سخنى در آغاز

پيامبران، پس از دعوت به خداشناسى، مهم‏ترين اصلى كه مردم را به آن متذكر مى‏ساختند؛ يادِ سراىِ «پس از مرگ» بوده است.
مژده و بيم، بهترين روش براى اجراى اين امر مهم به كار مى‏رفته است؛ از اين‏روى، پيامبران الهى براى تزكيه و سازندگى انسانها، نيكان را نويد به «پاداش» مى‏دادند و بدان را از «كيفر» مى‏ترساندند.
نگارنده اين نوشتار به منظور مؤثرتر بودن مژده‏ها و بيمهاى «حيات برزخى» نسبت به ديگر مباحث «جهان پس از مرگ» و به دليل اينكه دوران آن به زودى فرا مى‏رسد، نخستين منزلگاه، گذرگاه آخرت و محل تصفيه گناهان است، بحث از آن را برگزيده است.
والسلام - ارديبهشت 1364
على محمد اسدى

يادآورى

اين بحث، سال 1361 در جزوه‏اى كوچك منتشر شد. استقبال از مباحث آن، موجب گشت در مدت كوتاهى چهار برابر تيراژ نخست، چاپ شود؛ از اين روى، تصميم گرفتيم براى استفاده بيشتر علاقه‏مندان اين‏گونه مباحث، بر موضوعات آن بيفزاييم، منابع آن را از معتبرترين متون اسلامى قرار دهيم و ترتيب گفتارها و سبك نگارش را شيواتر كنيم.
پس از صدها ساعت تلاش و تحقيق در تكميل جزوه پيشين، نوشته حاضر فراهم گرديد كه تا سال 1375، هفت نوبت و جمعاً در بيش از پنجاه هزار نسخه در «مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامى حوزه علميه قم» به طبع رسيد.
اينك چاپ هشتم اين مجموعه، همراه با اصلاحات، بازنگرى و ارائه فهرستهاى گوناگون، تقديم مى‏گردد.
از حضرات آيات و حجج اسلام، آقايان: مشكينى، سبحانى، مظاهرى، رسولى محلاتى، انصارى شيرازى، استادى و شب‏زنده‏دار كه -به اجمال يا تفصيل- قسمتهايى از اين نوشته را ملاحظه فرمودند، صميمانه سپاسگزاريم.
تابستان 1377