صلى الله عليه وآله وسلم) »(10) : « يعنى كسى كه با معرفت
و شناخت ، قبر امام حسين(عليه السلام) را زيارت كند مثل كسى است كه ، صد حج همراه
رسولخدا(صلى الله عليه وآله وسلم) انجام داده باشد » .
و امام جواد(عليه السلام) هم درباره زيارت حضرت رضا مى فرمايد : «بهشت واجب است بر
كسى كه قبر پدرم را ( در طوس ) با معرفت زيارت كند »(11) .
و حضرت رضا (عليه السلام) درباره زيارت حضرت معصومه فرمود : « مَنْ زارَها عارِفاً
بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّةُ »(12) : « كسى كه « فاطمه معصومه » را زيارت كند ، در
حالى كه « معرفت » به حق او داشته باشد ، سزاوار بهشت است » .
بديهى است كه اگر مسلمان زائر ، معرفت به فضائل و كمالات نفسانى و راه و رسم زندگى
اين بندگان شايسته خدا داشته باشد ، مى تواند از زيارت مرقد شريف آنان توشه اى
برگيرد و روح و جان خود را با آن ارواح قدسى هماهنگ نمايد ، و با مكتب و مرام الهى
آنها آشنا گردد .
به اين جهت براى حضرت فاطمه معصومه(عليها السلام) زيارتنامه معتبرى نقل شده است .
تا زائران مشتاق با خواندن فرازهاى نورانى آن در جهت طى طريق
رشد و كمال از حضرتش الهام گيرند و با ارتباط يافتن با آن منبع فيض الهى از درياى
بى كران رحمت حق توشه اى برگيرند و آن زيارتنامه معروفى است كه مرحوم مجلسى در
بحارالانوار آن را نقل فرموده است كه ما آن را با سند در اينجا مى آوريم .
متن زيارتنامه با سند :
« حَدَّثَ عَلِىُّ بْنُ اِبْراهيمَ عَنْ اَبيهِ عَنْ سَعْد عَنْ عَلىِّ بْنِ مُوسى
الرِّضا عَليْهُما السَّلامُ ، قالَ : قالَ : يا سَعْدُ ، عِنْدَكُمْ لَنا قَبْرٌ !
قُلْتُ : جُعِلْتُ فِداكَ ، قَبْرُ فاطِمَةَ بِنْتِ مُوسى عَلَيْهُما السَّلامُ !
قالَ : نَعَمْ ، مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّةُ . فَاِذا
رَأَيْتَ الْقَبْرَ فَقُمْ عِنْدَ رَأْسِها مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ ، فَكَبِّرْ
اَرْبَعاً وَثَلاثينَ تَكْبيرَةً وَسَبِّحْ ثَلاثاً وَثَلاثينَ تَسْبيحَةً
وَاحْمِدِ اللهَ ثَلاثاً وَثَلاثينَ تَحْميدَةً ، ثُمَّ قُلْ :
« اَلسَّلامُ عَلى آدَمَ صِفْوَةِ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلى نُوح نَبِىِّ اللهِ
اَلسَّلامُ عَلى اِبْراهيمَ خَليلِ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلى مُوسى كَليمِ اللهِ ،
اَلسَّلامُ عَلى عِيسى رُوحِ اللهِ .
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خَيْرَ خَلْقِ
اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صَفِىَّ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدَ
بْنَ عَبْدِ اللهِ خاتَمَ النَّبِيِّينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَميرَ
الْمُؤْمِنينَ عَلِىَّ بْنَ اَبى طالِب وَصِىَّ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَّلامُ
عَلَيْكِ يا فاطِمَةُ سَيِّدَةَ نِساءِ الْعالَمينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُما
ياسِبْطَىْ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ وَسَيِّدَىْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ ، اَلسَّلامُ
عَلَيْكَ يا عَلِىَّ بْنَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَ الْعابِدينَ وَقُرَّةَ عَيْنِ
النّاظِرينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِىِّ باقِرَ الْعِلْمِ
بَعْدَ النَّبِىِّ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّد الصّادِقَ
الْبارَّ الاَْمينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُوسَى بْنَ جَعْفَر الطّاهِرَ
الطُّهْرَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَلِىَّ بْنَ مُوسَى الرِّضا الْمُرْتَضى ،
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِىٍّ التَّقِىَّ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ
يا عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّد النَّقِىَّ النّاصِحَ الاَْمينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا
حَسَنَ بْنَ عَلِىِّ ، اَلسَّلامُ عَلَى الْوَصِىِّ مِنْ بَعْدِهِ ،
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى نُورِكَ وَسِراجِكَ وَوَلِىِّ وَلِيِّكَ وَوَصِىِّ وَصِيِّكَ
وَحُجَّتِكَ عَلى خَلْقِكَ .
اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ
فاطِمَةَ وَخَديجَةَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ ،
اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يابِنْتَ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا
بِنْتَ وَلِىِّ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا اُخْتَ وَلِىِّ اللهِ ، اَلسَّلامُ
عَلَيْكِ يا عَمَّةَ وَلِىِّ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ مُوسَى بْنِ
جَعْفَر وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ .
اَلسَّلامُ عَلَيْكِ ، عَرَّفَ اللهُ بَيْنَنا وَبَيْنَكُمْ فِى الْجَنَّةِ
وَحَشَرَنا فى زُمْرَتِكُمْ وَاَوْرَدَنا حَوْضَ نَبِيِّكُمْ وَسَقانا بِكَأْسِ
جَدِّكُمْ مِنْ يَدِ عَلِىِّ بْنِ اَبى طالِب صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكُمْ .
اَسْئَلُ اللهَ اَنْ يُرِيَنا فِيكُمُ السُّرُورَ وَالْفَرَجَ وَاَنْ يَجْمَعَنا
وَاِيّاكُمْ فى زُمْرَةِ جَدِّكُمْ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَاَنْ
لا يَسْلُبَنا مَعْرِفَتَكُمْ اِنَّهُ وَلِىٌّ قَديرٌ .
اَتَقَرَّبُ اِلَى اللهِ بِحُبِّكُمْ وَالْبَرائَةِ مِنْ اَعْدَائِكُمْ
وَالتَّسْليمِ اِلَى اللهِ ، راضِياً بِهِ غَيْرَ مُنْكِر وَلا مُسْتَكْبِر ،
وَعَلى يَقينِ ما اَتى بِهِ مُحَمَّدٌ وِبِهِ راض ، نَطْلُبُ بِذلِكَ وَجْهَكَ يا
سَيِّدى اَللّهُمَّ وَرِضاكَ وَالدّارَ الاْخِرَةَ .
يا فاطِمَةُ اشْفَعى لى فِى الْجَنَّةِ فَاِنَّ لَكِ عِنْدَ اللهِ شَأْناً مِنَ
الشَّأْنِ .
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ اَنْ تَخْتِمَ لى بِالسَّعادَةِ ، فَلا تَسْلُبْ مِنّى
ما اَنَا فيهِ ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ .
اَللّهُمَّ اسْتَجِبْ لَنا وَتَقَبَّلْهُ بِكَرَمِكَ وَعِزَّتِكَ وَبِرَحْمَتِكَ
وَعافِيَتِكَ .
وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ اَجْمَعينَ وَسَلَّمَ تَسْليماً يا اَرْحَمَ
الرّاحِمينَ » .(13)
ترجمه زيارتنامه :
على بن ابراهيم از پدرش از سعد از امام على بن موسى الرّضا(عليهما السلام) نقل
مى كند كه فرمود : اى سعد ! ما نزد شما قبرى داريم ! عرض كردم فدايت شوم ، قبر
فاطمه دختر امام موسى(عليهما السلام) را مى فرمايى ؟ فرمود : آرى ، هر كه او را با
معرفت زيارت كند بهشت سزاوار اوست . هرگاه ( به حرم مشرف شده و ) قبر را ديدى
نزد(14) سر ( حضرت ) رو بقبله بايست و سى و چهار مرتبه « اَللهُ اَكْبَرُ » و سى و
سه مرتبه « سُبْحانَ اللهِ » و سى و سه مرتبه « اَلْحَمْدُ ِللهِ » بگو ، سپس بگو :
«سلام بر حضرت آدم برگزيده خدا ، سلام بر حضرت نوح پيامبر خدا ، سلام بر حضرت
ابراهيم دوست خدا ، سلام بر حضرت موسى هم صحبت خدا ، سلام بر حضرت عيسى روح الله ،
سلام بر تو اى رسول خدا ، سلام بر تو اى بهترين خلق خدا ، سلام بر تو اى برگزيده
خدا ، سلام بر تو اى محمّد بن عبد الله خاتم پيامبران ، سلام بر تو اى اميرمؤمنان
علىّ بن ابى طالب وصىّ رسول خدا ، سلام بر تو اى فاطمه ، اى بزرگ بانوى بانوان
عالم ، سلام بر شما اى دو سبط پيامبر رحمت ، اى دو سرور جوانان اهل بهشت ، سلام بر
تو اى على بن الحسين ، اى سرور عبادت پيشگان اى فروغ ديده بينندگان ، سلام بر تو اى
محمّد بن على ، اى شكافنده علم بعد از پيامبر ، سلام بر تو اى جعفر بن محمّد ، اى
راستگوى نيكوكار امين ، سلام بر تو اى موسى بن جعفر ، اى پاك و پاكيزه ، سلام بر تو
اى على بن موسى ، اى پسنديده ، سلام بر تو اى محمّد بن على ، اى خويشتن دار ، سلام
بر تو اى على
بن محمّد ، اى پاك سرشت و خير خواه و امين ، سلام بر تو اى حسن بن على ، سلام بر
وصى بعد از او . بارخدايا صلوات بفرست بر نور و چراغ روشنگرت، بر ولىِّ وليّت ، بر
وصىِّ وصيّت، بر حجّت خود بر بندگانت ، سلام بر تو اى دختر رسول خدا ، سلام بر تو
اى دختر فاطمه و خديجه ، سلام بر تو اى دختر امير مؤمنان ، سلام بر تو اى دختر امام
حسن و امام حسين ، سلام بر تو اى دختر ولىّ خدا ، سلام بر تو اى خواهر ولىّ خدا ،
سلام بر تو اى عمّه ولىّ خدا ، سلام بر تو اى دختر موسى بن جعفر ، رحمت و بركات خدا
بر تو باد . سلام بر تو ، خداوند آشنايى برقرار كند ميان ما و شما در بهشت ، و ما
را در زمره شما محشور فرمايد ، و ما را بر حوض پيامبر شما وارد كند ، و ما را با
كاسه جدّتان از دست علىّ بن ابى طالب سيراب سازد ، صلوات خدا بر شما باد . از
خداوند مى خواهم كه سرور و فرج شما را به ما بنماياند ، ما و شما را در زمره جدّ
بزرگوارتان حضرت محمّد ـ كه درود خدا بر او و آلش باد ـ گرد آورد ، و معرفتِ شما را
از ما نگيرد ، كه او صاحب اختيار و مقتدر است . به سوى خداوند تقرّب مى جويم با
محبّت شما و بيزارى از دشمنان شما ، و با تسليم شدن به فرمان خدا ، از روى رضايت ،
نه آن كه منكر يا نافرمان باشم ، و با يقين به آنچه حضرت محمّد(صلى الله عليه وآله
وسلم) آورده و به آن راضى هستم ، با اين عقيده عنايت ترا مى طلبم ، اى سرور من .
خدايا رضايت ترا و سراى آخرت را خواستارم . اى فاطمه (معصومه) در مورد بهشت از من
شفاعت كن ، چون كه ترا نزد خدا مقام رفيعى است . خداوندا ! من از تو مى خواهم كه
عاقبت امر مرا به سعادت ختم كنى ، پس عقايدى كه دارم از من نگير ، كه هيچ نيرو و
قدرتى جز خداوند بزرگ و والا نيست . خداوندا ! دعايم را مستجاب كن ، و آنرا به كرم
و عزت و رحمت و عافيت خود از من قبول فرما . بر محمّد و همه اهلبيت او صلوات فراوان
و درود بى پايان فرست اى بخشنده ترين بخشندگان(15).
پىنوشتها:
1. خاطرات زندگى حضرت آيت الله برورجردى ، سيد محمد حسين علوى
طباطبايى ، ص101 و102 .
2. همان ، ص104 .
3. گنجينه آثار قم ، ج1 ، ص580 ـ 579 .
4. گنجينه آثار قم ، ج1 ، ص510 .
5. بحار ، ج101 ، ص43 .
6. همان ، ج102 ، ص33 .
7. همان ، ج102 ، ص265 .
8. همان ، ج102 ص268 .
9. كامل الزّيارات ، ص11 .
10. بحار ، ج101 ص42 .
11. همان ، ج102 ص37 .
12. همان ، ج102 ص266 .
13. بحار ، ج102 ، ص266 ـ 265 .
14. مقصود از روايت اين است كه در شمال ضريح مطهر رو به قبله ، نزد سر حضرت
بايستند ، ( نه بالاى سر و غرب ضريح مطهر ) ، چنانچه سيره عملى بزرگانى چون
حضرت امام خمينى (رحمه الله) و آية الله حاج شيخ مرتضى حايرى (رحمه الله) و
برخى بزرگان ديگر اين معنا را تأييد مى نمايد .
15. كريمه اهلبيت ، على اكبر مهدى پور ، ص159 ـ 152 ، با كمى تصرف .
